Kindercourant
De rubriek van Oom Pim
ZOEKPLAATJE
OVERHAAL
INKTLAPJE
Kouten stoppen
Booze Woorden
Beste Nichten en Neven!
Terwijl hier de storm loeit en de regen
met kracht tegen de ruiten kleddert, zit
Jk nu nog met genoegen terug te denken
aan m'n Zomervacnntio, waarvan ik een
deel in het Rijnland heb doorgebracht.
Verleden week heb ik een en ander ver
teld over de allernaaste omgeving van
Coblenz. Ik ga thans echter verder. Wij
gaan deze week twee uitstapjes maken,
één naar het kleine dorpje Ahrcnberg en
één naar het wonder mooio meer in den
Eifel: Laacher Sec. Het eerste, tochtjo Is
geschikt om 'e morgens te maken, terwijl
voor den tweedon tocht, een geheelon
middag noodig is. Nou, daar gaan wij dan
op weg
near Ahrcnberg.
Wij hadden nu niet direct schitterend
weer op ons ochtenduitstapje. Toen wij op
de schipbrug liepen, werden wij er reeds
aan herinnerd, dat een Jas op reis goede
diensten kan bewijzen, want een heel fijn
rogentje begon langzaam neer te vallen.
Gelukkig was het slechts een buitje, vrij
spoedig nadat wij den anderen oever van
don Rijn hadden betreden, begon het
weer droog te worden. Wij waren als al
tijd weer goed geloovig en vertrouwden
op do mededeeling van onzen hotelhou
der, die met de mecete klem had beweerd
dat het weer zou gaan opklaren. Hoe wc
in Ahrcnberg zijn gekomen? Per clcctri-
sche tram; het was weliswaar niet ver
weg, maar men had ons reeds tevoren
gezegd dat het een heele klimpartij zou
worden. Aangezien wij den vorigen dag
onze Ilollandschc boenen, die nu eenmaal
niet zijn gebouwd voor moeilijke wande
lingen in bergachtig terrein, reeds vol
doende hadden vermoeid, besloten wij
maar om met de tram to gaan. Het was
geen slecht besluit van ons geweest, want
de tram had twintig minuten noodig om
naar het veel liooger gelegen dorpje Ahrcn
berg te komen. Eigenlijk is ons dit uit
stapje tegengevallen. Wij hadden er ons
voel meer van voorgesteld, doch nu moet
ik er direct bij zeggen, dat het wazige in
de natuur vele mooio vergezichten heeft
weggenomen. Wij konden maar een betrek
kelijk klein eindjo zien, daar 01 een vrij
dichte nevel begon op te komen, die het
berglandschap geheel verdoezelde. Het
ecnige mooie wat wij daar gezien hebben
is een schitterend stukje natuurschoon en
een niet minder mooi klooster. Wij zijn dan
ook weer met do eerstvolgende tram naar
beneden gegaan, om daarna eens het nieu
we stadsdeel van Coblenz te gaan bezich
tigen.
Naar Laacher See.
lien van de mooiste tochten, die ik in
deze vacantio gemaakt heb, is wel die
naar Laacher See geweest. Zelden hel) ik
op een auto-tocht zooveel belangwekkende
dingen gezien als op dien middag. Do
chauffeur, die de grooto touringcar be
stuurde, legde alles op buitengewoon aan
gename manier uit, zoodat wij volkomen
begrepen waar wij waren en wat or zich
langs dc kanten van den weg bevond. Wij
waren in den vulkanisclten Eifcl terecht
gekomen. Reeds vrij vlug zien wij langs
tien weg grooto afgravingen. Do chauffeur
maakte er ons op attent, dat men hier be
zig is bruinachtig zand af te graven. Dit
is eigenlijk geen zand, maar fijn verdeelde
lava van dc vulkanen, die in vroeger ja
ren nog in werking waren. Men gebruikt
dit zand om bruggen te bouwen, omdat
het de eigenschap bezit in water zeer snel
hard tp worden. De groeven blijven langs
den weg, doch het valt op, dat de beetand-
deelcn van het zand steeds grover wor
den. Dit wijst erop zoo zeido do gids
ons dat wij dichter bij den vulkaan
komen. Wij krijgen van den gids een beet
je van deze soort zand. Het blijkt, dat hei
reeds behoorlijke korrels zijn geworden, die
veel op een fijne spons gelijken. Het is
geen zand meer, rnaar nu is het een soort
steen. liet is steen, die door clo hitte van
den lavastroom is verbrand. Langzamer
hand zien wij steenfabrieken oprijzen, die
bet zoogenaamde tufsteen maken Ook in
de groeve zien wij reeds dat heelo brok
ken zich in den bodom bevinden en geen
fijne korrels meer. Deze brokken lijken al
zeer veel op hetgeen wij hardsteen noemen.
Wij paeseeren steeds meei steenfabrieken.
Links en rechts wordt het landschap berg-
achtiger. De chauffeur vertelt ons vele
bijzonderheden, noemt de namen van ver
schillende bergen en wijst er tenslotte op,
dat ons nu iets moois te wachten staat.
Wij zullen direct een groot fneer zien, dat
geheel omgeven is door bergen. Dat moest
Jets moois zijn. Gelukkig was ha'. weer
opgeklaard, zoodat wij zoo langzamerhand
onzen hotelhouder als wcerprofeet begon
nen tc beschouwen. Terwijl wij bij het
schoone bergmeer (Laacher Sec) stopten,
begon de zon net door te komen, zoodat
wij een buitengewoon mooi gezicht hadden.
Wij hadden een uur om de omgeving te
gaan zien. Nou, als wij een heele dag ge
had hadden, was het misschien nét vol
doende gcwccHt. Vlug kwamen de verschil
lende fototoestellen der tochtgenooten voor
den dag, om toch vooral van dit mooie
plekje oen kiek naai Engeland. Nederland
of naar een ander deel van Duitsehlnnd
moe te kunnen nemen als herinnering. Het
was juist zoo aardig, dat in onze auto drie
verschillende landen vertegenwoordigd wa
ren Vlug, zeer vlug hebben wij nog even
oen kijkje genomen in de schitterende ab
dijkerk. welke op een nou vel 'uiigs het
moer is gebouwd, om daarna nog eens
langs het spiegelgladde watervlak te wan
delen. Vlak vóór ons vertrek ontdekten wij
een zweminrichting en ^co aanle^qtrngor,
waar men roeibootjes kon huren, maar
helaas ontbrak ons den tijd om no even
onze e^ht Hollandsche sport het rorien
to beoefenen. Toen k cert r.r. - n bot
water stond te turen, begon ik bijno spijt
te krijgen, dat ik geen vischhongel luid
meegenomen. Mijn vischlicfde begon weer
-"VN I
Waar is -de veerman?
op tc komen, want ik zag een heele school
prachtige visschen rustig zwommen in het
kristalheldere water. Gelukkig voor de vis
schen, dat er geen hengelaars waren!
Wij zijn vorvolgons nog een eindje dc
bergen ingereden met de auto. Hierover
een volgende week nog wat!
DE CORRESPONDENTIE.
V e r g c c t-m ij n i c t j e. Welkom in
onzen familiekring. Ik hoop, dat Je een
trouw raadaclnichtje van me zult worden.
Wat heb Jo een leuk postpapier zeg; wie
heeft je daar zoo mee verwend7
Pallas Athene. Jij bent zeker ook
■een nieuweling in de familie van raadsel-
nichten cn -neven. Natuurlijk ben je wel
kom. Wat heb een mooien schuilnaam
gekozen!
Cl y via. Je hebt nu niet bepaald
2ulk schitterend weer getroffen, maar de
zee is altijd gezond, óók in den winter. Ik
vind het 's winters aan zee vaak veel
mooier dan 's zomers, omdat je dan eens
do mooie hoogc golven kunt zien. Blijf
nu woei ïcgclmatig de raadsels inzenden?
W arkruid. Het spijt rne zeer, maar
ik kan je helaas niet helpen aan Droste's
bonnen. Nog wel bedankt voor je gift voor
den ruilhandel. Hoe vond je het bock, was
het nogal naar jc zin?
Blauwe Distel. Dat je welkom
bont behoef ik jc zeker niet meer tc zeg
gen. want je weet misschien wel, dat ik
liofst zooveel mogelijk nichten en neven
heb. Nog wel bedankt voor jc bonnen; kijk
maar eens in den ruilhandel, daar staat
ook nog iets voor Jou in.
Blauw kras. Ik zal altijd met ge
noegen bonnen voor den ruilhandel in ont
vangst nemen, want dan kan ik tenmin
ste con andere nicht of neef cr weer een
plezier mee doen. Nou begrijp ik hoe je
aan dien schuilnaam bent gekomen.
Pi tun ia. Jammer dat je vorige
week dat eene raadsel niet kende, maar
dit is niet zoo heel erg. Jc kunt toch ook
niet altijd alles weten!
Reinaard. Deze schuilnaam klinkt
tenminste heel wat beter. Ik hoop, dat je
even slim bent als dc vos Reinaard. Zeker,
ik heb op m'n reis veel genoten en veel
gezien.
Speurder Het. weer is inderdaad
zeer slecht; als ik het nu voor liet kiezen
had, zou ik liever maar meteen winter heb
ben, want vorst is altijd nog beter dan re-
gcn.Of ik naar schaatsenrijden verlang?
Och, ik doo het altijd erg graag, maar
het lijkt me nu toch nog wel wat vroeg
om er naar te verlangen. Zie vorder maar
eens in don ruilhandel.
Bobby. Bedankt voor je gilt. Ik ben
blij dat ik je nu ook nog iots ervoor in ruil
kan geven. Zie maar eens In den ruilhan
del. Heb je het zoo druk met bet huiswerk;
in welke klas zit je nu?
Cupido. Nou zeg, daar zullen do
huisgonooten zeker mee verrast zijn. Ik
denk, dat zij nu wel iedere weck veran
dering van den tijd zouden wenschen. Ik
wist niet, dat ik zulke huishoudelijk aan
gelegde neven had!
Rozoknop. De ruilhandel bevat het
antwoord op je eerste vraag; ik heb ge
noeg van die plaatjes. Hoe gaat het nu
met de oefeningen, begin jc ze al «en beet
je onder do knie te krijgen?
Woudloopcr. Dat is geen good
vooruitzicht zeg, als jo nu al vreest, dat
do club misschien weer gauw uit elkaar
gaat. Hoe kom! dat zoo? Laat ik jc in
ieder geval goed succes toewcnschen.
Molenaar. - Bedankt voor do toto,
hij is erg duidelijk. Als jo hem soms lie
ver weer terug wilt hebben om cr een fa
milielid een plezier mee tc doen, schrijf
het me dan maar even Ik heb hem nu
gezien en ben blij dat je me daarvoor dc
gelegenheid hebt gegeven.
Nachtegaaltje. Hoe gaat het met
het toonccletukjo, ken je je rol al goed?
Tot mijn spijt heb ik geen sigarotten-
plaaijes meer; ik zal weer eens sigaretten
koopen, waar zo bij do doosjes zijn ingeslo
ten. Wat heb 'c een aardige toekoning ge
maakt; vertel me eens, wat heb jc voor
teekenen op je rapport?
Zo n n e r o o s j c. Bedankt voor je gift;
Dwerg zal er wel erg blij mee zijn denk ik.
Dwerg. Zooals je in den ruilhandel
zult zien denk ik aan jou verzamelingen
ook. Hoe gaat het met de Verkade's plaat
jes, begin jo cr al een hoeveelheid van te
bezitten?
Luidspreker. Ik vind het erg
aardig, dat je je laatste half uurtje besteedt
om mij een briefje to schrijven. Het i6 wel
kort, maar dat kon ook niet anders.
Iris. Pen aardig cadeau hebben jul
lie io ondrnvijzor gegeven. Moet ;e soms
weer gauw een rapport krijgen, dat je
zooveel huiswerk hebt?
Roodborstje. -— Dat lijkt me wel een
aardig spelletje, hoewel ik bel vroeger '/.elf
nooit gedaan heb. Wij kendon wel het pand
verbeuren on daar hebben wij altijd veel
pret mee gehad.
Kanarie. Het gaat wel met jc cij
fers, maar voor taal moet. je. nog eens
goed je best doen, dat merk ik ook wol
aan jc briefjes. Je moet vooral veel en
goed lezen, dan leer Je meteen veel woor
den kennen.
Bruinoog. Bedankt voor je bonnen.
Jc boft, dat ik die bon nog voor je heb, kom
hem Maandag maar even halen. Hoe gaot
het met de pianoles, begin jc al aardig op
te schieten?
De oplossingen.
I.
HARDER W IJ K
A a 1 s m e o r
Rusland
D o o i o r
E m m c n
Roos
W i m
IJ s
K
II
Bereden politic met: Biliton, peor cn
Ede.
De prijs is deze week voor Zonnc-
roosje, die hem Maandag aan ons bureau
kan komen afhalen.
Nien wc Raadsels
x
x
x
x
x
x
x
x
x
kruisjesltjn komt de naam van
in Gelderland.
Ie rij: een huishoudelijk artikel.
2e rij: een familielid.
3c rij: een riviertje in onze pro-
lo ril: oen boom.
5e rij: een meisjesnaam.
6e rij: een viervoetig dier.
7c rij: eon visch.
8c rij: een lichaamsdeel.
9c rij: een bezittelijk voornaam-
II
Op de
een stad
Op de
Op de
Op de
vincic.
Op de
Op do
Op do
Op do
Op de
Op de
woord.
Mijn geheel is iets dat nog niet lang
geleden begonnen is on ieder jaar woer
terug keert. Het bestaat uit 14 letters.
S. 4. 2. 9. 7. is een meubelstuk.
I. 12. 3. 4. is een lichaamsdeel.
5. C. 7. 10. 13. is iets dat men vaak langs
grachten vindt.
II. 12. 14. ia een hemollichaam.
ONZE RUILHANDEL.
Warkruid heeft me een paar pad-
denstoelenplaatjcs en een Amstclpenning
gezonden. Wie kon haar eens helpen aan
een paar plaatjes van het Droste's al
bum?
Blauwe Distel zond me cenigc pad-
denstoelenbonncn, 1 pelikaan cn een paar
plaatjes van „Het honderd dierenboek" van
Kani6 en Gunnink. ZIJ kan in ruil daar
voor een paar kwattasoldaatjes komen
halen.
B 1 a u w k r a 6 stuurde me eonige Bus-
sink's plaatjes cn een paar poddenstoe-
lcnbonnen. Ik heb géén bon van Heg's
thee voor hem kunnen vinden.
Speurder kan een paar Amstelpen-
ningen komen halen.
Bobby heeft me een paor Amstelpen-
ningen en een paar Erdalpunten gestuurd
in ruil hiervoor kan hij een paar plaatjes
van „De Wereld in Beeld" komen halen.
Rozeknop heeft mijn voorraad voor
den ruilhandel aangevuld met een paar
Bussink's plaatjes, een bon voor Droste's
cacao, een plaatje van het vogeldetormi
neerhoekje en een paar plaatjes van Coe-
lingh's wandkaarten „Spoorwcgwondcren
der Wereld". Wie kan hier iets van gebrui
ken? Rozenknop kan in ruil voor dezo
plantjes een paar plaatjes vnn liet Rood-
bnndalbuni komen halen.
Zonncrooöjc zond me nog eenigo
bonnen van Douwc Egberts en een paar
postzegels voor Dwerg.
Dwerg kan een paar postzegels van
ZonnToosie komen halen, benevens een
naar paddenstoelenbonnen.
B ruinoog, die rm eori paar padden
stoelen- en Kiazim Krnin honneri zond. kan
een pst plaat'es van het Vogel lotormincer
boekje komen halen.
oom pnr.
door N. PERNOT.
Heb je wel eens van Inktlapje gehoord'?
Inktlapje is een vriendinnetje van ma
Toon ze zeven Jaar was, ging ze voor het
eerst naar school. Ze kon al flink lozon,
maar in het schrijven was zc nog lang
geen baas.
„Dat zal Suzic/' want zoo heette zo eigen
lijk, „dat Suzio gauw gonoeg lceron.' ecl
dc Juffrouw.
En zo gaf bet nieuwe kind oen schrift
mot schrijfvoorbeelden, dio zo na moest
maken met pen en inkt, als een groote
meid.
Suzie zette zich vol ijver aan het werk. Do
inktkoker was wat vol. maar daar lotto
zij niet op Ze doopte pen en penhouder
flink tn do inkt en begon. Ze had don
ook nog geen drie letters geschroven of
haar handen lekon veel op die van den
knecht van Sint Niklaas en er droop oen
dikke inktmop uit de veel te volle pon, juist
op haar schrift.
Suzie keek hulpeloos rond en nam, ten
oinde raad, Jc zult het niet wlllon geioo-
ven, haar zakdoek om haar pennehouder
af te vegen.
Ziezoo, nu kon zo weer met niouwon
moed beginnen. Jammer van die inktvlek,
bet leek wel een luchtballonnetje. Wat zou
dc Juffrouw wel zeggen?
Suzie keek naar het meisje, dot. naast
naar zat; gek, die schreef rustig door, met
schoone vingers Daar kwam do Juffrouw
langs. Suzie legde vlug haar pen neer en
vorstopto haar handen onder haar lesse
naar. Maar ze had alweer de pon te diep
ingedoopt en toen ze zoo vlug haar han
den op haar schoot verborg, maakten de
zwarte vingers oen flinko vlek op Suzic's
schoone Jurkje. Ze merkte cr niets van on
pakte weer lustig dc vuile pennehouder
op, doopte nog eens flink in en begon weer
ijverig aan de a's on i s en os.
De haren hingen haar over het gezicht-
Je, zoo ingespannen zat ze te werken. Su
zie werd er warm van.
Met eon vluggo beweging streek zij ze
van haar voorhoofd weg cn maakte, zonder
bet te weten oen zwarte streep op haar
neus cn boven-haar rechter wonkbrauw.
Toen het uur uit was, mochten de kin
deren opstaan cn oen kwartiertje samen
spelen. Suzie keek vergenoegd rond; nu
zou ze eens gauw kennis maken met dc
andere meisjes. Ze wilde naar ze toegaan,
maar het was not of cr con paor meisjes
om haar lachten. Suzie kreeg eon kleur on
om haar verlegenheid niet tc laten mer
ken, haalde ze haar zakdoek te voorschijn
en begon haar neus te snulten.
Maar nu werd het nog ergor, twee of drie
van de kinderen bogonnon te proesten van
het lachen, toen ze zooveel inktvlekken bij
elkaar zagen op schort, zakdoek, neus,
voorhoofd en handen.
Suzie, die niot begreep, waarom do meis
jes haar zoo uitlachten, trok eon bedroefd
gezichtje. Nu durfde ze <le anderen heele-
maal niet aan te spreken en ze had toch zoo
graag willen weten, hoe ze allemaal heet
ten en hou oud zo waren. Het scheelde niet
veel of de waterlanders waren gekomen.
Daar stapte een meisje met een grappig
gezichtje naar haar toe. „Zeg, Inktlapje,
doe Je mee? Laten we maar gauw beginnen,
want anders is het speeluur om.'
Inktlapje noemde ze haar' Déérora had
don de meisjes dus zoo gelachen.
Suzie keek naar haar banden on naar
dio ongolukkige zakdoek cn begon toen zelf
ook te lachen, maar eigonlijk schaamde zo
zich wel een beetje.
„Kom Inktlapje", riepen nu ook do an
deren, „kom, dan gaan we krijgertje spe
len."
En zoo had zo de ecratc dag op school al
een bijnaam gekregen cn die naam raakto
zij zoo gauw nog niet kwijt
Toch deed Suzie haar best er nooit meer
zoo vies en zwart uit to zien. Elke keer,
als ze begon te schrijven, moest ze denkon
aan dat nare oogcnbltk toen zo zich zoo
verlegen en verlaten had gevoeld.
AI heel gauw leerde ze wat handiger met
en inkt om gaan; en al valt cr nog wel eens
een vlek op lessenaar of schrift, als zij nu
uit school komt, ziet zo er haast oven
9choon cn netjes uit, als 's ochtends wan
neer ze er heen gaat.
En weet jo welke verrassing Suzie op
Sint Niklaas in de lessenaar van al haar
vriendinnetjes heeft gelegd? Haar visite
kaartje, in den vorm van eon aardig inkt
lapje.
(Uit „Zonneschijn
De Fransche les was afgeloopen. Ilct
wachten was op de handwerkonderwijze-
res. De meisjes zetten haar mandjes of
kistjes gereed cn diepten haar werk op uit
haar boekcntasschen, want ze hadden het
mee naar huis moeten nemen om er wat
aan te doen.
„Hemel, Kitty, t heb mijn handwerk ver
geten,"' zei Elly, die overal in haar tasch
zocht.
„Kijk eens goed, El, 't zit ml89cLien er
gens tusschen," hernam Kitty.
Elly haalde één voor oen al haar boeken
uit haar tasch. Maar t zat nergens tus
schen. Zóó klein was het trouwens ook
niet. Bah, wat vervelend 1
„Heb Je 't soms taten vallen'''' opperde
Kittv. En snm^n verdwenen ze op den grond
om te zoeken Maar 't werk lag er niet In j
den lessenaar was het ook niet
„Zit het misschien in je mandje? Heb je
't wel mee naar huis genomen?"
„Zeker heb ik het mee naar huis geno
men. Ik heb er gisteravond nog aan zitton
werken, toon Moeder kousen zat to stop
pen.
„Poeh! kouson stoppon. Dat heb ik gis
teravond ook nog zitten doen.'*
„Jij, Kit?"
„Ja zeker. Ik! Dacht Je. dat mijn Moeder
al dio kousen van zes kinderen alloon kon
stoppen? 'k Help altijd mee, maar prettig
vind ik het niet Toch neemt Mam altijd,
die 't orgstc kopot zijn. Echt moedermanier,
hè?"
Dc juffrouw kwam binnen.
„Wat zou juffrouw de Hu zeggen? Zou zo
woedend zijn?'' vroeg Elly.
„Ik weet het niot," zei Kitty. „Misschien
mag jo wel gaan lezen of je werk maken.
Dat mocht ik verleden jaar ook eens, toon
ik mijn handwerk vergeten had."
„Ja, m.aar toen was juffrouw de Ru er
nog niot," zei Elly.
„Dat is zoo," antwoordde Kitty. Zo was
dit jaar niet overgegaan on had hot vorig
jaar een andcro handwcrkondorwljzores ge
had.
Do bel ging. Nog ovon praatten de meis
jes door.
„Stilte, meisjes! Hebben jullie de bel niet
gehoord?" zei de juffrouw
Allo meisjes begonnen. Allcon Elly bleef
stil met haar armen op de bank zitten.
„Waar is jo werk, Elly?' vroeg do lecra-
rcs.
„Ik heb het vergeten, Juffrouw."
„Vergoten?"
„Ja, juffrouw Ik dacht vast, dat ik het in
mijn tasch gedaan had."
„Nu, dan moet je maar wat anders gaan
doenJuffrouw do Ru stond op en ging
naar de tafel.
„Zou ze een boek zoeken?' dacht Elly.
't Was echter geen bock, dat voor den dag
kwam, maar een hcngsclmandje, hel
mandje, waarmee do juffrouw 's morgens
altijd op school kwam.
„Kom maai eens hior, Elly," zei do lecra-
rcs.
Elly kwam vóór de klas eu zag, dat het
een mand met kousen was: grijze en beigo
cn bruine kousen, 't Leek Moeders kousen-
mand wel. Wat zou dc juffrouw danrmeu
willen?
Juffrouw de Ru haalde een paar beigo
kousen te voorschijn. Toen zocht ze een
kaartje stopgaren op, dat in kleur met de
kousen overeenkwam en gaf do kousen en
het garen aan Elly.
„Ziezoo," zei dc juffrouw. „Ga jij dan
die kousen vanmorgen maar stoppen.
Elly trok een lang gezicht, toen zij naar
haar plaats ging. Dc meisjes keken haar
veelzeggend aan.
„Dat Is wat anders dan lezen, hè," zei
Elly tegen Kit, „maar Ik kan het niet,
Elly duwde den maasbal in de kous en
2ocht de gaatjes op. Toon deed ze een draad
in de naald.
Maar wat nu'? Op de lagere school had
ze wel eens een slop op baar maaslap ge
maakt. Maar dit was zoo fijn.
„Zal ik het jo een6 voordoen?" vroeg Kit
ty, toen ze zag, hoe ongelukkig haar buur
vrouw er bij zot.
„Hè, ja!" zei Elly blij
En handig deed Kltty haar voor, hoe zc
een net stopje moest maken.
„Kijk," zei ze, „daar zit nog zoo'n klein
gaatje. Probeer jij dat nu eens."
Elly probeerde hot. Het werd wol niet
zoo mooi als dat van Kit, maar 't viol nog
al mee. Do volgende stopjes gelukten al
beter. En toen do les afgeloopen was, waren
de kousen heel. Juffrouw do Ru keek het
na en knikte tevreden.
„Zie zoo!" zei zc. „Die kan ik morgen
weer aan."
Toen Elly thuis kwam, zei Moeder:
„Je had je handwerk op tafel laten lig
gen."
„Ja, dat merkte ik ook En u raadt nooit,
wat ik nu heb moeten doen," zei Elly.
„Nu, misschien heb je moeten borduren
aan het werk van een mei9jo, dat ziek
was," zei Moeder.
„Neen, 'k heb kousen gc topt"
„Echte kousen gestopt?" vroeg Moeder
verwonderd.
„Ja, beige kousen van do juffrouw. Zc
had een heele mand vol."
„Ik heb ook een heele mand vol," zei
Moeder, „maar ik heb geen H. B. S. meis
jes, die zo voor me maken."
„Toch wel," zei El. „Ik ben toch ook
eon H. B. S. meisje. Ik ken 't nu. En nu
zal ik u ook helpen."
„Lieverd," zei Moeder, terwijl ze Elly een
kus gaf.
's Avonds zaten Moeder cn El gezellig bij
elkaar met de kousenmand tusschen zich
in. Het schoolwerk was af en de kleintjes
waren naar bed Het theewater raasde
zachtjes op dc kachel. En de rook van
Vaders sigaar hing zoo vertrouwelijk in dc
kamer.
„Ik heb nooit geweten, dat kousen stop
pen zóó gezellig was." zei Elly.
„Ik ook niet" zei Moeder.
Maar ze begrepen beiden, waardoor het
nu zoo prettig was geworden.
J. H. BRINKGREVF.—ENTROP.
Booze woorden, lieve kind.
'k Hoop, dat je 't zult weten'
Worden o, zoo vlug gezegd,
O, zon traAg vergeten!
Booze woorden doen zoo'n pijn
Brengen zoo'n verdriet!
Wil je dus dat leed niet doen,
Spreek ze dan toch niet'
R. WINKEL
