IEDSFOOMSCH DAGBLAD
Sponsen
Borstelwerk
- Zeemen
- Verfwaren
KEITJES
De Wettige Erfgenaam
Dinsdag 12 Maart 1929
.DE EEMLANDER".
27e Jaargang No. 214
DE UTRECHTSCHE PUBLICATIES
ADHAESIE AAN DE
HOUDING VAN 'T U.D.
Van Karnebeek's
„Ik huiver"
A. v. d. WEG.
LANGESTRAAT 23
AMERSFJORTSCl DAG3LAD
3 X voor f 1.—
NIEUWE DETAILS DER
INDEPENDANCE
Wenschen der Belgische
regeering
FEUILLETON.
De documenten van den heer
Van Beuningen.
De Nieuwe Rotterdamscho
Courant schrijft nog in een hoofdarti
kei naar aanleiding van de Utrechtsche
publicaties o.a..:
Wat de publicatie va nhet volledige
stuk betreft, daarover zullen wij ons
geen oordeel aanmatigen. De hoofd
redacteur heeft verzekerd, dat hij naar
alle kanten voorzorgen had genomen.
Hij heeft te voren adviezen ingewon
nen bij leidende persoonlijkheden, die
hem tot publicatie schijnen te hebben
geraden. Achteraf is het gemakkelijk
zéggen, dat hij niet tot publicatie had
moeten overgaan, maar de strijd, die
daarover in de hoofdredactie van De
Nederlander is ontbrand, duidt wel
aan, dat de beslissing nu niet zoo
heel gemakkelijk was en niet zoo erg
voor de hand lag. Wij kunnen het du?
wel verstaan, dat de hoofdredactie
van het Utrechtsch Dagblad, gegexen
haar rotsvaste overtuiging van de
echtheid, tot bet zeer zeker ook voor
haar niettemin uiterst moeilijke be
sluit is gekomen. Meer kunnen wij
hieromtrent niet zeggen, want wij wo
ten niet, wat de hoofdredacteur wist,
en wat hem voor een groot gedeelte
waarschijnlijk onder belofte van stren
ge geheimhouding was meegedeeld.
Een ding lijkt ons zeker, n.l. dat het
Utrechtsch Dagblad terecht niet ge
poogd heeft, vóór de publicatie erne
goed keuring van regeeringszijd*
te verkrijgen. De verantwoordelijkheid
van de hoofdredactie van een dagblad
kan onder omstandigheden zeer zwaar
zijn- Allen, die, in de oorlogsjaren de
leiding van een blad hebben gelr-M,
kunnen daarvan meespreken. Dp
höofdredactie is steeds de man die de
klappen krijgt van eiken willekeurigen
stuurman aan den wal, die wellicht
van de zaken niet half zoo goed op de
hoogte is, als zij zelf. Dat brengt het
vak nu eenmaal mee. Wie die verant
woordelijkheid en het daaraan verbon
den risico niet wil dragen, kan geen
deel aan eene hoofdredactie hebben.
Nimmer mag naar ons inzicht de
hoofdredactie trachten, voor zijn han
delingen voorafgaande goedkeuring
van verantwoordelijke regeeringsper-
sonen te verkrijgen, en deze zoodoen
de zij het zijdelings mede verantwoor-
delijkheid te doen hebben.
Wat wel noodig is, en. ook mag wor
den geëischt, Is, dat de hoofdredac-
teur maatregelen neemt, om In geval
len van ver-dragende beteekenis als
het onderhavige de rëgeering tijdie
van de bestaande voornemens te doen
kennis krijgen, opdat zij maatregelen
zal kunnen nemen, zoo zij die nuttig
mo*M achten, zonder ooit een onge
wenschte rechtstreeksche verantwoor
delijkheid op te loopcn, als eene voor
afgaande goedkeuring onvermijdelijk
zou meebrengen. Eventueele bemoeiing
der regeering moet immer negatief blij
ven. Of en zoo ja, hoe de hoofdredac
tie van het Utr. Dgbl. aan dezen eisch
heeft voldaan, valt buiten onzen ge
zichtskring In ieder geval he#t de re
geering een dag te voren geweten,
wat er op komst was
Ten slotte nog een paar woorden
over de inmenging van het bestuur
van den Journalistenkring. Dit richtte
zich tot den hoofdredacteur van het
Utrechtsch Dagblad met tweeërlei ver
zoek zich beschikbaar te stellen tol
een onderzoek
a naar de al of niet echtheid der
stukken
b. naar de wijze waarop, en de om
standigheden waaronder de eerste pu
blicatie tot stand kwam.
Het eerste verzoek had geen zin. Be
kend was, het kon althans aan liet be
stuur van den kring bekend zijn, dat
de stukken bij den heer van Beunin
gen berustten, cn dat de hoofriredac
teur van het Utr. Dgbld. er geen zes
gen over had. Daarenboven kon, van
het «ogenblik af, waarop de Belgische
regeering een officieel démenti had ge
geven, het initiatief tot zulk een on
derzoek niet meer van Nederlandsche
zijde uitgaan. Alleen de Belgische re
geering kan dat nu nog nemen
Het tweede verzoek viel o.i. geheel
buiten de competentie van den Jour
nalistenkrlng Deze kring is geen col
lege van toezicht over de pers. Waar
zou het heengaan, als het anders
ware? Geen dagblad is over welke re
dactioneele aangelegenheid ook aan
den Journalistenkring uitleg of verant
woording schuldig; De weigering van
den hoofdredacteur van het Utr. Dgbld,
om in het tweede verzoek te treden
was daarom o.i. alleszins gerechtvaar
digd.
De voedingsbodem.
Haarlem's Dagblad schrijft, in een
datumstukje getiteld „de voedingsbodem"
o.a.
„In de Belgische Kamer is een inter
pellatie aangekondigd, die blijkbaar de
werkmethoden van afdeeling zoovee!
van den Generaien Staf. den Geheimen
Dienst, zal betreffen Er Is inderdaad al
le aanleiding toe En ik hoop van harte
dat de heer Kmile Vandervelde, die de
interpellatie houden zal, zich niet tot
de methoden van dien Belgischen
dienst zal bepalen, maar het bestaan
van den dienst zelf aanvallen. Daarbij
wordt de Belgische staat niet afzonder
lijk geblameerd. Heelemaal niet. Laat ik
verder gaan: Het is vooral te hopen, dat
de Belgische interpellatie weerklank in
a,!le landen zal vinden, want alle landen
bezitten een geheimen dienst. En men
hoeft zich heusch geen voorstellingen te
maken van groote verschillen in de
werkmethoden der daaraan verbonden
agenten. De titel „agenten" is alleen
maar gekozen vanwege de fatsoenlijk
heid. Het zijn, rondweg gezegd, spion
nen.
De ideale spion is een man met sta
len zenuwen, het maximum slimheid
en het minimum karakter. Ren indivt
du dat voor iedereen en voor elk doel
te koop is. Het wordt er op uitgestuurd,
en men zendt het een contra-spion ach
terna, die geen andere taak heeft dan
op te letten of de spion niet met de te
genpartij in verbinding staat en zich
ook door haar laat betalen.
Vertrouwde agenten bezitten de ge
heime diensten niet, of vrijwel niet.
Als er eens een voorkomt is hij ge
woonlijk niet bruikbaar Want deze
man bezit scrupules, en niets is zoo fa
taal voor de loopbaan van een spion
als het bezit van scrupules. De knap
pen in dit vak zijn allen, zonder uitzon
dering, gewetcnlooze knoeiers, met een
rijk voorzienen kerfstok. Volgens alle
begrippen van recht behoorde de maat
schappij tegen hen beveiligd te wor
den, maar zij vormen de eenige soort
van recidivisten die maatschappelijk
wordt gecultiveerd, en in stand gehou
den door middel van zware betaling.
Volkomen karakterloosheid is te uit
middelpuntig om niet een duur han
delsartikel te zijn.
TEL 217.
ileine advertenties in het
PLAATSING:
DINSDAGS
DONDERDAGS
ZA TERDAGS
Het wemelt in Europa van spionnen
van landen. Dit is geen overdrijving,
het is een vaststaand feit. Generale sta
ven vergaderen niet alleen om geheime
overeenkomsten te treffen. Zij zenden
ook, elk voor zich, voortdurend hun
handlangers uit om het werk te doen
dat beneden hun eigen waardigheid is,
maar dat niettemin een onmisbaar on
derdeel van hun arbeids stelsel uit
maakt. Het geheel is de vruchtbare
voedingsbodem van het internationale
wantrouwen, dat minister De Geer zoo
diep betreurde, en dat volgens hem ont
staan was door de publicatie van het
Utrechtsch Dagblad.
Integendeel. Het internationaal wan
trouwen bestaat voortdurend, altijd. De
publicatie van het Utrechtsch Dagblad
was de onthulling van den voedingsbo
dem. waaruit het opgroeit en voortdu
rend nieuwe levenssappen trekt. De da
gen die achter ons liggen zijn daarom
niet „rampzalig" geweest, maar een
onthulling van de werkelijkheid. Wij
zagen de waarheid voor ons. En het
was hoog tijd.
De schrijver verklaart dat de hoofdredac
teur van ons blad millioenen menschen in
ons land en daarbuiten een grootcn dienst
bewezen heeft door hen de oogen te openen
voor het bestaan van de funeste generale
staven knoeierij, die veel al te nuchtere
menschen pleegden te beschouwen als een
fantastisch onderwerp van goedkoope sen-
satieromanneije3. Dat is het niet. en dal
hebben al die ongeloovigen eindelijk nu
eens duidelijk voor oogen. De rotte funrlee-
ring van het internationale gebouw is blno,"
gelegd nu het nog lijd is om in te grijpen.
Een oude „herinnering"
Wij ontleenen aan het Vrijzinnig Proles
tantenblad eene beschouwing van prof. De
Louter die aldus eindigde:
„Tenslotte herinner ik even aan het veel
gesmade woord van minister van Karne
beek bij de beraadslaging over het Neder
landsch Belgisch verdrag, dat in 1927 door
de Eerste Kamer werd verworpen: „Ik hui
ver" bij het denken aan de gevolgen eener
verwerping."
De hoogleeraar laat het hierbij, en geeft
het den lezer, deze herinnering te verklaren
Bedoelt hij te zeggen, dat misschien minis
ter van Karnebeek van „het" stuk zou op
de hoogte geweest zijn Zoo vraagt de N.
R Ct. en het blad gaat voort:
„Wij mogen dan opmeken, dat hier een
fout in de tijdrekenkunde plaats heeft. De
bedenkelijke, tot huivering aanleiding ge
vende passages van het stuk hebben betrek
king op gebeurtenissen, die zich eerst in
September 1927 zouden hebben afgespeeld,
toen dus een ieder, ook minister Karnebeek
van de „huivering" reeds lang was althans
kon zijn bekomen.
Doch wat wil de hoogleeraar dan met zijn
herinnering zeggen
Dc documenten van den heer
van Beuningon.
In verband met een door de N.R.Ct. ge
dane mededeeling dat stukken, waarvan
in de Nederlandsche regeeringsverklaring
is melding gemaakt, zich veilig en wel in
de kluis van den heer van Bpuningen be
vinden, verneent het blad, dat dit niet meer
het geval is en zij opgeborgen zijn in een
safeloket vap een groote bankinstelling.
De rol van Ward Hermans.
Brussel, 10 Mrt. (V.D.) 0\e» de rol, die
Ward Hermans in de documentcnaffaire ge
speeld heeft, deelt De Schelde mede, dat
Hermans de documenten van Frank Heine
gekocht heeft, aangezien hij van de echt
heid overtuigd was. Hij heeft toen de pa
pieren in Holland weer verkocht, zonder
hirbij een centime winst Ie maken Hij heeft
er op gestaan, dat de echtheid nogmaals
voor de publicatie zou worden onderzocht
FRANK HEINE VEROORDEELD.
Wegens hoi plegen van plagiaat.
Antwerpen, 11 Maart. (H.N.) De
rechtbank te Antwerpen heeft vandaag
Prank Heine en het blad „Neptune" ge
meenschappelijk tot betaling van duizend
francs schadevergoeding veroordeeld, om
dat Frank Heine in het genoemde blad pla
giaat had gepleegd, van een roman van Co-
nnn Doyle. De laatste had een aanklacht,
zoowel tegen Frank Heino als tegen het
blad, ingediend.
Een handeltje van documenten
te Keulen
Wij lezen in de Telegraaf
In verband met de opmerking van de
„Nieu\e Rotlerdamsche Courant", 1at <le
juridische zekerheid omtrent de valsch
heid der stukken van het Utrechtsch Da»
blad" werd verkregen zonder dat de do
cumenten, die zich in de safe van den heer
Van Beuningen bevinden, werden onder
zocht, wordt uit Brussel gemeld, dat de
Belgische regeering zich heeft aangesloten
bij het denkbeeld van Van Cauwelaert, dat
de Nederlandsche regeering een gerechter-
lijk onderzoek naar dc kwestie der vervai-
sching zal doen instellen.
De „Indépendance" op haar beurt meent
een boekje van den sluier te kunnen op
iichtcn. De heer Van Beuningen. aldus het
blad, heeft in zijn safe bij de Rotterdam
sche Bank vereen iging bet vnlsche docu
ment, dat Frank omtrent de vertrouwelij
ke uiteenzetting van generaal Galet voor
de gemengde militaire commissie heeft op
gesteld. Zooals men wel denken kan, wa
ren de Dmtschers verlangend, de uiteen
zetting van generaal Galet te kennon en
Mauser, de chef van de Üuitsche spiotina-
gecontrale voor België te Keulen, richtte
zich tot Frank Deze smeedde zijn docu
ment, dat hij naar Keulen bracht en waar
voor Hauser hem 1200 mark betaalde.
Frank kreeg zelfs felicitaties van den
Duitschen spionnagediénst. die de authen
ticiteit cn het belang van zijn werk beoor-
deelen moest
Het volgende detail Is volgens de „Indé-
pendnnce" ook aan Ward Hermans be
kend Toen men in Nederland In verband
met de Jémcn'is begon to twijfelen, bega
ven drie ver tegen wnc.rdiger? van den heer
Van Beuningen, zon niet hij zelf, zich
naar Keulen ten huize van den spion Hau
ser. en korhten voor .3000 gulden de val
sche uiteenzetting van generaal Galet Wel
nu, wij weten, aldus het blad. dat zich In
het dossier van de affaire Frank Ward
Hermans dat de Belgische justitie in han
den heeft het schriftelijk bewijs vindt van
dit contact tusschen de groep Van R^u
ningpn en dpn Duitschen snionnagedlenst
voor België Frank die van Ward Her
mans kennis kreeg van dp transactie tus
schen Rotterdam cn Keulen, richtte »»en
srhrijven tot Hauser. waarin hij verzei
nanteekende tegen het feit. dat de Duit
sche spionnen met 30 000 francs winst een
document van 10000 francs hadden ver
kocht Hij kreeg van Hauser een ver
ontschuldigend schrijven, waarin deze de
waarheid van het fpil erkende cn hel op
rekening schrepf van zijn chef HIJ be
loofde te zullen voldoen aan den elsch
van Frank, die bOOO francs van de gemank
te winst voor zich verlangde
De „Indëppiidanceweet voorts nog mede
te deelen. dal hef „Algpmeen Handelsblad"
hef document puhliceeren moest op den
morgen van den dag, waarop Borm.s te
Amsterdam moest spreken Dit was In
scène gezet door De Recker. oud voorzitter
van den Raad \an Vlaanderen Op het laat
ste oogenhhk upigerde de bepr Heldring
van het „Algemeen Handelsblad het ver
drag te publicperen. omdat de heer Van
Reuninzen hardnekkig bleef weigeren, bet
origineel los te iaten.
UIT DE STAATSCOURANT.
Op verzoek eervol ontslagen met ingang
van 2 Juni 1929 met dank voor de langdu
rige cn trouwe diensten, A. M. Hens, oud
lid van den Raad van Ned.-Ind.
Toegekend de zilveren eere medaille der
Oranje Nassau orde nan II. Giebeling, eer
ste machinist, chef van de machinekamer
bij de N.V. Houthandel v.h H*. Szd van
Dam te Zaandam en aan W. [J mees
terknecht bij de fa. Wynne en Co. te Gro
ningen.
De minister van Waterstaat heeft den
heer W. Turfboer, oud kapitein ter koop
vaardij te 's Gravenhage op verzoek eervol
ontslagen als lid der commissie lot onder
zoek naar den omvang cn oorzaken van en
de bezwaren tegen het dienstdoen van Chi-
neezen en Lascaren op do Ned. Koopv.
\loot en benoemd tot lid den heer W. A.
Bever, oud kapitein ter koopvaardij te
's-Gravenhnge.
Bij K. B is aan den Reserve-Kolonel van
den genei alen staf G. B. Noothoven van
Goor, vergunning verleend:
1o. tot het aannemen cn dragen van de
ordeteokenen van Officier van het Legioen
van Eer, van Frankrijk en
2o. tot het dragen van F.erekruis van het
Hongaarsche Roode Kruis.
ACROBATENVAL.
Een rugwervcllractnnr.
Zaterdagavond is in het City theater te
Den Hang een lid van de daar optredende
Theillon acrobatcngroep, de 24 jarige H. O.
bij het maken van een 9aIto zoodanig ge
vallen. dat hij met een vermoedelijke rug*
uervelfractuur naar het Gemeentelijk Zie
kenhuis moest worden overgebracht. He
den zou een Röntgenfoto worden genomen
ter vaststelling van den juisten aard rf»*
fractuur De toestand van den getroffene,
die geboortig is uit Riga, is redelijk wel.
Deugd is de eenige adel.
FRANKLIN.
Door E. PHILIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van MeJ. E. J. B.
óp
Monica lachte zachtjes, haar oog-en gericht
op haar neef.
„Hem te trouwen", herhaalde zij ironisch.
„In elk geval", zeide Francis, de deur ope
nend, merkt uf dat lady Monica niet gediend
ia van uw opmerkzaamheden. Misschien deedt
u beter ons te verlaten".
„Ik zal natuurlijk gaan", berustte Ambrosius,
met een veelbeteekensnden blik noar ^dc klok.
„Het zou jammer zijn uw „tête a tête" te sto
ren."
Noch Fronds noch Monica bewogen een
tprer. Een bediende verscheen.
„Laat mijnheer uit", beval Francis.
Ambrosius girg, zonder zich om te keeren.
De deur werd achtei hem gesloten.^
„TJVat een onverdragelijk mensch f riep Mo
nica uit.
JV vind dat hij op rijn manier nuttig is
antwoordde Frands koel.
Zij keek hem aan met een vraag in haar
oogen, die hij in gebreke bleef te beantwoor
den.
„Ik vermoed, dot je je ergert over mijn komst
op dit uur van den avond", zesde zij. rJk kan
het niet helpen. „Ik moest komen en daar ben
Cc In elk g*vel aal het jouw reputatie niet
•cbaden".
,Ga als je blieft zitten", verzocht Francis.
„Mag ik vroeg Monica, naar den fauteuil
terugkeerend. „Weet je, dat die kerel mij
heusch durfde aanraken. Indien jij niet waart
binnengekomen geloof ik, dat hij zou hebben
beproefd, mij te kussen".
„Je ziet er mooi genoeg uit, om het hoofd
op hol te brengen van een sterker man dan
Ambrosius", merkte Francis op, na een oogen-
blik zwijgen
De geheele uitdrukking van Monica's gelaat
werd plotseling zachter. Haar oogen schitter
den van vreugde.
„Een compliment van jou, Francis", riep zij
uit. „Vindt je wezenlijk dat ik er OGrdig uit
zie Ze zeggen dat deze japon heel bijzonder
is. „Madame" beweerde, dat ik de eenige
vrouw in Londen wos die hem kon drogen".
De mantel viel van haar schouders en zij
stond een oogenblik op. Voor Francis' onge
oefende oogen scheen de robe niets dan een
wolk van tabakskleurig materiaal.
„Ik heb je nooit mooier gezien", gaf hij toe
„Ik ben blij, dat je er vanavond zoo over
denkt".
„Waarom vanavond vroeg hij, op haar
neerziend
Zij wees op het licht boven de tafel.
„Draai dat uit, wil je verzocht zij. „Het
schijnt in mijn oogen en ofschoon ik earc'ig
door de wol geverfd ben, ga ik iets zeggen,
waarover ik mij afschuwelijk schaam".
Francis gehooizaamde haar zwijgend. Er
biandde slechts één 'amp, waarover een zware
kap. In het get-mperde licht was de schoon
heid van haar profiel bijna verbiisterend; haar
oogen, die de zijne gevangen hielden, waren
zeldzaam glanzend. Hij voelde dat zijn zelf-
beheersching gevaar liep.
„Weet je. hoe laat het is?" herinnerde hij
haar. „Je behoeft je over mij niet bezorgd te
maken", zei ze vertrouwelijk. „Ze denken alle
maal dat ik noar het bal van lady Panner ben
en ze verwachten mij niet thuis vóór drie uur.
Vermoedt je niet, waarvoor ik ben gekomen
„Neen"
„Ik heb vijfduizend pond noodig", zeide zij
langzaam „Wil ie mij die geven
„Ik zou het kunnen doen", antwoordde hij,
na een oogenblik wachten.
„Toen ik mijnheer Ambrosius hier vond",
ging zij voort, „tiochtte ik het van hem te lee-
nen: tenslotte is hij een geldschieter".
„En weigerde hij
„Erger" bekende zij. ,,Hij vroeg mij ten
huwelijk".
Fronois' oogen schoten een oogenblik von
ken. Hij bedwang echter het gevoel van woe-
de.
Ik ben zeer onwetend op dat gebied", merk
te hij r istig op, „maar is het tegenwoordig
niet heel gewoon dot meisjes om geld trou
wen
„Sommige meisjes, ja", stemde zij toe.
„Er was een jong meisje van negentien*,
vervolgde hij, „dat ik ontmoette op je moe
ders ontvangavond. Zij scheen nog in de leer
kamer thuis te hooren Heeft niet iemand mij
verteld, dal ze was gehuwd met een makelaar
in effecten van zestig, of zoo iets
„Volkomen juist, en dan nog wel een zeer
weerzinwekkend iemand
,,En de dochter van lady Herington
„Je behoeft niet verder te gaan", viel zij
hem in de rede. „Er zijn vele jonge vrouwen,
die hoar lichaam verkoopen voor het merk van
eerbaarheid vertegenwoordigd door een hu
welijksakte, en de weelde, die deze aanbiedt.
Dit is tegenwoordig een gewone koop."
En jij
„Kan je heel duidelijke taal verdragen 7
vtoeg zij,
„Waarom niet? De waarheid kun nooit be-
leedigen".
„Niettemin zijn er menschen. die de waai-
hoid zedeloos zouden vinden. Ik niet. Ik zal je
precies zeggen, wat ik ervan vind. Ik zou mij
zelf, noar lichaam en ziel reiner en eerbaurdei
achten, wonneer ik mij gaf aan den man, voor
wien ik in stoat was te voelen liefde cf harts
tocht, of hoe je het ook wilt noemen, dan een
man te trouwen voor wien ik niets voelde en
vooi te wenden dat ik hem alles gaf, wat een
vrouw te geven heeft".
„Ik begrijp het", fluisterde hij.
„Ik moet die vijfduizend pond hebben, Fran
cis". ging zij voort. „Mijnheer Ambrosius bood
ze mij aan als ik hem trouwde, en ik voelde
mij beleedigd. Ik vraag jou ze mij te geven,
Francis, omdat ik nergens bang voor ben"
De atmosfeer van de kamer was plotseling
verstikkend. In de open lucht had hij het laatst
dat onstuimig verlangen gekend, toen de auto
door 't bosch met den geur van pijnboomen
gleed en de schemering op hen neerdaalde
Wat had hij moeten strijden om te vergeten
En nu was het er weer, sterker dan zijn wil,
sterker dan zijn levensoffer Hij zonk op de
knieën en de aanraking van haar arm om zijn
hals scheen het zoetste, dat dit leven hem ooit
had gegeven. Hun Hopen ontmoetten elkaai.
„Monica I" riep hij.
Zij lachtte zacht met haar gelaat tegen hei
zijne
Je haat mij niet wezenlijk, wel fluisterde
zij gelukkig. „Je doet alsof, maar het is niet
zoo"
„God weet, dot ik je niet haaterkende hij
Hij trok zich een oogenblik later terug, tee-
der en zonder zich te haasten Monica bedekte
het gelaat met de handen. Zij was te ontroerd
om iets van zegepraal te voelen te gelukkig
m deze weinige seconden, om zich af te
vragen, waartoe d«t moest leiden. Zij hoorde
hoe Francis de kamer doorging en aan de
schrijftafel plnats nam. Zij hoorde het krassen
van zijn pen
„Waar ben je, Francis riep zij zacht, zon
der de handen te bewegen.
„Ik schrijf een cheque", ontwoordde hij.
„Laai d e chèque maar loopen I Kom weer
bij mij 1 Kom dodelijk of ik voel mij onge-
lukkg"
„Een minuut", verzocht hij.
Hij eindigde zijn taak, stond op en bracht
ha.ar de chèque. Hij drong deze in haar xveer-
bart:ge vingers. Zij strekte de armen uit.
Francis, toch voel ik mij beschaamd", be
kende zij.
„Spijt het je dai je bent gekomen
„Neen", antwoordde zij hartstochtelijk. ,Jk
ben blij, blij met alles, Kus mij I"
Zij opende haar armen Opnieuw viel de we-
leld van zc'fontzegging voor hem weg. Hij
voelde haar virgers om hem voelde hoe ge
makkelijk en zacht zij in zijn armen rustte, een
s room van woorden, onsamenhangende dwa
ze woorden, kwamen nnor zijn lippen. Hij was
zich ternauwernood bewust, dat de deur zacht
werd geopend. Zij was het, die het eerste om
keek In het schemerlicht kon zij slechts ge
brekkig de gedaante onderscheiden van een
vrouw, die cp den drempel stond
„Zeg eens. Francis! Waarom zii je in hot
denker Ik ben niet te laat, wel
De ges'n'te aan de deur voe'de aan den
knop en de kamer wn- plo'seling overstroomd
met licht. Peggy Loyton, in een e:genaardigen
avondmantel cn met juxvi elcn in hei haai, was
plotseling zichtbaar. Zij keek verbaasd op.
(Wordt vervolgdj
