Inventaris-Opruiming.
AMEBSFOORTSGH DAGBLAD
BINNENLAND.
Donderdag 24 Januari 1929
.DE EEMLANDEft",
27e Jaargang No. 174
HERDENKING VAN DE UNIE VAN UTRECHT
N.V.COMPAGNIE LYONNAISE
DOODELIJK AUTO
ONGELUK
Het slachtoffer onbekend
FEUILLETON.
Ce Wettige Erfgenaam
Belangstelling van de ge-
heem Koninklijke Fawdo.
Gister werd de dag herdacht, waarop
vóór 350 jaren is bezegeld de Unie van
Utrecht, die den grondslag heeft gelegd
van ons onafhankelijk volksbestaan. Hoe
wel de herdenking er eene is, die een na
tionaal karakter draagt, had de feestvie
ring zooals begrijpelijk is speciaal in
Utrecht plaats.
De gehecle stad was rijkelijk bevlagd
aan de feestvreugde werd op bijzondere
wijze luister bijgezet door de aanwezigheid
van de Koninklijke familie, die met den
trein van 10.53 uur aan het Centraal Sta
tion te Utrecht aankwam.
Daar waren CcU ontvangst aanwezig de
Commissaris der Koningin, dr. J. 'sJacob,
en de burgemeester van Utrecht dr. J. F.
Fockema Andreae.
Na de begroeting werd in auto's naar hel
Domplein gereden waar de hooge bezoekers
aan den hoofdingang van het Universiteits
gebouw verwelkomd werden door het col
lego van curatoren onder voorzitterschap
van rar. A. baron \an Lijnden, die zijn me
deleden aan Hare Majesteit voorstelde.
De Koningin begaf zich naar de kapittel
zaal in het Universiteitsgebouw, waar prof.
dr. G. W. Kernkamp en dr. J. Th. de Vis
ser redevoeringen hielden.
Rede prol. dr. G. W. Kern
kamp.
Prof. dr. G. Kernkamp had tot on
derwerp van zijn rede gekozen „De wor
ding der Unie van Utrecht".
Dc redenaar trad hierbij in een breed
voerige historische beschouwing.
Over de tot stand gekomen Unie spre
kende. wees de spreker er op, dat Oranje
van den aanvang af gewenscht heeft, dat
ue Unie ook voor de Roomschen aanneme
lijk zou zijn.
De letter van de Unie was dan ook niet
anti-Roomsch, maar de praktijk er van zou
dit wel zijn. En dit kon ook niet anders,
zeide spreker, die verder uiteenzette, dat
de Unie werd aangegaan tusschen gewes
ten, die of Gereformeerd waren, of in een
overgangstoestand verkeerden en het
straks zouden worden. De Unie kreeg ook
daarom een Protestantsch karakter, omdat
".ij bestemd was een tegenwicht te vormen
te,gen de Unie van Atrecht, waarin de
Waalsche gewesten hun verzoening met
den koning voorbereidden.
De gebeurtenissen in het Zuiden beletten
Oranje persoonlijk deel te nemen aan de
beraadslagingen over de Unie. Met het re
sultaat ervan was hij niet tevreden. On
bewimpeld gaf hij dan ook in Februari
1579 to kennen, dat de Unie zooals zij te
Utrecht was gesloten, hem niet bevredigde.
Hij koesterde nog altijd de hoop een Gene
rale Unie tot stand te brengen, waarin de
beginselen van den godsdienstvrede zouden
worden aanvaard. Eerst toen deze verwach
tingen in rook waren opgegaan, omdat de
Waalsche gewesten zich bij den vrede van
Atrecht (Mei 1579) weder onder het gezag
van den koning hadden gesteld, betuigde
hij in zeer omzichtig gestelde acten zijn
adhaesie aan de Unie.
Het waren feitelijk slechts drie gewesten,
die op den 23en Januari in de vergaderzaal
van het Domkapittel de acte van dc Unie
onderteekenden Holland. Zeeland en
Utrecht. Graaf Jan van Nassau, de stad
houder van Gelderland, was de eerste on-
der tekenaar, om zijn rang, om het aan
deel. ik.t hij aan het sluiten van de Unie
had de Geldersche kwartieren zouden
echter eerst later toetreden. De Ommelan
den waren door twee afgevaardigden ver
tegenwoordigd, waarvan er één de rij van
onderteekenrars der Unie sloot. Maar na
een jaar hadden alle Noord-Nederlandsche
gewesten die men van den beginne of had
willen opnemen, zicb bij de Unie aangeslo
ten en hadden ook steden van Brabant en
Vlaanderen bij de Unie steun gezocht te
gen het Spaansche geweld.
Waartoe verbonden de leden der Unie
zich Om elkaar met goed en bloed bij te
staan tegen den gemeenschappcliiken vij
and Daartoe vereenigden zij zich ten eeuwi
gen dage, tegen iedereen, alsof zij slechte
één provincie waren, zonder op eenigerlei
wijze te kunnen worden gescheiden. In die
verbintenis ligt do duurzame beteekenis
van de Unie. Daarom kunnen alle Neder
landers onverschillig van welke gezind
heid, deelnemen aan de herdenking van
het sluiten van de Unie van Utrecht Om
dat zij aan Zeeuwen en Ommelanden, aan
Friezen cn Gelderschen, het begrip van
seamhoodigheid heeft ingeprent. Omdat zij
den band heeft gevormd tusschen de ge
westen die onze nationale zelfstandigheid
hebben bevochten, omdat zij het cement is
geworden, dat de Republiek der Vereenig-
do Provinciën zou bijeenhouden.
Zóó willen wij haar heden gedenken cn
eeren: als hoeksteen van het gebouw onzer
vrijheid, als plechtanker van het Schip vun
Staat onzer republiek.
Rede oud-minister De Visser.
De oud-minister van Onderwijs, Kunsten
en Wetenschappen, dr. J. Th. de- Visser,
sprak vervolgens over de „Beteekenis van
de Unie van Utrecht".
!n zijn rede zette hij uiteen, dat dank
vooral het eenparig vrijheidsstreven, de
dwangpolitiek van Philips hier te lande de
nederlaag geleden heeft en met de vrijheid
van Noord-Nederland, ook de gewetensvrij
heid aldaar voor goed gered is.
Spr. dankte de Koningin en de Koninklij
ke Familie voor hunne hooggewaardeerde
tegenwoordigheid bij deze herdenking. Het
nationaal karakter der Unie-herdenking is
ook hoog gehouden door de tegenwoordig
heid van Hare Majesteit, wier stamvader
Jan van Nassau, die tot zijn leus had geko
zen: „De zaak der Nederlanden is de zaak
der Nassau's", de maker en wier stam ver
want, Willem van Oranje, eveneens H. M.'s
geestelijke vader, de voorbereider, al was
het. in anderen vorm, is geweest.
Ten slotte zeiclo spr. houdt de Unie
alle Nederlandsche geslachten welsprekend
voor wat eendracht vermag.
De beide toespraken werden afgewisseld
door zang van een dubbelmannenkwnrtet
uit Coers Liederenkoor (koor van de Kon.
Vereeniging „Het Nederlandsche Lied"), het
welk onder leiding van den heer J. H. P.
Winnubst het „Wilhelmus" en een tweetal
Valerius-liederen ten gehoore bracht.
Da aanwezigo autoriteiten.
Onder de talrijke aanwezigen, die bij de
samenkomst in de Aula op het podium za
ten, waren behalve de beide redenaars
Ministers De Geer, Beelaerts van Blok
land, Slotemaker de Bruine. Van der Vegte,
Donner en Koningsberger, de ministers van
Staat Heemskerk, Idcnburg, Van Karne-
beek en Fock, de voorzitter van de Eerste
Kamer, baron Van Voorst tot Voorst, de
vice-president van den Raad van State,
graaf Van Lynden van Sandcnburg, de di
recteur van het Kabinet der Koningin, jhr.
Van Tets, de commandant van het veldle
ger, luitenant-generaal lnsinger, de com
mandant van de Marine te Willemsoord,
Schout bij Nacht Quant, de voorzitter en
ondervoorzitter van de Kon. Academie van
Wetenschappen, onderscheidenlijk de hee-
UTRECHTECHEWEG 10. TEL 179 - AMERSFOORT.
ren prof. Van Vollenhoven en prof. Van
der Hoeve, curatoren van de Rijks-Univer
siteit te Utrecht baron Van Lynden, jhr.
Bronkhorst Sandberg, baron Van Wijnber
gen en de secretaris baron Van Geer van
Jutphaas en de president van de directie
der Nederlandsche Bank, dr. G. Vissering.
Verder bevonden zich in de zaal o.m.de
Commissarissen der Koningin in dc pro
vinciën met uitzondering van die van Dren
te, wegens verblijf buitenslands, liet college
van Gedeputeerde Staten in de provincie
Utrecht en de griffier der Staten met hun
ne dames, verschillende leden van de Eer
en Tweede Kamer der Stalen Generaal,
hoofd» n van kerkelijke fe' nootschappen
(Nel. ïlerv., Christ. Gereformeerd, Evang.
Luth.. Doopsgezinde Sociëteit. Remonstrant-
sclie Broederschap, Oud-Bisschoppelijke Cle-
rezy, Ned. ïsr. Kerkgenootschap).
Leden van Gedeputeerde Staten der pro
vinciën (uitgezonderd Noord-Brabant cn
Limburg).
Burgemeesters der provinciale hoofdste
den (uitgezonderd die van Zwolle).
De plechtigheid op het Domplein.
Na afloop van de plechtigheid, om 12 uur,
begaven de genoodigden zich door den
Kloostergang naar het Domplein. De Ko
ninklijke familie vertoefde inmiddels eeni-
ge oogcnblikken in de Senaatszaal en be
gaf zich vervolgens door den hoofdingang
van het Universiteitsgebouw in de na
bijheid waarvan een eerewacht van de
Ulrechtsche Studenten-Weerbaarheid was
opgesteld naar het plein, waar aan den
voet van het standbeeld van Graaf Jan van
Nassau kransen werden geleed.
Onderwijl speelde de carillonnist van den
Domtoren het Wilhelmus, door alle lieercn
met ontbloot hoofd aangehoord.
Na deze indrukwekkende plechtigheid
begonnen de groote Domklokken te luiden,
evenals 350 jaar geleden geschiedde na het
beteekenen van de Unie van Utrecht.
Het défilé.
Inmiddels begaf de Koninklijke familie
zich weer naar het Universiteitsgebouw,
waar de Koningin, de Koningin-Moeder, de
Prins en de Prinses plaats namen achter
een der vensters der bovenverdieping, (en-
einde het défilé van een groot aantal \er-
eenigingen met hare vaandels en muziek
corpsen gade te slaan.
De stoet, opgesteld in de Maliebaan en de
Nachtegaalstraat, de Nobel9traat, het Jans
kerkhof, de Korte Jansstraat en de Dom
straat, onder, groote belangstelling van de
zijde van het publiek gevolgd hebbende,
trok recht op de Universiteit aan en ver
volgde haar weg. na gedefileerd te hebben,
langs het standbeeld naar den Domtoren,
door de Servetstraat.
Na aflooD van het défilé reed de Ko
ningin-Moeder naar het Centraal Station,
vanwaar H. M. orn half twee naar Den
Haag vertrok.
De Koninklijke familie was inmiddels
door de Trans naar Paushuize gereden,
waar geluncht werd.
In de St. Mlchaelskapel.
Om half drie reden de Koninklijke gasten
naar den Domtoren, waar men zich kort
ophield in het ontvanggebouw, vanwaar
H. M., vergezeld van den Prins en de Prin
ses, zich langs de Bisschoptrap naar de
St. Michaelskapel begaf, waar een drietal
leden van het U. S. 0„ de heeren Vellers,
Van Leeuwen en Kwant, bij haar binnen
treden eenige gedeelten uit een trio voor
viool, alt en fluit van L. van Beethoven ten
gehoore bracht.
Rede burgemeester Fockema
Andreae.
Nadat de Koninklijke familie plaats had
genomen, hield de burgemeester van
Utrecht, dr. J. P. Fockema Andreae, een
rede, waarin hij eerst herinnerde aan het
plan, dat in 1899 de toenmalige directeur
der gemeentewerken opmaakte voor de res
tauratie van den toren cn waarboven ge
schreven stond „De Domtoren in Wel
stand."
Spr. ging vervolgens in deil breede na de
totstandkoming van den Domtoren, waar
voor op 26 Juni 1321 de eerste steen is ge
legd.
En verder weidde hij uit over de restau
ratie, aan alle pogingen daartoe, welke ver
geefs vooraf waren gegaan.
Op dit oogenblik zoo sprak de burge
meester maakt een blijde ontroering zich
van ons meester, nu een herstellingswerk,
waardoor het dreigend gevaar voor schade
en verval is weggenomen en vroeger bedre
ven vandalisme is goedgemaakt, tot een
gelukkig einde is gebracht. Verrassend is
wat thans nadat het jaren achter steigers
verborgen was gehojden, te voorschijn is
g°komer.
Eerst de lantaarn met haar traptoren en
dc rijkbewerkte borstweringen van natuur
steen vervolgens de middelste verdieping
in al haar fraaiste vormen en eindelijk het
onderste vierkant, voor den voorbijganger
het imposantst en in zijn nieuwe beter
gezegd oude gedaante het sterkst ver
schillend van dat waaraan men langzamer
hand helaas gewend was geraakt. Een niet
minder groote verrassing zal aan ieder die
den toren vroeger wel beklommen heeft,
het inwendige van de onderste partijen
bieden. Op den Klokkenzolder zaPhij alles
vernieuwd vinden en de twee kapellen zal
hij nauwlijks herkennen.
Na deze rede volgde de uitvoering van
het menuet door genoemd trio, waarop de
Koninklijke familie afscheid nam en na een
rijtoer de stad om 3.57 van het Centraal
Station verliet.
Na afloop van de plechtigheid in de H.
Michaelkapel in den Domtoren is de Dom-
klokkenist de heer J. A. H. Wagenaar, die
al zooveel jaren op zoo'n voortreffelijke
wijze het klokkenspel van flen toren heeft
bespeeld, geheuldigd. De Utrechtsche Klok-
kenspelvereeniging heeft hem voor het
klokkenspel een nieuwe Engelsche klok
aangeboden, een zoogenaamde d-klok waar
op zijn beeltenis otaai Hij ontving vt-rdei
een plaquette van de beeltenis van den
heer Wagenaar en een foto van de klok.
Deze laatste twee geschenken ten behoeve
van het Dommuseum in de Egmontkapel.
Bij deze huldiging voerde namens de
Utrechtsche klokkenspelvereeniging de
heer G. A. E. Meyer het woord, iii*wijl de
burgemeester met eenige woorden de klok
namens het iremeiuitebes'.n'ir aanvaarl-lc.
Des avonds werd de Domkerk op bijzon
der fraaie wijze in- en uitwen lig verlicht.
Door deze blauw-rood-witte verlichting
kwamen de vormen van den toren prach-
uit. Er was zeer veel publiek op straat om
die \erlichting te bewonderen.
Op den Utrechlschen weg tus
schen de Bilt en Zeist
Zeist. Gisteravond heeft omstreeks half
9 op den Utrechtschen weg nabij den
Schorteldoek, juist op de grens tusschen de
Bilt en Zeist, een droevig ongeluk plaats
gevonden, dat aan een tot nu toe onbekend
gebleven persoon het leven heeft gekost en
dat zich als volgt heeft toegedragen.
Ter hoogte van den Schorteldoek heeft
de Zeister tram in de richting naar Utrecht
een halte, welke schuin tegenover de daar
ter plaatse op den hoofdweg uitloopenden
Kroostweg is gelegen. De onbekende per
soon heeft nu, loopende op dien Kroost
weg, de tram zien stilhouden en nog ge
tracht deze tramtrein te halen. Hij is daar
door hard den Kroostweg komen afloopen
cn bemerkende dat de tram zich weder in
beweging zette, heeft hij zijn vaart nog
vermeerderd, zoodat hij op het moment dat
hij den straatweg naderde, een groote snel
heid had. Geheel zijn aandacht bestedende
aan het feit om de tram nog te halen, heeft
do man niet op het overige verkeer op «oft
straatweg gelet en in wilde vaart den weg
overgehold. Zoodoende zag hij niet een na
derende auto uit de richting Utrecht, met
het gevorg dat de man pardoes onder den
auto liep, welke hem omver reed, waar
door hij op slag gedood werd.
Uit deze mededeelingen blijkt dus, dat
den chauffeur van den auto het was een
wagen van den burgemeester van Drieber
gen, jhr. P. P. de Beaufort, die momen
teel in het buitenland vertoeft en waarin
gezeten waren een kinderjuffrouw en kind
aan dit zoo ernstige ongeluk geon schuld
treft. Want de niets vermoedende bestuur
der zag plotseling een man uit het donker
voor zijn wagen springen en had dus geen
moment gelegenheid meer om dezen to ont
wijken of door krachtig remmen zijn auto
nog tot stilstand te brengen. Alles had zich
in een paar seconden afgespeeld Ook dient
hierbij in aanmerking genomen te worden
de nog al spaarzame verlichting van den
weg ter plaatse.
Men heeft direct na het gebeurde de Bilt-
sche politie met het een cn ander óp de
hoogte gesteld, die onmiddellijk ter plaatse
was, maar daar het ongeval plaats vond op
grondgebied van de gemeente Zeist, werd
de politie van die plaats gewaarschuwd,
welke het 3lqclitoffer naar Zeist vervoerde
en proces-verbaal opmaakte.
Men heeft in Zeist alles in het werk ge
steld om de identiteit van het slachtoffer
vast te stellen, doch niets wees er op waar
uit men kon opmaken wie de ongelukkige
was en waar hij thuis behoorde.
Orn de taak van de Zeister-poli tie te ver
lichten bij het onderzoek naar naam en
adres, laten wij hieronder het signalement
van den overredene volgen:
Het is iemand uit den werkenden stand,
leeftijd ongeveer 35 jaar, flink postuur, kort
geknipt blond haar cn kort geknipte kne
vel, gekleed in blauw colbert costuum, don
ker grijze overjas, licht gekleurd overhemd
met dito boord, donkere zelfstrikker, lichte
grijze gleufhoed, zwarte rijgschoenen en
zwarte sokken.
Hij was in het bezit van eenige leer
boekjes van de lagero school, twee sleutels
aan een ringetje, waarvan een van een
yaleslot, ongeveer 914 aan geld en een
horloge met roode cijfers tot 24.
De Commissaris van Politie te Zeist ver
zoekt hun, die inlichtingen omtrent de iden
titeit van het slachtoffer kunnen verstrek
ken zich bij hem of de politie in Utrecht to
vervoegen.
ERNSTIG ONGEVAL.
Tijdens een reparatie in een liftkooi, in
de vleeschwarenfnbriek der firma A. Hun-
ninlc te Deventer, kwam door ecu ongeluk
de zware lift naar beneden, die daarbij den
23-jarigen arbeider Porn zeerd ernstig ver
wondde.
Met levensgevaarlijke inwendige kneu
zingen werd P. naar het St. Jozef Zieken
huis vervoerd.
Door E. PHILIPS OPPKNHEIM.
Geautoriseerde vertaling van Mej. E. J. B.
HOOFDSTUK IX.
Om acht uur precies verliet Francis, hertog
van Chatfield, zijn kamer cn vond, toen hij de
breede trap naa de hall afdaalde, Johnson,
die h^m daa* wachtte en sir Stephen, een
beetio .T.eer op den achtergrond.
,,K/ diner is gereed, uw genade, in de
feestzaal" kondigde dc eerste aan. „Wilt u
zoo vriendelijk zijn mij to volgen
„Wij worden soms de slaven van onze be-
diendtn," fluisterde, sir Stephen, toen hij mee
ging me» zijn gastheer Johnson is meei
don een gewone bediende. Hij is do major
domo Hij heeft zijn eigen opvatting van wat
goed of verkeerd is. Ik stelde voor vanavond
te eicn in de kleine eetzaal, maar hij wiHe
er nic-t van weten. Ik denk, dat hij u wilde
impcr, eeren."'
Indien dit inderdaad Johnson s bedoeling
was, zou hij worden teleurgesteld. Francis
ging zitten in den grooten stoel met den
hoogen rug, aan het hoofd van de tafel,
waaraan gemakkelijk zestig menschen konden
plaats nemen ponder een'g toeken van groote
belangstelling Hij keek biino onverschillig orn
zich heen in de reusachtige kamer en naar
de gewelfde zoldering. Er was in zijn manie
ren niets, dat er op wees, dat hij zich bewust
was van het feit. dat hij zich bevond in een
van de prachtigste eetzalen van Engeland.
,,Ik heb het gewaagd order te geven de ge
wone wijnen te schenken," deelde sir Stephen
een beetje weifelend mee. „U zult zien- dat
uw kelders buitengewoon goed voorzien zijn."
Francis proefde tot groote verlichting van
den advocaat de sherry cn gaf zijn bijzon
dere goedkeuring te kennen over een wijn
„Wij maakten onze eigen wijn te Pelline".
merkte hij op, ,maar ik geloof niet, dat wij
heel gelukkig waren Dc druiven in dat district
zijn vrij wrang"
„Chatfield is altijd beroemd geweest voor
zijn wijnen", vertelde sir Stephen. „Johnson
zal ons hierna port geven, dien ik denk, dat
gij zult waardeuren. Ik ben blij te zien, dat
onder de eenlgszins strenge beginselen van
de orde, welke gij hebt verloten, onthouding
van wijn niet was opgenomen."
,Jn Italië drinkt iedereen wijn", antwoord
de Francis, juist zcoals zij fruit eten en ta
bak rooken." Deze dingen zijn alle goed en
ol'e geoorloofd."
Eon uili emend diner werd opgediend en
bijna zwijgend doo- de beide heeren gebruikt.
Johnson bleef met uiterst nauwgezette op
vatting van plichtsvervulling den geheelen tijd
achter den steel van Francis. Andere bedien
den liepen heen en weer. Conversatie van
vertrcuwelijkcn aard was onmogelijk en on-
beteekenenJe onderwerpen van gesprek wa
ren moeilijk te vinden. Na het opdragen van
de groote schotels rnet fruit en de port en
modc-iip was de toestand echter veranderd.
Zelfs Johnscn schoof naar achteren De
bci^e mennen waren feitelijk alleen. Het was
sir Stephen, die de conversatie op meer ver
trouwelijk geb:ed bracht.
„Ik bon n«-g zoo zeker niet", merkte hij op,
„dat u niet heel verstandig deed, toen u aan
drong op eenzaam! eid voor uw eersten avond
hier. Ik hoop, dat u mij zult gelooven, als ik
zeg, dat ik het als een groot voorrecht acht,
u bij deze gelegenheid te mogen gezelschop
houden
„U re wel goed", was het fluisterend ant
woord
Het is een romantische, bijna overweldi
gende toestand", ging de advocaat voort.
„Met uw vijf en twintig of zes en twintig
juar verschijnt u nog zoo frisch in de wereld
als een jengen die pas uit Eton komt. U
doet feitelijk hedenavond uw intrede in dc
wereld uw intrede als het hoofd van één
der oua«te families, met een enorm inkomen
en een grooten naam. Het is verbazend I"
De intrede is wot laat", opperde Franois.
„Op uw leeftijd hebt u niets gemist", ver
klaarde de onder U heeft de wereld aan uw
voeten."
,Heeft u eenig voorstel met betrekking
tct mijn naosle toekomst'?" vroeg de jonge
man.
„Inderdaad. Daarvoor ben ik hier."
.Go dan verde-, a!s 't u blieft."
Sir Stephen bediende zich van wijn en ging
gemakkelijker zitten, achterover leunend in zijn
stoel cn zijn beenen over elkaar kruisend.
„In de eerste plaats moet u uw zetel in
nemen in het Hoogerhuis Lord Grantley, Lady
Henry's broer, zal trotsch zijn u te introdu-
ceeren Don zou ik u raden deze plaats open
te stollen en te ontvangen. Ik weet, dot u kunt
paardrijden. U kunt les nemen in goïf en ten
nis en wij moeten den ouden Amos, den
hoofdjachtopzichter hier, verzoeken u te lee-
ren een geweer hanleeren De Chatfield-jacht
is buitengewoon U zult hier zeker eenmaal
de leder van de koninV'ijVe familie krijgen.
U moet natuurlijk ook leeren een auto be
sturen en wij moeten een kleermaker voor u
zoeken De kleeding voor diner, welke ik zoo
vrij was in uw kamer te laten brengen en
welke ik tot mijn vreugde zie dat u draagt,
kreeg ik dooi naar uw moot te gissen. U
moet ze afdanken zoodra u voorzien is."
„Nog iets
De advocuot speelde met zijn kelk.
„U moet bcs'issen. welke partij uw politioke
sympathie heeft", ging hij voort. .De Chatfields
zijn altijd Tories geweest maar er is geen
reden, waarom u niet uw eigen weg zoudt gaan,
indien u er zin in heeft. In het Hoogerhuis zal
hef niet het minste onderscheid maiken
Fionris proefde den wijn zorgvuldig en
waardcerend. Zijn wangen waren nog even
bleek, maar het licht in zijn oogen scheen
schitterender
„U is voornemens, mij het aanzien van de
familie te doen hooghouden, zie ik" merkte
hij op.
„Ik zie geen reden, waarom u het niet ver
zoudt brengen", verklaarde sir Stephen gewich
tig. „Uw vToeger leven en uw opleiding hebben
natuurlijk in u een ernstigen smaak ontwik
keld het kan zijn, dat ge in den beginno do
wereld een onrustbarende plaats vindt. Dut zal,
daar ber ik zeker van, op den duur wel af
slijten. Politiek en philantrophie kunnen goed
samengaan en in dezen tijd vnn o'gcnneene ver
draagzaamheid behoeft u rf godsdienst voor u
geen bezwaar te zijn om vooruit te komen. Er
is zelden een geslaoht geweest, dat niet een
Chatfield in het kabinet had. Noch 'ord
Henry, noch uw neef hebben de geringste nei
ging gevoeld carrière to maken Ik geloof, dat
ik. zonder iemand te beleedigen kan zeggen,
dat zii er niet de noodige hersens voor heb
ben. Met u is het anders"
,Is dit vleierij vroeg Francis rustig.
„Het is niet a's zoodanig bedoeld" verzeker le
sir Stephen hem. „Ik wensch alleen, dat ge u
een helder denkbeeld vormt omtrent dc moge
lijkheden van uw toekomst
Francis keek over de geheele lengte van de
kamer. Zij zaten in een hoekje van getemoerd
lichtverder was er de ontzaglijke ruimte. Men
kon nauwelijks zien waar de groote zaal ein-
dfgde. Zelfs de schilderijen aan de wanden ice-
kenden zich slechts vaag af.
„Sir Stephen", zeide Francis gij zijt als ik
het goed begrijp sinds jaren de zaakwaarnemer
van mijn familie en ongetwijfeld dank ik het
aan uw moeite, dat het geheime huwelijk van
mijn vader te Rome werd ontdekt en dat ik
hier ben. Ik ben dus aan u verplicht er voor
te zorgen, dat er tusschen ons geen misver
stand heeTsoht."
„Ik verlang niets liever", verklaarde do
advocaat, „dan niet alleen uw zaakwaarnemer,
maar uw vriend en leidsman te zijn in alle
andere opzichten, indien u mij dit voorrecht
wilt toestaan. Niets zou ik zoozeer betreuren
als ook maar het geringste misverstand tus
schen ons
„Dat is dus goed", zeide Francis. „Luister
dan s v.p. even naar mij. Ik heb niet de min
ste eerzucht om op eenige manier bij te dra
gen tot den roem van de familie Ik heb an
dere plannen"
„Plannen herhaalde sir Stephen U is pas
gisteren in Engelend aangekomen Wat voor
plannen kunt u hebben gemaakt
„Zij waren reeds aanwezig in mijn g°est",
verzekerde Francis hem koel. „toen de deuren
van het klooster voor mij weiden geopend en
ik terugkeerde tot de wereld. Hebt u ooit ge
meend, sir Stephen, dat ik dat met vreugde
deed r
„U scheen niet verlangend", gaf de advo
caat toe. „Alles wel beschouwd was er veel
noodig om u te overtuigen
(Wordt vervolgd.)
