AM ÊRSFOOPQFSCH DAGBLAD
Gedurende de maand Augustus geopend van 8 VI2 envanl V7uur
D00DEMANS ROTS.
Dinsdag 13 Augustus 1929
..DE EEMLANDER'
28e Jaargang No. 38
TWEEJE BLAD.
BINNENLAND
HET DRAMA TE
WADDINXVEEN
De dader bekent
N.V. COMPAGNIE LYONNAISE
MOEDIG REDDER
VERDRONKEN
Het v. 't Sant-fonds
HET ONGELUK TE
BREDA
Drie arbeiders als door
een wonder gespaard
BIJ VECHTPARTIJ
DOODGESLAGEN
De vermoedelijke
daders in arrest
GESLAAGDE VACANTIE-
CURSUS
FEUILLETON.
De aanleiding: een ruzie over
een heg
Wij lézen in hel N. v. d. D. over de aan
leiding tot liet drama en over de wijze,
waarop de moord is gepleegd
De aanleiding tot drama is de veroordee
ling van den moordenaar A. Koster, kortge
leden wegens een ruzie over een tusschen
de woningen van dader en verslagene, loo-
pende heg geweest. Koster kreeg een von
nis van 10 boete en dit heeft veel kwaad
bloed gezet. De vrouw van den moordenaar
is een twistziek mensch en deze heeft zich
toen tegen Schotman, die steeds het lijdend
voorwerp bij alle ruzies en plagerijen was,
gekeerd en hem om alles wat mooi en lee-
l'ik was uitgemaakt. Koster heeft het. zoo
als begrijpelijk, voor zijn vrouw opgeno
men en het vuur werd nog wat aangevvak
kèrd door de aanklacht, die Schotman we
gens beleediging bij de politie indiende,
s Middags nog was de rijksveldwachter H.
Harm bij Koster geweest en had bij hem
met klem op minnelijke schikking van de
ruzie aangedrongen onder verzekering, dat
de aanklacht dan door den loco-burgemees
ter. den heer J G. Herfst, zou worden inge
trokken. Want de tijdelijke burgervader is
beu van alle ruzies, die in Waddinxveen
aan de orde van den dag zijn. Voor alles en
nog wat loopt men naar de politie.
Koster had met zijn vrouw en schoon
zuster op Schotman staan wachten en aan
de echtgenoote van den verslagene ge
vraagd of haar man thuis was. Op haar
ontkennend antwoord had het drietal zich
teruggetrokken. Schotman was n.l. met zijn
•Va-jarig jongetje een karweitje gaan doen.
Kr scheen echter al wat te broeden, want
de schoonzuster van den dader had zich
ongeveer als olgt uitgelaten: „Dat loopt
verkeerd af vandaag, hij moet er aan." La
ter had Koster alleen weer aan het 7-jarig
meisje van zijn slachtoffer gevraagd of
haar vader al thuis was. De moeder was
toen naar buiten komen loopen en op do
vraag van Koster of de aanklacht zou kun
rien worden ingetrokken, antwoordde zij,
dat zij daarvoor haar man eerst moet spre
ken. Zij heeft toen haar dochtertje wegge
stuurd om Scholman te gaan halen, wei
nig vermoedende, dat zij haar eigen man
in de val lokte.
Kind getuige van den moord.
Eenige oogenlilikkcn later kwam Schot
man thuis. Zijn dochtertje liep vooruit het
huis in, maar het jongetje bleef bij hem
Zoodoende werd het arme kind getuige van
di vrecselijke afslachting van zijn vader
Koster wachtte hem op
Achter liet raam van Schotman's woning
wenkte zijn vrouw hem om toch vooral op
zijn hoede te zijn. Slechts enkele woorden
werden gewisseld, en toen trok onverhoeds
Koster zijn vlijmscherp scheermes en gaf
met groote kracht aan den linkerkant van
Schotman's hals twee diepe sneden.
De moordenaar werd met het bloed van
zijn slachtoffer bevlekt. Onmiddellijk naliet
volbrengen van zijn misdaad, vluchtte de
dader zijn woning binnen, waar zijn vrouw
hem, zooals later is gebleken, afwasohte.
Terstond werden de politie en een me
dicus gewaarschuwd, die snel ter plaatse
verschenen.
Arrestatie van den dader.
Het zag intusschen op den weg van het
Noordeinde al zwart van de menschen, die
op het vernemen van de droeve mare zich
uitputten in bedreigingen jegens den moor
denaar en reeds plannen beraamden om
hem te lynchen. Zoover is het niet geko
men, want niet zoodra was in de woning
van Schotman, waarin het lijk was gedra
gen, de dood officieel vastgesteld, of loco
burgemeester Herfst ging met de veldwach
ters H. Harm en J. Snoek het huis van
den moordenaar binnen. Men trof hem, on-
don invloed van sterkedrank verkeerend,
op een stoel zittend aan. De politie werd
onvriendelijk ontvangen* de moordenaar
verzette zich en tastte reeds met onbekende,
maar wel te raden bedoelingen in zijn zak,
maar de veldwachters, met het gebeurde in
Grootegast voor oogen, grepen resoluut in
en arresteerden den dader, waarna zij hem
onmiddellijk zwaar boeiden. Reeds dadelijk
legde Koster een bekentenis af, waarna hij
per auto naar de cel bij het gemeentehuis
op de Zuidkade overgebracht en daar op
gesloten werd.
Het overschot van het slachtoffer werd
in beslag genomen en naar het haarbuisje
op het kerkhof overgebracht.
Loco-burgemeester Herfst liet dadelijk de
confrontatie plaats hebben, waarvoor de
verdachte naar het kerkhof, \Vaarvoor zich
een dichte menschenmenigte had verzameld
overgebracht werd. Incidenten deden zich
niet voor.
Toen den moordenaar Schotman's lijk
werd getoond, bleef hij volmaakt onver-
schil lig. Hij boog zich geheel over zijn
slachtoffer heen en zeide ijskoud: „Zoo, heb
ik hem nog zoo goed geraakt!" Uit zijn
loon viel eerder voldoening dan spijt o\er
zijn daad op te maken. Later toonde hij
zioh eenigszins bedroefd, toen de heer Herfst
hein verontwaardigd op het beestachtige
van zijn daad wees.
Na de confrontatie werd Koster naar de
plaats van de misdaad gebracht. Hier legde
hij opnieuw een bekentenis af en gaf aan
hoe het drama zich had voltrokken. Op
nieuw verklaarde liij zich in opgewonden
driftstemming te hebben vergeten en woe
dend op zijn buurman te hebben losgesto-
ken, hoewel hij niet de bedoeling had de
zen van het leven te berooven.
UIT DE STAATSCOURANT.
Toegekend de zilveren eere-medaille der
Oranje Nassau Orde aan A. Verpoorte, fa-
briekschef bij de Leidsche Zoutkeet te Lei
den.
benoemd tot referendaris 2de klasse der
P. T. T. te rekenen van 1 Juni 1929 af. H
van Spankeren, J. P. A. de Wilde, A. P. van
Leeuwen en met ingang van 16 Aug. 1929
G. J. van Burken, B. Tiemens, J. de Waard,
J. Maars, O. M. Grevelink, H. J. Engekus,
A. J. van de Velde, E. Benis, allen thans
adjunct-commies der P. T. T.
EEN 66-JARIGE GEDOOD.
Op een onbewaakten overweg
bij Hoerde.
Nabij lieerde is een droevig ongeluk ge
beurd. Toen de 66-jarige meubelmaker G.
Bolleman, komende uit de richting Wapen
veld, per rijwiel den onbewaakten spoor
wegovergang op den Zwolscheweg wilde
passeeren, werd hij door den van Zwolle
komenden stoomtrein gegrepen en eenige
meiers meegesleurd. De ongelukkige was
onmiddellijk dood.
UTRECHTSCHEWEG 10 - TEL. 179 - AMERSFOORT
Een poliiie=agent verdrinkt bij het
redden van een baadster in
Kijkduin
Op aangrijpende wijze is Zondagmiddag
een Haagsche agent van politie in zee bij
Kijkduin verongelukt, nadat hij de uiterste
pogingen had aangewend om een ander het
leven te redden.
Het was ongeveer twee uur, toen men
onder de badenden in het gedeelte ten Zui
den van het Zeebad Kijkduin, dus buiten
de contróle van dat zeebad, opmerkte dat
een dame was afgedreven. Onmiddellijk
werden maatregelen-genomen om deze in
levensgevaar verkeerende dame, mevr. Sch
uit Rotterdam te bereiken. De surveilleeren
de agent van politie K. Uittien begaf
zich in uniform aan een reddingslijn in zee.
terwijl de heer Sch., de echtgenoot van de
baadster, het andere einde van de lijn vast
hield en ook daarmee zeewaarts ging. Mevr
Sch. bevond zich toen ongeveer in het ver
lengde van een der golfbrekers. Aan de an
dere zijde van dezen golfbreker trachtten
intusschen eenige groepen baders mevrouw
Sch. eveneens te bereiken.
Plotseling sloeg een krachtige vloedgolf
den beer Sch. omver, waardoor hem belaas
de reddingslijn uit de hand schoot, zoodat
de agent met die lijn aan zichzelf was over
gelaten. De groepen redders aan de andere
zijde van den golfbreker slaagden er in
middels in. mevr. Sch. te bereiken en in
veiligheid te brengen.
De heer Sch. was dadelijk strandwaarts
gegaan en deed daar inededeeiing van de
ontstellende tijding, dat hem de lijn uit de
hand was geslagen.
Een groot aantal baders is daarop hand
aan hand de zee ingegaan om den politie
man te trachten hulp tc bieden. Af en toe
zag men het hoofd van den agent boven de
trolven itkomen cn na zeer veel moeite
wist men hem eindelijk te bereiken. De
man, hoewel zeer uitgeput, gaf naar liet
scheen, nog teekenen van leven. Men bracht
hem naar het strand, waar dadelijk alle
middelen, als kunstmatige ademhaling,
werden toegepast om tc probeeren, de le
vensgeesten op te wekken. Een medicus
leidde met personeel van den G. G. D. de
zen arbeid en nam daaraan actief deel. He
laas ec-hter mocht, ondanks langdurige
kunstmatige ademhaling, deze hulp niet
meer balen: de man was den heldendood
gestorven.
Het slachtoffer was 31 jaar oud en woon
de Ribesstraat 132; de man laat vrouw en
kind achter.
De burgemeester en dc hoofdcommissa
ris van politie, de heer V. van 't Sant, welke
laatste een gedeelte van het. drama had
bijgewoond, brachten in den namiddag een
bezoek aan de jonge vrouw, om haar van
het droevig gebeuren op de hoogte te bren
gen.
Hierbij moge in herinnering worden ge
bracht, dat op 12 December j.l. de hoofd
commissaris de medaille en het diploma
voor menschlievend hulpbetoon aan den
thans ontslapen agent had uitgereikt we
gens het in levensgevaar verkeeren bij het
redden van een vrouw uit de zee, eveneens
bij Kijkduin op 4 Juli tevoren.
Voor het eerst zal ditmaal werken het
destijds naar aanleiding van den aanslag
op den politie-inspecteur Paul gestichte 1'
van 't Sant-fonds, welks doel is, de weduwe
van een politie-ambtenaar, die in of door
hun beroep op gewelddadige e. d. wijze hel
leven heeft verloren, zoodanig te steunen
dat zij eventueel met haar gezin zonder
zorg kan voortleven.
Dank zij dit sympathieke fonds wordt dus
voorkomen, dat de jonge weduwe van den
thans ontslapen agent, met haar kind door
ontoereikend weduwenpensioen in kommer
volle omstandigheden zou komen.
Wij wijzen in dit verband erop, dat liet
fonds wordt beheerd door de bankiers Hel
dring en Picrson, te "s-Gravenhage.
PATER DR. J. KRAMER S. J. t
Autoriteit iözake oïcctro-
techniek en accoustiek
Zondag is te Nijmegen overleden de be
kende pater dr. J. Kramer S. J., sedert 1902
leeraar aan het Canisius-college te Nljme
gen. IIij was een bekende wis- on natuur
kundige en doctoreerde in 1897 onder prof.
Lorentz te Leiden. Pater Kramer was een
autoriteit op liet gebied der eiectro-tech-
niek en hij was adviseur van groote indus
Irieën in Nederland. Ook op het gebied der
accoustiek was hij een bizonder geleerde,
die alleen in Nederland en het buitenland
meer dan 80 kerken van klankborden voor
zag.
tiet geweld, waarmede het apparaat
uit elkaar sprong, was
verschrikkelijk
Omtrent het droevig ongeval, dat zich bij
de Hollandsche Kunstzijde Industrie te
Breda heeft afgespeeld, en waarbij, gelijk
gemeld, twee menschenlevens zijn te be
treuren, had liet N. v.d. D. een onderhoud
met den onderdirecteur van de fabriek, dr.
Hermans, die het volgende mededeelde:
Eenige werklieden waren bezig geweest
met het herstellen van een pomp op de che
mische afdeeling, waarbij een zuurstof-ap
paraat werd gebruikt. Toen dit was ver
richt, sprong op een gegeven moment het
apparaat met een knal, die tot ver in den
omtrek kon worden gehoord, uit elkaar.
Oogenblikkelijk snelden verschillende ar
beiders uit aangrenzende afdeelingen te
hulp, maar spoedig bleek dat hier geen
hulp meer kon baten. De arbeider De Jong
gehuwd en wonende te Breda,, was letter
lijk uit elkaar geslagen: armen cn beencn
lagen verspreid door do fabriek. Hij is op
slag gedood. De bankwerker Bruininge,
gehuwd en wonende te Breda, heeft nog
eneige oogenblikken geleefd, doch voordat
dr. Karthaus, onmiddellijk gewaarschuwd,
ter plaatse was, is ook hij gestorven. De
overige drie arbeiders zijn als door een won
der gespaard gebleven en hebben slechts
lichte kwetsuren opgeloopcn. Zij waren
echter van den doorgestane schrik zoo ont
daan. dat zij eerst gisteren gehoord kon
den worden. Zij worden thuis verpleegd en
hun toestand is thans redelijk goed. Het ge
weld. waarmede het apparaat uit elkaar is
gesprongen, was verschrikkelijk Stalen pou-
lies waren verwrongen als sardineblikjes,
terwijl een betonnen steunpilaar geheel stuk
was geslagen. De deelneming met de slacht
offers algemeen. Tot zoover dr. Hermans.
In den nacht van Zondag op Maandag is
te St. Willcbrord (gem. Etten) de 34-jarige
J. Roks, fabrieksarbeider te Etten, het
slachtoffer geworden van een vechtpartij
met doodelijken afloop. Genoemde Roks
werd hedennacht op het erf achter zijn wo
ning doodgevonden met ernstige verwon
dingen in den hals en aan het achterhoofd,
door een mes toegebracht. De vermoedelijke
daders C. van der S. en vader en zoon B
allen uit Hoeven, zijn gearresteerd. Oor
zaak van de twist is misbruik van sterken
drank.
Het instructicvaariuig „Prins Hem
drik" terug van de
reis
Commissie voor
leermiddelen
Zaterdagavond is het instructie vaartuig
„Prins Hendrik" van het onderwijsfonds
voor de Binnenvaart te Amsterdam terug
gekeerd van de reis met de directeuren en
leeraren der Binnenscheepvaart-scholen.
Naar men ons mededeelt is deze vacantie-
cursus uitstekend geslaagd.
Van de aan boord gehouden lezingen zal
een 3-tal in druk worden uitgegeven als
leidraad voor het werk van de vak-lecraren
in de Binnenvaartscbolen. Verder werd
besloten tot instellen van een commissie
voor leermiddelen, welke commissie do
noodige leermiddelen voor de vakscholen
zal ontwerpen cn verzorgen.
Voor het verlaten van het instructievaar
tuig heeft de inspecteur van het nijver
heidsonderwijs, de heer M. J. van Alphen
verklaard zeer tevreden te zijn over het
verloop en het resultaat van deze vncan-
tie cursus.
De rijks gedelegeerde voor de examens
do heer C. D. Julius uit Rotterdam, die
eveneens den cursus bijwoonde, verklaarde
ervan overtuigd te zijn dat deze cacantie-
cursus van groot nut is voor de ontwikke
ling van het vakonderwijs voor de schip
pers.
Hedenochtend is het instructievaartuig
,iPrins Hendrik weer uit Amsterdam ver
trokken voor de gewone tochten met de
eigen leerlingen aan boord.
PRINS HENDRIK
22 Augustus weer op het Loo.
Z. K. II. Prins Hendrik wordt 22 Augustus
van zijn buitenland^clie reis weder op het
Loo verwacht.
EEN AUTOBAND GESPRONGEN
Inzittenden gewond.
Op den straatweg ApeldoornDeventer
is Maandag nabij Tcuge een auto bij het
nemen, van een bocht vermoedelijk door het
springen van een band tegen een boom
gebotst.
De inzittenden de heer en Mevrouw Bij
voet uit Amsterdam werden ernstig gewond
en in bowusteloozen toestand naar bet zie
kenhuis pte Twello vervoerd.
BOTSING TUSSCHEN MOTORFIETS EN
MELKKAR.
Motorrijdor gedood.
Op den Bosohdijk nabij het Rijkskrank
zinnigengesticht te Eindhoven reed Zater
dagavond omstreeks 10 uur de ongehuwde
electricien A. Waals uit St. Oedenrode per
motorrijwiel met L. van Wanrooy koopman
eveneens uit St. Oedenrode op de duo-zit
ting, in de richting Best en kwam in volle
vaart onder de boeren hoogkar van deri
melkrijder Gevers uit Acht terecht, welke
in dezelfde richting reed.
Van den bestuurder van het motorrijwiel
den heer Waals werd de borstkas inge
drukt, zoodat deze kort daarna is over
leden.
De toestand van den duo-rijder van Wan
rooy liet zich aanvankelijk ook ernstig
aanzien, docb later bleek, dat deze slechts
een onbeteekunende verwonding aan bet
hoofd had bekomen.
De oorzaak van het ongeluk is vermoe
delijk te wijten aan onvoorzichtigheid. Den
melkrijder treft geen schuld.
Overweeg met voorzichtigheid, maar
handel met beslistheid: geef toe met ge
zelligheid of verzet U met kracht.
Colton.
Naar het Engelsch van
A. T. (JUILLER—COUCH.
48
HOOFDSTUK V.
Hoe het scherm opging voor
„F r a n c e s c a", een treurspel.
Weder moet^ ik mijn verhaal eenigszins
bekorten, want het zou iemand die niet
verliefd is, vervelen alles te hoon u ver
tellen wat ik in die heerlijke weken be
leefde en de meeste menschen die wel ver
liefd zijn, vinden in die liefde genoeg om
stfl van te geni«-*en. Dus ik -/al u met mtjn
gevoelens niet lastig vallen. Tom was zeer
bezet door de repetities in het Coliseum
'•n ik zat dus veel alleen en had niet veei
lust om in boeken over geneeskunde te
«ludeeren.
Tk zag Claire alleen op Zondag; dit had
mevrouw Luttrell zoo bepaald en Claire
zelf ook. Zij beweerde dat zij bet in de
wnek veel te druk had met haar werk Ik
vC'Or mij begreep wel dat er van mijn hu
welijk geen sprake kon wezen voordat ik
mijn diploma's verworven had. zoodat hoe
meer ik werkte, hoe beter. Met resultaat
hiervan was: heel veel goede besluiten en
plannen en \oomemens werden gezaaid
maar heel weinig, kwamen er ran op en
de oogst was gering, 's Avonds zaten Tom
cn ik rustig bij elkaar hij onvermoeid
in het nazien en verbeteren van zijn tra
gedie. en ik zat meestal te rooken en raad
te geven aan den schrijver, een raad, die
meestal verworpen werd.
Tom was den laatsten tijd stil en knor
rig geworden, een verandering waarvoor ik
geen oorzaak kon vinden. Hij gaf nauwe
lijks antwoord op mijn ragen, zat tijden
lang met aandacht naar het plafond te
staren en gedroeg zich bepaald heel
vreemd; ik kon er geen verklaring voor
vinden.
Het stuk was zoo bijzonder vlug geschre
ven, maar de correcties duurden bijzonder
lang. De schrijver had ook de gewoonte
aangenomen zijn maaltijden stilzwijgend te
gebruiken cn als bij klaar was sloeg hij
de oogen op mij en keek mij aan alsof
hij heelemaal niet geweten had dat ik tn
de kamer was. Dit alles verbaasde mij zeer,
maar ik 'dacht hoe ik mij zelf den laat
sten tijd soms gedragen had, dus ik zweeg
maar.
De verklaring kwam van zelf. Op een
avond zaten wij samen, hij bezig met z!Jn
voortdurende correcties en ik verdiept, in
een studieboek over kruidenleer, toen Tom
opkeek en zei:
„Jasper, ik wou je opinie graag weten
over een zekere passage. Luister eens".
Mijn kruidenstudie verveelde mij vree-
selijk, dus ik luisterde met groote aan
dacht, terwijl hij een gedeelte van zijn ge
dicht voorlas.
„Houd op", viel ik hem in de rede, toen
Tom een hoogdravende beschrijving had
voorgelezen van Franceses, de heldin van
zijn gedicht. Hij noemde haar den hemel,
zonder haar zou de hemel geen hemel meer
zijn en de aarde zou in duisternis zijn ge
huld totdat haar oogen
„Houd op, als ik mij niet vergis zijn haar
oogen aan het Zevengesternte gelijk, een
vergelijking waartegen ik mij meer dan
sens verzet heb."
„Als je maar wou luisteren, zou je zien
dat ik er die regels uitgenomen heb", zei
Tom gemelijk.
„In dat geval vnaag ik je wel excuus,
maar toch als je je zulk een voorstelling
maakt \an Francesco, dan schijnt ze mij
wel wat ja hoe zal ik het "eggen wat
zwaar".
„Jou Claire is zeker heel klein."
„Mijn Claire", antwoordde ik met waar
digheid, „is niet klein cn niet kolossaal".
„Dus precies goed van grootte?"
...Ja juist de goede grootte".
Tom lette niet op die woorden, maar
ging voort met hetzelfde vuur. tot ik einde
lijk uitriep:
„Beste Tom. wou je die allemaal tegelijk
hebben?"
„Bah! jij bent zoo ingenomen met je eigen
keus, dat je moet schimpen op ieder die een
anderen srnaak heeft. Ik zeg je een vrouw
moet iets vorstelijks hebben, iets majestu
eus: ze moet een gang hebben als een ko
ningin en spreken als een godin. Je schimpt
op mij omdat je nooit zoo ;ets fiers gezien
hebt; je sluit je oogen en zegt: Er bestaat
zulk een vrouw niet. Maar Jasper, als je
maar eens zien kon
Nu zweeg Tom plotseling en bloosde als
een kind.
„Ga voort wie moet ik zien?"
Tom's blos was schoon om te aanschou
wen.
„Lambert, bijvoorbeeld, ik bedoelde
„Wie is dat Lambert"
„Wou je zeggen dat je nooit van Clarissa
Lambert hebt gehoord, de schitterendste ac
trice van geheel Londen".
„Neen nooit. Is zij aan het Coliseum ver
bonden?"
„Ja, natuurlijk. Zij neemt de vol van Fran
cesca. O, Jasper, je moest haar eens zien!
het is iets goddelijks".
Nu bloosde hij weder.
„Zoo, zoo", zei ik na een kleine pauze, je
„je bent dus verliefd op Clarissa Lambert?"
Tom keek vreeselijk bedeesd.
„Wordt je liefde beantwoord?"
„Jasper, praat toch zoo niet en wees niet
zoo dwaas. Ik heb natuurlijk nooit een
woord tot haar gesproken. Zij kent mij haas;
niet, ze heeft maar een paar heel onbedui
dende dingen tegen mij gezegd. Hoe zou
ik, een ellendige schrijver zonder eenigen
naam, tot haar durven spreken? Jasper,
bevalt die naam Clarissa je? Vind je hem
mooi?'
„Niét half zoo mooi als Clara".
„Nonsens! Clara is een heel aardige naam,
maar niet te vergelijken met Clarissa. Luis
ter maar hoe het eind van den naam er
iets bevalligs, iets vreemds aan geeft; hij
klinkt als een naam uit de 18e eeuw! Het
is een prachtige naam zoo lief en toch
zoo deftig".
„En kan Francesco, zoo goed vervangen,
't Is dezelfde maat."
Tom's gezicht bewees dat dit ook in hem
was opgekomen.
„Je moest haar eens zien, Jasper haar
oogen- Hoe is de kleur van de oogen van
Claire?"
„Donkergrijs".
„Die van Clarissa zijn bruin: ik houd
meer van bruine oogen; ik heb altijd ge
dacht dat een vrouw bruine oogen móest
hebben; over de lengte zullen wij niet kib
belen, maar je zult het met mij eens zijn
ten opzichte van oogen, niet waar?"
„Neen, zeker niet".
„Het is bepaald wonderlijk", zei Tom,
„het feit alleen dat een man verliefd is,
schijnt zijn smaak te bederven. En in de
stem ik durf wedden dat jouw Claire een
zachte, lieve stem heeft".
„Als een Aeolische harp", zei ik en ik
sprak de waarheid.
„Natuurlijk; onverstoorde teederheid en
geen enkele te hooge noot. Maar je ipoest
Clarissa hooren; ik vraag je alleen maar
haar tenminste eens te gaan hooren, laat
die schitterende klank tenminste één
oogenblik je stomp hart ontroeren. O, Jas
per, Jasper, het gaat je door alles heen!"
Tom was zeker in een zeer geavanceerde
periode van zijn ziekte; ik kon het niet over
mijn hart verkrijgen om hem te bespotten,
zooals hij mij een maand te voren had ge
daan, ik zei dus
„Heel goed, Tom, ik zal je afgod in No
vember eens gaan zien. Ik beloof je niet dat
zij den indruk op mij zal maken dien Je
verwacht, maar ik ben blij dat je een goede
vertolkster hebt gevonden voor je. Fran
cesca; en ik ben blij Tom, dat je verliefd
bent; ik denk dat dit je veel goed zal doen".
„Het is een hopelooze liefde, volkomen
hopeloos; zij is koud als ijs".
„Wat zeg je! met die stem en die oogen!
Nonsens man!"
„Zij is koud als ijs", kermde Tom. „Dat
zegt iedereen."
(Wordt vervolgd).
