AMERSFOGKISCE DAGBLAD Zaterdag 10 Januari 1931 JJEEEMLAWOEK 29e Jaargang No. 163 DERDE BLAD HET GOOISCHE NATUUR RESERVAAT DE DAMDOORBRAAK TE SCHEVENINGEN Een koud werkje DE MAN ZONDER NATIE Wie geeft hem een vaderland? Inhoud van de stichtingsacte. Behoud van landelijk schoon Aan liet concept stichtingsactic voor de slichting Het Gooiscbe Natuurreservaat, ontleencn wij het volgende: Art. 1. De stichting ls genaamd Gooisch Reservaat en gevestigd te Haarlem. Art. 2. De stichting heeft ten doel: a. de instandhouding van het natuurschoon in het Gooi door de verkrijging van aldaar ge legen terreinen, teneinde deze ten eeuwigen dage ongeschonden als natuur-reservaat te behouden; b. aan liet publiek door den vrijen toegang tot die terreinen onder even tueel tc stellen bepalingen het genot van het natuurschoon te verzekeren. Dicnsvol- gens zal de stichting de in het vorige lid bedoelde terreinen niet als bouwterrein mogen exploiteercn of doen exploitccren, noch den eigendom van die terreinen ge heel of gedeeltelijk over te dragen, en daar op het recht van erfpacht of opstal te ver- leenen, dan wel andere zakelijke of per soonlijke rechten, die tengevolge zouden kunnen hebben, dat derden gerechtigd zou den zijn, bedoelde terreinen als bouwterrei nen te exploitccren. Intusschcn is ver vreemding van eenig deel der terreinen toe gelaten, doch slechts dan. indien de ver vreemding aan de bestemming der geza menlijke terreinen der stichting als natuur reservaat geen afbreuk doet dan wel deze beter aan hare bestemming doet beant woorden. Aangaande de geldmiddelen wordt ge meld, dat deze beslaan uit de reeds beken de bijdragen van de provincie Noord-IIol- 'Jand, Amsterdam en do Gooiscbe gemeen ten; voorts aan subsidies en erfstellingen, legaten en schenkingen en dc bijdragen der exploitatie der eigendommen. De stichting zal worden beheerd door een bestuur, samengesteld uit 15 leden en even zooveel plaatsvervangers; als lid van het bestuur, tevens voorzitter, treedt van rechts wege opde commissaris der Koningin in Noord-Holland, onderscheidenlijk hij, die hem volgens dc wet vervangt, terwijl de overige leden van het bestuur ondcrschei- lelijk hun plaatsvervangers, worden aan gewezen als volgt: A. 2 leden en een plaatsvervanger door Gedcp. Staten van NoordHIolland. B. 6 leden en hun plaatsvervangers door B. en W. van Amsterdam. C. 1 lid en zijn plaatsvervanger door het college van B. en W. van elke Gooiscbe ge meente. Tot dc bevoegdheden van het bestuur be lmoren o. a. het geven van machtiging aan het dagclijksch bestuur lot een vervreem ding als bovenvermeld. Het dagclijksch bestuur bestaat uit 5 le den en even zooveel plaatsvervangers. Als lid van het dagclijksch bestuur, te vens voorzitter zal van rechtswege optreden, de commissaris der Koningin in Noord-Hol land onderscheidenlijk liij, die hem volgens de wet vervangt, terwijl dc overige leden van het dagclijksch bestuur, onderscheiden lijk hun plaatsvervangers, worden aange wezen door het bestuur en wel: A. 2 leden en bun plaatsvervangers uit de leden van het bestuur en hun plaatsver vangers, die door B. en W. van Amsterdam zijn aangewezen. B. 2 leden en hun plaatsvervangers uit de leden van het bestuur en hun plaatsver vangers, door B. en W. van de Gooische gemeenten aangewezen. Dc secretaris van liet bestuur is secreta ris, tevens penningmeester, van het dagc lijksch bestuur. Het algemeen bestuur vergadert ten min ste een maal per jaar, het dagelijksch be stuur zoo dikwijls als de \oorziltor of drie andere leden van het bestuur dit noodig achten. De stichting kan worden ontbonden, in dien een besluit daartoe wordt genomen en door dc Provinciale Staten van Noord-Hol- land en door de gemeenteraden van Am sterdam, Naaiden, Blaricum. Bussum, Hil versum, Huizen en Laren. Aan de bezittin gen der stichting moet alsdan een bestem ming worden gegeven, welke in overeen stemming is met het in de statuten om schreven doel. DOOR GASSEN BEDWELMD. 'sGravenhage, 9 Jan. In een loodgie ters werkplaats in de de Constant Rebccque straat zijn hedenochtend twee werklieden, de 35-jarige II. eh dc 17-jarige N. door zich ontwikkelende gassen in een soldeerput, buiten bewustzijn geraakt. Deze werklieden moesten een soldeerbout verwarmen en hadden daartoe een houts koolvuur aangemaakt. Nadat de bout ech ter reeds verwarmd was, lieten zij dc pot toch nog eenigen tijd op het vuur staan, waardoor zich schadelijke dampen ontwik kelden. Beide mannen verloren het bewustzijn. Gelukkig werd liet gevaar tijdig ontdekt, waardoor erger kon voorkomen worden. Dc Geneeskundige Dienst vervoerde bei de personen naar bet ziekenhuis, vanwaar zij na hersteld tc zijn naar hun wo ning 3\onden gaan. WATERSNOOD IN DE WITTE DE WITH- STRAAT. Amsterdam, 9 Jan. Op den heek van de Witte de Withstraat en dc van Kings-- bergenstraat begon ïedcnmorgen te onge veer half elf het wegdek gevaarlijk te gol ven. J)e straatsteenen stegen binnen enkele minuten tot een hoogte van 75 cM. en' even later werd deze zonderlinge gebeurtenis ge volgd door een kleine bandjir. Het bleek dat er een waterleidingbuis was gesprongen. Het was stroomde met gewchl door het wegdek heen en zette in een oogenblik tijds een gioot deel van de straat blank. Ook op andere plaatsen in de straat had den kleine doorbraakjes plaats. De tramrails stroomde aanvankelijk vol nat zand, doch door voorzichtig rijden kan lijn 7 de rails van de modderige pap bevrijden. Uit den aard der zaak trok deze zonderlinge gebeur tenis zeer veel nieuwsgierigen. Duikers in de haven aan den arbeid. 's-G r a v e li h a g e, 9 Jan. In den loop van den ochtend is het duikwerk in het kanaal tusschen le en 2e binnenhaven te Scheven ingen aangevangen. Zooals men weet geschiedt dit werk voornamelijk om dé 12.75 M. lange en pl.m. 10 c.M. breede ijzeren platen, die den damwand hebben gevormd, welke tengevolge van het ondcrloops worden uit zijn verband is gerukt, te helpen verwij deren, waartoe met een snijbrander deze platen onder water cn dan nog zoo laag mogelijk moesten worden doorgebrand. Bij bet voortgezette onderzoek is geble ken, dat ter plaatse een zeer grootc diepte tot. ongeveer 7 M., terwijl de normaio diepgang van dc haven omstreeks 'VA M. bedraagt is ontstaan, waardoor ook het laatste platte cn zeer zware stuk beton, dat den voet van den ouden kaaimuur heeft ge vormd cn dat anders nog had moeten wor den verwijderd, zóóver naar beneden is ge gaan, dat bet 3 a 4 meters onder het bo- dcmpeil van dc haven is komen tc liggen, zoodat feitelijk de doorbraak heelt gezorgd, dat de aannemer, de beer J. de Vries, te Heemstede, van dc lichting van deze beton- laag is ontlast. Daar het beton- en metsel werk overigens geheel gereed was, behoef de de doorgraving thans ook niet meer te worden drooggelegd, een arbeid, die nog heel wat geld zou hebben gekost. Daartegenover echter komen dc kosten van bet doorsnijden van dc verbogen ijzeren platen van den damwand wel voor rekening van den aannemer, een schadepost die in tusschcn nogal is meegevallen. De damwand is door den waterdruk aan de noordelijke zijde afgebroken cn met den sterken stroom aan den anderen kant geheel landwaarts gebogen, zoodat tusschen beide deelen een ruimte van cenigo meters is ont staan. Tegen half 12 is de duiker voor het eerst afgedaald om op den thans 7 M. diepen bodem een inspectiewandeling onder water tc ondernemen, waarbij hij tot de hiervoor gemelde conclusies kwam. Aanvankelijk bleef hij ongeveer een kwartier onder water, hetgeen in de gegeven weersomstandighe den n tamelijk koude laak was. Gewapend in zijn waterdichte pak- en met drie wollen truien aan, schc.cn hij het daar echter nog wel te kunnen stéllen. Zn goede humeur bleek er althans geenszins onder toMiebben geleden. Ken zuurstofslang zorgde, dat de duiker vrij kon ademhalen cn langs dezen slang kon li ij, indien noodig, seinen trans porteeren voor zijn bovengrondschen assis tent, die met. twee andere rnanncn op een schuit den zuursloftocvoer cn den afvoer van verbruikte lucht regelde. Voorts waren dc liecren De Wit, vail De Wits bergings- on transportbedrijf, cn De Vries, de aanne mer van het bouwwerk, bij deze werkzaam heden aanwezig. Nadat dc duiker rapport had uitgebracht omtrent de ligging van de ijzeren platen, die, behoudens de bovenomschreven schei ding, nog aan elkander geklonken cn voor een groot deel nog in den grond vastzitten, ging hij, thans met zijn snijbrander gewa pend, opnieuw naar de diepte om de platen af tc snijden, een werkje, dat evenwel voor eerst nog den ganschen middag vorderde en dat vermoedelijk nog wel een of twee dagen zal aanhouden. De afgesneden stukken worden varvol gens doormiddel van een hijschtoestcl naar boven gehaald. HULP AAN DE WERKLOOZEN Circulaire der regeering aan Gedep. Staten. Dc Minister van Staat, Minister van Bin- nenlandsche Zaken en Landbouw, jhr. mr. Ruys de Beerenbrouck heeft, zooals door ons reeds in hot kort gemeld, den volgenden brief aan Gedeputeerde Staten der onder scheidene provinciën gericht: „Naarmate do werkloosheid toeneemt, wordt de zorg van de Overheid om do na- de el igc gevolgen daarvan te lenigen, groo- ter cn vcrantwoordelijker. Het ligt voor de hand, al wordt de juistheid daarvan helaas niet steeds ingezien, dat alle maatregelen, welke de overheid op dit gebied neemt, niet alleen moeten beoogen de gevolgen van de werkloosheid zooveel mogelijk te lenigen, doch ook, dat zij nimmer op een of andere wijze het herstel van het bedrijfsleven mo gen belemmeren en zoo mogelijk, dat her stel dienen te bevorderen. Het is daarom voor dc Regeering van het hoogste belang, dat zij op de hoogte is cn blijft van hetgeen plaatselijk ten behoeve van de werkloozen geschiedt, zij kan alsdan de maatregelen toetsen aan dc hiei voren geschetste beginselen. Ik zou het mitsdien op hoogen prijs stel len, indien Uw College aan de gemeente besturen in uw provincie wilde verzoeken, van alle thans nog vigeerende regelingen, welke ten behoeve van de hulp aan werk loozen zijn genomen, en van alle maatre gelen, welke nog genomen zullen worden, zoowel dus die zijn uitgegaan, dan wel zul len uitgaan van burgemeester en wethou ders als van den gemeenteraad en mogelijk andere instellingen, rekenplichtig aan dc gemeente, nog een exemplaar te doen toe komen. Ik heb dit om misverstand te voor komen niet op het oog maatregelen ra kende de arbeidsbemiddeling, doch wel steunregelingen, maatregelen terzake werk verschaffingen, hulp aan het bedrijfsleven, steun voor verplaatsing van arbeidskrach ten (voor zoover deze afwijkingen van dc door bet departement van Arbeid, Handel en Nijverheid getroffen regelingen) c. d. liet ware mij verder zeer aangenaam, in dien Uw College mede de beweegredenen, welke mij tot dit schrijven aanleiding ga ven. ter kennis van de gemeentebesturen wilde brengen. Dc geschiedenis, waarvan het Bat. Nbl. vertelt, begint bijna zes jaar geleden cu speelt zich in het Djembeischo af. Toen vond een planter, Griek van geboorte cn jaren lang in Indië, het noodzakelijk om het verzoek tot naturalisatie als Nederlan der in le dienen Onzalig idee! Do man wist niet, wat Jiij begon en wat hem boven het hoofd hing. Toen de autoriteiten na eenige jaren op de hoogte waren, welke stukken en formaliteiten er voor do plechtigheid noodig waren en de arme kerel al zijn legi timatie-bewijzen had overgegeven, zooals geboorte-acte, toestemming van do Griek- scho regcering enz., wachtte hij in stille berusting dc dingen die komen zouden, af. Er kwam echter... niets. Toen begon hij zoo nu en dan in een taxi to klimmen en op het residentiekantoor op spoed aan te drin gen, daar het niet uitgesloten was. dat hij binnen afzienbaren tijd zou moeten repa- trieeren. Steeds werd bij met een kluitje in het riet gestuurd en meer cn meer kreeg hij het gevoel, dat hij geon vlccsch en geen visch rncer was, want Nederlander was hij nog niet cn dc Grieksche regeering had hem reeds, circa twee jaar geleden, als onderdaan geschrapt. Een toestand, dio nor maal wel uit to houden zou zijn, maar do man denkt erover naar Griekenland terug' te gaan cn wie zou hem een pas geven? De Grieksche consul in geen geval, want hij is geen Griek meer, een pas van dc Neder- landschc regeering is óók ongeldig, want hij is geen Nederlander! Toen trok hij begin September de stoute schoenen aan cn schreef naar „den Hoogste in Buitenzorg", met verzoek de zaak maai* oongedaan te maken cn hem in hemels naam zijn papieren, tenminste zijn geboor te-acte, tc retourneeren. En werkelijk, or kwam zeer spoedig, na een paar weken al, antwoord. Dit liield in. dat dc stukken in Juli van dit jaar naar dc Tweede Kamer gezonden waren, om 't wetje van naturali satie te laten slaan. Zijn stukken waren evenwel óók naar Holland gezonden cn als die later terug zullen komen, kan hij er over beschikken. Wij zijn nu weer zooveel maanden verder cn Zuster Anna ziet nog steeds niets komen. Het wordt onzen armen man zonder natie nu bang te moede, want zeer binnenkort wil li ij Indië voorgoed vaarwel zeggen, maar kan niet weg door gebrek aan vader land eii aan papèraSSon. Wie betaalt zijn uitgaven voor den onafzichbaren tijd, dien hij tegen wil en dank nog in Indië zal moe ten doorbrengen? Wie geeft hem een vader land? En bovenal, wie helpt hem aan zijiï papieren? BRAND IN EEN TOKO-WIJK. -| Soekabocmi, 8 Jan. (Aneta). Eén! brand in dc Tokobuurt vernielde hef ge bouw der IJzer en Verfwaren der firma) D. Af. Grys en enkele belendende perccelen. De schade wordt geraamd op 80.000. I XIII. 'Mij werd een kamer gewezen, waar een goed bed was, en ik bad eencn knecht tot mijnen dienst. Daar men wist, dat ik zwaar ziek was geweest en mijne zwakheid nog duidelijk zichtbaar was, had men het zoo geschikt, dat de doctor met mij in dezelfde kamer logeerde, men diende mij dc voor mijnen toestand geschikte spijzen toe, en over liet geheel toonde men dc grootste op lettendheid voor mij, gcene moeder kan meer zorg voor haar kind dragen, dan men hier voor mij deed, welke gevoelens ik onder dit alles ontwaarde ben ik niet in staat te beschrijven. Na zoo veel leed en armoede doorgestaan te hebben, cn op den oever des grafs geweest tc zijn. bevond ik mij eens klaps in overvloed, in den schoot eener be minnelijke familie, door wiens tedere zor gen ik mijne gezondheid meer en meer voel de herstellen. Hoe duidelijk zag ik nu dat God over mij waakte, en leerde hier uit, dat II ij ons vaak met Zijne weldaden nabij is, wanneer wij wanen, dat; Hij zijn aangezigt van ons gewend heeft. O mehsch! mor dus nimmer in uwen tegenspoed tegen God, maar lijd geduldig, geloof, hoop cn ver trouw op llem.-liet landgoed Jenoferie, ge legen in het gouvernement van Witepsk, niet ver van de kleine stad Lucin, behoor de aan den generaal Delvoff, welke aldaar voor 6 of 7 jaren was gestorven. Zijne tombe stond daar aan het kerkhof van eenc nabij gelegene kerk, cn was met een ijzeren hek omgeven. Nimmer passeerde ik met de familie deze tombe, of eene ongeveinsde aan doening vertoonde zich op aller gelaat; want hij was een liefderijk echtgenoot en .vader, cn een weldoener der menschen. Dit werd mij dooi vreemden verhaald; terwijl deze achtingswaardige menschen te kiesch waren om het zelve te zeggen. De generaal was een Rus, en dus van den Grieksclien godsdienst, welke ook zijne beide zonen beleden. Zijne vrouw daaren tegen was gereformeerd (iets het welk ik geloof, dat hier zeldzaam is) cn de dochters volgden dus de geloofsbelijdenis barer moe der. In den grooten tuin stond eenc kapel, waarin eiken Zondag geestelijke liederen gezongen werden, en eenc Epistel of Evan gelie m de Hoogduitsche taal voorgelezen. Daar ik nu deze taal verstond, en genoeg zaam tot hun kerkgenootschap behoorde (want de scheidsmuur tusschen Luther- schen en Gere formeerden is tegenwoordig, althans in Duitschland, weggenomen), woonde ik deze godsdienstoefeningen steeds bij, welke inderdaad, door hunne eenvou digheid treffend waren. Overigens was me vrouw Delvoff een der achtingswaardigste vrouwen, die ik immer gekend heb. Zij was een verstandige cn goede moeder, en de liefde barer kinderen beloonde haar ten volle. Nimmer heb ik meor orde, meer kin derlijke gehoorzaamheid zien licersclien dan in dit huisgezin. De zonen zoowel als de dochters hadden reeds de huwbare jaren bereikte, en er was niets aan hunne opvoe ding gaspaard. Wanneer zij onder de hun nen waren, werd er Russisch gesproken, maar anders hoorde men volmaakt Franscli en Hoogduitsch spreken. Dc oudste der beide zonen was officier onder dc keizer lijke garde, en had zich in den slag van Mozaïk zoo dapper gedragen, dat keizer Alexander hem met een gouden degen bad vereerd. Hij had dus reeds, nauwelijks 22 jaren oud, dc aandacht van zijnen souverein tot zich getrokken. En welk een strelend ge noegen dit voor deze goede moeder was, kon men ligt beseffen. Kort na dezen slag werd hij eensklaps ziek, en kreeg verlof, om zich tot herstel zijner gezondheid naar het landgoed zijner moeder te begeven. Hier zag ik hern aankomen en treffend was het te zien met welke deelnemende teederheid de geliefde zoon en broeder ontvangen werd. Bij deze gelegenheid herinnerde ik mij levendig, hoe dit geluk mij ook een maal was ten deel gevallen toen ik na de campagne van Oostenrijk in mijn ouderlijk huis terug kwam. Zijne oudste zuster was gehuwd met genen gepensioneerden colo nel, zijnde Maltheser ridder, cn met nog ersche i dene andere orders gedecoreerd. Deze had een zoontje van 8 jaren uil zijn eerste huwelijk. Gelijk nagenoeg ieder in Rusland ver langde een of ander Kransch wapentuig te bezitten, teneinde dit als "n gedachtenis te bewaren, zoo had dit kind ook een pistool gekregen. Op zekeren tijd, dat gemelde officier zijne zuster bezogt, welke 10 wersten van Jenoferie afwoonde, cn de familie op eenc der bovenzalen van het huis Jjijecn was, kwam dit kind binnen met het pistool in de hand en zeide 1c«gen den officier: „oom wil ik uw eens doodschieten". Deze het pistool voor zich ziende, boog onwille keurig een weinig ter zijde, en tot zijn g<j- luk, want het pistool, bet welk men niet i wist dat bet geladen was, afgaande, door boorde de kegel zijnen rog ter schouder. Men kan zich verbeelden, welke een verwarring en onstcltenis dit in huis veroorzaakte, ik heb de kogel nog in de muur zien zitten, waar liet aangespatten bloed nog aan zigt- baar was. Het was gelukkig dat hij zich een weinig terzijde gebogen had, anders had hij welligt 'n doodelijkc wond ontvangen. Doctor Plato, die een zeer kundig man is, besteedde al zijne vlijt cn kunst om hem te genezen, waartoe hij niet slechts door menechlievendheid, maar ook door een ge voel van dankbaarheid gedreven werd, we gens dc vriendschapsbewijzen, die hij ten huize van deselfs moeder genoot en tot mijn genoegen, vernam ik bij mijne terug komst, dat hij volmaakt hersteld was ge worden. De vier meisjes hadden ieder een gedeel ten van don tuin, hetwelk zij naar welge vallen lieten bearbeiden; ook had ieder eenen boom, die den naarn van de eigena res droeg, op deze boomen waren velt; na men geprikt of gesneden en ook ik plaatste den mijnen daarop. Op een na de oudste dochter van mevrouw Levoff, met name Catharina, was mij niet onverschillig cu dit merkte men ook weldra van hare zijde; doch mijn kort verblijf van slechts 5 weken en dc omstandigheden, waarin ik mij be vond, verhinderde ons om in nader betrek king met elkander te komen. Bij mijn af scheid gaf zij mij een zilver kruisje mot een rood bandje mede. hetwelk ik om mijn hals moest hangen ten einde aan dc domme boeren te doen zien, dat ik een Christen was, en waarlijk, dit heeft mij vele diensten bewezen. Een hermitage, welke met veel 6maak gemaakt was, pronkte met alles wat men gemak kon noemen als fauteuils, canapeé's enz. en hier van werd des zomers, in den eten, dikwijls gebruik gemaakt om een kleine rust te nemen. Deze hermitage stond op den oever van eenen vijver, die aan den tuin grensde, en zeer visclirijk was. Ik maakte een Hollandsch kruisnet, en dat werd zoo ingerigt, dat liet door middel van eene katrol gemakkelijk op te halen was. Deze manier van visschen, welke zij niet kenden, behaagde hun zeer, en zij maakten ei ook dikwijls gebruik van, zoodat het middagslaapje soms geheel vergeten werd. Menigmalen gebeurde het. dat cr na het souper gedanst werd, tot dat het tijd was om naar bed te gaan. Met één woord men kon dit huis bijna bij een klein hof verge lijken. Ieder meisje had hare slavin of lijf eigene, die doorgaans van gelijke jaren was en van welke zij naar -haren wil bediend werd. Deze slavinnen kondc men op Zon- cn feestdagen bijna, niet van hunne meesteres sen onderscheiden, daar zij de kleeren droe gen, welke door de freules waren afgalcgd, alleenlijk hadden zij een lint om de middel gestrikt, en ieder had haar eigene kleur. Gedurende den tijd, dat ik mij hier in huis bevond, zag ik ook een kind doopen naar de plcgtighcden der Grieksche kerk. Dit ge schiedt op de volgende wijze. De beide pe ters (zijnde een man en eene vrouw) bren gen het kind, dat gedoopt zal worden, naar de kerk, cn geven het, bij de intrede, over, tegelijk met drie was chk aars en. De priester plaatst deze kaarsen rondom het doopvat, en steek ze aan. daarop wordt degene, die de kaarsen draagt, bewierookt en het doop water door gebed en zegenspreuken gewijd. Dit wordt gevolgd door. eene processie, waarbij de priester, met nog eenen anderen geestelijken, die een St. JohannesbeelcF droeg, benevens dc pcclcn, driemaal out het doopvat marcliecren. als dit geëindigd is vraagt de priester aan liet kind of het zich den duivel en dessclfs werken wil ontn zeggen. Dc twee pesten, met den rug naai' het doopvat staande, beantwoorden dit met ja, en spuwen beiden op den grond. Daarna verlaten zij de kerk, om den duivel tc be" zweren, opdat hij het heiligdom nut veront reinigen zoude. Dit afgeloopcn zijnde knipt de priester het kind eenige haren van het hoofd, on legt dezelve in een hoek. Daanv-t dompelt, hij het kind driemaal in hot. water, geeft het een korreltje zout in den mond, en zalft het onderscheidene reizen. Hierop trekt hij het een schoon hemd aan cn zegt: „Thans zijt gij zoo zuiver, als dit hemd, en vrij van alle smetten der erfzonde". Einde lijk maakt hij met het hoofd een kruis tegen de kerkdeur en slaat met eenen hamer drie maal op dezelve, zoo hard, dat de peeter<5 het hooren kunnen. Deze komen hierop bin nen en nemen het kind weder aan. Dan, voor dat zij heen gaan, geeft dc priester aan hun een beeld van een heiligen, welke het kind tot schutspatroon is toegevoegd, en spreekt daarbij eenige woorden. Zulke heiligen zijn op oen metalen kruis gehecht, van meerder of minder waarde, naarmate van den stand der ouders. Dit wordt als dan het kind om den hals gehangen, welk' het zelve zijn gansche leven lang bewaart en als een heiligdom beschouwt en zelfs geeft men het den dooden mede in het graf. Nadat nu bijna 5 weken mijn verblijf op Jenoferie geduurd had, kwam er eensklaps bevel, dat wij verder op moesten, en er werd ons een dag bepaald, waar op wij ons ge* zamenlijk te Lucin moesten laten vinden, ten einde naar Wolgda getransporteerd te worden. Men kan ligtelijk beseffen, hoe on aangenaam mij deze lijding was, daar ik nw deze achtingswaardige famiiie eensklaps moest verlaten, waar ik zoo gaarne had willen blijven en die mij ook gaarne bad willen houden. De goede vrouw des huizes deed alle moeite om voor mij verlof te ver krijgen om daar tc blijven, doch alleS vruchteloos. Ik moest mij dus in mijn lot schikken en keerde, na met een geroeid en dankbaar hart afscheid genomen te hebben, van mijne edele weldoenster en hare be minnelijke familie, in wier midden ik zulke gelukkige dagen gesleten had, dc terugreis aan naar Lucin,.alwaar ik den tweeden Mei gaxikwajxu

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1931 | | pagina 9