Ziin Laatste Wensch
londerdag 15 Januari 1031!
AM ÊPSFOORTSC1H DAGBLAD
-DE EEMLAINDER'
29e Jaargang No. 167
TWEEDE BLAD
SMAADSCHRIFT TEGEN
EEN NOTARIS
f 300 boete geëischt
WIJ ALLEEN
BJmuider Vischhandel H. GLASTRA Co. N.V.
1
EEN GELE BENZINEPOMP,
DIE BRUIN WERD
FELLE BRAND TE
ROTTERDAM
Een publicatie in het dagblad
„De Tribune"
Amsterdam, 14 Jan. Voor de Vierde
Kamer der Am6tcrdamsche Rechtbank dien
de heden de zaak tegen don 45-jarigen
koopman A. P., die terecht 'stond wegens
Smaadschrift tegenover notaris M. L. A. M.
jhicr ter steel?.
In Febrnari en Maart 1930 zou verd. vol
gens de dagvaarding opzettelijk de eer en
goeden naam van notaris M. hebben aan
getast, door ten laste legging van verduis
tering met het doel om ruchtbaarheid te
geven, door in hel dagblad ,.De Tribune"
4e publiceercn een artikel onder de hoof
den: ,,Dief en Diefjesmaat" en „Justitioneel
schandaal?" en „Notaris M.drukt een
vermogen achterover onder dekking van de
'Justitie". Hierna volgde in de dagvaarding
het gewraakte artikel, waarin o.m. stond,
'dat notaris M. aan zijn client P. geen reke
ning en verantwoording af wilde loggen
van 38.000 door hem in 1923 aan den no
ta ris ter hand gesteld, noch wilde de nota
ris het geld teruggeven.
Hi" Vervolgens was P. ten laste gelegd, dat
hij opzettelijk dit artikel als pamflet in
Februari en Maart in vele exemplaren had
verspreid. Subsidiair was verd. „beleedl-
ging" ten laste gelegd. Voor deze zaak be
stond ook van dc zijde der balie grootc be
langstelling.
I ^erck werd verdedigd door den llaag-
Bchen advocaat mr. Bourlier.
Ki Verdachte verklaarde inderdaad de stof
tot het artikel in dc „Tribune" te hebben
geleverd, hij had het stuk echter niet zelf
geschreven. Later had verd. het artikeltje
in brochurevorm doen uitgeven in 3000
exemplaren, o.a had hij die uitgeëdceld bij
het gebouw „Frascati".
Lj Getuige A. Frank, die hierop werd ge
hoord, verklaarde dat verd. hem het stuk
had laten lezen, waar hij veel belang in
stelde, daar ook hij zeer onaangename er
varingen met den notaris had opgedaan.
Get. had van de verspreiding bij gebouw
„Frascati" gehoord en had naar aanleiding
^'idaarvan aan zijn vriend P. om het bewuste
stuk gevraagd.
fó Een tweede getuige vertelde eveneens,
dat hij het stuk had gelezen en dat verd.
hem oorspronkelijk had gevraagd een bro
chure samen te stellen; dit was echter niet
•doorgegaan.
De laatste getuige, notaris mr. M. L. A M.,
ieide, dat de geschriften hem zeer veei
schade hadden berokkend. „Een notaris en
een advocaat kan niet meer schade lijden,
dan in zijn goeden naam te wordm aangef
j Bast". De pamfletten werden in de Koop
mansbeurs verspreid, ook werden zo naar
ttndië gestuurd.
i Hierop was het woord aan den ver lachte.
'Verd zeide ten einde raad te zijn geweest.
In 1923 had hij den notaris een com van
38.000 toevertrouwd, toen hij naar Jndie
ging. In 1928, uit Indie teruggekeerd, had
verd. door middel van zijn raadsman mr.
Bourlier het geld teruggevorderd benevens
de rekening en vcrantwoor ling. Get. nota-
ris mr. M.: De 'schoonvader van verd. hoeft
I door mijn bemiddeling 34.000 in hypothe
ken belegd. De hypotheken zijn gecedeerd,
eerst aan een zwager van ver 1. on daarna
aan get. In 1927 had verd. 23.600 te croed.
Verd. had zijn vrouw in Holland achterge-
laten zonder geld. Get. had de vrouw reis-
f Igeld naar Indie gegeven op een oude vol-
lacht van verd.
Mr. Bourlier: Die volmacht was niet meer,
geldig, verd. had andere beschikkingen ge
maakt. Notaris M. verklaarde voorts ver
schillende betalingen te hebben gedaan. Op
een goeden dag, aldus vervolgde notaris M:,
kwam plotseling mr. Bourlier om rekening
en verantwoording, ik wilde dit niet doen,
ik ben 20 jaar in Den Haag advocaat ge
weest en ken mr. Bourlier. Als verd. P. zelf
nas gekomen zou ik het huidige saldo,
groot 15.000, tot op den laatstun cent heb
ben kunnen verantwoorden.
Toon de president van de rechtbank het
bevel gaf tot verantwoording kreeg ik een
telegram, dat het echtpaar ging scheiden,
aldus get. Men zag zich zwak in de hoofd
zaak en schreef daarom het artikel en de
brochure. Wat hier gebeurd is, is infaam,
aldus get.
Pres.: Maar verd. P. is de dupe van het
geval geworden.
Get. mr. M.: Dan had hij een anderen ad
vocaat moeten kiezen.
Als getuige A décharge werd S. C. ge
hoord, wien notaris M. zou hebben meege
deeld, dat P. aan hem 38.000 tor hand had
gesteld om te bcheeren.
Get. notaris M.: Onjuist! Deze getuige is
vroeger in Antwerpen tot 7 maanden ge
vangenisstraf veroordeeld wegens het doen
van een valschen aanklacht.
Get. ontkende dit niet.
Requisitoir.
Dc officier van justitie, mr. Massink,
achtte de ten laste gelegde smaadschrift be
wezen, ten opzichte van het pamflet. Dc
inhoud is in hooge mate griev.'.nl voor den
notaris. Spr. kan ziqh echter de mentaliteit
van verd. voorstellen. P. had geld te vor
deren en had het hard noodig. Verd. was
ernstig geprikkeld. Spr. wilde geen gevan
genisstraf eischen, doch een boete ten be
drage van 300, subs. 50 dagen hechtenis.
Pleidooi.
Mr. Bourlier wees erop, dat naar zijn
meening de tenlastelegging in het pamflet,
w aar en te bewijzen was. Uitvoerig schetste
pl. de wijze waarop lnj door den notaris
was ontvangen. Notaris M wilde geen geld
afgeven zonder toestemming van de vrouw
van verd. In strijd met de uitdrukkelijke
wensehen van verd had de notaris f 3500
aan de vrouw voor reisgeld naar Indie ge
geven. Een rcQu had do notaris nooit aan
verd. afgegeven
Notaris M. (interrumpecrend): Daarvoor
dienen do grossen!
Pres. mr. IJuysinga: Als u weer inter
rumpeert, laat ik u de zaal uitzetten
Pl. vervolgde: Er zijn vier hypotheken
ten bedrage van 31.500, toen de hypothe
ken zijn gecedeerd is de notaris een reke
ning-courant begonnen. Pl. noemde de ge
dane uitkeering van 3500 aan verd.'s
vrouw verduistering. Mijn client is rhior
dc handelingen van M. geruïneerd. Verd.
heeft gehandeld uit zelfverdediging en in
't algemeen belang, en is dus niet strafbaar.
Pl. drong aan op vrijspraak subs, cle
mentie.
Notaris M. verzocht het laatste woord,
doch daar hij zich geen civiele partij had
gesteld werd dit niet toegestaan.
Uitspraak 2S Januari.
MEISJE IN EEN BADINRICHTING
VERDRONKEN.
Te Rotterdam.
R o 11 e r d a m, l i Januari. Hedenavond
om zes uur is door een zwemmer in de over
dekte badinrichting aan de Tuindersstraat
het lijkje bovengebracht van een meisje.
Alle pogingen om de levensgeesten op te
wekken bleken vergccfsch. Het is komen
vast te staan, dot het meisje, dc 11-jarige
A. Blesgraaf van den Schiedamschcn dijk,
omstreeks half vier met een 9-jarig vrien
dinnetje was gaan zwemmen.
Het vriendinnetje is in de drukte het
slachtoffer kwijt geraakt en is toen alleen
naar huis gegaan, zonder iets te zeggen.
Vermoed wordt, dat het meisje, dat lid
van een zwcmclub w as en dat bekend stond
als een goecl zwemster, in het water onwel
is geworden.
in Amersfoort koopen persoonlijk alle visclisoorten in dc
Rijksvischhallen te IJmuiden. U is dus steeds verzekerd
van de billijkste prijzen en de noodzakelijke kwaliteits
controle! Thuisbezorgen zonder verhooging.
Alléén: Utr.slraat 40 Tel. 92 Amersfoort
Hoofdkantoor IJmuiden Opgericht 1 Iéci 1909
Steeds.voorhanden: Tarbot, Tong, Kabeljauw, Schelvisch,
Schol, Bot enz. Vischconserven. Wanne Croquetten cn
Yischkoekjes, Heerlijke gebakken Visch, gemarineerde
llaring, Rolmops.
I
Overval door een auto met
schilders van de
Bataafsche
Een kwestie van concurrentie
'sGravcnliagc, li Januari. Zoonis
men weet heeft cïe Koninklijke SheII-groep
over heel de wereld als handelskleur geko
zen het geel met roode emblemen. En ook
in ons land zijn de grootc gele tank-auto's,
welke dc benzine dislribueeren reeds van
verre herkenbaar als Shell-auto's.
Er zijn echter enkele maatschappijen,
welke van deze algemeens bekendheid der
Shell-producten trachten te profiteeren,
door aan hun pompen eveneens een gele
kleur met roode emblemen te geven. Dat dit
de Shell verdroot, spreekt wel vanzelf cn
dc directie besloot ten krachtigste tegen
deze h.i. misleidende reclame op te treden
Een dezer maatschappijen was de N.A.B.
I.M., die op verschillende punten in onze
stad geel geschilderde benzine-pompen heeft
geplaatst en ook een in die zelfde kleur
geschilderde tank-auto door de stad doet
lijden.
De B.I.M. (Bataafsche Import-Maatschap
pij), het verkoopkantoor der Shell-produc
ten in ons land, stelde een gerechtelijke
actie in tegen de Nabim, waarbij zij vor
derde: le. dat de auto's cn de pompen in
een andere kleur zouden worden geschil
derd dan geel, zoodat verwarring met
Shell-pompcn uitgesloten is cn 2e. verwij
dering van de letters B.I.M. uit den han
delsnaam N.A.B.I.M.
Op 5 Januari heeft do président \nn da
Haa.gsche rechtbank in' kort' gedingm deze
zaak uitspraak gedaan ën aan de B.I.M.
haar vordering toegewezen.
De directeur der N.A.B.I.M., de lieer TI
Reinders, wonende tc Kijkduin, werd ver
oordeeld om binnen acht dagen na dagtec-
kenihg 'van het vonnis (5 Januari) alle
auto's cn pompen te doen overschilderen in
een andere kleur en zijn handelsnaam tc
wijzigen.
Dit vonnis was uitvoerbaar bij voorraad,
zoo noodig met behulp van den sterken
arm.
De B.I.M had de gegeven aebt dagen
afgewacht, maar toen er gisteren nog niets
veranderd was en de gele pompen nog rus
tig op verschillende plaatsen in de stad
stonden, hesioot zij zelf de zaak ter hand
te nemen en het vonnis tori uitvoer te bren
gen.
De N.A.B.I.M. had waarschijnlijk oenig
vermoeden van dit plan en gisteravond
werd in allerijl een der tankauto's oranje
geschilderd en één der pompen, welke aan
den Rijswijkschen weg bij de Batschari-fa
briek staan. Voor het overige was echter
alles bij het oude gebleven.
Hedenochtend besloot dc B.I.M. in te grij
pen en de chef van het Haagschc bijkan
toor, dc heer Drerith, vervoegde zich met
ecnige schilders van de Bataafsche aan
liet huisje van de N.A.B.I.M. en gaf op
dracht alles wat geel was aan het huisje
benevens de gele benzine-pomp over tc
schilderen.
Dc schilders begonnen direct met dit
werk, waarin zij zich door niets lieten sto
ren, ook niet door liet krachtige protest
van den heer Reinders.
Deze kon de Sliell-menschen niet verhin
deren het plan uit te voeren, daar do heer
Drcnth hem liet vonnis „uitvoerbaar bij
voorraad, zoo noodig met behulp van den
sterken arm" voor hield.
Dc heer Reinders bepaalde zicli dan ook
tot een krachtig protest, wat nog krachti
gec werd, toen hij zag, dat de Slicll-schil
ders over de mooie gele pomp een donker
bruine verf smeerden en ook de deur en
kozijnen van het huisje in deze chocola-
dokleur schilderden.
Er hielp echter niets aan cn binnen een
kwartier was er geen geel meer tc zien,
cn de Shell-pomp, welke in de onmiddel
lijke nabijheid staat, kon zich thans ver-
houken in een ongestoorde alleen-lieer-
scliappij, tenminste wat de gele kleur be
treft.
Vervolgens ging de heer Drenth met zijn
helpers naar dc andere pompen, welke
eveneens met dc chocolade-klcur overdekt
werden.
't Is onbillijk van andoren dc liefde als
cn plicht 1e vorderen; men moeten trach
ten ze te verdienen.
G.Ueber den Tod hinans").
Roman van ANNY VON PANUUYS.
Uit het Duitsch door
W. TI. C. BOULLAARD.
Een huisknecht in onberispelijke livrei
'deed open, nadat Berner had aangebeld.
„Is mijnheer Polil thuis?" vroeg de pro
lessor en toen de knecht toestemmend ant
woordde, maar tot zijn spijt ernstig moest
betwijfelen of mijnheer op dit uur wel to
spreken zou zijn, zei Berner glimlachend:
jje bent hier blijkbaar nog niet lang, en
l-.ont mij dus niet. Breng, mijnheer maar
mijn kaartje; voor mij is hij zeker'te spre
ken."
De knecht nam het kaartje cn liet den
firofessor in een smaakvol ingerichte voor
kamer binnentreden. Na minder dan twee
tninuten was de knecht terug en \erzocht
den professor hem te willen volgen.
In een gezellige heerenkamer ontving
Pohl een breedgeschouderde man van
middelbare lengte zijn bezoeker. „Dat is
een prachtig idee, Alex, om mij weer eens
in mijn privé woning te komen op-zoeken!"
Hij drukte den professor de hand1, en ver
zocht hem in een der clubfauteuils te wil
len plaats nemen.
„En toch, amice, korn ik vandaag eigen
lijk \oor zeken bij je", zei de andere; Pohl
ging tegenover hem zitten.
„Voor zaken?"
„Ja., ik had wel in de Sprecbank op je
spreekuur bij je kunnen kornen, maar daar
t voor rnij om een zaak van groot belang
gaat, waarvoor de gebruikelijke hiërarchi
sche weg mij te lang is, ben ik maar recht
streeks naar je woning gestapt", verklaarde
de professor. „Om kort tc gaan, ik zou graag
het grootste gedeelte 'van mijn geld uit je
bank willen nemen.'"
„Maar waarom? Is de Spreebank je niet
secuur genoeg meer?" In Pohl's oogen kwam
cr iets, dat naar ergernis zweemde.
„Ilcelemaal geen kwestie van". Berner
l-'gde zijn vriend geruststellend de hand op
diens arm. „Integendeel, ik heb een vol
maakt vertrouwen in de soliditeit \an je
bank. maar ik heb het geld noodig.''
Hierdoor gerustgesteld, kregen Pohl's
trekken weer een vriendelijke uitdrukking.
Dan zal aan jc wensch zonder veel om
slag spoedig voldaan kunnen worden; de
kas is goed voorzien en reeds morgen staat
"an je tegoed zooveel als je wilt tot je be
schikking."
„Dank je wel voor jc tegemoetkoming."
„N'atuuilijk moet je het geld persoonlijk
van dc bank afhalen, voor de ontvangst een
kwitantie teekenen en de overige formali
teiten verrichten", zei Pohl, „ik zal te voren
alles in orde brengen, zoodat, morgen laten
we zeggen, van tien uur af. alles voor je
k'aar ligt. Hoeveel wil jc hebben?" voegde
hij er kort en zakelijk aan toe.
„Ik heb in totaal driehonderdduizend
mark op cle Spreebank en daarvan ?ou ik
honderdvijftigduizend mark willen hebben,"
kwam snel over Berner's lippen.
„Is 't ook onbescheiden, om to vragen,
v aarvoor jo zoo n groot bedrag zoo plotse
ling noodig hebt?" De bankdirecteur be
uoog het been, dat hij over het andere had
geslagen, op en neer en zijn oogen keken
geïnteresseerd naar het smalle gezicht van
den man, die tegenover hem zat.
„Och, Pohl" haperend kwamen de
woorden er uit „liever praat ik daar niet
over; je zoudt me misschien niet eens be
grijpen" hij talmde met voortgaan.
„Ja, als je denkt, dat ik. de oude, ervaren
geldman, niet zou begrijpen, waarom je zoo
in eens een kapitaal, dat een goede rente
afwerpt, uit de Spreebank wilt halen, dan
ben je zeker van plan met het geld een
dwaasheid te doen", zei Pohl laconiek cn
reageerende op een gedachte, die zich aan
hem opdrong: „Ga vooral niet op de eene of
andere manier speculeeren, Alex."
Berner schudde het hoofd. „Wees maat
niet bang; het geld zal ik ten bate van mijn
gezin aanwenden", zei hij met een gezicht,
alsof een heimelijke lach daarachter school.
„Met verdere vragen zal ik 't. ja niet las
tig maken", zei Pohl, zijn vriend een sigaar
aanbiedend, die deze aannam cn opstak
„Dus 't blijft afgesproken; morgen van tien
uur af ligt het gcwenschte geld ter afha
ling voor je klaar. Maar laten we nu over
wat anders praten. Hoe gaat 't met je vrouw
en je dochter?" Pohl leunde wat dieper in
zijn stoel.
„Dank je, allebei best", antwoorde Ber
ner en keek naar een paar rookwolkjes, die
in mooie kronkels omhoog gingen om spoe
dig zich in niets op te. lossen.
Heinrich Pohl en Alex Berner waren
jeugdvrienden, zij kenden elkaar uit hun
jongenstijd en hadden samen op de school
banken gezeten. Wel waren later hun le
venswegen ver uit elkaar geloopen, maar
TERAARDEBESTELLING E. JACOBS.
Laren, 14 Jan. Op de Algcmccne Be
graafplaats alhier werd lieden onder groote
belangstelling hel stoffelijk overschot van
wijlen den beeldhouwer E. Jacobs teraardo
besteld. Toen de lijkstoet te omstreeks 11
uur op dc begraafplaats aankwam was daar
reeds een groot aantal kunstbroeders en
vrienden aanwezig om den overledene de
laatste eer te bewijzen.
Onder hen merkten wij o.m. op den bur
gemeester van Laren, Jhr. van Nispen van
Sevenaeiv- de gemeentesecretaris Ghr.. Pe
ters, prof. Th. J. Stomps te Amsterdam,
van de Larensche Schilders Kolonie Frans
Langeveld, C. Vredenburgh, David Sehul-
inan, E. Pieters, Mej. C. Demmink, P M.
Broekman, W. van Nieuwenhcven, Toon de
Jong, Co Brcman cn anderen.
Tevens de beeldhouwers Mendes da Costa
cn L. J. T. Kamman le Amsterdam.
Nadat ecnige kunstbroeders de kist graf
waarts Jiadden gedragen werd liet woord
gevoerd door den kunstschilder Co Breman
namens dc Vereeniging van Beeldende Kun
stenaars Laren-Blaricum.
Under de vele kransen waarmede de baar
gedekt was, waren er \an Arli et Amicitiae
te Amsterdam en de Vereeniging van Beel
dende Kunstenaars Laren-Blaricum.
AANBEVELING GEMEENTE-ARCHIVARIS
EN DIRECTEUR STED. MUSEUM
TE LEIDEN.
Leiden, 14 Jan. Ter benoeming tot ge
meentearchivaris te Leiden wordt aanbe
volen mr. J. Verburgt, thans als weten
schappelijk ambtenaar aan het archief ver
bonden en voor de functie van directeur
van het Stedelijk Museum „Lakenhal" te
Leiden A. Coert.
In een pakhuis aan de
Lange Lijnstraat
Rotterdam, 14 Januari. Iledennach
omstreeks half een is brand ontdekt in «ei
pakhuis aan de Lange Lijnstraat, welk pak»
lmis ten dcelc wordt gebruikt als berg
plaats voor wagentjes cn koopwaar van
kooplieden, die geregeld de markten op den
Goudschen singel bezoeken cn cr duo be-
lang bij hebben om hun wagens en koopwa
ren zoo dicht mogelijk in do buurt, te heb
ben. Dc eerste verdieping en de zolder wor
den ingenomen door bergruimte voor de fa.
Van Dam—Bood uit dc Westewagcnstraat,
die juist een groote partij goederen had
opgeslagen.
Toen de brand ontdekt werd greep het
vuur snel om zich heen. Binnen korten tijet
sloeg het door de ruiten aan do voorzijde,
terwijl men ook de ruiten aan den achter
kant ieder oogenblik vreesde to zien be
zwijken. Daarom is niiddclalnrm gemaakt
en is behalve een aantal handspuiten een
reserveauto naar 't terrein van den brand ge
stuurd. Het vuur is aangepakt met drie
stralen, die nan de voorzijde op dc vlam
men werdengericht, terwijl oen vierde
straal aan de achterzijde, waar het pakhuis
uitkomt in do Vlasgnncr. naar binnen w»rd
geleid. De geheele eerste verdieping bleek,
toen men den vuurhaard gedoofd had, to
zijn uitgebrand, zoodnt ook de partij goede
ren verloren was gegaan. Verzekering dekt
de sfchade. De wagens en koopwaren, die
beneden stonden opgeslagen, hebben slechts
betrekkelijk weinig schade opgeloopcn.
AUTO IN EEN SLOOT GEREDEN.
Kwadendamme, 14 Jan. Een luxe-
auto, waarvan de bestuurder verblind werd
door de lichten van een tegenkomenden
autobus uit Goes, is onder deze gemeente
hedenavond in den sloot gereden. Do auto
werd zwaar beschadigd.
Van dc beide inzittenden, twee heeren uit
Rotterdam, werd er een aan een der beencn
gewond.
De auto werd later door een kraanwagen
op het droge gebracht.
MINISTER BEELAERTS NAAR GENèVE,
Dc Minister van Buitonlandsche Zaken,
jhr. rnr. Beclaerts van Blokland, vergezeld
van prof. mr. dr. Francois, administrateur,
chef van de afdeeling Volkenbonds'zaken
van zijn departement, heeft zich heden
middag per staatsspoor naar Gcnèvo bege
ven, ter bijwoning van d<? bijeenkomst der
Volkenbondscommissie voor dc bcstudee-
ring van het vraagstuk der Europeesche
Unie.
ALG. R. K. WERKGEVERSVEREENIGING.
Het voorzitterschap.
Mr. M. P. L Steonberghe uit Goirlc. dio
zijn benoeming als voorzitter van dc Algc
mccne R.K. Werkgeversvereniging nog in
beraad had gehouden, heeft de^e functie
thans definitief aanvaard.
ROOMTRUFFELS
PETBT FOURS
THEE KOEKJES,
heelemaal uit, het oog verloren hadden dio
twee, die als jongens onafscheidelijk waren
geweest, elkaar nooit. Heinrich Pohl was
ongetrouwd gebleven en leidde een behaag
lijk jonggezellcnleven; al dweepte hij ook
met mooie vrouwen, nooit had hij er ernstig
aan gedacht zich door een huwelijk te bin
den. Wel was er een vrouw geweest, die
voor zijn gemoedsrust heel gevaarlijk had
kunnen worden en om wier wille hij het
gewicht der huwelijksketenen wel had
willen torschen, maar die vrouw leerde hij
eerst kennen, toen zij reeds de bruid was
van een anderen man en wel van zijn
vriend Alcx Berner.
Dc toenmalige baronesse Stormbcrg, „do
mooie Magda" had, toen hij haar voor het
eerst ontmoette, zijn koele hart in laaien
brand gezet dat was op den dag waarop
zij met Alex Berner in het huwelijk trad.
Dikwijls had hij de mooie vrouw sindsdien
niet gezien, maar wanneer dit na een lan
gere tijdruimte eens gebeurde, kwam de
anders zoo nuchter aangelegde man, die
zich zelf een rekenmachine noemde, weer
geheel onder haar bctoovering. Maar nie
mand wist iets daarvan, niemand. Of had
misschien mevrouw Berner zelf een heime
lijk vermoeden van de gevoelens, die Hein
rich Pohl haar toedroeg. Zij glimlachte al
tijd zoo eigenaardig, wanneer ze toevallig
hem eens ontmoette.
„Het doet me genoegen, dat de dames 't
goed maken", zei Pohl, „binnenkort moet ik
voor zaken in Schneiditz zijn cn dan zal ik
zoo vrij wezen mij persoonlijk van hun wel
zijn te komen overtuigen misschien al
Zaterdag over een week."
„O, juist op mijn jubileumsdag", riep de
professor, „dat treft prachtig.'5
„Je jubileumsdag?", herhaalde Pohl zon*
der te begrijpen.
„Wat is dat? Weet je dan niet, dat ik mijn
vijfentwintigjarig jubileum als directeur
van het schilderijmuseum vier?" vroeg Ber
ner met gemaakten ernst. „Eerlijk gezegd",
vervolgde hij met een diepen zucht, „wilde
ik, dat ik er zelf ook niets van wist, want
ik huiver bij de gedachte aan al die eerbe
wijzen en gelukwenschen, die me op dien
dag wachten."
„In elk geval ben ik present om mijn
ouden vriend mede te huldigen", sprak Pohl
op warmen toon, Berner de hand reikende*
„Maar als we er niet toevallig over gespro
ken hadden, wed ik dat je met geen woord
over je jubileum had gerept."
„Waarom niet? Ik zou je toch zeker hein
ben geïnviteerd om te komen."
Den volgenden ochtend nam dc professor
bij de Spreebank honderdvijftigduizend
mark in biljetten van duizend in ontvangst,
welke som hem in Pohl's kantoor in tegen*
vvoordigheid van den kassier werd uitbe
taald.
„Op zoo'n buitengewoon snel voldoen aan
mijn verzoek had ik nauwelijks durven re
kenen cn had daarom thuis gezegd, dat
eerst morgen zou tcrugkeeren," bekende i(b
professor, „maar nu deze zaak is afgedaan,
ga ik dadelijk na het middageten naaf
huis, want ik heb hi Berlijn overigens niets
meer te doen."
(Wordt vervol gd£
