Inventaris-Opruiming Wijnhandel J. A. Schoterman Zn. DE ACCOUNTANT VAN DE VEENDAMMER EEN LICHTVAARDIGE PARAFEERING NV. COMPAGNIE LYONNAISE Enorm verlaagde prifzen. UTR.STRAAT 17 per ftesch f 3.75 Gevestigd 1878 - TELEFOON 145 Zachte Wolvlokmatrassen FEUILLETON. EEN ZOMERZOTHEID i De kwestie van de borgtochten Het kassierscontract Amsterdam, IS Jan. De belangstel ling \oor Liebermann op dezen derden dag van zijn strafzaak, dienende voor het ge rechtshof alhier, was de stille Zaterdag heeft daar voor een groot deel schuld aan uitermate gering. Aangevangen wordt met het verhoor van rar. J. Loonsteyn, advocaat en procureur te dezer stede. Get. deelt mede, dat hij in het jaar 1027 werkzaam was geweest op het kantoor van rar. Van Gigch en mr. Gom perts. Wat de „Veendammer'-plannen be treft had mr. v. Gigch hem zonder een naam te noemen verteld dat hij en mr. Gompertz geïnteresseerd waren in oen hy potheekbank, welke door hen zou worden gesaneerd. De bedoeling was dat mrs. Van Gigch en Gompertz commissarissen in deze Bank zouden worden, voorloopig zouden zij echter nog niet naar buiten optreden, wes halve get. verzocht werd tijdelijk als com missaris op te treden. Hij zou dan als z cr. „strooman" de aanwijzingen van mr. Van Gigch volgen. De vergadering in „Weimar" is door get. bijgewoond en hij heeft daar hei bewuste kassierscontract mede onder teekend. In den trein naar Amsterdam heeft get. den doorslag van het contract nog eens nagelezen en hij kwam toon tot de conclu sie, dat hij zijn medewerking aan de zaak niet kon verleenen. Van dit besluit heeft get. aan mr. Van Gigch mededeeling ge daan, daaraan het verzoek vastknoopende een nieuw contract te willen tikken, zonder get's naam. Mr. Van Gigch zei toen: „O, dat hoeft niet, ik zal uw naam wol laten doorschrappen." Llebermann verklaart op vragen van den president, dat liij de strekking van het kassierscontract heeft ontworpen, mr. Van Gigch heeft het toen op zijn kantoor uitge werkt De latere weigering van mr. Loon steyn om commissaris der „Veendammer" te worden, was verdachte meegedeeld door mr. Van Gigch, dio gezegd had: „mr. Loon steyn kan geen commissaris worden, want hij heeft een pleidooi." President: „Dat 's ook al een reden." Mr. Loonsteyn deelt nog mede, dat hij eenige maanden later mot ongenoegen van mrs. Van Gigch en Gomperts is weggegaan. Mr. Kokosky: „Van Gigch zei tegen U: „Dan nemen we een anderen commissaris, dus meervoud." Get: (,Ja". Mr. D u y s: „Liebermann en mr. Van Gigchmet dat verschil, dat de een geen geld meer heeft en opgesloten is en de an der raèt geld vrij rondloopt." Mr. Kokosky (tot get) Heeft Van Gigch u ook niet eens gezegd: ..Je weet toch wel, als er schandaal van komt, zou dat ook mij treffen." Get.: „Ja". Het Donderdag j.l. afgebroken verhoor van den accountant A. C. Möhring wordt dan voortgezet. De, president tracht zeker heid te krijgen over de vraag of mr. Van Gigch tusschcn 10 cn 11 Juni heeft kunnen vernemen dat de betaling zou worden ge wijzigd. Möhring heeft dit niet meegedeeld, Liebermann weet niet meer of hij dit ge daan heeft, mogelijk is het wel. Geruimen tijd wordt' dan gediscussieerd over dc vraag, van wie de idee is uitgegaan van de ren vooien in het kassierscontract, langzamer hand schijnt men het er wel over eens te zijn dat deze door Liebermann ontworpen waren. Li éj) er ma tin merkt dan op. dat, toen aan Möhring ƒ5000 fcclcofd waren, het nog heelemaal niet vaststond, dat Möhring di recteur der „Veendammer'.' zou worden. In tegendeel was mr. Kappcyne toen de gega digde voor dit ambt. President (tot get. Möhring): Waarom beloofde Liebermann u ƒ50001 Ge t.: Omdat mijn salaris bij dc Disconto- bank zoo laag was. President: Dus niet voor uw bemooiïn gen inzake de „Vecndammer? G e t.: Neen. Wanneer mr. Duvs, niet tevreden over een conclusie, die de president trekt, zich mopperend in dc advocatenbank terugtrekt en fluisterend een opmerking maakt tegen een achter hem zittend advocaat, stuift de president op: „Als u liever wilt uitschei den, zegt u het dan hard op. Mijn ooren zijn goed, weet u." Mr. Duvs (die zeer bleek is geworden): Mijnheer dc president, ik heb de grootste waardeering voor uw serieuze wijze van be handeling, doch ik meende, dat uw gevolg trekking in haar algemeenheid niet juist behoefde te wezen. Wanneer Liebermann er» mr. Kortenoover teekenden, dan kan het toch zeer wel zijn, dat laatstgenoemde dat ripoi namens commissarissen?" president: „Daarvan blijkt niets." Mr. Duys: „Maar het kan toch." De president zet dan het verhoor van Möhring voort Vervolgens constateert de president, dat de waarde der effecten van dc Vecndammer ruim drie ton was. Lieber mann verkocht 'n deel voor ruim twee ton, maar hij kreeg ze allemaal tezamen tegen „boekwaardevoor f 161,000. Hoe kwam men aan die boekwaarde? Ik begrijp dat niet", aldus mr. Jolles. Vader Woltrannn, die om opheldering te geven, naar voren wordt geroepen, weet liet ook niet. Pres.: Dat alles is ook weer eens een illu stratie dat Liebermann en de „Disconto- bank een waren cn dat dc „Discontobank" en de „Veendammer" een potje vormden. Niemand wist wat er gebeurde, maar wan neer Liebermann iets wilde, gebeurde het. Möhring verklaart voorte bij de hierna volgende bespreking van de kwestie der borgtochten dat hij oerst in de recht zaal voor het eerst gehoord heeft van een andere borgtocht dan die onder het kas sierscontract. Mr. Kokosky: „Wat weet U van de borg tocht van Van der Toorn? Get.: Alleen dat, bij de bijeenkomst in November 1927 ten huize van mr. Schür- man, Kloppenburg kwaad wegliep toen hij hoorde dat er geen borgtocht bij do stuk ken was. Woltman verklaart dan dat Liebermann, nadat in de vergadering van 25 Juni do acten gepasseerd waren, Liebermann zei: „En nu de centen". Liebermann antwoordt dat zulks niet waar was, de zaak is, dat \V0ltm3n gauw décharge wilde hebben. Mr. Duys, die dan gelegenheid krijgt om vragen te stellen, vraagt o.m. aan get. Möhring of deze vertrouwen had m de ,Atlas"-plannen. Get.: Ongetwijfeld. Mr. Duys: In de stukken van de Holland- Amerika zou al een concept voor zoo'n Bank zijn gevonden. Get.: In 1019 was er, geloof ik al een prospectus. Mr. Duys: Wat zou Liebermann gedaan hebben, als zijn raadsliedén hem gewaar UTRECHTSCHüvVEG 10- TEL. 179 - AMERSFOORT schuwd hadden, of als men hora er slecht I op géwe/.L'ii had dat er iets moreel niet orde was? Get. Dan was hij ermee opgehouden, daarvan ben ik overtuigd. Mr. Kokosky toi den president: Ik vind het zoo jammer, dat de fiolen van Uw toorn alleen maar voor Möhring uitgestort wor den, dien ik een kleine man blijf noemen. Hij moest alles begrepen hebben, over dc anderen die allo^ klaar gemaakt hebben, wordt niets gezegd, zij loopen maar vrij rond. Mr. Duys: Dat zijn dan ook doctoren in de rechten. Pres. (tot mr. Kokosky): U weet heel goed hoe ik over de anderen denk. Uitvoerig staat de president dan stil bij de kwestie der vervroegde aflossingen van hypothekon der „Veendammer" in do maan den Juli, Augustus en September. Wanneer do president er dan zijn be vreemding over uitspreekt dat Liebermann nadat het contract-Paardenkooper was tot stand gekomen, nog een millioen uit de „Vecndammer" heeft gekregen, laat mr. Duys uitkomen, dat men beiden niet als wederpartijen moet beschouwen; zij werk ten samen. Mr. Duys (tot get. Möhring): Is het niet jui6t dat mr. Van Gigch telkens den dag na zoo'n aflossing zijn honorarium decla- reorde? Get.: „Ja". Mr. Duys: En heeft zijn compagnon mr. Gomperts niet eens de goheele ontvangst van een aflossing op het kantoor willen houden? Get.: Dat is zoo. maar daar heb ik mij tegen vorzet. Te kwart over één wordt dan gepauzeerd. Na de pauze wordt het eerst de accoun tant A. Smits gehoord, die in 1925 cn 1926 accountant van de Veendammer was. Aan zijn vroegere verklaringen reeds bij twee gelegenheden voor de rechtbank en één voor het hof afgelegd kan get. uiteraard weinig of geen nieuws er aan toevoegen. Liebermann bestrijdt, dat hij zou heb ben geweten, dat dc accountant van de Veendammer bezwaren had tegen het ont breken van een tegenprestatie. Get. heeft. 25 obligaties van de Centrale Bank van Woltman ontvangen, welke hij later voor 70 pet. bij dc curatoren heeft ver zilverd. Het contract heeft get geparafeerd, „hoewel hij nog niet precies weet wat er in staal'. Mr. Kokosky: „U hebt het contract dus geparafeerd zonder het gelezen te hebben? GeL: „Ja". Mr. Kokosky: „Waarom hebt u dan zoo maar geteekend?" Get: „Ik had vertrouwen in de advo caten". Mr. Kokosky: „Dus dat vertrouwen in de advocaten was zóó groot, dat u, een accoun tant, zonder bezwaren parafeerde?" Get.: „Ja". Mr. Kokosky: „Dat is hel. wat ik weten wilde". Pres.: „Toen u parafeerde, begreep u toch dat de Vecndammer een vordering van 21/j millioen kreeg op dc Discontobank, nietwaar?" Get.: „Ik dacht eigenlijk op Liebermann". Pres.: „Ja, die vergissing heb ik ook wel eens gemaakt". (Gelach). Vader Woltman, even voor'het hekje ko mend, verduidelijkt dan, dat 'deze getuige evenals de anderen, die 25.000 gulden aan obligaties had ontvangen bij wijze van af koopsom, vergoeding voor het einde dei- relatie. Mr. Kokosky (met stemverheffing tol get. i Smits): Als u uw bezwaren niet zoo ge makkelijk had laten varen, was de geheele transactie niet doorgegaan en dan had er niemand hier gezeten. De heer Woltman heeft zijn veroordeeling grootendeel aan u te wijten. Mr. Duys (tot getuige): Mag ik u eens vragen, was u erg bevriend met mr. van Gigch'? Get.: Neen, wij kenden elkaar, meer niet. Mr. Duys: U hadt dus uw kantoor in het zelfde pand, waarin ook rar. van Gigch zijn kantoor had? Ik stelde mijn vraag daar om, omdat d heelc figuur een ander as pect krijgt, -.annccr die vriendschap wél bestaan had. Men kreeg dan partijen Schür- mann-Van Gigch, met u als accountant der Veendammer als vriendje er tusschcn, zoo dat Liebermann er dan eigenlijk ingeloo- pen zou zijn! Get.: Ik heb zelfs een groote ruzie met mr. van Gigch gehad. Pres.: Was u geen (rait-d union tusschen partijen? Get.: Welnecn. Mr. Duys: Als uien nu de balans van do Veendammer, bijvoorbeeld die van 1926, voor zich neemt, krijgt incn daaruit dan een aoed inzicht in dc financieele positie van do Voendammer' Get.: Zeer zeker. Mr. Duys: Hoe komt het dan, dat rar. van Nierop zegt, dat alle cijfers geflatteerd waren? Iemand, die op zoo'n bank koopt vliegt erin! Get antwoordt, dat in hei verslag wel degelijk staat, dat er eon ondorwaardo was, bovendien waren koopers in de gelegenheid om den staat van hypotheken in te zien. Pres.: Er was geen controle op den ge- garandeerden koers. Denkt u, dat er ge knoeid kon worden. Get.: Onmogelijk was dal niet. Pres.: Wat hebt u tegen Liebermann ge zegd over do Beleggingsmaatschappij? Get.: Als ik wat gezegd heb. is het alleen geweest, dat dc Beleggingsmaatschappij zich bedruipt Mr. Duys doet dan voorlezing van een passage uit een brief van mr. Schürmann te Parijs d d. i November 1.1., waarin mr. S. schrijft, dat Woltman hem, in bijzijn van get. Smits, verzekerd heeft, dat de aan- deelen van de Vecndammer de waarde ver tegenwoordigden en goed waren, en dat hij (mr. S.) nooit geweten heeft dat de Be leggingsmaatschappij Noord-IIolland een stroppenmaatschappij was. De adv.-gen.: Och, papier is geduldig. Mr. Duys (met stemverheffing): Ja, me neer de advocaat-generaal, maar de gevan genis is nog veel geduldiger! (Beweging in de zaal). Als laatste getuige van dezen dag wordt dan gehoord de Scheveningsche reeder A. van den toorn. In 1923 is get. bij de oprich ting der Discontobank aandeelhouder in de ze bank geworden. Hij had 33 aandeelcn, die hij in Juni 1927 aan Liebermann heeft af gegevon, zonder ze ooit meer terug te zien Get. weet niet hoeveel aandeelcn Lieber mann had, ook niet of er aandeelen in het buitenland geblokkeerd waren. Liebermann was de baas in de Discontobank. Wat der- aankoop der Veendammer betreft get. heeft daar nooit mee te maken gehad. Pres.: Maar uw naam is toch genoemd als kooper, o.m. met den van Kappeyne. Weet u, dat de onderhandelingen met Sedeyn af gesprongen zijn? Get,: Neen. Pres.: Toen kwam de Discontobank als koopster, dat weet u toch? GeL: Ik weet, dat alles ondergebracht zou worden in de Atlas. Pres.- U hebt ook hel kassierscontracl ge teekend? Get.: Ja. Pres.: Maar hoe hebt u zich borg kunnen teekencn voor het kassierscontract, als u niet wist welke bedragen er mee gemoeid waren? Is u niet gezegd, dat het heele kas sierscontract een wassen neus was? Get.: Lieberman vertelde me later, dat het kassierscontract van de baan was. Pres.: Hier zijn de twee exemplaren van het kassierscontract. Heeft Liebermann daarop de doorhalingen geschreven? Get.: Ik geloof het wel. Pres.: Op 19 September hebi u toen niet aandeelen aan Liebermann verkocht? Get.: Ja. Pres.: Ze waren al ie zijner beschikking, hij kon ze dus gewoon houden' Hebt u nog wel eens een andore borg tocht geteekend? Get.: Neen, in deze zaak nooit. Pres.: Liebermann, wat zegt u van die garantie. Waar is die gebleven Liebermann: Die heb ik verscheurd, mijn heer de president, toen get. zijn aandeelen aan mij verkocht. Pres.: Het komt er nu volgens getuigen verklaringen op neer, dal cr een exemplaar onbruikbaar is gemaakt, door doorhalingen, en eon verscheurd. Mr. Kokosky wijst op de onbetrouwbaar heid van get. Van den Toorns verklaringen In alle vorige instanties heeft hij gezegd, dat beide borgtochten verscheurd zijn. Mr. Duys: Do heer Van den Toorn heeft bij elkaar wel veertig borgtochten getee kend. Als hij bij den rechter-commissam van één spreekt, waar laat hij dan die an dere 39? En dan nog een vraag U kende Liebermann al jaren. Ilebt u ooit iets van oneerlijkheid van zijn kant gemerkt? Get.; Ik heb hem altijd beschouwd als een eei lijk persoon. Als mr. Kokosky dan weer de verwarring ter sprake biongtpdie er omtrent de borg tocht bestaat, wijst de president er rnet na druk op, dat die borgtochtkweslie voor het Ilof niet de minste waarde heeft, dat heeft het Hof in zijn arrest inzake Woltman ook doen uitkomen. Want een borgtocht, die In handen van den borg is, is geen borgtocht Mr. Kokosky: Ik acht die kwestie wel do gelijk van groot belang en zul haar dan ook in mijn pleidooi ter sprake brengen. $lr. Duys wijst er op, dat van get. dc roep uitging, ook in Den Haag, dat hij" een schat rijk man was. Liebermann moet d.it dan ook geloofd hebben. Uit verschillende ant woorden van get. concludeert mr. Duys dn--, dat ook get. tot degenen behoort, die nooit bij de afwikkeling der zakon ook maar «••■n moment hebben gedacht dat er iets immo reels of strafrechtelijk ontoelaatbaars ge schiedde. Te vier uur wordt dan de zitting schorst tot Dinsdagmorgen a.s. te lien ut. NED. HERV. KINDERZORG. Een Limburgsch comité. Naar gemeld wordt, hooft het bestuur der Federatie van Diaconiön in do Ned. Herv. Kerk een conferentie te Heerlen met nfgc\aardigden van de Kerkeraden en Dia conie in Limburg, ter bespreking van dr- vraag op het wcnschelijk is om te geraken tot de stichting van een Tehuis vóór kinde ren. In beginsel wordt tot oprichting daar van besloten cn een Limburgsch Comité samengesteld, dat in opdracht kreeg zich met name te verstaan met dc vereeniging „Kindorzorg voor Noord-Brabant en Lim burg" alsmede met het Protestantseh Wees huis te Maastricht. Dc vergadering stond onder leiding van den voorzitter der federatie prof. Slotcraa- ker de Bruine. EEN MISLUKTE RUILVERKAVELING. Zwolle, 16 Ja n. Alhier is heden stemming gehouden over het ruilverkave lingsplan Ntcuwleusen De secretarie dev Overijsselsche Mij van Landbouw, ir. Lou- wc3, deelde mede, dat opgeroepen waren 2700 belanghebbenden, voornamelijk uit Staphorst en Rouveen, te zamen bezittende de 6200 bunder, welke in het ruilverkave lingsplan zijn begrepen. Ter vergadering waren opgekomen rond 1200 belanghebbenden, waarvan 891. bozit- tende 3950 bunder hebben '"gengesternd. Ge rekend naar het grondbez.it heeft de moer dorheid zich dus tegen liet plan uitgespro ken. zoodat dit is verworpen. (Hbl 1 persoons vanaf f 15.50. Ook deze matrassen kunnen wij garandeeren. EIGEN FABRIKAAT flF FAAM f-ANGESTRAAT 5 LIL. I HrlïVI by de Varkensmarkt door CISSY VAN MARXVELDT. Het was heerlijk, om, als Pit. en zij 's avonds samen gewerkt hadden, naar huis te loopen door de lichte stad, langs de stemmige grachten. Neen, stel je voor, een Winter hier. midden op de Veluwe. Om dood te gaan van verveling en eenzaamheid. Ze hooide, dat Mia zei: „Ik denk wel, dat Ella nog komen zal straks". „Ja, best mogelijk,-' zei Lenit. „Dat wicht kan opvliegen voor mijn part," dacht Dot kwaadaardig. „Ik vind het typisch, dat zc zoo dik met ons is," vond Mia. „Vind je ook niet? Ze is al zoo volwassen.' ..Ze wordt dit jaar achttien,'' zei Lenic. „Ze is niet eens zooveel ouder dan wij zijn Een jaar zoowat." „Maar ze ziet er zoo volwassen uil," hield .Mia vol. Dot opende haar oogen. ..Dat komt, omdat het zoo'n lange sladood is." Ze keek nijdig naar Mia. „En een poe ha! 'k Heb nog nooit zoo'n aanstelster ge zien. Ze kan inti niet zetten." besloot Dot dan tevreden. „Och, dat verheeld je je." Lenie plouido altijd. En Ella is heusch heel lief, als Je hnar goed kent. Ze heeft massa's lieve din gen." .:J. nou.- "ie heb ik dan in deze drie da gen nog niet ontdekt knorde Dot „Ze heeft prachtig haar," vond Mia. „Ja, da wist ik het eerste uur al." Dot krulde haar beonen ora de pooten van haar legstoel. „En daarom knipt ze het niet af. Nu, ze kan opvliegen voor mijn part.' besloot ze. „Je bent zoo weinig verdraagzaam Dot," klaagde Lenie. ..Nee, heusch. Kn het is niet aai dig van je ook, om ieman-J, dio je rog heelemaal niet kent, al te veroordeelen." ,.Nou dan niet. Gooi nog eens zoo n bon bon met noot op, Mia. Mik hem maar in mijn bouche. Gaat prachtig, zie je wel," zei ze al kauwend. „Zoo'n hooischuur is toch al weer ergens goed voor." „Weet jc hoe ik Ella vind!" Mia greep naar een flinterig sandv.ichje „ik vind haar bijzonder. Ze heeft massa's gelezen. Ze kan letterlijk over alles meepraten. En daarbl) ze tennist goed, en ze zingt beel dig. Ze rijdt paard cn ze speelt prachtig piano." Dot zuchtte diep. „Wat een schat van een combinatie," zei ze. ,Gooi nog eens zoon bonbon op, Mia Zal ik jullie eens wat zeg gen kinderen? Ze zit jullie gewoonweg op Je kop. Dat heb ik in deze drie dagen al lang gezien.' Lenie s zachte, blauwe oogen sperden zich wijd open. ,,Je bent mal." zei ze. „Och. Dot zegt altijd van die onmogelijke dingen Mia had een nijdig rimpeltje tus schen haar wenkbrauwen. „Ja, nu heeft Dot het gedaan natuurlijk. In dc middeleeuwen werd de waarheid met de dood gestraft. Op de pijnbank." Zo strek te haar becncn weer. „Geef rne nog één kepje thee Lenie Dan ga 'k nog heerlijk even onder zeil." Lenic uam dc futuristische tea-cosy van de trekpot. „En toch bekijk je Ella ver keerd," hield ze vol. „Nu goed, ik zal haar Je volgende keer eens van een andere kant bekijken," be loofde Dot „Doe dan gauw die rimpel weg Mia. Brrr." Ze schopte plagend tegen Mia's witte schoentje. „Hoe vindt Pit de dier bare engel?" ..O Pi-itü" zeiden Lenic cn Mia tegelijk. Dun lachten ze beide. „Pit is hcolmaal on mogelijk," vond Mia. Maar Lenie. die haar nichtje toch weer wilde verdedigen, zei: „Och, je weet nooit precies wat Pit denkt. Maar ik geloof, dot ze in haar hart Ella Lest aardig vindi." „Valt me mee." Dot nam haar kopje aan. „Dan heeft ze toch zeker wel verborgen deugden." Ze dronk genietend haar thee. „En nu neem ik mijn stoel op en ga daar onder de rhododend.ronstruik liggen slapen. Dan kunnen jullie 't eens rustig over mijn deugden hebben." Haar brcede mond toon de al haar schitterende witte tanden. „Dag schatten." Ze sleepte haar stoel over het grasveld. „Als je maar weet, dat «er spinnen zitten in dio rhododendron," riep Lenic haar na „Dat is louter geluk in dc middag," riep Dot terug. Zc keken haar beide na, Mia en Lenie. Het sluike donkere, en het sluike blonde kopje keerden zich naar elkaar toe „Eigenlijk valt Dot wel wat uit dc toon,-' zei Mia aarzelend. ..Ze is niet heelemaal ons genre.' .„Och, je weet, dut ik haar zeker niet zou hebben gevraagd, als Pit cr niet zoo op had aangedrongen. En tante Alice is ze'f iTop bij moeder geweest om er over te pra- ten." Op school vind ik haar wel leuk. peins de Mia. „Ik lach me naar om de zotte din- I gen die ze zegt soms. Manr hier „Ze kan soms zoo vinnig zijn," zei Lenie zacht. „Ik kan niet erg goed legen vinnig heid." „Ik ook niet. Je hoeft toch niet hartelijk tegen mekaar te doen." Mia ging weer ach terover leunen. Dot was om de rhododen- dronstruik verdwenen. „En zooals zc EUa zoo pas aanviel.. Ik vind liet nio? aar dig.. „Als Piï nu maar eerst hier is, »vordt het gezelliger. Voor Dot bedoel ik. Ik begrijp alleen niet, dat y.o niets van zich laat hoo ien." „Wanneer zijn je oom en mntc op rus gegaan?" „Eergister al. Zc had toch allicht even kunnon schrijven „Ja, dat vind ik ook.' Ze waren het altijd roet end samen eens, de twee „hartsvriendinnen." zooals Dot zei ..Weeïg," von'l Dot het. Pit cn zij konden soms kijven samen, tot ze groen zagen. Manr dan: een ferme klap op Dot's schou der, een fikscho klap op Pit's rug. en zo naren weer voor een tijdje uitgeraasd. „Weet je nog." begon Mia weer, „hoe heerlijk het hier vorig jaar w as?" „Ja. zalig,' zei Lenie. Er klonk toch wel een beetje spijt in haar stem Mia bekeek haar handen, die sproeten spijt in haar stem. Mia hekeek haar tanden, die sproe ten hadden op het blanke vol. Naar vond ze. dat. Zo trachtte naar beneden te kijken of zc ook de krans van sproetjes zag op haar kleine, rechte neusje. Ze poeierde haar neus fn 't geheim, maar wroof toch altijd vóór ze naar benoden ging dc -poeier weer weg, omdat zc bang was voor een hoonende uitval van Dot. Doi kon riiw zijn soms „Is het do vierde of vijlde zomer, «lat Je rnet ons hier bont?" vroeg Lenie .,De vijfde. Weet je niet, we zaten nog op de lagere, toen ben ik voor t eerst mee gegaan." „Ja, toen hadden wo nog vlechten," lach te Lenie, „met een rocc of een blauwe lint Jij had zoo n prachtig Schotsche strik, weet jc nog wel?" Mia schudde haar korte donkere helm. „Ja, dat weet ik nog best. Fn .onze rok ken waren o\en kort als ze nu zijn." „Wc zijn heelemaal niet ouder gewor den," ontdekte Lenie ..Zou Dot slapen?" „Zal wel." „Nog thee?" „Nee. dank je. Jk ga even een boek ha len.' t „Neem je dan mijn handwerkje mee? Uit ligt op dc bank in de huiskamer „Goed. Zal ik jo'dan wat voorlezen?" „O dól zeg." Lenie dacht: „Zoo croed is het altijd tus schcn Min. en mij. Wc begrijpen mekaar En t zal altijd 7.00 blijven, óók als ik in Lausanne ben, omdat we gelijk denkon, ge lijk voelen, omdat we, ja. dat was hot „ge lijkgestemde zielen" hebben. Ze zou het Mia straks zeegen. Ze had eens c-gons in een boek gelezen over „gelijkgestemde zie len". Dot zou zeggen „Och kind" nee ..och schaap, nonsensico hoor1" (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1930 | | pagina 4