AMEDSFOOHTSCH DAGBLAD
Binnenland
Willem Groenhuizen
Feuilleton
Zijn Laatste Wensch
Woensdag 11 Februari 1931
«DE EEMLANDER"
29e Jaargang No. 190
TWEE INTERPELLATIES
OP KOMST
JUWELIER
DUMPING-POLITIEK
CANADA
VAN
N.V. COMPAGNIE LYONNAISE
BRUTALE OPLICHTING TE
AMSTERDAM
RECHTS EN LINKS IN
DE S.D.A.P.
TWEEDE KAMER
„De militaire oorlogstoerusting
in West:Europa
De lieer van den Tempel (S.D.)
vraagt een interpellatie aan over de maat
regelen, die de Rcgcering voornemens is te
nemen in verband met de crisis en de tot
nu genomen maatregelen in verband met
de werkloosheid.
De heer W ij n k o o p (C.P.) vraagt verlof
tot intOerpellecren over de verhouding van
Nederland tot de huidige politiek en de
militaire oorlogstoerustingen in West-Euro
pa, mede in verband met de verklaringen
van den chef van den Nederlandschen Ge-
neralen Staf.
Op deze verzoeken zal morgen worden
beslist.
Toegestaan wordt het verzoek van den
heer L. de Visser (C.P.) om te interpellee-
ren over den noodtoestand der werkloozen.
De interpellatie zal gehouden worden na
de behandeling van het aardappelmeel-
steunwetje.
Aan de orde is het steunwetje voor de
aardappelmccl-industrie.
De heer Van Voorst tot Voorst
meent, dat de regeering zich goedkoop van
de zaak af maakt en meer had moeten let
ten op het overschot van één millioen
balen, dat op de markt drukt. Ware het
niet dat iedere aalmoes moet worden aan
genomen, dan zou het ontwerp onaanneme
lijk.
De heer v. d. Sluis staat sympathiek te
genover het ontwerp, maar heeft bezwaar
tegen de ongelijke verdceling, terwijl het
voorschot te laag en de rente te hoog is.
Spr. dient een amendement in. om de voor
schotten en credieten renteloos te maken.
De heer Weitkamp schildert de nood
van den landbouw en vraagt wat de rcgec-
ring wil doen om den nood te lenigen. De
hier voorgestelde steun acht spreker niet
noemenswaardig.
De heer H iemstra wijst erop dat de
moeilijkheden der veenkoloniën nog ver
groot zijn door het hoogc invoerrecht van
vele landen op aardapelpmeol. Met het oog
hierop had de regeering verder moeten gaan
dan hier is voorgesteld.
De heer H iemstra voortgaande, zegt
dat in ieder geval het credict renteloos
dient te worden gegeven.
De heer E b e 1 s meent dat. er overeen
stemming moet komen tusschen coöpera
tie en niet-aapgesloten fabrieken. Ten aan
zien van het ontwerp had hij liever gezien
een toeslag op den verkoopsprijs van den
voorraad.
De heer Z ij 1 s t r a wenscht soepele wij
ze van terugbetaling van het crediet.
De heer Biorema acht de critiek op
het financieel beleid der aardappelmeelfa
brieken grootendecls ongemotiveerd. De be
zwaren tegen het renteloos credict begrijpt
spreker niet.
De heer Snoeck Henkemans vraagt
of de regeering tijdelijk een uitvoerpremie
wil overwegen.
De heer W ij n k o o p constateert, dat de
arbeiders buiten de zaak gelaten zijn en
géén voordeel hebben van het ontwerp.
Tel. 852. Gevestigd 1885
MODERN HANDGEDREVEN
ZILVERENWERKEN.
De heer C o lij 11 vraagt hoe do regeering
zich de afwikkeling dezer zaak voorstelt
indien de Raiffeiscnbanken, die reeds 0
gulden crcdiet gaven, geen medewerking
verleenen.
Dg Minister zal Woensdag antwoorden.
De vergadering wordt verdaagd.
Plotseling ingevoerde buitengewone
rechten op Nederlandsche
rozen
Vragen van den heer Lovink
De heer Lovink heeft aan den minister
van Buitenlandsche Zaken de volgende vra
gen gericht:
Is het den minister bekend, dat de Cani-
deesche Regeering voor cenige weken Ne
derlandsche rozen heeft belast met een zoo
danige „dumping duty'1 dat de invoer ze'fs
van 750.000 reeds verkochte rozen onmo^
lijk is, met name door het vaststellen van
een zoogenaamde „fair market value" op
het buitengewoon hooge bedrag van 20 et.
per stuk cn door over het verschil van 20
ct. en de werkelijke factuurwaarde 50 pet
„dumping dutyte vorderen, boven de ge
wone invoerrechten?
Is bet den minister bekend, dat deze pl u-
seling ingevoerde buitengewone rechten
niet geheven worden van planten, welke uit
Engeland en zijn Dominions worden inge
voerd?
Vreest de minister niet. dat op deze wij20
de export naar Canada ook van verschillen
de andere Nederlandsche artikelen wille
keurig door verkapte invoerverboden kan
worden onmogelijk gemaakt, ten gunste van
den export uit Engeland?
Acht de minister deze handelwijze de:
Canadceschc Regeering in overeenstemming
met het Fransch-Canadyesche Verdrag,
waarin dc invoerrechten ad valorem zijc
vastgesteld, in welke voordoden Nederland
'als mecstbegunstigde natie deelt?
Is de minister bereid meac te doelen wel
ke stappen ter zake door hem zijn gedaan?
TE WEINIG SIGNALEN GEGEVEN.
Amsterdam, 10 Fcbr De Vijfde Ka
mer der Rechtbank zou heden uitspraak
doen in de zaak tegen dc vier wagenbestuur
ders van de Gooische Stoomtram, die zich
in hooger beroep te verantwoorden hebber'
gehad wegens het niet voldoende signal m
geVen op het traject NaardenLaren. De
Hilversumsche Kantonrechter had de vier
bestuurders veroordeeld tot een geldboete
van f 5.—. Ook de officier van Justitie
eischte tegen ieder f 5.boete.
De Rechtbank achtte het onderzoek niet
volledig en gelastte dat dit Dinsdag 21
April zal worden hervat om o.m. nog te
hooren den hoofdinspecteur Bakker.
UTRECHTSCHEWEG 10 TEL. 179 AMERSFOORT
Ontvangen Nieuwe Japonnen in zuiver wol, tricot, tweed, prima
coupe f 19.75.
De grootste dwaasheid is, dwaasheden als
gewichtige zaken te behandelen.
(„Ueber den Tod hinaus'").
Roman van ANNY VON PANHUYS.
Uit het Duitscli door
W. H. C. BOULLAARD.
SI
In elk geval moest hij (rachten dien mijn
heer de Ruyter (e zien. Morgenochtend zou
hij eens in "de Slotsteeg heen cn weer loo-
pen cn 't huisje, waarin de Nederlander
woont, speciaal in 't oog houden, misschien
ging de man uit of vertoonde hij zich aan
het venster, die mijnheer dc Ruyter, naar
wiens kennismaking hij werkelijk verlang
de.
Den volgenden morgen volvoerde hu zijn
plan.
Het kon ongeveer tien uur zijn, toen hij
in de Slotsteeg kwam en het verbaasde
hem zeer, dat aan alle vensters van het
huis, welks bewoners hem zoo interesseer
den de gordijnen ontbraken. Groote
schoonmaak, dacht hij, want juist trad
vrouw Retter buiten de deur, met een pak
onder haar arm, een pak, dat bij nadere
beschouwing bleek te bestaan uit opgerolde
witte, kanten gordijnen.
De vrouw herkende den heer, van wien ze
eergisteren dat welkome extratje gekregen
had, dadelijk. Zij knikte hem vriendelijk en
ongedwongen toe en keek alsof zij ver
wachtte te zullen worden aangesproken.
Zernikow raakte even zijn hoed aan en
naast de vrouw voortloopend, die naar haar
woning ging, vroeg hij losjes: „Wascht u
ook voor de familie de Ruyter, vrouw Ret
ter?"
„Ja", was het antwoord, „ik heb voor
mijnheer en de juffrouw ook gewassclien,
maar dit hier", met haar rechterhand op
't dikke pak kloppend, „heeft do juffrouw
mij cadeau gedaan, omdat ze toch vertrek
ken; 't zijn gordijnen...", do vrouw wilde
doorpraten, maar Walter viel haar in de
rede.
„Wat zegt u, gaan ze vertrekken?"
„Ja, maar dat is toch niets bijzonders?" Zij
waren nu bij huisnummer 4 gekomen en
met een vriondelijken glimlach vervolgde
do vrouw: „Do familie de Ruyter schijnt u
heel veel belang 111 te boezemen, maar laai
ik u zeggen", zei ze met een knipoogje, „dal
ik van uw verhaal van die mededeeiing aan
de juffrouw niets meer geloof."
Walter gaf door een beweging (e kennen,
dat liem dit tamelijk koud liet en vroeg snel
of hij nog een oogenblik in haar huis mocht
komen; hij had haar nog het een en ander
te vragen en zijn dankbaarheid zou hij haar
toonen.
„Ais 't maar niets ten nadeele is van den
ouden heer en de juffrouw, want die zijn
beiden zeer goed voor me geweest.1 Weer
k'opte vrouw Rotter's hand op de gordijnen
en bijna teeder zei ze: „Die zijn nog heele-
maal niet stuk, geen gaatje er in. En voor
de heele komende maand heb ik mijn loon
gekregen, gisteren al, toen de juffrouw mij
vertelde dat zij en haar vader weer naar
Nederland terugkeerden.
„Hoe zou het hun ten nadeele kunnen
zijn, wanneer u mij op een paar doodeen
De dader in den trein
gearresteerd
Amstcrdam, 10 Februari Een in het
Centraal Station gevestigde firma is heden
morgen dc dupe geweest van een zeer bru
tale oplichting, welke haar echter, dank zij
het feit, dat de dader, kort nadat hij zijn
slag had geslagen, kon worden aangehou
den, op twee dubbeltje na geen financiccle
schade heeft berokkend!
Het gebeurde heeft zich als volgt toege
dragen:
In den loop van den morgen werd go-
noemde firma intercommunaal opgebeld en
toen een der firmanten zich naar de tele
foon begaf, werd hem door een stem aan
den anderen kant van de lijn medegedeeld,
dat hij sprak met. een bevriende relatie te
Rotterdam, waarvaan de naam werd ge
noemd. Dc firmant werd er vervolgens van
in kennis gesteld, dat dc broer van. deze
Rotterdamsche relatie zich binnen enkele
urren bij de Amstcrdamschc firma zou ver
voegen met ccn kwitantie ten bedrage van
van 1500; den firmant werd dan ook ver
zocht, dezen perspon, den heer O., dit be
drag te willen uitbetalen.
Inderdaad vervoegde zich dan ook niet
lang daarna dc heer O. ten kantore der
firma te Amsterdam, waar hem. zonder dat
met cenigen argwaan koesterde, genoemd
bedrag tegen afgifte der kwitantie werd ter
hand gesteld. De heer O. verwijderde zich
daarop met gezwinde pas en het was deze
vreemde haast, die dc aandacht trok van
een der kantoorjuffrouwen. Dadelijk stelde
zij haar principalen van het vreemde ge
drag van den heer O. in kennis, met hel
gevolg, dat een dringend telefoongesprek
werd aangevraagd met de relatie te Rot
terdam. Tot haar ontsteltenis kreeg de
directie der Amsterdamscho firma toen te
hooren, dat men te Rotterdam van niets
wist. In allerijl begaven daarop dc kan
toorjuffrouw en een der firmanten zich naar
het politieposthuis aan het Stationsplein
na een korte opsomming der feiten verge
zelde een agent hen toen naar het station,
ten einde te trachten, den vluchteling op
een der perrons of in ccn der treinen nog
te achterhalen. In den beginnen had deze
haastige speurtocht o.a. werd de trein
naar Antwerpen doorzocht weinig suc
ces, doch eindelijk ontdekte men O. in den
electrischcn trein naar Haarlem ITij werd
dadelijk door den agent gearresteerd. Bij
zijn fouilleering werden op 20 cent na. de
1500 op hem gc\ondcn, benevens een
spoorkaartje naar Antwerpen.
O., die 32 jaar oud.'is en werkelijk een
biocr van de Rotterdamsche re'atie der
hoofdstedelijke firma is werd naar liet bu
reau Warmoesslraat gebracht, waar hem
door commissaris L Iloogcnboorn een ver
hoor is afgenomen. Hij heeft daarbij be
kend, zelf de Amsterdamsche firma het
door hem verzonnen verhaal per telefoon
te hebben gedaaan. Hij was van plan, met
de 1500.een zaak in Antwerpen te be
ginnen. Morgen zal hij voorgeleid worden
voor den Officier van Justitie.
Ook werd O gezocht voor een te Utrecht
gepleegde oplichting.
VERLENGING UITKEERINGSDUUR VOOR
DE KASSEN DER TRANSPORT-
ARBEIDERS.
Spoedconfcrenlie met den rijks
dienst der werkloosheidsverze
kering.
De kasbesturen van de R.-K„ Chr. en Cen
trale Bonden van Transportarbeiders had
den Maandagmiddag een spocd-confcrentic
met vertegenwoordigers van den rijksdienst
der werkloosheidsverzekering op het depar
tement van arbeid, handel cn nijverheid in
zake dc verlenging van uilkeeringsduur
voor uitgetrokken werklooze leden.
voudige vragen antwoordt", zei Walter
lachend. Hij bevond zich weer in de kamer
met de bonte oleografieën cn den uitdagen
den groenen palm.
,Dus vader en dochter vertrekken", he
gon de ingenieur.
,Ja, vanavond."
„Wat zegt u?" Walter schrok. Dat was
een streep door zijn rekening. Hij had dus
slechts tot vanavond den tijd te ontdekken
of hem zijn vermoeden, dat de oude Neder
lander en het spook aan den ingang van
het museum een cn dezelfde persoon was,
niet bedroog.
„En u hebt eerst -gisteren gehoord van dit
op til zijnde vertrek?" vroeg hij verder.
„Ja, dat mijnheer en de juffrouw spoedig
zouden vertrekken, wist ik al een paar da
gen, maar niet dat dit zoo hals over kop
zou gebeuren. Maar ik zal er wel geen scha
de door lijden, een ander werkhuis vind ik
wel weer. 't Was mooi, mij een maand loon
te schenken en de gordijnen er bij." De
vrouw keek heel tevreden. „Maar als u nog
wat te vragen hebt, doe 't dan gauw, ik heb
al den hal ven morgen vert reuzel d met zoe
ken naar dat kleine, gouden knoopje."
Waarnaar?" vroeg Walter en toen her
innerde hij zich dat kleine knoopje, dat hij
aan den ingang van het museurn had opge
raapt met de heimelijke gedachte, dat het
hem misschien behulpzaam kon zijn bij het
zoeken naar het spoor van den man, die
onder het masker van den ouden Thomas
den professor verschrikt cn beangstigd had.
„Ik moest naar e£h gouden knoopje zoe
ken, dat mijnheer de Ruyter had verloren",
verklaarde de vrouw nader, „hij dacht, dat
het in zijn kamer moest liggen, maar ik heb
het nergens gevonden; er zit een echt steen
tje in.
Van de zijde van den rijksdienst werd
medegedeeld, dat nog nader beslist moesi
worden welke groepen transportarbeiders
onder de regeling zouden kunnen vallen.
Gedacht werd daarbij aan havenarbeiders,
koopvaardijvaarders en arbeiders ter bin
nenvaart.
De kasbesturen hebben onder aanvoering
van tal van cijfers cn gegevens dc onbillijk
heid van de uitsluiting der overige groe
pen betoogd en cr.inct klem op aangedron
gen, dat alle werklooze ledon-ttransportar
beiders onder dc regeling zullen worden
opgenomen. Daarbij is door dc kasbesturen
voorop gesteld, dat dc werkloosheid in alle
transportbedrijven het gevolg is yan den
slechtentoestand in dc andere bedrijven
cn industrieën cn dientengevolge ook van
een crisis-toestand in dc transportbedrij
ven moet worden gesproken. Daar in dc
crisis van 1920 cn verdere jaren dit begrip
door de overheid werd aanvaard, zoo was
er, betoogden dc kasbesturen, thans geen
aanleiding, dit nu niet te laten gelden.
Aangedrongen werd op het nemen van
ccn snellere beslissing voor alle werklooze
transport-arbeiders, waarbij erop gewezen
werd, dat dc uitgetrokken leden der kassen
voor een groot deel sedert weken van eeni-
gen steun zijn uitgesloten.
EERSTE KAMER.
Bijeengeroepen tegen 19 Februari.
Dc Eerste Kamer is in openbare vergade
ring bijeengeroepen tegen Dinsdagochtend
17 Februari 9 uur. Op dc agenda staat: me
dedeeiing van het besluit der centrale af-
decling.
Hierna is er comité-generaal tor behan
deling van verschillende onderwerpen.
Dc voorzitter is voornemens, aan dc orde
te stellen tegen Woensdag 18 Februari 11
uur v.iri. ter behandeling in openbare ver
gadering dc ontwerpen: Goedkeuring der
handelsovereenkomst van Gcnève, wijziging
der motor- en ïijwielwct, wijziging en ver
hooging van hoofdstuk XI der rijksbqgroo-
ting 1930 (verschillende onderwerpen) cn
het tarwewetje. Voorts is hij voornemens
aan de centrale afdeeling voor te stellen
in dc afdeelingen te doen onderzoeken op
Vrijdag 20 Februari des voormiddags 11
uur de pachloiitwcrpcn.
HIJNTJE EN TRIJNTJE.
En een kater tot slot...
Rotterda m, 9 Februari. Fr wordt den
laatsten tijd weer meer beroofd dan in de
laatste jaren het geval was. Er zijn in de
afgeloopcn maanden alweer eenigc rake
slagen gevallen cn geregeld verschijnt het
berichtje „beroovingin de plaatselijke bla
den. In den nacht van Zaterdag op Zondag
is zich een buitenman hij de politie komen
beklagen, dat hij beroofd was van een be
dag van f 65. IIij had rlen avond tc voren
kennis aangeknoopt met een bewoonster
van den Schiedamschen dijk cn heel toe
vallig ccnigcn lijd later niet den man,
waarmee deze juffrouw samenleeft. Ge-
driecn werden verschillende cafés bezocht,
waarbij zich nog een tweede dame, ook ai
uit de zelfde buurt, bij liet gezelschap aan
sloot. Met ieder uur steeg dc stemming,
vooral toen de buitenman die een royale
bui had een auto liet aanrukken cn naar
Kalendrccht reed waar liet cene café na
liet andere bezocht werd. Tenslotte is het
feest voortgezet in de woning van dc eer
ste juffrouw waar de buitenman zich eeni-
ge oogenblikken afgezonderd heeft met dc
twee dames. Een daarvan is ecnigen lijd,
voorgevende onwel te zijn, buiten dc kamer
geweest. Toen de vriend van dc bewoonster
tenslotte den gast op straat zette,'bleek de
ze f 65 te missen. Hij ging naar de politie
die eerst de eerste juffrouw en haar vrieli 1
en later ook de tweede juffrouw heeft aan
gehouden. Daarna is nog de vriGnd van
deze laatste, een Amerikaansche Griek, ge
arresteerd. Van het geld is nog f 20 te
recht gekomen. liet eerste tweetal is in be
waring gesteld, de Griek is aan den Vreem
delingendienst overgegeven, die hern over
de grens zal zetten, daar hij geen middelen
van bestaan heeft, terw ijl tenslotte de twee
de juffrouw weer vrijgelaten is uit gebrek
aan bewijs.
„Strüd tegen de Polakkerü"
Henri Polak hoeft liet gewaagd om in
„Het. Volk" te vragen wat toch wel het
praclisch program zou wezen van do link-
schc elementen in dc partij zoo zij 't voor
het zeggen hadden. In „Dc Socialist" wordt
daar op de volgende lieflijke wijze op ge
antwoord door den hoer de Kadt:
ie in de socialistische beweging w il
werken, dient haar gehéél to kennen: ook
haar achterlijke, verouderde, beschimmel
de opvattingen mag men niet vcrwaarloo-
zcn. F.ii dus maken wo iedere week onzo
wandeling langs dat. door den Ilcemschut-
geest der „Volk"-redactie, voor ons behou
den grachtje. Zoo'n heerlijk schilderachtig
stinkend grachtje, omzoomd met bouwvalli
ge, kostelijke vieze cn bekrompen huisjes,
wier riolen, alle, alle zonder uitzondering,
in het siilstaandc watertje uitmonden en
zoo hun aandeel leveren in de „grooto
schoonheid" van dot kleine grachtje.
Meen niet dat. er geen bewoging in dat
stilstaando watertje. Ge zult bespeuren dat
daar op den bodem iets werkt en rumoert
van uit dc diepte borrelen do gassen naar
omhoog cn bijna steeds drijft er allerlei
halfvergane plunje, voddon en krengen in
het romantische grachtje net zijn do
oorspronkelijke, nieuwe gedachten cn op
merkingen van den Kroniekschrijver.
Deze schrijver wacht zich natuurlijk wel
Polak te antwoorden maar verzekert, dJ.it
onze aclic voor eon strijdbare Internatio
nale nooit mogelijk is in samenwerking
met dc Polaks, Onze strijd tegen den oor
log, onze strijd tegen de bourgeoisie is ook
een etrijd tegen de Polakkerij".
Op de uzelf den dag 7 Nov. schrijft
Ilonri Polak ih „Het Volk":
Iemand, die mij W. P. noemt en teckcnt
„uw nederige p.g. G. Nyhuis', te Hengelo,
zond mij een briefkaart, waarin hij mede
deelt, mij voortaan „Hoogweledelgcboren"
te zullen noemen cn dc verwachting uit
spreekt, dat ik nog eens „Graaf Ilcnri van
Polak van. Uilenburg" zal worden.
Ik zou de kaart eenvoudig gedeponeerd
hebben ter plaatse waar zij thuis behoort,
in den vuilnisbak, indien de geachte schrij
ver niet het woord Uilenburg had gebezigd.
Ter inlichting van nict-Amsterdammcrs
dienc namelijk, dat. Uilenburg de naam is
van een Joodschc proletariërswijk (thans
geheel van karakter veranderd). Dc bedoe
ling van dezen partijgenoot (behoort hij
misschien lot de linkerzijde?) is deze: Wat
vermeet zoo'n Uilcnburgscho Jood zich, om
over titels en ridderorden anders dan op de
gebruikelijke wijze te schrijven en (in
sraans verbeelding) naar titels en ridder-
urden begeerig tc zijn?
Ik ben echter niet op Uilenburg geboren,
doch op bet Rembrandtplan. Maar ik zou
mij er cvr-n weinig voor schamen, als ik
wel op Uilenburg liet levenslicht had aan
schouwd. als deze Nyhuis zich schaamt mij
per briefkaart in kennis te stellen van den
aard zijner geestelijke gesteldheid, en te
doen blijken, dat men zich sociaal-demo
craat kan noemen om in werkelijkheid niet
hooger te staan dan een Duilschc fascist. En
beschamend is het zeker, dat men in onze
Partij geen van de gangbare afwijkende
meening kan verkondigen, zonder tc wor
den bcleedigd en bespuwd al zijn lieden als
deze Nyhuis gelukkig uitzonderingen.
MINISTER DECKERS.
Een onderscheiding van den
Bcy van Tunis.
Ter gelegenheid van het bezoek dat do
minister van defensie, mr. dr. Deckers, tij
dens zijn verblijf te Tunis aan den Bcy
van Tunis bracht, is hem het Grootkruis in
de Orde der Xichan-Iftikhar van Tunis ver
leend, terwijl aan den commandant van
Hr. Ms. Witte dc With, den luitenant ter
zee der le klasse Heydt, het commandeurs
kruis in die orde werd verleend.
Onwillekeurig stak de ingenieur zijn hand
in de zak, waar in zijn portemonnaie een
kleine, gouden knoop met een doorzichtig
steentje was opgeborgen cn nu vernam
hij dat het een echt steentje was. Want het
was nauwelijks aan twijfel onderhevig of
dit was 't knoopje, dat de Ruyter miste.
„Mijnheer de Ruyter heeft twee dozijn van
die knoopjes", vertelde vrouw Retter ver
der, „cn hij zegt dat ze heel kostbaar zijn
en tevens een aandenken, dus vindt hij 't
erg jammer dat er nu een ontbreekt."
Walter moest nu een besluit nemen. IToe
ook, de Ruyter wenschte hij te spreken, de
rest zou dan wel vanzelf komen. Indien hij
zich nog langer bezon, zou het ten slotte
te laat zijn. Hij had nu een goede aanlei
ding om in het huisje te komen, welks be
woners sinds kort zijn gedachten zoo le
vendig bezig hielden. Hij haalde zijn porie
monnaie voor den dag, cn nam er hel
knoopje uit, dat hij zonder een woord te
zeggen aan vrouw Retter liet zien.
Verschrikt staarde zij het aan cn riep
buiten adem: „Dat is het knoopje, waarna
ik een paar uur heb gezocht; ik weet 't
zeker, want mijnheer de Ruyter liet mij de
andere zien."
„Weet u heel zeker, dat dit het verloren
knoopje is?"
„O ja, beslist tenzij cr meer van die
soort bestaan."
„Dat kan ik nauwelijks gelooven", was
Walter's antwoord en na het knoopje zorg
vuldig te hebben opgeborgen gaf hij vrouw
Retter weer een goede fooi, die dankbaar
werd aangenomen, „veel van zulke knoop
jes zullen er wel niet bestaan, daarvoor
zijn ze te bijzonder."
„Dan is 't zeker van mijnbeer de Ruyter.
„Waarschijnlijk wel."
„Waar vond u het, mijnheer?"
„Dat kan ik uitsluitend aan mijnheer de
Ruyter zelf vertellen."
De vrouw schudde het hoofd. „Die heele
gèschiedenis tusschen u beiden komt mij
zonderling voor". Ze keek met blijdschap
naar het geld en zei als tot zich'zelf. „Maar
wat kan rnij 't schelen", cn luider; „Waar
om gaat u er niet heen om 't knoopje te
geven? U wildet onlangs immers zoo graag
daar in huis komen, welnu, dan moet u rui
gaan en als u aanbelt, doet meneer de Ruy
ter u zeker zelf open; de rest is uw zaak.
Maar zeg vooral niet, dat ik u iets van dat
knoopje heb verteld, want ik zou niet graag
in de zaak, die u met mijnheer de Ruyter
hebt uit te maken cn waarvan ik heelemaal
niets weet, worden betrokken".
„Best, best", weer tikte Walter vluchtig
aan zijn hoed en ging snel heen.
„Ik hoop maar, dat ik niet iets verkeerds
heb gedaan", mompelde de vrouw voor zich
heen, liefdevol naar de gordijnen kijkend.
Walter overlegde hoe hij zich bij den Ne
derlander zou introduceercn en zelfs toen
hij de knop van de bel al in de hand had,
was hij 't daarover nog niet met zich zelf
eens geworden.
In huis naderden schreden cn toen ging
de deur open, maar niet meer dan een
handbreedte. Een baardeloos, oud mannen-
gezicht, vol rimpels keek door de opening.
„U wenscht, mijnheer?"
(Wordt vervolgd)