AKEnSFT)öEm€HmC3BM0
Onze BALANS OPRUIMING begint heden
WAAROM
H. GLASTRA Co.
Buitenland
Willem Groenhuizen
Woensdag 31 December 1930
r" M -DE EEMLANDEft*
29e Jaargang No. 155
DE EENZAME VRIJGEZEL
N.V. COMPAGNIE LYONNAISE
ONZE BESTE WENSCHEN
VOOR 1931 AAN IEDEREEN!
N.Y. XJmuider Vischhandel
(Hoofdkantoor IJmuiden)
Utrechtschestraat 40 Tel. 92
BRIAND'S PLANNEN
INZAKE PAN-EUROPA
BRUTALE STRAATROOF.
TEMAINZ
ERNSTIGE RELLETJES
IN BERAR
Be Verdwenen Oelera
H
EEN OUDEJAARSVERTELLING.
Geluidloos sloot de knecht de deur. Het
scheen dat de man, dien hij alleen in de
kamer achter liet, in diepen slaap was en
hij elk gerucht, dat hem daaruit zou kun
nen wekken, wilde voorkomen. Hij liep
door de gang, overtuigde zich dat de huis
deur goed was gesloten, en keerde daarna
terug naar het dienstbodevertrek. Anna, de
meid, wachtte hem daar op.
Wat heeft hij nu weer voor kuren?
Ik weet het niet, antwoordde Louis,
maar hij is in geen tijden in zoo'n slecht
humeur geweest.
Waarom is hij niet uitgegaan?
Ze zijn hem komen halen, maar hij is
blijkbaar niet meegegaan. Hij was kwaad,
omdat het niet al te warm meer was in
zijn kamer, maar er was voor mij toch geen
aanleiding om het vuur op te stoken als-ic
uitgaat. 11ij is zeker uit zijn humeur over
dat laatste proces. Als je in de krant leest
heeft hij daar geen succes mee gehad.
'Vrijgezellen moeten op zijn leeftijd
trouwen, zei Anna wijsgeerig. Al doen ze
het alleen maar om op Oudejaarsavond
niet alleen te zijn.
In zijn schemerduister werkvertrek zat
Emile van Breeveïdt bij het open haard
vuur dat nu en dan zijn scherp gelaat hel
der belichtte. Norsche trekken lagen otn
de smalle lippen en zijn voorhoofd ver
toonde diepe rimpels. Hij was ontstemd en
zocht dat te verklaren in het gedrag van
anderen, van zijn vrienden. De uitnoodiging
voor het oudejaarsfeest bij een van hen had
hem eigenlijk dezen ellcndigcn avond be
zorgd. Nog geen kwartier terug waren
Agathc en Charles, de jonggetrouwden, hem
komen halen, maar toen Agalhe weinig
tactvol de edelmoedigheid van gastvrouw
en gastheer had geprezen, omdat zij licm
Emilo; de eenzame vrijgezel op haar aan
dringen ook hadden uitgenoodigd, was er
plotseling een wrevel bij hem opgekomen
tegen zijn vrienden. liet ergerde hem, dat
hij een uitnoodiging had gekregen door
Agathc's bemiddeling, en hij voelde dat als
een grove belccdiging tegenover zijn per
soon.
raad geven: stap in cn ga mee.
Agathe had op een moederlijken toon ge
sproken, zooals tegen een kind, dat men
met zachten drang voor zich wil winnen.
Dit ergerde hem nog meer, en hij was bijna
driftig uitgevallen toen Charles, hoewel hij
het natuurlijk goed bedoelde, hem gevraagd
had toch niet zoo stijfhoofdig en trotsch to
zijn. Na een korte groet sloot hij zonder
meer het portier, zei den chauffeur verder
te gaan cn keerde in huis terug. Het vuur
in zijn kamer was bijna, uitgegaan, en hij
had Louis er een verwijt van gemaakt cn
hij was-opgestoven cn had zijn drift uitge
stort, toen deze zijn nieuwsgierigheid over
het plotseling thuisblijven niet kon bedwin
gen.
Ook zijn houding tegenover Agathc hin
derde hem. Dc gedachte, dat zij zijn aan
matigend gedrag, dat hij den chauffeur be
vel gaf door te rijden, kwalijk zou nemen,
cn ook dat hij den gastheer zijn verontschul
diging rnocst maken over het wegblijven,
kwelde hem. Hij zat nu liier alleen, de an
deren zouden feest vieren, als de klok haar
twaalf slagen deed hooien, zou do uitgela
tenheid haar hoogtepunt bereiken, cn nie
mand die aan hem dacht.
Zijn gedachten gingen terug naar zijn
jeugd, naar liet leven vroeger, liet was vroo-
1 ijk geweest. De jeugdjaren waren emotie
loos voorbijgegaan en in zijn studententijd
langer dan noodzakelijk, had hij vlot ge
leefd en zich flink geweerd. Aan één stuk
had de zon geschenen boven zijn levensweg,
totdat bij zijn afstudeeren, de dood van zijn
vader do eerste wolken er boven had ge
dreven. Hij trok het leven in, had zich ge
vestigd, en zijn moeder was eenzaam in het
stille stadje achtergebleven.
Moeder. Het woord kwam hem onge-
gemerkt over de lippen. Hij schrikte ervan.
Was hij nu nog sentimentcel bovendien?
Mannen zijn niet sentimenteel. Overge
voelige mannen slagen niet in het leven, en
hij was geslaagd.
Een kinderlijke genegenheid had hij nog
voor zijn moeder. Als hij bij haar was en
haar tengere handen in dc zijnen hield,
dan verbeeldde hij zich soms wel dat hij
liet geluk betastte en vasthield; haar dunne
grijze haren streelde hij dan cn in een spon
tane opwelling drukte hij een kus op het
smalle \oorhoofd. Hij had zich er later over
geschaamd, dat hij -zich zoo kinderachtig
gedroeg.
Vreemd, die kleine vrouw zijn moe
der. Spottend had hij zich dikwijls uitgela
ten over haar oprecht geloof in God. Te laat
zag lhj steeds weer in dat dat grof was en
hij haar griefde. De laatste jaren was er
nooit weer over het geloof gesproken, een
keer nog, toen zij naar het kleine dorpje
was verhuisd en hem bij een van zijn eerste
bezoeken had gevraagd mee te gaan naar
het oude en vervallen kerkje, dat haar zoo
bekoorde.
Hij stond op, verwenschte zijn ongevoelig
heid: zij zat daar alleen met de herinne
ring aan het vroegere rijke leven hij hier.
En bijna was hij naar zijn oppervlakkige
vrienden gegaan, alsof er geen beter gezel
schap was.
De auto, zei hij vriendelijk tegen Louis,
die op zijn bellen was verschenen. Ik wilde
nog uit. Jullie hebt in dc keuken toch geen
oudejaarsfeest, waar ik je in stoort
Louis keek verwonderd. Zijn strak ge
zicht ontplooide, en, zonder op de vraag
acht te slaan, vond hij de vrijheid te spre
ken:
TTct is verstandig dat U nog gaat.
We gaan naar Beek. Emile glimlachte.
Naar de oude mevrouw.' De stem van
Louis klonk verblijd.
Bij het verwisselen van zijn avondklee-
ding voor een stemmig costuum, dacht hij na
over Louis' woorden. Naar de oude me
vrouw? Toen hij instapte kwam het hem
voor, dat Louis hem goedkeurend toe
knikte.
In den wagen trachtte hij tc slapen, maar
zijn gedachten verhinderden hern dat. Zou
zij nog niet slapen? Misschien had ze de
meid gevraagd in de kamer te komen zit
ten. Dat was iets voor haar. Zijn vader had
wel 'eens schertsend gezegd, dat hij een de
mocratische vrouw had getrouwd.
Hij liet stoppen, nam zelf het stuurwiel
en voerde den wagen met vaste hand langs
de donkere landwegen, de snelheid steeds
opvoerend. Verruimd haalde hij adem toen
lnj voor het huis stil hield en zag dat er
nog licht brandde. Haastig liep hij over het
tuinpadde deur word geopend cn een
kleine gestalte toekende zich af tegen het
licht in dc hall.
Ik wist het, fluisterde een zachte stem,
die onzeker klonk. Hij boog zich over haar
Iicon, opdat zij niet zou bemerken dat hij bij
die woorden kleurde.
Samen stonden zij voor de klok. Twaalf
heldere slagen klonken. Uit de verte, over
de bosschcn, kwam het klokgelui van het
oude en vervallen kerkje aangegonsd.
Ik schaam me, omdat ik een oogenblik
heb gedacht dat je mij zou vergeten. Haar
sterii trilde en er blonk een vreemde glans
in baar oogen. En weer boog luj zich over
haar heen.
UTRECHTSCUEWEG 10 TEL. 179 AMERSFOORT
kunnen wij billijker leveren dan ieder ander en de beste
kwaliteiten. Onze prijzen zijn 10—20 procent lager dan
elders! WIJ ALLEEN in Amersfoort en omstreken koopen
persoonlijk alle vischsoorten in de Rüasvischafslag te
IJmuiden onder Rijkscontrole. Daarom staan wij in voor
de ALLERBESTE kwaliteiten tegen de BILL1JKSTE
prijzen. Even een telefoontje naar nr. 92 en wij bellen
U geregeld op om Uw orders (groot of klein) in ont
vangst te nemen. Even een boodschap naar de Utrecht-
schestraat 40 en een van de vele loopjongens komt
prompt bij U hooren!
Heerlijke kabeljauw, schelvisch, schol, bot, tong,
tarbot, garnalen, spiering etc. alles wordt IEDEREN DAG
versch aangevoerd. Reeds meer dan 10 jaar bakken wij
onze overheerlijke gebakken visch in de bakkerij
Utrechtschestraat 40. Komt U eens een kijkje nemen,
direct achter den winkel. Proeft U daar eens een gebak
ken vischje, vischkoekje of garnalen-croquetje, U maakt
dan tevens eens kennis met ons bedrijf.
Eet meer visch
dan blijft ge slank
gezond en frisch!
Meermalend Bekroond. Opgericht 1 Mei 1909.
HET KABINET-STEEG.
Samenwerldng tusschen bur
gerlijke en militaire lucht
vaart.
P a r ij s, 30 D c c. (H.N.) Vandaag is cp
het Elysseé onder voorzitterschap van den
president der republiek een ministerraad
gehouden, waarin minister-president Steeg
rapport uitbracht over dc werkzaamheden
van het kabinet. Op voorstel van Steeg zal
de raad voor de nationale verdediging Don
derdag bijeenkomen. Briand bracht rapport
uit over den buitenlandschen politieken
toestand. De ministerraad keurde de maat
regelen goed, die voorgesteld zijn om een
betere samenwerking tusschen dc burgerlij
ke en de militaire luchtvaart te bevorderen.
Ook werd besloten lot een reorganisatie van
den dienst van liet ministerie van binncn-
landschc zaken.
AMERIKA ERKENT GEEN REVOLU-
TIONAIR GUATEMALA.
New York, 30 Dec. (H.N.) De Spaan-
sclie gezant te Guatemala heeft, aan den
president van dit land het besluit der re-
gcering \an dc Ver. Staten medegedeeld,
dat deze de revolutionaire regeering van
Guatemala niet kan erkennen.
Duilschland stuurt een antwoord
naar Genêve.
G c n v e. 29 Dec. Do regeeringen van Zuid
Slav ie en Duitschland hebben een antw oord
op de rondvraag van den Volkenbond be
treffende do Pan-Luropa-kwestie ingezon
den.
In de Duitschc nota wordt het standpunt
verdedigd, dat bij de werkzaamheden van
do studiecommissie voor de Europeesche
unie ook de Europeesche staten, die geen
lid zijn van den Volkenbond. Rusland en
Turkije, betrokken moeten worden. De zit
ting, die het comité in Januari houdt, zal
dus over de vraag, die tot nog toe openge
laten wercl, een beslissing moeten nemen.
Naar verluidt, bevat de Duitschc nota o.a.
ook een verwijzing naar de economische
kwesties, ten aanzien waarvan de Euro
peesche commissie thans allo aanleiding
heeft haar houding te bepalen, nadat de
conferentie der regeeringen in November
vrijwel zonder resultaat is gebleven. In de
Duitsche nota wordt dc verwachting uitge
sproken, dat aan dc commissie een verslag
over deze conferentie zal voorgelegd wor
den.
Met 90000 'Mark er
vandoor
M a i n z, 30 Dec. (V.D). Dinsdagochtend 10
ruim 9 uur heeft in dc nabijheid van hel
geoouw van de rijksbank in de Barteliteea
strasse een brutale straatroof plaats gehad.
Twee beambten van de Mainzer Volksbank'
hadden op de rijksbank voor het doen vnti
uitbetalingen een bedrag van 90.000 R.M. gé-
haald. Voor het gerechtsgebouw sprongen
uit een personenauto, die gcruimen tijd voof
de rijksbank had gestaan en die vermoe*
delijk is gestolen, twee met revolvers ge
wapende mannen en beroofden de beide
beambten bliksemsnel van bun actetasschea
met al het geld, dat zij zoo juist van dd
rijksbank hadden gehaald. Toen zich in dd
nabijheid bevindende voorbijgangers toe
sprongen, loste één der roovers eenige echo*
ten. De roovers zijn in de richting van
Frankfurt ontkomen, doch zij worden door
verschillende auto's achtervolgd.
De achtervolgde auto zette er een razend
tempo in, zoodat het den roovers gelukte te
ontsnappen. Bij Ilochheim verdween de
auto uit het zicht van dc achtervolgers. De
beide roovers droegen maskers.
Londen, 30 Dec. (V.D.) Te Buldana ÏH
de Indische provincie Berar hebben gedu
rende de laatsto dagen ernstige ongeregeld
heden plaats gehad. De boerenbevolking
kwam in verzet tegen de Brahmanen, did
in dit gebied het credietsysteem hadden in
gevoerd. Tengevolge van de landbouwcrisis
waren de hoeren in schulden geraakt en
hierdoor ontstonden moeilijkheden. De po
litie had onmiddellijk maatregelen geno
men, doch kon eerst niets tegen de woeden
de bevolking doen. In vele dorpen hadden
tegelijkertijd plunderingen plaats. Het ern
stigst waren deze in Bibi, waar een troep
van 500 personen de huizen van de land
eigenaren en geldschietens bestormden, da
huizen in brand staken en de boeken van
de geldsohieters op straat verbrandden. Het
kwam tot ernstige botsingen met de poli*
tic, waarbij zestig opstandelingen werden ge
arresteerd. De tot nu toe aangerichte scha
de bedraagt ongeveer 75.000 pond sterling*
Men verzekert, dat dc beweging geen com
munistische karakter draagt.
VERLOVING VAN DEN KROONPRINS
VAN SPANJE?
Londen, 30 Dec. (V.D.) De Daily Mafl
meldt uit Madrid, dat de koning en koningin
van Spanje hun goedkeuring hebben ge
hecht aan de verloving van den kroonprins
met zijn nicht prinses Esperanza.
De verloving zal binnenkort worden be
kend gemaakt.
De prinses is 18 jaar en een dochter van
Don Carlos de Bourbon-Sicile en prinsez
Louise d'Orleans.
In verband hiermede wordt nog gemeld,
dat de Spaansche kroonprins nagenoeg ge
heel is genezen van de ziekte, waaraan hij
bijna sinds zijn geboorte lijdende is ge
weest.
Langestraat 43.
Het juiste adres voor Uw gouden
en zilverenwerken.
Tel. 852.
i—m
donkerblauw, nauwsluitend costuum, dal
alleen een Parijsche kleermaker had kun
nen vervaardigen. Een groote ruiker rood*
rozen was op haar boezem bevestigd, terwijl
een groote hoed, wat opzichtig opgemaakt,
haar hoofd bedekte. Maar op stuk van zaken
bleven onze blikken meer op haar metgezel
dan op haar gevestigd. Hij was gekleed zoo
keurig als men van een Franschman van
standing kon verwachten. In zijn knoops
gat prijkt? het roode lint van het Legioen
van Eer. Zijn witte haar en snor waren
keurig verzorgd. Hij leundo zwaar op een
stok en zag eruit als iemand die voor zijn
jaren oud was geworden, wellicht tenge
volge van een ziekte of een ernstige kwaal
Hij sprak beschaafd, maar er lag iets on
tevredens in de wijze waarop hij zich' tol
zijn dame wendde.
„Zeg kind", zeide hij, „het tocht geweldig
in de zaal. Laten we zien een tafel daas*
ginds bij dien palm te krijgen.
Hij wees met zijn stok in de door hem
bedoelde richting en op dat oogenblik kwam
Louis, die van den anderen .kant van de
zaal kwam, van aangezicht tot aangezicht
tegenover hen te staan. In het laatste êtW
maal was ik reeds eenmaal getroffen gQp
weest door de bleekheid van Louis' gelaai
Op dit oogenblik stond hij lijkbleek dood
stil midden in de zaal, alsof hij een geesl
had gezien. Hij stond vlak bij een der kefc
lommen en ik zag hoe zijn hand er naan
tastte alsof hij steun noodig had. Hij ha&fe
de sriel adem en van mijn plaats zag if
hoe de zweetdruppels op zijn voorhoofd
parelden.
"fWordt ïeczfilgtfl. i
Wij moeten ons eigen geluk smeden, maar
nimmer onzen mcdcmensch als aanbeeld
gebruiken.
Door E. PHILLIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling \an
Mr. G. KELLER,
65 -
„Toch wel een oie er wezen mag, niet
•waar?
„En wint hij het?''
„Dat weet do hemel! Zelfs op dit oogen
blik zou ik het u niet kunnen zeggen Ais
cr niets tusschen beide komt, zou ik zeggen,
dat hij groote kans heefi."
Wij gingen het cafe binnen. Toen Louis
ens samen zag binnenkomen, bleef hij een
oogenblik ais vastgenageld staan. Zijn oogen
schenen met een snéllen blik ons te willen
.ragen, wat dat beleeker.de. Waren wij sa
men gekomen? Of hadden wij elkander toe
vallig ontmoet? Hoe ver had de een den
onder in vertrouwen genomen? Dit en veel
meer scheen hij te willen vragen. Daarop
kwam hij langzaam op ons af en toen hij
in het zonlicht kwam, dat door een der
ramen naar binnen viel, zag ik eerst recht
hoe de man veranderd v as. Hij was altijd
bleek, maar nu zag ik, hoe zijn kleurlooze
wangen met rimpels waren doorploegd. Zijn
oogen lagen diep in hun kassen en zijn ge-
heele manier yan cioen miste dat soort yan
vriendelijke minzaamheid, welk anders niet
onaangenaam aandeed.
„Wat is er van uw dienst, heeren?" vroeg
hij me', een lichte buiging. „Zeker een tafel
voor tv.ee personen? Wik u mij dan maar
\olgen?"
Wij volgden hem naar een tafeltje in het
beste gpdcelte van de zaal.
„Heeft mijnheer prettig gejaagd op zijn
buitenplaats?" vroeg hij
„Patent, Louis", antwoordde ik. „Is er wat
nieuws in de stad gebeurd?"
Louis haalde de schouders op en keek
eens rond.
„Och, wat zal ik u zeggen. Wij hebben het
hier altijd druk. Tot ons geluk. Wij moeten
telkens menschen afwijzen, omdat wij liever
goed \oor onze vaste klanten willen zorgen
„Louis, ja bent een wcndcrmensch", ver
klaarde ik.
„Wat wenschen de heeren te gebruiken?"
vtocg Louis.
Ik keek Lamartine eens aan en Lamar-
tme keek mij eens aan. Dezelfde gedachte
was - bij ons opgekomen, maar, zonderling
-cnoeg, wilden wij beiden liefst vermijden
Louis ie laten merken, dat wij het antwoord
op die vraag lastig vonden.
„Dat koude korhoen lokt mij wel aan",
zeide Lamartine tot mij terwijl hij wees
naar het buffet, dar tegen den muur stond.
„Ja l:oud korhoen is een smakelijk eten",
gaf Louis onmidde'lijk toe.
„Ik zal er dadelijk een voor u laten klaar
maken en u doen voorzetten."
„Neen", zeide Lamartine, „breng dien
schotel maar hier en laten wij hem eens
van naderbij bekijken, Louis."
Louis deed wat hem verzocht was. Hij kon
cok moeilijk anders. Zonder een oogenblik
te aarzelen nam Lamartine een der yogels
en legde dezen op zijn eigen bord.
„Onze lunch is in orde, Louis", zeide hij.
„Laat een keilner ons nog even bord en
mes brengen. Ik behandel graag zelf zoó'n
vogel.'
„Best, mijnheer", verklaarde Louis en slip
te weg na een keilner gewenkt tc hebben.
Lamartine en ik wisselden een veelzeg-
genden blik met elkander en hij merkte met
een glimlachje op:
„Ik geloof, dat we met dit vogeltje wel
veilig zullen zijn."
„Volkomen! Hij heeft geen oogenblik kans
gezien om er mee te knoeien. Maar nu zal
liet nog een toer zijn om ons van drinken te
verzekeren.'
„En ik ben erg dorstig vandaag", liet La
martine er op volgen. „Wat zou u denken
van een ongeopende flesch shampagne?"
„Neen", zeide ik, het hoofd schuddend,
„dat deugt niet. Ik ben overtuigd, dat Louis
cr een eigen wijnkelder op na houdt. Maar
heeft u intusschen op den man gelet? Uit
alles valt af te leiden, dat hij danig loopt
t? tobben ever de zaken. Ik geloof vast niet,
dat Louis over een week nog in deze onder-
Leming werkzaam zal zijn."
„Alles goed en wel, maar ik moet wat te
drinken hebben", verklaarde Lamartine.
Op de tafel naast ons stond een flesch met
whisky, waarvan de gast, die er had geze
ten, zich zeiven had bediend. Deze was even
te voren opgestaan en ik maakte van de ge
legenheid gebruik om, vóór de keilner
kwam om de tafel op te ruimen, mij meester
te maken van de flesch.
„Laten wij het er niet op wagen sodawater
te nemen", riep ik, „whi9ky met gewoon wa
ter is een gezonde drank
De sommelier, dien ik niet vertrouwde
een creatuur yan Louis, gelijk ik zeer, goed
wist kwam toegesneld cn trachtte zich
van de flesch meester te maken, terwijl hij
cr op aandrong om een andere flesch whis
ky voor ons te halen. Maar ik liet niet los
cn op zijn aanbod om sodawater of een an
der mineraal water te halen kreeg hij een
weigerend antwoord. El ij ging heen en ik
zag hem in een hoek druk met Louis praten.
Lamartine sneed het korhoen voor en boog
zich over de tafel, zeggende:
„Kapitein Rotherby, ik geloof, dat nu het
oogenblik is gekomen om u mede te dee-
len, waarom ik, ondanks het gevaar, dat
ons van de zijde van Louis dreigde, meege
troond heb om met mij in dit restaurant te
lunchen. Maar zie eens, wie daar aankomt!"
Hij legdo zijn hand op mijn arm en ik
keerde liet hoofd om. Het was Felicia, die
de zaai binnenkwam, op den voet gevolgd
door Delora, die met een vriendelijken,
maar lichtelijk vermoeiden blik om zich
heen keek. Louis geleidde ze naar een ta
fel, de beste in de gansche zaal. Wij keken
toe hoe zij zitten gingen. Door een in hoorn
gevatto bril bestudeerde Delora het menu.
Felicia trok haar handschoenen uit, terwijl
zij bedroefd voor zich uitkeek. Toen zij wa
ren gezeten had de gebeurtenis plaats,
waarop Lamartine, naar ik overtuigd ben,
had gewacht, maar die voor mij het won
derbaarlijkste oogenblik vormde uit dit
avontuur vol verwarringen.
HOOFDSTUK XXXVIII.
De verschi/ning van twee personen in de
zaal scheen, afgescheiden van de verbazing
welke zij bij ons opwekte, toch ook bij
zonder de belangstelling gaande te maken
van het groote publiek. Het was vooreerst
de dame met de .turkooizen, Zij droeg een
