AMEDSFÖÖEHSCH DAÖSlAÖ
De Plaatsvervanger
Dinsdag 28 Mei 1929
I -DE eemlander:
27e Jaargang No. 276
OOST-INDIE
KAREL WIJBRANDST
Nestor der Indische
pers
BINNENLAND
HET CON FLICT MET DE
BOEKENFONDSEN
Het standpunt van den
onderhandelaar
HET VEENDAMMER
STRAFPROCES
Het cassatieberoep van
A.C.M. verworpen
DOOR EEN VELDWACH
TER DOODGESCHOTEN
PONT GEZONKEN
Voerman verongelukt
FEUILLETON.
Met slachtoffer van ccn
auto-ongeval
Batavia, 27 .Mei. De heer K. Wijbrands,
directeur van „Nieuws v. d. D. voor N. I.",
had bij Soemedang een ernstig on
geluk gehad. Met een andere auto is hij
naar Bandoeng vervoerd. 11ij had inwen
dige kneuzingen en een hoofdwonde ge
kregen, waarom hij naar een ziekenhuis
werd overgebracht voor het ondergaan van
een operatie.
Omtrent het auto-ongeluk wordt ons nog
gemeld Bij Soemedang keek de chauffeur
om om iets te zeggen tegen den heer Wij
brands, maar hij verloor hierbij het stuui
over den wagen, die legen een muur aan
reed. De heer Wijbrands werd eruit ge
slingerd. Toen de chauffeur, die bewuste
loos was, weer bijkwam, was de heer Wij
brands reeds met een taxi naar Ilotel Ilo-
man in Bandoeng vertrokken. De heer Wij
brands weigerde zich te laten opnemen in
het hospitaal, ondanks het herhaald aan
dringen van de doktoren, die een onmid
dellijk operatief ingrijpen een quaestie van
levensbelang achtten. Eerst hedenmorgen
om half twaalf stemde de heer Wijbrands
in zijn operatie toe, tijdens welke hij is
overleden.
De N. R. Ct. schrijft nog
De telegraaf brengt het doodsbericht van
een journalist, die dertig jaar lang een heel
eigen plaats in de Indische perswereld
heeft ingenomen wiens journalistieke fi
guur door de tijden heen geworden is van
een baanbreker voor een pittiger Indischen
krantenstijl, tot wat een collega onlangs ge
noemd heeft „een solitair in het journa
listieke veld", wiens politieke figuur gewor
den is van den gevierden en gevreesden
bespotter der Indische bureaucratie tot den
hoonenden bevechter van hetzelfde libera
lisme, waarvoor de almachtige bureaucra
tie de vlag heeft moeten strijken.
Wybrands was een spiritueel vertolker
van de gevoelens van onlust der particu
liere maatschappij tegen ambtenarij en dik
doenerij. Het heeft hem meermalen met
den strafrechter in aanraking gebracht. Hij
was grif bereid alle kwaad van den ambte
naar te gelooven en tot artikelen met veel
spaties, cursiveeringen en tittelljes te ver
werken, die hem lezers brachten bij de
vleet. Een beleediging van een assistent
resident in de buitengewesten heeft hem
eens drie maanden zilt ens bezorgd. Dat
verhoogde slechts zijn roem. Hij werd in
.veler oogen een onverschrokken persridder,
een martelaar voor de bewegingsvrijheid
Van den ..particulier sadja"'. Politieke lijn
viel echter moeilijk in zijn journalistiek te
onderscheiden. Toen de decentralisatie de
publiekrechtelijke colleges bracht, waarin
eindelijk de particulier een recht van mee
spreken uit kon oefenen, was Wybrands
weer eens der eersten om zijn spot gereed
U hebben voor de nog onwennige manier
van doen der nieuw geroepenen. Hij koos
nu eenmaal den kant van wie er in de In
dische totok-maatschappij frondeerden cn
toen het de door de bureaucratie gekoeie-
neerden niet meer waren, werden het de
cijnsplichtigen in de nieuwe gemeenten.
Zeker is Wybrands in zijn beste journa
listieke jaren tegen menigen wantoestand
te keer gegaan en men behoeft zich niet
af te vragen of hem daarbij enkel nobele
gevoelens bezielden hij deed hel, in zijn
eigen stijl, en op een manier, die in een
tijd toen tegen Oost-Indische doofheid nog
'geen kruid gewassen leek, de aandacht on-
verbiddellijk trok. In zijn bestrijding van
mijnzwendel en misstanden bij den parti-
K. WIJBRANDS.
culieren mijnbouw heeft hij nuttig werk ge
daan. Maar hij heeft altijd niet alleen het
dorre, maar ook het groene hout aangekapt.
Koloniaal reactionnair in merg en heen,
wras elke ontwikkeling van Oostersch leven
hem een gruwel. IIij keerde zijn spot tegen
al wat er opkwam in de Indische en in 't
bijzonder in de Inlandsche maatschappij, cn
toen de geest niet altijd meer vaardig was,
werd zijn spot tot hoon. Maar onbewust
heeft hij toen juist vóór de Inlandsche be
weging een beleekenis gekregen, waarvoor
ze hem dankbaar mag zijn. Hij heeft die
beweging misschien feller opgestookt dan
menig satelliet van Moskou. De Inlandsche
nationalisten gingen de figuur van Wy
brands zien als de personificatie van oen
aan heel hun wezen vijandig imperialisme
en ze verwekten zijn hoon tot revolutionair
propaganda-materiaal en lot prikkellec
tuur. Zij erkenden dat men bij dezen pu
blicist ten minste precies wist wat rnen
aan hem had een genadeloozen vijand.
Tegen het bewind van gouverneur-gene
raal Van Limburg Stirum, evenals legen
dat van gouverneur-generaal De Graeff
heeft Karei Wybrandts op zijn eigen wijze
dankbare actie gevoerd. Toch verloor hij
in de tot hooger critisch vermogen cn fij
ner beschaving gegroeide samenleving van
het moderne Indie allengs aan gezag. Vele
van zijn vroegere openlijke of stille bond-
genooten vielen hem af. Dit heeft hem pijn
gedaan. Maar hoeveel pijn deed hij an
deren. Het was de tragiek van deze fi
guur, dat hij zijn taak en zijn tijd niet meer
begreep. En tegen de problemen van de
nieuwe wereld, die er in het Oosten groei
ende is. bleek hij niet opgewassen. Zijn
journalistieke figuur moet men. wil men
de billlijkheid betrachten, zien tegen den
achtergrond van een ouder Indie. Hem zal
de verdienste blijven, daarin moedig sloo-
perswerk te hebben gedaan.
H. M. DB KONINGIN-MOEDER.
Naar wij vernemen zal II. M. de Konin
gin-Moeder in het midden der \olgendc
maand een officieel bezoek brengen aan
Bevenvek. H M. zal o.m. het Roode Kruis-
ziekenliuis bezichtigen. (Msb.)
DE BRAND BIJ BEEK EN DONK.
Naar wij vernemen was de X.V. van
Thiel's Draadindustrie, in welke fabrieken
te Been en Donk een hevige brand heeft ge
woed, ook legen'bedrijfsschade verzekerd,
zoodat de arbeiders, dooi- den brand hun
werkzaamheden niet kunnen voortzetten,
gedurende hun gedwongen werkloosheid
een vergoeding zullen ontvangen.
Vergadering van hel comité
van actie van de samen
werkende slagershonden
In Rotterdam is gisteravond door het co
mité van actie uit de in het conflict met de
hoerenfondsen samenwerkende slagershon
den een vergadering gehouden, welke met
groote belangstelling kennis genomen heeft
van het persoonlijke standpunt, dat de on
derhandelaar voor de hoerenfondsen, de
heer W. de Kroes, in dit conflict inneemt.
Aanvankelijk is zijn meening in de verga
dering geformuleerd door twee leden, de
heeren v.Woerden cn Vega, later op den
avond, toen de heer Kroes bereid was deel
te nemen aan de vergadering, ook door
hemzelf. Dit standpunt komt hierop neer,
dat hij bereid is terug te kceren tot de be-
ginphase van den strijd, om te trachten
met de commissie \an overleg een basis te
vinden, waarop een oplossing kan worden
opgebouwd. Deze basis moet door beide
partijen worden aanvaard. Van opheffing
der fondsen kan geen sprake zijn, doch hij
voelde het meest er voor een commissie
van drie, of vijf onpartijdige deskundigen
builen het vak samen te stellen, die zich
dan zullen uitspreken over de volgende
vraag gezien het feit dat totnogtoe uit
gekeerd werd voor verborgen gebreken, wat
tot nu toe uitgekeerd wordt, is het recht
dat daar ook onder gerekend worden die
gebreken, die tot nu toe veelvuldig voor
komen? Deze uitspraak zou dan voor bei
de partijen bindend zijn.
De lieer Kroes heeft verder nog meege
deeld, dat hij in de vergadering der hoe
renfondsen, die lieden in Purraerend wordt
gehouden, voorstellen in dezen geest zal
doen. Worden deze niet aangenomen, dan
zal hij zich terugtrekken.
In deze vergadering, die in een uiterst
wehvillenden toon werd gehouden, werd
nog meegedeeld, dat het comité zal pogen
den strijd zoo snel en eervol mogelijk te
beëindigen. Vermoedelijk zal de beslissing
in Rotterdam vallen. Voorloopig wordt de
actie evenwel nog voortgezet, hoewel niet
verscherpt.
Er is reeds een sub-comité voor Noord-
Holland ingesteld. Vermoedelijk zullen sub-
comilé's voor Delft, Botterdam cn Leiden
\olgen. Het comité van actie zal, zoo werd
gezegd, gaarne bemiddeling accepteeren
mits langs organisatorisclien weg. Een ver
zoek om heden op de belangrijke veemarkt,
die in Rotterdam gehouden wordt met de
fondsen voor Schiedam cn Delft geheel vrij
blijvend op de oude voorwaarden handpl te
drijven, moest worden afgewezen, daar de
besluiten van de openbare vergadering geen
bindende kracht bad in het conflict.
De Hooge Raad heeft gister \erworpcn
het cassatieberoep \an: A. C. M. accoun
tant te s Gravenhage die door hel Amster-
daiusche Hof wegens bedrit-gelijke bank
breuk in verband met de affaire der Veen-
dammer Hypotheekbank is veroordeeld tot
l jaar en 3 maanden1 gevangenisstraf met
aftrek van preventieve hechtenis.
EEN TIJDELIJKE WETHOUDER TE
ROTTERDAM.
Reeds verscheidene malen, aldus schrij
ven B. en W. aan den Raad, is als een be
zwaar ondervonden «dat het, bij ziekte of
afwezigheid van een lid van het college,
voor de overige leden in verschillende ge
vallen vrijwel ondoenlijk is om met vacan-
lie te gaan. Vooral in de periode, waarinde
zomervacanties vallen, worden deze bezwa
ren bet sterkst gevoeld. Ingevolge art. 92
van de Gt.neentewet wordt te Rotterdam
in de vergadering van B. cn W. de aanwe
zigheid gevorderd van vier leden. Is nu een
der leden ziek, dan kunnen, in verband mei
het voorschrift van do Gemeentewet, niet
twee leden tegelijk met vacantie gaan. Dit
leidt tot het uitstrekken van de vacanlies
over een lange periode, liegecn de regel
matige behandeling en de afdoening van
zaken in het college niet ten goedo komt.
B. cn W. stellen daarom den Raad voor
tot benoeming van een tijdelijk wethouder
over te gaan.
Zooals men weet, is wethouder Ileykoop
reeds geruimen uid door ziekte verhinderd
zijn werkzaamheden te vervullen.
Vermoedelijk uit noodw eer
gehandeld
Twistende cafébezoekers
Zondagavond ging liet in n café te Some
ren (N.Br.) dusdanig rufnocrig toe dat de
assistentie van den veldwachter van E.
moest worden ingeroepen. Deze maande de
luidruchtigcn gasten te vertrekken, die
daaraan gehoor gaven, hoewel onder groot
protest. Het kwam tot handtastelijkheden,
waarbij de veldwachter zijn revolver trok
cn schoot. De 29-jarige J. IT. D. werd daarbij
zoodanig getroffen dat hij spoedig daarop
overleed. Men is algemeen van meaning,
dat de veldwachter uit noodweer gehandeld
heeft.
SMAADSCHRIFT?
Do actie van den oud-rijks
ontvanger te Emmen.
De heer Braat heeft aan den minister van
financien, voorzitter van den Raad van mi
nisters, de \olgende schriftelijke vragen ge
steld
1 Ligt hel niet op den weg der regee-
ring te bevorderen, dal de oud-rijks-ontvah-
ger G. A Meijer, wonende te Brussel, we
gens smaadschrift in zijn geschrift, geti
teld „Smaadschrift contra minister Kan",
gericht tegen den minister van binnenland-
sche zaken cn landbouw, cn in zijn bro
chure „Eene Veenkoloniale Millioenen-
affaire', gericht tegen den burgemeester
van Gorinchern, den inspecteur der directe
belastingen te Helmond, beiden voorheen
in gelijk ambt te Emmen en de secretaris
sen van de Kamers van Koophandel cn Fa
brieken tc Meppel en Veendam, worde ver-
\olgd
2. Zoo neen. erkent de regeering dan de
in genoemde geschriften vermelde feiten als
juist en is zij bereid de daaruit voortvloei
ende consequenties te aanvaarden
EXCURSIES VOOR BOTANISCHE
STUDENTEN.
Vanwege het Rijks Iferbariu^n worden
voor studenten bij voldoende deelneming
twee excursies voor systematische botanie
georganiseerd. De eerste excursie vindt
plaats door Zuid-Limburg, do tweede helft
van Juni; dc tweede naar de Vallée du
Pricnt (Valais) in de tweede helft van Juli.
Deelnemers kunnen zich tot en met Zater
dag a.s. bij het Rijks Herbarium in de
Nonnensteeg te Leiden opgeven.
Melkwagen cn twee -paarden
in dc diepte verdronken
Men meldt ons uit Kampen:
Gisternacht is door tot nu toe onbekende
oorzaak de pont over 't Rechterdiep (Kam*
per Eiland) gezonken. Op de pont bevonden
zich een melkwagen met twee paarden, ter
wijl de voerman, zekere van der W., met
den wagen cn de twoo paarden in de diepto
verdween. Niemand schijnt het ongeval be
merkt te hebben, eerst hedenmorgen ont
dekte men het tragische gebeuren en kon
men het lijk van van der W., benevens de
cadavers der twee paarden en den melkwa
gen naar boven brengen.
Nader wordt ons nog omtrent het tra
gisch ongeval op het Rechterdiep gemeld:
De 28-jarige gehuwde melkrijder H. van
der Wetering, woonachtig alhier, reed he
dennacht omstreeks twee uur met zijn wa
gen met twee paarden bespannen naar do
Kattcnmarkt. Hiertoe moest hij met de pont
ever het Rechterdiep, de meest Westelijke
arm van de IJssel. Hij was alleen en legde
de pont vast. Daarna heeft hij op de markt
de bussen op den wagen geladen cn is toen
weder teruggereden. Het schijnt, dat van
der W toen hij weder met zijn wagen op
de pont wilde gaan, hij door de duisternis
misleid, slechts voor de helft op de pont is
gereden waardoor het noodlottig ongeval
geschiedde. Ook is het mogelijk, dat hij do
pont niet goed heeft vastgelegd, waardoor
de pont bij het rijden op de pont is afgedre
ven. Hedenmorgen miste men hem op de
melkfabriek. Na onderzoek vond men de
pet van van der W. op het water drijven.
Na dreggen haalden men zijn lijk op, ook
de verdronken paarden en dc melkwagen
werden naai boven gebracht.
HET AUTO-ONGELUK BIJ DE NEDER-
LANDSCH-BELGISCHE GRENS.
Op hevel van het parket te Antwerpen
heeft de politie te Sluivenberg den in liet
ziekenhuis aldaar verpleegd wordenden
Nederlandschen chauffeur Kooy, uit Am
sterdam. die bij het auto-ongeluk te Wuesl-
wezel op tweeden Pinksterdag gewond is,
gearresteerd.
BEROOVING VAN EEN BANKLOOPER
TE AMSTERDAM.
Dc zaak voor den Hoogen Raad.
De procureur-generaal bij den Hoogen
Raad, mr. Tak, heeft geconcludeerd tot ver
werping van het cassatieberoep van H. N.
Kikkert, die door het Hof te Amsterdam is
veroordeeld tot 3 jaar en 9 maanden gevan
genisstraf, wegens diefstal, t. w. berooving
van een banklooper op den Singel aldaar
van een tasch, inhoudende 15.000.
Het arrest werd bepaald op 2i Juni a.s.
KONINKLIJKE BESLUITEN.
Benoemd inet 1 Juni tot leden van den
Octrooiraad rnej. dr. J. II. M. Menders,
thans ingenieur hij een plaatsvervangend
lid van dien raad; Ir. F. Donker— Duyvis,
thans ingenieur hij don Rijksvoorlichtings
dienst ten behoeve van de nijverheid cn mr.
L. Polak, thans juridisch ambtenaar le kl.
bij een plaatsvervangend lid van den Oc
trooiraad.
Bij beschikking van» den minister van fi
nanciën is benoemd tot tijdelijk adjunct-
commies bij 's Rijks munt H. v. d. Leeuw
le Amersfoort en zijn in de commissie van
deskundigen voor den tabaksaccijns herbe
noemd als lid de heeren II. v. d. Putt to
Eindhoven en B. Kruithof, te Kampen. Als
hunne plaatsvervangers onderscheidenlijk
de heeren M. K. de Jong te Leeuwarden en
J. Kok te Eindhoven.
Een booze tong ls het ©enige scherpe
.werktuig, dat dooi voortdurend gebruik nog
scherper wordt. living.
door
RICHARD MARSH.
Vrij Daar het Engelsch door C. M. G. de W.
56
„Je gaat niet heen voordat je op een
paar vragen antwoord gegeven hebt doe
dus je "uiterste best eens ernstig te zijn.
Heb je mijn man vioeger gekend
„Betty
„Heb je hem vroeger gekend
„Betty, hoe menigmaal heb ik gedroomd
,\an zulk een man in mijn heerlijkste droo-
men en je vraagt mij of ik hem vroeger ge
kend heb."
„Ik heb zoowel door Helena als door jou
ecl gehoord van Percival Talbot. Is de Per
cival Talbot, waarover je zooveel gesproken
hebt, mijn echtgenoot
„Betty, ik smeek je, denk eens even na.
iWat heeft de wereld niet reeds veel moe
ten lijden door de nieuwsgierigheid van een
vrouw. Ik hoef niet le putten uit de oude
geschiedenis. Door het gelukkigste toeval
en zonder het in 't minst te verdienen heb
Je een ideaal echtgenoot gekregen. Als je
•roeder stel ik het diepste belang in je ge
luk en voorspoed. Ik verzeker je, dat je lot
ïiiet aan veiliger handen kon zijn toever
trouwd. Later kan ik misschien op je vra
gen antwoorden, als je dan nog iets te vra
gen hebt; misschien, dat beloof ik je ech
ter nog niet vast. Maar nu niet!" Ilij riep
door het hek: „Talbot, mag ik je \erzoe-
ken je vrouw binnen le laten? Ik moet
weg en zij wil mij niet laten gaan. Ik heb
je verteld van hoeveel belang hei is; het
kon geen uitstel velen. Betty, als je niet
vrijwillig wilt gaan, dan moet ik je man
verzoeken je binnen te halen".
De onstuimige edelman maakte zich rnet
eenig geweld van den greep san zijn zuster
los en vloog letterlijk den weg op en riep
haar over zijn schouder toe: „Zal ik je
groeten overbrengen aan Helena? Wat
moet ik noemen, dat je graag hebt als een
huwelijkscadeautje?"
Toen zij met haar man naar huis wan
delde, was zij ontzettend stijf tegen haar
echtgenoot. Hij begon telkens een praatje
te maken.
„Ileb je prettig gewandeld?"
Zonder op die vraag te letten maakte zij
een eenigszins verrassende opmerking.
„Ik wou, dat je niet zoo overtuigd was,
dat ik een idioot ben".
Hij glimlachte, misschien in de hoop de
spanning te verminderen.
„Integendeel, ik ben overtuigd dat je een
zeer verstandige vrouw bent".
Zij was volstrekt niet bevredigd door dit,
compliment, integendeel, nu was ze niet
alleen koel, maar woedend.
„Denk je mij met zulke praatjes plezier
te doen? Wat rnoet je een rare meening
hebben van mijn verstand. Je gedrag te
genover Polhurston bewijst, dat je er nog
minder van verwacht dan ik mij verbeeld
de; het. is immers duidelijk dat je hem een
verklaring gegeven hebt. die je mij niet
verkiest te geven Dat blijkt uit zijn ge
drag. Ik ken hem, weet je. Maar, de be
trekking in aanmerking genomen, waarin
wij to( elkander staan, had ik gedacht dat
je aan je vrouw een verklaring kon hebben
gegeven, te meer daar zij er herhaaldelijk
om gevraagd heeft, liever dan aan haar
broer".
„Ik heb geen enkele verklaring aan je
broer gegeven".
„Je moet toch iets tegen hem gezegd
hebben, dat hem voldoening gaf. anders zou
Inj niet zijn heengegaan zooals hij deed:
veel meer bevredigd dan ik".
„Meen je, dat je met hem had moeten
meegaan?"
„Dat vraag ik uiij-zelf ook af".
Zij werd nog steeds stij\er tegenover
hem en stak haar neusje hooger de
lucht in.
Indien haar woorden hem pijn deden, hij
liet het niet blijken.
„Als je zeker weet, of zelfs wanneer je
denkt dat bijna zeker te weten, dan heb je
maar één woord te spreken en de poort
staat wijd voor je open".
„Ik weet wel, dat je maar al le blij zoudt
wezen van mij af te zijn".
„Je weet heel goed, dat dit niet waar is".
„Ik geloof, dat je ine als een speelpop
beschouwt".
„Dat geloof je niet".
„Ik zeg van wel en het is zoo". Zij stamp
te met. haar voet op den grond, heftiger
dan noodig geweest zou zijn om een schre
de voorwaarts te doen. „Afs dat niet zoo
is, dan zou je mij niet als een speelpop
behandelen. Ik wil vertrouwen in je heb
ben, maar dat laat je niet toe".
„Al weder vergis je je. Ik verzeker je, ik
geef je volkomen permissie".
Zij keek hem aan alsof zij hem met die
blik een slag in het aangezicht wou geven.
Zij beschouwde zijn antwoord niet als een
woordje dat haar woede moest temperen.
Integendeel, zij werd woedend.
„Ik kom tot de conclusie, dat je onaan
genamer dingen kunt zeggen dan ik ooit van
iemand gehoord heb".
„Dat is zeker een treurige conclusie na
zulk een kort huwelijksleven. Het het
spijt mij erg'
„O neen, spijten doet het je volstrekt
niet, je geeft niets om hetgeen ik zeg en
nog minder om hetgeen ik denk".
„Er is niets waar ik meer om geef
„Als dat waar was, dan zou ie mij niet
zoo behandelen. Wat heb je legen Pol
hurston gezegd cn wat heeft hij tegen jou
gezegd? Ik had verwacht, dat hij je zou
aanvliegen. Ik heb hem dingen over je
hooren zeggen, die mij een koude rilling
gaven, en het was net het tegenovergestel
de: je schijnt beste maatjes met hem te
zijn en hij spreekt over je als over een
vriend".
„Dat is jou toch stellig niet onaange
naam?"
„Het is alles goed en wel, maar ik ik
wou weten wat je gezegd of gedaan hebt
om hem te kalmeeren. Je hebt wonderen
gedaan cn als je vrouw als ik tenminste
je vrouw ben..."
„Ja, je bent mijn vrouw. Ik ben bereid
dat feit te herhalen zoo vaak je maar ver
kiest, omdat het mij plezier doet Telkens
als ik zeg: „Je bent mijn vrouw, dan voel
ik mij gelukkig".
„Dus als ik je vrouw ben, waarom be
handel je mij dari niet als je vrouw?"
„Betty! Ik mag je immers Betty noe
men?"
„Wees dan toch zoo flauw niet! Je kunt
niet volhouden mij voortdurend mevrouw
Talbot te noemen, indien dat mijn naam
is".
„Droom je wel eens?"
„Ja natuurlijk".
„Ik heb den laatstcn tijd telkens dcnzelf-
den droom gehad. Ik droom over den dag
waarop ik je, zooals ie het zelf zegt, je al.s
mijn vrouw zal beschouwen
Zij herinnerde zich wat die vrouw uit
Penance gezegd had, hoe zij droomde van
den echtgenoot, op wiens terugkeer zij al
die jaren gewacht had. Zi.i dacht aan die
vrouw en... huiverde.
In huis zat John Eva een telegram te
ontcijferen. De sleutel tot dat schrift was
te vinden in een boek, dat open voor hem
lag. Met behulp van dat boek vertaalde
hij de boodschap woord voor woord. Dat
scheen hij niet zoo gemakkelijk te vinden;
één of twee woorden schenen hem onver
klaarbaar. Zelfs toen hij ze ontcijferd had
scheen hij toch niet volkomen zeker te zijn
of zijn vertaling wel juist was. Misschien
was de oorzaak hiervan, dat de beteekenis
hem zoozeer verbaasde, dat hij het niet
gelooven kon. Eindelijk had hij alles, wat
hij er van begrepen had. op een papiertje
geschreven.
„Aan John Eva, Monniksland, Engeland.
„De markies van Polhurston vermoord
de Percival Talbot in den nacht van de
aardbeving, dat is de verklaring van het
geen ge tracht uit te maken. Wie de man
is kan ik raden. Geen wonder dat ge een
harde noot hebt om te kraken zulk een
man is hij. Maar ik ben zijn man. Ik zal
je weldra van hem afhelpen wanneer ik bij
je kom cn ik kom regelrecht naar je toe.
Ben Tarrell".
Het telegram was afgezonden uit Mes
sin0
JWordt vervolgd.}