AM EPSFOORIS CR DAGBLAD BINNENLAND IJmuider Vischhandel H. GLASTRA Co. N.V. Donderdag 25 September 1930 -DE EEMLANDEft: 29e Jaargang No. 74 TWEEDE BLAD DE BRIEF UIT ALGIERS Een onderhoud met de ouders Een winstgevend bedryf is en blijft alleen gevestigd Utrechtschestraat 40 Telef. 92 Umuider ViscSïhandel H. GLASTRA Co. N.V. is en blijft aiteen gevestigd Utrechtschestraat 40 Telef. 92 EET BV9EER VISCH OP DEN VERKEERDEN WEG DE V.A.R.A. WEER AFGEBROKEN Het lot der reform- paarden Opnieuw een schrede in de goede richting FEUILLETON De Louteringkuur DE ZAAK-LANS De schrijver is voor 't vreem delingenlegioen geronseld Dezer dagen hebben wij een onderzoek in gesteld naar den geheimzinnigcn briefschrij ver uit Algiers, die in het proces Lans ter sprake is gekomen. Zooals men weet was bij de politie uit Algiers een brief gekomen, van iemand die zich als dader aangaf. Dit bleek een truc van iemand, die meen de, dat hij op deze manier uit het Vreem delingenlegioen zou kunnen ontsnappen. Men had vermoedelijk weer te clocn met de geschiedenis van de groote desillusie die -volgt op de mooie voorspiegelingen van den ronselaar van het Legioen. Henk Slavenburg, de schrijver van den brief, is nog een jongeman, wien het niet aan ondernemingslust ontbreekt. Toen hij geen werk kon vinden, trok hij er op uit. Ten einde raad teekende hij voor Algiers. De vriend aan wien hij schreef, dien wij opzochten, schildert hem als een oppassen- den flinken jongen, wien het in het vader land niet mee liep. Hoe hij 't plan om op deze wijz9 vrij te komen, verzonnen had kon hij niet hegrij pen Maar een kat die in 't nauw zit, doet vreemde sprongen. Wij hebben nog een onderhoud gehad in het ouderlijk huis van II. Slavenburg, met diens zuster. Deze vertelde, dat. zij altijd uitstekend met hem had kunnen opschie ten. Thuis hadden zij ook nooit last met hem. Hij was een behulpzame jongeman, in het kort„een reuzen knul". Toen hij verleden jaar 1 October het va derland verliet, was hij nog geen 21 jaar. Henk was niet bang voor avonturen. Toen hij hier te lande geen geschikte betrekking kon vindon ging hij er op uit. De lust om te zwerven had er al lang in gezeten. Hij wilde altijd naar zee, maar clit lukte hem steeds niet; voor matroos bij de marine -vos hij afgekeurd. Op 1 October 1920 zei hij werk te gaan zoeken in Duitsch!?.nd, maar het bleek hem daar al gauw, da- het daar ook geen botertje tot den boóm was, zoodat hij verder zwierf, naar Frankrijk met wei nig geld op zak. Daar kwam hij al gauw in aanraking met de ronselaars en op 25 October reeds kre gen de ouders een brief uit Marseille, dat Henk geteekend had voor vijf jaar voor het Legioen. Het zou uitstekend worden daar in Noord-Afrika, schreef de optimistische jongeman. Er was hem een goed leven en een mooie toekomst voorspeld. Maar dc tweede brief, die uit Algiers kwarn was reeds een noodkr.cet. ITenk wou op een of andere wijze terug, schreef hij wanhopig, er viel echter niets meer aan te doen. Er volgden meer brieven, die alle han delde over het zware leven, de ontzettend strenge discipline, gevechten en soms over gevaren, waarbij vele dooden vielen. Het cslot was steedHoe kom ik terug. In de eenzaamheid van de woestijn, moet hern het plan zijn opgekomen, om zich als moordenaar van Lans aan te geven. Ann de familie heeft hij hierover niets bericht. Toen dc politie hij de ouders kwam. kon den deze er dan ook niets over modedeelcn behalve dan dat zooiets natuurlijk onzin was. en Henk stellig niets mot de zaak uit staande had. Zij verwezen dc politie naar zijn vriend, met wien Henk steeds ook cor respondeerde en toen bleek, dat hij aan da zen vriend wel geschreven had over den „trucbrief". Tot nu toe hebben de ouders nog geen bericht van hun zoon gekregen over deze kwestie, maar wellicht zal hij hen daar over thans wel spoedig iet6 schrijven. Wat wij bij deze bezoeken vernamen klopt du6 volkomen met hetgeen op de zit ting van 't Haagsehe Hof is bekend gewor den. Verband met dc zaak-Lans is er niet. De tol te Zaandijk Bij den strijd voor afschaffing van dc tol len is meermalen gebleken, dat de opbrengst van een tol uitging, soms zelfs heel ver b9 ven de bedragen, die voor het onderhoud van den desbetreffenden weg worden be steed. Een merkwaardig staaltje daarvan geeft de tol in de gemeente Zaandijk te zien en te loeren. In het jaar 1925 kreeg die gemeente Ko ninklijke goedkeuring tot 31 December 1930 werd verleend. De opbrengst van den tol werd geraamd op 5000.'sjaars, welk bedrag voor het onderhoud en voor de af schrijving der kosten van aanleg en verbe tering wcri noodig geacht. De looptijd der leeningen was op twintig jaar gesteld. Thans is gebleken, dat dc opbrengst aan het einde van 19^0 het bedrag van 62 mille zal hebben overschreden, een veel hooger bedrag dus dan bij raming was verwacht. Toch vroeg het gemeentebestuur Koninklijke goedkeu ring voor ongewijzigde voortzetting der tol heffing. Ais motief daarvoor \yerd in dc raadsvergadering van Zaandijk op 25 Juni j.l. aangevoerd, dat de nieuwe financieele verhouding tusschcn Rijk en Gemeente de inkomsten van deze gemeente met bijna twintig duizend gulden zou doen dalen. Uit dit motief bleek dus, dat men de tolgelden niet alleen beschouwde als een bestem mingsheffing voor het onderhoud der we gen, maar als een indirecte belasting, waar van de haten in de gemeentelijke schatkist zouden vloeien. Later bleek echter, dat het motief nog ge heel onjuist was en dat de nieuwe finan cieele verhouding van Rijk cn Gemeente in plaats van een nadeel van 20 mille een voor dcel van 25 mille voor deze gemeente zou opleveren. Zonder nader op de verkeerd gemotiveer de aanvankelijke beslissing van dien ge meenteraad in te gaan, dient met nadruk thans geconstateerd, dat inwilliging van het verzoek om de verordening op het hef fen van tolgelden ook na 31. December 1930 te blijven goedkeuren, in hooge mate on redelijk zou zijn. De B.B.N., Bond van Bedrijfsautohouders heeft met het oog daarop, eenigen tijd gele den, zich met een uitvoerig adres tot II.M dc Koningin gewend cn na ampele uiteen zetting der ook hier gegeven feiten en om standigheden, II.M. verzocht niet opnieuw oedkeuring te willen vcrlccnen aan de ge meentelijke verordening op liet. heffen van tolgelden in de gemeente Zaandijk. JONGEN ONDER VRACHTAUTO Grave, 24 September. Nabij het vlies- terrein hij de Gravcsche Stuwbrug, aange legd in verband met de groote manoeuvres, 10 hedenmiddag een ernstig ongeluk ge beurd. v Dc ongeveer 16-jarige zoon van slager Laurent uit Wychen, stak per fiets plotse ling den zeer drukken verkeersweg Nijme genGrave over. Hij werd daarbij door een zware vrachtauto uit Oss aangereden. Bei de beencn werden den jongen verbrijzeld. Dr. Kantors uit Grave was spoedig tci plaatse en verleende de ceiste hulp. De jon gen werd per auto naar het ziekenhuis te Nijmegen vervoerd, waar een der beencn wérd geamputeerd. Zijn toestand is zorg wekkend Eet meer Visch! PRIJZEN VOOR DEZE WEEK: KABELJAUW, niet uitgesneden dikke moten staartstuk BAKSCHOL, vaaal KOORSCHOL, vanaf BAICSCHELVISCH, vanaf KOOKSCHELVISCH TARBOT uitgesneden KOOKTONG BAKTONG Gekoelde Zalm Alle soorten verseke Noord- en Zuiderzeeviscb. lederen dag versche aanvoer. Leverde Zuiderzeebot, versche garnalen, zouleviscb. stokvisch. gerookte zalm enz. De meeste soorten vischconserven. THUIS BEZORGEN ZONDER VERHOOGING. Onze overheerlijke gebakken visch. Zaterdags, nam. steeds garnalen croqucitcn en vischkoekjes verkrijgbaar. 0 9 0 30 ct. per pond. 9 0 0 40 »t t» 0 9 0 40 M 9 0 30 tt It 9 0 0 45 tt 1» 9 0 0 15 It 0 30 It 70 1» 9 95 I» 9 180 tt tt 180 tt tt 175 tt t Nog eens dc radio- censuur Een citaat uit een artikel van het Alge meen Handelsblad over de radio-censuur. Wij hebben na den befaamden lódcn Mei op radio-gebied al veel vreemde dingen be leefd: wij denken aan de onverkwikkelijke koersen-affaire, de morgenwijdingen cn ons Nederlandsche volkslied, liet cenc was al zonderlinger dan het andere. En in plaats dat clc onjuistheden verminderen, vei meer deren zij zich waardoor men zich afvraagt: waar moet dat heen? Voor een dergelijke censuur cn voor een dergelijke wijze van werken'heeft dc door snee-Nederlander geen andéren naam dan: ergerlijk. Censuur is dikwijls noodig. Wij denken slachts aan „Dc lichte last", waar zij niet werd toegepast! Maar wij denken óók aan Boutcns' kunstwerk, het Koiiingiiuicgcdicht van 1 September. W ij hebben reeds meege deeld, dat, naar ons uit betrouwbare bron ter ooro kwam, dien avond liet sociaal-de mocratische lid den „wcekriicnsl1 had. Dat op zichzelf werpt nog weer een ander licht op deze historie! Iemand, die geen aanhan ger van ons koninklijk huis i-, heeft du£ tc bcoordeelen een nationaal programma ter ecre van den vijfligstcn verjaardag van H. M. de Koningin. Werkelijk, liét is tc dol! Het wordt hoog lijd. dat dc interpellatie des heeren Albarda over deze censuur in dc Tweede Kamer in behandeling komt. Dc in terpdllant kan zeker zijn, dat hij van vele zijden steun zal erlangen. ONTSLAG UIT DEN MILITAIREN DIENST Aan de hierna tc noemen reserve-officie- rt-n is op het daartoe door hen gedaan verzoek, een eervol ontslag als zoodanig verleend uit den militairen dienst, i..v.: A. met ingang van 20 September J920, aan den reserve-eerstè-luitenant W. C. J- van Huystce, van het 22e Regiment Infan terie; aan den reserve-eerste-luitcnant voor spe ciale diensten Mr. F. van der Goot, van den Staf van het wapen der Infanterie en aan den rcserve-ccrste-luitenant der mili taire administratie G. A. de Beus, van de Schoolcompagnie van den motordienst; B. met ingang van 25 November 1930. ann den reserve-eerste-luitcnant S. Koekendorp, van het Regiment Kust-Artillerie; C. met ingang van 1 December 1930, aan den rescrve-eerstc-luitcnant A. IJ Hcndrlkx. van het 2e Regiment Infanterie. Zij staakt een half uur uit protest Gisteravond heeft voor de zoóveelste maal in korten tijd de radio-contróle-commissie van haar beslaan doen blijken. Zij heeft namelijk verboden een rede, die de voorzitter van de V.A.R.A., de lieer de Vries, uitsprak op een vergadering tc Ilee renveen. cn die door Hilversum word uit gezonden. Dit afbreken geschiedde weder om op grond van het motief, dat dc lekst van deze rede niet \ooraf aan dc commie sie was ingezonden. De V. A. R. A. heeft na dit verbod liaar uitzending voor een half uur onderbroken, als protest tegen deze handelwijze der com missie. Wij lezen in het orgaan „Dierenbescher ming"': „Op de jongste algemcene vergadering te Bussum werd door de afd. 's-Gravenhago bij monde van mr. J. A. Büchner het betreu renswaardige lot van een deel der uit het leger op reform gestelde en in het openbaar verkochte paarden, voornamelijk voor zoo ver die van de cavalerie afkomstig zijn en du3 als regel niet hebben leeren trekken, nogmaals ter sprako gebracht. De voorzit- ter doelde naar aanleiding daarvan mede, dat do afdeeling Zeist deze aangelegenheid korten tijd geleden schriftelijk bij het hoofd bestuur had voorgebracht en door hem zoo wel als door den kolonel van der Burg ter zako nog eens ampole besprekingen waren gehouden met den naastbetrokken hoofd officier. Deze bleek ten volle bereid om bin" hen zijn bevoegdheid de wenschcn der die renbescherming ter wille te zijn, maar kan op economische (lal van reformpaarden ver- i ichten nog jaren lang goede diensten in de burgermaatschappij) en moreele gron den moeilijk zijn medewerking verleencn tot het uitvaardigen van een dwingend ge bod om alle reformpaarden naar de slachtbank te verwijzen. Hoewel in verband hiermede niet kon worden verwacht, dat momenteel meer zou kunnen worden be reikt dan de conlrólc, die reeds door de die renbescherming op dc niet voor de slacht bank bestemde reformpaarden wordt uitge oefend, heeft het hoofdbestuur gemeend zich toch nog eenmaal schriftelijk tot Z.E. den minister van defensie te moeten wenden, met het resultaat, dat van dezen bewinds man het hierondeV volgende schrijven werd ontvangen: „Ter tegemoetkoming aan het in uw schrijven van 25 Juni 1930 uitgedrukt verlangen, heb ik bepaald, dat wan neer tijdens een openbare verkooping van af te schaffen lcgerpaardcn bij den verkooper gegrond vermoeden be staat, dat een paard in handen zou komen van een persoon, van wie mag worden verwacht dat een goede behan deling van Jiet paard niet is gewaar borgd de verkoop van dit paard kan worden opgehouden cn het paard na der voor de slachtbank kan worden bestemd. Dc Minister van Defensie, Voor den Minister, De Secretaris-Generaal, w.g. WOLTMAN, Wij kunnen Z.E. den minister van defen- sie niet dan dankbaar zijn voor zijn hulp bij ons streven om het aantal legerpaai - den, dat na volbrachten of voortijdig on derbroken militairen dienst in de burger maatschappij zeer dikwijis een droevig be staan moot voeren, tot een minimum terug te brengcu. PLATEELBAKKERIJ „ZUID-HOLLAND". Hot praedicaat „Koninklijke". De Koningin heeft het praedicaat ..Ko ninklijke' verleend aan dc. N.V. Plateelbak kerij „Zuid-IIolland" te Gouda. Staven banket Letterbanket Dunne en Dikke St. Nicoiaas Hij, die de ijdelheid der wereld niet ziet, moet zelf wel zeer ijdel zijn. PASCAL. door CISSY VAN MARXVELDT. 43 „De beurt is aan juffrouw Ficne," zei Mary. Ook haar stem was wat heescli. „Ik zit al tc denken, cn te denken." „Was uw leven zoo boordevol gelul.?" vroeg Jacquelientje. Voelde juffrouw Ficne de verholen spot'? „Ik ben altijd tevreden geweest," zei ze. „En is dat ten slotte niet het duurzaamste geluk?" Haar stem was even scherp. „Maar het mooiste oogenblik van mijn leven is toch geweekt, toen ik als jong meisje van twintig opging voor lager acte Fransch, cn in de stellige verbeelding leefde, dat :k alles allernaarst bad verknoeid. Toen de examinator bij den uitslag mijn naam noem de, had ik wel kunnen zingen van geluk! Ja, dat was zeker een van de mooiste ©ogenblikken uit mijn leven." „Wie nu?" vroeg Huib. ..Jij maar," zei Trix. „Of meneer van Rees?" „Mag ik mijn bicht lot het allerlaatst uitstellen?" Huib wreef eens langs zijn kin. ..Zou je me niet kunnen helpen, Mary?" „Neen jongen, dat moet uit je eigen hart komen." „Zeg maar, toen je mij hebt leeren ken nen," zei Trix. ..Dat zou je wel willen. Nee, nu herinner ik me opeens een moment van onbegrensde vreugde." „Ik ga er recht voor zitten," zei Trix. „Toon ik veertien jaar was ging ik naar kostschool." „Er was natuurlijk geen land mei: je :e bezeilen thuis." Dat was Trix „Precies. En ik was nog maar drie weken op die school, of ik had al zes keer in het water gelegen. En de zevende keer, toen ik weer over een sloot sprong, cn er weer par does midden in terecht kwam, wist ik, dat het voor mij beteekende: Een heele maand lang geen vrije Woensdag en Zaterdagmid dag. Dat is wat voor een jongen van veer tien. Dat lijkt je erger dan levenslange op sluiting. Ik was met een vriend, cn het was net zoo'n kouwe dag in liet voorjaar. Geen zon. Geen plek om die natte rommel te drogen. We sukkelden samen '.anus den weg, en ik weet nog, dat ik in de diepste miscre verkeerde. Toen zei Ti its, de vriend, „zoucn we eens bij die boerderij vragen, ef zc je klèeren willen drogen? Nu waren we niet erg gezien in tien omtrek, de jon gens van de kostschool. Maar n.les was beter dan lieelemaal niets probeeren, cn we krukten erheen." Huib zweeg even. „En toen?" vroeg Trix. „Wél, wo vonden daar de meest char mante huisvrouw, die je je maar denkin kunt. Die vond alles best. Die droogde mijn kleeren cn mijn schoenen cn mijn kousen. Die drapeerde me in een kiel en een broek van haar man. En dat moment, toen ik weer in mijn eigen kurkdroge kleeren kroop, nu, dat was onvergetelijk." „Nu jij, Pieter Bron," zei Trix. „Gauw gezegd," zei die. „Toen de redac teur van een provinciaal dagblad tegen me zei, dat er wel wat in me zat." Trix knikte tegen hem. Ze mocht Pieter Bron wel. Een leuk, onverschillig, self made type. „Mijn mooiste moment wasbegon Mary. „Toen ik jou vroeg mijn vrouw te wor den," vulde Iluib aan. „Nee,zei Mary. „Zeg, dat valt mc legen." „Toen Dolly voor bet. eerst op een open bare les van het muziek-lyceum voorspeel de, cn een onbekende dame, die naast me zat, zei: „Wat speelt dat kleine ding aller aardigst." Huib knipoogde tegen haar, alsof hij wil de zeggen: ..Je vertelt maar wat. Dat (loon wekten slotte allemaal. We zeggen onze in tiemste gedachten niet uit, waar zooveel heterogene naturen bij elkaar zijn.' En Mary knikte terug. „O jufrouw van de Berg, cn nu u!" Dio tipte zenuwachtig aan haar antieke broche. „Toen ik voor het eerst hier op (le Boschenburg kv.vm," zei ze zacht. „Kom mevrouw Landerman, nu moet u uw hart maar eens bij ons uitstorten," iep Huib joviaal. Mevrouw Landerman hief haar onderkin. „Toen Hare Majesteit de Koningin* de fa briek van mijn man kwam bezichtigen, en later bij ons de thee gebruikte. Weet je nog, Jacquelientje? Je was nog maar een kind." 0 ja, dat was onvergetelijk." „En dat was zeker ook uw mooiste mo- men, meneer I.andcrman?" vroeg Iluib. „Ja, ja, zeker," zei hij. „Dat was een on vergetelijke dag. „Frank jongen, kom jij dan maar eens over de brug." „Ia," zei Frank, „ik heb eens zoon mo ment meegemaakt. Och, een betrekkelijk simpel feit, maar dat door de omstandig heden, waarin je dan leefct, zoo'n diepe in druk op je maakt. Toen ik in Canada was „Bent u in Canada geweest?" Even her leefde Jacquelicntjes belangstelling. „Ja. Bijna een jaar Ik had gedacht, daar mijn toekomst te maken als farmer." „En je gelukkigste oogenblik was natuur lijk, toen die kwajongen je schreef, dat ze niet wou overkomen. Frank lachte. „Laten we niet persoonlijk worden. Ik weet nog, dat ik dagen achter een op een maaimachine zat, cn droomde over Holland." „En Trix", vulde Iluib aan. „En Trix. Best. Over Holland cn Trix. Maar nu moet je me niet aldoor in de rede vallen. Ik was eerst bij een Engelschman in de leer gegaan, die een k\eine farm had, twintig mijl van dc spoorlijn. Dat is zoo (le afstand van Amsterdam naar Utrecht. En het naaste station is dan nog maar een nederzetting van een paar honderd inwo ners." „Waar was u ongeveer?" vroeg meneer van Rees. „In Alberta. Noordelijk deel. Edmonton kent u misschien wel." „Dat was dus de echte Far West". „Ja, het ligt vlak bij dc Rocky Moun tains". Hebt u daar ook Indianen gezien?" vroeg Jacquelientje. Jawel. Maar die van Karl May zijn er niet meer." „En ben je ook op dc ijsberen jacht ge weest?" vroeg Reinier. „Neen, zoo bar was hot niet. Maar hoor eens", zei Frank, „als ik daarover ga ver tellen, dan ben ik morgenavond nog bezig. En jullie moet vanavond ook nog een beurt hebben. Laat ik nu maar alleen dat geluk kige moment opbiechten. Ik was toen net twintig, cn dat avontuurlijke leven beviel me uitstekend, hoewel ik vaak over de OM Country zat te mijmeren. Maar toch, ik gaf mezelf zoo weinig rekenschap van het feit., dat ik nu in Canada aan hot boeren was, en ik zat zoo vol locfcomstidcalen, dat ik geen spoor van heimwee had. Tot op een dag, ik was toen drie maanden in het boe renbedrijf, mijn vriend de Engelschman me vertelde, dat hij mot Pcrsson, de grootste farmer uit de omtrek over mij gesproken had cn hij mij aanraadde ook eens een tijdje bij Persson in do leer te gaan. Dat zou mijn kennis wol ten goede komen. Veel meer wordt er dan niet gezegd, en de vol gende dag bracht hij mij met mijn koffertje in een buggy naar Persson. (Wordt vervolgdV Pi VROOM DREESMANN Langestraat. Bijzondere mooie coliectie FANTASIE KUSSENS Fluweeien kussens in moderne patronen2.40, 2.10 Cretonne kussens0.89, 0.69

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1930 | | pagina 5