DE EEMLANDEG
WILLEM GROENHUIZEN
De voorraad Tafelzilver is rijk,
BUITENLAND.
De Plaatsvervanger
ABONNEMENTSPRIJS per 3 aaandeD voor Amersa^ort f2.10, per maand f 0.75. per
weck (met gratis verzekering tegen ongelukken) f 0.171/*
liianenland franco per post per 3 maanden f3.-. Afzonderlijke nummer» f 0.05.
POSTREKENING 47910 TELEFOON INTERC 515
DIDECTEUR-UITGEVEC: J.VALKHOPf
PRIJS DER AOVERTENTIEN vao rc^c'3 L05 IQbcgrlp vu ee0 bewlj.oomffiri
Woensdag 5 Juni 1929
BUITENLANDSCH OVERZICHT
27e Jaargang No. 283
Tel. 852 Langestraat 43
Juwelier.
HEVIGE UITBARSTING
VAN DEN VESUVIUS
OVEREENSTEMMING
DER DESKUNDIGEN
Thans nog de laatste
werkzaamheden
FEUILLETON.
AMER5F00RTSCH DAGBLAD
elke regel meer (0.25. Llefd.dlgl.elds.«dvertcnllto «oor d<
helft v.D den prijs. - Kleine Advertenrltn „KEITJES" bu voorultbet.ltrsg 1-5 repel.
50 cent, elke regel meer 10 tent, drlemnal plnaucn I I.—. Bewijsnummer utr. 0.05
De Parijsche schadevergoe
dingsconferentie. Een
overeenkomst zou gesloten
kunnen worden, als België
toeschietelijker was.
De eonferenlie van deskundigen te Pa
rijs, bijeengeroepen om het vraagstuk der
floor Duitschland aan de geallieerden te
betalen schadevergoeding te regelen, duurt
al vele weken. Soms zag het er te Parijs
zoo uit, dat men op een mislukking der
conferentie meende te moeten rekenen,
maar Amerikaansche tusschenkomst heeft
echter steeds het ergste verhoed en den
laatsten tijd is de hemel zelfs aanmerke
lijk opgeklaard. De conferentie zou feitelijk
elk oogenblik kunnen eindigen met de aan-
aarding van het uitgewerkte nieuwe beta
lingsplan, maar op het oogenblik zijn 't de
Belgen, die roet in het eten gooien. Zooals
men weet, hebben de Duitsche bezettings
overheden indertijd op Belgisch gebied
heel wat markbiljetten achtergelaten,
waarvoo» zij schadevergoeding verlangen.
De Duitsche regeering nu heeft aangebo
den om, in samenwerking met de Belgi
sche, te dezer zake .ten spoedigste een
schikking te treffen en de nieuwe schade-
vergoedings-overeenkomst niet te ratificee-
i en, voordat de markenkwestie is opgelost.
Belgie schijnt echter te vreezen, dat zijn
Tegenwoordige eischen, die door Duitsch
land zeer buitensporig worden geacht, wel
eens niet ingewilligd konden worden. Als
vergoeding van de waardeloos geworden
marken verlangen zij, dat Duitschland 37
jaar lang 25 millioen mark betaalt, hetgeen
overeenkomt met een oogenblikkelijke
waarde van 100 millioen goudmark. Te
Berlijn vindt men, dat een dergelijk be
drag verre de waarde te boven gaat van
l bedrag aan markbiljettcn, dat indertijd
in België is uitgegeven, vooral wanneei
tnen rekening houdt met de depreciatie
van het Belgische geld en de enorme hoe
veelheden markbiljetten, die België na den
wapenstilstand binnengesmokkeld zijn in
verband met een mogelijke valorisatie.
De bereidheid van Duitschland om te on
derhandelen heeft de Belgen er echter niet
toegebracht af te zien van verdere stappen
te Parijs en hij de schadevergoedingsconfe
rentie. Hun tactiek is van verschillendei
zijden gesteund, niet in de -laatste plaats
door de 1 ranschen, welke laatsten beweer
den, dat, zoodra men Duitschland met het
kleine België alleen liet, Berlijn een poli
tieke schadeloosstelling, in den vorm van
een nieuwe volksstemming in Eupen en
Malrnedy, zou eischen. Van Duitsche
zijde brengt men hiertegen in, dat Duitsch
land nooit dergelijke denkbeelden heeft ge
koesterd, doch dat men hier heeft te doen
met een zuiver Belgisch voorstel, dat. in
1925 werd gedaan, maar waarvan niets
kwam, omdat de Fransche premier Poin-
caré, die toen juist aan 't bewind kwam,
destijds ingreep.
Francqui, de leider der Belgische afvaar
diging te Parijs, heeft volgens de Fr. Ztg.
bij de kwestie der marken in zooverre per
soonlijk belang, dat de door hem geleide
Société Générale de Belgique tijdens de be
zetting deze rnarkbiljetten in opdracht der
Duitsche autoriteiten uitgegeven heeft en
naderhand door de Belgische regeering
daarvoor schadeloos is gesteld. Het is be
grijpelijk aldus het Duitsche blad
dat hij zijn regeering nu wil laten zien, dat
deze schadeloosstelling geen weggeworpen
geld was maar minder begrijpelijk is het.
dat België daardoor de vredesverstoorder
Ier conferentie en de plaaggeest van alle
'delegaties is geworden. Francqui heeft niei
alleen met alle middelen de Fransche pers
tegen de Duitsche delegatie opgestookt,
maar ook voortdurend de verschillende
conferentiegroepen trachten te bewerken
om deze te bewegen deel te nemen aan de
Belgische actie. Bjj de Franschen slaagde
hij volkomen. Deze delegatie heeft op zich
genomen 't eindrapport niet te onderteeke
nen, oordat de markenkwestie ten gunste
der Belgen is geregeld. Een terugkeer tot
een samenzweerderspolitiek, aldus laat de
Fr. 2£tg. zich uit, geeft den Franschen nu
zelf heel wat te doen. want hoe graag zij
de Belgen ook willen helpen, aan den an
deren kant stellen zij er prijs op. dat het
rapport zoo spoedig mogelijk alle handtee-
keningen draagt .zulks in verband met de
parlementaire moeilijkheden, die vastzitten
aan het vraagstuk der schulden tusschen
de geallieerden onderling, liet ongeluk is
nu echter eenmaal gebeurd en Francqui
denkt er blijkbaar niet aan den toestand
voor zijn Fransche vrinden makkelijker te
maken.
Helaas heeft de zitting van de ertegen-
woordigers der crediteurstaten Vrijdag j.l.
dezen ingewikkelden toestand niet kunnen
ophelderen. Integendeel in de zitting
werd n.l. met leedwezen vastgesteld, dat
het rapport niet unaniem onderteekend
kon worden, zoolang de schadevergoeding
••oor de Belgen niet vastgesteld was, daar
twee delegaties de onderteekening afhan
kelijk hadden gesteld van het bepalen van
t vergoedingsbedrag. Deze vaststelling is
dan ook, zooals gewoon is, in protocöllai-
ren vorm opgenomen.
Ondertusschen nemen de Amerikanen en
Japanners een onafhankelijk standpunt in,
terwijl bij de Italianen en Engelschen de
toestand nog niet heelemaal duidelijk is.
In elk geval ontkennen zij, dat zij in de
zitting van Vrijdag verplichtingen op zich
hebben genomen. Kortom: nan Francqu. ;s
het gelukt verwarring te stichten en l<
eenstemmigheid der onderteekening, dit-
voor de deur stond, ernstig te bedreigen.
De Frank f. Ztg. besluit een beschouwing
over deze zaak, waarin zij rept van Bel
gié's „Skandalöse Haltuim mei de volgen
de woorden
..Het rapport is zoo goed als klaar. De 2i
vooraanstaande internationale deskundigen
uit alle vijf werelddeclen wachten op de i
ondertekening. Hoe ver zal België gaan met
zijn uitdagingen? In hoever zal Frankrijk
aan den leiband blijvci'i loopen? Is er nie
mand, die België tot rede brengt, dan zou
zich het. tragikomisch geval voordoen,
dat. er een censtemming geformuleerd en
eenstemmig goedgekeurd rapport bestaai,
dat niet eenstemmig onderteekend kan wor
den, omdat een niet. op de conferentie thuis
hoorende politieke kwestie niet. opgelost
werd volgens den willckeurigen wcnsch van
België
de strategische punten om van uit de kust
hijstand aan de bewoners te kunnen ver-
leenen en deze weg te voeren indien het
gevaar te groot wordt.
Wouden en wijngaarden verwoest.
De lavastroom op enkele meters
van Barra
KONING GEORGE'S VERJAARDAG
De gewone feestelijkheden.
Londen, 3 Juni. (V.D,) De koning, die
heden zijn Gisten verjaardag viert, heeft
een rustigen nacht gehad. Hedenmorgen
werden de klokken van Windsor Castle ge
luid en tegenover het paleis werden 21 sa
luutschoten gelost. Alle schepen van de
marine waren versierd en te 12 uur wer
den door de paradeerende schepen saluut
schoten gelost. Te Londen vond de op den
verjaardag des konings gebruikelijke pa
rade plaats, welk schouwspel als gewoon
lijk dooi1 een groote menigte werd bijge
woond. Bij ontstentenis van den koning
werd de parade gehouden voor den her
tog van Connaught, die vergezeld was door
den prins van Wales, den hertog van York
en viscount Lascelles. den schoonzoon van
den koning.
Vele steden bedreigd
Rome, 3 Juni. (Y D.) De massa ge
smolten lava, die gedurende verscheidene
jaren opgehoopt werd in den eruptievcn
kegel van den zuid-oost hoek van den
hoofdkrater, is lieden over den rand ge
stroomd. Een stroom van bijna 10 M. breed
te vloeit den berg af. De lava-stroomen zijn
ongevaarlijk, daar göen enkele plaats op
de Vesuvius er door bedreigd wordt.
Rome, 4 Juni (V.D.) Uit Resina wordt
gemeld, dat gisteren in het Z.W. gedeelte
van den krater weer een scheur is ont
staan, waardoor weer groote lava-stroomen
naar buiten dringen, die zich reeds weer
vertakt hebben en met groote snelheid
voortrollen en bij Verzigno weer bewoond
gebied hebben bereikt. Van dc bevolking
heeft zich groote angst meester gemaakt.
Do autoriteiten hebben voorbereidingen ge
troffen om bij de noodzakelijkheid van een
ontruiming snel de noodigc maatregelen te
kunnen nemen.
Volgens de leider van hel ulcanologiscb
observatorium op den Vesuvius zullen de
uitbarstingen slechts cenige dagen duren
en dan weer langzaam afnemen.
Rome, 4 Juni. (V.D.) Twee lavastroo-
men van een hoogte van zes voet vloeien
langs de hellingen van den Vesuvius in de
richting van Pompei, verwoesten op hun
weg vele wouden en wijngaarden en be
dreigen verschilk-ndé" sleden. De bewoners
hebben Barra cn gedeeltelijk Torre Terzigno
ontruimd cn vluchten in paniekstemming
in de richting van Torre Annunziata aan
de golf van Napels. Zij slepen huisraad en
andere bezittingen mede. De gloeiende
stroom is nog slechts op enkele meters af
stand van Barra, zoodat, wanneer de
stroom niet spoedig afkoelt, de stad geheel
verwoest zal worden.
De lavastroom die gisteren begon is, on
danks de voorspellingen van de deskundi
gen, hedenmiddag in hevigheid toegeno
men .en stroomt met een snelheid van 10
voet per seconde uit den eruptieven kegel.
De lavastroom baant zich snel een weg en
splitst zich in twee vertakkingen, waar
van de een in de richting van de golf naar
Boscotrecase en de ander langs de
spoorlijn in de richting van de steden vloeit.
Onder commando van generaal Tazanto
zijn troepen naar Torre Annunziata ge
zonden om de orde te handhaven en de be
woners te evacueeren. De spoorwegautori
teiten houden speciale treinen gereed op
DE TOESTAND VAN DEN KONING
De koning heeft gisteren een gunstigen
i dag gehad, maar de vorderingen zullen
langzaam zijn. De toestand is echter niet
ernstig en er is geen reden voor buiten
gewone ongerustheid. De koning is, naar
men meent, sterk genoeg om Baldwin van
daag te ontvangen
BRAND BIJ DE LONDENSCHE TOWER.
Gisteren is een brand uitgebroken in een
bergplaats van de kazerne vlak naast de
beroemde Tower van Londen. Na drie
kwartier lukte het de brandweer het vuur
meester te worden De Tower heeft niets
geleden.
TACNA—ARICA.
Het verdrag ondcrtcekend.
Het verdrag tusschen Chijl en Peru,
waarbij Chili Tacna aan Peru afstaat en
Arica behoudt, maar een bedrag van
1.200.000.p. st. aan Peru betaalt, is gisteren
onderteekend.
NOODLOTTIG VLIEGONGELUK.
Chateauroux. 4 Juni. (V. D.) Korpo
raal-vlieger Le Breton, die met een kame
raad vloog boven de streek rond Vineuil,
bemerkte, dat het liegt,uig van zijn vriend
een panne had. Hij daalde eenigszins om te
zien, of deze ook hulp noodig had. Hierbij
lette hij echter te veel op den ander cn
le weinig op zijn eigen toestel, met het ge
volg, dat dit te veel daalde en op den grond
te pletter sloeg. Men heeft Le Breton dood
naast zijn toestel gevonden
WEERBERICHT.
Hoogste barometerstand: 765.0 tc
La Coruna.
Laagste barometerstand: 735.4 te
Hornösan-d.
Verwachting tot den avond van
G Juni:
Zwakke tot matige, waarschijn
lijk later toenemende W. tot Z.
wind, zwaar bewolkt of betrokken,
waarschijnlijk eenige rcgc-n, iets
warmer.
De eerste lezing van het rapport
zal reeds Donderdag kunnen
plaats hebben
Parijs, i Juni. (H. N.) Vanmiddag is
een plenaire vergadering der conferentie
van deskundigen gehouden, die drie kwar
tier duurde. Volgens het officieel commu
niqué in overeenstemming over punten van
belang bereikt en zal de commissie zich
thans wijden aan de bespoedigde opstelling
van het rapport. Te dien einde wordt on
der voorzitterschap van Sir Josiah Stamp
een kleine commissie van redactie gevormd
die vermoedelijk den geheelen nacht zal
doorwerken om het rapport gereed te krij
gen. In aansluiting aan de vergadering
van Woensdag zal dan waarschijnlijk de
commissie van redactie vergaderen, om
van het rapport kennis te nemen en men
verwacht dat de eerste lezing van het rap
port in de plenaire vergadering van Don
derdag zal kunnen plaats hebben.
DE ZAAK-WARD HERMANS
De instructie gesloten.
De rechter van instructie van Laethem
heeft het onderzoek ten laste van Ward
Hermans inzake de documentenzaak ge
ëindigd cn het dossier in handen gesteld
van het parket te Brussel.
DE OPSTANDELINGEN VAN
CIUDAD REAL.
Vermoedelijk geen voltrekking
der doodvonnissen.
Uit Berlijn wordt d.d. 3 Juni aan do N.
R. C. gemeld:
De betrokken Spaansche krijgsraad heeft,
heden vonnis geveld in het proces tegen
de militairen van Ciudad Real. Do com
mandant van het eerste Spaansche regi
ment. veld-a.rtillerie en twee kapiteins wer
den tot de doodstraf veroordeeld: negen an
dere officieren krègcn levenslange gevan
genisstraf, de overige beklaagden werden
vrijgesproken. Hot vonnis moet nog wor
den bekrachtigd door den generaal, dio pre
sideerde. Men vermoedt, dat deze dit niet
zal doen, aangezien de rechters onderling
verdeeld waren. In dit geval zal de zaak
nogmaals moeten dienen voor het gerechts
hof voor leger cn vloot te Madrid. De ko
ning en de regeering zullen zich dan wel
voor gratie van de ter dood veroordeelden
uitspreken, zoodat de doodvonnissen in geen
geval worden voltrokken.
DE OVEREENKOMST-MELLON-
BLRENGER.
Do houding van den Amerikaan-
schen Senaat.
Londen, 3 Juni. (V. D.) De finaricieele
commissie van den Amerikaanschen senaat
heeft volgens een bericht uit Washington
besloten met algemeene stemmen van het
huis het aannemen van het besïuit-Smooth
aan te bevelen. Door dit besluit wordt de
terugbetaling van de op den eersten Augus
tus vervallende oorlogsschuld van Frank
rijk aan Amerika, die 400 millioen dollar
bedraagt, uitgesteld tot 1 Mei 1930, onder
voorwaarde, dat intusschen de Mellon-Bé-
renger-overeenkomst door het parlement
wordt geratificeerd. Het aannemen van het
besluit door den senaat is hierdoor verze
kerd. Ook het huis van afgevaardigden
heeft reeds een dergelijk voorstel aangeno
men.
De grootste geschillen ontstaan
Door het. elkaar niet verstaan.
door
RICHARD lMARSH.
Vrij naar het Engelsch door C. M. -L de W.
63
Als ge dat noodig oordeelt zal ik het
doen, ofschoon ik geloof dat ge ons voor
den gek houdt om tijd te winnen. Er is
slechts één manier om in die brandkast te
komen. Er bestaan twee soorten van slo
ten. In de eene soort zijn acht sloten,
lettersloten, ge weet wat ik bedoel. Ze kun
nen gezet worden op de eei> .of a'ridere let
ter en als je de letters niet «eec dun kan
je er nooit in komen. De sloten, en ook de
tweede soort, worden geregeld door een
tijdwijzer. Dus de heele rij sloten kan
alleen opengemaakt worden op een zeker
oogenblik van een bepaald uur.. De per
soon, die de klok op dat uur gezet heeft,
is de eenige die dat oogenblik weet. De
oude Talbot ging zelf over die brandkast:
hij regelde de letters en de klok en stierf
voordat hij aan iemand dat geheim verteld
had. In alles wat zijn zaken betrof was hij
een voorzichtig man en daar het zeer las
tig voor hem geweest zou zijn om den sleu
tel tot die combinatie te verliezen, is het
vrij zeker dat hij het heeft opgeschreven;
het kon toch ^ezen dat zijn geheugen hem
in den steek liet. Wij meenden zeker te we
ten, dat hij dit gedaan heeft en dat het pa
pier in uw handen gevallen is. Is dat zoo?"
..Er is 7/eker wel iemand uwer, die een
logisch verstand van den hemel gekregen
heeft en bekwaam is in het maken van ge
volgtrekkingen. Wie is het? U, mijnheer
Wilson?"
Mr. Herhert trommelde op de tafel met
zijn vingers.
„Antwoord op miin vraag hebt ge den
sleutel tot de combinatie?"
„Hoe is iemand op het idéé gekomen dat
ik dien hebben zou?"
„Dus je hebt hem!"
Die woorden werden uitgesproken met
een zucht van verlichting.
Mr. Talbot merkte op, dat in de iwintig
paar oogen; die op hem gevestigd werden,
een hongerige blik verscheen. Dat feit amu
seerde hem. Hij kreeg bepaald iets van
vroolijkheid in zijn oogen.
„Ik heb hem gehad, zeker ik h«b hem
gehad."
Deze bekentenis verbrak eensklaps de
stilte van zooeven. Verschillende mannen
spraken tegelijkertijd.
„Heb ik het jullie niet gezegd?" riep John
Eva op triomfantelijken toon. „Heb ik niet
gezegd dat hii hem had? Hij mag zoo ver
standig wezen als de duivel, mij kan hij
niet beetnemen. Ik wist dat hij hein had'
Wilson, wat heb ik je gezegd?"
„Als hij hem heeft, dan hebben wij hem!
Het was de advocaat, die zoo oordeelde.
Met hun vijven of zessen gingen zij ron
dom Talbot staan. Nu was het Herbert's
stem, die boven het lawaai uitklonk.
„Op zij jullie mannen! Gedraag je niei
als een hoop gekken. Laten de zaak be
daard aanvatten."
De mannen trokken zich een klein eindje
terug, zoodat Talbot tenminste weer kon
ademhalen. De spreker ging voort: „Je
geeft toe. dat je den sleutel tot die geheime
sluiting had?"
„Waarom het woord „geeft toe". Niets is
mij aangenamer dan u inlichting te geven.
Zooals u zegt, ik had den sleutel in mijn
bezit."
„Ik heb opgemerkt, dat ge den verleden
tijd gebruikt: is dat met opzet?"
„Zooals u het verkiest op te nemen."
„Meer?, je dat je den sleutel had of dat je
hem hebt."
Mr. Talbot scheen te aarzelen met voor
bedachte ondeugendheid. Al die mannen
schenen vol begeerte aan zij" lippen te
hangen.
„Men zou zoo denken naar de wijze waar
op u die vraag stelt, dat ik een slimme vos
van een advocaat was, die expres woorden
gebruikt waar men alles uit kan opma
ken.'
„Wat ik van je denk komt er niets op
aan. Heb j!e dien sleutel nu?"
„Veronderstel ik zeg alleen veronder
stel dat ik zei dien sleutel verloren te
hebben of dat er een ongeluk mee gebeurd
was. Wat zou er dan gebeuren?
„Je geeft toe. dat je den sl°utel gehad
hebt. maar dat je hem nu niet meer hebt.
Je kunt hem nog niet lang kwijt zijn. Waar
is hij?"
..Niet zoo vlug. IK heb niet gezegd dat ik
hern niet had?"
„Antwoord. Heb je hem gekregen?"
„Ja".
„Waar is hij
Mijnheer Herbert had wel lust over de
tafel naar hem toe te springen.
„Waar is hij II vraagt waar ik hern van
daan haal?'
„Als je nu niet regelrecht op mijn vragen
antwoordt, dan zal ik de woorden uit je
keel halen."
„Dat zou blijken wel wat lastig te zijn.
„Wil je nu antwoorden op mijn vraag?
Waar is dc sleutel?"
„Hier."
Met een air van de grootste onverschil
ligheid, alsof er geen moordlust sprak uit
de oogen van al die mannen, haalde hij
uit den linker buitenzak van zijn jas een
enveloppe een langwerpige, blavwe en
veloppe. Wel twaalf handen strekten er
zich naar uit, maar hij was vlugger dan
zij: voordat de eigenaars van die handen
wisten hoe het was geschied lag de enve
loppe in rar. Herbert's handen.
„Blijf staan-" riep die heer, <oen men zich
rondom hem wilde verdringen. „Hebt ge
niet gehoord dat ik zeg: blijf staan Hoe
kunnen wij de zaak afdoen, als jullie zulke
gekken bent? Ik zal jullie alles over die
enveloppe vertellen en wat er in is, maar
je moet een oogenblik geduld hebben."
Zij gingen een weinig achteruit, maar
niet ver: al die mannen schenen geheel
oog en oor. Ze luisterden met al hun zin
tuigen.
„Om te beginnen, buiten op de enveloppe
staat iets geschreven, het is het handschrift
van den ouden Talbot, op 't oogenblik kan
>e dat zelf zien. In den eenen hoek staat:
Deze enveloppe af te geven aan Percival
Talbot indien hij ooit den moed heeft een
voet op Monniksland te zetten. Dus ge ziet,
de oude heer wist heel goed, zooals wij al
len weten, dat de echte Percival er niet den
moed toe zou hebben, om verschillende
redenen."
Mr. Herbert keek den man aan. die hem
den brief had gegeven. „Wie heeft u dien
brief gegeven?"
„Niemand ik heb hem geNondcn.Y
„Gevonden? Wat meen je daarmee? Waar
heb je hem gevonden?-'
„Wat doet er dat toe? Ga voort. Nu is
u het die talmt. Wat zit er in de envelop
pe?" Het was de heer Farrell die dit zei.
„U heeft groot gelijk, Farrell groot ge
lijk; we zullen voortgaan. Op den anderen
hoek staat, ook door den ouden man ge
schreven: „Aan Percival Talbot. Bekijk de
ze enveloppe nauwkeurig; indien een van
de zegels verbroken is, of er aan geknoeid
is, draai John Eva dan den nek om, als je
dat durft, voordat hij jou den nek heeft
omgedraaid." Hoort ge dat? 't Is of je den
ouden man hoort spreken, hij vertrouwde
niemand, schimpte op iedereen."
„Ga voort met den inhoud van de enve
loppe". Het was weder de stem van Farrell.
„Hier is de inhoud van de enveloppe: een
blaadje papier, waarop al weder door den
ouden man zelf geschreven, te lezen staat:
„Het Roovershol". Zie zoo, nu hebben wij
hat; ge weet wel hoe hij altijd sprak van
het Roovershol. „Sesam, open u Wat be-
teekent dat?" Niemand trachtte inlichting
te geven omtrent het oude verhaal. „Nu
komen wij er nog dichter bij. „P-e-r-c-i-v-a-l
Pércival een twee, drie, vier er staan
acht letters. Daar hebben wij den sleutel
tot het letterslot; dat was geen kwaad idee
van den ouden man. En hier is de sleutel
lot de klok, eindelijk! „Middag!" Ziezoo,
mijnheer Wilson, heeren, dit is de sleutel
tot de combinatie, de brandkast is ons, al
de schatten van het Roovershol. Eva, waar
is die sleutel?"
„Geef mij dat stukje papier eens. Iaat mij
eens kijken?"
Die vraag kwam van John Eva; 't papier
werd hem toegereikt. Hij bestudeerde het
mot aandacht.
IWurdt vervolgd.)
