AMERSroOlflSCH DAGB1AD
,1 I
NIEUW PARIJS
I
CINEMA ROYAL
AMICITIA
Van bergen en menschen
HOEDEN
Fa. B. KRAAL
Zaterdag 28 September 1929
.DE EEMLANDER-j
28e Jaargang To. 78
POOLSCH
TOERISTENLAND
Een Zondag in
Zakopane
Fa. L. H0UBAER
HEEREN- EN JONGENS-
KLEEDING
NAJAAR SEIZOEN
IVRAAGT AMERSFORTIA'S I
GORTEPAP en YOGHURT H
I Bediening m. 40 wagens
I door de geheelestad
HEINEKEN'S BAR
„HAJEH"
Vliegende Hollanders
merk „Naether"
B. RUITENBERG Hzn
DEMISAIS0NS
NAJAARCOSTUMES
Te koop of te Huur
N. HEILIGERS
PROVINCIAAL
ASSURANTIE-KANTOOR
Gelden beschikbaar tegen 5y|
BUITENLANDSCH OVERZICHT
HET NIEUWE KABINET
IN OOSTENRIJK
III.
Polen, dit land dat niet meer bestond cn
plotseling herrees, kreeg bij zijn hernieuwd
aanzijn twee dingen mee, die het beschou
wen mocht als een geschenk der goden:
een strook zeestrand en een berglandschap.
Dit was zoo nieuw en zoo wondervol
voor de menscen der vlakte, dat ze rijk
zijn met dit geschenk der koningen. En be
grijpelijk is de kinderlijke vreugde van
hen, die u meeslepen daarheen.
Want Polen wil „vlakte" zeggen, in het
Slavisch poloi En alleen maar aan een
groene uitgestrektheid dachten we tot nog
toe, wanneer we den naam van het land
uitspraken.
Zoo ligt het langs beide oevers vau de
Weichsel, zijin heilige rivier. Groen van
korenveld en aardappelland, zonder rint-
peling, zonder welving, eindeloos, lot waar
de blauwe hemel er zich over neerbuigt.
Water is er schaarsch; soms een somp of
een plas. Soms ook een zandig stuk onbe
bouwd terrein, waar dennen samen scholen
tot boschjes en de berk ze gezelschap
houdt. In strakke lijning loopen iechte we
gen door deze eindeloosheid, onregelmatig
rnet boomen bezoomd, mét peppels, met
wilgen. Doornen staan ook in het land, in
rijen en groepjes, langs wegen die onzicht
baar zijn of naast verborgen plassen. Maar
schaars, en schraal. Want ontgonnen moet,
wat ontginbaar is Voor niets anders is er-
plaats. Zelfs voor geen dorpen. Waar zijn
de dorpen van dit land, de bouwers dezer
akkers? De zeldzame dorper, liggen ver
van den weg. Zoo nu cn dan duiken daar
naast wat huizen op, die meest maar hut
ten zijn, van planken samengevoegd, on
wit met kalk bestreken, onder laag gedruk
te daken van oud- donker riet
Geen beken ook. Heel zelden oen kleine
windmolen, die niets heeft van de statig
heid der windmolens van Holland Langs
den weg staan armoedige kruisen, als h
ge staken in het veld geplant, cn vaak ka
pelletjes, die oorspronkelijk gemetselde-
voetstukken waren van een bceLl of cruci
fix, maar van lieverlee plaats gaven uan
nissen, waarin nu beeldjes en prenten pron
ken. Dorre bloemen liggen er bij. tu.ssclr.ni
de tralies &eschóvOii. die de Madonna be
veiligen. Naast."tie Moeder had het Pools, lie
volk altijd een btjzohderé voorliefde \oc»r
„dén weenenden Christus",, zooals Tiij be
drukt en droevig cr neer zit óp cic spot-
bank, naakt met de doornenkroon.
In Mei is dit land een deinende zee \%n
gelig graan en groene veldvruchten; in
den herfst is het. droef van' verlat 'nheid,
grauw rn gerooid Hoe t» oosteloos moei het
's winters zijn.
Maar ook nu, zelfs bij den pracht'ig'ii
zonnescijn onder een lucht zonder wolken,
is het niet blij, niet opwekkend. De wegen
zijn slecht en weergaloos stoffig. Gordijnen
van slof hangen er minutenlang overheen,
waarbij de auto zijn vaart vertragen moet.
uit vrees voor aanrijding. Troepjes snate
rende ganzen, ook koeien, maar vooral j
veel kleine boerenwagen!jes en lichte sjce-
zC'Ti brengen er afwisseling. Door het \eld
niét alleen, maar ook binnen den ring der
huizen van nederzettingen en gehuchten,
loopen de paarden vrij rond, statig en dar
tel. Eerst na tientallen en tientallen van
kilometers beurt een kerktoren uit de verte
zijn spits
Maar nu liggen er dan, nog maar arnpei
tien jaren, binnen de grenzen van Poten
ook werkelijk bergen. Zakopane werd een
toovenvoord.
Wat is Zakopane?
Een stadje, pas nog een dorp. nu een toe-
ristoord van 18.000 inwoners, een skistation
en het Davos der Kaïphaten. waar van 40
lot 60.000 badgasten jaarlijks sanicnstroo-
men-
Van Poznan of van Warschauw gaai t
eerst tot Krakow. Neem dan den trein naar
verder. Het is dan wel een zit van vijf uut
in een bergtreintje, maar dit loopt tenmin
ste over ijzeren lijnen. Iets anders is een
zit in een autobus. Dan is Zakopane óók
nog drie uur van Cracou verwijderd. Maar
dit zijn drie marlel-uren. De wegen, stoffig
cn slecht, hobbelig en hopeloos slingerend,
uitgehold en uitgesleten, wanneer niet rnet
keien als kazen belegd. Neem den trein!
Maar de rijweg is schilderachtig, vooral
op Zondag. Tot hoog in het gebergte om-
plant met wilgen, ofschoon er geen water
is. Ook leidt hij door meerdere dorpen.
Ook zijn er enkele mooie vergezichten.
Maar die weg blijft voeren door heuvel
land. Zakopane zelf ligt nog maar aan
den voet der hooge bergmuren.
Op Zondag is die weg, met name in den
voormiddag, vol volk. Uit het omliggende
zijn de menschen ter stad gegaan. De vrou
wen komen er vandaan, blootsvoets, een
doek om het htofd en een sjaal óm de
schouders, terwijl zij hun voorraden voor
de week meedragen in grootc witlinnen
zakken, die zij, onder den last gebogen, op
den rug dragen. Velen gaan blootsvoets. Bij
de slechte wegen moet dit gemakkelijker
loopen zijn dan met hooge hakken.
In het heuvelende groen van wei cn veld
'de blauwig-gekalkte hutten met de grauwe
ietdaken binnen kleine tuintjes. Geen gor
dijnen voor het raam, maar bloemen om
den drempel.
Verder komen de wagentjes van gevloch
ten riet, de planken karren en stoffige
«jeezen in grooter aantal opdagen.- Kerk
gangers naar een ver gelegen kerk. En dan,
nog dichter bij, de groepen van mannen en
vrouwen, elk afzonderlijk ernstig cn
streng. De rokken worden kleuriger,
schreeuwend bont: de sjaals, de voor
schoten cn hoofddoeken, vormen branden
de kleurcnwemelingen binnen het groen
van den overlommerden weg. Schoenen en
kerkboek in de hand houdend, komen de
vrouwen haast alle blootsvoets aanstappen.
Alleen maar enkele onder de mannen dra
gen den langen jas met de waaiende pan
den; maar op den bok der lijtuigjes, man
nen en jongens, de leeren jasjes zonder
mouwen, rnet bont afgezet en de muts van
pelswerk.
Wij zwenken voorbij aan een dier oude,
houten kerkjes, zoo kenschetsend voor het
land. door de bevolking vroeger zelf getim
merd, omgeven door een open gaanderij
met breed-neerhangend dale. Binnen een
beschermend muurtje omringen haar oude
eiken.
En plotseling rijzen do bergen, de toppen
der Tatra-groep uit de middcn-Beskiden,
blank besneeuwd, als een groote witte
kam. boven de blauwe en groene koppen
der heuvels van het voorgebergte. Tus-
schen de wolken door, die donzig neer
streken op hun spitsen, beschijnt ze do zon
met haar strakke stralen Fonkelend lich
ten hun wanden oj als zilveren schilden;
fonkelend diepen er nissen en kloven open
lusschcn hun verschuivende helmen en
Spitsen. Het glinsterend hooggebergte vol
verschcurdheden en verbrijzelingen, fan-
tastiseeren in den tuin der wulk» n tot beel
den van kristal en sneeuw .estnld.
Weer dalen, weer verdwijn in groene
schemeringen van omlooverde dorpen en
boschjes en dreven, on de streek begint,
waar de eigenlijke bergbewoners thuis zijn.
trotsch op hun vrijheid, daar zij nooit voor
iemand onderdeden, fier op hun verleden
als op hun mooie drachten, op hun oude
hoerenkunst ook, van weefsels, borduursels
cn huizenbouw, waar hel jonge Polen der
artisién een nieuwe inspiratie zocht.
Dicht op elkaar gedrongen staan hun
huizen hier. woning cn stallen, schuurtjes
en wagenhuizen, uit zware planken saam-
gevoegd met een versierd portaal van
kunstig versneden hout en versierde gevel
toppen. Over alles lommen het oud ge
boomte; aan den einder, maar nu dicht bij,
karbonkelt het gebergte in den zonneschijn.
De kerkdienst is ten einde. De "bevolking
vult nu de wegen. De boer brengt zijn
vrouw en dochters in de oude kales of den
gevlochten wagen naar huis terug. En het
is of we droomen.
Ieder wagentje is als een mand vol bloe
men: elke dier viouwmi \s een wandelcnle
tuin 1-Iet rood. het groen, het. geel van al
dio rijke rokken cn gedrapeerde sjaals
vlamt met iets onwerkelijks, met iets van
oen feestelijke opzettelijkheid, alsof het
niet echt was. Almaar gebloemde doeken
in kleurige bontheid, ook zijden doeken,
fi anjigc foulards, in lachende verscheiden
heid, i:i kleurige wemeling, in telkens an
dere k raenstelling. Bloemen, louter bloe
men. Het is een gesprankel van ionen,cn
Uleurakkoordcn, waarbij liet heele land
schap wordt tot muziek. Een bachanaal
van juichende kleur. Dr metamorphose van
een tuin, .waarin alle bloemen tot menschen
v.crden.
Maar het mooist zijn de mannen. Nauw-
-.Luiend zit him de wit-woUen broek om
he; been, ule beneden wijder wordt bij den
voet. waar een roosje kleu/t.oDeen kleurig
kwastje. Het bovengedeelte ia mot bonte
borduursels belegd, wier motieven ontleend
zijn aan de oude bolervormen, boeketten
gestyleerd tot ruiten, bladeren of vogels,
zonder tal. Met borduursels beslikt is het
witte hemd, dat bolt uit het lederen jak
met de bootranden. Maar sierlijker, zwieri
ger is het los oni de schoudeis geslagen
jasje van witte wol, weer eveneens gebor
duurd en saamgehouden onder de kin met
een strik van fladderende, roode of blauwe
linten. Een klein zwart hoedje past daarbij,
rn den bol gesierd mefc een ris van porce-
leinen kralen of schelpjes.
Het is een ongeloofelijke symphonic van
stiksels en sieraden: cn toch blijft ze man
nelijk. die ongemeen rijke, schitterende
klecdij. En "k laat mij vervoeren door den
zwier van deze, zooals ik verblind werd
door de kleurigheid der andere.
Dan rijden w ij naar, het eigenlijk geberg
te toe, nog een uur per auto verder. Wij
•■rn boven de vallei uit, die daar geheel
in groen gepenseeld ligt aan den voet van
de stapeling der heuvels, waarachter de
trotsche bergen steil omhoog reizen, wit eri
stil.
De Tatra-groep vormt een gedeelte der
Karpathen, maar zij is als een op zich zeif-
staand geheel, van de nabije Beskiden-groe-
pen door breede hoogvlakten gescheiden. Van
de 600 km2 barer oppervlakte behooren er
160 aan Polen, de rest aan Tschechoslovakije
waar ook de hoogste bergtop verrijst, do Gar
luch, ter hoogt* van 2663 M. De voornaamste
top binnen de Poolschc grens is dc Rysy, die
2503 meter haalt.
Wij rijden naar het middelste stuk der
Tatra-groep, waar de diepe insnijdingen dei-
dalen, de bruisende watervallen bij het smel
ten van de sneeuw, de mooiste der honderd
zestig meren, die de heele groep der bergen
omsluit, de wilde rotspartijen en overhan
gende bergklompen, de steile spitsen en
gladgeschaafde wanden boven het vcelgetop-
te dennenwoud, heel de hooglands-heerlijk
heid voor het oogenblik reeds gesluierd in de
spinsels van de eerste sneeuw, aan dc weid-
sche pracht der Alpen herinnert. Het groot
ste dezer bergmeren, hoog in 't gebergte ge
hangen, het „groote Poolsche meer", meet 35
H.A.; het diepste is het „Zwarte meer' van
geringé oppervlakte. Wij rijden naar het
mooiste van alle, dat dien wonderen naam
draagt van Morskie Oko. het oog der zee.
Dooi bosschen en al maar bosschen jaagt
de weg. kleine onbeduidende, onsappige den-
Zalen voer vergaderingen
2) ace r len, toonc el' en
ress tuit voer tn^en enz.
Sterk verlaagde prijzen
OPENING
Utrechtschestraat 29 - Tel. 37
Onze verfrisscliende cacaodrank
met melk of spuitwater
f 1.25 per llggeh
en coedkoope fabrikaten
LANGESTR 35 TEL 303
I
EiaEEEEEEESSEEEEE EEEEBEEESEEEB
61
H
ffl
B
GROOTE KEUZE
(alle prijzen)
SSEBESE0SEESBS3 EEESBEEEEEESBE
LANGESTRAAT 129
STEEDS GOEDE EN ACTU-
EELE PROGRAMMA'S
GEZELLIG ZITJE
GOEDE MUZIEK
Utr. straat 26 - Tel. 243
mooi gelegen dubbel Landhuis
B. Wuytierslaan 200 Meter v h.
station Centrale verwarming,
vaste waschtafels, groote tuin
Kapelweg 42 - Tel. 1053
KAPELWEG 77
AMERSFOORT
ncnbosschcn, dc karige vacht van een bodem
zonder weligheid cn wilden plantengroei.
Wij schieten rakelings voorbij aan de
Tschecho-slovaakschc grens met. haar wit-
looden tolrichel cn haar wachtposten. Eb
reeds spoken de hcrggcstalten boven liet
groen der dennen uit in hun zilveren glans.
Zij duiken uit dc diepte op cn wijken woei
en maken dan \oor anderen plaats, al naar
de weg blijft kronkelen. Wij naderen het ge
heim der binnenste bergwereld, waar do
stei-kste cn stoutste der geweldige bergreu
zen de wacht betrekken. Aldoor verspringen
en verschuiven zij, hun pralende facetten
naar het licht gewend, zoo torenhoog, zoo
hemeltergend. Als een klein zwart krieldin-
getje dringt de auto vooruit op den slinger
weg, wel sluw gekrast op den harden bodem
lusschcn dc schrale bosschen .En eindelijk
zigzagt hij bedachtzaam, doelbewust om
hoog. Dc bergmassa staat in roerloos wach
ten. Dc toppen lichten met een vreemden
gloed. Het is als daalden zij, in een zacht
verzinken. Dan staren we tegen niets meer
dan rots in grillige stapeling, tot deze splijt,
zich gewonnen geeft, den schoot opent: daar
rust bet meer* grijs-blauw, dat verderop ver
donkert, cn zilverig fronst, onder den wind.
Een ijzige stilte heerscht cr om de ver
scheurde wanden," die het blikkerend w ater
gevangen houden, Spreek nu, spreek, cn
laat uw geheim varen. Wij hebben u ver
overd cn houden u met onze blikken vast.
Openbaar uw mysterie
Niet dan zwijgen. Raadselachtig als tc
voren blijft de spiegel ft onzen cn blinken.
Lacht het meer om onzen armen hoogmoed,
om onzen machleloozon trots?
En straks gaan we weer weg vandaar, in
het besef onzer nietige racnschelijke klein
heid, ons van een schennis bewust. Wij
staarden vorschend in het „Oog der zee'cn
zagen er niets dan ons eigen kleiiYc zelf en
de kalme glimlach van het eeuwig mysterie.
Sfinxachtig schouwden de witte gestalten
der bergen op ons, van uit déii extatischen
droom hunner ongerepte schoonhei^
Maar met een juichende blijheid zag 'k
de blijde menschen- terug, de rnooie, bonte
menschen van Zakopane, de levende men
schen en het warm-kloppcndc leven.
ring vormden, waren het er echter over
eens, dat voor den post van bondskanselier
(eersten minister, zouden wij kunnen, zeg
gen) bovenal dc president van politie, Scho
ber, in aanmerking kwam. Deze gaat door
voor een krachtige persoonlijkheid, van wie
men aanneemt, dat hij zal weten tc voorko
men, dat de partijen buiten het parlement,
d.w.z. gewapenderhand, hun veetcn uitvech
ten. Schober geniet bovendien de achting van
t. buitenland, zoodat hot te hopen is. dat on
der zijn leiding in Oostenrijk dc rust. weer
terugkeert en hij alle omwentel ingèpógin-
gen in de kiem verstikt. Want, wanneer dit
niet lukt, zal het buitenland Oostenrijk zijn
credietcn onthouden cn bij een burgeroor
log zou nauwelijks een ingrijpen der vreem
de staten achterwege kunnen blijven. Scho-
bet, die met zijn te Wecncn aanwezige mi
nisters gisteren reeds door bondspresident
Miklas is beèedigd, is door de burgerlijke
pers in Oostenrijk over het algemeen wel'
willend ontvangen, terwijl de sociaal-demo
craten afwachten, welke houding hij zal
aannemen. Rechtstreeks onvriendelijk schij
nen zij zich over hem nog niet te hebben
uitgelaten. Met spanning ziet men onder-
tusschcn den komenden Zondag tegemoet,
omdat dien dag de Heimwehren, naar zij
hebben laten weten, naar Weenen, liet. roo
de bolwerk, zullen oprukken. Om vreed
zaam te betoogen? Of oni naar de macht
waarnaar deze fascistische organisatie zoo
zeer hunkert, te grijpen Schober is do lei-,
der der politie en wanneer de burgerwach
ten werkelijk iets kwaads in den zin heb
ben, heeft hij Zondag gelegenheid om even
tueel zijn macht te tooncn. In Juli 27, toen
in Wecncn eveneens een rebellie uitbrak,
heeft hij op ecri kranige wijze, dio niet
kwaad bloed zette door buitensporig optre
den, de orde weten te herstellen. Eén der
bladen heeft Schober „do hope des Vader
lands" genoemd Ieder, die het wel meent
met Oostenrijk, koestert den wensch, dat de
verwachtingen, die in déze uitspraak tot
uiting komen, verwezenlijkt mogen worden.
Reeds nu is Schober zoo verstandig ge
weest, al werd aandrang in dezen zin op
hem uitgeoefend, geen vertegenwoordigers
der burgewachten in dc regeering op te ne
men. Dit zou een uildaging der sociaal-de
mocraten hebben bëteekend.
Nieuwe mannen in Oostenrijk.
Het kabinet-Schober reeds
gevormd.
Het ministérie-Stréeruwitz, dat in Oosten
rijk thans van het tooneel is verdwenen,
heeft niet lang geregeerd, daar het in April
het kabinet, onder leiding van monseigneur
Seipel, verving. Laatstgenoemde zag geen
kans méér tegen den stroom op'te roeien,
daar deze te sterk werd. Dat behoeft niet te
verbazen, gezien den parlementairen toe
stand in Oostenrijk: de Christel ij k-socialén
toch zlju in 't parlement door 73, de sociaal
democraten door 71 personen vertegenwoor
digd. De oppositie der sociaal-democraten
i\as dus een factor, waarmee voortdurend
rekening ntoest 'worden gehouden. Dat de
c lirlst el ij k-só c ia le n zich'konden handhaven,
was dan ook te danken aan liet feit, dat zij
een coalitie vormden mét de Groot-Duit-
schers en den Landbond, dio onderscheiden
lijk twaalf en negen zetels hebben. Wanneer
de regeringspartijen bij voortduring ebns
gezind waren geweest. had dr. Seipel zich
indertijd wel kunnen handhaven, doch zoo
wel in den boezem der christelijk-sócialc
partij zelf als lusschen de coalitie-partijen
onderling gaf het meermalen haken en
oogen. Dr. Seipel. die tegenover de sociaal
democraten geen soepele houding vermocht
aan te nemen, zag dan ook geen kans om
op een behoorlijke wijze verder te regeeren.
Zoo. gebeurde het. dat, Streeruwitz. even
eens tot de christelijk-sociale partij behoo-
rond, hem verving. Deze was een persoon
lijkheid, die de sociaal-democraten althans
beter konden verdragen, omdat hij zich niet
zoo uitdagend anti-socialistisch orienteerde
als Seipel, die bij de krachtige roode oppo
sitiepartij ten zeerste was gehaat, omdat
Seipel h. op onrechtvaardige wijze partij
koos ten gunste van de burgerwachten. Bo
vendien bestonden tusschcn de sociaal-de
mocraten cn Seipel felle godsdienstige te
genstellingen. Overigens liepen de sociaal
democraten ook niet rnet het kabinet-
Streeruwitz weg. omdat dit gedeeltelijk be
stond uit ministers, die reeds toi het vorige
kabinet hadden behoord. Vooral was een
steen des aanstoots de aanwezigheid in het
kabinet van den minister van defensie Vau
goin, die beschouwd kan worden als een
eerste „socialistenvreter".
Wel heeft Streeruwitz op economisch ge
bied zijn best gedaan, maar het is hem in
de weinige maanden, dat hij aan het be
wind was, niet mogen gelukken op politiek
gebied den vrede tot stand te brengen. In
tegendeel: met den dag beginnen de tegen
stellingen, vooral nu de Heimwehrbewe-
ging, dus het reactionaire element, zich
zoozeer laat gelden, een feller karakter to
dragen, zoodal het gevaar van een burger
oorlog verre van denkbeeldig is, daar d»»
partijen, die zoo hevig op elkaar gebeten
zijn, beide blijkbaar over heel wat wapens
beschikken.
Gisteren heliben wij reeds gemeld, dat
niet alleen de binnenlandsch-politieke span
ning in Oostenrijk groot is, waarvan het be
drijfsleven onvermijdelijk de noodlottige ge
volgen ondervindt, maar ook de regeerings-
partijen met elkaar overhoop lagen. Een be
paalde vol heeft bij de rrisis ook de voorge
nomen grondwetswijziging gespeeld, de
plattelanders (Landbond) verlangden, wat
de redactie der nieuwe constitutie betreft,
ook een stem in het kapittel te hebben en
zouden gaarne hebben gezien, dat de ver
andering der grondwet zich zou voltrekken
in reactionairen zin. In verband met al de
ze moeilijkheden zag Streeruwitz geen kans
meer tusscben al de klippen door te zeilen
en besloot hij maar met zijn collega's heen
te gaan.
De drie partijen, die tot dusver de regee
Schober aan het woord
Wee n cm. 2 7 Sept. (V. I_>.) Dc zitting
van dón Nationalen Raad begon 1!.- uur te
laat en wel. eerst om kwart voor 1. De oor
zaak van de vertraging is, dat door do
snelle vorming van de regeering de regee-.
ringsverklaring nog niet gereed was. Tevo
ren vond een bespreking tusschcn de mi
nisters plaats. Ook met de partijleiders
moest nog onderhandeld worden. Do pre
sident opende te kwart voor 1 "dc zitting cn
gaf onmiddellijk het woord aan bondskan
selier Schober voor het afleggen der regee-
ringsverklaring. Nadat do bondskanselier
mededceling had gedaan van de namen der
nieuwe ministers, die hij ter verkiezing
voorstelde, vervolgde hij:
„Toen ik op 22 Juni 1921 voor dc eerste
maal op deze plaats het woord nam, noemt
de ik de verklaring als uit den nood van
onzen tijd geboren. Helaas moet ik ook in
dc nieuwe verklaring op dat woord terug
komen. De politieke toestand was gndu-
rende de laatste maanden zeer gespannen.
Uit breede kringen der bevolking werd het
verlangen geuit naar een ingrijpende reor
ganisatie van de grondwet en het bestuur.
Ik kan ook niet de waarheid verzwijgen
cn het mag ook niet voorbij gezien worden,
dat een sterke volksbeweging de draagster
van deze gedachte geworden is. Hier mag
openlijk een wobrd over de IleimwShrbcwc-
ging gesproken worden. De beweging is een
voortvloeisel van de gebeurtenissen in Juli
1927. Vooraanstaande mannen uit alle
kringen der bevolking zijn bij de Hcimwehc
aangesloten. De tot nu toe gevolgde metho
de van behandeling van verscheidene kwesi
ties was zoodanig onbevredigend, dat. do
roep naar reorganisatie steeds luider werd.
Over de beweging echter als van een Putsch
of burgeroorlog te spreken, zou ongerecht
vaardigd zijn cn dat heeft cr loc geleid, dat
in het buitenland een geheel verkeerde
voorstelling van de llcimwehrbeweging is
ontstaan. Ónze taak zal het zijn een goed
contact met de Heimwehren tc bewaren om
hun eischen, voorzoover deze gerechtvaar
digd zijn. langs wettclijken weg in te wil
ligen.
TELEFOONGESPREK
AMERIKA—AUSTRALIë.
Amerika telefoneerde Donderdag voor het
eerst met Australië door middel van een
gewoon telefoontoestel bij een proefneming,
of het mogelijk was het gebruik van den
transatlantischen kabel te combineeren met
het gebruik van draadlooze telefonie op
kortegolflengte, welke dient voor do vcrbiiv-
ding tusscben Grool-Britanuicten Austra*
lië.
DE SCHIPBREUK VAN DE „DOMIRA"
De bemanning verlaat het
schip.
Florida, 2G Sept. Dc bemanning van
het. stoomschip Domira dat bij het eiland
Groot-Abaco (Bahama-Archipel) aan den
grond raakte, heeft in do reddingbooten
het schip verlaten. Alleen de gezagvoerder
en de marconist en nog een derde zijn aan
boord gebleven.
