Bonbons in schuim
AMERSFOOMTSCH DAGBLAD
NEDERLAND'S KARDINAAL
BIJ NEDERLAND'S KONINGIN
D00DEMANS ROTS.
Vrijdag 6 September 1929
28e Jaargang No. 58
BIJZONDERHEDEN OVER
DE AUDIËNTIE
INT. OOGHEELKUNDIG
CONGRES
N. V. COMPAGNIE LYONNAISE
Nieuwe Najaarsjapcnnen en -Hoeden.
Voordeeiige restanten Zomerjaponnen en -Mantels.
KARDINAAL VAN ROSSUM
IN DEN HAAG
iVfaison da Jager Zn.
FEUILLETON.
..DE EEMLANDER'
meester van het civiele fluis van II. M.
rle Koningin J. II. F. graaf Dn Monccau
binnengeleid. Het gevolg bleef in de groo-
te audiëntiezaal.
NEDERLAND EN BELGIë.
Ilel Brussclsche dagblad llel Laatste
Nieuws schrijft:
Naar verluidt, hebben de Belgische mi
nisters in Den Haag onder meer de aan
dacht gevestigd op de inmenging door
sommigo ..groot-Nederlanders" in binnen-
landscho politieke aangelegenheden, een in
menging, waarvan men zich in Nederland
niet genoeg rekenschap geeft, dat zij een
vriendschappelijke regeling van de tiissclicn
beide landen aanhangige vraagstukken in
den weg staat.
Plechtige opening in hel
Concertgebouw
Een uitgelezen gezelschap
bijeen
Tenslotte richtte spr. zich in het Itali-
aansch tot de Italiauusch sprekendo afge
vaardigden, wien hij den naam noemde
\an Malpighi en Scarpa en in 't Spaansch
lot do do taal van Spanje sprekende con
gressisten, wien hij sprak van den grooten
Spaauschen oogheelkundige Ramon Y Ca-
jal.
L)e aanwezigen der overige naties heette
spr. hierna weer in de Franscho taal wel
kom.
Na de rede van prof. v. d. Hoeve heen
II.M. de Koningin-Moeder het congres met
enkele woorden voor geopend verklaard.
Vervolgens voerden nog enkele vooraan-
>inando buitenlanders liet woord
n© Ncdcrl. vereeniging voor oogheelkun
de had in den namiddag in het paviljoen
Vondelpark een receptie georganiseerd,
welke druk werd bezoöhl.
Ter gelegenheid vnn hel congres- hoeft
voorts in het Koloniaal Instituut te 12 uur
de oriening plaats gehad van ccn tentoon
stelling, betrekking hebbend op de geschie
denis van den bril.
UIT DE STAATSCOURANT.
Benoemd lot griffier bij het kantonge
recht te Hilversum mr. C. J G. Bredius,
thans griffier bij het kantongerecht to
Woerden, en te Tilburg mr. F. A. M. .1.
Ruygrok, thans griffier bij het kantonge
recht to Oss,
tot ambtenaar van het O.M bij de kan
tongerechten te Maastricht. ITcerlcn cn
Gulpen, (er standplaats Maastricht mr. A.
II. M. II Receveur. waarnemend ambtenaar
O M bij het kantongerecht ter standplaats
Roermond.
ONWEER BOVEN BRIELLE.
Kapitale boerderijen afgebrand.
Gisteravond heeft boven Briellc en om
geving een hevig omvoer gewoed. Tijdens
dit onweer is de bliksem ingeslagen in de
kapitale boerdijrc „Vogelenzang" to Heke
lingen, eigenaar de heer C. Visser.
Dc geheel© boerderij en de bijbehooren-
do schuren zijn afgebrand. Inboedel en de
geheele oogst gingen verloren
Een gisteren op een tentoonstelling
bekroonde stier kwam in dc vlammen om.
Te Iteenvliet is oen kleine boerderij door
den bliksem getroffen en afgebrand.
H. VAN AARST. f
Oud-bcdrijfschcf bij Werk
spoor.
Te BuSsüni' is, 04 jaar oud, overleden de
heer Hendrik v. Aarst, oud-bedrijfsch'èf aan
„Werkspoor".
De heer Van Aarst was, naar het Rbld
meldt, vele jaren chef van de gieterij \an
„Werkspoor", gedurende welken tijd dc gie
terij-techniek. zoowel wetenschappelijk als
practisch, snel vooruit is gegaan. Daaraan
heeft de heer Van Aarst krachtig meege
holpen.
Dc thans overledene was ook ccn der
voormannen, dit voeJ heeft gedaan voor ccn
samengaan van de belangen van de ver
schillende gieterijen in ons land
CEEN ALASTRÏM TE HARLINGEN.
Men meldt ons uit Groningen. Naar wij
van bo\ Je zijde uit Ilailingen vernemen,
is aldaar geen enkel geval van alastrim
geconstnleer
Een gesprek van
een half uur
Telegrainmen-wisseiiog
De gewone berichten hebben het vermeld:
Dinsdagnamiddag is Zijne Eminentie Kar
dinaal van Rossurn in particuliere audiën
tie ontvangen door H. M. Koningin Wil-
lielmina, in tegenwoordigheid van Z. K H.
Prins Hendrik en H. K. II. Prinses Juliana.
Maar de journalist wil gaarne voor zijn
lezers nog iets meer te weten komen dan
zoo'n enkele officieele ruededeeling alleen
en daarom hebben we ons gewend tot den
voor de pers immer zoo bereidvaardige'» en
vriendelijk en secretaris van Zijne Eminen
tie, Mgr. dr. Jos. Drehmanns C.s.s.R., die
zelf te Rome zoo'n belangrijke plaats in
neemt, zoo meldt de Tijd.
Natuurlijk kunnen van een particulier
onderhoud geen in onderdeden afdalende
bijzonderheden komen in de krant. Maar
aangezien deze audiëntie, welke Neerland's
Vorstinne aan Neerland's grooten Zoon ter
gelegenheid van zijn gouden priesterfeest
verleende, een zoo bijzonder karakter droeg
vonden we toch uit die overweging Dr.
Drehmanns bereid iets naders te vertellen
over de ontvangt op 't Loo
„Juist", zei hij: „een zeer bijzonder
karakter droeg deze audiëntie, een karak
ter van volkomen erkenning door de
Landsvrouwe der hooge waardigheid van
den Kardinaal, karakter ook van gratie
volle hartelijkheid levens jegens den groo
ten Zoon van haar land.
De wijze waarop de Koningin Zijne Emi
nentie ontving en hem niet alleen de aan
zijn waardigheid toekomende eer bewees,
maar ook met genegen \oorkomendheid be
jegende, moet wel den eerbied dieper be
vestigen voor Hare Majesteit bij liet ka
tholieke deel des volks en bij dit. deel niet
aUeen, doch bij allen die een grooten va
derlander weten te eeren.
Wij kwamen met de auto's precies op
tijd te Apeldoorn aan. waar, zooals men
trouwens reeds heeft kunnen lezen, de ko
ninklijke rijtuigen gereed stonden, om ons
naar 't Loo te rijden. Zijn Eminentie werd
rnet gevolg aan het Koninklijk Paleis'tl oo
ontvangen door den hofmaarschalk mr. F.
F. baron de Sme.th en den particulieren se
cretaris der Koningin T. M. L. baron van
-Geen.
De Kardinaal werd dan naar de voor
hem gereserveerde appartementen geleid,
om van de vermoeienissen der reis uit ie
rusten, waarna hij zicli eenigeiy tijd mol
den particulieren secretaris van II M ba
ron van Geen onderhield. Het gevolg van
Zijne Eminentie was inmiddels naar an
dere vertrekken gebracht. Na eenigen lijd
voegde liet gevolg zich weer bij Zijne Emi
nentie. die alsdan naar de koninklijke an
tichambre werd geleid.
Te half vijf gingen de deuren van de
koninklijke ontvangstsalon open en werd
Zijne Eminentie Kardinaal van Rossum
door den opperceremoniemeesler en groet-
Het onderhoud duurde een half uur
en II. M. de Koningin vroeg vol belang
stelling naar vele bijzonderheden betreffen
de het jubileum van Z. Km. Tijdens het
gesprek trof het den Kardinaal hoe goed
II. M. op de hoogte was van zijn arbeid.
IT. M. informeerde naar den gezondheids-
loestand, uitte haar bewondering voor de
kracht van den Prins der Kerk, die nog
pas zijn groote reis naar het. hooge Noor
den, naar IJsland heeft, volbracht.
Z. K. II. de Prins cn later ook IT. K. IT.
Prinses Juliana mengde zich in het ge
sprek.
De Prins onderhield zich o.a met den
Kardinaal over 's prinsen overleden broe
der, die Katholiek was, en wiens biechtva
der tijdens diens verblijf (e Rome kardi
naal van Rossurn is geweest.
Ook over lal van andere onderwerpen
liepen de gesprekken: zoo uitte Zijne Emi
nentie aan II M. zijn bewondering voor
heC groote werk. dat onder Hare Majes-
teit's regeering door de drooglegging dei*
Zuiderzee wordt lot stand gebracht.
Na een half uur werd ook het gevolg
van Zijne Eminentie voorgesteld. IT. M.
reikle allen vriendelijk de hand en onder
hield zich vervolgens met ieder over ieders
werkkring, reizen enz., evenals later rle
Prins en Prinses deden.
Ten slotte werd, vóór het verlaten
van het paleis, zooals reeds in de kranten
heeft gestaan aan het. personeel gelegen
heid gege ven Zijne Eminentie te begroeten
Do katholieke loden van hel personeel
waren in een der paleiszalên opgesteld en
werden voorgesteld aan Zijne Eminentie
door Graaf du Monceau. De Kardinaal
overhandigde aan Graaf du Monceau de
bronzen herinneringsmedaille van het ju
bileum der Propaganda De Kardinaal
sprak allen loe hen opwekkende lol aan
hankelijkheid en (rouw je gen-» d« Kon in
ginne. Allen schonk hij Ier herinnering een
medaille Deze kleine intieme plechtigheid
maakte op de aanwezigen zichtbaar groo
ten indruk.
Trouwens, rle Kardinaal zelf was on
der den indruk van de gratievolle fijn
zinnige ontvangst der Koninginne en ge be
grijpt (zoo vertelde zijn secretaris verder)
dat. Zijne Eminentie daarom nog te meer
getroffen was, toen hij gisteren, thuis ko
mende van de huldiging in het Concertge
bouw, een telegram vond van H M lui
dende:
„Op dezen voor Uwe Eminentie zoo gc-
denkwuardigen feestdag bied ik u mijn
zeer oprechte gelukwcnscheii aan Wil
lie 1 min a.
Na dezê mededeeling van den secretaris
voelde de journalist, dat er nog iets was,
maar dat geaarzeld werd met de niederleo
ling. \;j ons aandringen vernamen we
daarop, dat Zijne Eminentie een telegram
had terug gezonden, waarvan we den tekst
hier afdrukken:
„Diep onder den indruk der groolsche
huldeheiooging in liet Concertgebouw, zoo
even geëindigd verrast mij blijde het te
legram van Uwe Majesteit Uwe gelukwen-
schen hoog waardcemirl, betuigt Uwer Ma
jesteit zijn hartgrondigen dank Kardi
naal van Rossurn.
UTRECHTSCHiWEG 10 - TEL. 179 AMERSFOORT
ZUID-LIMBURG.
De Minister van Waterstaat is voorne
mens in dc tweede helft van de maand
September een bezoek te brengen aan Zuid-
Limburg. ten einde zich ter plaatse van
verschillende toestanden op de hoogte te
stellen, speciaal voor zoover het kanaal-
en mijnwezen aangaat, en kennis te ne
men van den voortgang der in uitvoering
zijnde werken.
PROF. FRIJDA TE MOSKOU
Woensdag heeft prof. Frijda, hoogleeraar
aan de Gemeente-Universiteit to Amster
dam, te Moskou voor professoren en stu
denten een voordracht gehouden over dc
Handclsfaculteit te Amsterdam. Na afloop
van zijn rede ontspon zich ccn levendige
gedachtenw isseling omtrent de verhouding
tusschcn arbeiders, studenten cn professo-
Audicnlie ie Amsterdam
Bezoek aan hei onderwijs
bureau
Men meldt ons uit Amsterdam:
Gistermorgen werd doo.' kardinaal Van
Rossum in zijn lijdelijke woning op het Jo
hannes Vermeerplein te Amsterdam een
niel-üfficieelc audiëntie gehouden, die zeer
druk bezocht was. l£r verschenen o.m. mons.
A Uarmcs, namens den NcdeiTandschcn
Missiebond twee Juvaurischo paters-Jczui
ten. en prof. Groenen en dr. Yriens, namens
do Indische Missie Vereeniging. Ook i
ten vele familieleden van den kardinaal
van deze gelegenheid gebruik hem te lp re
ken
Gistermiddag is kardinaal Van Rossum
naar Den Haag vertrokken voor eon be
zoek aan het R.-K. bureau voor Opvoeding
en Onderwijs Do thee' wordt dan gebruikt
ton huize van den internuntius, waar ook
hel corps diplomatique genoodigd is
Zijne Eminentie kaiiHini.0' Van Rossum
Vocht gisteren in den la ton namiddag een
bezoek aan het R. K. Centraal Bureau voor
Jpvoeding 011 Onderwijs, aan het Bezuiden
hout to 's-Gravonhago
De kardinaal, die per auto uil Amster
dam was gekomen, was vcrge'zeld van den
deken van Amsterdam, kanunnik dr. Van
Nooi t, mgr dr D. Eras, procurator van liet
NedeiTandscho episcopaat in Rome, pater
Wou Iers. provinciaal van de Redeniptoris
ton en a an zijn secretaris dr. Drehmanns
Zijne eminentie, die te kwart voor vier
aan liet Bezuidehhout afstapte cn daar door
'nonderden omstanders geestdriftig werd
begroel, werd ontvangen door dr. Th. Ver
hoeven, directeur van Het centraal bureau,
alsmede door mgr. A. Diopcn, bisschop van
's-llertogcubosrli, en prof. dr. Hoogveld,
reelor-magnifieus van de R.-K. Universiteit
te Nijmegen.
Met voel belangstelling bezichtigde kar
dinaal Van Rossum liet ondenvijs-burenu
eii de daaronder ressortcercnde afdeelin-
gcu.
Na dit bezoek ging dc kardinaal naai het
gebouw van dc internunliatuur aan het Bc
zuidenhout, waar een thé werd aangeboden
Men seint ons uit Amsterdam:
Gistermiddag heeft in do groote zaal
van hot Concertgebouw alhier de officieele
opening plaats gehad van het intern, con
gres voor oogheelkunde aan welk congres
niet minder dan ongeveer 1000 oogheelkun
digen uit alle doelen der wereld deelnemen,
Op hel podium hadden tal van hoogge
plaatste persoonlijkheden plaats genomen.
Er waren: de minister-president, en bijna
alle overige leden van den ministerraad,
voorts de commissarissen der Koningin in
Noord- cn Zuid-Holland, ook merkten wij
O)) de burgemeesters van Amsterdam. Den
Haag, Rotterdam, Haarlem. Leiden en
Delft enz. enz. Alle aanwezigen verhieven
zich van hun plaatsen toen HM. de Ko
ningin-Moeder haar intrede deed
Het openingswoord werd gesproken door
den algcmechcn voorzitter van het congies
prof. dr. J. v d Hoeve uit Leiden.
Prof. van der llocvc richtte zich na ccn
speciaal woord van welkom aan dc Ko
ningin-Moeder, tot alle aanwezige autori
teiten, wien hij dankte voor de hul]) cn
steun, van hen ondervonden bij de voor
bereiding van dit congres cn voor hun te
genwoordigheid te dezer plaatse.
Hierna richtte spreker zich in het En-
gelsch tot de dames cn hoeren congressis
ten van het Jlritschc Rijk en de Vereen ig-
de Staten. Uit naam van den Internatio
nalen Raad en van het Nationale Comité
verwelkomde spr hen nis vertegenwoordi
gers van dc taal san William Bowman,
die zoo ontzaglijk veel gedaan heeft voor
de bevordering der oogheelkunde, in hol
land van Franciscüs Cornelius Donders.
In gelijken geest richtte spreker zicli
voi volgens in het Fransch tot rle Fransch-
sprekcr.den. liet was 'spr. een genoegen
voor de Fransche congressisten ecu naam
to kunnen noemen van een ITollandsche
geleerde on wel als trait d union" tus-
sehen Frankrijk cn Holland, een geleerde
die do oogheelkunde groote diensten be
wezen heeft cn wiens léven het bewijs
heeft geleverd van de waardheid van een
beroemd gezegde: „Teder mensch heeft
twee vaderlanden, het zijne, en dan
Frankrijk". Die ITollandsche geleerde was
Cbrisliaan lluyghens. die verscheidene ja
ren to Parijs heeft gewoond, waar hij zijn
voornaamste optische werken heeft ge
schreven.
Hierna betrok spr de Duitsch sprekende
afgevaardigden in zijn rede. waarbij hij cr
op wees hoeveel dank de oogheelkunde is
verschuldigd aan Duitsche geleerden: Her
mann \o'i llelniholtz cn Albrecht von Gril
le, terwijl hij, teneinde een band tusschcn
Duihschk-.nd en Nederland te knoopen her
innerde aan de groolo Nederlanders Hon
do's en Snellen. Prof. d. Hoeve wees
er vervolgens op. welken invloed de Wcen-
sche school heeft gehad op het onderwijs
in do oogheelkunde, aan welke school man
nen als Belir, A rit. en vele anderen gedo
ceerd hebben Do Nederlanders staan lot
deze school in innige verhouding, niet al
leen omdat velen onzer oogartsen daar hun
opleiding genoten of voltooid hebben, maar
ook wegens hel feil, dat de Wecnschc me
dische school haar wedereboorte aan een
Nederlander dankt. Gerhard van Swielcn,
leerling van Boerhaave. die door zijn gods
dienst verhinderd werd in ons land een
met zijn verdienste overeenkjomende positie
(e beklecden en die, daartoe geroepen door
Maria, naar Wcencn kwam cn daar dc
medische school, welke Weenon tot een
medisch centrum van don eersten rang
maakle, opnieuw fundeerde
Langestraat 56 Telef. 115
Geestelijke eenzaamheid maakt krachtig.
IBS EN
Naar het Engelscb van
A. T. QUILMR—COUCH.
67
Hij schoof het horloge naar mij toe cn
zei nog steeds zeer bevreesd:
„U mag het mat genoegen zien, mijn
heer, ik zou niet graag
„Wat heeft u er voor gegeven?
Hij aarzelde een oogenblik en toen, daar
zijn begeerlijkheid grooter was dan zijn
angst, antwoordde hij: „Vijftien pond, mijn
heer, de man wou het voor geen cent min
der missen. Vijftien pond, dat is f 180! Ik
doe er een eed op, zoo waar ik leef!"
Ofschoon ik zeker wist, dat de man loog,
haalde ik drie vijfpond briefjes uit, legde
ze voor hem op tafel cn nam mijn horloge.
Daarna zei ik:
„Nu moet jo mij een pak kleeren vcr-
koopen en mij helpen mij le vermommen.
Anders
„Praat maar niet van „anders", mijn
heer. Het zal mij een waar genoegen we
zen u zoo te verkleedcn, dat u den dief
pakken kunt. II kunt kiezen tusschen de
kleeren, die u hier ziet hangen; het zijn
meestal allemaal zeemanskleeren, maar u
kunt ook nog wel andere vinden. En wat
vermommen betreft, ik vlei mij zelf dal
om een gezicht te herkennen
Hier Zweeg hij eensklaps.
„Hoe lang geleden is hij hier geweest?"
„Ongeveer een half uur voordat u kwam,
mijnheer. Maar n weet waarschijnlijk wel
waar hij naar toe ging, en het duurt geen
twintig minuten of ik heb een heel ander
mensch van u gemaakt."
Minder dan een half uur later stapte ik
•Je straat op zoo volkomen veranderd dal
niemand van mijn vrienden mij zou her
kennen dat wil zeggen als ik nog één
vriend op de wereld bezat. Tk had een zee
manspak gekozen; als zoodanig wist ik mij
het best voor le doen. Mijn bleeke gezicht
was bruinachtig rood geworden terwijl
over de gladgeschoren wangen een ruwe,
slordig onderhouden baard prijk (e. Het
sneeuwde nog. zoodat Colli vers voetsporen
geheel uitgewiseht waren. Maar ik had ze
niet meer noodig. IHJ zou aan hel Pad*
dington-station wezen, dat wist ik zeker'
en ik ging dus daarheen en wandelde snel
in westelijke richting.
Do jacht was begonnen. Ik had den lijd
om naar het station te gaan, de beweging
van het loepen deed mij goed en vermin
derde de stijfheid van mijn ledematen, zoo
dat ik op 't laatst de wonden, door de tou
wen veroorzaakt, haast niet meer voelde.
Het sneeuwde steeds dooi*, maar ik letteer
haast niet op. Het was een kille, sombere
ochtend; ik liep maar steeds door. langs de
St. KatharinaweiT, den Tower en het St.
Pauls kerkhof. Hier cn daar begon al wat
vertier te komen, al meer cn meer. hoe
verder ik kwam. De witte sneeuw begon
al vuil en modderig te worden; ik bleef er
telkens in steken of gleed er in uit. Mijn
jas en zeemansrnuls waren bedekt met
natte vlokken en ik moest mijn hoofd naar
beneden houden uit vrees dat de natte
sneeuw mijn geverfde gezicht zou schoon-
wasschen. Zoo kwam ik weer in de Ox-
fordstraat terecht. Iloe goed herinnerde ik
mij ieder huis, iedere lantaarn, bijna iede-
ren steen op den grond! Nu was ik op mijn
laatste onderneming uit!
„Vanavond! vanavond!" fluisterde mijn
hart; toen kwamen de woorden van Clai
re's moeder mij weer in de gedachte:
„Dood hem! dood hem!" en steeds liep ik
in westelijke richting, steeds naar 't wes
ten. Want daar lag mijn wraak.
Plotseling passeerde mij een rijtuigje.
TTet kwam zachtjes aan op de besneuwde
straat; ik hoorde het doffe geluid van dc
wielen pas loon liet vlak bij mij was. Het
passeerde mij in een oogwenk en ik zag
maar heel vluchtig wie er in zat. Maar in
dat oogenblik zog ik een paar oogen en ik
wist dat mijn reis niet te vergeefs zou zijn.
liet waren de oogen van Simon Colliver.
Zoo had ik hem dan in de Oxfordstraat
gezien. IIij was knap verkleed zooals ik
vermoedde door dezelfde handen als ik cn
leek voor een niets vermoedende een ge
wone handelsreiziger: Maar de kunst kon
die wonderlijke oogen niet veranderen cn
ik herkende hein dadelijk. Mijn hart klopte
een oogenblik onstuimig ik balde de
vuisten en klemde mijn tanden opeen.
Maar dit duurde slechts een oogenblik;
weldra ploeterde ik voort zooals le voren.
N'u kon ik afwachten.
Voordat ik le Paddington aankwam had
ik de vigilante leeg zien terugkomen en
toen ik aan het station aankwam zag ik
eerst niets van den man.-Ofschoon het nog
vroeg was, was het perron reeds vol rnen-
schen, die voor het Kerstfeest uitgingen;
enkele vrouwen van buiten, beladen met
massa pakjes; afgetobde werklieden, die
het Kerstfeest gingen doorbrengen bij
vrienden of bloedverwanten in hun dorp,
waai- ze vroeger gewoond hadden; een
hqopje school jongens, die pruttelden, dat
dc klok zoo langzaam ging. Een minuut
ongeveer daarna zag ik Simon Colli ver
door de menigte dringen, die gelukkige,
onschuldige menigte, waar hij als een boo
ze geest tüsschendöor drong. Ik ging gauw
op een bank liggen en hield mij slapende;
zoodoende kon ik hein gemakkelijk in 't
oog houden. Eens of twee maal. als hij
heen en weer liep, raakte hij mijn knie
haast aan, zoo vlak was hij bij mij, dat ik
de bank stevig moest vasthouden om niet
in de verzoeking le komen op hem af te
springen en te worgen. IIij zag mij niet
eens. Ilij dacht zeker, dat. ik al in dc zoe
lag. diep op den bodern, en dat de meeu
wen al over mij heen vlogen en de golven
vroolijk klotsten boven mijn dood© li
chaam. Tiet vvachtspelletje was nu omge
keerd.
Ik hoorde hern een kaartje vragen naar
Perga; ik wachtte even tot hij het kantoortje
uit was cn nam daarna zelf een kaartje
naar heizelfde station. Ik lette goed op in
welken wagon hij stapte cn nam toen plaats
in den wagon daarnaast. liet was heel vol
met al die acanliereizigers, maar de
©enige, van wien ik notitie nam, was d©
man. die-vlak voor mij zat een eerlijke
buitenman met een goed, blozend gezicht,
hij ging zeker naar huis cn was nu ver
diept in een courant, die hem bijzonder
boeide, want ajs hij even de oogen op
sloeg, drukten zijn ronde oogen den groot
sten afschuw uil. Ik had echter niet heel
veel aandacht voor hem, maar daar ik in
een hoekje zat, kon ik opletten of Colliver
niet van coupé verwisselde. Hij kwam
echter niet weer te voorschijn en een paar
j minuien daarna gilde het fluitje en wij
i vertrokken.
Eerst maakte de buitenman tegenover mij
zulk een vreeselijke drukte over de tij
ding. die hij gelezen had. dat ik niet kon
nalaten naai' hem le Lijken. Toen dwaalde
mijn aandacht af naar het landschap, waar
wij doorheen logen. Langzaam peinsde ik
over al de gebeurtenissen, die de laatste
maanden in mijn leven hadden plaats ge
had, toen ik van Cornwall is vertrok om
fortuin te maken. Fortuin? Waar was dat
alles op uitgeloopen? Ik had een heerlijke
paar maanden beleefd met mijn lieve Clai-
i'o 011 nu! mijn lieveling was dood! Eu
eveneens dood de vriend, die de reis met
mij deed. zoo vol jeugdige, jongensachtige
verwachtingenbeiden dood: dc eene ia
haar volle glorie, haar triomf; dc andero
in den dageraad van zijn jeugdig succes.
Plotseling keek mijn buurman op en
sprak: „Heeft u die lijding gelezen? Ver
wonderlijken ze was zoo mooi ook!"
„Wat meent u?" vroeg ik zonder veel
aandacht.
Tot antwoord duwde hij de courant in
mijn handen cn wees met zijn vinger een
kolom aan waar boven stond:
„Vreeselijke tragedie in een schouwburg".
„En dan te moeten denken, dat ik haar
maar drie avonden geleden met eigen
oogen gezien lieb! En ze speelde zoo mooi!
O lieroel! Ik moest er om huilen als een
klein kind; o het was zoo mooi! prachtig!
Dat is iels, om aan moeder te vertellen."
(Wordt vervolgdij q
