WIJNHANDEL J. A. SCHOTERMAN Zn.
Gewas 1924 St. Emilion f 1.40 f 56.-
Slaapkamersneybeien - fatrassen - Dekens.
Fa. iW. VAN ACHTERBERGH,
West-SóngeS 12-13. Telefoon 238.
UTR.STRAAT 17 - Gevestigd 1878
- TELEFOON 145
WAT BEDOELDE LIEBERMANN?
TWEE VERONDER
STELLINGEN
Een geboren weifelaar
WAT DE AGENT BRONS
GEZIEN HEEFT
DE ZAANSCHE STAKING
PENSIOENFONDS IN DE
TYPOGRAFIE
Humorhoekje
U2>5Z33CZES3SB
3IJZOi\'DER AANBEVOLEN
per flesch per anker
Hij maakte zich meester van de
Veendammer om daarmede
winst te maken.
Men meldt ons uit Amsterdam:
Als op dezen zevenden dag van het straf
proces tegen Salomon Liebermann de ver
dediger, mr. D. Giltay Veth, zijn pleidooi
zal aanvangen, is er, ooi al van de zijde
der confrères van mr Veth. vrij veel be
langstelling. PI. slaat allereerst even stil
bij de door den officier voorgestelde wij
zigingen in de dagvaarding. PI. kan zich
met deze wijzigingen, op een punt na, ver
eenigen. liet punt. waar pl. bezwaar tegen
heeft, betreft n.l een wijziging, waarbij in
de plaats van het doen plegen van ver
duistering alleen verduistering ten
laste wordt gelegd. Pl. acht dit niet toe
laatbaar.
De officier, mr. D. R e i 1 i n gh Wzn.,
merkt op, dal het hier een andere juridi
sche constructie geldt voor een zelfde ma
terieel feit; de verdediger echter blijft zijn
bezwaren handhaven, met bet gevolg dat
de rechtbank in raadkamer gaat.
N'a haar terugkeer deelt president mr.
Huysinga mede dat de rechtbank van oor
deel is dat de wijziging moet worden toe
gelaten.
Mr. Veth vangt dan zijn pleidooi aan
met een woord van dank aan den presi
dent voor de knappe en rustige wijze, waar
op hij de zaak heeft geleid. Ook sluit spr. zich
aan bij de hulde van den officier aan den
luchter-commissaris, voorts richt pl woor
den van dank tot den officier zelf. in vvien
pl. een zeer overtuigd, maar zeer ridderlijk
tegenstander gevonden heeft. Pl heeft
niets dan lof voor de hoffelijke cn welwil
lende wijze, waarop het O.M hem steeds is
tegemoetgetreden, ook den chef van de straf
griffie komt dank toe voor zijn uitsteken
den arbeid in dezen.
Tot de zaak zelve komende wijst pl. er
op, dat het hoofdzakelijk zijn bedoeling is,
aan te tooncn dat Liebermann niet „pik
zwart" is. Er zijn twee veronderstellingen:
I. Liebermann kocht de ..Veendammer".
met de bedoeling, de waarden uit de Bank
te nemen cn zich daarmede te verrijken.
Niets minder dus dan roof
II. Liebermann wilde zich van de
„Veendammer" meester maken om daar
mede winst te behalen, hetgeen hij kon he
reiken door met het object zelf te hande
len, of door het object te verkoopen.
De tweede veronderstelling is. naar pl.
meent, de juiste. De speculaties zijn welis
waar tenslotte mislukt, maar daarom mag
men hieruit niet afleiden dat verd. te vo
ren geweten heeft dat zij mislukken zou
den. Pl. acht het noodzakelijk, na te gaan
wat Liebermann's inzichten zijn geweest.
Maar vooraf dient dan zijn persoonlijkheid
in een helder licht te worden gesteld. In
dit verband wijst pl. erop, dat het heele
land van den verdachte den indruk heeft
gekregen dat hij is de geniale doelbewuste,
na-oorlogsche zakenman, die bij zijn plan
nen steeds vaste lijnen trok. Niets is min
der juist. Want Liebermann is allerminst
doelbewust, hij is een geboren weifelaar,
die niet in staat is, vaste lijnen te volgen.
Bij al zijn transacties was hij aarzelend en
weifelend, toen Kloppenburg zijn actie in
zette en er pogingen in het werk werden
gesteld om Liebermann te bewegen gelden
terug te storten, was het van Gigch, die
zeide: „Je geeft geen cent!" En wat deed
Liebermann toen? Achter den rug van Van
Gigih om wendde hij zich tot zijn Belgi
sche advocaten, vvien hij fondsen ter hand
stelde, waaruit de terugstorting kon plaats
vinden. Pl. herinnert voorts aan het rap
port van dr. Overbeek, waarin gezegd
wordt dat Liebermann iemand is. die in-
fluenseert, maar die ook zelf beïnvloed
worden kan.
Uitvoerig staat pl. stil bij dit eerste plan
van Liebermann en bij het tweede: het
plaatsen in grooten getale van Nederland-
sche pandbrieven in Amerika. Pl.'s con
clusie is dat Liebermann inderdaad ge
meend heeft, dat hij in Amerika Neder
landsche pandbrieven in grooten getale
zou kunnen plaatsen en dat hij het aldus
verkregen geld in de Oostelijke staten te
gen hooge rente zou kunnen uitzetten. Wel
heeft mr. van Lier. die Liebermann's plan
nen met de ..Atlas-Hypotheekbank" heeft
nagegaan, ons geleerd, waarom een Neder -
landsche hypotheekbank in Amerika geen
pandbrieven zal plaatsen, maar dit is voor
pl. en voor de rechtbank even nieuw als
het voor Liebermann was. Men mag dit
dus den verdachte niet aanrekenen, hij is
evenmin deskundige gelijk mr. van Lier er
één is. Lit de briefwisseling tusschcn Lie
bermanti en Sedeyn, reeds in December
192G aangevangen, blijkt dat de plannen
van een in het buitenland werkende hypo
theekbank reéel zijn geweest en niet een
middel om bepaalde personen een rad voor
de oogen te draaien Ook mr. Spaargaren
geloofde in de „Atlas"-plannen. De plannen
betreffende den inbreng van de „Veendam
mer" is de „Atlas" hebben geduurd tot de
totstandkoming van het kassierscontract,
n.l. op 15 Juni 1927 De .,Atlas"-planncn
werden toen door verkoopplannen ver
drongen.
PL brengt dan den prijs voor de aandee-
len der „Veendammer" ter sprake. De prijs-
basis van 2 millioen is afkomstig van W„
niet van Liebermann. Dat Liebermann ten
slotte dezen prijs niet exhorbitant hoog
vond. vindt zijn oorzaak in het feit. dat bij
geloofde dat er in de beleggingsmaatschap
pij „Noord Holland" een overwaarde was
van ruim een millioen. Hij is daarbij af
gegaan op den brief van Sedeyn Later is
de afspraak gemaakt dat een millioen in
contanten cn een millioen in activa zou
worden betaald Niet Liebermann heeft
over betaling van een millioen in activa
gesproken, dat voorstel is van de W.'s af
komstig. Daarbij was de gedachtê dat de
„Veendammer" een deel van den koop
prijs zou voorschieten. -\1 mag gezegd wor
den dat bij een en ander in hoogst beden
kelijke mate sprake is van gebrek aan
kieskeurigheid, in geen geval, meent pl,
heeft bij een der betrokkenen de bedoeling
van roof voorgezeten, noch bij Sedeyn, noch
bij mrs. Schürmann of Spaargaren. Dit zal
niemand durven beweren. Tijdens den
duur van de eerste onderhandelingen is
Liebermann nooit gewaarschuwd, dat een
dergelijke transactie niet door den beugel
kon, ook niet door zijn adviseurs.
Te tien over half een schorst, do presi
dent de zitting tot twee uur.
Do middagzitting.
Pl. komt tot de .bespreking der dagvaar
ding. De feiten, daarin vermeld, komen pl.
voor, niet juist en niet bewezen te zijn.
Niet juist is dat Liebermann de feitelijke
machthebber in de Discontobank was, hij
heeft niet gehad de meerderheid van de
aandeden. liet betoog van den officier, dat
vóór de transactie van 25 Juni 1927, Van
der Toorn zijn aandeelen ter beschikking
heeft gesteld, gaat niet geheel op omdat
Liebermann niet zoo maar vrijelijk over
deze aandeelen beschikken kon. Niet i3
voorts vastkomen te staan, dat Liebermann
het nieuwe bestuur van de „Veendammer*
heeft aangewezen, tusschen vragen cn aan
wijzen is een groot verschil. Ook heeft
Móhring nooit geweten, dat hij de man
was, die de activa moest overdragen, toen
hij dat op dc vergadering van 25 Juni
hoorde, was hij zeer verbaasd. Móhring
is dus nooit te voren door Liebermann in
gelicht. wel kan dat op de vergadering zelf
geschied zijn, maar, naar pl. meent, heeft"
Liebermann daarin, naar uit het verhoor
der getuigen z. i. is gebleken, geen daad
werkelijk aandeel gehad. Bewezen zal
moeten worden dat Liebermann het opzet
heeft gehad om de crediteuren te benadee-
len; pl. gelooft dat hiervan geen sprake is
PL gelooft dat Liebermann inderdaad ge
meend heeft dat de vordering, welke de
.Veendammer" tenslotte kreeg op de „Dis
contobank", zou kunnen worden betaalde
Uitvoerig tracht pl. het bewijs van deze
stelling te leveren, o.m. betoogende dat hij
volstrekt aanneemt dat Liebermann op ge
zag van Sedeyn heeft geloofd, dat er in de
Beleggingsmaatschappij „Noord Holland"
een overwaarde, dus een stille reserve was.
Als men uitgaat van de gedachte, die Lie
bermann had, dat er in de „Veendammer'
groote mogelijkheden zaten, is het niet zoo
gek om te denken dat, in dien gedachten
gang voortredeneerende, de Bank met groo
te winst verkocht zou kunnen worden.
Veel hangt voorts uit den aard der zaak
af van de opvatting, welke de Rechtbank
zal blijken te hebben omtrent schuld of
geen schuld van Móhring. Medeplegen zon
der dader lijkt pl. niet mogelijk, uitlokking
en medeplichtigheid zonder dader evenmin.
Er blijft dan over doen plegen; echter
zal dan moeten vaststaan dat Móhring ab
soluut onschuldig is geweest.
Spr. komt dan tot het tweede stadium
na 25 Juni 1927. Liebermann ziet veel in
Schim van der Loeff en ook in Stegemann.
die hij beiden in sta.pt acht, de „Veendam
mer' aan gróote winsten te helpen Hij
aarzelt mei vvien van beiden hij in zee zal
gaan Toen kwam Paardcnkooper op het
tapijt die hoog opgaf van zijn kunnen, die
een heele map met referenties overlegde
en schermde met groote plannen, die ge
weldige winsten zouden opleveren. Lieber
mann heeft dit geloofd en slechts daaruit
valt te verklaren, dat hij toegestemd heeft
in een koopprijs van 5 millioen, welke prijs
bepaling van Paardcnkooper afkomstig is.
Liebermann is er van overtuigd geweest,
dat Paardcnkooper in staat was de „Veen
dammer ie saneeren, hij hcefi allerminst
geweten, dat het geheele optreden van
Paardcnkooper op chantage berustte.
Men moet trachten Liebermann in deze
zaak te zien, zooals hij werkelijk was en
moest daarom geen andere voorstellingen
inlasschen. Liebermann, de speculant, had
her vo'.ste vertrouwen in de figuur van
Paardenkooper, het kwam hem voor, dat
Pauiücnkcóper een man was zonder gelij
ke. ten duidelijkste spreekt dat uit het
contract van .10 Augustus 1927. Bovendien
erkent Móhring, op de overeenkomst met
Paardenkooper te hebben aangedrongen ook
Mr. Spaargaren was er enthousiast over.
Zoo kwam dan op September het voor
naamste contract tot stand, waarbij vooraf
ing de verkoop der „Veendammer aan
Paardenkooper cn eerst daarna saneering
door laatstgenoemde van de Bank. Het de
finitieve contract is toen op 21 September
d.a.v. gesloten Nadrukkelijk wijst pl. erop,
dal, toen Paardenkooper de Bank voor 5
millioen koopen wilde, er slechts een gering
bedrag uit deze Bank overgegaan was naar
de Discontobank, dus was er geen sprake
van, dat er een gat van 2'a millioen gestopt
moest wordon.
Uitvoerig bestrijdt pl dan de tenlaste
legging van het tweede deel der dagvaar-
ling geconstrueerd als bedriegelijke
bankbreuk cn gelegen in de overdrach-
1< n van gelden aan de Discontobank (Lie
bermann) door Móhring. Ook hier is geen
opzet, gericht op vervreemding en benadee-
ling van 'dc crediteuren, Liebermann was
overtuigd, dgt Paardekooper voldoende ac
tiva in de „Veendammer" zou brengen,
waardoor tegenover de vordering der pand-
bnefhouders een voldoende tegenwaarde
zou komen te staan.
Pleiter zegt tenslotte zich er wel van be
wust te zijn, een meaning te hebben ver
kondigd. welke in strijd is met die van
Icii officier, maar ook met die van dc pu
blieke opinie. PL hoopt, dat de Rechtbank
met hem zal aannemen, dat bij Liebermann
geen strafbaar opzet aanwezig is geweest,
om de belangen der pandbriefhouders te
benadeelen. Liebermann heeft daadwerke
lijk geloofd, dat in de plaats van de activa
welke uit de „Veendammer Hypotheek
bank zijn genomen, nieuwe activa zouden
worden ingebracht, hetzij" door de trans
acties van Schim van der Loeff. hetzij door
die-van Stegemann of Paardcnkooper. Lie-
bermnn heeft geloof gehecht aan fantas
tische mogelijkheden, maar ook anderen
hebben dat gedaan, zooals Móhring, van
vvien pl. absoluut overtuigd is dat hij zich
nooit zou geleend Hebben lot het begaan
van roof. En van Liebermann's adviseurs
is veel. heel veel, slechts te zeggen, maar
j)l. wil niet aannemen, dl zij aan niets
anders dan roof hebben willen -medewer
ken. Niemand en zeker niet de adviseurs
hebben Liebermann op het fantastische van
diens plannen gewezen en met dén officier
is pl. hel dan ook volkomen ecr.s, dat de
meer dan schandalige wijze, warop Lieber-
mnn is bijgestaan, zeer zeker ernstig in
aanmerking moet word»' n genomen hij een
beoordeeling vn zijn strafrechterlijke aan
sprakelijkheid
Na het vleidooi van Mr. Veth, dat 5'l- uur
in beslag nam, drukte Liebermann hem
zichtbaar ontroerd de hand.
De zitting werd hierna geschorst tot Vrjj
dag a.s. wanneer er gelegenheid is tot het
houc' n van re- cn duplieken en de ver
dachte eventueel de gelegenheid krijgt oor
het laatste woord
in overhemd en vest Deze man maakte
plotseling een bukkende beweging, boog
zich daarna over een schrijftafel, draaide
zich vervolgens om, ging naar een kast cn
deed even later het. licht uit.
Dit alles moet Brons gezien hebben op
een afstand van ongeveer 15 meter door
een smal raam.
Roode vlekken.
Later in den avond heeft Brons verdach
te van D. ontmoet in de gang aan den Oost
zeedijk en toen zag hij, dat twee vingers
an v. O. een roode vlek vertoonden. De
agent is van meening, dat van O. en de
man, die hij op t kantoor in overhemd
heeft zien rondloopen, dezelfde is.
Hoe vindt U de verklaring van Brons?
Dat is thans nog moeilijk te zeggen,
maar 't kan er natuurlijk wel een van be
lang zijn.
- Wat kan volgens u de reden zijn. dat
dit verbaal niet bij het dossier gevoegd is?
Dat is, aldus de verdediger, mij een
volslagen raadsel.
Denkt u, dat de agent tenslotte met
het verbaal voor den dag is gekomen, zon
der er zijn chefs in te kennen
Er wordt beweerd, dat Brons den
commissaris Dijkstra te spreken heeft ge
vraagd. maar deze moei den agent niet te
woord hebben gestaan. Brons heeft zich
daarna gewend tot den officier, die den
agent opdracht heeft gegeven een lijvig
rapport samen te stellen over wat hij des
tijds op en bij het kantoor heeft waarge
nomen. Zondag is dat verbaal daarop tot
stand gekomen.
En de politie
Die zal tenslotte wel gehoord hebben,
dat het verbaal door Brons was ingediend,
zoodat commissaris Dijkstra het destijds
uitgebrachte verbaal veiligheidshalve ter
terechtzitting meebracht.
De verdediging stond onder de gegeven
omstandigheden zij immers had geen
gelegenheid gehad dit verbaal in te zien
niets anders te doen dan schorsing en
oen nieuw onderzoek te vragen.
U vraagt naar m'n indrukken
De voornaamste is zeker wel geweest,
dat alle processen-verbaal van de politie
buitengewoon onnauwkeurig cn onvolledig
bleken te zijn.
Eerst echter een beteren indruk. De
leiding van den president was voortdurend
zeer goed, onpartijdig, uiterst bekwaam en
zeer scherpzinnig
Over het optreden der politie-autori-
teiten kan ik niet veel waardeering hebben
want ze stapelden de eene fout op de an
dere.
Zoo was t eigenlijk belachelijk, dat de
kleeren van Lans, die nota bene scheikun
dig onderzocht waren, door de politie op
het bureau in de Meermansstraat werden
gehouden.
Telkens waren er momenten, dat ik
dacht,,'t Lijkt werkelijk nergens op".
Dc sensatie in dc moordzaak-Lans
Onvolledige processen-verbaal
liet Dagblad van Rotterdam heeft een
onderhoud gehad met mr. J. II. van der
Meer, een van de verdedigers van den pro
curutiehouder van 0„ (de verdachte in de
moordzaak-Lans) wi.cn het blad gevraagd
heeft naar zijn indrukken \an den laatstcn
dag van het moordproces.
Het lag voor de hand, dat het gesprek al
lereerst op het sensationeele slot van de
zitting van Maandagmiddag kwam. Omdat
het verhaal van den agent Brons op de
zitting nogal snel en niet altijd even dui
Gelijk was voor gelezen, zijn wij, zoo meldt
het Dagblad, met mr. Van der Meer den
inhoud van het verhaal nog eens nagegaan
Het rnoet dan als volgt gegaan zijn Op
een avond voor den moord surveilleerde
de agent Brons omstreeks half zeven in de
omgeving van het hek aan de Oost-Admi-
raliteitskade, wijl hij daartoe een speciale
opdracht had in verband met het feit, dat
er in 't kantoor van De Haas' Hündelsmaat
schappij ecnige malen was ingebroken.
Het signalement
Op dien avond zag hij daar een heer loo-
pen met een bruine tasch onder den arm
van bet volgende'signalementl.GÖ k 1.70
M lang, zwarte schoenen, bol hoed. ratiné
jas met fluweelen kraag cn gestreepte
broek De agent heeft den man achtervolgd
tot de Infirmeriestraat, nam op een gege-
venmoment waar. (Lat hij schuin achterom
keek, maar daarna is hij hem uit het oog
verloren.
Op den avond van den moord surveilleer
de de agent Brons opnieuw bij het hek
en toen zag hij, staande op een afstand
van ongeveer vijf meter van den waterkant
fiat er licht brandde op het kantoor van
Lans en dat er een man heen en weer liep
DE INBRAAK TE DEN HAAG.
Een beiooning van 1000
uitgeloofd.
Tn velband met den grooten diefstal van
goud cn juweelen ten nadeele eener juwe
liersfirma aan de Spuistraat, te Den Haag,
wordt door den commissaris van politie,
afdeeling B. te 's-Gravcnhage medegedeeld,
dat het Centraal Expertise Bureau, Wete
ringschans 233, Amsterdam, een bedrag van
duizend gulden (eventueel in verhouding)
beschikbaar stelt voor dengene, die zooda
nige inlichtingen kan verstrekken, welke
leiden tot het terugbekomen der gestolen
voorwerpen van de firma Visser-Rodband
Spuistraat G9. den Ilaae.
DE FIRMA KREYMBORG.
A. Kreymttorg en Co., de bekende heeren
cn jongenskleedingmagazijnen, heeft te
Nijmegen, Molenstraat hoek Ziekenstraat,
5 panden aangekocht waarin voorjaar 1930
haar 293te filiaal wordt gevestigd.
BRAND IN EEN GOEDERENWAGEN.
Gisteravond ontstond te Venlo brand in
een geladen cn gesloten spoorweggoederen
wagen, welke was geladen met verfstoffen
en ijzerwerk cn stond onder de overkap
ping van de douaneloods ter inklaring. Toen
het dak van den wagen was doorgebrand
tastte het vuur de houten kap van de loods
aan. De brandweer was spoedig met de
motorspuit ter plaatse en met drie stralen
werd het vuur aangetast. Men was het vuur
spoedig meester. De schade is aanzienlijk.
De oorzaak is onbekend.
Waar stemmeo de
werkwilligen?
Uit Zaandam wordt aan het Vad. ge
meld:
Tot en met Dinsdag stond de ge
legenheid voor ieder open om ten ge
meentehuize kennis te geven, dat zij Noor
de verkiezingen op 3 Juli a.s. in een an
dere gemeente wenschten te stemmen.
In verband met dit feit hebben wij ter
bevoegder plaatse eens geïnformeerd, waar
de 400 werkwilligen in het houtbedrijf dien
dag hun stemplicht gaan vervullen. Ten
gemeentehuize vernamen wij, dat hoewel de
werkgevers er van in kennis waren ge
steld en deze op hun beurt de werkwilli
gen hebben ingelicht, niemand hiervan ge
bruik heeft gemaakt.
Van stakerszijde was men blijkbaar van
raecning, dat de werkwilligen aan het ge
meentehuis zouden komen, om de vereisch-
te verklaringen te teekenen. in verband
waarmede zich tegen half drie een paar
honderd stakers op het Stadhuisplein ver
zamelden.
De commissaris van politie, de heer S.
an der Laan, die deze stakerssamenkomst
niet was ontgaan, deelde ons desgevraagd
ede, dat hem geen enkele aanvraag had
bereikt om werkwilligen naar het gemeen
tehuis te begeleiden en noemde het een
daad van wijs beleid om hen niet in Zaan
dam te doen stemmen.
Ter voorkoming van ongeregeldheden heb
ik, zoo vervolgde de commissaris, geadvi
seerd, hen rustig aan den arbeid te laten,
doch indien de werkwilligen te kennen had
den gegeven, toch naar het gemeentehuis
te willen, zou dit onder de noodige politie
bewaking zijn gebeurd.
Dat ik niet kon garandeeren, dat dit be
geleiden zou geschieden, zonder dat daarbij
relletjes ontstonden, bewijst reeds de aan
wezigheid van een paar honderd stakers
op het Stadhuisplein, toen er al geen
sprake meer van was, dat de Spakenbur
gers en andere werkwilligen daar zouden
komen.
Het valt echter nog te bezien of zij in
hun woonplaats hun stemplicht zullen
gaan vervullen, daar zij nu bijna allen, zoo
wel in de haven als in de houtopslag in
aangenomen werk arbeiden, waardoor zij
dus naast de reiskosten ook loon derven.
Door de patroons
aanvaard
Geen uitstel tot 1930
Op Dinsdag werd gehouden cle gemeen
schappelijke algemeens vergadering van de
Federatie der Werkgeversorganisaties in
het boekdrukkersbediijf, onder voorzitter
schap van den heer S. S. Kor thuis.
Een der voornaamste punten, na het
openingswoord van den voorzitter, was het
voorstel van het district Gouda, om de in
werking-treding van het pensioenfonds uit
te stellen tot 1 November 1930. Met 135
van de ongeveer 1000 stemmen werd dit
voorstel verworpen.
De voorzitter constateerde met voldoe
ning, dat thans van werkgeverszijde gee
nerlei beletselen meer bestaan voor de in
voering van het fonds en wees op de ver
antwoordelijkheid, welke thans op den
Alg. Ned. Typografenbond rust om tot de
finitieve invoering te komen.
Verder werd besloten de maatregelen, ge
nomen tegen de handelarenbonden, op te
heffen.
Aangenomen werd het voorstel van het
algemeen hoofdbestuur tot het periodiek
uitschrijven van prijsvragen en organisee-
ren van reizende tentoonstellingen van
drukwerk.
Verder werd het algemeen hoofdbestuur
gemachtigd om voorloopige stappen te
doen tot oprichting eener bedrijfsvereeni-
ging, in overeenstemming met de nieuwe
Ziektewet.
De heer S. W Melchior, de oprichter van
de organisatie, werd als aftredend hoofd
bestuurslid gehuldigd: Hem werd, wegens
zijn buitengewone bcteekenK de medaille
van verdienste uitgereikt.
in nei land van de struisvogels.
„Wat een grappig kookboek I „Omelette voor twee personen
neem zes eieren...."". <Buen HumorJ