WIJNHANDEL J. A. SCHOTERMAN &Zn.
COGNAC VIEUX XXX
per flesch f 4.50.
UTR.S1RAAT 17 Gevestigd 1878 TELEFOON 145
HET JUBILEUM DER
KONINGIN-MOEDER
EEN GESPREK MET
KONINGIN EMMA
Sociale opvattingen
Het regentschap
Humorhoekje
DE HULDIGING IN DE GROOTE KERK
INDRUKWEKKENDE
PLECHTIGHEID
Herdenking ook elders
Hare Majesteit over haar opvoeding.
Een eenvoudig leven in
Arolsen.
Ter audiöntie bij H. M. de Koningin-
Moeder. Zij reikt mij de hand. Wo znlen
dicht bij het middenraam, tegenover el
kaar.
Voornaam van lijn, leunt H. M. in den
diepen stoel. Luchtig om plooit het wilkan
ten mutajo het zacht-rose gelaat. De oogen.
achter de metaal-omrande brilleglazcu,
kijken vol aandacht, warm, intelligentmet
wat guitigs ook in hun diepte. De zwarte
japon draagt als eenig sieraad, een simpel-
cmlljste, en zeker zeer dierbare, portret-
broche.
„Ik zal u van onze opvoeding vertellen.
Die was eenvoudig. We hadden jarenlang
een F,ngelscho gouvernante. Ze voelde ze*r
sociaal. Ze eprak ons over arbeidsverhou
dingen, sociale instellingen, het leven van
de fabrieksarbeiders, toen meestal nog
zeer treurig. Ze gaf niet alleen lessen ?c
schiep ook een sfeer om ons onderwijs.
Daar is een kihd nog het meest gevoelig
voor.
We waren met vijven zustors. De oudste
kreeg tering, toen zij 15 Jaar was. Een tra
gedie. Ach. De diepe indruk, dien die op
mij maakte Daaruit is mijn belangstelling
ontstaan voor de lijders aan die vreeselijke
ziekte. En voor de middelen om haar te
voorkomen.
Ik was de derde zuster naar den leef
tijd. Na de vierde volgde een broer, nog
een schooljongen, toen wij al volwassen
waren. En dan het jongste zusje, ons
speelpopje, nog een kindje toen ik trouw
de. Een groot voorrechteen groot gezin
Een natuurlijke hulp bij de opvoeding. Je
voedt elkaar op Je loerttoegeven, niet
je wil doordrijven, achterstaan terwille van
een ander.
We gingen niet zoo heel vee! met ando
ren om. Dat hoeft ook niet, als Je zelf een
grooten kring vormt. Aan tafel, met de
gouvernante, den gouverneur, de kinder
juffrouw, moeder's twee hofdames van
wie één ons meisjes chaperonneerde als wo
uitgingen mijn broer's vriendje, dat met
hem opgevoed werd, waren we toch lede
ren dag met veertien samen. Dat brengt
gezellige conversatie mee.
Juist omdat de Prinses dien grooten
fcring thuis mist, staan Haar ouders Haai
deze jaren in Leiden toe.
Ons leven in Arolsen was wel zeer een
voudig. Dat is gelukkig voor kinderen. We
leerden uitstekend handwerken ook tee
kenen. Ik herinner me, toen we in Cannes
logee/den, kreeg ik daar goede teekenles-
sen en Fransche litteratuur van een
Franschman. Litteratuur behandelden we
k fond. Geschiedenis ook. Onze opvoeding
was breed voor dien tijd. Maar de practtjk
ven de opvoeding berustte bij onze moe
der. Heel Jong al hieloen we mee in haar
liefdadigheidswerk. Ata we op reis waren,
schreven we brieven voor moederwas er
wel aan gedacht hier soep te hrcng;n
daar kinderkleertjes Thuis gingen we
naar de menschen toeinformeerden
brachten noodlge dingen."
Maar ook langs de breedere lijn werden
we ingewijd moeder was hoofd van vele
vereenlgingen moesten er statuten gewij
zigd worden, nieuwe worden gemaakt....
moeder besprak dat met ons. Zij richtie
een ziekenhuis op uit het erfdeel van onze
gestorven zuster. Later een weeshuis. Een
diaconesscnhuis.
„En alles moest zuinig beheerd, loeu
mijn zuster Marie trouwde met den troon
opvolger van Wur tem berg, kon zij daar
dadelijk nuttig werk doen. Ik weet het nog
hoe verwonderd zij was. Ze zag slechte w j
ninkjes, vervuild ze liet ze opknappen.
Een oud vrouwtje was er niets blij me-;.
Moeder legde ons uitwaarom. Daarom
kan ik het me ook zoo goed begrijpen, <u*
de menschcn in Drente niet uit hun hut
ten te krijgen zijnDat oude vrouwtje
was 4 dagen later dood. Had mijn zusioi
haar een weldaad bewezen
Is het altijd wel een weldaad om, en
masse, woningen „onbewoonbaar" te ver
klaren? De inwoners over te brengen naar
nieuwe, „mooie", waar ze hun oude rom
meltje niet mee mogen nemen, dat zij zoo
gezellig vinden cn zoo knus? Waar ze de
bedstee missen, waar buiten ze niet slapen
kunnen? 't Lijkt soms hard. En tóch is
't noodig. Vooral om de kinderen. Voor
hen moet men het doen. Goedo woningen
brengen het algemeen niveau op hooger
peil. Dat gelooft u toch ook?"
De oogen kijken mij, aldus mevr. Van
Ttallie—van Embden die het voorrecht van
«lit interview van Koningin Emma heeft go-
noten, telkens evcn-vor3chend aan. Ik ben
voor de Koningin-Moeder een ..mensch" als
Zij. De moeite van het kennen waard. Zoo-
als iille menschen, die Zij ontmoet. Nu
wenden weer naar buiten zich de oogen,
in een behoefte aan ruimte scheppen. Zij
kijken do wijdte in. niet naar ieder voor
werp, dat staat of beweegt apart
„In '74 was ik bevestigd. In '75 de reis
naar Zweden. Weet u hoe omslachtig het
reizen van uit Arolsen toen was? Als wij
naar Pyrmont trokken \s zomers geen
spoortrein! Zoo'n uur of 8 in een rijtuig.
Vader was vorst van Waldeck en Pyrmont.
Wij woonden daar in een oud kasteel, met
een gracht er om, en een ophaalbrug. Het
kasteel hoort nog aan mijn broer. Van de
naaste spoorwegverbinding log Arolsen
twee uur af. Toch kwamen er telkens
vreemden: inspecteurs; generaals; kerke
lijke overheden. De stad bezat geen goed
hotel. Vader bood al gauw gastvrijheid aan
op het palels. Moeder had een groote be
gaafdheid om met menschen om te gaan.
hen tot hun recht to doen komen. Wij
dochters hebben getracht moeders voor
beeld te volgen, ook in hare sociale belang
stelling. Ieder van ons weer anders, naar
eigen persoonlijken aanleg".
..Heeft de Koningin de intimiteit van Uw
familiekring nog mee doorleefd?"
„Zij was twee keer als babv in Arolsen
Dat kan men haaRt niet meetellen. Eer)
naar van miin zusters waren toen co
trouwd. Moeder was ziekelijk geworden. De
kring kleiner. Do Koningin heeft veel po
speeld met mijn jongste zuster: zij scheel
den maar 7 jaar".
„Toen kwam de Koning in Pyrmont".
Een guitige glimlach. „Ik blijf wat lans*
bij mijn jeugdherinneringen staan, niet
waar? Nu, goed dan. De Koning kwam
naar Pyrmont; in '78. Neen. niet voor een
kuur; op bezoek bij ons. Hij bleef eerst
vier dagen: kwam later terug; toen volg
de onze verloving.
Ik wist: ik ging mijn nieuw tehuis tege
moet. Voor het gansche leven. Onder eon
volk, dat mijn volk wordon zou. Ik kende,
ik begreep mijn plichten.
Mijn opvoeding, mijn kring had mij voor
bereid. Als men jong is heeft men een
groot aanpassingsvermogen. Een gevoel
\an: ik durf liet wagen. Onbewust voor mij
zelf, moet toch mijn verstand zich we? re
kcnschap hebben gegeven. Ik zag den weg
Ik hoefde maar te volgen wat ik thuis had
Hoe zou net toch komen dat. nadat men eindeloown tUd es
moeite genomen neelt om een collectie werkelyz gema&keiuM
stoelen utt te zoeken
J«=> se gewoumya aueem op deze maniez geoniuci irden
(Humor lid
geleerd. Alles was daar aanwezig in
het klein. Hier wachtto het grootore. maar
in andere verhouding: höt zélfde. Ik werd
ook geholpen: 'sKonings zuster in Arolsen
had mij al voorbereid. De feestelijke in
toehi in Holland zou worden gehouden op
21 Januari doch toen viol over dat alles een
zware schaduw: de dood van Prins Ilen
drik. Alle recepties werden uitgesteld. \V«*
kwamen in Den Haag aan op 13 Januari,
diep in rouw. Alles stil. Het Paleis half ge
sloten".
„Toch voelde u het „welkom" van hel
volk".
„Mijn omgeving hielp mij het to begrlj
pen. Er wordt dikwijls afgegeven op een
„Hof". Dat is onrechtvaardig. Wie kon mij
zoo goed inlichten als de hofdignitarissen?
Generaal Dumonceau, en de lieve groot
meesteres, mevrouw Van Hogendorp; de
hofdames: Graaf Schimmclpenninck. Ik
heb naderhand eerst goed begrepen hoe
onpartijdig hij mij heeft voorgelicht. Hij
bezat politiek zijn voorkeur, hij liet ook
zijn tegenstanders tot hun recht komen
Door dr. Beynen kende ik al de staatsin
stellingen, de staatsfuncties beter mis
schien dan veel Hollandsche dames!"
„Mijn geschiedenis-onderwijs thuis gaf me
geraak van begrijpen. Wo hadden wetten
bestudeerd van Grieken en Domeinen. Litte
raire studies helpen ook. En menschen ont
moet van waarde. Carlyle was op bezoek
geweest, Mommsen."
„Mijn hart wou leeren. En iedereen hier
hielp me. Do Koning eischte vooraldat ik
niet eenzijdig zou worden ingelicht. Onze
taak is boven de partijen staan. In mijn
ouderhuis een lange traditie. Dat die of die
persoon niet zou deugen omdat hij anders
dacht dan wijZoo'n conclusie werd
nooit getrokken. Ze was eenvoudig onmo
gelijk."
„U wachtte al gauw een zware dubbele
taak Moeder-opvoedster cn Regentes. In
die hoedanigheid voelde U de „Koningin"
als de éérste. En als moeder toch weer kon
U niet zwak zijn."
„Dat is zoo moeilijk niet als het u lijkt.
Een verstandig kind houdt die twee begrip
pen heel goed uit elkaar. De éérste was de
Koningin in officieele functie. In huis
heeft het nóóit geschaad. Als men een kind
goed opvoedt, dan gehoorzaamt het in lief
de. Trotsch wordt niet wie een belangrijke
levenstaak voor zich ziet."
Waarom zou een mensch trotsch zijn
Om een positie Daar is toch héél geen
reden voor. En de plichten van een hooge
positie zijn niet altijd oen genoegen. Wat
dat altijd wèl isbelang stellen in het
volksleven. Van Holland en van Indiö. Ik
heb ine lange jaren verbaasd over de te ge
ringe belangstelling van ons volk in Indiö.
Heb dat betreurd. Nu eindelijk ontwaakt
ze. Denkt u ook niet Interessant, is het
ook te volgen de plannen en wijzigingen in
ons onderwijsstelsel. Ik heb dat altijd met
voorliefde bestudeerd. En de uitingen van
kunst. Ja, alles mooi vinden van de aller
moderfnsten kan ik met maar door de po
gingen te volgen, leer je de menschen be
grijpen."
,,'k Heb 't kiesvechtvraagstuk zien
groeien. Mr. van Houten ook was er al van
vervuld. En nu't volledig kiesrecht
gewonnen, ook voor de vrouwen
De laatste vraag van mevr. v. Itallie
luidde
„Was het niet moeilijk om, bij het eind
van 'i Regentschap afstand te doen van zóó
centralen invloed
„Moeilijk Af3tnnd doen ter wille van je
kind Ik had immers het gezag maar
„waargenomen"! Ook het belang van het
volk eischte zich terug trekken. Een leeg
te Ontstaat altijd als een taak is afgeloo-
pen. Maar die zich vult met veel nuttig
werk. Voor wie tracht niet to denken aan
zichzelf, is 't leven zoo ingewikkeld niet. En
wie wel denkt aan zichzelf als middel
puntkan nooit gelukkig zijn. Als bij
een huwelijk. Het voornaamste is nietge
lukkig wórden, maar gelukkig mélten."
Menschelljkheid èn Majesteit vereend,
zooals we dat ook kennen bij enkele niet
gekroonde hoofdenpeinsde de bezoek
ster na. Deze Hooggeplaatste zou kunnen
opgaan, nis Zij dat zocht, in weelde en
glans en bü géén nog had Ik zoo de zeker
heid dat Zij de echte levenswaarde heeft
ontdekt en daar naar leeft.
Wat de Koningin-Moeder deed en doet,
naliet en volbracht, lijkt Haar eenvoudig.
Het is het niet. Wonderlijk, dat zoo weinig
menschcn, in andere verhoudingen, maar
langs de zelfdo wetten bewegend, deze hoog
te bereiken kunnen. En met zooveel min
der verleiding om zichzelf te zoeken, om een
„rol" te spelen.
In ons, door partijen en richtingen door
graven volk, schenkt de Koningin-Moeder
ons allen welke gedachten en idealen we
ook mogen nastreven een Voorbeeld, dat
ter navolging wenkteen Bezit, dat ons in
eerbied verblijden mag.
(N.R.Ct.)
HERZIENING VAN HET BEZOLDI
GINGSBESLUIT.
Het bondsbestuur van den Centralen
Bond van Nederl. Post-, Telegraaf- en Te
lefoonpersoneel (C.B.P.T.T.) verzond onder
staand telegram aan den minister-presi
dent
„Bestuur van den C.B.P.T.T., in verga
dering bijeen op 9 Januari, brengt in her
innering, dat reeds per 1 November 1928
overeenstemming werd bereikt, tusschen
regeering en centrale commissie, inzake
herziening bezoldigingsbesluit. Het P.T.T.
personeel ziet nu reeds ruim twee maan
den roet groot verlangen uit naar uitbe
taling, die ingevolge regeringsbesluit,
moet wachten op afkondiging Bezoldigings
besluit. Ons bestuur verzoekt der reece-
ring dringend machtiging tot uUbetaüng
te verleenen voor die categorieën, wier
vaststelling van salaris kan geschieden,
zonder mogelijkheid van latere nadeelige
wijziging. Voorts verzoekt hot. bestuur de
totstandkoming van het bezoldigingsbesluit
zooveel mogelijk te doen bespoedigen, op
dat ook do overige arnbienaren op korten
termijn uitbetaling van de nieuwe loonen
kunnen tegemoet zien."
Groote belangstelling zoowel
binnen als buiten het
kerkgebouw
Mon seint ons uit den Haag
Reeds lang voor achten bewogen zich dui-
zendon in de omgeving van het Voorhout om
getuigen te zijn van het vertrek van Konin
gin Emma, do jubileerende vorstin, en van
de Koningin, den Prins en de Prinses, die
Haar in de gouden koets zouden vergezel
len naar de Groote Kerk, waarin de plech
tige uitvoering ter gelegenheid van het gou
den feest van de Koningn-Moeder zou wor
den gegeven.
Het Lange Voorhout baadde zich in een
zee van licht, dat tusschen de vlaggenrijen
in de middenlaan uit speciaal voor dezen
avond geplaatste lampen straalde en dat
voorts schitterde uit de gebouwen cn parti
culiere woonhuizen aldaar, waarvan inge
volge het verzoek van het Haagsche Comité-
1929 de gordijnen waren opengelaten. Het
geheele middenvak van het Lange Voor
hout, werd door agenten te paard en te voet
vrijgehouden en voor het Paleis der Konin
gin-Moeder was het voorplein gereserveerd.
Tusschen kwart voor acht en acht uur re
den eenige auto's cn hofrijtuigen aan hei
Paleis voor, om eenige leden van de Hof
houding der Koningin, Prins en Prinses te
laten uitstappen on binnentreden; precies
te acht uur kwam per auto Prins Hendrik
gekleed In uniform met den steek, aan het
Paleis aan en een paar minuten later slap
ten Koningin Wilhelmina en de Prinses uit
Haar auto voor het Paleis uit. Onder luide
toejuichingen van het publiek gingen rit-
Koningin cn Haar dochter, die beiden in
het wit gekleed waren, het Paleis binnen.
Tegen kwart over acht reed de met zes
paarden bespannen gouden koets, vooraf
gegaan door twee afzonderlijk bereden paar
Jon, voor, en de overige Hofrijtuigen sloten
zich daarachter aan, en precies te 8.15 stap
ten de Koningin-Moeder, die in het grijs ge
kleed was, de Koningin, de Prins on de
Prinses in de gouden koets binnen. Het
enthousiasme der duizonden omstander»
uitte zich daarbij in een hartelijk hoerage
roep en gewuif, dat de koninklijke personen
met vriendelijk hoofd buigen beantwoor
den. Op hetzelfde moment weerklonk uit de
luidsprekers op het Voorhout het Wilhel
mus, dat plechtig door de boomen ruischte
De stoet begaf zich daarop, nadat ook de
leden der Hofhouding in de voor hen be
stemde rijtuigen hadden plaats genomen,
statig op wog naar de Groote kerk.
Daar de gouden koets die door lakeien
te voet werd geflankeerd van binnen
ruimschoots was verlicht, konden allen, du-
zich langs den weg hadden geschaard, de
vorstelijke personen goed aanschouwen en
zij waren daardoor mede in de gelegenheid
de Hun gebrachte groeten en toejuichingen
der omstanders te beantwoorden.
Langs Kneuterdijk, Buitenhof en Graven
straat werd de Groenmarkt bereikt en van
hier reed do Koninklijke stoet ter linkerzij
de van het Stadhuis rechts om do Groote
Kerk tot den kerkingang tegenover het ach
tergebouw van het Postkantoor. Ook hier
had zich pen dichte nienschcnmenigte op
gesteld, die hartelijk juichte toen de konink
lijke bezoekers het kerkgebouw binnentra-:
den.
Inmiddels verlustigde men zich daarbui
ten, waar het Wilhelmus van het orgel door
luidsprekers opnieuw weerklonk, in het
aanschouwen van den fantastisch belichten
toren en van het eveneens fraai belichte
kerkgebouw.
Tn het statige kerkgebouw waren nlta
lichtkronen aangestoken en dit gevoegd hij
de sobere maar fraaie palmen-versieringen
en de prachtige perzische tapijlcn, welk-
langs de gaanderijen gehangen waren
maakte een feërieken indruk.
Aanwezig waren onder meer de minis
ters De Geer, Beelaerts van Blokland.
Donner, Lambooy, Waszink, Koningsberger
v. d. Vegto cn Slotemaker de Bruine; ver
scheidene oud ministers, de Commissaris
van de Koningin Jonkheer van Karnebeek.
de vice-president van den Raad van Slaton
Jkhr. van Lynden van Sondenburg en vei
schillende andere autoriteiten, onder wie
de oud-opperbevelhebber generaal Snijder^
on de wethouders van den Haag.
Precies om half 9 arriveerde de Konink
lijke familie in de gouden koets. Aan der.
ingang der kerk werden de vorstelijke per
sonen ontvangen door burgemeester Patijn
en enkele comité loden. Bij hPt binnentra
den der Koninklijke familie hadden allen
zich van hun zitplaatsen verheven en na
dat men wederom had plaats genomen
zong het koor onder leiding van Dr. Joh an
Wagenaar H.M. do Koningin-Moeder ge
zang 178 toe.
Noordewier Reddinglus (sopraan) de hee-
ren J. H. Stotijn (hobo suJo\ 11. de B-er
en H. Op ten Berg (trompet) J. Sonneveldt,
P. Zalme en Schweitzer (bazuinen» cn J.
A. de Zwaan (orgel) cn her kuor van da
mes en heeron uilgonocdig-l dcor het
Haagsche Comité 1929 Het geheel ston.l
onder leiding van Dr Wagonaar. Het slot
nummer was het Wilhelmus en bij het ver
laten der Kerk werd H.M toegezongen
Ware Liefde woont gebiedt de lieer zijn
zegen. Ook op den terugweg naar het pa
leis werdon de Vorstelijke personen harte
lijk toegejuicht.
Door middel van de radio werd in ver
schillende andere kerkgebouwen in den
Haag, waar zich eveneens eon groote
menschenmenigte had verzameld de uit
voering in de Groote Kerk onder groote
aandacht gevolgd.
De Heer is God! de Heer is God!
De God des redes, onze God!
Juich' elk van blljder harte.
Roemt, volken! d'Oppermajestelt;
Zijn almagt sprak, cn vrolijkheid
Vervangt de bangste sraarte:
Geeft eer
Dien Heer!
Halleluja
Halleluja
Dat uw klanken
Hem, den God des Vredes. danken t
om onmiddellijk daarna een aanvang te
maken met het pimgrarmrm dat o.m. lie
deren tilt Valerius Gedcnckclnnck en wer
ken van Héndel, Bach en Joh. Wagenaar
bevatte. De medewerkende waren Mevrouw
Aanbieding van een gedonk-
plaat aan hot gemeentobe-
stuur.
Ten Sladhuizo had laat op don avond
de aanbieding plaats van een bronzen ge
denkplaat met de levensgroote beeltenis
van de Koningin Moeder, namens het co
mité 1929 aan het gemeentebestuur.
De voorzitter van het comité, Mr. Dr. ter
Pelkuijk, hield daarbij een toespraak waar
na burgemeester Patijn uit naam van het
gemeentebestuur de fraaie plaat onder
dank aanvaardde met de toezegging haar
een plaats te zullen geven in het stadhuis
Telegram der gemeente Gro
ningen.
Het gemeentebestuur van Groningen
heeft ter gelegenheid van het 50 jnrig jubi
leum van H. M. de Koningin-Moeder een
telegram gezonden, waarin gezegd wordt,
dat het voor het stadsbestuur mede namens
do bevolking van Groningen een behoefte is
aan de Koningin-Moeder innigen dank te
betuigen voor het vele wat zij voor het
\aderland heeft gedaan en te getuigen van
de groote vereering, welke ook in deze ge
meente voor Haar wordt gekoesterd.
De wijsheid en de liefde, aldus vervolgt
het telogram, welke de daden van uwe ma
jesteit op zoo bijzondere wijze hebben ge
kenmerkt, zullen ook voor deze gemeente
onvergetelijk zijn en beider wensch is, dat
Uwe Majesteit voor het Nederlandache volk
nog lang mag worden gespaard.
Gedenkpenning.
Gistermiddag half 5 heeft ten paielze van
H. M. de Koningin-Moeder de aanbieding
plaats gehad van den gedenkpenning, wel
ken het Haagsch Comité 1929 ter gelegen
heid van het jubileum der Koningin-Moeder
heeft laten slaan naar het ontwerp van de
beeldhouweres mej. G. J. W. Rueb
De voorzitter van het Comité, mr. dr. G.
W. ter Pelkwljk, sprak H M. de Kó
ningin Moeder, die vergezeld was door Z.
K. M. don Prins on H. K. II. Prinses Juliana
toe, terwijl de Koningin-Moeder met een
kort woord dankte.
Te Leiden herdacht.
Gisteravond werd in de Hooglandsche
kerk te Leiden een samenkomst gehouden
ter gelegenheid van het 50-Jarig Nederlan-
lerschap van H. M. do Koningin-Moeder.
Deze samenkomst was belegd op initiatief
van den burgemeester, mr. A. v. d. Sande
öakhuyzen, die aan het begin van den
avond tot do zeer talrijke aanwezigen, waar
onder vele kerkelijke en maatschappelijke
autoriteiten, een uitvoerigo redevoering
hield, waarin hij er op wees hoe H M. Ko
ningin Emma zich in alle drie groote perlo-
ïen van haar verblijf in Nederland, voor
ms volk heeft gegevon, het volk van de lage
landen in haar warm voelend hart heeft ge
floten. De Duitsche prinses is vleesch van
ons vleesch, bloed van ons bloed, zij is een
?chte Nedcrlandsche geworden. Sprekór re
leveerdo in korte trekken de geschiedenis
van haar Nederlanderschap en besloot met
Icn wensch, dat God in Zijn alwijsheid het
zoo bestieren zal, dat zij nog lange jarcu
bij ons blijve cn zich koesteren moge in de
liefde van een geheel volk.
Daarna werden door alle aanwezigen
staande gezongen een tweetal coupletten
van het Wilhelmus.
Nadat vervolgens de organist enkele num
mers had gespeeld, werd te half negen een
speciale telefonische aansluiting verkregen
met de Groote Kerk te Den Haag, waar be-
'enavond het concert ter eere van koningin
Emma werd gegeven.
Na afloop hiervan hield de oud-burge-
neester jhr. mr. dr. N. C. de Gijselaar een
.lotrede, waarin hij, evenals mr. v. d. Sande
'3akhuyzen, zich uitte in waardeerende
voorden voor de moeder van ons volk, en
•erder wees op de betrekkingen van het
Oranjehuis met Leiden, om te besluiten met
''en wensch, dat het God moge behagen aan
cic jaren van Hare Majesteit, die reeds den
leeftijd der sterkon heeft bereikt, nog vele
laren toe te voegen van geluk, gezondheid
en voorspoed.
Bloemenhulde van hel korps
adelborsten.
ITet korps adelborsten van de Kon. Ned,
Marine hoeft Dinsdagmiddag aan de Ko
ningin Moeder een bloemenhulde gezonden.
De commandant van het Kon. Instituut
voor de marine, de kapitein-luitenant ter
zee F. Heeris. beeft dien middag, in een
toespraak tot het geheele korp6 adelbor
sten, het feit herdacht, dat het 50 jaar
geleden is, dat do Koningin-Moeder haar
intrede in ons land deed.
