Kerstmis van den vogelaar
KERSTMIS IN DE
KINDERKAMER
Voor de Kerstdagen
ENKELE KERSTGEBRUIKEN
Wanneer men een kinderfeestje geeft op
Kerstmis, moet men de kinderen zooveel
mogelijk aan zichzelf overlaten. Als men
de leiding van het feest voortdurend in
handen der volwassenen laat, zullen deze
er zelf even gauw genoeg van krijgen als
de kinderen. Het is dus beter, slechts mee
te doen, om het ijs te breken en de feest
vreugde aan e,ang te krijgen, en daarna al
leen toezicht te houden om kibbelpartijen
te voorkomen en te zorgen, dat alle kin
deren in het spel worden opgenomen. Ver
der zal men niets behoeven te doen, zeker
niet wanneer de gastjes ouder dan zes jaar
zijn.
Het is dus een goede regeling, de kinde
ren samen met de volwassenen te laten
lunchen en hen verder in dc kinderkamer
te laten spelen. Daar wordt er ook thee
voor hen geschonken, terwijl slechts een
kinderjuffrouw een oogje in het zeil houdt
cn de gastvrouw af en toe even komt kij
ken. Ook een zusje of nichtje van een jaar
of veertien kan zeer veel doen voor het
bezighouden der kinderen, meer dan de
meeste volwassenen.
Ook al hebben de kinderen zoo juist een
flinken maaltijd gehad, bij een feest be
hoort voor hun besef snoepgoed en daarvan
moet er dan ook een goede hoeveelheid
aanwezig zijn. „Beter één keer goed dan
twee keer kwalijk", geldt zeker voor een
kinderfeest. Men geve echter niet te veel
zoctighoid, doch bijv. kleine soepbroodjes
met verschillende dingen belegd, geroos
terd brood cn zoete beschuitjes. Ook met
jam gevulde platte bakjes van feuilleté-
decg zijn welkom.
Verder staat er in de kinderkamer een
groote tafel met verschillende gezelschaps
spelletjes, waaronder ook cenige zeer ge
makkelijke. Ook legkaarten behoeven niet
altijd moeilijk te zijn; er zijn zeer gemak
kelijke onder. Op een der wanden is een
ezel zonder staart geteekend, waarop de
kinderen geblinddoekt een staart moeten
prikken. Voor jongens is een schijfschiet-
spel met rubberprojectielen het aangewe
zen spel; als men met hagelkorrels laat
schieten, komen er. te licht ongelukken
van. Verder wordt het projectiel met een
lang, dun touwtjo vastgehouden, om te
voorkomen, dat hot telkens wegraakt.
Bovendien is cr ook in dc kinderkamer
een Kerstboom opgesteld, waaraan o.a.
kleine cadeautjes voor de kinderen han
gen. Pistaches zijn ook zeer geliefd bij kin
deren cn vormen een aardige tafelversie
ring. Tenslotte nog iets: men heeft met
het eten en het snoepgoed het meeste sue
ces, wanneer men de kinderen te voren
niet te veel laat eten, terwijl ook op den
grooten dag zelf niets te eten wordt gege
ven, wat voor de jonge kinderrjiaagjes
slecht verteerbaar kan zijn. Vooral door dc
drukte en de opwinding wordt de kans, dat
het een of ander hen slecht bekomt, nog
grooter. Verder worden de kinderen met
verstand gekleed, d.w.z. men trekt ze geen
warm goed uit, omdat de kleertjes bij dun
ner ondergoed meer tot hun recht komen,
terwijl men hen ook niet plaagt met klec-
ren, waar zij bizonder voor moeten oppas
sen. Tenslotte hebben zij op Kerstmis even
veel behoefte aan frissche lucht on slaap
als op een anderen dag, daarom is het aan
te hevelen, de kinderen althans éénmaal
een flinke wandeling te laten doen, terwijl
de kinderpartij niet te laat afgeloopen mag
zijn. Als men vroeg genoeg begint, is dat
ook geen bezwaar.
Kerstkoekfes.
150 gram boter
150 gram bloem
60 gram basterd suiker
50r gram amandelen
Hak boter en bloem, kneed met de suiker
lot een Hinken bal deeg, rol het dun uit
en steek cr met een wijnglas vormpjes van,
terwijl men met een likeurglas in het mid
den nog een rondje uitsteekt, zoodat men
kransjes krijgt, die men bestrooit met de
gepelde en fijn gehakte amandelen. Leg ze
voorzichtig op een bakblik cn bak in matig
warmen oven 15 minuten.
Kerstbrood.
500 gram bloem 200 gram rozijnen
40 gram gist 50 gram krenten
2 eieren 50 gram sucade
100 gram suiker 25 gram amandelen
100 gram boter 20 gram snippers
10 gram zout ongeveer 1H d.L. melk
Doe de bloem in een flinken kom, maak
een kuiltje in het midden, doe daarin dc
gist en ruim de helft van dc lauwe «melk,
laat dit 20 min. staan op een warme plaats;
daarna voegt men de eieren, suiker, boter,
zout en de rest van do melk too cn kneedt
alles met de handen zoolang, tot het deeg
van dc pan en dc handen loslaat cn ge een
elastisch geheel hebt gekregen; echter min
stens 10 minuten.
Nu laat men het deeg wcer rijzen, maar
dit keer zeker wel een uur. Nu volgt de
laatste bewerking, n.l. do toevoeging van
tic melange, d.w.z. "de rozijnen, krenten,
snippers cn de goed gehakte sucade en
amandelen, waarna men alles in den brood
vorm overbrengt, die men goed heeft in
gevet en met paneermeel bestrooid; laat al
les nog 20 min. rijzen.
Men warme de oven gedurende 10 min.
vóór en plaatse het brood er in om het
drie kwartier te bakken.
Om zich te overtuigen of het baksel gaar
Ss, steekt men er met een breinaald in, die
Sr dan geheel droog uit moet komen.
Terwijl de menschen zongen:
Vrede op Aarde, had zich op
het bruischende meer een
drama afgespeeld
Dc „fügeler" zoo noemden dc dorpsbewo
ners hem altijd met hun Fricschcn tongval.
Zelfs de jongeren kenden den juisten fami
lienaam van ouwen Teun niet eens.
Sedert de laatste dagen woonde hij vlak
bij het vriendelijke dorpje in midden Fries
land, waarachter zich de eindloozc weide
velden uitstrekken, doorsneden met talrijke
breede boezemwateren en smallere slooten.
Hier cn daar, heel in de verte, verhief zich
het spitse torentje van een dorp verder
staken wijdverspreid de boerenhoeven bo
ven de vlakte uit.
Wanneer Vriczeman kwam cn heel die
ondergeloopen vlakte in wintertijd niet den
gladdon ijsspiegel bevloerde, clan juichten
de dorpsjongens, haalden hun schaatsen
voor den dag cn reden her- cn derwaarts
uren aaneen.
In het voorjaar, als de talrijke watermo
lens do „miedèn" droogmaalden, zoodat
langzamerhand het vochtige gras kwam bo-
venkijken, streken er duizenden moerasvo
gels neer van diverse pluimage, om er in
lentetijd hun broedplaatsen te kiezen. Hier
in de vredige landouwe, stond het huisje
van den „fügeler", waar hij woonde met
Berber, zijn vrouw cn Marieke, liun klein
kind.
Weelde hadden ze nimmer, nimmer ge
kend, de beide oudjes. Als boerenarbeider
was hij getrouwd in den tijd, toen de loonen
in het boerenbedrijf nog zeer laag waren.
Al die jaren was het hard werken neen.
zwoegen geweest om er te komen van liet
geringe weekloontje. In het begin van hun
huwelijk moest de frissche, roodwangige
Berber, een goudappel gelijk, al den dag
nog meehelpen op het groote bedrijf van den
boor met zijn dertig stuks melkvee. Dat ver
ruimde de inkomsten liog.iets.
Tot dadr al spoedig'iiï hét'kleine arbei:'
dershuiske achter do knotwilgen bij dc
boerderij een kleine wereldburger werd ge
boren, die de moeder grootendeels in be
slag nam. Wat waren ze gelukkig met hun
kleine Marieke, hun schat. Teun werkte wat
hij kon, was krachtig en sterk cn Berber
had hcur huisje proper in orde, waar voor
het kleine raam, door klimop omgeven, de
wieg stond voor hun lieveling.
Tot... na twee jaar een donkere wolk
over het kleine arbcidershuiskc kwam va
ren. Marieke werd ziekzwaar ziek
twaalf dagen later klopte de klok in het
dorpje zoo droef, toen ze hun grootste bezit
voerden naar de stille plek, waar de treur
wilgen zich buigen ter aarde.
Zeker... prachtig had de Dominé gespro
ken in het kleino sterfhuis... ontroerend
schoondoch het wiegje bleef leegcn
somberheid woonde, in het klimophuisjo te
midden van de verre velden.
Berber hielp weer regelmatig mee op de
boerderij, vooral in dnc hooitijd, wanneer er
op de plaats handen te kort kwamen. Zc kon
het best vinden met den boer en clc boerin,
die menigmaal een kop boter, Mat melk of
karnemelk meegaven aan cle arbeidzame
vrouw. En Teun bleef dc trouwe gediensti
ge... dc stoere robuuste werker, die lange
dagen maakte in het veelomvattende bedrijf.
Een jaar of drie later deed andermaal een
kleine Marieke heur intréc in do armoewo-
ning. Berber straalde weer van gelukon
Teun, liep hij niet fier... als het sterkste
werkpaard van den boer?
Voortaan bleef het geluk wonen hij do
vlijtigen... en het kind groeide op tot oen
gezonde deern. Later ging ze iederen dag
naar school met dc kinderen van den boer,
dwars door do bloeiende landstreek in den
zomer, in herfst en winter, langs de door
weekte kleipaden. En steeds krachtiger...
cn fleuriger werd het arbeidskinddat op
groeide tot een pronk der landouwe.
Was het wonder, dat spoedig Berend, do
zoon van Jan Drcyers, zijn oogen sloeg op
die bloeiende deernen het „paartje" dc
trots was van dc wcderzijdsche ouders?...
Dat was nu juist lien jaar geleden, dat
Teun en Berber ter bruiloft gingen, ter ge
legenheid van het huwelijk van hun dochter
met Borend, die evenals zijn vader en
schoonvader ook boerenarbeider was.
Trots waren Teun en zijn vrouw op hun
heide „kindoren" die een gelukkig huwe
lijk tegemoet gingen. Zeker, ook zij zouden
moeten ploeteren in hun levon... maar ge
zond waren ze en sterk
Tot... drie jaar later in veertien dagen
die vreeselijkc ziektede Spaansche Griep
de beide krachtige, jonge menschen opeisch-
te... en onverzorgd achterliet hun kleine
lieveling
't Klimophuisjo ontsloot op advies van den
dokter zijn deur nog vóór den droeven sterf
dag en zoo werd daar bij Teun eu Berber
het derdo Mariekenu als kleinkind, ge
legd in heur wiegje voor het raam.
Nog in hetzelfde jaar had Teun zijn dienst
als boerenarbeider opgezegd: het. landwerk
was hom te zwaar geworden.
Door voorspraak van zijn patroon was hij
gelukkig aangesteld als molenaar van den
polder cn sedert woonde hij met zijn vrouw
en kleinkind in het primitieve^ maar toch
zoo gezellige huisje op hct,niolcneri. terzij
van de ringvaart.
't Gaf geen ruim bestaan, zijn nieuwe
werkkring. Het molcnaarsbaantje was als
nevenbetrekking bedoeld. Van nu af aan
werd Teun vogelaar cn "trachtte hij met de
vangst van het trekwild zijn inkomen ecni-
germate te vorgrootcn. Eigenaardig beroep.
Leuk, die verzameling opgezette vogels: kio-
vïttcn, kemphanen, pluvieren, enz. Aan deze
vogels was aan do onderzijdo oen houten
pen gestoken, waarmede zc nr lrct weiland
konden worden geplant.
Maar behalve deze doode collectie bezat cle
oude ook een paar levende kicvitten in een
kooi, welke hij hij zijn fügelersbedrijf rroodig
had. 't Was een hoclc toer die beestjes door
te winteren met levend voedsel cn gehakt
vleeschafval.
Zoo trok de oudé dan in den vangtijd van
het trekwild, wanneer hij 'niet behoefde te
„malen", met zijn roeibootje tussehen de
wijde velden door cn schouwde lrij dc lucht
en gansch de omgeving af, om de juiste
plek uit te kiezen temidden van die laagge
legen landen, poelen cn plassen voor zijn
schülc (schuiltcnt).
Was éénmaal liet eenvoudige schuildoek
opgezet, dan werd het groote slagnet op het
land uitgespreid. Hiernaast werden dc op
gezette vogels in do weide geplant cn dc
heide levende kievitten op hun ring ge
plaatst, vanwaar touwtjes liepen naar de
tent, zoodat zc met een rukje aan het koord
begonnen te fladderen.
Ook het groote net werd vanuit dc schüle
bediend en kon pijlsnel overgeslagen wor
den over al die'lokvogels -
Waren dc voorbereideloif getroffen, dan
nam Teun achter zijn tentje plaats cn zocht
hij met zijn flikkeroogjes de lucht af, of- hij
ook in de verte enkele koppels pluvieren
zag naderen.
Niet zoodra ontwaarde lïtj een „wolkje",
of hij nam z'n becncn fluitje en bootste
precies het geroep der pluvieren na. Dun
naderde de koppel cn steeds dringender
lokte de fluiter achter zijn schuiltcnt. Tot
eindelijk de vogels neerstreken te
midden van de opgezette soorlgcnooten cn
het vorraderlijko net oversloeg.
Moordend bedrijf... maar noodzakolijk
voor den arme, die somwijlen oen vrij goe
den dag had, als er talrijke pluvieren wor
den verkocht. Maar over 't algemeen waren
dc verdiensten van den fügeler karig, wan-
noer hij dagen aaneen mot leege handen
terugkeerde. Zoo bleef er toch de armoe
wonen iu liet huisje op het molenerf.
't Was Kerstmis gew orden. Ruw weer des
morgens "vroeg, toen ouwe Teun in zijn
bootje stapte, om naar dc wijde velden te
varen, een tocht al naar gelang van meer
of minder gunstigen zeilwind, van twee ii
drie uur, vóór hij hij dc eerste boerderij
was aangeland. Zoo ongeveer logen zes uur
in den avond kon dc oude meestal terug
zijn in de kleine woning op het molenerf
een enkele maal met tegenwind werd liet
half zeven
Nuop Kerstavond, stoifd het arrnoc-
huisje verlaten. Opoe en Marieke waren
tegen zes uur van huis gegaan in den ru
wen, bulderenden winteravond. Jong!
wat een weer!
Maar Marieke wilde toch zoo graag naar
het Kerstfeest. Regelmatig had ze dc Zon
dagschool bezocht cn dc juffrouw had ook
haar beloofd het feest te mógen meevieren,
waar dc groote Kerstboom zou flonkeren,
met zijn honderden kaarsjes
Als Opoe het beur kleinkind met al da
gen van tc voren toegezegd had, om meo
to gaan met Marieke, dan zou ze fetcllig
thuis zijn geblevenzóó bulderde de
storm huiten. Een angstgevoel kon ze niet
onderdrukken; maar tochze zou gaan,
tcrwille van heur lief kleindochtertje.
Het koffielichtjo liet ze laag branden cn
de sleutel werd. na dc deur gesloten le
hebben, buiten in den hoek van de ven
sterbank gelogd, het vaste plaatsje, waar
Teun hem zou vinden bij zijn thuiskomst.
En tegen een uur of acht, half negen zou
den zc immers wel weer thuis zijn
'tWas prachtig die flikkerende groote
boom, waaronder op een tafel al de cadeau
tjes lagen voor de zingende kleinen. Dc
juffrouw vertelde van het „Ivindeko in de
kribbe" en daarna hield zo de aandacht
gevangen met zoo'n echt boeiend Kerstver
haal. De kinderkes zaten te luisteren met
opend mond.
't Orgel speelde heelindrukwekkendhet
kinderkoortje zong onder leiding van den
dorpsonderwijzer lieve Kerstliederen en
daarna werden de geschenken uitgedeeld
Marieke was in de wolken. Telkens weer
moest ze kijken naar dien hel flonkerenden
TOEN JESUKEN SPEELDE.
Toen Jesukon speolde in de schaduw
van 't huis,
toen woei door dc blacren melodisch
geruisch,
En toen hij in droomen langs bloei-
struiken trad,
was goudglans van zon op het effene
pad.
En toen Hij nadenkend het hoofd boog
terzij,
was de opene hemel hem dichter nabij.
En toen Hij welluidend een wonderwoord
sprak,
toen zong daar een vogel op rustigen tak.
Ilet lied van de luchten, dat was Ilem
een schat,
en bloei van de boomen cn glans op
het pad.
En 't denken en 't weten van 't woord,
dat Hij sprak,
en 't lied van den vogel op windstillen
tak,
Maar diep in Zijn droom, daar zag Hij
dc Kroon
\an bloeddroppen rood van Gods eenigen
Zoon
En Jezus, dc Koning der Koningen,
schreed
den hof door, on wit was zijn blinkende
kleed.
JOANNES REDDINGIUS.
boom, volbcladen met allerlei kralen en
sterren, sinaasappels en allerlei glinsteren
de versieringen. En toen ze tenslotte ook
hcur cadeautje ontving, een prachtige
handwerkdoos, kende haar geluk geen
grenzen.
Buiten bulderdo maar steeds de storm,
met steeds heviger vlagen cn stootcn.
Oude Berber kon haar gedachten maar
niet bepalen bij dc Kerstvertelling
en do zangerige liedjes van de kinderen,
zc klonken haar in de ooren als droeve
zangen. En .telkens als daar weer van die
donderende windvlagen huiten loeiden, dan
dacht ze aan Teun haar oude. Wat
een tocht in zoo'n vorschrikkelijkcn storm.
En maar steeds weer beklemdo haar
zoo'-h -vreemd gevoel van-grooten angst over
een droef gebeuren
Toen Berber cn Marieke om ruim hal#
negon doornat aankwamen op het molen
erf, brandde het koffielichtjc nog voor het
raam.
Maar dc deur was gesloten en dc
sleutel lag nog op dezelfde plaats in de
vensterbank.
Dan ontsloot de oude Berber dc deur...
ontstak do "oudcrwetsche hanglamp
keek stroef naar dc ouden rieten leunstoel
bij de kachel en schreide bitter.
Marieke bekeek liaar prachtig geschenk
van den Kerstboom
's Morgens, toen dc storm uitgeloeid was
cn de zon lichtte over het nog rumoerige
meer, vond men het bootje drijven bij den
rietzoom langs den oever. Maar oude Toun
zat niot meer aan de riomen.
Terwijl daar in den storm ach tigen avond
de dorpsbewoners plechtig hadden gezon
gen „Vrede op aarde, in de mensehen een
het bruisende meer ver van huis, een
welbehagen", had zich daar ginds op
drama afgespeeld een geweldige strijd
van een mcnsch tegen dc woedende ele
menten.
Ook voor oude Teun hadden op het don
kere water tijdens den storm dc Kerstklok
ken geluid D.
(Nadruk verboden).
KERSTGESCHENKEN IN HET
OUD-ROMEINSCHE RIJK.
Ter gelegenheid van den winterzonnestil-
stand vierde men ook in het oude Rome
een feest, de Saturnalia, dat evenals het
Germaansche joelfeest door Kerstmis ver
drongen is. De Saturnalia waren feesten
van uitgelaten vreugde; alle standsver
schillen hielden op cn de meesters dienden
hun slaven op dien dag. Tot de gebruiken
behoorde ook het wisselen van geschen
ken; bij voorkeur gaf men poppen, was
kaarsen en noten; deze gebruiken zijn dus
niet speciaal met het Kerstfeest verbonden.
Ook nuttige zaken werden ten gcschenko
gegeven; zoo spreekt Martialis van notitie
boekjes uit citroenhout of ivoor, schrijfta
fels, een .ivoren kastje voor het bewaren van
gouden munten, tandenstokers, gouden
haarspelden, parasols, pruiken en gekleur
de zeep.
DE KERSTBOOM VAN DEN
GOUDGRAVER.
Do kostbaarste kerstboom, die ooit ge
maakt is bij ons weten, tooide cenige jaren
geleden de salon van een millionnair, Cle
ment Schocten, in Hotel Lafayette te New-
York. Hij begon zijn carrière als remmer
op dc spoorwegen cn ging naar Klondyke,
toen hij do eerste berichten hoorde van dc
goudmijnen in Alaska. In betrekkelijk kor
ten tijd verwierf bij een vermogen van vele
milliocnen. Hij heeft voor den Kerstboom
180.000 gulden uitgegeven. Elk takje van
den reusachtigcn Kerstboom was met
klompjes goud belegd, terwijl 48 kaarsen
bevestigd waren in gouden houders. De
voet van den hoorn was bedekt door een
hoop goudstukken \an 20 Dollar elk.
Overal wordt het Kerstfeest gevierd, maar
ovoral op een andere manier. Ieder vogeltjo
zingt zooals het gebekt is.
Van al dio verschillende manieren wil dit
artikel iets verhalen. Niet van die feeste
lijkheden welke in alle landen eender zijn,
maar telkens een typeerend staaltje.
Amerika.
In Amerika b.v. wordt Santa Claus in
den Kerstnacht, gevierd. Dc kinderen krij
gen geschenken die voor zoovèr mogelljrc
in een oude kous gestopt worden en de
volwassenen doen zich te goed aan een
Kerstmaal, waarvan mincepio en plumpud
ding, benevens kalkoen de hoofdgerechten
uitmaken.
België.
In de Belgische dorpen leeft nog een al
leraardigst gebruik, dat vooral de interesse
van de jeugd heeft. Een roggebrood wordt
ver weggeworpen en het kind, dat liet Kerst
brood weet tc bemachtigen, is voor een
jaar koning, waaraan een eercplaats in dc
kerk verbonden ió.
Duitschland.
Zooals op St. Nicolaas onze kinderen een
verlanglijstje opstellen ter oriëntatie van St.
Xicolaas, zoo doen dc Duitsche kinderen
dit op Kerstmis, „Woinacbten'".
In dit land wordt buitengewoon veel werk
gemaakt van dit feest. Nergens ziet. men
fraaiere kerstboomen, nergens is ook de
kerstmaaltijd met z'n „Lebkuchen",' „Weih-
nachtsstollcn" enz. zoo uitgebroid.
Engeland.
Ook in Lugclknd slooft meil zich uit oin
van Kerstmis iets bizonders te makon. Het
zingen van Christmas-carrols is niet van
dc lucht cn de mistletoe kent vele gehei
men! De maaltijd is overvloedig cn de
plumpudding vormt ook hier „dc kroon op
het werk."
Noorwegen.
Dc Noren weten wat feestvieren is. Kerst
mis Joel noemen zij het duurt van 24
December tot 13 Januari. Uitgebreide maat
regelen zijn getroffen voor dc maaltijden en
de voorraad mjöd (wijn on honing), mag cr
zijn. Niet alleen voor de menschen wordt
gezorgd, maar op het platteland staan bij
iedere hofstede twee korenschovenvoor
de vogels! Ook zij moeten 'n „Gladelig Jul
hebben.
Zweden.
Een .typisch Zweedsch gebruikt stamt nog
uit den tijd van de heidenen, n.l. het ver
schijnen van dc Joelbock, een monsterlijk-
uitgedoste gestalte, waarin later een of an
der familie-lid wordt herkend.
Dc straatjongens houden cr een speciaal
sterrefoest op na. De sterrekoning Judas cn.
dc Drie Koningen gaan zingende langs de
huizen cn het is verwonderlijk te bespourpn
hoeveel sterrekoningen cn Judassen er wel
niet kunnen zijn.
Servië.
De Scrven hebben hun Badniach, een blok
oikenhout, dat op Kerstavond in de haard
moet branden en dat met veel plechtigheid
°.n vertoon wordt binnengebracht.
De Korstboom.
Hoeveel veranderingen het Kerstfeest zelf
ook heeft ondergaan, de Kerstboom was er
steeds aan verbonden. En al te zeer moet
men zich daarover niet verwonderen, want
vele eeuwen geleden reeds dacht men dat
bepaalde boomen zegen aanbrachten. Vol
gons prof. Arnold Meyer werd het eerst mel
ding gemaakt van een Kerstboom omstreeks
1600. Het was dc stad Straatsburg, die daar
van de primeur had. Verschillende schrij
vers staven dit bericht. Van uit den Elzas
via Duitschland werden ook de andere lan
den ermee bekend, Frankrijk in 1870 onder
invloed van de Duitsche soldaten.
KERSTKAARTEN ONDER DE
STAATSHOOFDEN.
liet gebruik, elkaar kerstkaarten to stu
ren, gaat rneer en meer verloren. Het is
echter nog altijd in zwang bij vorstenhuizen
cn bij presidenten.
Deze kerstkaarten worden door vooraan
staande kunstenaars ontworpen en het on
derwerp is elk jaar iets anders. Vele vor
sten laten op do kerstkaarten gebeurtenis
sen uit hun eigen leven of uit de geschiede
nis van hun land afbeelden, anderen geven
dc voorkeur aan godsdienstige onderwer
pen. Zoo laten in Engeland de koning en
de prinsen hun kaarten voorzien van eeu
voorstelling uit Eugeland's geschiedenis,
terwijl.do koningin en de prinsessen eeu
kribbe met het Kerstkind of een ander op
Kerstmis betrekking hebbend onderwerp
kiezen. Deze kaarten worden uitsluitend
verzonden aan staatshoofden en de naaste
familieleden der regecrcncle vorsten. -
