Uw KAPP
.A
HENK MULDER
L. rromrenslraat 12
GELUKWENSCH VAN GEN
INSINGER
DE RIJKUNST IN HET
LEGER
DE K.N.J.V. EN DE BURGERRUITERS
Mr. JOS. GILLISSEN
BURGERELEMENT GOED
VERTEGENWOORDIGD
RECLAMES.
Van 1—4 levels f 2.05, elke re-gel meer f 030
A; vn.-'»
s35Bg3e^Begagr?^?»^
..•I v, - -
bjd. Langesfraat
gebeurde wel dat gedurende meerdere ja
ren vrijwel geen jacht werd gereden. Dit
is thans veranderd en regelmatig worden
in ieder garnizoen de noodige jachten ge
houden. Natuurlijk kan 9lechts een klein
deel dezer jachten achter de honden ge
reden worden, maar zoowel de behoefte
aan vooroefening, als de versterking der
animo maakt, dat het aantal jachten steeds
stijgende is.
De Reserve-officieren zijn door de K.N.
J.V. in de gelegenheid gekomen regelmatig
jachten te rijden, hetgeen zij vóór den oor
log ten eenen male misten. Wij gelooven
niet, dat voor eene categorie peisonen de
Vereeniging zooveel heeft kunnen doen,
als voor de reserve-officieren der bereden
wapens.
De K N.J.V. heeft voorts in verschillende
centra medewerking kunnen geven om het
jachtrijden te propagandeeren. Terwijl vroe
ger ^uitsl ui tend jachten werden gereden in
de omgeving van garnizoenen van bereden
wapens en te Bingerden en in het Gooi, is
thans dit gebied meer uitgebreid. Jachten
zijn gereden op de heidevelden van den
Hondsrug In Groningen, in Drenthe, in
Oostelijk Twenthe, op den Holterberg, te
Amerongen, Doorn (Sandenburg) Lochem,
Ampsen, Bergen op Zoom. Tilburg, Barne-
veld, Rotterdam, Noordwjjkerhout, Kasteel
Enghuizen (bij Hummelo Glr.) en meerdere
andere plaatsen.
Ook plaatselijk zijn de jachtterreinen veel
uitgebreid. Volgens deskundigen konden
vóór den oorlog bijv. te Amersfoort geen
jachten gereden worden, waarom men toog
naar Maarsbergen voor de 3 jaarlijksche
ritten. Thans rijdt men over de Treek,
Maarn, Pijnenburg, Hamersveld. Soester-
weilanden, Hoogland en niemand Klaagt
over gebrek aan afwisseling.
In Arnhem werd ook het terrein te be
perkt geacht en niettemin jaagt men jaar
lijks 6 tot S maal over telkens wisselende
terreinen.
Terugkeerende tot de geschiedenis van
de Kon. Nederlandsche Jachtvereeniging zij
vermeld, dat het aantal jachten van 11
steeg tot 43 per seizoen Natuurlijk moest
ook de meute aanmerkelijk versterkt wor
den; terwijl men begon met 7 bonden, telt
in de laatste jaren onze meute ongeveer
36 honden. Alleen in het eerste Vereeni-
gingsjaar droeg het jachtpersoneel nog
geen roode kleeding, pas in 1920 werd dit
ingevoerd. Het costuum was niettemin
reeds vastgesteld, de roode rijjas met zil
vergrijze kraag. Later werd ook een roode
rok als avonddracht ingevoerd. De knoo-
pen droegen eerst de letters N.J.V. in mo
nogram, nadat het praedicaat „Koninklijke"
werd ingevoerd, kwamen nieuwe knoopen
in gebruik, met een kroon boven het mo
nogram.
Tom Champion is vanaf 1921 in dienst
der Vereeniging, die hij thans gaat verla
ten. Hij heeft zijn functie als kennelhunts-
man en vvhipper-in op hoogst lofwaardige
wijze vervuld.
Als kennels werd vanaf 1919 gebruik ge
maakt van een barak in het Kamp de Vlas
akkers. Deze barak, die op vochtigen on
dergrond bleek te staan werd in 1923 ver
wisseld met een ander houten gebouw in
hetzelfde kamp in 192G werd het besluit
genomen het kamp op te heffen en ook de
kennel zou afgebroken moeien worden.
Geld om een nieuwe kennel te bouwen was
er niet.
De leden hebben in dit gemis voorzien
door zichzelve een vrijwillige hoofdelijken
omslag op te leggen, die het geld in enkele
maanden bijeenbracht en aan de Vereeni
ging een eigen gebouw verschafte. De heer
J. H. van Wamelen, architect te Leusden,
lid der Vereeniging, belastte zich geheel
belangloos men den bouw en 6laagde er
in het keurige kennelgebouw te Oud-Leus
den te doen verrijzen. Zeer zeker mag deze
kennel een trots voor de Vereeniging zijn
vooreerst omdat de gelden zuiver uit vrij
willige baten verkregen zijn en ten twee
de wegens zijn smaakvollen bouw en in
richting.
Op 8 December 1926 kwam de Koninklijke
Beschermheer der K.N.J.V., Z.K.H. 1h Prins
der Nederlanden te Amersfoort, en opende
de kennels. Zeker was dit een der
mooiste dagen in het jonge leven der Ver
eeniging.
Het Bestuur is thans als volgt samen
gesteld
E. H. Juckema van Burmania Baron Ren-
gers van Warrnenhuizen. Voorzitter.
Jhr. Mr. Dr. J. D. H. de Beaufort. On d er-
Voorzitter.
W. A. M. Westeroüen van Meeteren. Ie
Secretaris-Penningmeester.
Jhr. H. Raderrnacher Schorer. 2e Secre
taris en Hulpjagermeester
J. H van Reede, q.q. als Directeur
van de R ij school.
Jhr. Y. D. C. Quarles van Ufford, als J a
germeester q.q.
G. L M H Higly.
C. L. Hollertt.
Ir. J. P. Leeuwenburg.
Mevrouw S. M. C. van ReedeVan der
Goes.
K. E. Veltman.
Dierenarts: Alb. Winter.
Werkzaam aan het Secreta
riaat: Vlej. T. Ittmann.
Kennelhuntsman: Tom Champion
Sliptrekker: Lans.
De volgende Verepnigingen zijn aange
goten bij de Kon. Ned. Jachtvereeniging
Baarnsche Rij vereeniging.
Het einde van de }acht: de master of the hounds geelt zijn discipelen loon naar werkem.
Bredasche vereeniging ter Beoefening van
het Jacht en Terreinrijden.
Delftsehe Studenten Carousse! Sociëteit.
Vereeniging „De Einclhovensche Manege'
Groninger Rij., en Jachtclub
Noord Hollandsche Jachtvereeniging.
Nijmeegsche Jachtvereeniging.
Rijvereeniging Finsterwolde en Omstre
ken.
Sociëteit gevestigd in de Rotterdamsche
Manege.
Tilburgsche Rijvereeniging.
Twentsche Jachtvereeniging.
Utrechtsche Jachtvereeniging.
Zuid-Hollandsche Jachtvereeniging.
Commandant van bet Veldleger
„Ik heb de eer Uwe Vereeniging
geluk te wenschen met haar tien
jarig bestaan.
Ik spreek daarbij den wensch uit.
dat het Uw Bestuur gegeven mag
zijn om ook in den vervolge voort te
gaan met het op een goede wijze be
vorderen van de lust in het jachtrij
den en daarmee de-sportieve ontwik
keling van het Nederlandsche Ojfi-
cierskorps.
Hetgeen U in dit opzicht in dc ach
ter U liggende 10 jaren hebt ge
daan. verdient de dank en de erken
ning van het Leger, waarvan ik mij
b(j dezen tot woordvoerder maak."
De Luitenant-Generaal,
Commandant van het Veld-Leger.
w.g. E. F. INSINGER.
£n de Kon. Ned. Jacht
vereeniging
Een voornaam deel vêlii het onderricht
aan de Rijschool - wordt gewijd aan het
vormen van vlotte, energieke ruiters en
paarden, die moedig en vastberaden zon
der overbodige inspanning door alle terrei
nen en over de daarin voorkomende hin
dernissen z. n. in de snelste gang kunnen
gaan.
Waar de grondslag hiervoor wordt ge
GENERAAL INSINGER,
commandant van het Veldleger.
BOOR
Maar het kan nog beter
In een mij vriendelijk verleende kwali
teit van „een der meest enthousiaste bur-
gerruiters" word ik verzocht in het speciale
jachtnummer van het Amersfoortsch Dag
blad een „kort artikel" te willen schrijven
onder den hierboven afgedrukten titel.
'n Opgaaf echter, die vermoedelijk ge
makkelijker gegeven is, dan door mij uit
gevoerd. Immers, ongebreideld enthousias
me en loffelijke kortheid is er wel een
slechter samengaand span denkbaar? En
kunnen de stokpaarden-eigenaars niet be
grijpen, dat. wanneer een geestdriftig jacht-
ruiter zijn stok-hunter bestijgt, hij voor zijn
lyrische galoppades het liefst 'n heele
Amersfoorter ter beschikking had
Edoch in der Beschrankung zeigt sich
erst der Meister: laat ik die goede beurt
eens trachten te maken en in enkele regels
de plaats pogen aan te geven, welke het
burgerelement in onze jachtsporfc en meer
Ook het burgerelement in de K. N. J. V. w eort zioh: onversaagd kiest het 't ruime sop.
legd bij de voorbereidende oefeningen in
de rijbaan daar spreekt het van zelf, dat
slechts in het terrein deze opleiding vol
tooid kan worden.
De beste oefenschool, welke hierbij ten
dienste staat is ongetwijfeld het jachtrij
den achter de honden en het is dan ook een
niet genoeg te waardeeren voorrecht, dat
de meute der K. N. J. V. in de onmiddel
lijke nabijheid der Rijschool gehuisvest is.
Ieder jachtruiter toch moet zich ten doel
stellen de honden te volgen en met hen
de kil) te bereiken en waar deze meestal
een zeer groote snelheid ontwikkelen en
zich door geen hindernis laten afschrik
ken. behoeft het geen betoog dot hierbij
aan ruiters en paarden hooge eischen wor
den gesteld.
Geen beter school dan ook, waar het be
treft in den snelsten gang onversaagd en
koelbloedig op de in het terreip \oorko-
mende bindernissen aan te rijden met het
vaste voornemen deze te overwinnen, of
zich rustig aan het paard toe te vertrou
wen bij het doorkruisen van de dikwijls
verraderlijke heidevelden, daarbij de
krachten van het paard zooveel sparende
door snel te beoorderien hoe overbodige
hindernissen of terreinmoeilijkheden ver
meden kunnen worden.
Do verplichting, nimmer den Master of
zijne honden in de weg te lijden, de veel
voorkomende noodzakelijk korte wendin
gen, het in snellen gang doorrijden van
bosschen, plotselinge korte opboudingen,
vereischen een zeer goed in de hand gaand
paard en een allround jachtpaard is een
allround dienstpaard, evenals een allround
ja.chtruiter, die zelf zijne paarden weet vpor
te bérelden aah de' voornaamste èiscTion
den militairen ruiter te stellen, voldoet
De meeste buitenlandsche Rijscholen zijn'
dan ook in het bezit van een eigen meute,
die echter bijna steeds o\er vrijwel dezelf
de terreinen jaagt. Een groot voordeel is
het dan ook, dat in ons land de meute der
K. N J. V. zich over het geheele land ver
plaatst en dus aan ieder officier en ond.
officier de gelegenheid biedt zich in alle
terreinen bosch, heide, weilanden, zelfs
polderland te blijven oefenen.
DE DIRECTEUR VAN DE
RIJSCHOOL.
TOM CHAMPION
Kennel—Huntsman Whipper-
in der Kon. Ned. Jacht Ver.
Van de tien jaar dat de K. N. J. V nu
bestaat heeft zij gedurende acht jaar Tom
Champion als medewerker gehad; een
medewerker in de ware zin des wuords.
Immers hij verzorgt de ineute, cl e hoofd
factor Ier K. N. J V. en deed zulks op
voortreffelijke wijze.
Zijn komst in 1921 beteekende voor de
meute een gruote verbetering niet alleen
in conditie en oedingstoostand. maar
ook i£ discipline zoowel in do
kennel als in het terrein. En hoe kon
dit 'ook andershij is van Kinds
been af in liet v k geweest, Zijn vader was
een beroemd huntsman van van de
groote packs (Zetland gedurende 36 jaar
in Engeland terwij' zijn broers bij verschil
lende bekende meutes (Cheshire. War
wickshire. Ledbury. Eton College Beagles'
in Engeland huntsmen zijn
Zijn eerste leermeester was zijn vader, bij
wien hij als Whipper-in dienst deed cn die
geen gemakkelijke chef voor hem was
Hij wilde echter meer van de wereld zien
dan Engeland alleen cn is in verschillende
landen werkzaam geweest (East-Gahvay,
Meath, Union, Montreal Hunt).
Toen de oorlog uitbrak was hij in Cana
da en nam dienst bij het Regiment: „Prin
cess Patricia's Canadian Light Infantry.
Hij heeft vier oor'ogija.en en "erd twee
maal min of niepr prnRtic cmwrmrl
speciaal in onze K.N.J.V. inneemt. Dat die
plaats misschien wel eens noodig heeft, wat
meer voor het voetlicht gebracht te worden,
ik kan het helaas niet ontkennen. Voor den
buitenstaander toch lijkt de hedendasfgscbe
jacht-achter-de-honden in Nederland wei
een bij uitstek militaire ontspanning en hij
zal nauwelijks vermoeden dat onder de
pl.m. 650 K.N.J.V.-leden bijna 400 burgers
zijn! De reden hiervan is waarlijk niet ver
te zoeken. ,n Paar eeuwen v. C. wees Xeno-
phon ons in zijn „Cyropaedia" reeds op de
groote waarde, welke hot jachtrijden voor
opleiding cn training \an den krijgsman
had en tot op den huidigen dag vide het
artikel van den directeur \an.de Rijschool
elders in dit nummer is men in de lei
dende militaire kringen van deze klas
sieke waarheid overtuigd gebleven,
deze opvatting en den hieruit van hooger-
hand voortvloeiende steun-in-velerlei-vorm,
vormde deze sport voor de hereden officie
ren immer een gemakkelijk te beoefenen en
niet kostbaar tijdverdrijf en als jachtruiter
verkeeren deze laatste in vergelijking met
hun civiele collega's wel in 'n zéér bevoor
rechte positie.
Het grootste contingent dan ook der bur
gers, die geregeld de jachten volgen, be
staat uit burgers, die voor deze spqrtiev
gelegenheid zich weer eens in 's konings
ihans zeer ter stade komende rok gestoken
hebben, te weten de reserve-officieren der
bereden wapens, die er dus op deze wijze
tevens toe bijdragen, om het hierboven ver
melde militaire aspect der jachten te ver-
grooten.
Maken de burgers-in-het-rood, de echte
burgers zou ik haast zeggen, hiernaast nog
vaak, wat getal betreft, 'n slechts beschei
den figuur, toch zien wij dank zij de ge
weldige opleving, die de ruitersport in de
laatste jaren doormaakt, bij verschillende
deplacementen der meute als den Haag,
Rotterdam, Groningen, Tilburg, Arnhem
etc. 'n immer grootere opkomst ook van
deze catagorie.
Niet alle ruiters zijn zoo gelukkig 'n dei-
gelijk centraal domicilie nog in de ge
luidssfeers der meute! te bezitten als
schrijver dezes, en werkkring, de betrekke
lijke hooge kosten etc. maken het velen niet
gemakkelijk steeds weer naar deze veste te
komen, in welks dichtere» of wijderen om
trek een groot gedeelte van het jaaiiijksche
jachtprogramma wordt afgewerkt Toch is
eok hierin vooruitgang te bespeuren en de
„vreemdelingen", die min of meer regelma
tig in plaatsen, waar de meute jaagt, hun
opwachting maken, nemen ongetwijfeld in
TOM CHAMPION,
zooals velen uwer hem kennen.
Zijn functie bij de K. N. J. V. is niet zoo
eenvoudig als een buitenstaander zou ver
moeden. Want liet in de zelfde conditie
houden van een kleine veertig foxhounds
is een nauwgezet werk. Men behoeft de
Kennels rnaar te betreden om de groote
netheid en reinheid op te merrfen.
Maar niet alleen als hondenverzorger en
als medeafrichter van de jonge foxhounds,
maar ook als ruiter heeft hi.' verdiensten.
Hij, rijdt.,wet bijzonder, veel ,,d^sb." door
het terrein en over hindernissen.
Onder de meest ongunstige omstandighe
den is hij steeds met een onverstoorbaar
optimisme bebebt! Wanneer men onder
stroomende regen voor een jacht te paard
stijgt, is hij steeds de grootste enthousiast,
die verzekert dat het n u juist een dag i3
waarop de beste pace kan worden ver
wacht!
Geen wonder dan ook, dat onze Tom bij
de Nederlandsche jaclitruiters zeer popu
lair is.
In der daad een all-round Huiijsman
R. S.
getalsterkte toe. 'n Heugelijk feit, waarover
men niet alleen in zijn kwaliteit van jacht
en K.N.J.V. enthousiast juichen kan, doch
zeker ook als heilig overtuigde van de
geest- en lichaam verjongende elementen,
welke de jachtsport bezit. Haar hierboven
vermelde geschiklieid toch om voor den mi
litair bij uitstek gewenschte eigenschappen
aan te kweeken, msakt haar o.i. zeker niet,
minder geschikt voor den Nederlandschen
burger, die zonder zijn Hollandsche ..civlli-
teit" te schaden, gerust nog enkele mili
taire deugden gebruiken kan! En buiten
dien is er voor den zakenman 'n betere
ontspanning te vinden dan 'n uitbundige
galop over lieg en steg, waarbij paard,
hond en hindernis heel zijn aandacht vra
gen en business-zorgen, koersen, processen
en de hemel weet wat in 'n desolate massa
bij de meet achterblijven?
Riskant..
Ach lezer, wanneer men mij m'n opinie
over de veel-omstreden definitie van
„sport" (in tegensteling met spel of zuivere
lichaamsbeweging) vragen zou, zou ik hier
aan zeer zeker 'n clausule verbinden, waar
in 'n matig element „gevaar" vereischt
werd. Voor 'n echte, mannelijke sport is
dit 'n conditio sine qua non, hoe gering de
dosis men zie hiervoor de tamme statis
tiek dan ook wezen mag.
Mogen de volgende tien jaren der K.N.J.
V". dus oen groote vooruitgang zien in het
werkzaam aandeel der burgerruiters, zoo
dat zij op iedere jacht 'n minstens genomen
even sterk contingent op het paardebeen
brengen, als hun militaire collega's. De bur
gers zullen zich hiervoor misschien wat
meerdere opoffering moeten getroosten,
doch ik twijfel er geen oogonblik aan, of zij
zullen er heel gauw van overtuigd zijn, dat
het gebodene moeite cn kosten dubbel en
dwars waard is.
Juist de vaak wat verder afgelegen,
zwaardere jachten in de mooiste gedeelten
onzer nog maagdelijk gehouden Nederland
sche natuur vormen dc fanatieke aanhan
gers. De aanhangers door dik cn dun. die
zich de dichtregels van den Engelschen
hunting-bart. Will Ogilvie tot hun lijflied
gemaakt hebben:
„This is the game of our hearts!
„Squire and lawyer and lord
,Meli of the farms and the marts
„Men of the pen and the sword;
„Comrades we jog to the meet,
„Rivals we ride the lin6
„And the sound of the hoop is sweet
„And the taste of the wind is wine."
Leusden, 12 April '29.
