AMERSFOGKISCE DAGBLAD
Zaterdag 10 Januari 1931
JJEEEMLAWOEK
29e Jaargang No. 163
DERDE BLAD
HET GOOISCHE NATUUR
RESERVAAT
DE DAMDOORBRAAK TE
SCHEVENINGEN
Een koud werkje
DE MAN ZONDER NATIE
Wie geeft hem een
vaderland?
Inhoud van de stichtingsacte.
Behoud van landelijk schoon
Aan liet concept stichtingsactic voor de
slichting Het Gooiscbe Natuurreservaat,
ontleencn wij het volgende:
Art. 1. De stichting ls genaamd Gooisch
Reservaat en gevestigd te Haarlem.
Art. 2. De stichting heeft ten doel: a. de
instandhouding van het natuurschoon in
het Gooi door de verkrijging van aldaar ge
legen terreinen, teneinde deze ten eeuwigen
dage ongeschonden als natuur-reservaat te
behouden; b. aan liet publiek door den
vrijen toegang tot die terreinen onder even
tueel tc stellen bepalingen het genot van
het natuurschoon te verzekeren. Dicnsvol-
gens zal de stichting de in het vorige lid
bedoelde terreinen niet als bouwterrein
mogen exploiteercn of doen exploitccren,
noch den eigendom van die terreinen ge
heel of gedeeltelijk over te dragen, en daar
op het recht van erfpacht of opstal te ver-
leenen, dan wel andere zakelijke of per
soonlijke rechten, die tengevolge zouden
kunnen hebben, dat derden gerechtigd zou
den zijn, bedoelde terreinen als bouwterrei
nen te exploitccren. Intusschcn is ver
vreemding van eenig deel der terreinen toe
gelaten, doch slechts dan. indien de ver
vreemding aan de bestemming der geza
menlijke terreinen der stichting als natuur
reservaat geen afbreuk doet dan wel deze
beter aan hare bestemming doet beant
woorden.
Aangaande de geldmiddelen wordt ge
meld, dat deze beslaan uit de reeds beken
de bijdragen van de provincie Noord-IIol-
'Jand, Amsterdam en do Gooiscbe gemeen
ten; voorts aan subsidies en erfstellingen,
legaten en schenkingen en dc bijdragen der
exploitatie der eigendommen.
De stichting zal worden beheerd door een
bestuur, samengesteld uit 15 leden en even
zooveel plaatsvervangers; als lid van het
bestuur, tevens voorzitter, treedt van rechts
wege opde commissaris der Koningin in
Noord-Holland, onderscheidenlijk hij, die
hem volgens dc wet vervangt, terwijl de
overige leden van het bestuur ondcrschei-
lelijk hun plaatsvervangers, worden aan
gewezen als volgt:
A. 2 leden en een plaatsvervanger door
Gedcp. Staten van NoordHIolland.
B. 6 leden en hun plaatsvervangers door
B. en W. van Amsterdam.
C. 1 lid en zijn plaatsvervanger door het
college van B. en W. van elke Gooiscbe ge
meente.
Tot dc bevoegdheden van het bestuur be
lmoren o. a. het geven van machtiging aan
het dagclijksch bestuur lot een vervreem
ding als bovenvermeld.
Het dagclijksch bestuur bestaat uit 5 le
den en even zooveel plaatsvervangers.
Als lid van het dagclijksch bestuur, te
vens voorzitter zal van rechtswege optreden,
de commissaris der Koningin in Noord-Hol
land onderscheidenlijk liij, die hem volgens
de wet vervangt, terwijl dc overige leden
van het dagclijksch bestuur, onderscheiden
lijk hun plaatsvervangers, worden aange
wezen door het bestuur en wel:
A. 2 leden en bun plaatsvervangers uit
de leden van het bestuur en hun plaatsver
vangers, die door B. en W. van Amsterdam
zijn aangewezen.
B. 2 leden en hun plaatsvervangers uit
de leden van het bestuur en hun plaatsver
vangers, door B. en W. van de Gooische
gemeenten aangewezen.
Dc secretaris van liet bestuur is secreta
ris, tevens penningmeester, van het dagc
lijksch bestuur.
Het algemeen bestuur vergadert ten min
ste een maal per jaar, het dagelijksch be
stuur zoo dikwijls als de \oorziltor of drie
andere leden van het bestuur dit noodig
achten.
De stichting kan worden ontbonden, in
dien een besluit daartoe wordt genomen en
door dc Provinciale Staten van Noord-Hol-
land en door de gemeenteraden van Am
sterdam, Naaiden, Blaricum. Bussum, Hil
versum, Huizen en Laren. Aan de bezittin
gen der stichting moet alsdan een bestem
ming worden gegeven, welke in overeen
stemming is met het in de statuten om
schreven doel.
DOOR GASSEN BEDWELMD.
'sGravenhage, 9 Jan. In een loodgie
ters werkplaats in de de Constant Rebccque
straat zijn hedenochtend twee werklieden,
de 35-jarige II. eh dc 17-jarige N. door zich
ontwikkelende gassen in een soldeerput,
buiten bewustzijn geraakt.
Deze werklieden moesten een soldeerbout
verwarmen en hadden daartoe een houts
koolvuur aangemaakt. Nadat de bout ech
ter reeds verwarmd was, lieten zij dc pot
toch nog eenigen tijd op het vuur staan,
waardoor zich schadelijke dampen ontwik
kelden.
Beide mannen verloren het bewustzijn.
Gelukkig werd liet gevaar tijdig ontdekt,
waardoor erger kon voorkomen worden.
Dc Geneeskundige Dienst vervoerde bei
de personen naar bet ziekenhuis, vanwaar
zij na hersteld tc zijn naar hun wo
ning 3\onden gaan.
WATERSNOOD IN DE WITTE DE WITH-
STRAAT.
Amsterdam, 9 Jan. Op den heek van
de Witte de Withstraat en dc van Kings--
bergenstraat begon ïedcnmorgen te onge
veer half elf het wegdek gevaarlijk te gol
ven. J)e straatsteenen stegen binnen enkele
minuten tot een hoogte van 75 cM. en' even
later werd deze zonderlinge gebeurtenis ge
volgd door een kleine bandjir. Het bleek dat
er een waterleidingbuis was gesprongen.
Het was stroomde met gewchl door het
wegdek heen en zette in een oogenblik tijds
een gioot deel van de straat blank.
Ook op andere plaatsen in de straat had
den kleine doorbraakjes plaats. De tramrails
stroomde aanvankelijk vol nat zand, doch
door voorzichtig rijden kan lijn 7 de rails
van de modderige pap bevrijden. Uit den
aard der zaak trok deze zonderlinge gebeur
tenis zeer veel nieuwsgierigen.
Duikers in de haven aan
den arbeid.
's-G r a v e li h a g e, 9 Jan. In den loop
van den ochtend is het duikwerk in het
kanaal tusschen le en 2e binnenhaven te
Scheven ingen aangevangen. Zooals men
weet geschiedt dit werk voornamelijk om dé
12.75 M. lange en pl.m. 10 c.M. breede ijzeren
platen, die den damwand hebben gevormd,
welke tengevolge van het ondcrloops worden
uit zijn verband is gerukt, te helpen verwij
deren, waartoe met een snijbrander deze
platen onder water cn dan nog zoo laag
mogelijk moesten worden doorgebrand.
Bij bet voortgezette onderzoek is geble
ken, dat ter plaatse een zeer grootc diepte
tot. ongeveer 7 M., terwijl de normaio
diepgang van dc haven omstreeks 'VA M.
bedraagt is ontstaan, waardoor ook het
laatste platte cn zeer zware stuk beton, dat
den voet van den ouden kaaimuur heeft ge
vormd cn dat anders nog had moeten wor
den verwijderd, zóóver naar beneden is ge
gaan, dat bet 3 a 4 meters onder het bo-
dcmpeil van dc haven is komen tc liggen,
zoodat feitelijk de doorbraak heelt gezorgd,
dat de aannemer, de beer J. de Vries, te
Heemstede, van dc lichting van deze beton-
laag is ontlast. Daar het beton- en metsel
werk overigens geheel gereed was, behoef
de de doorgraving thans ook niet meer te
worden drooggelegd, een arbeid, die nog
heel wat geld zou hebben gekost.
Daartegenover echter komen dc kosten
van bet doorsnijden van dc verbogen ijzeren
platen van den damwand wel voor rekening
van den aannemer, een schadepost die in
tusschcn nogal is meegevallen.
De damwand is door den waterdruk aan
de noordelijke zijde afgebroken cn met den
sterken stroom aan den anderen kant geheel
landwaarts gebogen, zoodat tusschen beide
deelen een ruimte van cenigo meters is ont
staan.
Tegen half 12 is de duiker voor het eerst
afgedaald om op den thans 7 M. diepen
bodem een inspectiewandeling onder water
tc ondernemen, waarbij hij tot de hiervoor
gemelde conclusies kwam. Aanvankelijk
bleef hij ongeveer een kwartier onder water,
hetgeen in de gegeven weersomstandighe
den n tamelijk koude laak was. Gewapend
in zijn waterdichte pak- en met drie wollen
truien aan, schc.cn hij het daar echter nog
wel te kunnen stéllen. Zn goede humeur
bleek er althans geenszins onder toMiebben
geleden. Ken zuurstofslang zorgde, dat de
duiker vrij kon ademhalen cn langs dezen
slang kon li ij, indien noodig, seinen trans
porteeren voor zijn bovengrondschen assis
tent, die met. twee andere rnanncn op een
schuit den zuursloftocvoer cn den afvoer
van verbruikte lucht regelde. Voorts waren
dc liecren De Wit, vail De Wits bergings-
on transportbedrijf, cn De Vries, de aanne
mer van het bouwwerk, bij deze werkzaam
heden aanwezig.
Nadat dc duiker rapport had uitgebracht
omtrent de ligging van de ijzeren platen,
die, behoudens de bovenomschreven schei
ding, nog aan elkander geklonken cn voor
een groot deel nog in den grond vastzitten,
ging hij, thans met zijn snijbrander gewa
pend, opnieuw naar de diepte om de platen
af tc snijden, een werkje, dat evenwel voor
eerst nog den ganschen middag vorderde en
dat vermoedelijk nog wel een of twee dagen
zal aanhouden.
De afgesneden stukken worden varvol
gens doormiddel van een hijschtoestcl naar
boven gehaald.
HULP AAN DE WERKLOOZEN
Circulaire der regeering
aan Gedep. Staten.
Dc Minister van Staat, Minister van Bin-
nenlandsche Zaken en Landbouw, jhr. mr.
Ruys de Beerenbrouck heeft, zooals door
ons reeds in hot kort gemeld, den volgenden
brief aan Gedeputeerde Staten der onder
scheidene provinciën gericht:
„Naarmate do werkloosheid toeneemt,
wordt de zorg van de Overheid om do na-
de el igc gevolgen daarvan te lenigen, groo-
ter cn vcrantwoordelijker. Het ligt voor de
hand, al wordt de juistheid daarvan helaas
niet steeds ingezien, dat alle maatregelen,
welke de overheid op dit gebied neemt, niet
alleen moeten beoogen de gevolgen van de
werkloosheid zooveel mogelijk te lenigen,
doch ook, dat zij nimmer op een of andere
wijze het herstel van het bedrijfsleven mo
gen belemmeren en zoo mogelijk, dat her
stel dienen te bevorderen.
Het is daarom voor dc Regeering van het
hoogste belang, dat zij op de hoogte is cn
blijft van hetgeen plaatselijk ten behoeve
van de werkloozen geschiedt, zij kan alsdan
de maatregelen toetsen aan dc hiei voren
geschetste beginselen.
Ik zou het mitsdien op hoogen prijs stel
len, indien Uw College aan de gemeente
besturen in uw provincie wilde verzoeken,
van alle thans nog vigeerende regelingen,
welke ten behoeve van de hulp aan werk
loozen zijn genomen, en van alle maatre
gelen, welke nog genomen zullen worden,
zoowel dus die zijn uitgegaan, dan wel zul
len uitgaan van burgemeester en wethou
ders als van den gemeenteraad en mogelijk
andere instellingen, rekenplichtig aan dc
gemeente, nog een exemplaar te doen toe
komen.
Ik heb dit om misverstand te voor
komen niet op het oog maatregelen ra
kende de arbeidsbemiddeling, doch wel
steunregelingen, maatregelen terzake werk
verschaffingen, hulp aan het bedrijfsleven,
steun voor verplaatsing van arbeidskrach
ten (voor zoover deze afwijkingen van dc
door bet departement van Arbeid, Handel
en Nijverheid getroffen regelingen) c. d.
liet ware mij verder zeer aangenaam, in
dien Uw College mede de beweegredenen,
welke mij tot dit schrijven aanleiding ga
ven. ter kennis van de gemeentebesturen
wilde brengen.
Dc geschiedenis, waarvan het Bat. Nbl.
vertelt, begint bijna zes jaar geleden cu
speelt zich in het Djembeischo af. Toen
vond een planter, Griek van geboorte cn
jaren lang in Indië, het noodzakelijk om
het verzoek tot naturalisatie als Nederlan
der in le dienen Onzalig idee! Do man wist
niet, wat Jiij begon en wat hem boven het
hoofd hing. Toen de autoriteiten na eenige
jaren op de hoogte waren, welke stukken
en formaliteiten er voor do plechtigheid
noodig waren en de arme kerel al zijn legi
timatie-bewijzen had overgegeven, zooals
geboorte-acte, toestemming van do Griek-
scho regcering enz., wachtte hij in stille
berusting dc dingen die komen zouden, af.
Er kwam echter... niets. Toen begon hij
zoo nu en dan in een taxi to klimmen en op
het residentiekantoor op spoed aan te drin
gen, daar het niet uitgesloten was. dat hij
binnen afzienbaren tijd zou moeten repa-
trieeren. Steeds werd bij met een kluitje in
het riet gestuurd en meer cn meer kreeg hij
het gevoel, dat hij geon vlccsch en geen
visch rncer was, want Nederlander was hij
nog niet cn dc Grieksche regeering had
hem reeds, circa twee jaar geleden, als
onderdaan geschrapt. Een toestand, dio nor
maal wel uit to houden zou zijn, maar do
man denkt erover naar Griekenland terug'
te gaan cn wie zou hem een pas geven?
De Grieksche consul in geen geval, want hij
is geen Griek meer, een pas van dc Neder-
landschc regeering is óók ongeldig, want
hij is geen Nederlander!
Toen trok hij begin September de stoute
schoenen aan cn schreef naar „den Hoogste
in Buitenzorg", met verzoek de zaak maai*
oongedaan te maken cn hem in hemels
naam zijn papieren, tenminste zijn geboor
te-acte, tc retourneeren. En werkelijk, or
kwam zeer spoedig, na een paar weken
al, antwoord. Dit liield in. dat dc stukken
in Juli van dit jaar naar dc Tweede Kamer
gezonden waren, om 't wetje van naturali
satie te laten slaan. Zijn stukken waren
evenwel óók naar Holland gezonden cn als
die later terug zullen komen, kan hij er
over beschikken.
Wij zijn nu weer zooveel maanden verder
cn Zuster Anna ziet nog steeds niets komen.
Het wordt onzen armen man zonder natie
nu bang te moede, want zeer binnenkort
wil li ij Indië voorgoed vaarwel zeggen,
maar kan niet weg door gebrek aan vader
land eii aan papèraSSon. Wie betaalt zijn
uitgaven voor den onafzichbaren tijd, dien
hij tegen wil en dank nog in Indië zal moe
ten doorbrengen? Wie geeft hem een vader
land? En bovenal, wie helpt hem aan zijiï
papieren?
BRAND IN EEN TOKO-WIJK. -|
Soekabocmi, 8 Jan. (Aneta). Eén!
brand in dc Tokobuurt vernielde hef ge
bouw der IJzer en Verfwaren der firma)
D. Af. Grys en enkele belendende perccelen.
De schade wordt geraamd op 80.000.
I XIII.
'Mij werd een kamer gewezen, waar een
goed bed was, en ik bad eencn knecht tot
mijnen dienst. Daar men wist, dat ik zwaar
ziek was geweest en mijne zwakheid nog
duidelijk zichtbaar was, had men het zoo
geschikt, dat de doctor met mij in dezelfde
kamer logeerde, men diende mij dc voor
mijnen toestand geschikte spijzen toe, en
over liet geheel toonde men dc grootste op
lettendheid voor mij, gcene moeder kan
meer zorg voor haar kind dragen, dan men
hier voor mij deed, welke gevoelens ik onder
dit alles ontwaarde ben ik niet in staat te
beschrijven. Na zoo veel leed en armoede
doorgestaan te hebben, cn op den oever des
grafs geweest tc zijn. bevond ik mij eens
klaps in overvloed, in den schoot eener be
minnelijke familie, door wiens tedere zor
gen ik mijne gezondheid meer en meer voel
de herstellen. Hoe duidelijk zag ik nu dat
God over mij waakte, en leerde hier uit, dat
II ij ons vaak met Zijne weldaden nabij is,
wanneer wij wanen, dat; Hij zijn aangezigt
van ons gewend heeft. O mehsch! mor dus
nimmer in uwen tegenspoed tegen God,
maar lijd geduldig, geloof, hoop cn ver
trouw op llem.-liet landgoed Jenoferie, ge
legen in het gouvernement van Witepsk,
niet ver van de kleine stad Lucin, behoor
de aan den generaal Delvoff, welke aldaar
voor 6 of 7 jaren was gestorven. Zijne
tombe stond daar aan het kerkhof van eenc
nabij gelegene kerk, cn was met een ijzeren
hek omgeven. Nimmer passeerde ik met de
familie deze tombe, of eene ongeveinsde aan
doening vertoonde zich op aller gelaat;
want hij was een liefderijk echtgenoot en
.vader, cn een weldoener der menschen.
Dit werd mij dooi vreemden verhaald;
terwijl deze achtingswaardige menschen te
kiesch waren om het zelve te zeggen. De
generaal was een Rus, en dus van den
Grieksclien godsdienst, welke ook zijne
beide zonen beleden. Zijne vrouw daaren
tegen was gereformeerd (iets het welk ik
geloof, dat hier zeldzaam is) cn de dochters
volgden dus de geloofsbelijdenis barer moe
der. In den grooten tuin stond eenc kapel,
waarin eiken Zondag geestelijke liederen
gezongen werden, en eenc Epistel of Evan
gelie m de Hoogduitsche taal voorgelezen.
Daar ik nu deze taal verstond, en genoeg
zaam tot hun kerkgenootschap behoorde
(want de scheidsmuur tusschen Luther-
schen en Gere formeerden is tegenwoordig,
althans in Duitschland, weggenomen),
woonde ik deze godsdienstoefeningen steeds
bij, welke inderdaad, door hunne eenvou
digheid treffend waren. Overigens was me
vrouw Delvoff een der achtingswaardigste
vrouwen, die ik immer gekend heb. Zij was
een verstandige cn goede moeder, en de
liefde barer kinderen beloonde haar ten
volle. Nimmer heb ik meor orde, meer kin
derlijke gehoorzaamheid zien licersclien
dan in dit huisgezin. De zonen zoowel als
de dochters hadden reeds de huwbare jaren
bereikte, en er was niets aan hunne opvoe
ding gaspaard. Wanneer zij onder de hun
nen waren, werd er Russisch gesproken,
maar anders hoorde men volmaakt Franscli
en Hoogduitsch spreken. Dc oudste der
beide zonen was officier onder dc keizer
lijke garde, en had zich in den slag van
Mozaïk zoo dapper gedragen, dat keizer
Alexander hem met een gouden degen bad
vereerd. Hij had dus reeds, nauwelijks 22
jaren oud, dc aandacht van zijnen souverein
tot zich getrokken. En welk een strelend ge
noegen dit voor deze goede moeder was,
kon men ligt beseffen. Kort na dezen slag
werd hij eensklaps ziek, en kreeg verlof,
om zich tot herstel zijner gezondheid naar
het landgoed zijner moeder te begeven. Hier
zag ik hern aankomen en treffend was het
te zien met welke deelnemende teederheid
de geliefde zoon en broeder ontvangen
werd. Bij deze gelegenheid herinnerde ik
mij levendig, hoe dit geluk mij ook een
maal was ten deel gevallen toen ik na de
campagne van Oostenrijk in mijn ouderlijk
huis terug kwam. Zijne oudste zuster was
gehuwd met genen gepensioneerden colo
nel, zijnde Maltheser ridder, cn met nog
ersche i dene andere orders gedecoreerd.
Deze had een zoontje van 8 jaren uil zijn
eerste huwelijk.
Gelijk nagenoeg ieder in Rusland ver
langde een of ander Kransch wapentuig te
bezitten, teneinde dit als "n gedachtenis te
bewaren, zoo had dit kind ook een pistool
gekregen. Op zekeren tijd, dat gemelde
officier zijne zuster bezogt, welke 10 wersten
van Jenoferie afwoonde, cn de familie op
eenc der bovenzalen van het huis Jjijecn
was, kwam dit kind binnen met het pistool
in de hand en zeide 1c«gen den officier:
„oom wil ik uw eens doodschieten". Deze
het pistool voor zich ziende, boog onwille
keurig een weinig ter zijde, en tot zijn g<j-
luk, want het pistool, bet welk men niet
i
wist dat bet geladen was, afgaande, door
boorde de kegel zijnen rog ter schouder. Men
kan zich verbeelden, welke een verwarring
en onstcltenis dit in huis veroorzaakte, ik
heb de kogel nog in de muur zien zitten,
waar liet aangespatten bloed nog aan zigt-
baar was. Het was gelukkig dat hij zich
een weinig terzijde gebogen had, anders had
hij welligt 'n doodelijkc wond ontvangen.
Doctor Plato, die een zeer kundig man is,
besteedde al zijne vlijt cn kunst om hem te
genezen, waartoe hij niet slechts door
menechlievendheid, maar ook door een ge
voel van dankbaarheid gedreven werd, we
gens dc vriendschapsbewijzen, die hij ten
huize van deselfs moeder genoot en tot
mijn genoegen, vernam ik bij mijne terug
komst, dat hij volmaakt hersteld was ge
worden.
De vier meisjes hadden ieder een gedeel
ten van don tuin, hetwelk zij naar welge
vallen lieten bearbeiden; ook had ieder
eenen boom, die den naarn van de eigena
res droeg, op deze boomen waren velt; na
men geprikt of gesneden en ook ik plaatste
den mijnen daarop. Op een na de oudste
dochter van mevrouw Levoff, met name
Catharina, was mij niet onverschillig cu dit
merkte men ook weldra van hare zijde;
doch mijn kort verblijf van slechts 5 weken
en dc omstandigheden, waarin ik mij be
vond, verhinderde ons om in nader betrek
king met elkander te komen. Bij mijn af
scheid gaf zij mij een zilver kruisje mot een
rood bandje mede. hetwelk ik om mijn hals
moest hangen ten einde aan dc domme
boeren te doen zien, dat ik een Christen
was, en waarlijk, dit heeft mij vele diensten
bewezen.
Een hermitage, welke met veel 6maak
gemaakt was, pronkte met alles wat men
gemak kon noemen als fauteuils, canapeé's
enz. en hier van werd des zomers, in den
eten, dikwijls gebruik gemaakt om een
kleine rust te nemen. Deze hermitage stond
op den oever van eenen vijver, die aan den
tuin grensde, en zeer visclirijk was. Ik
maakte een Hollandsch kruisnet, en dat
werd zoo ingerigt, dat liet door middel van
eene katrol gemakkelijk op te halen was.
Deze manier van visschen, welke zij niet
kenden, behaagde hun zeer, en zij maakten
ei ook dikwijls gebruik van, zoodat het
middagslaapje soms geheel vergeten werd.
Menigmalen gebeurde het. dat cr na het
souper gedanst werd, tot dat het tijd was
om naar bed te gaan. Met één woord men
kon dit huis bijna bij een klein hof verge
lijken. Ieder meisje had hare slavin of lijf
eigene, die doorgaans van gelijke jaren was
en van welke zij naar -haren wil bediend
werd. Deze slavinnen kondc men op Zon- cn
feestdagen bijna, niet van hunne meesteres
sen onderscheiden, daar zij de kleeren droe
gen, welke door de freules waren afgalcgd,
alleenlijk hadden zij een lint om de middel
gestrikt, en ieder had haar eigene kleur.
Gedurende den tijd, dat ik mij hier in huis
bevond, zag ik ook een kind doopen naar
de plcgtighcden der Grieksche kerk. Dit ge
schiedt op de volgende wijze. De beide pe
ters (zijnde een man en eene vrouw) bren
gen het kind, dat gedoopt zal worden, naar
de kerk, cn geven het, bij de intrede, over,
tegelijk met drie was chk aars en. De priester
plaatst deze kaarsen rondom het doopvat,
en steek ze aan. daarop wordt degene, die
de kaarsen draagt, bewierookt en het doop
water door gebed en zegenspreuken gewijd.
Dit wordt gevolgd door. eene processie,
waarbij de priester, met nog eenen anderen
geestelijken, die een St. JohannesbeelcF
droeg, benevens dc pcclcn, driemaal out
het doopvat marcliecren. als dit geëindigd
is vraagt de priester aan liet kind of het
zich den duivel en dessclfs werken wil ontn
zeggen. Dc twee pesten, met den rug naai'
het doopvat staande, beantwoorden dit met
ja, en spuwen beiden op den grond. Daarna
verlaten zij de kerk, om den duivel tc be"
zweren, opdat hij het heiligdom nut veront
reinigen zoude. Dit afgeloopcn zijnde knipt
de priester het kind eenige haren van het
hoofd, on legt dezelve in een hoek. Daanv-t
dompelt, hij het kind driemaal in hot. water,
geeft het een korreltje zout in den mond,
en zalft het onderscheidene reizen. Hierop
trekt hij het een schoon hemd aan cn zegt:
„Thans zijt gij zoo zuiver, als dit hemd, en
vrij van alle smetten der erfzonde". Einde
lijk maakt hij met het hoofd een kruis tegen
de kerkdeur en slaat met eenen hamer drie
maal op dezelve, zoo hard, dat de peeter<5
het hooren kunnen. Deze komen hierop bin
nen en nemen het kind weder aan. Dan,
voor dat zij heen gaan, geeft dc priester
aan hun een beeld van een heiligen, welke
het kind tot schutspatroon is toegevoegd,
en spreekt daarbij eenige woorden. Zulke
heiligen zijn op oen metalen kruis gehecht,
van meerder of minder waarde, naarmate
van den stand der ouders. Dit wordt als
dan het kind om den hals gehangen, welk'
het zelve zijn gansche leven lang bewaart
en als een heiligdom beschouwt en zelfs
geeft men het den dooden mede in het
graf.
Nadat nu bijna 5 weken mijn verblijf op
Jenoferie geduurd had, kwam er eensklaps
bevel, dat wij verder op moesten, en er werd
ons een dag bepaald, waar op wij ons ge*
zamenlijk te Lucin moesten laten vinden,
ten einde naar Wolgda getransporteerd te
worden. Men kan ligtelijk beseffen, hoe on
aangenaam mij deze lijding was, daar ik nw
deze achtingswaardige famiiie eensklaps
moest verlaten, waar ik zoo gaarne had
willen blijven en die mij ook gaarne bad
willen houden. De goede vrouw des huizes
deed alle moeite om voor mij verlof te ver
krijgen om daar tc blijven, doch alleS
vruchteloos. Ik moest mij dus in mijn lot
schikken en keerde, na met een geroeid en
dankbaar hart afscheid genomen te hebben,
van mijne edele weldoenster en hare be
minnelijke familie, in wier midden ik zulke
gelukkige dagen gesleten had, dc terugreis
aan naar Lucin,.alwaar ik den tweeden Mei
gaxikwajxu