AMEESFOÖRTSCIH DAGBLAD
mmii7*msrmr
Zijn Laatste Wensch
Donderdag 12 Februari 1931
..DE EEMLANDER"
29e Jaargang No. 191
TWEEDE BLAD
DE VOORBESPREKINGEN
MET DUITSCHLAND
Noodzakelijke verdaging
WIJ ALLEEN
IJmuider Vischhandel H. GLASTRA Co. N.V.
POSTWISSELVERVALSCHER
AAN HET WERK
VESTIGINGSVERDRAG MET
TURKIJE
HUMOR IN DE RECHTSZAAL
Mededeelingen van dr. Colijn
aan „de Standaard".
Amsterdam, 10 Febr Dr. Colijn, d?
voorzitter der Nederlandsche delegatie,
welke met Duitsche gedelegeerden voorbo
sprekingen heeft gevoerd over de Duitsche
tarieven, heeft aan „De Standaard" eenige
inlichtingen gegeven over de verdaging dei-
conferentie, welke hij om meer dan één re
den noodzakelijk noemde. Als eersten grond
noemde dr. Co'ijn het karakter van het
Duiteche tarief. Duitschland heeft, wat men
pleegt te noemen een ondcrhandelingsla-
rief, d.w.z. het heeft door het zorgvuldig
afwegen van de hoogte van eigen tarief
posten, ten opzichte van die van een groot
aantal andere landen tariefsverdragen ge
sloten op de basis van de rneest-bcgunsti-
ging. Men kan zichzelf gevoegelijk indea
ken, dat Duitschland, alvorens een conces
sie aan Nederland te doen, eerst onderzoe
ken zal, of het vóór het in zulke conccss.es
treedt, bij 6taten, waarmede het tariefbin
dingen heeft, compensaties zou kunnen ver
krijgen.
In de tweede plaats is het natuurlijk be
grijpelijk, dat de wenschcn door de Engel-
sche regeering kenbaar gemaakt, voor een
niet onbelangrijk deel betrekking zullm
hebben op dezeifde artikeien als de Neder
landsche wenschen. Daarom kunnen de on
derhandelingen, van Duitsch standpunt ga
zien, natuurlijk onmogelijk los van elkan
der worden behandeld.
In de derde plaats is het eveneens na
tuurlijk, dat de Duitsch-Engelsche en de
Djiitsch-Nederlandsche onderhandelingen
ook samenhangen met het tot stand komen
van de Handel&conventie, die beoogt een
zekere stabiliteit in het leven te roepen.
Wat wij met onze onderhandelingen be
oogen, is natuurlijk niet het verleencn van
een tariefpost voor één oi twee maanden,
maar is juist een verdrag, dat voor lange
ren duur geldt en dus is het volkomen be
grijpelijk, dat do Duitsche delegatie geen
enkelen stap van beteekems kon doen, zoo
lang niet uitgemaakt is, dat. Duitschland
het beginsel van binding heeft aanvaard.
Dr. Colijn wees er op, dat in db laatste
zinsnede van het officioelc persbericht
(eerst af te wachten de resultaten der Ilan-
delsconventie van 24 Maart 1930 en der
Duitsch-Engelschc economische onderhan
deling) in geen enkel opzicht een uitvluent
mag worden gezien, om zich van dc zaak
af te maken. Dc door de Duitsche delegatie
aangevoerde redenen zijn volstrekt reeo"
immers de tariefsonderliandelingen tus
Levering van Diners,
Déjeuners, Soupers.
Koude en warme schotels
in Amersfoort koopen persoonlijk alle vischsoorten in de
Rijksvischhallen te IJmuiden. U is dus steeds verzekerd
van dc billijkste prijzen en de noodzakelijke kwaliteits
controle! Thuisbezorgen zomer verhooging.
Alléén: Utr.straat 40 Tel. 92 Amersfoort
Hoofdkantoor IJmuiden Opgericht 1 Inei 1900
Steeds voorhanden: Tarbot, Tong, Kabeljauw, Schclvisch,
Schol, Bot enz. Vischconserven. Warme Croquettcn cn
Vischkoekjes, Heerlijke gebakken Visch, gemarineerde
Haring, Rolmops.
schen twee landen dragen steeds een zeer
ingewikkeld karakter.
In matericclcn zin valt over resultaten
niets te zeggen. Wij hebben nog niet ccn-
onze eigen wenschen geformuleerd ing'-
diend; dat zal pas tegen het eind van deze
maand geschieden.
Overigens hadden dc inleidende bespre
kingen met de Duitschcrs tij dr. Colijn een
aangenamen indruk achtergelaten, maai
van deze eerste stappen moet men zicli
vooral nog geen gouden bergen voorstellen
In totaal een bedrag van 6
a T mille onrechtmatig
verkregen
De dader te Spa gearresteerd
Rotterdam, 11 Febr. In de laatste we
ken is op dc hoofdpostkantoren te Rotter
dam cn Amsterdam ontdekt, dat er ernstige
postwissel vervalschingen waren gepleegd,
waardoor de posterijen voor groote bedra
gen wa6 benadeeld. Het onderzoek leidde
tot de ontdekking van een aanXal ver-
valschtc postwissels, waarvan do stempels
zeer bedrieglijk waren nagemaakt. In to
taal was hierdoor een bedrag van G A 7 dui
zend gulden onrechtmatig verkregen. De
politie werd in het geval gemengd en al
spoedig vatte de centrale recherche te Rot
terdam verdenking op tegen zekeren II., die
een jaar of drie geleden geheel op dezelfde
wijze postwissel vervalschingen had ge
pleegd. II. was toen gearresteerd en ver
oordeeld, doch drie maanden geleden uit
de gevangenis ontslagen. Het onderzoek
bracht aan het licht, dat hij te Rotterdam
een kamer gehuurd had, waar hij zoo nu
cn dan eens verscheen om een va6t adres
té hebben. .Van dit adres liet hij ook post
wissels komen, die hij zelf verzond cn
waarmee hij geen vervalschingen pleegde,
doch waarvan hij de stempels vergeleek
met do valsche stempels van dc postwis
sels, waarmee hij de oplichtingen pleegde.
Dc politie kon hem niet arresteeren, daar
hij onder den naam v. d. Berg naar het
buitenland was vertrokken
Gisteren is hij echter in een hotel te Spa
in Belgis aangehouden.
DOODELIJK VERKEERSONGEVAL.
Tc Nieuw-Scheemda.
Groningen, 10 Febr. Hedenmorgen
sloeg het span paarden van den landbou
wer Roclfzema tc Nicuw-Scheemda op hol.
De bestuurder J. Janscnia kwam onder den
wagen terecht met het noodlottig gevolg,
dat zijn hoofd werd verpletterd. De mail
was onmiddellijk dood. Het slachtoffer was
31 jaar oud cn ongehuwd.
Wetsontwerp tot bekrachtb
ging ingediend
Ingediend is een wetsontwerp tot goed
keuring van liet op 13 Juni 1929 te Angora
tusschcn Nederland en Turkije gesloten Ves
tigingsverdrag met bijbehoorend protocol.
Aan de Memorie van Toelichting wordt
het volgendo ontleend:
Na dc totstandkoming van liet Vriend
schapsverdrag van 1G Augustus 1929 werden
naast onderhandelingen over het inmiddels
tot stand gekomen handelsverdrag tusschcn
Nederland en Turkije onderhandelingen
aangeknoopt over een te sluiten vcstigings-
verdrag. De Turkscho regccring bleek er
prijs op tc stellen, dc materie der vestiging,
die gewoonlijk in ccn handelsverdrag mede
wordt verwerkt, in een afzonderlijk verdrag
te regelen van Nederlandsche zijde bestond
cr geen aanleiding om daartegen bezwaar te
maken.
De onderhandelingen werden te Angora
gevoerd op dc basis van het inmiddels tot
stand gekomen Duitsch-Turksch vestigings
verdrag cn hadden een bevredigend verloop.
Op 13 Juni 1929 is aldaar het Vestigingsver
drag onderteekend, dat thans ter goedkeu
ring wordt voorgelegd, evenals het ter zclf-
derlijd geteekende Protocolc dc Signature.
Tevens werd ccn mede, thans o\ergelegd
proces-verhaal getcekcnd, waarin o.a. in
verband met dc bijzondere wetgeving, die
ten aanzien van onroerend goed in Turkije
bestaat, de te goeder trouw door Nederland
sche onderdanen vorkregen rechten geëer
biedigd cn erkend worden.
Het verdrag is in hoofdzaak gebaseerd op
het beginsel der móeétbcgunstiging icrwijl
in sommige artikelen gelijke nehandcling
als die van eigen onderdanen wordt bedon
gen.
De Turkscho rogecring heeft geweigerd in
het verdrag ccn arbitrage-clausule op tc ne
men.
TANK MET VLOEIBARE SUIKER
UITEENGESPRONGEN.
Twee arbeiders met brand*
wonden overdekt.
Z w o 11 e r k e r s p c 1, 11 Febr. Terwijl
dc arbeiders v. d. K. on v. Z., werkzaam
aan de Nederlandsche Gruyère Blokmclkfa-
briek te Frankhuis, bezig waren met de
fabricatie van suikerpoeder, sprong plotse
ling een tank, gevuld met dc vloeibare ko
kende suiker, uit elkander. De vloeistof
vloog door du geheele localiteit cn bracht
aan de arbeiders verschillende brandwon
den toe. V. d. K. was er het ergst aan toe,
hoewel er ook hij hem geen edele dcclcn
zijn geraakt. Spoedig ingeroepen genees
kundige hulp heeft hen verbonden. Zij zul
len cenigcn tijd hun arbeid niet kunnen
verrichten.
De vergelen verdachte
Rotterdam, 10 Februari. Bij dc be
handeling van ecnige zaken hedenmiddag
voor de Rottcrdamscho rechtbank hebben
zich twee niet onaardige voorvallen voor
gedaan. De een betrof een hooger beroep-
zaak van den 4i-jarigen colporteur O. W.
J. V., die op 2 December j.l. door den kan
tonrechter wegens dronkenschap bij derde
en vierde herhaling tot twee maal twee da
gen hechtenis cn twee maal drie maanden
opzending naar een werkinrichting was
veroordeeld.
Deze verdachte was in hooger beroep ge
komen, omdat hij hij de behandeling van
dc zaak door den Kantonrechter vergeten
was. Hij zat n.l. op 1 December in hechte
nis in het Huis van Bewaring cn had toen
den dienstdoenden brigadier gewaarschuwd
dat hij den volgenden dag voor moest ko
men. Men had hem in ccn wachtcel ge
plaatst cn hem zoolang vergeten, dat zijn
zaak al voor geweest was cn hij dus bij
verstek veroordeeld was
Dc rechtbank heeft beslist dat er verzet
tegen het vonnis moest worden aangetee-
kend en dat dc zaak dus terugging naar
den Kantonrechter.
Voor de achttiende maal.
Voorts stond terecht de 36-jarige chauf
feur J. W. S. Deze S. is ccn getrouwe com
parant in de beklaagde bank, en hij zit er
altijd wegens oplichting. Do man schijnt
het oplichten niet te kunnen laten cn zoo
bezit hij al een zeventiental vonnissen voor
dit misdrijf, de een al niet geringer dan
de ander. En toch beging hij voor de acht
tiende maal ccn oplichting, maar ditmaal
zou de wrekende hand van Justitie hem
niet bereiken
Hij had zestig lampen ergens besteld, die
op een adres aan de Binnenrotte moesten
worden bezorgd. Vandaar had hij den jon
gen die ze bracht onder een smoesje mee
gekregen naar een café aan de Kruiskade
waar de „baas" zou zitten. De jongen had
de lampen toen meegegeven aan den man
die even naar den baas toe zou gaan. En
hij had hem nooit teruggezien. Hedenmid
dag bleek echter uit het getuigenverhoor,
dat den jongen dc lampen niet door slink-
6che middelen afhandig waren gemaakt en
dat deze eigenlijk alleen maar dom was
geweest. En van benadeeling van zijn pa
troon door slinkscho- middelen was ook al
geen sprake. In ieder geval stond niet in
de dagvaarding dat dc jongen die mis
schien dc benadeelde kon zijn, de benadeel
de wa6, cn zoo moest de Officier van Justi
tie, rar. J. S. Lokc, vrijspraak vragen, llij
deed dat met de mcdcdeeling, dat hij dc
zaaik overgekregen had .van een collega
die de kennisgeving al had uitgebracht en
hij dus aan de dagvaarding <lic daaraan
gelijkluidend moest zijn, niets meer kon
veranderen;
En S. werd voor zijn achttiende oplich
ting op staand^n voet vrijgesproken. Ter
wijl hij, wat hem nog nooit was overkomen,
direct op vrije voeten werd gesteld.
Totdat no. 19 weer is gepleegd
GRENSCONTROLE IN DUITSCHLAND.
Maastricht, 10 Febr. Officieel wordt
vanwege de inspectie der Koninklijke Mare
chaussee, grensbewaking en vreemdelin
gendienst medegedeeld, dat in Duitschland
weliswaar slccnts steekproeven op dc vrecm
delingen in de grensstreek worden gehou
den, maar dat het toch noodzakelijk blijft,
dat men van geldige papieren is voorzien
Wie zonder deze papieren b.v. een kwarti jr
van dc grens wordt aangetroffen is stra)
baar volgens dc Duitsche wet.
De Nederlandsche vreemdelingenwet kent
voor vreemdelingen die zich zonder vcr-
cischle papieren langs dc heerbanen naar
Nederland begeven, geen strafbepalingen
Zulke vreemdelingen stellen zich slecht-s
bloot orn over dc grens te worden verwij
derd, soms door lusschcnkomst van den
grcnscommissaris.
HELP. HELP!!
Aan den oproep van het „Dagblad"
Geve men met spoed gehoor'
Van het keurige gezin ging
Al wat het bezat te loor
Door den brand op Dinsdagmiddag.
En dus staat het „op-dc-straat"!
't Zou geen Amersfoorter wezen
Die dat niet ter harto gaat!
Wat zeer moeizaam is verzameld,
Door een groote spaarzaamheid.
Wat cr door geluk cn liefde
Als het ware was gewijd,
Is ten prooi geworden aan het
Zoo verraderlijke vuur!
Daarom samen hulp geboden
In dit hachelijke uur!
Moge het ccn wedstrijd worden,
Waarin ieder stadgenoot.
Biedt met spoed wat hij kan missen,
Zich toont redder in den nood!
Hand in hand en met elkander
Helpen 't gedupeerd gezin!
Zoek „do oude kous", do spaarpot,
Heusch er zit nog wel wat in!
Zendt aan 't „Dagblad" Uwe gave,
Zeker komt er heel wat in.
Want wc-dicbben steeds begrepen.
Onze plicht in burgerzin!
GROEGROE.
(Alle j'cchten voorbehouden).
RESERVEPERSONEEL DER
LANDMACHT.
Bij Kon. Besluit is op zijn verzoek eervol
ontslagen uit den militairen dienst de eerste-
luitcnant jhr. P. E. van der Maesen do
Sombrcff, van het 11c regiment infanterie;
is met ingang van 1G Februari eervol ont
slagen uit den militairen dienst de res.-cer-
ste-luit. J. Inncméc, van het 15c regiment in
fanterie;
zijn op hun verzoek eervol ontslagen uit
den militairen dienst met ingang van 10 Fe
bruari de res.-kapitein mr. A. dc Jongh va
het rcg. grenadiers cn met ingang van
Maart dc rcs.-eerstc-luit. J. J. Kruizinga, van
het 17e rcg. Infanterie;
Zijn, te rekenen van 1 Januari 1931, be
noemd bij heet reserve-personeel der land
macht:
I. bij het wapen der infanterie, tot res.
2de-luit. bij het 2c reg. inf., de vaandrig A.
II. C. M. Vermcercn, van dat korps
bij het 17c reg. inf. dc vaandrig C. J. Hem
mes van dat korps
II. bij het wapen der genie, tot res.-2de-
luit. bij het korps pontonniers cn torpedis-
tcn, de vaandrig II. W. de Haan, van dat
korps
is benoemd bij het res.-personeel der
landmacht bij het personeel van den Ge
neeskundigen dienst, tot reserve-paarden
arts der tweede klasse P. Rodenhuis, vee
arts
zijn eervol ontslagen uit den militairen
dienst de reserve le luits. J. II. Boerstra, van
het 9e reg. infanterie cn K. J. Okon, van do
Schoolcompagnie van den Motordienst;
is benoemd bij het res.-personcel der land
macht bij het personeel van den Geneeskun
digen Dienst tot rcs.-officicr van gezondheid
2e klasse R. A. Prins, arts; idem tot res.-
paardenarts 2e klasse K. llofstra, veearts;
zijn op hun verzoek eervol ontslagen uit
den militairen dienst do res. Ie luits. .T. Vc-
nema van het 9e reg. Inf. Jhr. A. C. II. M.
Michiels van Kessenich, van het 3e reg. veld
art. en J. Bovenberg van het Ge reg. veld
artillerie.
KOLENDAMPVERGIFTIGING.
In de Tu;'.manslaan op Het Loo is giste
ren een echtpaar bewusteloos gevonden,
ten gevolge van kolendamp. Nadat drie
kwartier kunstmatige ademhaling was toe
gepast, zijn beiden weer tot bewustzijn ge
komen.
Edele karakters deelen hun geluk met
anderen, maar dragen hun ongeluk alleen.
(„Ueber den Tod hinaus").
Roman van ANNY VON PANIIUYS.
Uit het Duitsch door
W. H. C BOULLAARD.
32
Een ongemeen welluidende stem heeft die
oude heer, vond Walter en keek vorschend
naar diens gezicht. „Tooneelspeler dacht
hij dadelijk en tegelijk speet het hem, dat
hij vrouw Retter niet had gevraagd wat de
man was geweest of misschien nog was.
Maar een tooneelspeler paste prachtig in
het kader der voorstelling, die hij zich van
het spook gevormd had, sinds hij meende,
dat er tusschen den ouden Thomas cn dezen
ouden heer verband bestond.
De ingenieur nam zijn hoed af: _„Ik zou
graag mijnheer de Ruyter spreken.
Het antwoord liet een oogenbiik op zich
wachten en aarzelend kwam er toen dooi
de deuropening: „Mijnheer dc Ruyter is uit
gegaan, maar als u soms een boodschap
wenscht achter te laten of morgen terugko-
men?"
Dit ontwijken gaf den jongen man moed
meer direct op het doel aan te sturen dan
hij aanvankelijk van plan was. „Waarom
verloochent gij u voor mij, daar u toch zélf
mijnheer De Ruyter bent?" Hij zag hoe de
oude man schrok cn vervolgde: „en morgen
terugkomen zou doelloos zijn, want u bent
van pl*t nog vanavond Schneiditz te ver
laten."
„Hoe weet u dat?" De kleine oogen onder
dc zware wenkbrauwen bliksemden toornig.
In zijn antwoord waagde Walter zich nog
een eindje verder. „Ik weet nog veel meer,
mijnheer de Ruyter, maar aangezien ik geen
lust gevoel mij met u door ccn half geopen
de deur te onderhouden, verzoek ik u mij
binnen te laten. Ik moet u over iets zeer
belangrijks spreken."
Een schaduw vloog over het oude come-
diantengezicht, maar de deur werd geheel
geopend en met een „mag ik u verzoeken?"
liet hij den hem onbekenden heer den drem
pel overschrijden.
„U zult wel willen verontschuldigen, dat
bet er hier wat onordelijk uitziet", zei de
oude man, nadat men de voorkamer had
betreden, „maar u zult het wel begrijpen
daar u, zooals ik van u vernam, reeds be
kend bent met ons vertrek
De vensters zonder gordijnen, de schrijf
tafel, waar niets meer op stond en een half
geopende kast gaven het groote, lage ver
trek iets verlatens, iets droevigs.
„Met wien heb ik eigenlijk het genoegen
te spreken?" vroeg de Ruyter nu en de jon
ge man voelde, dat achter deze schijnbaar
met beslistheid gesproken woorden een hei
melijke angst school.
„Ik heet Zernikow, maar mijn naam zal
u niets zeggen", en voorzichtig tastend
sprak hij verder: „misschien is het voor u
van meer belang te vernemen, dat ik bin
nenkort geëngageerd zal zijn met de dochter
van den zoo plotseling overleden directeur
van het schilderijmuseum. Drofessor Ber-
ner."
„Wat heb ik daarmee te maken?" vroeg
de oude man. terwijl zijn gelaatstrekken on
doorgrondelijk werden.
„Met mtjn engagement hebt u niets te ma
ken, maar des te meer met den ploïselingen
dood van den professor."
„Ik begrijp u niet, mijnheer", de tooneel
speler, die zoovele groote en moeilijke rollen
in de eerste theaters had gespeeld, werd
hier plotseling een zielige stumper. Hij
beefde en zijn oogen dwaalden overal heen,
als om ergens iets te vinden waarop hij
kon steunen, want hij voelde zich allerel
lendigst te moede. Alles om hem heen
scheen te draaien.
Daar was 't nu, dat ontzettende, dat vrce-
selijkc, waarvoor hij wilde vluchten cn hij
begreep dat die groote jonge Duitscher, die
daar voor hem stond en hem onophoudelijk
aankeek, alles wist. Die wist wie de onza
lige rol van ouden Thomas had gespeeld.
Die man daar voor hem moest in den be-
wustcn nacht den professor hebben verge
zeld! Angstzweet brak hem uit, maar toch
beheerschte hij zich zoo goed cn kwaad het
ging en daar hij geen antwoord kreeg, her
haalde hij: „Ik begrijp u niet, mijnheer."
Langzaam haalde Walter den gouden
knoop te voorschijn cn den ouden man dien
dicht voor de oogen houdend, zei hij rustig,
op elk woord nadruk leggend: „Dezen knoop
verloor het spook van den ouden Thomas,
welks aanblik den aan het hart lijdenden,
zenuwzieken professor doodde, bij den in
gang van het museum", en als door een
zweepslag voortgedreven kwam er nog ach
ter aan: „U hebt dezen knoop verloren, u
waart het spook, u bent de moordenaar van
den professor."
„Om Godswil, houd u in als mijn doch
ter u hoort zij is in de kamer hier naast",
smeekend strekte de oude man zijn handen
uit en in zijn gerimpeld gezicht kwam een
trek van moeilijk te onderdrukken opwin-
r.ing. „Al verstaat zij weinig van de taal die
u spreekt, het vreeselijke woord, dat u in
den mond naamt, zou zij misschien begrij
pen. Het is een afschuwelijk woord." De
kleine man maakte een beweging, alsof hij
een griezelig insect van zich wilde afschud
den.
„Waarom deedt u dat, mijnheer de Ruy
ter?"
De oude man veegde voortdurend zijn ge
zicht met een zakdoek af; hij had het zoo
warm gekregen, alsof hij uren lang in den
brandenden zonneschijn had geloopen.
„Waarom ik dat deed?" herhaalde hij en
zijn oogen hadden een verstrooide uitdruk
king, „hoe moet ik dat verklaren, hoewel
het toch zoo eenvoudig is, zoo doodeenvou
dig."
Hij trachtte niet meer te loochenen. Sinds
hij den knoop in de handen van dezen on
bekende, wiens naam hij weer vergeten was,
had gezien, wist hij dal het doelloos zou zijn
langer te ontkennen. Hij had gemeend het
knoopje in de kamer te hebben verloren
op de gedachte, dat hij het in dien nacht
was kwijtgeraakt, was hij niet gekomen.
In De Ruyter's hoofd renden de gedach
ten rond, botsten tegen elkaar aan, vielen
om, stonden weer overeind en hinderden el
kaar. Zijn gezicht zag er op eens uit als van
een vervallen, medelijden opwekkenden
grijsaard. Als overweldigd door den gedach-
tenehaos wankelde hij naar den leunstoel en
naar een daarnaast staanden stoel wijzend,
zei hij kort:
„Neem plaats, mijnheer, dan zal ik u uit
leggen. hoe eenvoudig de zaak er uitzag, die
u aanleiding gaf mij het afschuwelijkste
woord dat er bestaat naar het hoofd te slin
geren."
Tegen wil cn dank werd Walter met me
delijden vervuld; er was iets in de houding
en in de wijze van spreken van den ouden
man, die hem ontroerde. Dat ergerde hem,
toen hij zich weer duidelijk voor den geest
haalde, dat die nietigo man, die in den bree-
den, diepen stoel meer lag dan zat, toch de
schuld was van den dood von Else's vader.
Toen begon de oude man te vertellen,
dat zijn geliefde dochter een ernstig
lichaamsgebrek had, deelde de reden mee
waarom hij naar Duitschland wa6 gegaan,
dat hij zich voorloopig in Schneiditz ves
tigde, omdat men daar rustig cn in vrede
kon leven en het stadje zooveel interes
sants bood, dat uitstekend bruikbaar was
voor zijn tooneelstuk. Ilij 6prak over zijn
kennismaking met den heer von Weiden,
in wiens huis hij woonde en ten slotte ver*
telde hij den scherp toeluisterenden ingd
nieur, dat het von Weiden was geweest,
die hem op een dag lachend had gevraagd
zijn medewerking aan een kleine grap te
verleencn, die uitsluitend ten doel had een
goeden kennis een beetje te laten schrik
ken. Zonder dit verzoek zou hij het nooit
in zijn hoofd hebben gekregen zich in een
theatercostuum te steken, dat in werkelijk
heid anderhalve eeuw geleden was gedra
gen."
„En waarvan een knoopje losliet", viel
Walter hem in de rede, „dat ik bij den in
gang van het schilderijmuseum vond, toen
ik daar in den vroegen ochtend trachtte
iets van den ouden Thomas te ontdekken
en dat daar in den afgeloopen nacht mis
schien was achtergelaten."
(Wordt vervolgd£