AH ERSFOOKTStöH DAGBLAD OPENING van het Voorjaarsseizoen Woensdag 19 Maart 1930 ..DE EEMLAINDEQ' 28e Jaargang No. 221 DE R.K. JONGEREN EN DE POLITIEK ,DE GEMEENSCHAP" EN Mgr. NOLENS „Wij zijn maar gajus" *N. V. COIVIPAGNIE LYONNAISE FEUILLETON EEN ZOMERZOTHEID TWINTIG MILLIOEN TEN ACHTER Ook elders grijpt de justitie in Wij maken Uw oude Kapok matrassen als nieuw op tegen billijk tarief. VRAAGT INLICHTINGEN DE FAAM, Langestraat 2 en 5 Jan Engelman en Albert Kityle spreken te Arnhem De Roomsche Staatkundige kringen wor den den laatsten tijd fel gecritiseerd door de Roomsche jongeren. Verschillende scher pe bijdragen in „De Gemeenschap" wij herinneren aan de verzen van Gerard Wij- develd naar aanleiding van de ..Maasbode kruistocht" en mgr. Nolens' houding en he* vlugschrift „Hagel en Vuur" leggen dairvun getuigenis af. Maandagavond hebben te Arnhem Jan Engelman en Albert Kuyle, beiden redacteur van „De Gemeenschap" gesproken voor de sectie „De Jongere Gedachte" van „Geloof rn Wetenschap." Aan liet verslag in „De Tijd ontleenen we het volgende: Inleiding Jan Engelman. l>e heer Jan Engelman begon met te zeg gen, dat het thans tijd is. dat ontbranden meet wat werd versteend en neergedrukt in vreeze onder de Katholieken. Het goede, mooie leven, dat charmo aan diepte weet te paren, dat leven kent men op het oogenblik eigenlijk niet meer tus- schen de Dollar en de Schelde. Maar er zijn dichters, die uit dit vergroeien van het gees telijke iets gered hebben, die weten dat het volk een gevoel heeft van lief te hebben, en er is ontgoochelingSpreker komt dan tot het geven van een historisch overzicht van Nederland, vanaf de Reformatie, en vestigt daarbij vooral de aandacht op de emancipatie der Katholieken, sprak van een sfeer van verdrukking, die bestond, en een ontkomen eraan. Wij Katholieken, zeidc spreker hebben evenals altijd iets eigens te geven, in het politieke leven. „Wij moeten iets polemisch hebben, aldus citeerde spreker Willem Nieuwcnhuis, „wij moeten hebben het bloed en vaak ook den bek van den waakhond." Er moesten thans aan de poortpn der katholleko emancipatie twee namen staan: van Sehaepman, maar ook cn niet minder dan Alberdingk Thijm, die iets fijners en tegelijk iets fellers wilde van de katholieken. We moeten niet prat gaan op het erfdeel van Sehaepman, en tegelijkertijd Thijm begraven, terwijl we den grond vaststampen met onze klompen der botheid. Wij, de jongeren, willen Hol land terugschenken een blij, gelukkig on als God het wil, Katholiek Cultuurleven. Er was aanvankelijk wantrouwen, beduchtheid voor de smettende kracht der politiek. Daarmee echter hebben gebroken de Nieuwe Eeuw, de Valbijl, Roeping, De Gemeenschap en andere. De aandacht der jongeren gaat waarachtig wel verder dan de kunst en de literatuur. Zij zien dat er iets moet gebeu ren, en wil men toenadering, dan van twee zijden. Spr. zeide te zoeken, met een aantal jon geren, naar de beste maar vooral de snelste wegen ter verbetering. Men is ontevreden over de politieke voormannen. Daarom die geest van critiek op het beleid der jongeren. Om in het gowenschte tempo die daden te stellen, die do kath. jongeren cischen in politiek, acht spreker en de zijnen de R.K. Staatspartij te traag. Er zijn elementen, die oprechter willen, en naar zuiver katholie ken geest. Want een feit is het toch. dat de Kamerfractie een leider heeft, wiens eerste roeping het is, heidenen te bckeeron, en die nu in zijn functie de heidenen niet laat bekeeren! God laat men beleedigen in het openbaar, dat schijnt in ons land te mogen het is niet strafbaar, omdat God geen rechtsgeldige Persoonlijkheid was. Onze voormannen lieten liet toe, en waren zwijgzaam. Gerard Wijdcveld schreef een hekeldicht tegen Mgr. Nolens. Hij hekelde concrete za ken in concrete woorden; hij deed dit onder invloed van hot zoo juist gepasseerde. Wij zijn nu eenmaal van meening, dat onze voormannen niet voldoen naar zuiver ka tholiek inzicht. Zij hebben tegenover ons 13 bewijzen, goed te hebben gedaan óf heen ta gaan En we zullen gelijk hebben, over tien jaar misschien, maar 't gebeurt. Spr. noemde het een fout, dot de persoon van Mgr. Nolens voor zijn aanhang iets werd als een legende. Wijdeveld heeft zijn hekeldicht, jammer genoeg, herroepen, want hij had gelijken toch ging men den legcndarischen persoon van Mgr. Nolens eerherstel brengen voor de beleediging hem aangedaan, alsof hij het H. Sacrament des Altaars zelf ware- Duizenden hebben ge voeld. in dezen tijd van rationalisatie in de bedrijven, nu de werkman hoogstens een verlengstuk der machine is of minder dan dat, dat er door de jongeren een mecning werd gegeven, die reeds groeide en niet werd uitgesproken. Waarom deed Nolens wat hij deed, de anderen wat zij deden, onze voormannen? Spr. verzet zich tegen dit oude, zoekt oprechtheid cn sluit zijn inlei ding met de woorden, u zult er meer van hooren! Zij zullen over ons loopen! Wij zijn te veel gewaarschuwd! (Applaus). Toelichting Albeit Kuyle. Kuyle beperkt zich tot het aanhalen van voorvallen in een groot-bedrijf. Hij noemt de onderwijs-spccialiteit van Philips, dr. Bonebakker, die een hoekje schreef over de onderwijsmethoden bij de Philipsfabrieken? Hot werkje ziet er aangenaam en welwil lend uit, maar het is grof. Is dit berekende kwaadwilligheid0 Het zijn alleen maar egoisten, die enkel rekenen kunnen, voor wie de kinderen niets van het schoons hebben van 't jonge leven, maar slechts een nummer zijn. Men spreekt van Philips-ouders. Dergelijk fabriekspersoneel is slaaf. Men eet voor de heeren. men werkt voor de heeren cn ten slotte baart men voor de heeren. Kinderen worden productief ge- maukt ^or do gloeilarapenfabricage, ca ze halen op li-jarigen leeftijd met de zweep er achter een aardig stukloon. Het boekje klopt! Men krijgt er geen speld lusschen, maar deze religie van gloeilamp-training, in het leven geroepen daar, waar men het centrum kent van een katholiek leven, dat er door ontkerstend wordt, is funest. Maar er zijn mannen in het leven, die dit alles aan gaat... Die hierin wat uitwerken kunnen. Van hei) vragen de jongeren de daad Naar aanleiding van hel gesprokene ont spon zich een fel debat Verschillende spre UT3HCHTSCHZWEG 10 - TEL. 179 - AMERSFOORT Een \ast besluit geeft richting, houding on kracht. door CISSY VAN MARXVELDT. Geen nood, geen nood," zei Gerrit Jan. „Behalve dat ik even het geheim moet oan- tippen, zullen mijn lippen verzegeld zijn." Herrit Jan grijnsde. .Figuurlijk natuurlijk. Ga je al weg?" 'a, wat heb ik hier nog verder te ma ten? Die zelfverheerlijking van jou laat me koud." „Zeg e Robbert," zei G. J. onaange- daan, „ik vind Erica geen meisje, dat door n'ijn latere naamverandering bcinvloed worden zal. Vin jij wel? ,A\ at weet ik daarvan?" Nee, ik dacht soms, jij praat toch ook bijna elke morgen met haar. „Ja, ik praat eiken morgen met haar. En dan hebben we het over de liefde cn het materialisme. Is 't nou goed?" „Ik geloof dat je een beetjo uit je humeur bent RobbcrtS" „Och kerel, schei uit. Je verkoopt zoo'n miserabele onzin, ik word er wee van/' „Is bet. onzin, dat ik Erica liefheb?'' Ger uit Jan keek onthutst. „Stel je niet aan asjeblieft." Robbert liep haar de deur. De vloer kraakte „Wensch je me geen succes?" Ik geloof niet, dat ik Erica zoo'n wankele ridder mag (oewcnschcn, als jij bent.'* Rob bert draaide de deurknop om. „Waarom niet?'* „Heb je niet onlangs beweerd, dat je Lcnic ook zeer de moeite waard vond?" „Ja, tusschon die twee schommelde mijn hart. Vrij uit het Fransch vertaald. Rob bert. Maar nu weet ik toch wel heel zeker, dat het Erica is. Nee, dat is in orde," zei Gerrit Jan. Robbert antwoordde niet meer. Dc deur viel met een slag nenter hem dicht. Gerrit Jan sloeg zijn eene zijöesokte been over het andere. Hij leunde tegen do. tafel. Hij dacht: „Ik heb wel goed geraden. Die kleine Erica laat onze Robbert ook niet onverschillig. Maar ik zal toch vanavond mijn kansen wa gen." Hij zag voor zich Erica's stralende haar, Erica's stralende oogen. Hij stelde zich voor, hoc ze hour haar tegen zijn kin zou wrijven cn haar handen langs zijn gezicht vleien zou. Een koude rilling kroop langs Gerrit Jan s rug. Als dit bovenaardschc go- luk hem ten deel mocht vallen Hij kwam met een schok tot zichzelf, doordat dc gra- mofoon jubelde: You arc my dear little princess You are the queen of my heart Gerrit Jan neuriede valsch en blij: You are my dreamlike fairy And we 'll never, never part. Hij opende do detir naar dc hall. Paul en Hettie dansten. Gerrit Jan ging op ecu trap- tree zitten. Ilij keek Tiaar de sleepende bos ton Hij zag zich Q.I met Erica dansen. Hij zou zacht voor haar zingen. Jammer dat zijn stem kraste en dat hij geen wijs houden kon. Youd are my dear little princess You are the queen cf my heart... Een prachtige introductie voor wat hij kers verklaren teleurgesteld te zijn. Zij had den verwacht meer concrete plannen tc ver nemen. Do heer Engelman zeido bij zijn beant woording nog, dat hem uit het debat was gebleken, dat hij in een veel te fatsoenlijke vergadering was aangeland cn verklaarde dat de jongeren slechts behooren tot de re dactie van een tijdschrift, en geen ander wapen hebben dan dc pon. Wij zijn inaar gajus, zegt spreker, maar ook bij dat gajus is soms kern van klare genade aanwezig. Meermalen zijn er van dat soort stimulansen uitgegaan voor hen, die doden aan de praktijk van het leven. Wij jongeren, hebben geen notie van wat u, dames en heeren onder praclisclio poli tiek verstaat. Over Wijdeveld's gedicht tegen Nolens wilde spreker maar zwijgen. Dc heer Ruyler (één der debaters): „Da's verstandig. Maar kunst moet toch waar zijn?" Dc heer Engelman: „Over kunst spreek ik met u niet." De heer Ruyter: „Nu zijn we er!" Geroep „Vandaar het woord debat." De heer E.: „Wat wilt u dan? Een poëti sche beschouwing over kunst, of zoo iets?" Een stem- „Spaar ons heer!" (Rumoer). (Voorzitter hamert). „Klaarheid gcwenscht" De Maasbode teekent onder het opschrift „Klaarheid gcwenscht" bet volgende bij den avond te Arnhem aan: Gisterenavond zette Jan Engelman te Arnhem uiteen, wat de mannen der „Ge meenschap" op politiek gebied eigenlijk willen. 't Kwam voornamelijk neer op onmiddel lijk ingevoerd medezeggenschap der arbei ders en een sterk gezag. Meer concreets kregen wij niet te hooren; ook geen inlichtingen over de wijze, waarop deze wenschen a la minute dienden te worden verwezenlijkt. Dit zouden wij aan de „Gemeenschap" nog niet zoozeer als een grief willen aan rekenen. Ook een meer vage en theoretische critiek kan een zeker recht cn wel degelijk haar nut hebben. Maar in zeer hooge mate betreuren wij één woord door Jan Engelman gesproken. Hij betreurt de herroeping van het ge dicht tegen Mgr. Nolens. En in het debat verklaarde hij hierover niet in dicussic te willen treden met iemand die geen kunst verstaal. Naar onze meening kan alle kunst hier buiten beschouwing blijven. De zaak is zoo simpel mogelijk. Nemen wij slechts één punt uit het .ge dicht. Het staat vast. dat in den tweeden regel aan Mgr. Nolens iets wordt verweten, dat is: lo. buitengewoon grievend voor een poli tiek Iëider. 2o. naar ieders overtuiging «laar be staat geen mceningsverschil over bij vriend noch vijand in den meest volstrekten zin onwaar. Het incest elomentair begrip van recht vaardigheid cischt hier gebiedend: herroe ping. Dat zag de dichter in en dat betreurt Jan Engelman. Wij vreezen, dat deze hiermede het ge voelen weergaf van de „Gemeenschap" als zoodanig. Wat wij in de hoogste mate zouden be treuren. Want dan wordt gcdachtenwisseling, die lot wedcrzijdsch waardeeren en begrijppn zou kunnen leiden, volslagen onmogelijk. Klaarheid op dit punt is dringend gc wenscht. Beider Belangin •werkelijkheid een eenzijdig belang ONDER DEN TREIN. Na tien dagen overleden. Hoorn, 18 Maart. Mcj. W. die voor tien dagen onder den trein hij het station Hoorn geraakte is in het Stadsziekenhuis aldaar aan de bekomen verwondingen overleden. 'sGra ven hag e, 18 Maart. In verband met het justitieel ingrijpen in de manipu laties van de Maatschappij tot Exploitatie van Onroerende Goederen „Beider Belang" vernamen wij van den heer M. A. Koo- man6, hoofdredacteur van het li-daagsche blad „De Vraagbaak" welk blad zich in het bijzonder met de bespreking en beoor- de?ling van den financieelen toestand van premic-obligatiemaatschappijen, verzeke- rings-onderaemingen enz. bezig houdt o.m. de \olgpnde bijzonderheden: De Mij. „Beider Belang", een twintigtal jaren geleden opgericht, werd allengs een groote maatschappij op het gebied van obli- gatieleeningcn, die telkens 21000 obligaties ad ƒ100 uitgaf,* welke op afbetaling onder de mcnschcn werden gebracht. Directeur was destijds de heer K. J. Reu- sen, die lot mede-directeur had iemand, die inmiddels i6 overleden. Commissarissen waren jhr. C. L. B. W. van Suchtelen van de Haare. oud-burgemeester van Vollenho- ve, D. J. Bijleveld, oud-inspecteur van fi nancien in Ned. Oost-Indié en mr. Max Lovenbach te Amsterdam, terwijl laatst- gsnoemdo tevens optrad als rechtskundig adviseur der maatschappij. Do directeuren genoten ieder 24 mille salaris, terwijl do commissarissen 12 mille per jöar ontvin gen, met dien verstande dat de rechtskun dig adviseur als zoodanig bovendien 6000 genoot. Een procuratiehouder was er, di3 ƒ20.000 traktement ontving. De trekkingen geschiedden niet, zooals aanvankelijk werd gemeld, op de Staatsloterij, doch zelfstan dig en wel ten huize van mr. Leverbach cn ten'overstaan van notaris Van Campcn te Amsterdam. In de laatste jaren was de onderneming vaak achterstallig met de uitkearing van premicn; verscheidene zelfs werden in het geheel niet uitgekeerd. Als amort.ieatiefonds was er een huizen- bezit tot oen bedrag van ruim 50.000. doch vele huizen werden door de Maatschappij van de hand gedaan en op het restant kwam nagenoeg 100 pet. hypotheek. Ten slotte was het bezit gereduceer-d tot 250 mille met volle hypotheek. Belanghebbende crediteuren en ook de heer Koomans hebben getracht het faillis sement der onderneming te bewerken ten einde een verder inzinken te voorkomen, doch mr. Hermans als officier van justitie eaf hem ten antwoord, dat de rechtbank daarvoor geen voldoende termen aanwe zig achtte. Dc lieer Koomans raamt thans de schuld van de ondernaming op 17 k 20 milliocn aan obligaties cn hPt achterstallig bedrag aan premie-uitkeering op minstens ƒ300.000 Inmiddels is de onderneming door de genoemde heeren overgedaan aan anderen met name aan den thans gearresteerden directeur Opbroek an den eveneens in ar rest gestelden commissaris T. ICreimer, die zich met een salaris \an 400 per maand tevreden stelden. Bij de overdracht werd als voorwaarde gesteld, dat de onderne ming in geen geval zou mogen failleeren. Wanneer ar trekkingen plaats hadden cn dit geschiedde elke maand dan wist dc directie uiteraard waar de premiën waren gevallen. Zooveel mogelijk werden de uitslagen dan naar de overtuiging van derf heer Koomans per advertentie bekend gemaakt in plaatselijks bladen ver buiten de omgeving van dc „gelukkige" obligatiehouders, een taktiok, die herhaal delijk het gewcnschte 6ucces had, dat de betrokkenen geen aanspraak op hun uit- keering deden gelden. Hierbij dient aan- zonden. j. c. MEES Gedipl Schoenhersteller. ALDEGONDESTRAAT 58. TEL. 1162. Het adres voor reparaties aan Wclfschoc- ncn. Wij gcbruinen daar speciaal gebouwde leesten voor, waardoor model en steun vol ledig blijft behouden: Gelijmd en genaaid- werk. Toen er tenslotte zoowat niets meer in kas was. is de nieuwe directie, met als instrument in haar handen do mij. „Wal- da". de obligatichouders, op wier papieren mear of minder groote premiën waren ge vallen, doch die niet om hun geld waren gekomen, gaan overhalen om de obligaties van 100 in te ruilen voor nieuwe en ver schillende nummers ad ƒ10. zoodöt zij voor elke obligatie van ƒ100 tien klaino in de plaats ontvingen, waarbij dan als motief werd opgegeven, dat men aldus tien kan sen had tegen anders één. Verzwegen werd in den regel, dat de premie dan tavens per obligatie tot 10 pet. van de vorige was ge reduceerd. Directeur dezer maatschappij Walda is de heer Stolman, die met den hoofdinspec teur van „Beider Belang", den heer Van Reijen, samenwerkte. Deza beiden zijn. evenals een agent van „Beider Belang" te Leeuwarden, eveneens gearresteerd, onder verdenking van de gelden, toebehoorende aan obligatiehouders, ten -algen bate te hebben aangewend. Nog deelde de heer Koomans mede, dat ook te Enschede, Utrecht. Maastricht en Middelburg, de justitie tot ingrijpen is overgegaan. geteekond, dat na 5 jaar dc vorderingen verjaarden. Toen is de actie van „De Vraagbaak" ge komen, waarin telkens mededealingcn over de situatie der maatschappij en over de premie-trekkingen verschenen. Zeer vele vorderingen werden op die wijze nog ver zilverd. doch bij gebrek aan actief der on derneming ging dit steeds moeilijker. De redactie van „De Vraagbaak" beschikt over een volledigen staat van de trekkingen van „Beider Belang" en zij weet precies welke nummers een prsmie hebben gehad of hadden moeten hebben sedert jaren her. Weliswaar konden obligatiehouders zich abonneeren op trekkingslijsten. doch velen lieten dit achterwege, omdat dat abonne ment extra-geld k06tte en omdat zij ver trouwden dat. wanneer er uitkeeringen wa ren, zij hun deel wel zouden zien toege- MARINE. Luitenant ter zee le klasse J. J van :lor Have, dienende aan boord van Hr Ms. Schorpioen, wordt 1 April ter beschikking gesteld. later meer in extenso zeggen zou. Gerrit Jan keek naar I-I et tie en Paul. Hettie had zoo'n gelukkige blik in haar oogen. En zoo innig waren, hun handen samengcstrcngeld. Nee. wat Ilettic in Paul zag kon Gerrit Jan niet begrijpen. You arc my flower of beauty You arc the star of my life You arc my glorious darling Gerrit Jan verhief luid cn blijmoedig zijn stem. Door (le open deuren zag hij de auto wegrijden, die hem straks zijn „flower of beauty' brengen zou. En Robbert, die voor hij wegreed, nog de verlichte hall gezien had met de gezellige hoekjes, die Hettie had gemaakt, terwijl treiterend de gramofoon, door Gerrit Jan's ravengekras begeleid, ham najuichtc: You are my sweet little wife. Robbert joeg de wagen over dc weg. „Idi oot, idioot, idioot!" zei hij. De idioot was G. J Hij steldo zich opeens voor, hoe straks, als hij do meisjes gehaald had, naar zijn kamer zou snellen, om zijn smoking aan te trekken. Hij zou die pummel voor zijn. En wanneer dan de idioot met Erica door de hall danste, cn haar, natuurlijk, op de tocnen trapte, zou hij de trap afkomen da- .cn, cn kalmweg aankondigen, dat hij de ware van Heyendaal was. Het zou een mecs- terlijko coup de théatrc worden. ,De auto stoof over do weg. De Burcht kwam al dich terbij. Straks zouden de meisjes de trappen afdalen, hij zou eerbiedig het portier open houden. Pits lieve slem zou zeggen: „Goei- enavond Lucas!" Lucas! Neen, hij deed het niet. Hij zou G. J. zijn kans geven. En hij zou met de coup do théatre wachten tot de laatste avond. De auto minderde vaart, stond stil. Hij sprong eruit, belde, stond al weer bij het geopend portier. En toen zag hij dc meisjes de stoep afkomen. Ella, verbor gen in de lichtgroene avondmantel, hoog, ongenaakbaar, I.enic, wat smal en bleek in het wit van haar donzen kraag, „Gocien- avond Irftcaszacht, maar lief Mia vlot cn opgewekt: „Lucas" Dan kwam Dot in haar roode avondjas, die haar meer zigeu nerachtig deed lijken dan ooit. Een schitte ring van witte tanden. „Zoo Lucas!" „Waar blijft Pit. nu weer?" vroeg Ella. „Ze had haar taschje vergeten," zei Dot, En daur wat Pit. Kleine voetjes in zil veren schoentjes, die naar beneden tripten. Een klein, blank handje, dat de lichtblau we avondcape met het sneeuwige wit van bontkraag vasthield. Voor ze instapte bleef Pit even staan. „Hallo Lucas," zei ze. Hij hielp haar in stoppen. Hij voelde haar handje in de zijne. Hij klapte het portier dicht. Zoevend schoof de groote wagen zacht over de maanlichte weg. Gerrit Jan, die zich toch werkelijk, on danks Robhert gehoon, van de speciale be groeting wel wat had voorgesteld, werd hierin al bitter teleurgesteld. Want toen dc auto voor de stoep stilhield, speeldo de gramofoon. Your hair is like ripened corn And your mouth is a cherry sweet, terwijl Hettie en Reep samen rond foxtrot ten en Jcf in de armen van Charles man haftige pogingen deed om in de maat tc ko men. En Paul zong! „O, wat een leuke bende," riep Dot. Ja, dat was het. Een leuke bende. En geen plechtstatige, officieele stemming van ver wachting heerschtc er zooals G. J. dat zoo graag had gezien. „Wat ziet alles er knus uit Robbert." prees Ella zacht. „Ja, daar hebben tante Melie en Hettie \oor gezorgd," zei hij. En hij noodde tot zitten. Pit zat al op de trap. Ze wuifde te gen tante Melie, die één van de cosy cor ners beschermde. „Danst u straks ook?" „Nee kind. ik kijk wel toe," Reep draai de al aan de gramofoon. Hij keerdfc de plaat om: „Nu jongens, we zullen maar niet lan ger zanikken. Vooruit: Smiling Spring.Hij boog voor Dot. „Wil je mij het onuitsprekelijke genoe gen doen Kaka?" ,,'t Moet maar." zei de Kaka onverschil lig. „Zeg, die jurk slaat je uitstekend," fluis terde Reep, en hij monsterde Dot's zalm- ro60 omhulsel. „Geleend van Pit," zei Dot. „Hij kleurt je goed zeg." „Brr," zei Dot. Voor Pit op de trap bogen gelijktijdig Jei cn G. J. Pit hief al in wanhoop haar ar men omhoog. Dan zei ze rustig: „Al te veel eer. Ik houd tanto Melie gezelschap," en langs de magere en de dikke ridder sprong Pit naar tante Melie toe. Jef lachte. „Zoo'n rakker." G. J. keek wat beteuterd. Dat was een beroerd begin. Paul danste met Hettie. Charles met Mia. G. J., wat glibberend op de parketvloer, boog voor Lcnie. Vertvjuwelijk lachte zo naar hem op. En om haar jongensachtige guurljo sprongen de met zilver bpfitjkt* plooien van de Parijsclie jurk. Acnxer zijn hand verborg Jef een grimas. Daar troonde nog de Lorelei. Een-twee-drie in godsnaam. {Wordt yemolgdj j

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1930 | | pagina 5