AMEnSTOöRISCRDAÖffiAD
Asperineistoch maar het middel voor hoofdpijn en griep j J UffG anpdraat 71 TpI ?|7
Wolvlokmatrassen
Dinsdag 29 April 1930
-DE EEMLANDER"
28e Jaargang No. 254
WIJ verkoopen de echte Bayer-tabletten, los en in busjes. VTLUj LulilJuuU Cl Cl I tü 0bil
TWEEDE BLAD
BINNENLAND
HET VERWIJDEREN UIT
DE RAADSZAAL
De burgemeester als
hoofd der politie
DE VERBORGEN SCHAT TE
ZAANDAM
KERK INBRAAK TE
KATWIJK
Een berucht inbreker
DE FAAM, Langestraat 2 en 5
FEUILLETON
Hiel door menschenhanden gebouwd
Twrlfitcorsetten
BUSTEHOUDERS - JARRETELGOROELS
THEO MANN-BOUWMEESTER
RECIPIEERT
Ter gelegenheid van haar
80-sten verjaardag
Rede van den heer Polak
Amsterdam, 2S April. Hedenmiddag
had In het Carltonhotel de huldiging plaats
van mevrouw Theo MannBouwmeester,
ter gelegenheid van haar SOslen verjaar
dag. Een groot aantal bloemstukken ver-
tierde de receptiezaal Hieronder waren er
\an den Senaat van het A.S.C.. van de
U.S.A.. van de directia en het bestuur van
het Gebouw voor Kunsten en Wetenschap
pen te Den Haag. van de directie van het
Schouwtooneel, van de Kon. Ver. Het Ned.
Tooneel directie Saalborn en Verbeek
Inmiddels verzamelde zich een talrijk
gezelschap, onder wie wij opmerkten, den
wethouder voor de kunst zo lean Ed. Polak,
mevr. Van Dam van Isselt. referendaris
afdeeling Kunst; het bestuur van het Al
gemeen Pensioenfonds voor de N'ederland-
6cha fooneelisten, den heer Th. M. Kete
laar, oud-wethouder vooor de Kunstzaken
en een groot aantal actrices en acteurs.
Aan den arm van den wethouder voor
de kunstzaken kwam ijievrouw Bouwmees
ter de zaal binnen cn een hartelijk ap
plaus weerklonk.
Nadat mevrouw Bouwmeester op den
voor haar bestemden zetel had plaats ge
nomen. nam de wethouder voor do kunst
zaken. de heer Ed. Polak, het woord.
Hij herinnerde er aan, dat mevr. Mann
een drietal jaren geleden afscheid had ge
nomen van het vaderlandsch looneel cn
het Amsterdamsch publiek. Maar. zeide
spreker, het Amsterdamsche publiek heeft
nog geen afscheid genomen van u. Velen
zijn hier gekomen om u goiuk te wen6chen
Voorts wees Spreker er op, dat de too-
neelkunstenares achter 6laat bij de verte
genwoordigers van andere kunsten. Er blijft
van een tooneelkunstenares weinig anders
over dan de herinnering, maar toch nog
iels meer. Talma en Sarah Bernharcl zul
len blijven, zoo zal het ook U gaan. Vree6
niet dat van hetgeen gij op de planken hebt
gedaan, niets blijft leven. Gij zijt groot ge
weest in het romantische tijdperk Men
zegt. dat dit tijdperk is afgesloten en nu
h?t woord is aan de werkelijkheid. Gij leef
de in den tijd van romantiek. Dat was
toen de werkelijkheid.
Spr ging verder eenige gebeurtenissen
uit haar leven na cn zeide dat de Amstel-
6traat en het Leidschc Plain zijn de getui
gen geweest van uw triomphen. Geen
kunst kwam tot stand, zonder harden ar
beid. Gij hebt ook moeilijkheden gehad. Gij
hebt dat alles overwonnen. Gij hebt dus
geleefd. Gij hebt een leven gehad, zooals
w?inigen van ons geschonken is.
Namens het gemeentebestuur van Am
sterdam wcnscht Spr. haar geluk en me.de
namens de Amsterdamsche burgerij. Deze
kunnen U niet vergeten.
Hierna voerde het woord de heer Snij
ders, rector van den I.S.S.A. -en vele an
deren
Aan het 6lut van het offifcieele gedeelte
dankte Mevrouw Mann voor de haar ge
brachte hulde. Zij is niet alleen het Am
sterdamsche publiek, maar ook het gehec-
le Nederland6che publiek dankbaar. Ik
zou willen zeggen, zeide zij, breng ook een
beetje van deze sympathie over op andere
oude artisten. Dit is het eenige wat zij
verlangen. Vergeet hen niet. Laat jiu en
dan blijken,. dat zij nog, in uw herinnering
zijn. Zij zullen u daarvoor dankbaar zijn,
evenals ik-
Men bleef hierna nog langen tijd gezel
lig bijeen
Gisteravond werd in het Carllon-hotel een
feestdiner gegeven ter ecre van mevrouw
MannBouwmeester. De grijze actrice werd
door den senaat van het studentencorps met
twee landauers bespannen met vier paar
den, van haar woning in de P. C. Hooft
straat gehaald. Met het oog op den straffen
wind, waren de rijtuigen gesloten. In de
Jan Luykensiraat stond de Postharmonie
opgesteld. Toen de beide rijtuigen daar kwa
men, werd met muziek langs de Stadhou
derskade naar de Vijzelstraat gereden.
Een talrijk publicK juichto mevr. Mann
bij het Carlton hotel toe.
De procureur-generaal bij den Hoogen
Baad heeft conclusie genomen in de zaak
betreffende II H., lid van den Raad der
gemeento Hoogkerk, die wegens het zich
niet verwijderen uil een voor den openbaren
dienst bestemd gebouw op last van den be
voegden lastgever en wegens woderspan-
nighcid door de rechtbank te Groningen
was veroordeeld tot vier maanden gevan
genisstraf, welke siraf op 21 November j.l
door t gerechtshof te Leeuwarden was ge
wijzigd in 2 maanden. Vprdachte had als
raadslid bij de behandeling van een voor
stel, ongeveer gelijkluidend aan de Rotter-
damschc bepoiing, (n.l. om mogelijk to ma
ken dat aan en Hd, dat den gcregelden
gang van zaken in de raadsvergadering
voortdurend verstoort, de toegang tot de
raadszaal gedurende die vergadering wordt
ontzegd, nadat het betreffende lid is verwij
derd). welk voorstel tegen hem was gericht,
ontzctten.d vee) lawaai gemaakt. Intusschcn
werd het voorstel aangenomen. Tenslotte
moest II. door twee marechaussees uit de
2aal worden verwijderd.
Geconcludeerd wcrl tol verwerping van
bet beroep, o m. op de volgende gronden:
Het verweermiddel als zou requirant niet
hebben gehoord dat de burgemeester van
hem had gevorderd de raadszaal en het ge
meentehuis te verlaten, werd door den proc.-
gencraal onvoldoende cn derhalve onge
grond gemotiveerd geacht, waar de beide
marechaussees dit wel degelijk hadden ge
hoord; verdachte was echter maar blijven
doorspreken.
Een ander verweermiddel, n.l dat ver
dachte als raadslid niet zou .vallen onder
art. 139 Wclb. v. Strafrecht, werd eveneens
ongegrond geacht en wel omdat hij, na dc-
eerst? vordering van den burgemeester tot
verwijdering, aan diens tweede dergelijke
vordering niet had voldaan, terwijl verdach
te niet is veroordeeld wegens overtreding
van hel reglement van orde op zichzelf,
doch op grond van de strafbepaling van art
139 Sr., waaronder hij was gevallen door
niet te voldoen aan het bepaalde bij het ook
voor hem geldende reglement. De in art.
139 bedoelde bevoegde ambtenaar was in
casu de burgemeester, die levens is hoofd
der politie, wiens verzoek daarom een be\el
was geworden.
De geschiedenis van
„baron de Brethof"
Wij lezen lu Haarlems Dagblad:
De man, van wicn de geheimzinnige goud
voorraad te Zaandam afkomstig heet te zijn,
was zekere lohnn Thibault Weibnum, Wib-
rnunum of \Vc:bnom, zich noemende baron
de Biethof. Oe/o werd op 23 September 1G75
benoemd tot generaal majoor dor cavalerie
cn op 20 Or.ober 16S3 lot luitenant-gene
raal. 1) Wat-mom schijnt zich te hebben
doen doorgaan, of a'thans te zijn doorgc
gaan voor e°n zoon van don hertog van
Lotharingen 2). maar moet in werkelijk
heid van ze£i nedcigo afkomst zijn geweest,
want blijkens de resolution van II. Iloog
Mog. van Februari en Maart 1699 werd de
nalatenschap -an Johan Theobald Swart-
sen genaemt Wcbbenheiin. gewesen Majoor-
Generael ten diensle dezer landen (Luik-ge
neraal der Cavallcrye)" opgevraagd door
zyne „naesis Bloet-Vrunden, Hans Barbara,
Jacob Glanski, als Man en Vooght van Ag
nes Swartsen, en Daniel Schmick, mede Ge-
meynsman tut Wcbbenhcym."
In den slag bij Senef 11 Augustus 1G74,
voerde hij een brigade cavalerie aan cn op
den dag vóór den slag bij Fleurus, 1 Juli
1690, tusschcn de Nederlanders onder den
graaf van Waldeck en de Franschcn onder
Luxemburg was hij bevelhebber van een af
deeling ruiterij; toen de voortroep onder den
graaf van Bcr'.o (die sneuvelJc), omsingeld
was cn de ruüerij van den graaf van Flo-
drop werd teruggedreven door de Fran
schcn, wist hij de vervolgers tot staan te
brengen cn sloeg ze daarna terug.
In den slag zelf, die wij verloren, slaagde
hij erin hel grootste gedeelte van de ruiterij
door een goed geleiden aftocht voor vernie
tiging te behoeden
Op 1 December 1678 werd hij benoemd tot
gouverneur van Breda en overleed op 23
Februari 1691 aan een beroerte ten huize
van den hrtog van Schomberg te Den Haag,
in den ouderdom van tachtig jaar.
Daar na zijn dood zijn nalatenschap als
„vacant werd beschouwd, werd zij door den
stadhouder Willem III, in zijn hoedanigheid
van baron, van Breda, onder bewaring ge
steld van den griffier van Sehuylenburch.
bij acte van 8 Mei 1692 schonk hij haar aan
lord Portland. 3) Volgens een andere lezing
was dc nalatenschap naar de toenmalige
.vetten aan Willem III vervallen en werd zij
door dezen onder den „rentmeester" Sehuy
lenburch en Bentinck van Portland ver
deeld. Deze rentmeester S. zal wel Adriaan
van Sehuylenburch geweest zijn, die een
lijkrede op zijn overleden patroon heeft uit
gegeven met een titelplaat van Romeyn de
Hooghe.
Hoe het zij, zij die meenden erfgenaam tt=
zijn berustten niet in deze regeling cn heb
ben na dien tijd steeds de beschikking in
t echten bestreden.
Niet onmog^iijk is dat Webcnum in zijn
jonge jaren „zeeschuimer'' is geweest; hij
was al vrij oud toen hij in dienst der Sta
ten trad.
In het dagboek van Henry Sidney S) staat
ermeld. dat deze op een dag in Februari
1630 liet huis van „Monsieur Webenon"
heeft gezien, hetwelk niet minder dan vijf
honderdduizend gulden gekost had; de over
ledene moet dus een zeer vermogend man
geweest zijn.
1) Ontleend aan „Register op dc Jour
nalen van C. Iluygens den Zoon door jhr.
mr. J. H. Hora Siccama.
2) Journalen 1, 4, 2.
3) Do Navorscher XXV blz. 582.
4) Blcncovvo I 172.
HET WEEKBLAD „PAN.*'
's-G ravonhagc, 2 8 April. Voor den
Hoogen Raad heef» mr. Taverne heden ge
rapporteerd over hel cassatieberoep van
den boekhandelaar J- II. E., te Amsterdam,
die wegens uitstalling van ccn nummer
van het" weekblad „Pan' in de etalage van
zijn magazijn aan dc Keizersgracht, waarop
een voor de jeugd prikkelende afbeelding
voorkwam, door de Amsterdamsche recht
bank bij verstek was veroordeeld tot 200
boete. (Do kantonrechter had verdachte vrij
gesproken, daar hij het bewijs niet geleverd
achtte, doch de ambtenaar van-het O. M.
was in hooger beroep gegaan)
Verdachte was in cassatie gegaan, aan
gezien hij niet bewezen achtte, dat bedoelde
afbeelding een prikkelenden invloed uit
oefende.
De advocaai-gencraal, mr. Besier, zal 12
Mei conclusie nemen.
De vermoedelijke dader
aangehouden
Katwijk aan Zee, 27 April. Op Goe
den Vrijdag is cr ingebroken in de Ned.
Herv. Kerk te Katwijk aan de Rijn Een
veertigtal boorgaten zaten om en nabij hut
slot, sporen van beitelafdrukkcn waren
aanwezig. De inspecteur van politie heeft
van die boorgaten cn beitelafdrukkcn de
afmetingen laten opmeten. Ei waren geen
vingerafdrukken te bespeuren, maar wel
afdrukken van garen handschoenen. De in
specteur liet overal een onderzoek instel
len. Zoo kwam hij te weten, dat eenige
passagiers in de tram die op 18 April des
avonds om kwart voor elf uit Leiden naar
Katwijk Vertrok een man nadden zien zit
ten met een koffer bij zich. Deze personen
konden zijn signalement nauwkeurig op
geven. Dit signalement werd op de recher-
chelijst dooi het gcheelo land verspreid,
met dit gevolg, dat te Gouda werd aange
houden A. I. Soud 41 jaar, een zeer be
rucht inbreker.
Een compleet stel inbrekerswerktuigen
werd op hein gevonden, ook de boor en de
beitel, waarmee t* Katwijk aan de Rijn ge
werkt moet zijn Nog rneer bewijzen zijn
er, die aantóoncn, dat hij de verdachte is,
ook werden bij hem garen handschoenen^
aangetroffen, waarmee de gevonden hand-
schocnafdrukken overeenkwamen
De inspecteur van politic is Zaterdag ter
stond met den rechercheur naar Gouda ge
gaan, vanwaar dc verdachte geboeid naar
het politiebureau te Katwijk aan Zee is
overgebracht, waar hij voorloopig in ver
zekering zit Bij het verhoor verklaarde hij,
dat hij den bewustcn nacht in Amsterdam
had doorgebracht, maar dat bleek niet
waar te zijn Wel bleek dat hij den nacht
van 18 op 19 April in Leiden in een loge
ment vertoefd heeft.
Drie mcnschcn. die met hem op den
avond van den lSen April in de tram ge
reisd hebben, herkenden hem pertinent. De
politie hier heeft een goede slag geslagen,
want het is gebleken dat hij debet is aan
de latere kerkinbraak te Umuidon. Een
rechercheur had hem 's nachts daar ont
moet. maar hem laten gaan. Deze herken
de hem terstond.
Dc man-is ter beschikking van dc justitie
gesteld.
AANTREDEN
We houden één avond
In deze week vrij
Geen mcnsch gaat dit sportfeest
On-mcnsch'lijk voorbij!
Een elk wil gaan kijken
Dat is nog al glad!
d'Olympische spelen
Hier in onze stad!!
Wat sport mint, aan sport clori.
En wie is dat niet
Rust niet voor hij éénmaal
Dit sportfilm-moois ziet'
Hij houdt 't in z'n huis niet.
Meer uit, moet er heen!!
Wie niet loopt of lijdt, nou
Die kruipt er wel heen!
De eierhal stampvol
Dat zult U eens zien.
Nooit heb ik ccn film zoo-
iets groots nog zien bicn.
We zien er terug weer
Het machtige feest
Waar 't puikje der aarde
In „strijd" is geweest!
Wc zien er de sterren
Van 't sport-firmament
En daarom Een ieder
Zij éénmaal present
Ik weet nog dien avond
Toen 't sterk Urugua
Ons elftal beslist in
Het zand bijten deé
Toen 'f „Dagbladzoo keuri:
De stad deed t verslag
Van wat men in 'l stadion
Heel duidelijk zag!
Ik zin weer die heer met
Z n schreeuw-instrument
We werdcr. door 't Dagblad
Toen aardig verwend!
Kom Amersfoort, kom!
Naar cle Eierhal! Voort!
Wie iets voor de sport v'oeit
Weet .wel hoe liet hoort!
Eén avond voor dit zoo
Belangrijk geval:
De stad leeg en propvol
Dc „cicrtjes-hal
GROEGROE.
LOTSING TUSSCHEN AUTO EN TRAM.
Op dc GotdorschP Kade le Amsterdam.
A m s o r d a m, 2 S A p r i 1 De chauffeur
van een vrachtauto, die hedenmiddag te
ruim 3 uur voor een andere auto op de Gel-
derschc kade ter hoogte van dc Rcchtboom-
sloot uil den weg wilde gaan, koos daartoe
het linkergedcelte van do trambaan, met
het gevolg. d-ji zijn auto in botsing kwam
met een van t.ct Centraalstation komenden
motorwagen van dc tram De auto werd
zwaar beschadigd, de tramwagen liep scha
de op aan het voorba.con Persoonlijke on
gevallen kwamen niet voor.
Eigen fabrikaat. Nergens beter.
Daar is geen verlossing in de wereld bui
ten de waarheid.
Boeddha.
door
DAVID LYALL.
14
Het aantal kinderen in eenige van deze
arme woningen ontstelde Tibbie cn de ge-
latenheid, waarmee dc lasten door de moe
ders gedragen werden, scheon haar ver
heven toe. Nu en dan drong zich echter de
vraag aan haar op, hoe God, die allen lief
had. en met allen deernis had, kon dulden
da', het zoo was. In het huis, dat zij zoo
juist had verlaten, waren drie kinderen die
flrit konden loopen en daar de oudsten jon
gens waren, was er niemand, die de moe-
10 .een handje hielp bui ton de onvermij
delijke buurvrouw, die in de rustpoozen,
van wat Tibbie noemde ,,hani' eigen wor
teling", overliep en het epijkersmaken of
huisschoonmaken onderbraük om haar de
onontbeerlijkste hulp te bieden.
Hei werd alles gedaan als ware het iets
vanzelf sprekends, niets dan een deel van
de dagtaak. Wat was tegenover zulk een
groote, ontzagwekkende daad een bedorven
Pan jam of een mand met kleeren, bezoe
deld of verfomfaaid door een regenbui?
8inds de horizon van Tibbie zich verruimd
hed, had zij vaak gevoeld, dat het vermo
gen van Alison om alle beuzelingcn op te
blazen, iets verschrikkelijks was en mis
schien zelfs wel slecht. Zij koesterde een
2esr innige teedere genegenheid voor de
zuster, die zoo bekwaam de plaats der
moeder bij hen allen had ingenomen; toch
waren er oogenblikken, dat zij er in het
dlép6i van haar hart dankbaar voor was,
dat zij niet langer met haar samen be
hoefde le wonen.
Den gcheelen dag was Tibbie met haar
gedachten hij Alison, ofschoon de weke-
iijksche brief, die Zaterdagavond was ge
schreven cn behoorlijk op Dinsdagmorgen
te Birtley aankwam, niets ongewoons be
vatte, en slechts een omstandig verhaal gaf
van het wekelijksche werk, dat Tibbie
minder 'gewichtig vond dan de schrijfster
Do chirurgische praktijk werd uitgeoefend
aan den hock van Brunner Lane, de eerste
zijstraat aan hot benedeneind van de High
Street, nadat men het slation voorbij was.
Het W0S goed gelegen voor de woning van
een dokter, maar het zwarte stof van de
éintelheuvels *n ai dc rook van de ontel
baar vele treinen scheen neer «te dalen
op het voortuintje en door de ramen te
dringen, zoodat de huiehouding op zijn
best iets ontmoedigends was. Tibbie deed
haar best, maar tobde in het geheel niet.
Alison merkte treurig op. dat zij in veel
dingen hopeloos slap was geworden on
vond het zelfs haar plicht er haar over te
onderhouden. Maar Tibbie had alleen maar
weer gelachen en geantwoord, dat Gavin
er de man niet naar was, om het prettig
le vinden het hui6 uitgereinigd te worden
Midden in de High Street ontmoette Tib
bie plotseling de sjees, die door Guy met
zijn gewone ontstellende snelheid den heu
vel op vverd gedreven. Hij had lange af
standen af te leggen on dc twee zware hit
ten, die het werk moesten doen, werden in
geen enkel opzicht gespaard, doch daarbij
dan ook altijd goed gevoed en vriendelijk
behandeld. Bij het zien van zijn zuster hield
Gavin de teugels met een ruk in, waar
door de hit bijna over zijn kop schoot.
Tóen wenkte hij naar den rand van den
trottoirband te komen -?n hoog zich vrij
opgewonden naar haar toe.
„Er is een brief van Pat Hei, ho! Hij
gaat trouwen en waarschijnlijk zal er go-
krakeel zijn. Daar je niet thuis was, heb
ik hem in de eetkamer achter de klok op
den schooorsteenmanlel gelegd. Ta-ta! Ik
zal ongeveer z» uur thuis zijn voor de
thee. In dien tusschcntijd moet ik echter
ongelukkigerwijs naar Amblecote en Old-
field!"'
Guy Fleming was een prettige jonge man
om naar te zien, blond on blozend als al
de Flemings. Ilij had een eerlijk, goed ge
zicht. zonder veel aanspraak op knapheid,
maar de menschen vertrouwden hem cn
hielden van zijn eerlijke, vriendelijke op
rechte .manieren. Ook zonder groote gaven
te bezitten, had hij door zijn kalme vast
beradenheid en hokV;aamheid hun volko
men vertrouwen gewonnen. Als hij een zie
kenkamer binnenkwam, dan voelden zij,
die er verzorging hadden, den last niet al
leen gedeclG, maar overgeladen op de schou
ders van iemand, die er toe in staat was
hem te torsen. Men hield niet minder van
hem om zijn driftigen aard, dien hij goed
onder contröle had. ofschoon eenige van de
mannen te Birtley er kenni6 moe hadden
gemaakt en dien hadden leeron eerbiedi
gen. Tibbio haastte zich buiten adem naar
hui6 en bereikte het kleine hoekhuis jui6t,
toen de klok op den toren van het gemeen
tehuis vijf uur sloeg. Zij had zoo'n haast
om haar hand op den brief van Pat te
leggen, dat zij haar huissleutel in de deur
liet steken. Maar zij bereikte den schoor
steenmantel in de eetkamer niet, want loen
zij de deur binnen was, zag zij daar nie
mand anders van den stoel opstaan dan
Alison zelf.
„Ik denk dat je, verwonderd bent, Tibbie,
maar na hetgeen er gebeurd is,, nam ik een
kaartje en kwam om alles met jelui te be
praten."
Alison had haar mantel afgedaan, haar
handschoenen cn liandtasch lagen op het
vrije einde van de tafel',.terwijl op het an
dere gedeelte het kleed was gelegd voor
de namiddagthee.
Tibbie was een oogenblik te verbaasd om
te spreken. Alison was altijd zoo bedaard
en placht weken te voren te schrijven om
een barer zeldzame bezoeken naar Birtley
aan tc kondigen, waarbij zij elke kleine
bijzonderheid vooruit regelde.
„Ik ben natuurlijk heel blij je te zien,
Ailie, wat er ook de oorzaak van mag zijn,"
zei zij nog altijd een beetje buiten adem.
„Je hebt Guy natuurlijk niet gezien. Ik
ben hem juist tegengekomen, en hij zei er
geen woord van, dat je hier was, ofschoon
hij mij vertelde, dal er een brief van Pat
was. Wanneer ben je gekomen?
„Ongeveer een half uur geleden. Is er een
brief van Pat? Dien zou ik graag zien,"
voegde zij er aan toe, met een drogen,
vreemden klank in haar stem. Zij keek de
kamer rond met een blik, als zocht zij iets,
maar Tibbie liet de gelegenheid niet voor
bijgaan, om den haar aangeboren tact te
tooncn, een eigenschap, die Alison nu en
dan miste. Zij zei niet, dat de brief achter
de klok verborgen was, wijl zij vermoedde,
dat het lezen van Pafs brief door Alison
op dit oogenblik nu juist niet bevorderlijk
zou zijn aan den familievrede, noch moei
lijke verhoudingen gemakkelijker zou ma
ken.
Zij nam plaats aan de tafel met het op
geruimde voorkomen van iemand, die ten
zeerste geïnteresseerd is.
„Te denken, dat je hier bent. Ailie' Wat
is alles vrecselijk opwindend! Ik voelde mij
vanmiddag heel gedrukt, zooals altijd als
het regent Ik sprak Guv maar een oogen
blik. Vertel mij dus dadelijk, met wie Pat
verloofd is. Ik héb mijn hersens de laatste
vijf minuten eenvoudig gepijnigd om het
uit te vinden."
Alison slaakte een geluid, dat wel wat op
kreunen geleek.
„Je kent haar niet: en wat mij betreft, of
schoon ik haar eens heb gezien, weet ik
niet, wat ik van haar moet zeggen, dat is
de waarheid."
„Maar je kunt mij toch zeker haar naam
zeggen cn waar zij thuis hoort en waar hij
haar heeft ontmoet, oiv of zij een meisje is
uit Rochallan of Seadoon, Ik heb mij zelfs
al afgevraagd, of hel soms de onderwijze
res van Rochallan was, dat lieve meisje
van Girvan, die den lnatstcn Zondag het
orgel bespeelde, toen ik van Zaterdag tot
Maandag tliuis was.'
(Wor^t vervoled)
VROOM DREESMANN
Langestraat.
Alleenverkoop van de bekened
