AM ERSF00KT5 CÏH DAGB1AD STEUNT NEDERLANDSCH FABRIKAAT! Zijn Laatste Wensch Donderdag 22 Januari 1931 «DE EEMIANDER" 29e Jaargang No. 173 TWEEDE BLAD DE INBRAAK BIJ DE HEMA TE EINDHOVEN ZIJN TWEE KINDEREN VERMOORD ALLEEN IJmuider Vischhandel H. GLASTRA Co. N.V EEN MAATREGEL VAN EIGEN BELANG Nationale plicht Een dievenbende ge arresteerd Eindhoven, 21 Jan. De politie is den inbrekers op het spoor gekomen, die zich schuldig hebben gemaakt aan den brutalen inbraak gepleegd op Maandag j.l. in den Hema-winkel aan de Rechtestraat, waar een brandkast met 2200 is gestolen. Het ver moeden dat de daders zich zouden ophou den in een perceel aan de Wimpelstraat, bleek juist te zijn. Vannacht heeft de po litie in samenwerking met de marechaus see de geheele omgeving van de Wimpel- straat afgezet pn de bewoners van perceel 13 gesommeerd het huis te verlaten. Na de sommatie verscheen de beruchte inbreker Hendriks, bijgenaamd „de saaie" op den drempel en gaf zich zonder verzet onmid dellijk aan de politie over. Bij het binnen dringen van het huis ontdekte de politie, dat zich onder een bed een drietal mannen hadden verborgen, die eveneens werden ge arresteerd. Het waren de 23-jarige W. M. van B. uit Baardwijk, de 26-jarige A. H. en de 27-jarige G. C. C., beide laatsten uit Nij megen. Tenslotte werd nog gearresteerd een zekere W. van H., als verdacht van mede plichtigheid. De bende werd naar het po litiebureau overgebracht. Bij fouilleering werd op hen bevonden een aantal gouden tientjes, klein bankpapier, zilvergeld, als mede sigarenaanstekers, de andere kleine Hema-artikelen. Blijkbaar waren de dieven toen de politie een inval deed, juist bezig de buit te verdeelen. Onder het ledikant werd nog aangetroffen een hoeveelheid bankpapier, vertegenwoordigende een waar de van 300 A 400, terwijl onder een kast in de huiskamer een linnen zakje werd gevonden met zilvergeld, zijnde ongeveer 800. In totaal zijn 1700 van de 2200 teruggevonden. De brandkast werd in een schuurtje achter het huis ontdekt. Het is gebleken, dat zij vakkundig is geopend. Bij verdere huiszoeking vond men nog 'n hoe veelheid uit het kantoor der Hema ont vreemde sigaren en een scherp geladen klein model browning. Heden zal de huis zoeking nog worden voortgezet. De inbre kers zijn verhoord en hebben allen bekend.. VERKIEZINGEN PROVINCIALE STATEN. Naar wij vernemen zal dc verkiezing van leden voor de Provinciale Staten van Over ijssel plaats hebben op Woensdag 22 April U.S. EEN RUMOERIGE RAADSVERGADERING Te Leeuwarden de ontiui- ming van de publieke tri bune gelast. In de gistermiddag gehouden vergade ring van den gemeenteraad van Leeuwar den, zeide de burgemeester, naar aanleiding van een adres van het Plaatselijk Arbeids secretariaat, dat B. en W. reeds gcruimen tijd bezig zijn om maatregelen inzake re- genverzuim voor de teiwerk-gcstelden bij de werkverschaffing anders tc doen krij gen. Ook anderszins zijn B. en W. steeds bezig te werken voor maatregelen in voor de wcrkloozen gunstiger zin. "Deze animo van B. en W. kon wel eens verflauwen, als de werkloozen demonstratieve optochten houden zooals Maandagavond, toen het in de stad een bende was. Tijdens het verdere verloop van de ver gadering interrumpeerden werkloozen, die in grooten getale de tribune vulden, voort durend. De voorzitter dreigde met ontrui ming. Toen dc werkloozen doorgingen en de voorzitter nog eens vruchteloos stilte had geboden, verzocht hij een der meest rumocrigen de zaal te verlaten. Deze antwoordde, volgens het Hbld.: „Ja, mijnheer de voorzitter, ik zal deze openbaro bioscoopvoorstelling verlaten". Daarop brak een geweldig geschreeuw ci] geloei los: „Een apenkooi is hot hier". De S.D. willen niets voor de werkloozen doen." „Wij eischen werk en brood." De voorzitter gelastte de ontruiming van de publieke tribune, waarvoor de vergade ring een oogenblik werd geschorst. Recher cheurs en agenten hadden spoedig de order uitgevoerd. Het Haagsche gerechtshof gelast in deze zaak een nieuw onderzoek in Amersfoort koopen persoonlijk alle vischsoorten in de Rijksvischhallen to IJmuiden. U is dus steeds verzekerd van de billijkste prijzen en do noodzakelijke kwaliteits controle! Thuisbezorgen zonder verhooging. Alléén: Utr.straat 40 Tel. 92 Amersfoort Hoofdkantoor IJmuiden Opgericht 1 biel 1909 Steeds voorhanden: Tarbot, Tong, Kabeljauw, Schelvisch, Schol, Bot enz. Vischconserven. Warme Croquetten en Vischkoekjes, Heerlijke gebakken Visch, gemarineerde Haring, Rolmops. 's-Gravenhage, 21 Jan. De ie Kamer van het Gerechtshof te 's Gravenhage, deed heden uitspraak in de zaak van den 40- jarigen gewezen portier P. S., die in Juni van het vorig jaar in zijn woning aan de Rubroeckstraat te Rotterdam zijn beide kinderen met revolverschoten cn messte ken om het leven bracht en deswege door de Rechtbank te Rotterdam is veroordeeld tot één jaar gevangenisstraf door to bren gen in een bijzondere strafgevangenis en met ter beschikking stelling van de Rcgce- ring. Do procureursgeneraal bij het Hof re- quireerde 5 jaar gevangenisstraf met de zelfde voorwaarden. Het Hof achtte het onderzoek niet volle dig cn gelastte derhalve een nieuw onder zoek. Dc behandeling dezer zaak zal nu plaats hebben Woensdag 4 Februari a.s., waarbij o.a. dr. van Woerkom, arts te Rotterdam als deskundige zal worden gehoord. UIT DE STAATSCOURANT. Bij K. B. is aan A. M. Hendriks op zijn verzoek met ingang van 1 Febr. 1931 eervol ontslag verleend als burgemeester der ge meente Wanrooy is aan G. J. M. Eenhuis op zijn verzoek met ingang van 15 Maart eervol ontslag ver leend als burgemeester der gemeente Lisse: is aan den vice-president van den Raad van Ned.-Indié den heer C. J. I. M. Weiter op zijn veezoek met ingang van 4 Maart eer vol ontslag verleend uit 's lands dienst, on der dankbetuiging voor de vele en gewich tige diensten door hem aan den lande be wezen is benoemd tot lid van de Algemeene Rekenkamer in Ned.-Indië de heer mr. II Carrière, thans tijdelijk lid van dat college zijn met ingang van 1 Febr. benoemd tot accountant der directe belastingen te Rot teraam, 2e hurecau, W. Westra, adjunct accountant der dir. belastingen aldaar, te Maastricht II. R. L. Straatman, adjunct-ac countant der dir. belastingen aldaar, te Zwollex II. R. L. Juch, adjunct-accountant der dir. belastingen aldaar tot ontvanger der dir. belastingen en ac cijnzen te Doesburg A. F. van Walt Meyer, adj. inspecteur der dir. belastingen, invoer rechten en accijnzen ter inspectie Wagenin- gen; tot ontvanger der registratie en domeinen te Elburg A. L. Bakker, surnumerair der re gistratie cn domeinen ten kantore den Hel der bij schikking van den Minister van finan cien is dc Ontvanger der directe belastin gen enz. E K. Krijger, verplaatst van het kantoor Bodegraven naar het kantoor Lek- kerkerk Aansporing tot particulieren, industrie en overheid In het vorig communiqué ons door het voorloopig comite-Vcrloop es. toegezonden, werd naar voren gebracht, dat bedrijfstak- gcwijze-groepeering onzer Industrie een dringende noodzakelijkheid i6 om in den economischen strijd der naties niet het on derspit tc moeten delven. Daarnaast treedt een, ander, even. vitaal probleem naar voren, n 1. de dringende noodzakelijkheid om eiken Nederlander cij te brengen, dat hij het algemeen Ncder- landsch belang en daarmede dus zijn eigen belang dient door zooveel mogelijk Nedcr- landsch fabrikaat te koopen, wanneer dit van dezelfde kwaliteit is als het builen- landsche en wanneer de prijs daarvan niet noemenswaardig met die der geïmporteer de goederen Verschilt. De individualistisch gerichte Nederlan der laat zioh niet gaarne in een bepaalde richting dringen; het is hem een last, wan neer hij bij zijn inkoopen steeds zou moe ten denken aan het feit, dat hij het Neder- landscho product de voorkeur moet geven. Doch hoe geheel anders wordt dit voor hem, wanneer, hij de wqarde van zijn..Ne derlandsche industrieele aanclcelen eens vergelijkt met d'ie van enkele maanden te rug; wanneer hij denkt aan de schamele revenuen, die hij zal trekken van zijn In dische cultuur-papieren en daarbij reali seert, dat ook hij ten deele door laks heid en onvoldoende economisch inzicht ijan dien afbraak schuldig is. Wanneer hij overweegt, dat zijn positie gevaar loopt, wanneer ook hij zijn tol aan do melaise, aan de vcranderdo bedrijfsmethoden zal hebben te betalen en ook hij buiten be trekking zal komen, doordat bet concern, waarbij hij werkt door slapte in zaken, een deel van het personeel zal hebben te ontslaan Van den hoogste in den lande af tot aan de massa toe is een ieder min of meer afhankelijk van den goeden gang, van de welvaart in het Nederlandsche be drijfsleven; onze belastingen zullen door werkloozenuitkecringen, crisismaatregelen moeten stijgen onze koopkracht zal ver minderen en dc voorraden angstwekkend accumuleeren! Wij kunnen daarvoor gedeeltelijk waken. Elk Nederlandsch product, dat in stede van buitenlandsch fabrikaat gekocht wordt, be- teekent werkverruiming voor den Neder- landschen stam cn het zou te betreuren zijn, wanneer wij door laksheid, door ge brek aan voldoende inzicht, de ellende zou den doen verscherpen. Uit de Nederlandsche handelsbalans blijkt, dat er telken jare een belangrijk in voersaldo is, d.vv.z. een surplus van den in voer boven den uitvoer. Dit invoersaldo bedroeg over: 1924 702 1925 047 1926 692 1927 649 1928 697 1929 762 1930 722 cn al zullen deze bedragen verminderen, wanneer wij de betalingsbalans in aan merking nemen (in dezo betalingsbalans worden ook opgenomen de bedragen, die wij per saldo aan vrachten, coupons, divi denden, verteringen van vreemdelingen in oii6 land etc. te vorderen hebben), het neemt niet weg, dat wij, voor de komende jaren in allen gevalle, boven onze krach ten leven. Talrijke ingevoerde artikelen kunnen niet in ons land worden vervaar digd doch gaan wij zooveel mogelijk tot den aankoop van het Nederlandsche fa brikaat over, dan zal ook dit invoersaldo beduidend kunnen verminderen. In dit verband heeft eveneens de in dustrieel een nationalen plicht te vervui len, die hem cn de duizenden werklieden ten goede komt. Rekening toch dient tc worden gehouden met den 6maak, de men taliteit van het Nederlandsche publiek, fac toren, die men weieens uit het oog heeft verloren. Ook de Overheid in al haar geledingen heeft te dezen opzichte een economische taak to vervullen. Toen de eerste symptomen van den we reld-oorlog van 1914 duidelijk begonnen te spreken, betoonde het Nederlandsche volk spontaan zijn bereidwilligheid om do gren zen van het vaderland te verdedigen te gen elke violatie van de souvereinitcit, nu de economische oorlog met felheid woedt, mogen wij een gelijke mentaliteit verwach ten, want daardoor alleen kunnen wij onze Overzeesche Gevesten beschermen tegen dc ontbindende factoren, die ons econo misch leven bedreigen. VEILINGVERGADERING DOOR POLITIE ONTRUIMD. Te 's-Gravcnzande werd in de Spaansche Vloot een ledenvergadering van de plaat selijke vcilingvereeniging gehouden, welke door de samenstelling de agenda lan ger duurde dan men aanvankelijk had ge ducht of verwacht. Tc ruim 10 uur toen men nog druk met de besprekingen gaan de was trad de politie de zaal binfien ei» ging onmiddellijk tot ontruiming daarvan over, omdat verzuimd was een speciale vergunning aan te vragen. Onder hilariteit werden de leden gesom meerd de zaal te verlaten. VAN ONZE VEEMARKTEN. Wat we verwacht hadden Is wel ecnJgs- zins uitgekomen; de aanvoer van het vette vee is iets minder geworden. Maar zelfs ook nu nog was de aanvoer te groot om een daling der prijzen te kunnen tegenhouden De prijs is dus nog weer lager geworden Enkele markten b.v. Nijkerk, en ook de Utrcchtsche vetvcemarkt, waar de aanvoer bctreklijk klein was, hadden een eenigszina omhoog loopende phijs maar dezo markten oefenen op het totale verloop weinig in vloed. Ook de varkensmarkton gaven nog weer lagere prijzen; op enkele zelfs zijn prijzen van beneden 20 cent per pond levend voor gekomen; wel iets onbegrijpelijks, nochthans gezien de aanvoer welke nog steeds groot is en naar onze verwachting ook wel groot zal blijven, is het niets on mogelijk dat de prijs nog lager zal wordon. Deze lage varkensprijzen zullen ten slotte ook dc prijs van het vette vee blijven druk ken, ook al komt cr minder vee aan de markt Zooals we reeds opmerkten was do aan voer Maandag te Nijkerk en ook te Utrecht niet groot, vandaar e cnwat vlotter handel en iets vasteren prijs. Amsterdam had daarentegen nog ruime aanvoer met min dere prijzen; op deze markt kon men een goede slachtkoe koopen voor 0.80 per K.G, geslacht. Rotterdam had 1.1. Dinsdag ook wel Iets minder aanvoer dan verleden week, maar toch was deze nog te groot voor een betere handel; de vette koeien konden 6lechts moeilijk geplaatst worden. Handel is cr be trekkelijk alleen in 1ste kwaliteit vloesch- koeien, deze worden dan ook nog wel voor hooge prijzen verkocht, prijzen als b.v. 1 A 1.05 de K.G. kunnen evenwel als luxe beschouwd worden, in doorsnee zijn de prijzen goede kw. 0.S00.90 mindere kwa liteiten van 0.600.80 per K.G. geslacht Op de magere markt zagen we nog geen groote aanvoer, in melk- en kalfkoeien hcerscht daar slepende handel, met onge veer vorige wcekprijzen; prijzen nog van 300 tot een enkele ruim 400. de afloop had een neiging tot zakken. In vaze koeien was do handel iets min der, het vertrouwen is danis geschokt; do mesters nemen een afwachtende houding aan, ook de weiders welke zich al aan de markt vertoonden, toonden nu minder be langstelling. Voor de goedsoortigen golden nog prijzen van 175—275. Jongvee werd nog wel aangevoerd, doch' door tc kort aan koopers bleef het grootste aandeel over dan ook onverkocht. De vette kalverenmarkt had te Rotter dam een iets betere handel door de zeer korte aanvoer. De prijzen gingen iets om hoog. 1ste kw. 50 cent, 2de kw. 40—45 cent, 3de kw. 30—40 cent per pond levend. De vette varkensmarkt kon zich mede door de veelal te groote aanvoer niet staan de houden, prijzen over 't geheel dan ook weer lager, doorsneeprijs van 0.20—0.22H per pond levend. Ook de prijzen van do mestvarkens cn biggen zakken iets in prijs, goede mestvarkens van 2426 cent per. pond levend. Consolé's Amandines. Dikwijls ligt er in stilzwijgen een macht. G.Ueber den Tod hinans"). Roman van ANNY VON PANHUYS. Uit het Duitsch door W. H. C. BOULLAARD. xé „Zooveel plechtigs kunt u nooit bij elkaa«- krijgen", zei Else lachend. Ze ste'de voor nu heen te gaan, wat de vader goed vond. er aan toevoegend, dat hij niet met haar mee naar huis kon gaan, omdat hij no.? naar den advocaat Stern moest. „Wat moet u daar doen, vader?" „Niets bijzonders, kindje, alleen maar een Inlichting betreffende een rechtskwestie bij hem inwinnen." Daar er zich bij Stern slechts enkele clicnten in de wachtkamer bevonden, was hij weldra aan de beurt om geholpen te worden. Stern en de professor kenden el kaar al vele jaren; zij ontmoetten elkaar dikwijls en behoorden tot het clubje, dat eiken Donderdag in „De Kroon" bijeenkwam om \jen glaasje wijn te drinken, te politi- 6eeren en speciaal om een onschuldig kaar tje te leggen. Stern begroette den professor vriendelijk en vroeg, nadat beiden waren gaan zitten, waarmee hij hem van dienst kon zijn. „Ik zou graag een- oogenblik uw tijd in beslag willen nemen voor een kleine rechts kwestie", begon de professor, uit zijn bin- ïienzak een dik, verzegeld couvert nemende, dat hij nog even bevoelde, alsof hij wilde onderzoeken of 't nog goed gesloten was. Toen reikte bij het Stern over. „Mijn laatste wensch!" las deze tot zijn verwondering en zei: „Ik begrijp niet wat u hiermee wilt professor; in de eerste plaats schrijft men gewoonlijk: mijn uiterste wils beschikking" en in de tweede plaats heb ik die wilsbeschikking al jaar en dag onder mijn berusting". „Zeker, mijn testament ligt al lang bi) u, maar dat daar' hij wéés naar het couvert, dat de advocaat voor zich op de schrijftafel had gelegd „is een soort toe: voegsel aan mijn testament. Ik moet het u wat nader verklaren. Bij mijn dood moet mijn bij u berustend testament worden ge opend; u begrijpt mij dus goed; uitsluitend mijn testament. Daarentegen moet dan het couvert, waarop staat: „mijn laatste wensch" niet alleen nog gesloten blijven, maar u rept over het bestaan er van met geen woord, zelfs niet tegenover mijn naast- bestaanden. En nu komt de hoofdzaak, n.l. op welk tijdstip „mijn laatste wensch" mag worden bekend gemaakt. Dat heb ik opge schreven; hier hebt u het". Hij haalde een samengevouwen vel papier te voorschijn en stelde het den advocaat ter hand, die met halfluide stem las: „In het schilderij-museum hangt mijn portret, dat mijn gezin het recht heeft na mijn dood voor zich terug te vorderen. Zoo dra het van dit recht gebruik maakt, moet het bij den advocaat Stern gedeponeerde couvert met het opschrift „mijn laatste wensch!" in tegenwoordigheid van mijn vrouw en mijn dochter worden geopend. In geval geen harer binnen zes maanden na mijn dood aanspraak maakt op mijn portret moet eerst na verloop van dezen termijn het couvert worden geopend." „Van het grootste gewicht is het", her nam de professor, toen de advocaat boven staande had gelezen, „dat door u letterlijk aan mijn verzoek wordt voldaan ik wilde daarop graag iiog eens den nadruk leggen en dat u tegenover niemand met een syllabe rept dat behalve mijn testament nog zoo iets als een toevoegsel daaraan bestaat. Mijn vrouw cn dochter mogen er niets van weten voor cn aleer zij of mijn portret uil het museum teruggevraagd hebben, of zes maanden na mijn dood hebben laten ver strijken". De professor haalde diep adem om dan, op elk woord den klemtoon leg gend, te vervolgen: „Het bestaan van „mijn laatste wensch" mag niet vermeld worden, ook niet indien er veel is, dat u of mijn gezin na de opening van mijn testament bij de daarop volgende regeling der nala tenschap vreemd .en onbegrijpelijk meet toeschijnen". „Ik zal me over niets verbazen, profes sor, en alles zal geschieden zooals u het wcnscht, dat blijft afgesproken". Hij drukte Berner de hand en voegde er schertsend aan toe: ,,'t Is altijd goed, als men zijn huis in orde heeft gebracht en voordat Ma gere Hein zich aanmeldt alles in de puntjes heeft geregeld, maar laten wij, u zoowel als ik, mijnheer Hein nog maar wat laten wach ten, want ons Donderdaga\ond-clubje kan ons, geloof ik, als lid nog niet missen". Maar hij moest tevens wel vinden dat de professor er toch slecht uitzag en in den laatsten tijd zeer oud was geworden. Berner nam kort daarop afscheid. Hij voelde zich nu, nadat hij dezen gang achter zich had, belangrijk verlicht en maakte een kleinen omweg, alvorens naar huis te gaan. Zijn wandeling leidde'door stille straten met nette, door tuinen omgeven huizen, ach ter welker vensters goed gekapte vrouwen hoofden en ronde kindergezichtjes zichtbaar waren. Hij liep tot de rivier, waarvan het water zoo rustig door het in herfsttooi prij kende landschap stroomde. In het donkere groen glansden de golfjes en af en toe ver toonden zich heldere lichten uit de diepte als een afschijnsel van verborgen schitte rende kostbaarheden, die op den bodem lagen. Aan gene zijde der rivier strekten zich, bijna zoo ver het oog reikte, afge maaide korenvelden uit en daar achter, aan den horizon, dook het silhouet van een heu velketen op. Een heilige vrede lag over de natuur, maar in de ziel van den eenzamen man, die, geheel aan zijn gedachten over gegeven, langs den oever wandelde, heersch- te geen ware vrede. Allerlei ging hem door het hoofd en ver ontruste hem. Hoe gaarne had hij Magere Hein, zooals de advocaat zich uitdrukte, nog een tijdje laten wachten, maar hij had geen reden daarop te hopen, zijn hart kwel de hem meer dan ooit, in het bijzonder sedert hij de spookgestalte van den ouden Thomas had gezien en juist daarom had hij orde op al zijn zaken gesteld. Else, zijn eenig kind, zijn lieveling, zou weldra aan haren vinger den ring dragen van den man, die de steun in haar leven zou zijn en Wal ter Zernikow zou haar een goede steun zijn, daarvan was hij overtuigd. Zijn testament was al lang geleden gemaakt en nu had hij ook zijn laatste wensch den advocaat ter hand gesteld. „Mijn laatste wensch!" De gedachte daartoe ontsprong uit zijn ergernis over de woorden van den Hertog. Dezen wilde hij na zijn dood het bewijs leveren, dat hij de liefde van vrouw en dochter niet had onderschat. Uit die ge dachte was „Mijn laatste wensch" en alles, wat daarmede verband hield, geboren. Berner was dermate in gedachten ver zonken, dat hij niet merkte, dat de wolken aan den hemel zich samenpakten en lang zamerhand het geheele uitspansel bedekten; geen stukje blauw was meer te zien. Ook de kleur van de rivier had zich gewijzigd, het donkere groen was somber grijs gewor den en het was of de zooeven nog dartele golfjes zich moede en zwaar voortsleepten. Eerst een paar regendruppels maakten hem opmerkzaam en een blik naar den don keren hemel noopte hem zijn gang te ver snellen, want naar alle waarschijnlijkheid zou het een duchtige bui worden en hij had geen parapluie bij zich. Overwegende hoe hij nu 't spoedigst thuis zou komen, viel hem in, dat hij, door naar links af te buigen, in het Slotsteegje moest belanden, dat achter het museum liep en zijwaarts daarvan uitkwam. De naam van het straatje 6tamde nog uit den tijd, dat het museum het slot der Hertogen van Schneiditz was. Slotbedienden moeten er toen hebben gewoond, thans huisde er aller* lei armoedig volkje. Na eenige minuten kon Berner consta- teeren, dat hij zich niet had vergist, want hij had het straatje reeds bereikt. Het was een erbarmelijke steeg, smal, met kleine, door ouderdom en weersinvloeden in ver* val geraakte, leelijke, onoogelijke huisjes. Eenige stonden scheef, alsof zij door een reuzenarm waren op zij gedrukt Op het hobbelige plaveisel van puntige keien, speelden eenige vieze kinderen, onverschil lig voor den heviger wordende regen en achter de groezelige vensters vertoonden zich slordig gekleede vrouwen met onge kamde haren. (Wordt vervolge^

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1931 | | pagina 5