EENDRACHT MAAKT MACHT.
Eén bloempje, het waar' op de wereld verloren,
Als 't niet was met duizenden and'rcn geboren.
Thans ziet het. haar ootmoed dorst 't nauwlijks te droomen,
De menschhcid bewonderend tot zich komen.
De bloeiende woelde, 't zoo kwistig verdeelde
Door moeder Natuur met vrij'gevigc hand.
Ach, zio toch dien zegen van bongerds en wegen,
De rijkdom, van 't bloeiende Betuwe-land.
lente;g£luid.
Waar zit die heldere zanger, dien
Ik hoeren kan en zelden zien
Bij Untcrlochcn, een plaatsje in
Oostenrijk, deed oen aardverschui
ving rrn massa van 15.003 kub. meter
in het dal neerstorten, waardoor
eenigc iuiizcn goh:.! bedolven wer-
Een mocdei hond die dc kinderen *an haar vriendin k «t Br0°t brengt.
Ccn vitten hoed bij regenvlagen
En als dc zon de aarde stooft,
Draag dan de panama op 't hoofd.
Jaren xwsmen en jaren scheidden,
Zij brachten veel vreugde, liefde cn smart
Nu het voorjaar komt, als in vroegere tijden,
Herleven die jaren in 't nog jeugdige hart.
Een hoopje klccren is het maar!
Een blauwvos, 'n hoed, ccn schcentjespaor,
Een wolkje crêpe, hoe leemt het dan,
Dat 't hear zoo hévig boeien kan
