ÖRKNJE'ZEGE IN DEN REGEN
OPRUIMING
HOLLAND WINT VAN BELGIE
15 °/o KORTfNG
„ZONNESCHIJN" IN HET STADION
HET ONBEREIKBARE
OP ALLE DEKENS
OF FAAM langestraat 5
ENTHOUSIAST SPEL VAN
BEIDE PLOEGEN
FEUILLETON.
Ook na rust met wind tegen is
Holland niet de mindere
België verliest met eere
Algemeen was bekend, dat het Station
was uitverkocht. Doch zooals gewoonlijk
gingen er nog tientallen naar Amsterdam
zonder toegangsbewijs om in handen te val
len van het opkoopersgilde.
Met welken trein men ook in W.P. of C.S.
aankomt op den wedstrijddag, plaatsen
volop verkrijgbaar. Het weer zat den heeren
koopers mede, een orkaan en steeds maar
regen. Aan de W. P. gingen om 12 uur de
kaarten tegen kostprijs, zelfs voor een
kwartje minder. Door het niet veranderen
der weersgesteldheid, werden ze tegen twee
uur nog goedkooper; men ging zelfs op wind
in rug of in 't gezicht letten. Plaatsen van
drie gulclen met wind in rug gingen voor
1.50
De politie regeling was als bij voorgaande
wedstrijden, perfect dus. Dat do trams goede
zaken maakten behoeft geen betoog; zoo
was 't een paar minuten droog, doch dade
lijk daarop goot 't w eer. In gurende storm
1 rok iedereen binnen de muren, in de hoop
dat 't daar beter zou zijn. Zoo langzamer
hand Vdlde zich het Station, regen of geen
regen, de duizenden kwamen hun plaatsen
opzoeken.
De slechte strijd tegen Noorwegen had
geen afbreuk gedaan, het ging nu tegen
België, het elftal was waarschijnlijk ook
meer naar de zin van 't publiek, dat spe
lers als Bakhuys en Wim Tap nu eenmaal
gaarne in onze nationale ploeg ziet opge
nomen.
Natuurlijk ook al met het oog op het
slechte weer gaat, na het spelen der beide
volksliederen, alles even vlug, het over
handigen van de tuil bloemen, de loss. het
nemen der foto's enz. Aanvoerder Vermet
ten was de gelukkige en... eenig voor
deel was er ditmaal nu wel.
De Hagenaar verkiest de eerste drie kwar-
BAKHUIJS.
VERMETTEN.
Reeds enkele minuten na den aanvang
weet Holland het eerste en eenige doelpunt
van den wedstrijd te scoren. Nadat Bakhuys
een hard schot op doel heeft gelost, dat
door de Bie wordt gestopt, krijgt onze
nationale middenvoor een oogenblik later
weer den bal, hij lost van verren afstand
een keihard schot, dat in den linkerboven
hoek van het Belgische doel verdwijnt, en
de Bie blijkbaar volkomen verrast heeft.
(1—0 voor Nederland).
Dc invloed, die de storm op het leder heeft,
is zeer merkbaar en de Belgische backs, die
hun gebied van Nederlandsche aanvallen
willen vrij houden door met forsche hooge
trappen huil voorhoede aan het werk te zet
ten, hebben daar weinig succes mede, ge
woonlijk komt de bal nog dichter bij het
Belgische doel terecht. Eenige aanvallen dei-
Belgen, door den pittigen snellen linksbui
ten Bastin geleid, stranden op onze achter
hoede of op van der Meulen, die weer op
zijn oude, kalme en zekere manier zijn hei
ligdom voor doorboring weet te vrijwaren.
Veel moeilijks krijgt hij anders niet, een
keihard schot' van den spil der
Halme keert hij uitstekend.
De Belgische keeper lieeit druk
werk.
Het spel geraakt dan even weer verdeeld;
we zien Bakhuijs eenmaal een prachtige
kans missen. Even later dringt Tap dooi
de Belgische verdediging heen. Na een cor
ner op het Nederlandsche doel, die niets
oplevert, wordt de Bie door de Nederland
sche voorhoede aan den tand gevoelt. Keer
op keer moet hij verschillende schoten red
den en uit allerlei standen weet hij het
leder uit zijn doel le grabbelen. Van der
Heijden staal eenmaal ongedekt, hij zet
voor, doch Tap schiet hoog over. Van Hal-
me. die opvalt door zijn uitnemend kop-
werk, verplaatst het spel dan weer naar
de andere helft. Bij een plotselingen aan
val plaatst Bakhuijs naar den vrijstaanden
Landaal, deze rent met twee Belgen op de
hielen op de Bie af, zijn vliegend schot
scheert over de lat! Landaal blijkt zijn
plaats volkomen waard" te zijn, eenige ma
len rent bij langs de lijn. doch het bin-
nentrio weet de geboden kansen niet le
benutten en voorts hebben Tap en Lan
daal een uitstekend tegenspeler in Hoy-
doncks, den Belgischen linksback, die een
uitstekende partij voetbal speelt. Nadat
Bakhuijs even moet worden bijgewerkt",
treedt de rust in met 1—0 voorsprong voor
Nederland.
Na de rust.
Na de pauze hebben de Nederlanders ge
toond, dat zij liet enthousiasme, den wil
om te winnen, nog bezaten. Hoewel zij het
tweede drie kwartier tegen Belgen, storm
en regen moesten kampen, waren zij geens
zins de minderen van onze Zuiderburen.
LANDAAL.
v. d. HEIJDEN.
BAKHUYS GEEFT HOLLAND NA ENKELE MINUTEN DE LEIDING. DE ORANJE
ZEGE VAN DICHTBIJ GEZIEN.
J^N.V. COMPAGNIE LYONNAISE JU
f>,vk( utrechtscheweg 10 - tel. 179 - amersfoort ipp?
Integendeel, vele malen zijn zij gevaarlijk
voor het Belgische doel -geweest, het aan
tal schoten, dat de kranig spelende de Bie
te verwerken kreeg, was legio. En Van der
Meulen heeft slechts zeer weinig moeilijk
werk te verrichten gehad. Gedurende do
geheele tweede helft waren de regenvla
gen niet van de lucht; het verblijf in het
Stadion voor de toeschouwers was verre
van aangenaam, doch hei enthousiasme
werd er niet minder om. Bakhuijs zet beur
telings de vleugelspelers aan het werk. We
noteeren schoten van Bakhuijs. Tap en Van
der Heijden. Van den Broek, die de minste
is van het. aanvalsk wintel. schiet door
treuzelen nog eens over. Bij de Belgen vyil
het niet lukken, vooral in de voorhoede
vlotte het combinatiespel niet z.oo best en
voorts stonden Vermelten m Van Kol als
een rots in de branding, daarbij goed ge
assisteerd dour onze middenlinie.
Zeer sterk viel daarbij op, dat behalve
het verdedigend gedeelte hunner taak. de
middenspelers den aanval zeer -goed steun
den. waardoor keer op keer de voorhoede
spelers ten aama' konden trekken. Voor
het einde zetten de Belgen er nog eens al
les op. Zij forceerden een tweetal corners,
doch steeds i.s er een Ncderlandsch heen,
dat den bal wher den anderen kant uit
zendt. Landaal speelt de laatste minuten
op halve kracht, vermoedelijk door een
spierblessure. Nadat we nog een vliegend
schot van Breitnev hebben zien overgaan,
fluit de góed-leidende Zwit.serscheêchcids-
rechter het einde
De oefënmecster, Bub Glenclenning, zal
wel niet gezegd behoeven te hebben: geen
open spel en alles langs den grond, daal
de spelers, zoowel Hóllanders als Belgen,
dit zelf wel wisten. Doch de kracht van ons
spel, wanneer het enthousisasme ontbreekt,
is in de laatste jaren juist open spel. Len
nadeel dus al dadelijk voor de Oranjes,
doch nu het long passing niet gespeeld kon
worden, gaf men short er voor in de plaats. -
doch vooraf en ais no. één kwam het, in de
laatste wedstrijden vergeten, enthousiasme. I
Niet een paar spelers, doch t geheele Ne
derlandsche elftal speelde enthousiast. Men
won het van de toch zeker wel als enthou
siast bekend staande Belgen.
Het korte spel tusschen Bakhuys en Tap
was uitstekend; de A.D.O.'er is iets te lang
zaam cp houdt o. i. 't leder somtijds te
lang bij zich. Moeilijk, bizonder moeilijk
met dezen orkaan was 't plaatsen van den
mid voor naar de vleugels. Toch zette Bak
huys meer dan eens Landaal aan 't werk.
Natuurlijk ging het in dc verdediging bij
ons dc eerste drie kwartier als van zelf; de
Belgen werden niet ingesloten, ze forceer
den zelfs eenige corners en noodzaakten
Van Kolqzelfs tweemaal tot gevaarlijk hard
terugspelen op v. d. Meulen. De H.F.C.'er
was op z'n qui vive, een paar verre schoten
behandelde hij op zekere wijze. Ofschoon de
Hollanders nicer in den aanval waren, Dc
Bie het druk en v. d. Meulen het kalm had,
kwam er na de eerste goal, in den aanvang
door Bakhuys gemaakt, geen tweede meer.
Dc Belgische doelwachter en linksback Hov-
donckx waren de struikelblokken voor on
ze aanvallers.
De eerste drie kwartier der Belgen was
natuurlijk in hoofdzaak verdedigend. De
middcnlinie, waar Halme in vlugheid te
kort schoot, deed zijn uiterste best, doch de
backs en de keeper hebben de doelpun
ten voorkomen. De Voorhoede der Roode
Duivels kon door den tegenwind meer op
„maat" spelen dan die der ruanje's; ook
het aangeven van de midden lm .e was juis
ter, doch tot schieten kwam men bijna niet
Alleen P. Braine, de rechls-binnen, haalde
met linkerbeen eenige malen mooi om. Tot
koppen kreeg Moeschal eenmaal gelegen
heid; dc bal ging juist over de bovenlat. De
Belgen waren in den aanval vlugger dan de,
Hollanders, het. doorgeven, het. dribbelen,
daarin waren ze Nederland de baas; het
gaf cellier niets Legen ons hecht backstel
Na de hervatting.
Toen de regen iri stroömen neer kwam en
de Hollander» wind tegen hadden, waren
ze in topvorm. Zoon enthousiasme van
spelers en publiek hebben we in geen ja-
los, de Wilt eveneens. Kools, reeds voor rust
goed, was dit er na wederom. In de voor
hoede viel alleen v. d. Broek uit den toon,
doch v. d. Heijden, nu meer aan het werk
gezet als in den aanvang, voerde het tempo
op. De Bic kreeg het weer warm, doch hield
dapper stand, ook in dq tweede helft goed
bijgestaan door zijn beide backs. Het tweede
doelpunt blijft uit; de Belgen nemen he£
tempo over. Bastin, ofschoon niet speciaal
door Kools bewaakt, kan Vermetten maar
niet voorbij komen, hoe snel hij ook is. De
Hollandsche aanvoerder is geen bal-afne
mer als Denis, doch hem passeeren is op
het oogenblik veel en veel moeilijkeiwan
neer hij ingreep was 't raak. Meer dan vóór
rust spelen de Belgen op rechts, doch van
Kol en Breitner zijn er steeds bij en weten
eiken aanval, al is het dan somstijds ten
koste van een corner, af te slaan. Beiden
zien, ondanks de orkaan, nog kans het le
der goed af te geven. Het enthousiasme
van spelers en publiek blijft aanhouden, de
tijd verstrijkt meer en meer; men begint te
gelooven dat er met den in den aanvang
behaalden goal kan gewonnen worden. Ook
nu worden er over en weer vele corners ge
nomen, welke, hoewel gevaarlijk, geen
doelpunten opleveren.
Bij het eindsignaal hebben de Oranje-dui
vels verdiend gewonnen. Het is hun gelukt
na een harden en inspannenden strijd.
De Belgen zijn over het geheel genomen
minder in den aanval geweest.
Dat. Bakhuijs voor zijn vertrek naar ïndié
de eenige, de winnende goal heeft gemaakt,
zal hem groot genoegen hebben gedaan.
Bij de Oranjes gelukte ditmaal veel en
was liet spel in bijna alle onderdeden goed
De Belgen waren vlugger, doch de midha'if
was dit juist niet. Raimond Braine werd
gemist, de doorzetter, de solo-speler, ont
brak.
De beide achter-trio's verschilden niet
veel. Van de middenlinie vonden wij do
I-Iollandche beter, vooral do vleugel-halfs
hiervan opperbeste.
De aanvallers ontliepen elkaar wederom
niet veel, doch de Oranje's, vooral de mld-
voor, schoten meer.
De Zwitsersche arbiter heeft een paar
maal te laat en een enkele maal. op appèl
van een speler gefloten. De stevige wedstrijd
had hij echter geheel in handen.
wegens verplaatsing
bedden- en tapijt afdeel ing
&J I» I r\ B¥8 bij de Varkensmarkt
ren gehad. Algemeen werd natuurlijk ver
wacht, dat de 1—O-voorsprong niet vold'oen-
de was, dat de bezoekers nu evenals Hol
land voor rust veel sterker zouden zijn.
Doch het tegendeel was waar.,. Reeds bin
nen een tweetal minuten gaf Bakhuys een
schuiver, welke de Bie op zijn bekencfe ma
nier met grooto moeite hield.
Het gaat gieten
tier wind mede. Op het Stadion klok was 't
2 uur en twee minuten toen Voorhoof den
aftrap deed.
De wedstrijd.
Het publiek brult zich warm. het enthou-1
siasme gaat op de spelers over. De Belgen
worden gewoonweg overspeeld, moeten per
plex gestaan hebben. Dónker, bijna zwart
ging het er hoven het Stadion uitzien, doch
er in was èst „zonneschijn". Breitner kv.am
Bakhuys die zijn laalsten internationalen
wedstrijd speelde raaakt
de eenige goal
Het leed -is er niet om over te klagen,
rnaar om hei manmoedig te dragen.
(BEYOND)
door JOBN GALSWORTHY voor Nederland
bewerkt door
J. K U Y LM AN.
71
In deze wreede onzekerheid bracht zij de
Agende paar uien door tot het bijna drio
tï was. Als zij niet uitging, zou 'bij naar
Bury Street komen, en dat zou nog gevaar
lijker zijn. .Zij zette haar hoed op en liep
snel in de richting van liet St. James Paleis.
Toen zij er eenmaal zeker van was, dat zij
niet werd gevolgd, steeg haar moed, en zij
ging snel verder naar het water. Zij was
tien minuten te laat, en toen zij hem daar
zoo op en neer zag löopen en zijn hoofd
telkens omdraaien om dc hank niet uit het
oog te verliezen, voelde zij zich bijna luizelig
van vreugde. Toeirzij elkaar begroet had
den op de pathetische manier van minnen-
den rlie elkaar als bij toeval ontmoeten, en
die toch zoo weinigen bedriegt, liepen zij
samen op langs hel Buckingham Paleis,
Green Park in, en zoo onder de hoornen.
Onderwijl vertelde zij hem van haar onder
houd met haar vader, doch' eerst toen zij
op die betrekkelijk veilige schuilplaats za
ten, en hij, onder dekking van de parasol,
die dwars over haar knieën lag, haar hand
vasthield, sprak zij over Fiorsen.
Hij vatte llaar hand vaster in dé zijne.-
liet haar toen plotseling vallen, en zeide
„Raakte hij je aan, Gvp
Gyp hoorde deze vraag aan met een
schok. ITaar aanraken JaMaar wat
kwam dat er opaan
ITij maakte een zacht, huiverend geluid,
en zij keek hem verbaasd èh treurig aan.
Hij had zijn tanden op elkaar geklemd, en
zijn handen sloten vast in elkaar. Zij zeide
zacht
„Bryan Toe, doe dat niet. Ik heb hem
me toch niet laten kussen."
Het was als moest hij zijn oogen dwin
gen haar aan te kijken
„Goed, "t is ook zoo, lieveling", zeide hij,
en, terwijl hij voor zich staarde, beet hij op
zijn nagels.
Gyp zat daar bewegingloos, tot in het
hart gewond. Zij was bevlekt, en voor hem
bedorven Natuurlijk En toch brandde
er een gevoel van verongelijking in haar.
Haar hart was nooit geroerd het behoorde
geheel aan hem. Maar dat was voor een
man niet genoeg hij wenschte ook een
ongerept lichaam. Dat kon zij niet geven,
dat behoorde hij éérder bedacht te hebben.
Lu treurig staarde ook zij voor zich, en
haar gezicht nam een harden trek aan. Er
kwam een klein jongetje aan, dat voor hen
bleef staan, en hen met groote, ronde. Sta
rende oogèn aankeek. Zij zag dat hij een
snee brood met jam in de hand had, en dat.
•iiii mond en wangen met rood besmeerd
waren. Een vrouw riep: Jackie Vooruit,
kom nou en bij werd meegetrokken, te -
wijl hij nog steeds omkeek, en haar zijn
brood met jam toestak, alsof hij haar ook
een hap aanbood Zij voelde hoe Summer-
hav zijn arm om haar heen sloeg.
't Is al voorbij, schat. Ik beloof het je.
nooit zal ik zoo iets weer zeggen
Ach, dat kon hij wol belovenen
zelfs die belofte houden. Maar hij zou lij
den, en aan dien ander denken En zij
zeide
„Jc kunt me alleen hebben zooals ik ben,
Bryan. Ik kan me niet nieuw voor je ma
ken ik wou dat ik i kon iT'ik wou dat
ik dat kon
„Ik had me rnijn tong moeten uitsnijden
voor ik dat zei Denk er maar niet meer
aan Ga mee naar mijn huis om thee te
drinkene> is nieman'd thuis. Toe,
Gyp"ga mee!"
Hij vatte haar handen en trok haar "op.
En Gyp vergat, al het andere in de vreugde
dicht bij hem te zijn. en in afwachting van
het. geluk.
HOOFDSTUK IX.
Nadat Fiorsen Markey voorbij geijld was
zonder iets te zien, ging hij de straat op,
doch was nog gen honderd pas ver of hij
ijlde al weer terug. Hij had zijn hoed ach
tergelaten. Dc bediende die er nog altijd
stond, overhandigde hem den breedgeran-
den hoed en sloot de deur voor zijn neus.
Wederom ging hij in de richting van Picci-
dilly. Waar zou hij niet toe in staat zijn
geweest indien Gyp die uitdrukking niet.
op haar gezicht had gehad En, vermengd
met een wee gevoel van jaloezie, voelde hij
een zekere verlichting, alsof hij bewaard
was voor iets vreosclijks. Dus had zij hem
nooit, liefgehad ITeelcmual nooit Onmo
gelijk Onmogelijk dat een vrouw, waar-
aai) hij zooveel hartstocht gegeven had,
nooit-ecnigen hartstocht voor hem zou ge
voeld hebben Tallooze beelden van haar
rezen voor hem op zich ofergevend,
altijd zich overgevend.
Dat kon zij toch niet. allemaal geveinsd
hebben! Hij was geen gewoon mensch
dat had ze zelf toch ook gezegd. Hij liarJ
charme - of, dat vonden andere vrouwen
tenminste. Zij had gelogen ze moest ge
logen hebben orn zich te verontschuldigen
iljj ging een café binnen en vroeg om
een fine champagne. Men bracht hem een
karaf, waarop de maten waren aangegeven.
IIij zat daar gcruimen tijd. Toen hij op
stond. had hij er negen gedronken, en voel
de hij zich heel wat beter in hem heersch-
te een soort van woedestemming, die wel
dadig zijn geheele lichaam doorstroomde,
en tevens voelde hij een soort van adel, die
weldadig was voor zijn ziel. Wat liern be
trof, mocht ze liefhebben en gelukkig zijn
met. haar minnaar. Maar o. als hij den
kerel eens bij zijn keel te pakken kreeg.
Zoo lang het haar gelukte haar minnaar
uit ztjn handen te houden, kon ze gélukkig
zijn. Kn plotseling bleef hij staan, want
daar op een reclamebord juist voor hem
las hij de woorden „Daphne Wing. Pan
theon. Daphne Wing. Plastisch Danseuse.
Poeze der Beweging, lieden ten drio ure.
Pantheon Daphne Wing.
Ah, dié had hem liefgehad, die kleine
Daphne. Het was even over drieën. Na te
zijn binnen gegaan, nam hij plaats in dc
stalles, dichtbij het podium, en staarde met
een zekér bitter vermaak voor zich. Dit was
nog eens de ironie van het lotAha, daar
kwam zij Een. pierrette in kort, doorzich
tig mousseline, met wit gepoederd gezicht
een pierrette die langzaam op haar teenen
stond' rond te draaien, met opgeheven
armen, en handen die zich in een boog
sa memoegden boven haar glanzend haar.
Wat een malle pose Gewoonweg mal
Maar ze vertoonde nog altijd diezelfde ge
laatsuitdrukking, klaar en zacht als een
duif. Kn hetgoddelijke in haai dansen
trof ITorsen door al het malle van haai'
houdingen heen. Zij fladderde en draaide
over het podium, telkens opgevangen dooi'
een Pierrot in zwart tricot, met een gelaat
dat, al even wit gepoederd was als het hare.
onderstboven gehouden, of rechtop, met een
knie zijwaarts gebogen, en den teen van
den eenen \oet tegen den enkel van den
ander aangedrukt, en met over haar heen
gebogen armen. Vervolgens, terwijl de han
den van den Pierrot haar middel omvatten,
richle zij zich op eén teen op, en draaide
langzaam rond, terwijl zij haai andere
been naai de zoldering ophief, en het beven
van haar lichaam verried hoe moeilijk dit
alles was. Vervolgens huppelde zij naar de
coulissen en weder terug, met op haar ge
laat, die goddelijke, duifachtige uitdruk
king, terwijl haar volmaakt gevormde boe
nen wit glansden tot aan het dijgewricht.
Ja, op het tooneel was zij aanbiddelijk Kn
terwijl hij zijn handen hoog ophief, klapte
hij en riep „Bravo Hij merkte op hoe
haar oogen plotseling groot en rond wer
den, en hoe zij schrok, meer niet. Zij had
hem gezien „Ah. Er zijn er toch ook nog
die. me niet vergeten J" dacht. hij.
En nu kwam zij voor den tweeden dans
op, ditmaal slechts geholpen door haar
eigen beeld, dat weerkaatst werd in een
met wier bedekt poeltje roiddeuop het too
neel. Op het programma las Fiorsen
..Ophelia's laatste dans'en wederom
grijnsde hij. In een nauwsluitend zeegroen
gewaad, hier en daar uitgesneden om haar
onvermijdelijke beencn te doen uitkomen,
met m argue riten en korenbloemen in haar
nu losgemaakte haar, di aaide zij om haar
eigen beeltenis heen. loom, bleek, trooste
loos.
(Wordt vervolgd)
