Dinsdag 1,5 Juli 1930
GELIJKE PUBLICATIE WAS
DE OPZET
Maar Frankrijk was te vlug
Limonade-vergiftiging
-DE EEMLANDEft'
DE WRAAK VAN DEN
POELIER
VAN DIJK KOMT PER
BOOT TERUG
29e Jaargang No. 12
Nederland op een Russische
expositie
FEUILLETON
Niet door msnschenhanden gebouwd
Wolier» Bedkleedjes
Het Nederlandsche antwoord
op de nota van Briand
Op de vragen van den heer Schaepman:
1. Heeft de Minister kennis genomen
van de publicatie door het Fransche
Ministerie van Buitenlandsche Zaken
van het antwoord der Nederlandsche
Regeering op het Pan-Europa-mcmoran-
duni van Minister Briand
2. Vindt de Minister het een juisten
gang van zaken, dat de Nederlandsche
pers en dus ook het Nederlandsche volk
via het Fransche Ministerie van Bui
tenlandsche Zaken wordt ingelicht over
daden van de eigen Regeering, te meer,
waar het niet is aan te nemen, dat het
Fransche Ministerie tot publicatie is
overgegaan, zonder overleg te hebben
gepleegd met de Nederlandsche Regee-
ing en zonder van deze toestemming te
hebben ontvangen
3. Is de Minister bereid maatregelen te
nemen, opdat in gevallen, waarbij een
vreemde Regeering overgaat tot publi
catie van een nota of brief der Neder
landsche Regeering, ten minste gelijk
tijdige publicatie in de Nederlandsche
pers verzekerd zij
luidt het antwoord van den heer Beelaerts
van Blokland, Minister van Buitenlandsche
Zaken.
1. Ondergetcckende heeft kennis geno
men van de publicatie in de Fransche dag
bladen van het antwoord der Regeering op
het Memorandum der Fransche Regeering
inzake een Europeesche Federale TJnié.
2. Ondergeleekende is van oordeel, dat
omtrent dit antwoord de pers gelijktijdig
door de Nederlandsche en Fransche Regee
ringen had behooren te worden ingelicht.
Te dien einde had hij bij de toezending ^an
het antwoord aan de Fransche Regeering
verzocht, hem tijdig in te lichten omtrent
haar voornemens te dien aanzien. L)c voor
bereidingen tot gelijktijdige publicatie wa
ren dezerzijds getroffen. De Fransche Re
geering is evenwel, ten gevolge van een ad
ministratief verzuim, dat zij betreurt, tot
publicatie overgegaan zonder vooraf daar
van de Nederlandsche Regeering in kennis
te stellen.
3. Deze vraag vindt in het bovenstaande
haar beantwoording.
W. J. VAN HAREN NOMAN. t
Oud-directeur van het Blauw
hoedenveem.
's-Gr av en h ag e, li Juli. Gisteren is
in den ouderdom \an 73 jaar hier ter slede
overleden de heer W. J. van Haren Noman,
oud-directeur van het Blauwhoedenveem
en officier in de Orde \an Oranje-Nassau.
De crematie van het stoffelijk overschot
zal plaats hebben Woensdag a s. te Wester-
vcld, na aankomst van trein 11.46 uur.
HET PLAN BRIAND.
Het standpunt van den Nij-
verheidsraad.
De Nij verheidsraad heeft in zijne laatste
vergadering uitvoerig van gedachten ge
wisseld over het memorandum van Jen
heer A. Briand tot het vormen van een
Europeesche federale unie en naar aanlei
ding daarvan op 25 Juni j.l. een schrijven
tot de Nederlandsche Regeering gericht
Hoezeer de Raad alles, wat de welvaart vqji
Europa kan bevorderen ten zeerste tocjuu 'at
meent hij, dat de denkbeelden van den heer
Briand van weinig betcekcnis voor de ver
wezenlijking van dit doel zullen zijn. De
Raad geeft uiting aan zijn twijfel, of Europa
wel een zoo krachtige eenheid mag worden
genoemd, dat dit werelddeel zicli bij uitstek
voor een organisatie als de heer Briand
voor oogen staat, leent. Voorts heeft de
Raad gemeend, tegen het behandelen van
sociale en economische problcniort door .lie
unie te moeten waarschuwen, vooreerst om
dat hetzelfde doel reeds binnen het raam
van den Volkenhond wordt beoogd en boven
dien de conventies, die deze tot stand brengt
toch ook mot door alle bij dien Bond aan
gesloten Staten zijn geteekend. De Raad
heeft de Regeering gevraagd, of zij den lijd
niet gekomen acht, het initiatief te nemen
tot een bespreking met een aantal staten,
wier handelspolitieke inzichten met de Ne
derlandsche overeenkomen, teneinde te
overleggen, welke gezamenlijke houding
deze staten in de onder auspiciën van den
olkcnbond te houden besprekingen kun
nen innemen.
Minder plezierig einde van
een uitstapje
Laren (N.H.), 14 Juli. Het uitstapje, dat
heden gemaakt werd door een 250-tal per
sonen van de Hervormd Apostolische Ge
meente te Amsterdam, naar Laren, heeft
een minder prettig einde gehad. Toen het
gezelschap n.l. met een aantal groot e auto
bussen de terugreis wilde aanvaarden,
kiaagden eenige kinderen en een aantal
ouderen over misselijkheid. In minder dan
geen tijd was een 25-tal personen onge
steld. Men bracht hen in den zomenuin
van Hotel Hamdorff onder. De ontboden
geneesheer, de gemeentearts dr. Ho'tmann,
was spoedig ter plaatse en constateerde
een lichte vergiftiging bij de meeste perso
nen. Vermoedelijk is deze vergiftiging
veroorzaakt door limonade, welke liet ge
zelschap van Amsterdam had meegeno
men, en waarin zich te veel zuren bevon
den.
Gelukkig was een en ander niet van
ernstigen aard cn later op den avond kon
den de zieken weer per autobus naar Am
sterdam worden leruggebracnt.
STAATSCOURANT.
Voornaamste Kon Besluiten
er ti. uit de Staatcourant
van hedenavond.
Toegekend een zilveren eeremedaille
Oranje Nassau-orde aan H. Roelink, fabri-
cage-chef bij de firma J. Koning Gijn te
Meppel.
Bij beschikking van den minister van fi
nanciën is ingetrokken de verplaatsing van
den essayeur van den waarborg der belas
ting van gouden en zilveren werken, F.
N. A. Schepp van het kantoor Schoonhoven
naar het kantoor Amsterdam,
is de ontvanger der Directe belastingen
enz. B. Both, verplaatst van het kantoor
der Directe belastingen enz. te Enschede
naar het kantoor der Directe belastingen
enz. te Deventer.
NEDERLAND EN ROEMENIE
De regeling der handelsbe
trekkingen.
De minister van Buitenl. Zaken h.eft aan
de Tweede Kamer een afschrift gezonden
van de nota's gewisseld tusschcn den Ne-
dcrlandschen minister van Büitertl. Zaken
en den Roemeenschen zaakgelastigde, waar
bij is overeengekomen de voorloopige rege
ling der handelsbetrekkingen tusschen Ne
derland en Roemenie andermaal te verlengen
voor den tijd van twee maanden, te weten
tot 1 Sept. 1930.
Een opeenstapeling van
verschrikkingen
Rotterdam, 13 Juli. Deze dagen i6de
heer A. J. Kdie hier en in enkele andere
plaatsen eigenaar is van verschillende af-
betalingsmagazijnen, het slachtoffer ge
worden van een even ongewone als hard
nekkige wraakneming. De Msb. deelt
daarover het volgende mede;
Op een zijner reizen maakte hij kennis
met een jonge dame, die bij den poelier F.
B. in een woonschuit woonde
De behandeling die zij bij dezen man
ondervond scheen nogal te wenschen over
te laten, en toen zij dit den heer K. mede
deelde, stelde deze haar voor bij hem te
komen. Hij zou haar wel helpen.
De poelier bleek echter met dezen gang
van zaken absoluut niet ingenomen te zijn
en in een reeks van wraaknemingen uitte
hij zijn misnoegen.
Op een avond trof hij het tweetal in een
café in de Rcchthuislaan. Er ontstond een
hevige woordenwisseling, waarbij hij ten
slotte het veld moest ruimen, niet echter
dan nadat hij met een mes alle vier de
banden van K.'s auto. die voor het café
stond, had doorgesneden.
Alleen voelde hij zich blijkbaar niet
sterk genoeg in den strijd cn zocht en
vond hij hulp bij zijn vriend J. W.
Zij zonden een dreigbrief naar K. en
toen daarop antwoord uitbleef, openden
zij het offensief door op een avond alle
ruiten van K's woning in te gooien. Den
daarop volgenden avond werden de ruiten
van K's filiaal aan de Polderlaan vernield.
De filiaalhouder K die naar buiten was
gegaan had een man weg zien loopen
Even later zag hij dezen weer terug cn
wees hem een agent aan. De man bleek
echter een alibi te hebben en men moest
hem weer loslaten.
Toen, vlak nadat de ruiten van K's wo
ning weer hersteld waren, een nieuwe
aanslag daarop werd gepleegd, die even
als den eersten volledig 6laagde, werd het
den heer K. toch te machtig.
Het personeel kreeg opdracht 's nachts
do wacht te houden. Hetgeen een niet
overbodige maatregel bleek, want Woens
dagavond, omstreeks 11 uur. zag de hou
der van hel filiaal aan de Polderlaan, die
zich verdekt had opgesteld, iemand nade
ren, dien hij onmiddellijk herkende als den
mah, die hij de politie had aangewezen.
Het bleek, dat het wel degelijk de bedrij
ver van de ruitenvernielingen was geweest
want ook nu legde de onbekende man,
later bleek hij de helper van den poelier
te zijn, twee groote straatkeien gereod,
met de onmiskenbare bedoeling deze
straks, als alles veilig was. al6 projectielen
tc gebruiken.
De filiaalhouder deed het verstandigste
wat hij kon doen: hij haalde beide steenen
weg en waarschuwde zijn patroon, den
heer K.
Deze trok er direct met zijn auto op uit
om den vernieler op te zoeken, waarin hij
al vrij spoedig slaagde.
De helper van den poelier was juist be
zig 'n straatklinker op te nemen, toen hij
door den heer K. verrast werd.
Er volgde een hevige worsteling, er werd
zelfs „moord" geroepen. De filiaalhouder
begreep, dat de vogel eindelijk gevangen
was. Hij wapende zich met een flinken
stoelpoot cn schoot zijn patroon te hulp.
In een minimum van tijd lag de ruiten
vernieler necrgeknuppeld en kon hij aan
de politie worden overgeleverd.
Blijkbaar hebben de wraakplannen van
het tweetal zich nog veel verder uitge
strekt. Gebleken is, dat de poelier ook on
derzoek heeft gedaan naar de plaats van
de filialen van den heer K. in Delft en
Gorcum. De politie in deze plaatsen is ge
waarschuwd om eventueele aanslagen te
verijdelen.
0ndank6 het ingrijpen van de politie
schijnen de poelier en zijn helper nog niet
van hun wraakneming te hebben afgezien.
Gisterenavond om 7 uur werd do Beijor-
landsche laan plotseling in groote op
schudding gebracht, doordat de helper
daar met een hond verscheen, achtervolgd
door K., die een revolver in de hand droeg.
De hond bleek niet bepaald een «achoot-
diertje te zijn, want hij droeg een s*evigon
muilkorf. Toen de helper van den poelier
den muilkorf afdeed, aarzelde K. niet
lang maar schoot op den hond.
Het gevolg was natuurlijk, dat het pu
bliek in angst- geraakte en om do politie
riep.
Twee agenten hebben den helper, die
met een ijzeren roe gewapend was, toen
overmand en naar het politiebureau ge-
hracht.
Hopelijk heeft de wraakneming, die van
een melo-drama nog wel eens een tragedie
had kunnen worden, daarmee haar einde
gekregen.
Het werd in ieder geval wel tijd!
LondenSchiphol doet
hij vliegend
De N.R.C. verneemt, dat de oceaanvlieger
Van Dijk 19 dezer met do „Statendam" uil
New-York vertrekt en zich te Plymouth
zal ontschepen, teneinde vandaar, vergezeld
van zijn vrouw naaj Londen te reizen.
Vandaar zal hij per K.L.M vliegtuig
naar het vliegveld Schiphol vertrekken,
waar hij door allen, die in de vlucht over
den Oceaan belangstellen, zal worden ont
vangen.
De regeling van deze ontvangst heeft de
K.L.M. voorloopig op zich genomen. Ver
moedelijk zal Van Dijk 27 Juli des namid
dags aankomen; juiste dag en tijd zullen
nog nader worden bekend gemaakt.
HET BORSTBEELD VAN GENERAAL
SNIJDERS.
Geplaatst In het gebouw van
den generaion staf.
's-G r a v e n h a g e, 12 Juli Hedenochtend
heeft in tegenwoordigheid van den minister
van Defensie de plechtige overdracht plaats
gehad door generaal C. J. Snijders, oud-op
perbevelhebber van Land- cn Zeemacht, van
het hem in 1919 door een Commissie van
Nederlandsche Staatsburgers, onder voor
zitterschap van Jhr. mr. W. H. de Savornin
Lohman aangeboden borstbeeld.
Dit borstbeeld is thalis geplaatst in dc
vestibule van het gebouw van den Genera-
len Staf te 's Gravcnhage.
EEN BESCHONKEN AUTO
BESTUURDER.
Agenten springen op de tree
plank.
Amsterdam, 14 Juli. Eenige agenten
zijn in het Bilderdijkpark op de treeplank
gesprongen van een aldaar rijdende auto,
ten einde den bestuurder, die onder den in
vloed van sterke drank verkeerde, aan te
houden. Deze bestuurder had daarna langs
een hek van het Bilderdijkpark gereden,
waarbij hij blijkbaar de bedoeling had dat
de agenten beklemd zouden raken tusschen
de auto en dat hek. Bedoelde bestuurder,
een 28-jarig monteur, wonende te Leiden, is
later naar het bureau overgebracht.
TWIST TUSSCHEN STIEFBROERS.
'e-Gravenhage, 14 Juli. Bij een twist
op het Calandplein tusschen twee stief
broers is II. I. M. van de Soest dij ksche ka
de door de R. uit de van der Venncstraat
hedenavond 7 uur met een bierglas bloe
dend verwond. Na aan den centralen post
te zijn verbonden kon M. zich huiswaarts
begeven.
Inzendingen op een paeda*
gogische tentoonstelling
Van 15 Juli tot 15 Augustus wordt te Le
ningrad eon internationale ïiacdagodische
tentoonstelling gehouden. Het doel van deze
tentoonstelling is: een overzichtelijk beeld
te geven van de historische ontwikkeling,
den huidigen stand en do vooruitzichten
van het Lager Onderwijs.
Presidente van het tentoonstollingscomité
is Mevr. N. Krup6kaja; voorzitter van het
bureau voor de buitenlandsche afdceling is
de bekende paedagoog Prof. Pinkewitsch.
Uit het programma citeeren wij de vol
gende afdcclingen:
1. Verschillende soorten van scholen
voor Lager Onderwijs cn do plaats van deze
scholen in het onderwijssysteem van de
verschillende landen 2. Bemoeiingen van
particulieren en van organisaties met de
school 3. Verplicht lager onderwijs. School
districten; 4. De nationale en internationale
gedachte op de school 5. Godsdienst op do
school; 6. Coeducatie; 7. Leerprogramma's
en onderwijsmethoden (Vakonderwijs, stads
en dorpsscholen, gezondheidszorg, lichame
lijke opvoeding, kunst op school) 8. De on
derwijzers (samenstelling van het perso
neel, materieele omstandigheden en rechts*
positie, opleiding en examonoischcn, maat
schappelijk werk, vakvereenigingen) 9.
Het schoolgebouw cn zijn inrichting.
Op verzoek van de Woks, de vereeniging
te Moskou voor de cultureel© betrekkingen
van de Sovjet-Unie met het buitenland,
heeft het Genootschap „Nederland Nieuw
Rusland" zich belast met het bijeenbrengen
van een Nederlandsche inzending. Deze
bestaat o.a. uit:
De laatstverschenen jaarverslagen van het
Ministerie van Onderwijs, rapporten van het
Bureau voor Kinderbescherming, brochures
over vacantiescholen. schoolbalen, school*
artsen en verpleegsters, openluchtscholen,
schoolvoeding en -kleeding, een aantal tijd
schriften, waaronder het nummer van Volks
ontwikkeling over Scholenbouw, het tijd*
schrift voor Buitengewoon Onderwijs, enz.
Van vele scholen zijn geïllustreerde pros-
pectusschen en van alle groote uitgevers op
dit gebied zijn de catalogi gezonden. Voorts
is een overzichtelijke verzameling school
boeken, in gebruik bij het openbaar en bij
het bijzonder onderwijs, bijeengebracht cn
eenige kinderlitteratuur. De Firma Nygh en
Van Ditmar stond een complete collectio
materiaal af, behoorende bij Je teekenme-
thodc Bakhuizen van den Brink. Hierbij
werden ter illustratie een serie kindertoe-
keningen gevoegd. ITet Montessori-ondcr*
wijs in Nederland is vertegenwoordigd door
een zending van verschillende gemeentelijke
en particuliere Montessorischolen (proeven
van handenarbeid, teekeningen en school
werk in verschillende vakken).
Een afzonderlijke plaats neemt in de ver
zameling leermiddelen van „De Werk
plaats' te Bilthoven onder leiding van Kees
Boeke.
EEN VEEDIEF.
Op de veemarkt Ie Nijmegen
gearresteerd.
Nijmegen, li Juli. Door de Nijmegen-
sche recherche werd heden op de vee
markt te Nijmegen aangehouden 'n zekere
Kok, die zeide uit Alphen a. d. Rijn af
komstig te zijn. Iljj verkocht op de markt
een viertal koeien ver beneden marktprijs.
Bij een ingesteld onderzoek bleek, dat Kok
aan een chauffeur bevel had gegeven, onder
een net vier koeien uit de wei te halen en
in de vrachtauto naar Nijmegen te bren
gen. Kok werd gearresteerd, beschuldigd
van veediefstal. Hij blijkt uit Bussum af
komstig té zijn en al verscheidene autorit
ten gemaakt te hebben, zonder deze te be
talen.
Als een mensch niet iets bezit, dat hem
dierbaarder is dan het leven, dan is zijn
leven niet veel waard.
SEUME.
door
DAVID LYALL.
76
„O, maar ik geloof niet. dat het zoo erg
is. Zie je, hij houdt van haar, werkelijk,
hij heeft haar lief; het is van zijn kant een
huwelijk uit liefde, ofschoon de bewering
wel wat belachelijk lijkt, dat een man als
de heer Crcwe zou kunnen liefhebben. Heb
je Alison dun gezien, toen je te Rochallan
\Xas?"
„Ja."
„Waar heb je haar gezien? Heb je haar
alleen gezien? Ileb je een bezoek in de pas
torie gebracht, terwijl zij er waren?"
„Neen, wij ontmoetten elkaar toevallig
buiten in het bosch van Rochallan, Zondag
na kerktijd."
„Wandelden zij daar?" vroeg Tibbie een
Ti&etje onbarmhartig; maar zij voelde zich
enverzadelijk nieuwsgierig naar de bijzon
derheden en daar Mackerrow eigener be
weging oVer Alison was gaan spreken en
zelfs haar nuwelijk op het tapijt had ge
bracht, veronderstelde zij, dat het ihem niet
moeilijk viel er over te spreken.
„Zij kwam daar alleen en ik veronder
stel, dat hij haar kwam zoeken", antwoord
de hij ontwijkend. Toen vermoedde Tibbie,
dat hij niet meer wcnschte te zeggen.
„Zij heeft heel veel voor zijn familie kun
nen doen, en zij aanbidden haar allen", zei
zij een beetje gejaagd. „Ik ben met twee
van zijn kinderen buitenslands geweest en
Stephen, de eenige zoon, die zijn geiheele
leven een invalide is geweest, is nu veel
beter, dank zij de aandacht, die zij van het
eerste oogenblik, dat zij in Old Hall kwam.
aan hem schonk. Nu, wat scheelt, er aan?"
Zij brak af, omdat zij teekenen van on
rust bij haar metgezel meende te bemerken.
„Ik dacht- alleen, dat je misschien lust
zoudt hebben naar een theater te gaan; het
is even over achten en dus nog niet te laat.
Ik kan naar een der plaatsburcaux telefo-
neeren."
„Noen, liever niet, dank je. Ik ben een
klein beetje moe. Maar ik kan naar mijn
kamer gaan. Ik wil je niet vervelen en je
bent heel erg goed voor mij geweest. Ik kan
je niet zeggen, hoeveel pleizier het mij ge
daan heeft, je zoo te zien en is het niet zon
derling, dat wij dadelijk zoo vertrouwelijk
konden praten, ofschoon ik toch nog maar
een ding met lange beenen en vlechten was.
toen je weg ging."
„Tiet is in 'het geheel niet vreemd, het is
heel goed", antwoordde Mackerow op een
toon van de grootste \oldoen.-ng. „Luister
eens is het beslist nodig, dat je morgen
Londcr. verlaat? Verwacht je .zuster je?"
„Neen", antwoordde Tibbie, na eenige
aarzeling, „dat wil zeggen, niet precies
morgen. Ik zou haar vanavond geschreven
hebben en moet haar nu morgen telegra-
feeren."
„Wil je tot Vrijdag blijven, dan vertrek
ik. Morgen zouden wij den dag ergens bui
ten kunnen doorbrengen; wij zullen een
riviertochtje maken of naar Oxford of
Windsor gaan of waarheen je maar wilt
maar zeg, dat je zult blijven."
„O, maar!" zei Tibbie met verhoogde
kleur, „zou dat eigenlijk niet een beetje
zonderling zijn, voor jou en mij, Ardhie
Mackerrow?"
„Wat is er voor zonderlings aan? Het is
niet meer dan je plicht tegenover een lands
man, vooral als hij de meest eenzame op
aarde is. Je bent mij iets verplicht terwille
van den ouden tijd."
„Ik zou het graag-doen zei Tibbie open
hartig, „en ik zal het doen."
Zij had een buitengewoon gevoel van te
vredenheid en welbehagen, dat nog toenam
in den loop van den volgenden dag, dien zij
op (de rivier doorbradhten. Zij gingen met
den trein naar Maidenhead, waar zij een
boot namen, die Archie Mackerrow evenals
alle jonge mannen van de Kyle, volkomen
meester was. Het was een dag van vol
komen geluk voor beiden. Maar meer dan
eens vroeg Tibbie zich af, wat Alison zou
zeggen, als zij hen kon zien. Den volgenden
morgen om halfticn reed zij met hem naar
het Waterloostation om hem uitgeleide te
doen tot den boottrein.
„Je zult mij na dit alles niet heelemaal
vergeten, Tibbie? zei «hij, en wendde zich
naar haar toe in het rijtuig, dat langzaam
voortging in den langen stroom van voer
tuigen, die zich naar het hoofdstation bc-
woog.
„De breedte der zee zal spoedig tusschcn
ons zijn", antwoordde Tibbie. „Maar ik kan
in elk -geval belooven, dat ik zal schrijven
en je mijn boek zenden."
„Dat is alles wat ik voorloopig verlangen
mag. En je zult nooit volkomen beseffen
kunnen, wat je deze beide dagen voor mij
hebt gedaan. Missdhien later eens, indien
je het mij mogelijk maakt en de hemel
vriendelijk genoeg is, ons nog eens toe te
staan samen te komen dan zal ik het je
vertellen."
„Je zoudt het kunnen schrijven", zei zij
half fluisterend, terwijl zij recht voor zich
keek; om de een of andere reden zag zij
Ihem nu liever niet in het gelaat.
„Neen, het is een van die dingen, die een
man liever niet schrijft, maar alleen uit
spreekt, als het uur komt en de vrouw."
Tibbie vroeg niet, wat hij bedoelde, daar
zij het op dat oogenblik hard genoeg te ver
duren had, om de tranen te bedwingen, die
in haar oogen opwelden, nu (het oogenblik
van het laatst vaarwel naderde. Maar Ar
chie Mackerrow had zijn laatste woord nog
niet gesproken en zijn vrijpostigheid had
dc uiterste grens van zijn durven nog niet
bereikt.
„Tibbie, zou je nietvroeg hij hij
leunde uit -'het raampje, toen het groene
vlaggetje werd gezwaaid „alleen om de
lang vervlogen dagen zie eens, ik ben de
eenige arme stakker in het station, die door
niemand vaarwel gekust wordt."
Tibbie hief haar hoofd op en zij kusten
elkaar en toen zij heenging, liepen de tra
nen haar langs de wangen.
„In een boek zou niemand het gelooven,
Tibbie Fleming", zei zij verwijtend tegen
zichzelf. „Het doet mij leed voor hem. maar
üct meest voor Ailie, die de kans had en
ze voorbij liet gaan."
Zij vertelde echter Ailie niet van dien
kus; zij vertelde zelfs niet eerder, dat zij
Archie Mackerrow had gezien, dan gerui-
men tijd later, toen het gemakkelijk was
er terloops over ie spreken en toen al het
leed en de zorg in het tehuis van Alison
haar een oogenblik tijd gaf om op adem
te komen.
HOOFDSTUK XXV.
Het Voorhangsel scheurt.
De zusters hadden elkaar in geen vier
maanden ontmoet, en ofschoon zij brief
wisseling hadden gehouden, was die toch
eigenlijk niet van intiemen aarde geweest.
Tibbi voelde een groote belangstelling,
bijna grenzende aan een voorgevoel, toen
do trein op den avond binnenreed cn zij
naar Alison uitkeek, aar zij was er niet. In
plaats daarvan zag zij, wat Jnet Aiken zou
noemen een zeer vastberaden uitziende jon
ge vrouw in een korten, wollen rok met lee-
ren ceintuur en kale sporttrui het perron
op en neer loopen met de handen in de zak
ken van haar trui.
(Wordt vervolgd).
VROOM DREESMANN
Langestraat.
aan 2 kanten te gebruiken.
Moderne dessins,
f 4.90, f 5.50, f 6.75, f 11.50.
