AM EOSFÖÖRTS CH DAGBLAD
Onze BALANS OPRUIMING begint beden
*0
Binnenland
Willem Groenhuizen
MIDDENSTANDS-GIRO
Feoilletoe
De Verdwenen Oelora
Vrijdag 2 Januari 1931
-DE EEMLANDEft*
29e Jaarrang No. 156
TWEEDE BLAD
Onteigening van „Warnsborn"
en „Vijverberg"
JUWELIER
MR. B. C. J. LODER
ÉN.V. COMPAGNIE LYONNAISE Jk
BEGRAFENIS BARON
RENGERS
NVIwlMIDDENSlANDS. BANK^I
AMERSFOORT EN OMSTREKEN
AMERSFOORT
NEDERL. VEREEN GING VAN
KERMiSVAKGENOOrEN
hrmrmr
I
Geen genoegzame igrond om een
eigenaar uit zijn eigendom te
ontzetten?
Voorloopig verslag der
Eerste Kamer
Verschenen iB het voorloopig verslag der
Eerste Kamer over het wetsontwerp tot ver
klaring van het algemeen nut der ont
eigening van onroerend goed onder de ge
meente Arnhem ter bewaring van natuur
schoon, gevormd door bosschen en andere
houtopstanden.
Vrij algemeen stelde men het op prijs,
dat de Regeering wederom heeft getoond
het behoud van wat zij als natuurmonu
menten beschouwt te willen bevorderen.
Vele leden hadden echter weinig waardee
ring voor het feit, dat de Regeering door
hare motiveering van dit ontwerp tevens
blijk geeft het recht van eigendom zoo
weinig te eerbiedigen. Immers zij vraagt de
onteigening van Warnsborn en Vijverberg
ten behoeve van de stichting ..Het Gel-
dersch Landschap", op geen enkelen an
deren grond dan dat deze stichting den
eigendom wenscht te verkrijgen, teneinde
het natuurschoon te behouden en de eige
naar dien niet wil afstaan op voorwaarden,
die voor deze stichting aannemelijk zijn.
Dit achtten vele leden geen genoegzamen
grond om een eigenaar uit zijn eigendom
te ontzetten, terwijl bovendien niet vast
staat, dat de stichting financieel in do mo
gelijkheid zal zijn de landgoederen te koo-
pen. Twijfel is alleszins gerechtvaardigd of
de stichting de door den rechter vast te
stellen schadeloosstelling zal kunnen en
willen betalen. Daarom te meer drongen
deze teden bij de Regeering er nog op aan
van haar te vernemen de beginselen krach
tens welke zij zich bij de indiening van dit
wetsontwerp liet leiden. Uitlatingen van
den Minister in de Tweede Kamer gaven
aanleiding tot het vermoeden, dat Rijk,
Provincie en Gemeente zich, zoo noodig, er
niet aan zullen onttrekken de stichting voor
de betaling van den onteigeningsprijs finan
cieel te steunen, maar gaarne wénsclften de
leden, hier aan het woord, te vernemen of
daarop inderdaad eenig vooruitzicht is en
ook reeds eenige toezegging in die richting
is gedaan.
Ook waren er leden, die opmerkten, dat
een stichting niet het aangowe/.en lichaam
is voor'het bezit van natuurmonumenten,
doch dat aanvragen om onteigening moeten
uitgaan van publiekrechtelijke lichamen.
Gevraagd werd waarom in dit voorstel
een termijn binnen welken de vordering
tot onteigening moet worden ingesteld, niet
is opgenomen.
Verscheidene leden vroegen zich af of
ten aanzien van de beide betrokken land
goederen inderdaad het natuurschoon
wordt bedreigd en zoo ja of die schending
dan het geheele landgoed of wel alleen het
natuurschoon, gevormd door de bosschen
en andere houtopstanden betreft.
Verscheidene leden stelden tegenover de
Tel. 852.
Langestraat 43.
De voorraad tafelzilver is rijk.
rede van den heer van Rappard in de Twee
de Kamer do verzekering van de eigenares,
dat de mdedeeling als zou zij aan een
architect hebben opgedragen een plan voor
villabouw te ontwerpen, in strijd is met do
waarheid.
Sommige andere leden brachten der Re
geering dank voor haar initiatief en meen
den, dat de bezwaren tegen het wetsont
werp eigenlijk gericht zijn tegen de Bosch-
wet Het zou worden betreurd indien het
ontwerp niet zóó tijdig werd aangenomen,
dat middelerwijl het op de landgoederen
gelegd kapverbod zou zijn vervallen, zoo
dat daarmee bij de vaststelling der schade
vergoeding geen rekening meer zou kunnen
worden gehouden
Tegen deze laatste beschouwing kwamen
andere leden met klem op. Zij zagen daar
in een zeer bedenkelijke verkrachting van
het eigendomsrecht.
Een Haagsche hulde bij zijn af
treden uit het lnternatio
naai Gerechtshof
Aanbieding eener eere-plaquetle
*e-G ravenhage, 31 December De ge
meenteraad van 's-Gravenhage heeft beslo
ten aan rar. B. C. J. Loder bij gelegenheid
van zijn aftreden als rechter cn oud-presi
dent van het Internationaal Gerechtshof
toe te kennen de eere-plaquetlo.
Heden hebben Burgemoester en Wethou
ders te zijnen huize aan rar. Loder de
hoogste onderscheiding, welke van gemeen
tewege wordt toegekend, aangeboden. Bij
die gelegenheid heeft de Burgemeester her
innerd a»in hetgeen rar. Loder voor de ont
wikkeling van het internationaal recht on
voor het hier ter stede gevestigde Interna
tionaal Gerechtshof heeft gedaan, terwijl in
het bijzonder ook is gewezen op het feit,
dat mr Loder. sedert 1914, bekleedt het
voorzitterschap van het Scheidsgerecht van
de Haagsche Tram.
De plaquette, welke ontwnroen is door
Th. Wijdeveld, is uitgevoerd in zilver. De
faam kroont het spaarzaarp versierde vlak,
waarop ter weerszijden het wapen van de
gemeente 's-Gravenhage is aangebracht.
\an de voorzijde zijn gegraveerd de woor
den: „Het Gemeentebestuur van s-Graven
hage aan Mr. B. C. J. Loder" cn aan de
achterzijde*
VIRO ERVDITISSIMO
PRUDEXTISSIMO IVDICI
CTVI OPTIME MER ITO
DE RE PUBLICA
JHR. MR W. H. DE SAVORNIN LOHMAN.
's-Gravenhage, 1 Januari. Naar
wij vernemen, ziet de behandelende genees
heer den toestand van Jhr. Mr. W. H. de
Savornin Lohman, den afgetreden presi
dent van den Hoogen Raad, zeer ernstig in.
UTRECHTSCKEWEG 10 TEL. 173 AMERSFOORT W&
Dinsdagmiddag is in den grafkelder van
de familie van Heemstra op het kerkhof te
Oudwoude bijgezet het stoffelijk overschot
van mr. W. B. R. van Weideren baron
Rongers. Kamerheer i. b. d. van do Koning
in en buitengewoon gezant en gevolmach
tigd minister te Stamboel.
Op Fogelsanghstate te Veenklooster heeft
men voor de familie en verdere genoodig-
den een rouwdienst gehouden, waar ds. J.
Suring, Ned. Herv. predikant te Oudwoude,
woorden van troost sprak.
Vervolgens hebben het woord gevoerd
jhr. mr. S. Beelaerts van Blokland, minis
ter van Buitenlandsche Zaten, de heer A.
J. Looxuia van Weideren baron Rengers,
broeder van den overledene (de oudste
broeder, de heer Th. M. Th van \Veldercn
baron Rengers was wegens ziekte verhin
derd de teraardebestelling bij to wonen),
mr. W. C. graaf van Rechteren Limpurg.
gezantscbapsattaché te Conat&nUnopel. na
mens de N'ederlandsche legatie in Turkijo
en mr. August Philips als vriend cn club
genoot van den overledenno.
Omstreeks 2 uur kwam de 6toet op het
kerkhof te Oudwoude aan. De baar werd,
behalve door familie, gevolgd door mr. C
W. H. baron van Imhoff, die in gala-uni
form van Kamerheer i. .b. .d de Koningin
vertegenwoordigde, den ministoi van Bui
tenlandsche Zaken jhr. mr. F. Beelaerts
van Blokland, den burgemeester ven Kol-
lumerland en Nieuw Kruisland, den heer
J. .T. Woldringh en door den consul-gene
raai van Bulgarije rar A. E. van Saher, die
in opdracht van den Bulgaarschen minis
ter van buitenlandsche zaken optrad als
vertegenwoordiger van dat land.
Voorts waren tal van pachters van do fa
milie van Weideren Rengers en van Heem
stra cn vele vriepden van den overledene,
zoowel uit Leeuwarden als uit andere
plaatsen en belangstellenden uit den om
trek tegenwoordig. Naar oude Friesche wij
ze maakte onder het gelui van de klokken
de stoet een rondgang om het kerkhof.
Nadat de kist in de groevo was neergela
ten legde mr G. H. W. baron van Imhoff
namens de Koningin een krans op het gTal
welke werd gevolgd door 20 andere, waar
onder van de Koningin-Moeder, van de Le
gatie te Constantinopel, van de Bulgaar-
sche regeering, versierd met een lint in de
Bulgaarscho kleuren, en van den schoon
zoon van den overledene, jhr. A. N. H. Ge
vers van Kethel en Spaland.
De heer A. N N. Gevers van Spaland van
Noordwykerhout dankte, mede namens zijn
echtgenoote, schoonmoeder en schoonzuster,
de Koningin en Haar vertegenwoordiger
voor de betoonde belangstelling, jhr. Bee
laerts van Blokland, den heer A. H. J-
Looxma van Welderon baron Rongers,
graaf van Rechteren Limpurg en mr. Au
gust Philips voor de hartelijke woorden In
het sterfhuis gesproken cn voorts allen die
tegenwoordig waron vcor hun aanwezig
heid.
„Het uur is daar', aldus zei hij; „wij
hadden gaarne onzen vader nog langen tijd
in ons midden gehouden, doch hebben te
berusten. Hij ruste zacht."
Nadt de stoet onder klokgelui nog een
ommegang om het kerkhof had gemaakt,
was de plechtigheid ten einde.
(Vaderland)
BOTEKSPRITS
SLAGROOMGEBAK
v. CHOCOLADE SCHIJFJES.
TELEFOON 304 en G97 POSTREKENING 28860
DIRECTIE: A. H. MARTENS
De algemeene vergadering
te Amsterdam.
Amsterdam, 31 Dec. Onder voorzitter
schap van den heer V. L. Fogorty uit Gro
ningen, werd door de Nederlandsche Ver-
eeniging van Kermlsvakgenooten „Ons Bo-
lang" haar jaarvergadering gehouden to
Amsterdam in Hotel „De Pool", Damrak.
Gezien de belangrijkheid der te voeren
besprekingen, alsmede de verschillendo
voorstellen, was de vergadering zeer druk
bezocht. Het jaarverslag van den algem.
secretaris, de beer F. Gijesén uit Utrecht,
bovatte eon overzicht van de werkzaamhe
den in dit jaar uitgevoerd door het secre
tariaat, Het ledental is met 34 exploitan
ten toegenomen. Hot aantal officieele ker
missen bedroeg 998, buiten de Lunaparken,
Foest- en Sportweken, concoursen enz.,
waar kermisvermakelijkheden bij tegen
woordig waren. Met vreugde werd gecon
stateerd, dat een tiental gemeenten weder
besloten tot het Invoeren der kermis on
tal van feestweken georganiseerd waren,
die alle een succes zijn geweest. Geconsta
teerd werd, dat duizenden menschen, ex-
ploitanton, personeel, musici, artisten door
de kermis bun brood moeten verdienen.
Het financieel verslag wees een batig
saldo aan, hooger als voorafgaande jaren,
gezien het zuinig beheer van den penning
meester, den heer Chris de Haan uit
Utrecht.
Door den propagandist, den hoer P. Wog-
man uit Utrecht, werd een Jaarverslag ge
geven van zijn propagandistische» arbeid,
welke geruimen tijd in beslag nam.
De voorgestelde contributie-verhooging
door het hoofdbestuur en enkele afdeelin-
gen, werd door do algemeen heer&chende
malaise-toesland ingetrokken, zoodat deze
thans gebleven is als dit jaar.
Uitvoerig werd besproken het hooge ge-
varencijfer en de vermakelijkheidsbelas
ting.
liet bestuur werd opgedragen verschil
lende stappen te doen tot verbetering dei-
belangen van de kermisexploitanten, die
helaas vele malen gekwalificeerd worden
als een groep vormende „woonwagenbewo
ners", terwijl bona-fide kermisexploitanten
uitsluitend bestaan uit zckenmcnschen, die,
naar den aard hunner inrichting, soms veel
personeel in dienst hebben.
Het nieuwe Bestuur werd als volgt sa
mengesteld: Joh. Vet, Breda, Voorzitter; T.
Gijseen, Utrecht, algem. «eer Chr. do Haan,
Utrecht, penningmeester, vorder de heeren
J. P. Huijgcns Roeis uit Bergen op Zoom,
A. Sluis, Almelo: K. Appel, den Haag cn
Ivinsbergen, Amsterdam.
De afgetredene voorzitter W. L. Fogerty,
alsmede hoofdbestuurslid M. Muller uit
Rotterdam, werden door do vergadering
dank gezegd voor hunne bewezen diensten
aan den bond.
De vergadering, welke twee dagen duur
de, heeft belangrijke besluiten genomen.
9 uur ter mededeeling van het besluit der
Contrale Afdeeling.
De voorzitter i9 voornemens aan de Cen
trale Afdeeling voor te stellen in de afdee-
liugon te doen onderzoeken op Woensdag 7
Januari des voorm. te 11 uur met voortzet
ting op volgende dagen de Rijksbegrooting
voer 1931 en eenige andere ontwerpen, waar
onder dat tot aanleg van een scheepvaart
verbinding van Amsterdam met don Boven
Rijn.
EERSTE KAMER.
's-G ravenhage, 31 Dec. De Eerste Ka
mer is bijeengeroepen in openbare vergade
ring tegrn Dinsdag 6 Januari des avonds te
DUIZENDEN CAMERA'S ALS
GESCHENK.
Voor de Nederlandsche kinderen,
die in 1916 geboren zijn.
Men schrijft ons:
Welk kind heeft niet van harte gewenscht
ook een foto-toestel te bezitten, wanneer het
kiekjes zag, die familieloden of kennissen op
wandelingen, uitstapjes of vacantlereisjes
gemaakt hadden?
Welk kind zou niet eveneens in de ge
legenheid willen zijn om de herinnering
aan al die aangeDarae oogenblikken. dio hot
in zijn jeugd beleeft, door een foto voor de
toekomst te bewaren?
Het aanschouwen dier kiekjes tocb roept
al 'het gebeurde weder in onze herinnering
terug cn wij genieten opnieuw, als of wij al
les nog eens mede maken.
Wij zijn er van overtuigd, dat er talloozo
kinderen zijn, wier vurige wenscli het is
ook zoon foto-toestel te bezitten.
Welnu, de Algemeene Bond tot beharti
ging der belangen van den Ncderlandschea
Fotohandel wil aan den wensch dier kin
deren tegemoet komen.
In Februari 1931, als deze Bond zijn vijf
jarig bestaan herdenkt, zal hij ruizendoü
camera's beschikbaar stellen om in het be
gin der maand April 1931 ten gcschonkc te
geven aan kinderen, die in 1916 geboren
zijn.
Nadere bijzonderheden zullen ton spoe
digste worden bekend gemaakt
OPHEFFING VAN DE VLAARDING- T
SCHE TOLLEN.
Het gemeentebestuur van Ylaardingen
deelt mee, dat. dank zij de medewerking
van den Minister van Waterstaat het Rijk
besloten heeft de door de tollencomraissie
vastgestelde schadevergoeding toe te staan,
zoodat alle toMon zijn opgeheven.
BOTERKOEKJES
PETIT TOURS
FIJNE BONBONS VAN
RINGERS EN DROSTE.
Het ware leven Is een licht, dat ook in
den nacht des doods den fakkel der Hoop
ontsteekt.
Door E. PHILLIPS OPPENHE1M.
Geautoriseerde vertaling van
Mr. G. KKLLER.
66
r „Mijnheer!" riep hij uit
De pas aangekomene keerde zich ora bij
dien uitroep. Een kort oogenblik keek hij
alsof hij niet wist wat er gebeurde en het
leek wel alsof hij oude herinneringen bij
zich voelde opkomen.
„Ja, vriend", zeide hij tenslotte met een
lachje, „ik herinner me je gezicht n el. Ben
je hier al lang?"
„Bijna tien jaar, mijnheer", was het ant
woord. „Mag ik u maar voorgaan?"
Louis bracht hen naai* een tafel, niet ver
van do onze. De herinnering aan zijn ge
laat, terwijl hij ze in de zaal voorging, zal
wel nooit bij mij verdwijnen. Ik keek werk
tuigelijk naar Delora. Hij zat met den rug
naar den ingang van het restaurant en
had blijkbaar niets gezien. Felicia daaren
tegen zat alsof zij in een steenen beeld
veranderd was. Ik zag hoe zij zich voorover
boog en haar dischgenoot iets influisterde.
Mijn overbuurman uitte een onmiddellijk
ionderdruklcn zachten kreet van verbazing.
«Maar daar sta ik toch verbaasd van!"
bromde hij. „Wat een dwaasheid van dio J
vrouw om hem hier ie brengen. Zij moest
toch weten, dat Louis aan dit restaurant
verbonden is!"
„Wie is die heer dan?"
Lamartine keok mij aan met ccn ver
baasden blik on vroeg:
„U wilt toch niet beweren, dat u dat niet
zou kunnen nagaan?"
„Neen, alleen zou ik kunnen vermoeden
dat hij familie is van Delora. Maar in zoo
korten tijd kan zijn broeder niet uit Zuid-
Amerika zijn overgestoken."
„Uw scherpzinnigheid laat u in den
steek", merkte Lamartine met een glim
lachje op. „Maar heb nog maar even geduld!
Ik ben benieuwd naar wat er nu staat te
gebeuren!"
Delora was opgestaan. Hij zag er uit als
of hem iets ontzettends was overkomen.
Hij duwde een paar menschen, die zich naar
hun tafel begaven, op zijde zonder zelfs
een woord van verontschuldiging to uiten. I
Hij kwam lang3 onze tafel, zonder zich
zelfs bewust te zijn, dat wij daar zaten, j
Hij liep recht op do tafel toe, waaraan
do dame met de turkooizen met haar met
gezel had plaats genomen, en ik zag, hoe
hij een hand legde op den schouder van
den heer.
„Ferdinand!" hoorde ik hem zeggon.
De dame boog zich naar voren alsof zij
hem terug wilde duwen en op een paar
passen afstand stond Lou's zijn oogen uit
te kijken naar het schouwspel.
„Ferdinand1" hoorde ik Delora nog eens
zeggen, „wat kom jij hier doen? Wie is dio
vrouw? Je weet toch ook wel, dat jo ge
zondheid je verbiedt te reizen."
De bejaarde heer keek hem met een blik
aan alsof hij niet recht begreep wat de
ander tegen hem zeide. Er sprak een zekere
geestesafwezigheid uit zijn blik, welke
moilijk was te verklaren.
„Jij!" zeide hij zacht, alsof hij ontsteld
was. „Maar we zijn hier toch niet te Pa
rijs, Maurice?"
Louis was wat dichterbij gekomen. De
dame met de turkooizen was half opge
staan. Haar oogen schoten vuur en zij keok
alsof zij Delora zou vermoorden.
„Je neemt hem niet mee!" sprak -zij.
„Spreek geen woord met hen!" liet zij er
op volgen, zicb tot haar geleider kcerend.
„Je bent je leven niet zeker, behalve bij
mij!"
Delora keerde zich vertoornd tot haar met
de woorden:
„Mevrouw, deze heer is een bloedverwant
van mij en ik weet dat hU ziek is. In ieder
geval is hij niet in staat te reizen, zeker
niet met u."
Zij begon haar zelfbeheersching te verlie
zen en ging hem met schelle stem te lijf.
De gasten aan de nahurigo tafels begonnen
belangstelling te krijgen voor het twistge
sprek.
„Wat blief?" riep zij- »Js hij niet veiliger
bij mij dan bij Jou? Hoe is het Henri ver
gaan? Henri was uit Parijs hierheen ge
gaan. omdat hij cn ik cm den tuin waren
geleid, en de arme Henri is vermoord."
„En dit is dan zeker je wraak!" bromde
Delora.
„Ja, dit is mijn wraak en ik verzeker Je,
dat ik me haar niet ontsnappen laat!" ant
woordde zij. „Je zult het dezen middag wel
ervaren!"
Louis trad op de tafel toe en maakte een
buiging voor den ouden heer, die nog
steeds wezenloos naar Delora zal tc kijken.
„Zal ik de lunch opdienen, mijnheer?"
vroeg hij.
Een kort oogenblik zei niemand een
woord en ik meende te zien, hoe Louis en
Delora een blik wisselden. Laatstgenoemde
keerde zich schouderophalend om en zeido:
„Ja, zoo aanstonds kunnen wc, vóór je
heengaat, roet ons drieën de zaken bepra
ten."
De dame sloeg evenwel met de hand op
de tafel en riep uit:
„Er valt niets te bepraten. Het is mis
lukt, dat mooie plannetje van jou! Zie, hij
is zelf overgekomen en vanmiddag zullen
we hen waarschuwen, die je hadt willen
oplichten!"
Nogmaals wisselden Louis on Delora een
blik met elkander en nu was het mij dui
delijk wat die blik inhield. Delora keerde
naar zijn tafel terug en zette zich tegen
over Felicia. Ik boog mij voorover naar
Lamartine en zeide: „Lamartine, er kwam
hier eens een heer, een vriend van die
vrouw, Bartot goheet.cn, dineeren. Hij kreeg
ongenoegen met Louis en het bleef bij dien
cenen keer. HU heeft nooit weer ergens op
aarde gedineerd.
Lamartine was zeer ernstig gestemd en
vroeg met gedempte stem: „Zou Louis het
wagen zoover te gaan?"
„Waarom niet? Zie, Louis heeft zijn oogen
niet van ons af."
Lamartine wilde opstaan, maar ik ver
hinderde hem daarin, zeggende:
„Neen! Dat is uw taak niet. Ik zal dat
zaakje wel opknappen."
Ik ging naar de tafel waar het tweetal
was gezeten. Ik zag, hoe Delora vork pn
mes nederlegde en onafgebroken zijn blik
op mij gevestigd hield. Ik z&g ook, hoe
Louis zijn lippen vertrok tot oen grijns cn
hij schoof onhoorbaar naar de tafel, terwijl
ik naderde. Ik stak mijn hand naar de
dame uit, terwijl ik vroeg: „Ik hoop toch
niet dat u mij vergeten is? Het doet mij
groot genoegen u te Londen te zien."
Zij drukte mijn hand, terwijl haar lippen
den vrlendelljksteh glimlach lieten zien. Ik
draaide mij een eindje om en keek Louis
strak aan. Hem restte niet veel andei's als
een paar schreden achteruit te gaan.
„Mevrouw", zei ik, mij tot haar wendend,
„hier heeft de heer Bartot zijn laatste mid
dagmaal gebruikt Ik heb hooren fluiste*
ren, dat het niet geraden is hier te komen
dineeren, wanneer men geen goede maatjes
met Louis is!"
Even begreep zij de bedoeling van mijn
woorden niet Daarop verdwoen de kleur
van haar wangen en haar gelaat was als
dat van een bejaarde vrouw. Vol vrees
keek zij mij met verwilderde oogen aan, ter
wijl zij vroeg:
„Zou hij dat durven, denkt u?"
„Het zou hem geen moeite kosten. Moer
dan een dozijn van de kellners hier zijn
handlangers van hem. Naar wat ik bij ge
ruchte heb gehoord, vermoed ik dat uw be
zoek aan dit restaurant in gezelschap van
dezen heer een doel heeft in strijd met een
of ander plan, door Louis met Delora ge
smeed. Ik waarschuw u, dat indien zulks
inderdaad het geval mocht zijn, het raad
zaam zou wezen uw lunch ergens anders te
gebruiken."
fWordt vervolgd).
