AM ERSF00KT5 CÏH DAGB1AD
STEUNT NEDERLANDSCH FABRIKAAT!
Zijn Laatste Wensch
Donderdag 22 Januari 1931
«DE EEMIANDER"
29e Jaargang No. 173
TWEEDE BLAD
DE INBRAAK BIJ DE HEMA
TE EINDHOVEN
ZIJN TWEE KINDEREN
VERMOORD
ALLEEN
IJmuider Vischhandel H. GLASTRA Co. N.V
EEN MAATREGEL VAN
EIGEN BELANG
Nationale plicht
Een dievenbende ge
arresteerd
Eindhoven, 21 Jan. De politie is den
inbrekers op het spoor gekomen, die zich
schuldig hebben gemaakt aan den brutalen
inbraak gepleegd op Maandag j.l. in den
Hema-winkel aan de Rechtestraat, waar een
brandkast met 2200 is gestolen. Het ver
moeden dat de daders zich zouden ophou
den in een perceel aan de Wimpelstraat,
bleek juist te zijn. Vannacht heeft de po
litie in samenwerking met de marechaus
see de geheele omgeving van de Wimpel-
straat afgezet pn de bewoners van perceel
13 gesommeerd het huis te verlaten. Na de
sommatie verscheen de beruchte inbreker
Hendriks, bijgenaamd „de saaie" op den
drempel en gaf zich zonder verzet onmid
dellijk aan de politie over. Bij het binnen
dringen van het huis ontdekte de politie,
dat zich onder een bed een drietal mannen
hadden verborgen, die eveneens werden ge
arresteerd. Het waren de 23-jarige W. M.
van B. uit Baardwijk, de 26-jarige A. H. en
de 27-jarige G. C. C., beide laatsten uit Nij
megen. Tenslotte werd nog gearresteerd een
zekere W. van H., als verdacht van mede
plichtigheid. De bende werd naar het po
litiebureau overgebracht. Bij fouilleering
werd op hen bevonden een aantal gouden
tientjes, klein bankpapier, zilvergeld, als
mede sigarenaanstekers, de andere kleine
Hema-artikelen. Blijkbaar waren de dieven
toen de politie een inval deed, juist bezig
de buit te verdeelen. Onder het ledikant
werd nog aangetroffen een hoeveelheid
bankpapier, vertegenwoordigende een waar
de van 300 A 400, terwijl onder een
kast in de huiskamer een linnen zakje werd
gevonden met zilvergeld, zijnde ongeveer
800. In totaal zijn 1700 van de 2200
teruggevonden. De brandkast werd in een
schuurtje achter het huis ontdekt. Het is
gebleken, dat zij vakkundig is geopend. Bij
verdere huiszoeking vond men nog 'n hoe
veelheid uit het kantoor der Hema ont
vreemde sigaren en een scherp geladen
klein model browning. Heden zal de huis
zoeking nog worden voortgezet. De inbre
kers zijn verhoord en hebben allen bekend..
VERKIEZINGEN PROVINCIALE
STATEN.
Naar wij vernemen zal dc verkiezing van
leden voor de Provinciale Staten van Over
ijssel plaats hebben op Woensdag 22 April
U.S.
EEN RUMOERIGE RAADSVERGADERING
Te Leeuwarden de ontiui-
ming van de publieke tri
bune gelast.
In de gistermiddag gehouden vergade
ring van den gemeenteraad van Leeuwar
den, zeide de burgemeester, naar aanleiding
van een adres van het Plaatselijk Arbeids
secretariaat, dat B. en W. reeds gcruimen
tijd bezig zijn om maatregelen inzake re-
genverzuim voor de teiwerk-gcstelden bij
de werkverschaffing anders tc doen krij
gen. Ook anderszins zijn B. en W. steeds
bezig te werken voor maatregelen in voor
de wcrkloozen gunstiger zin. "Deze animo
van B. en W. kon wel eens verflauwen, als
de werkloozen demonstratieve optochten
houden zooals Maandagavond, toen het in
de stad een bende was.
Tijdens het verdere verloop van de ver
gadering interrumpeerden werkloozen, die
in grooten getale de tribune vulden, voort
durend. De voorzitter dreigde met ontrui
ming. Toen dc werkloozen doorgingen en
de voorzitter nog eens vruchteloos stilte
had geboden, verzocht hij een der meest
rumocrigen de zaal te verlaten.
Deze antwoordde, volgens het Hbld.: „Ja,
mijnheer de voorzitter, ik zal deze openbaro
bioscoopvoorstelling verlaten".
Daarop brak een geweldig geschreeuw ci]
geloei los: „Een apenkooi is hot hier". De
S.D. willen niets voor de werkloozen doen."
„Wij eischen werk en brood."
De voorzitter gelastte de ontruiming van
de publieke tribune, waarvoor de vergade
ring een oogenblik werd geschorst. Recher
cheurs en agenten hadden spoedig de order
uitgevoerd.
Het Haagsche gerechtshof gelast
in deze zaak een nieuw
onderzoek
in Amersfoort koopen persoonlijk alle vischsoorten in de
Rijksvischhallen to IJmuiden. U is dus steeds verzekerd
van de billijkste prijzen en do noodzakelijke kwaliteits
controle! Thuisbezorgen zonder verhooging.
Alléén: Utr.straat 40 Tel. 92 Amersfoort
Hoofdkantoor IJmuiden Opgericht 1 biel 1909
Steeds voorhanden: Tarbot, Tong, Kabeljauw, Schelvisch,
Schol, Bot enz. Vischconserven. Warme Croquetten en
Vischkoekjes, Heerlijke gebakken Visch, gemarineerde
Haring, Rolmops.
's-Gravenhage, 21 Jan. De ie Kamer
van het Gerechtshof te 's Gravenhage, deed
heden uitspraak in de zaak van den 40-
jarigen gewezen portier P. S., die in Juni
van het vorig jaar in zijn woning aan de
Rubroeckstraat te Rotterdam zijn beide
kinderen met revolverschoten cn messte
ken om het leven bracht en deswege door
de Rechtbank te Rotterdam is veroordeeld
tot één jaar gevangenisstraf door to bren
gen in een bijzondere strafgevangenis en
met ter beschikking stelling van de Rcgce-
ring.
Do procureursgeneraal bij het Hof re-
quireerde 5 jaar gevangenisstraf met de
zelfde voorwaarden.
Het Hof achtte het onderzoek niet volle
dig cn gelastte derhalve een nieuw onder
zoek.
Dc behandeling dezer zaak zal nu plaats
hebben Woensdag 4 Februari a.s., waarbij
o.a. dr. van Woerkom, arts te Rotterdam
als deskundige zal worden gehoord.
UIT DE STAATSCOURANT.
Bij K. B. is aan A. M. Hendriks op zijn
verzoek met ingang van 1 Febr. 1931 eervol
ontslag verleend als burgemeester der ge
meente Wanrooy
is aan G. J. M. Eenhuis op zijn verzoek
met ingang van 15 Maart eervol ontslag ver
leend als burgemeester der gemeente Lisse:
is aan den vice-president van den Raad
van Ned.-Indié den heer C. J. I. M. Weiter
op zijn veezoek met ingang van 4 Maart eer
vol ontslag verleend uit 's lands dienst, on
der dankbetuiging voor de vele en gewich
tige diensten door hem aan den lande be
wezen
is benoemd tot lid van de Algemeene
Rekenkamer in Ned.-Indië de heer mr. II
Carrière, thans tijdelijk lid van dat college
zijn met ingang van 1 Febr. benoemd tot
accountant der directe belastingen te Rot
teraam, 2e hurecau, W. Westra, adjunct
accountant der dir. belastingen aldaar, te
Maastricht II. R. L. Straatman, adjunct-ac
countant der dir. belastingen aldaar, te
Zwollex II. R. L. Juch, adjunct-accountant
der dir. belastingen aldaar
tot ontvanger der dir. belastingen en ac
cijnzen te Doesburg A. F. van Walt Meyer,
adj. inspecteur der dir. belastingen, invoer
rechten en accijnzen ter inspectie Wagenin-
gen;
tot ontvanger der registratie en domeinen
te Elburg A. L. Bakker, surnumerair der re
gistratie cn domeinen ten kantore den Hel
der
bij schikking van den Minister van finan
cien is dc Ontvanger der directe belastin
gen enz. E K. Krijger, verplaatst van het
kantoor Bodegraven naar het kantoor Lek-
kerkerk
Aansporing tot particulieren,
industrie en overheid
In het vorig communiqué ons door het
voorloopig comite-Vcrloop es. toegezonden,
werd naar voren gebracht, dat bedrijfstak-
gcwijze-groepeering onzer Industrie een
dringende noodzakelijkheid i6 om in den
economischen strijd der naties niet het on
derspit tc moeten delven.
Daarnaast treedt een, ander, even. vitaal
probleem naar voren, n 1. de dringende
noodzakelijkheid om eiken Nederlander cij
te brengen, dat hij het algemeen Ncder-
landsch belang en daarmede dus zijn eigen
belang dient door zooveel mogelijk Nedcr-
landsch fabrikaat te koopen, wanneer dit
van dezelfde kwaliteit is als het builen-
landsche en wanneer de prijs daarvan niet
noemenswaardig met die der geïmporteer
de goederen Verschilt.
De individualistisch gerichte Nederlan
der laat zioh niet gaarne in een bepaalde
richting dringen; het is hem een last, wan
neer hij bij zijn inkoopen steeds zou moe
ten denken aan het feit, dat hij het Neder-
landscho product de voorkeur moet geven.
Doch hoe geheel anders wordt dit voor
hem, wanneer, hij de wqarde van zijn..Ne
derlandsche industrieele aanclcelen eens
vergelijkt met d'ie van enkele maanden te
rug; wanneer hij denkt aan de schamele
revenuen, die hij zal trekken van zijn In
dische cultuur-papieren en daarbij reali
seert, dat ook hij ten deele door laks
heid en onvoldoende economisch inzicht
ijan dien afbraak schuldig is. Wanneer hij
overweegt, dat zijn positie gevaar loopt,
wanneer ook hij zijn tol aan do melaise,
aan de vcranderdo bedrijfsmethoden zal
hebben te betalen en ook hij buiten be
trekking zal komen, doordat bet concern,
waarbij hij werkt door slapte in zaken,
een deel van het personeel zal hebben te
ontslaan Van den hoogste in den lande af
tot aan de massa toe is een ieder min of
meer afhankelijk van den goeden gang,
van de welvaart in het Nederlandsche be
drijfsleven; onze belastingen zullen door
werkloozenuitkecringen, crisismaatregelen
moeten stijgen onze koopkracht zal ver
minderen en dc voorraden angstwekkend
accumuleeren!
Wij kunnen daarvoor gedeeltelijk waken.
Elk Nederlandsch product, dat in stede van
buitenlandsch fabrikaat gekocht wordt, be-
teekent werkverruiming voor den Neder-
landschen stam cn het zou te betreuren
zijn, wanneer wij door laksheid, door ge
brek aan voldoende inzicht, de ellende zou
den doen verscherpen.
Uit de Nederlandsche handelsbalans
blijkt, dat er telken jare een belangrijk in
voersaldo is, d.vv.z. een surplus van den in
voer boven den uitvoer.
Dit invoersaldo bedroeg over:
1924
702
1925
047
1926
692
1927
649
1928
697
1929
762
1930
722
cn al zullen deze bedragen verminderen,
wanneer wij de betalingsbalans in aan
merking nemen (in dezo betalingsbalans
worden ook opgenomen de bedragen, die
wij per saldo aan vrachten, coupons, divi
denden, verteringen van vreemdelingen in
oii6 land etc. te vorderen hebben), het
neemt niet weg, dat wij, voor de komende
jaren in allen gevalle, boven onze krach
ten leven. Talrijke ingevoerde artikelen
kunnen niet in ons land worden vervaar
digd doch gaan wij zooveel mogelijk
tot den aankoop van het Nederlandsche fa
brikaat over, dan zal ook dit invoersaldo
beduidend kunnen verminderen.
In dit verband heeft eveneens de in
dustrieel een nationalen plicht te vervui
len, die hem cn de duizenden werklieden
ten goede komt. Rekening toch dient tc
worden gehouden met den 6maak, de men
taliteit van het Nederlandsche publiek, fac
toren, die men weieens uit het oog heeft
verloren.
Ook de Overheid in al haar geledingen
heeft te dezen opzichte een economische
taak to vervullen.
Toen de eerste symptomen van den we
reld-oorlog van 1914 duidelijk begonnen te
spreken, betoonde het Nederlandsche volk
spontaan zijn bereidwilligheid om do gren
zen van het vaderland te verdedigen te
gen elke violatie van de souvereinitcit, nu
de economische oorlog met felheid woedt,
mogen wij een gelijke mentaliteit verwach
ten, want daardoor alleen kunnen wij onze
Overzeesche Gevesten beschermen tegen
dc ontbindende factoren, die ons econo
misch leven bedreigen.
VEILINGVERGADERING DOOR POLITIE
ONTRUIMD.
Te 's-Gravcnzande werd in de Spaansche
Vloot een ledenvergadering van de plaat
selijke vcilingvereeniging gehouden, welke
door de samenstelling de agenda lan
ger duurde dan men aanvankelijk had ge
ducht of verwacht. Tc ruim 10 uur toen
men nog druk met de besprekingen gaan
de was trad de politie de zaal binfien ei»
ging onmiddellijk tot ontruiming daarvan
over, omdat verzuimd was een speciale
vergunning aan te vragen.
Onder hilariteit werden de leden gesom
meerd de zaal te verlaten.
VAN ONZE VEEMARKTEN.
Wat we verwacht hadden Is wel ecnJgs-
zins uitgekomen; de aanvoer van het vette
vee is iets minder geworden. Maar zelfs ook
nu nog was de aanvoer te groot om een
daling der prijzen te kunnen tegenhouden
De prijs is dus nog weer lager geworden
Enkele markten b.v. Nijkerk, en ook de
Utrcchtsche vetvcemarkt, waar de aanvoer
bctreklijk klein was, hadden een eenigszina
omhoog loopende phijs maar dezo markten
oefenen op het totale verloop weinig in
vloed. Ook de varkensmarkton gaven nog
weer lagere prijzen; op enkele zelfs zijn
prijzen van beneden 20 cent per pond levend
voor gekomen; wel iets onbegrijpelijks,
nochthans gezien de aanvoer welke nog
steeds groot is en naar onze verwachting
ook wel groot zal blijven, is het niets on
mogelijk dat de prijs nog lager zal wordon.
Deze lage varkensprijzen zullen ten slotte
ook dc prijs van het vette vee blijven druk
ken, ook al komt cr minder vee aan de
markt
Zooals we reeds opmerkten was do aan
voer Maandag te Nijkerk en ook te Utrecht
niet groot, vandaar e cnwat vlotter handel
en iets vasteren prijs. Amsterdam had
daarentegen nog ruime aanvoer met min
dere prijzen; op deze markt kon men een
goede slachtkoe koopen voor 0.80 per K.G,
geslacht.
Rotterdam had 1.1. Dinsdag ook wel Iets
minder aanvoer dan verleden week, maar
toch was deze nog te groot voor een betere
handel; de vette koeien konden 6lechts
moeilijk geplaatst worden. Handel is cr be
trekkelijk alleen in 1ste kwaliteit vloesch-
koeien, deze worden dan ook nog wel voor
hooge prijzen verkocht, prijzen als b.v. 1
A 1.05 de K.G. kunnen evenwel als luxe
beschouwd worden, in doorsnee zijn de
prijzen goede kw. 0.S00.90 mindere kwa
liteiten van 0.600.80 per K.G. geslacht
Op de magere markt zagen we nog geen
groote aanvoer, in melk- en kalfkoeien
hcerscht daar slepende handel, met onge
veer vorige wcekprijzen; prijzen nog van
300 tot een enkele ruim 400. de afloop
had een neiging tot zakken.
In vaze koeien was do handel iets min
der, het vertrouwen is danis geschokt; do
mesters nemen een afwachtende houding
aan, ook de weiders welke zich al aan de
markt vertoonden, toonden nu minder be
langstelling. Voor de goedsoortigen golden
nog prijzen van 175—275.
Jongvee werd nog wel aangevoerd, doch'
door tc kort aan koopers bleef het grootste
aandeel over dan ook onverkocht.
De vette kalverenmarkt had te Rotter
dam een iets betere handel door de zeer
korte aanvoer. De prijzen gingen iets om
hoog. 1ste kw. 50 cent, 2de kw. 40—45 cent,
3de kw. 30—40 cent per pond levend.
De vette varkensmarkt kon zich mede
door de veelal te groote aanvoer niet staan
de houden, prijzen over 't geheel dan ook
weer lager, doorsneeprijs van 0.20—0.22H
per pond levend. Ook de prijzen van do
mestvarkens cn biggen zakken iets in prijs,
goede mestvarkens van 2426 cent per.
pond levend.
Consolé's
Amandines.
Dikwijls ligt er in stilzwijgen een macht.
G.Ueber den Tod hinans").
Roman van ANNY VON PANHUYS.
Uit het Duitsch door
W. H. C. BOULLAARD.
xé
„Zooveel plechtigs kunt u nooit bij elkaa«-
krijgen", zei Else lachend. Ze ste'de voor
nu heen te gaan, wat de vader goed vond.
er aan toevoegend, dat hij niet met haar
mee naar huis kon gaan, omdat hij no.?
naar den advocaat Stern moest.
„Wat moet u daar doen, vader?"
„Niets bijzonders, kindje, alleen maar een
Inlichting betreffende een rechtskwestie bij
hem inwinnen."
Daar er zich bij Stern slechts enkele
clicnten in de wachtkamer bevonden, was
hij weldra aan de beurt om geholpen te
worden. Stern en de professor kenden el
kaar al vele jaren; zij ontmoetten elkaar
dikwijls en behoorden tot het clubje, dat
eiken Donderdag in „De Kroon" bijeenkwam
om \jen glaasje wijn te drinken, te politi-
6eeren en speciaal om een onschuldig kaar
tje te leggen.
Stern begroette den professor vriendelijk
en vroeg, nadat beiden waren gaan zitten,
waarmee hij hem van dienst kon zijn.
„Ik zou graag een- oogenblik uw tijd in
beslag willen nemen voor een kleine rechts
kwestie", begon de professor, uit zijn bin-
ïienzak een dik, verzegeld couvert nemende,
dat hij nog even bevoelde, alsof hij wilde
onderzoeken of 't nog goed gesloten was.
Toen reikte bij het Stern over.
„Mijn laatste wensch!" las deze tot zijn
verwondering en zei: „Ik begrijp niet wat u
hiermee wilt professor; in de eerste plaats
schrijft men gewoonlijk: mijn uiterste wils
beschikking" en in de tweede plaats heb
ik die wilsbeschikking al jaar en dag onder
mijn berusting".
„Zeker, mijn testament ligt al lang bi)
u, maar dat daar' hij wéés naar het
couvert, dat de advocaat voor zich op de
schrijftafel had gelegd „is een soort toe:
voegsel aan mijn testament. Ik moet het u
wat nader verklaren. Bij mijn dood moet
mijn bij u berustend testament worden ge
opend; u begrijpt mij dus goed; uitsluitend
mijn testament. Daarentegen moet dan het
couvert, waarop staat: „mijn laatste
wensch" niet alleen nog gesloten blijven,
maar u rept over het bestaan er van met
geen woord, zelfs niet tegenover mijn naast-
bestaanden. En nu komt de hoofdzaak, n.l.
op welk tijdstip „mijn laatste wensch" mag
worden bekend gemaakt. Dat heb ik opge
schreven; hier hebt u het". Hij haalde een
samengevouwen vel papier te voorschijn en
stelde het den advocaat ter hand, die met
halfluide stem las:
„In het schilderij-museum hangt mijn
portret, dat mijn gezin het recht heeft na
mijn dood voor zich terug te vorderen. Zoo
dra het van dit recht gebruik maakt, moet
het bij den advocaat Stern gedeponeerde
couvert met het opschrift „mijn laatste
wensch!" in tegenwoordigheid van mijn
vrouw en mijn dochter worden geopend. In
geval geen harer binnen zes maanden na
mijn dood aanspraak maakt op mijn portret
moet eerst na verloop van dezen termijn
het couvert worden geopend."
„Van het grootste gewicht is het", her
nam de professor, toen de advocaat boven
staande had gelezen, „dat door u letterlijk
aan mijn verzoek wordt voldaan ik wilde
daarop graag iiog eens den nadruk leggen
en dat u tegenover niemand met een
syllabe rept dat behalve mijn testament nog
zoo iets als een toevoegsel daaraan bestaat.
Mijn vrouw cn dochter mogen er niets van
weten voor cn aleer zij of mijn portret uil
het museum teruggevraagd hebben, of zes
maanden na mijn dood hebben laten ver
strijken". De professor haalde diep adem
om dan, op elk woord den klemtoon leg
gend, te vervolgen: „Het bestaan van „mijn
laatste wensch" mag niet vermeld worden,
ook niet indien er veel is, dat u of mijn
gezin na de opening van mijn testament
bij de daarop volgende regeling der nala
tenschap vreemd .en onbegrijpelijk meet
toeschijnen".
„Ik zal me over niets verbazen, profes
sor, en alles zal geschieden zooals u het
wcnscht, dat blijft afgesproken". Hij drukte
Berner de hand en voegde er schertsend
aan toe: ,,'t Is altijd goed, als men zijn
huis in orde heeft gebracht en voordat Ma
gere Hein zich aanmeldt alles in de puntjes
heeft geregeld, maar laten wij, u zoowel als
ik, mijnheer Hein nog maar wat laten wach
ten, want ons Donderdaga\ond-clubje kan
ons, geloof ik, als lid nog niet missen".
Maar hij moest tevens wel vinden dat de
professor er toch slecht uitzag en in den
laatsten tijd zeer oud was geworden.
Berner nam kort daarop afscheid. Hij
voelde zich nu, nadat hij dezen gang achter
zich had, belangrijk verlicht en maakte een
kleinen omweg, alvorens naar huis te gaan.
Zijn wandeling leidde'door stille straten
met nette, door tuinen omgeven huizen, ach
ter welker vensters goed gekapte vrouwen
hoofden en ronde kindergezichtjes zichtbaar
waren. Hij liep tot de rivier, waarvan het
water zoo rustig door het in herfsttooi prij
kende landschap stroomde. In het donkere
groen glansden de golfjes en af en toe ver
toonden zich heldere lichten uit de diepte
als een afschijnsel van verborgen schitte
rende kostbaarheden, die op den bodem
lagen. Aan gene zijde der rivier strekten
zich, bijna zoo ver het oog reikte, afge
maaide korenvelden uit en daar achter, aan
den horizon, dook het silhouet van een heu
velketen op. Een heilige vrede lag over de
natuur, maar in de ziel van den eenzamen
man, die, geheel aan zijn gedachten over
gegeven, langs den oever wandelde, heersch-
te geen ware vrede.
Allerlei ging hem door het hoofd en ver
ontruste hem. Hoe gaarne had hij Magere
Hein, zooals de advocaat zich uitdrukte,
nog een tijdje laten wachten, maar hij had
geen reden daarop te hopen, zijn hart kwel
de hem meer dan ooit, in het bijzonder
sedert hij de spookgestalte van den ouden
Thomas had gezien en juist daarom had
hij orde op al zijn zaken gesteld. Else, zijn
eenig kind, zijn lieveling, zou weldra aan
haren vinger den ring dragen van den man,
die de steun in haar leven zou zijn en Wal
ter Zernikow zou haar een goede steun zijn,
daarvan was hij overtuigd. Zijn testament
was al lang geleden gemaakt en nu had
hij ook zijn laatste wensch den advocaat
ter hand gesteld.
„Mijn laatste wensch!"
De gedachte daartoe ontsprong uit zijn
ergernis over de woorden van den Hertog.
Dezen wilde hij na zijn dood het bewijs
leveren, dat hij de liefde van vrouw en
dochter niet had onderschat. Uit die ge
dachte was „Mijn laatste wensch" en alles,
wat daarmede verband hield, geboren.
Berner was dermate in gedachten ver
zonken, dat hij niet merkte, dat de wolken
aan den hemel zich samenpakten en lang
zamerhand het geheele uitspansel bedekten;
geen stukje blauw was meer te zien. Ook
de kleur van de rivier had zich gewijzigd,
het donkere groen was somber grijs gewor
den en het was of de zooeven nog dartele
golfjes zich moede en zwaar voortsleepten.
Eerst een paar regendruppels maakten hem
opmerkzaam en een blik naar den don
keren hemel noopte hem zijn gang te ver
snellen, want naar alle waarschijnlijkheid
zou het een duchtige bui worden en hij had
geen parapluie bij zich.
Overwegende hoe hij nu 't spoedigst thuis
zou komen, viel hem in, dat hij, door naar
links af te buigen, in het Slotsteegje moest
belanden, dat achter het museum liep en
zijwaarts daarvan uitkwam. De naam van
het straatje 6tamde nog uit den tijd, dat
het museum het slot der Hertogen van
Schneiditz was. Slotbedienden moeten er
toen hebben gewoond, thans huisde er aller*
lei armoedig volkje.
Na eenige minuten kon Berner consta-
teeren, dat hij zich niet had vergist, want
hij had het straatje reeds bereikt. Het was
een erbarmelijke steeg, smal, met kleine,
door ouderdom en weersinvloeden in ver*
val geraakte, leelijke, onoogelijke huisjes.
Eenige stonden scheef, alsof zij door een
reuzenarm waren op zij gedrukt Op het
hobbelige plaveisel van puntige keien,
speelden eenige vieze kinderen, onverschil
lig voor den heviger wordende regen en
achter de groezelige vensters vertoonden
zich slordig gekleede vrouwen met onge
kamde haren.
(Wordt vervolge^