iten vijand d«n vuurl'
■lena d» gmiie neural* naar da Aljeli-val-
1-i, kr»»g liij ten schol In bor«t. w»lk»
jüi* evacuatie noodtnkelllk
di«o »ard hlj voor zl|n moedig gedrag
decoreord mat hat ridderkruis dar Militaire
Wlllemsordar Ide kltMt
Na mal got d gevolg afgelegd ena
w«rd da luitenant Vim Hoon lilj dan T<
groflschen Dienst geplaai») waar In) -
due da Tal. aan dar toonaangevend» n
aaban is Rcwnrden.
D« haale opname van dan Pranger v
foor ham geleid. I ar «UI ham daarna
En seii ode, 3 Fabr. Hedenmorgen In
d uilgebroken In den
grocnlcnwliikel vnn den haar Ciprllen
schslngcl. Weldra sloegen de
'el uit. De bewoners, Ule nog te
lagen, werden met grnolo moeite
llgheld gahrneht. Spoedig sloeg het vuur
over naar dan daarnaast gelagen sigaren
winkel van den hear Wcssels en vervol-
van deze laatste,
balde winkels zijn loliial uitgebrand. Het
bovenhuis brandde gedeeltelijk uil. Do oor
onbekend, verzekering deki de scha-
eon JS-Jarlga DultatflM
n vrouw op den 1th!b»
lisrhandljk la Rotterdam op bezoek wan
gegaan «jet aan hojflt,
ie mot keltlng. Do vrouw ngthet
l na. weldra geiusJsWanl vt
menigte. De matrobt'kon vrij'
hard loopan en kreeg gen gróotan voor-,
sprong. BIJ het publiek voegde'fcfch even
wel nok een jongeman, die nte hardfooper
al anrdlgo successen heeft geboekt en voor-
I op de 400 uieier een matador l«, Deze
leng/Ie er In dan vluchlelinji te eebterhsV
len. HIJ is opgesloten,
MASSAONTSLAG
Boxmeer. 1 l'ehr. Door de directie van
de Uoxmeeracho Beko-vlecschwaronfabrie-
kan is gisteravond aan alle arbeiders met
ingang van 7 Februari ontslag aangezegd,
fluim 130 arbeiders komen hierdoor zon
der werk. De huidige directie treedt af en
het tB waarschijnlijk dat de fabriek, geheel
zal worden stopgezet,
WITTE WEEK
Spotgoedkoope aanbiedingen
Witte Goederen.
Zie onze étalages.
DE FAAM, Langestraat 5.
FEUILLETON
EEN ZOMERZOTHEID
Maar Robben z'. ..Ze Is <1- „ene dag wel
erger doof dan de andere. Ik geloof, dal het
nauw met haar «temmingen samenhangt'
„Gelijk heeft ze. vond Heep
„Helpen dragen.' stormde hij.
Maar Jane had een onwillige «chouderbe
weging. „Kan Ik alleen nog wel,'' Stormde
ze terug Jane, die reeds het zilveren Jubi
leum vao trouwe plichtsbetrachting bij baar
gev,.rd had. was niet direct acn rustig ele
ment. als ze door tongelui omstuwd was. Zij
tante Melle plaagde er Jane somsmee.
En Robbert zei. „Jane is haar carrière mis.
geloopen. Ze had marketensier moeien tvor-
Gerrlt J3U vleide zijn handen onder de
handen van Jaoe. Hij liep dubbelgevouwen.
..Gekke Jongen.'- lachte lane nu. ZoO brach-
I m ze de cake op tafel.
„HIJ ziet er prachtig uit Jan». Tunie Me-
lie bewoog langzaam haar lippen.
„Ata ik ooit trouw,' bulkte Gerrit Jan,
..mag TOi)n vrouw dan bij Jou in de leer,
Jane?"
Jane schopte achteruit als een Jolig paard.
„Gerust." zei z» „ts er nog wal noodlg.
juffrouw?"
„Nee. dank je wel Jane Gcirit Jan bood
haar zijn arm
Ze keken alle de lang», dubbelgevouwen
Gerrll Jan met de ronde klein» Jan» op
haar sloffen pantoffels, glimlachend na.
Ook Reep en Paul waren bij het verschijnen
van de cake klaarwakker geworden.
„Ik ben een stuk verder met Jane geko
men.' zei Gerrit Jan. toen hij terugkwam
„Dal kan nooit kwaad. Ik heb zelfs trtel
haar gelispeld. O. lanie Melle. Ik krijg hel
grootste stuk cake. Hebt U zellef gezegd."
„Uier Jongen." Gerrit Jan tuurde verheer-
.kt naar die goudgele, luchtige pracht op
z'Uii bordje.
wat hebben jullie vandaag gedaan?'
vroeg Robbert.
„Wij getennwt. U Ueh hem reuze inge
hakt," zei Reep.
„En ik heb mijn ziel onderzocht," beken
Geril: Jan.
Dat zal wel een» hard noodlz geweest
jn," zei Robbert. „En L' tante Meiiet"
„Ik heb rnaar wal geluierd. En ik b»n een
eindic de hei op geweest. Naar die heuvel
daar. Wat Is bet hier overal mooi."
„Niet eenzaam geweest?" vroeg Robbert
zacht.
„Maar jongenZe keek naar zijn lieve,
knappe gezichL
„F.n Pauijc heelt nog een brief geschre
ven.' tel Gerrit Jan. „Ja!!!"
Paul bloosde donkerrood. „Kaffer," zei hij,
„waar bemoei Je je mee?"
„Je hoeft je niet zoo op te winden," vond
Gerrit Jan. „Ik weet best dal het een brief
voor Je bumm, humm. voor je Jongste
zusje was."
„Maar waar bemoei Jij je mee!" hield
Paul. die »en lange brief aan llctty begon-
va», koppig vol.
vind die broederliefde van jou zoo
nobel. Daarom stipuleer Ik hol even. An
der* nergens nm. Wat -mankt dl* raka als
een gedicht. En hoe i« liet Jou vergaan.
Robbert?"
„Ik k
Een
ie ben gegaan,"
andaan."
..Blij. dat ik niet met ja
>1 Gerrit Jan.
„Wacht maar ventje, al» J» alles hoort,
«11 trekt je je haren Uit Je hoofd van apijl.
ent ik heb een ontmoeting gehad. Een
ntmoètfngRobbert, wreef zijn honden.
Gerrit Jun sperde ztjn oogen wijd open.
la hebt een meisje zien hangen tusschen
(wet «parreboomen.
„Vijf meisje» bedoel Je."
„Vijf?!"
„Da s van I goei# te veel," *011 lieap on
verschillig.
.En hingen ze allemaal?
.Nee, ze zaten in hel groe, En ze aten
koude, kip en sandwiches."
Klinkt til* een sprookje," zuchtte Ger-
ril Jan. „Vertel op. Robben. Dat Ik, ramp
zalige kerel, hier ihutagezelcn heb, terwijl
tanlc Melle. ik kan wel hollen."
,Kom dan maar." Tanle Melle ging overal
zoo begrijpelijk op in. vonden d« jongens
allljd?'
Als jij nu zoo bulkt, kan Ik niet vertel-
1," zei Robbert.
,lk zal me trachten Ie beheerscheü. Maar
>nk het niet té aandoenlijk."
.Nu, ik kreeg een defect
„F.n Ik zat on-b-r den wagen, toen Ik htern-
icn hoorde. Meisjesstemmen". Gerrit Jan
drukte de hand op zijn hnrL
„Ik had wel een auto aart den kant van
n weg zien ataan, maar daar verder nlol
bij gedacht."
„Nee, natuurlijk niet. Zoo ben jij."
„Nu. ecrsi Interesseerde '1 me absoluut
let, waar die kinderen over kakelden.
Maar opeons hoorde ik. dat ze 't hadden
ver Sonnowendc."
„Hé, dat Is wel toevallig," zei tante Melle.
„Ja, En 't wus gewoon kostelijk om die
tnvcrsatle aan le hooren. Ze gaven zich
natuurlijk ocht. zooals zo waren. En één,
'n lange, knokige, verkondigde theo-
rieén! Misselijk gewoonweg"
„Ah jéng, wat kun Jo anders van meisje»
verwachten," knorde Reep.
„Kom, kom," zei tante Melle.
„Nee heuach, tante," zei Robben. „G
weet besl, dat Ik het goelo in meisje» wel
weet te waardcercn, maar zooals dié wich
ten vanmiddag aan
was meer dan bar.
„Waar hadden ze 't dan over?" vroeg Ger
rit Jan ongeduldig.
„Nu, onder moer. dat zo altijd en overal
de man van standing konden herkennen,
en dat zo zich nooit met iemand beneden
hun stand zouden kunnen cncnnailleeren
en al dal fraais meer."
„Koren op jouw molen," plaagde Paul.
„Die lange was zoon beetje de voorvecht
ster, en de anderen leuterden mee. Ze sche
nen, en loen kreeg Ik heelemnal schik
hit geval, ook erg verlangend le zijn om
jonkheer Padt van Heycndaal le lecren ken-
„Ja, dat bleek laler." Robbert ,achte.
„En toen heti je zeker net als wijlen Jan
inn Schnffdaur boven op de koude kip ge-'
iprongen. Hiér is Padt van HeyendMlV'
Jerril Jun maakte een theatraal gabaar.
„Verduiveld Ja. dal had jo moeien doen.11
Reep leefde zich volkomen In.
„Nee. daar voelde ik niets voor. En bo*
tidien, ik was nieuwsgierig geworden!
Jn van de kinderen scheen een gezonde^
«I hersenen le hebben. Die beweerde fend'
minste, dat massa's eenvoudige menschel»-.
nobeler zijn dan oen malle Jonlp«
n baron met een driedubbel*
rin ze groot gelijk heeft UisscbfW
twee haakjes."
„Zelfkennis," spotte Reep.
„Juist En daarop beweerde de lange?'
„Voor mij bestaan geen eenvoudige men-
schen." Nu vraag ik je, Die verwatenheid!"
„En loen?" vroeg tante Melle.
„En loen kwam bij natuurlijk om het
boschje heen en zei: „Aanschouw de held,
-echlerhandGerrit Jan
strekte zijn arm cn sloeg haast Paul 1n het
gezicht
„Nee, Ik kwam wél om het boschje heen.
h»el gewoon of do dame» ook
l Ja.
P I
Ik gezegd had. vvl.
zag die lange al kwijnend glimlachen.
Dank je feest*'Robbert luurde even in
de verte. „N* t. ik vroeg naar een garage, en
één van die kindereu wees mo de weg."
„Ging ze met je mee?" vroeg Gerrit Jan.
„Welnee. Ze duidde het me uit. Maar toen
Ik weg was, wond ik mo toch zoo op om.dat
zielloozo gewauwel, dat lk
wel terug had willen gaan.
jes eens tlink le zeggen."
■w» (Wordt vervolgd^ l
't die blaag-
.r
