AMEESFOÖRTSCIH DAGBLAD mmii7*msrmr Zijn Laatste Wensch Donderdag 12 Februari 1931 ..DE EEMLANDER" 29e Jaargang No. 191 TWEEDE BLAD DE VOORBESPREKINGEN MET DUITSCHLAND Noodzakelijke verdaging WIJ ALLEEN IJmuider Vischhandel H. GLASTRA Co. N.V. POSTWISSELVERVALSCHER AAN HET WERK VESTIGINGSVERDRAG MET TURKIJE HUMOR IN DE RECHTSZAAL Mededeelingen van dr. Colijn aan „de Standaard". Amsterdam, 10 Febr Dr. Colijn, d? voorzitter der Nederlandsche delegatie, welke met Duitsche gedelegeerden voorbo sprekingen heeft gevoerd over de Duitsche tarieven, heeft aan „De Standaard" eenige inlichtingen gegeven over de verdaging dei- conferentie, welke hij om meer dan één re den noodzakelijk noemde. Als eersten grond noemde dr. Co'ijn het karakter van het Duiteche tarief. Duitschland heeft, wat men pleegt te noemen een ondcrhandelingsla- rief, d.w.z. het heeft door het zorgvuldig afwegen van de hoogte van eigen tarief posten, ten opzichte van die van een groot aantal andere landen tariefsverdragen ge sloten op de basis van de rneest-bcgunsti- ging. Men kan zichzelf gevoegelijk indea ken, dat Duitschland, alvorens een conces sie aan Nederland te doen, eerst onderzoe ken zal, of het vóór het in zulke conccss.es treedt, bij 6taten, waarmede het tariefbin dingen heeft, compensaties zou kunnen ver krijgen. In de tweede plaats is het natuurlijk be grijpelijk, dat de wenschcn door de Engel- sche regeering kenbaar gemaakt, voor een niet onbelangrijk deel betrekking zullm hebben op dezeifde artikeien als de Neder landsche wenschen. Daarom kunnen de on derhandelingen, van Duitsch standpunt ga zien, natuurlijk onmogelijk los van elkan der worden behandeld. In de derde plaats is het eveneens na tuurlijk, dat de Duitsch-Engelsche en de Djiitsch-Nederlandsche onderhandelingen ook samenhangen met het tot stand komen van de Handel&conventie, die beoogt een zekere stabiliteit in het leven te roepen. Wat wij met onze onderhandelingen be oogen, is natuurlijk niet het verleencn van een tariefpost voor één oi twee maanden, maar is juist een verdrag, dat voor lange ren duur geldt en dus is het volkomen be grijpelijk, dat do Duitsche delegatie geen enkelen stap van beteekems kon doen, zoo lang niet uitgemaakt is, dat. Duitschland het beginsel van binding heeft aanvaard. Dr. Colijn wees er op, dat in db laatste zinsnede van het officioelc persbericht (eerst af te wachten de resultaten der Ilan- delsconventie van 24 Maart 1930 en der Duitsch-Engelschc economische onderhan deling) in geen enkel opzicht een uitvluent mag worden gezien, om zich van dc zaak af te maken. Dc door de Duitsche delegatie aangevoerde redenen zijn volstrekt reeo" immers de tariefsonderliandelingen tus Levering van Diners, Déjeuners, Soupers. Koude en warme schotels in Amersfoort koopen persoonlijk alle vischsoorten in de Rijksvischhallen te IJmuiden. U is dus steeds verzekerd van dc billijkste prijzen en de noodzakelijke kwaliteits controle! Thuisbezorgen zomer verhooging. Alléén: Utr.straat 40 Tel. 92 Amersfoort Hoofdkantoor IJmuiden Opgericht 1 Inei 1900 Steeds voorhanden: Tarbot, Tong, Kabeljauw, Schclvisch, Schol, Bot enz. Vischconserven. Warme Croquettcn cn Vischkoekjes, Heerlijke gebakken Visch, gemarineerde Haring, Rolmops. schen twee landen dragen steeds een zeer ingewikkeld karakter. In matericclcn zin valt over resultaten niets te zeggen. Wij hebben nog niet ccn- onze eigen wenschen geformuleerd ing'- diend; dat zal pas tegen het eind van deze maand geschieden. Overigens hadden dc inleidende bespre kingen met de Duitschcrs tij dr. Colijn een aangenamen indruk achtergelaten, maai van deze eerste stappen moet men zicli vooral nog geen gouden bergen voorstellen In totaal een bedrag van 6 a T mille onrechtmatig verkregen De dader te Spa gearresteerd Rotterdam, 11 Febr. In de laatste we ken is op dc hoofdpostkantoren te Rotter dam cn Amsterdam ontdekt, dat er ernstige postwissel vervalschingen waren gepleegd, waardoor de posterijen voor groote bedra gen wa6 benadeeld. Het onderzoek leidde tot de ontdekking van een aanXal ver- valschtc postwissels, waarvan do stempels zeer bedrieglijk waren nagemaakt. In to taal was hierdoor een bedrag van G A 7 dui zend gulden onrechtmatig verkregen. De politie werd in het geval gemengd en al spoedig vatte de centrale recherche te Rot terdam verdenking op tegen zekeren II., die een jaar of drie geleden geheel op dezelfde wijze postwissel vervalschingen had ge pleegd. II. was toen gearresteerd en ver oordeeld, doch drie maanden geleden uit de gevangenis ontslagen. Het onderzoek bracht aan het licht, dat hij te Rotterdam een kamer gehuurd had, waar hij zoo nu cn dan eens verscheen om een va6t adres té hebben. .Van dit adres liet hij ook post wissels komen, die hij zelf verzond cn waarmee hij geen vervalschingen pleegde, doch waarvan hij de stempels vergeleek met do valsche stempels van dc postwis sels, waarmee hij de oplichtingen pleegde. Dc politie kon hem niet arresteeren, daar hij onder den naam v. d. Berg naar het buitenland was vertrokken Gisteren is hij echter in een hotel te Spa in Belgis aangehouden. DOODELIJK VERKEERSONGEVAL. Tc Nieuw-Scheemda. Groningen, 10 Febr. Hedenmorgen sloeg het span paarden van den landbou wer Roclfzema tc Nicuw-Scheemda op hol. De bestuurder J. Janscnia kwam onder den wagen terecht met het noodlottig gevolg, dat zijn hoofd werd verpletterd. De mail was onmiddellijk dood. Het slachtoffer was 31 jaar oud cn ongehuwd. Wetsontwerp tot bekrachtb ging ingediend Ingediend is een wetsontwerp tot goed keuring van liet op 13 Juni 1929 te Angora tusschcn Nederland en Turkije gesloten Ves tigingsverdrag met bijbehoorend protocol. Aan de Memorie van Toelichting wordt het volgendo ontleend: Na dc totstandkoming van liet Vriend schapsverdrag van 1G Augustus 1929 werden naast onderhandelingen over het inmiddels tot stand gekomen handelsverdrag tusschcn Nederland en Turkije onderhandelingen aangeknoopt over een te sluiten vcstigings- verdrag. De Turkscho regccring bleek er prijs op tc stellen, dc materie der vestiging, die gewoonlijk in ccn handelsverdrag mede wordt verwerkt, in een afzonderlijk verdrag te regelen van Nederlandsche zijde bestond cr geen aanleiding om daartegen bezwaar te maken. De onderhandelingen werden te Angora gevoerd op dc basis van het inmiddels tot stand gekomen Duitsch-Turksch vestigings verdrag cn hadden een bevredigend verloop. Op 13 Juni 1929 is aldaar het Vestigingsver drag onderteekend, dat thans ter goedkeu ring wordt voorgelegd, evenals het ter zclf- derlijd geteekende Protocolc dc Signature. Tevens werd ccn mede, thans o\ergelegd proces-verhaal getcekcnd, waarin o.a. in verband met dc bijzondere wetgeving, die ten aanzien van onroerend goed in Turkije bestaat, de te goeder trouw door Nederland sche onderdanen vorkregen rechten geëer biedigd cn erkend worden. Het verdrag is in hoofdzaak gebaseerd op het beginsel der móeétbcgunstiging icrwijl in sommige artikelen gelijke nehandcling als die van eigen onderdanen wordt bedon gen. De Turkscho rogecring heeft geweigerd in het verdrag ccn arbitrage-clausule op tc ne men. TANK MET VLOEIBARE SUIKER UITEENGESPRONGEN. Twee arbeiders met brand* wonden overdekt. Z w o 11 e r k e r s p c 1, 11 Febr. Terwijl dc arbeiders v. d. K. on v. Z., werkzaam aan de Nederlandsche Gruyère Blokmclkfa- briek te Frankhuis, bezig waren met de fabricatie van suikerpoeder, sprong plotse ling een tank, gevuld met dc vloeibare ko kende suiker, uit elkander. De vloeistof vloog door du geheele localiteit cn bracht aan de arbeiders verschillende brandwon den toe. V. d. K. was er het ergst aan toe, hoewel er ook hij hem geen edele dcclcn zijn geraakt. Spoedig ingeroepen genees kundige hulp heeft hen verbonden. Zij zul len cenigcn tijd hun arbeid niet kunnen verrichten. De vergelen verdachte Rotterdam, 10 Februari. Bij dc be handeling van ecnige zaken hedenmiddag voor de Rottcrdamscho rechtbank hebben zich twee niet onaardige voorvallen voor gedaan. De een betrof een hooger beroep- zaak van den 4i-jarigen colporteur O. W. J. V., die op 2 December j.l. door den kan tonrechter wegens dronkenschap bij derde en vierde herhaling tot twee maal twee da gen hechtenis cn twee maal drie maanden opzending naar een werkinrichting was veroordeeld. Deze verdachte was in hooger beroep ge komen, omdat hij hij de behandeling van dc zaak door den Kantonrechter vergeten was. Hij zat n.l. op 1 December in hechte nis in het Huis van Bewaring cn had toen den dienstdoenden brigadier gewaarschuwd dat hij den volgenden dag voor moest ko men. Men had hem in ccn wachtcel ge plaatst cn hem zoolang vergeten, dat zijn zaak al voor geweest was cn hij dus bij verstek veroordeeld was Dc rechtbank heeft beslist dat er verzet tegen het vonnis moest worden aangetee- kend en dat dc zaak dus terugging naar den Kantonrechter. Voor de achttiende maal. Voorts stond terecht de 36-jarige chauf feur J. W. S. Deze S. is ccn getrouwe com parant in de beklaagde bank, en hij zit er altijd wegens oplichting. Do man schijnt het oplichten niet te kunnen laten cn zoo bezit hij al een zeventiental vonnissen voor dit misdrijf, de een al niet geringer dan de ander. En toch beging hij voor de acht tiende maal ccn oplichting, maar ditmaal zou de wrekende hand van Justitie hem niet bereiken Hij had zestig lampen ergens besteld, die op een adres aan de Binnenrotte moesten worden bezorgd. Vandaar had hij den jon gen die ze bracht onder een smoesje mee gekregen naar een café aan de Kruiskade waar de „baas" zou zitten. De jongen had de lampen toen meegegeven aan den man die even naar den baas toe zou gaan. En hij had hem nooit teruggezien. Hedenmid dag bleek echter uit het getuigenverhoor, dat den jongen dc lampen niet door slink- 6che middelen afhandig waren gemaakt en dat deze eigenlijk alleen maar dom was geweest. En van benadeeling van zijn pa troon door slinkscho- middelen was ook al geen sprake. In ieder geval stond niet in de dagvaarding dat dc jongen die mis schien dc benadeelde kon zijn, de benadeel de wa6, cn zoo moest de Officier van Justi tie, rar. J. S. Lokc, vrijspraak vragen, llij deed dat met de mcdcdeeling, dat hij dc zaaik overgekregen had .van een collega die de kennisgeving al had uitgebracht en hij dus aan de dagvaarding <lic daaraan gelijkluidend moest zijn, niets meer kon veranderen; En S. werd voor zijn achttiende oplich ting op staand^n voet vrijgesproken. Ter wijl hij, wat hem nog nooit was overkomen, direct op vrije voeten werd gesteld. Totdat no. 19 weer is gepleegd GRENSCONTROLE IN DUITSCHLAND. Maastricht, 10 Febr. Officieel wordt vanwege de inspectie der Koninklijke Mare chaussee, grensbewaking en vreemdelin gendienst medegedeeld, dat in Duitschland weliswaar slccnts steekproeven op dc vrecm delingen in de grensstreek worden gehou den, maar dat het toch noodzakelijk blijft, dat men van geldige papieren is voorzien Wie zonder deze papieren b.v. een kwarti jr van dc grens wordt aangetroffen is stra) baar volgens dc Duitsche wet. De Nederlandsche vreemdelingenwet kent voor vreemdelingen die zich zonder vcr- cischle papieren langs dc heerbanen naar Nederland begeven, geen strafbepalingen Zulke vreemdelingen stellen zich slecht-s bloot orn over dc grens te worden verwij derd, soms door lusschcnkomst van den grcnscommissaris. HELP. HELP!! Aan den oproep van het „Dagblad" Geve men met spoed gehoor' Van het keurige gezin ging Al wat het bezat te loor Door den brand op Dinsdagmiddag. En dus staat het „op-dc-straat"! 't Zou geen Amersfoorter wezen Die dat niet ter harto gaat! Wat zeer moeizaam is verzameld, Door een groote spaarzaamheid. Wat cr door geluk cn liefde Als het ware was gewijd, Is ten prooi geworden aan het Zoo verraderlijke vuur! Daarom samen hulp geboden In dit hachelijke uur! Moge het ccn wedstrijd worden, Waarin ieder stadgenoot. Biedt met spoed wat hij kan missen, Zich toont redder in den nood! Hand in hand en met elkander Helpen 't gedupeerd gezin! Zoek „do oude kous", do spaarpot, Heusch er zit nog wel wat in! Zendt aan 't „Dagblad" Uwe gave, Zeker komt er heel wat in. Want wc-dicbben steeds begrepen. Onze plicht in burgerzin! GROEGROE. (Alle j'cchten voorbehouden). RESERVEPERSONEEL DER LANDMACHT. Bij Kon. Besluit is op zijn verzoek eervol ontslagen uit den militairen dienst de eerste- luitcnant jhr. P. E. van der Maesen do Sombrcff, van het 11c regiment infanterie; is met ingang van 1G Februari eervol ont slagen uit den militairen dienst de res.-cer- ste-luit. J. Inncméc, van het 15c regiment in fanterie; zijn op hun verzoek eervol ontslagen uit den militairen dienst met ingang van 10 Fe bruari de res.-kapitein mr. A. dc Jongh va het rcg. grenadiers cn met ingang van Maart dc rcs.-eerstc-luit. J. J. Kruizinga, van het 17e rcg. Infanterie; Zijn, te rekenen van 1 Januari 1931, be noemd bij heet reserve-personeel der land macht: I. bij het wapen der infanterie, tot res. 2de-luit. bij het 2c reg. inf., de vaandrig A. II. C. M. Vermcercn, van dat korps bij het 17c reg. inf. dc vaandrig C. J. Hem mes van dat korps II. bij het wapen der genie, tot res.-2de- luit. bij het korps pontonniers cn torpedis- tcn, de vaandrig II. W. de Haan, van dat korps is benoemd bij het res.-personeel der landmacht bij het personeel van den Ge neeskundigen dienst, tot reserve-paarden arts der tweede klasse P. Rodenhuis, vee arts zijn eervol ontslagen uit den militairen dienst de reserve le luits. J. II. Boerstra, van het 9e reg. infanterie cn K. J. Okon, van do Schoolcompagnie van den Motordienst; is benoemd bij het res.-personcel der land macht bij het personeel van den Geneeskun digen Dienst tot rcs.-officicr van gezondheid 2e klasse R. A. Prins, arts; idem tot res.- paardenarts 2e klasse K. llofstra, veearts; zijn op hun verzoek eervol ontslagen uit den militairen dienst do res. Ie luits. .T. Vc- nema van het 9e reg. Inf. Jhr. A. C. II. M. Michiels van Kessenich, van het 3e reg. veld art. en J. Bovenberg van het Ge reg. veld artillerie. KOLENDAMPVERGIFTIGING. In de Tu;'.manslaan op Het Loo is giste ren een echtpaar bewusteloos gevonden, ten gevolge van kolendamp. Nadat drie kwartier kunstmatige ademhaling was toe gepast, zijn beiden weer tot bewustzijn ge komen. Edele karakters deelen hun geluk met anderen, maar dragen hun ongeluk alleen. („Ueber den Tod hinaus"). Roman van ANNY VON PANIIUYS. Uit het Duitsch door W. H. C BOULLAARD. 32 Een ongemeen welluidende stem heeft die oude heer, vond Walter en keek vorschend naar diens gezicht. „Tooneelspeler dacht hij dadelijk en tegelijk speet het hem, dat hij vrouw Retter niet had gevraagd wat de man was geweest of misschien nog was. Maar een tooneelspeler paste prachtig in het kader der voorstelling, die hij zich van het spook gevormd had, sinds hij meende, dat er tusschen den ouden Thomas cn dezen ouden heer verband bestond. De ingenieur nam zijn hoed af: _„Ik zou graag mijnheer de Ruyter spreken. Het antwoord liet een oogenbiik op zich wachten en aarzelend kwam er toen dooi de deuropening: „Mijnheer dc Ruyter is uit gegaan, maar als u soms een boodschap wenscht achter te laten of morgen terugko- men?" Dit ontwijken gaf den jongen man moed meer direct op het doel aan te sturen dan hij aanvankelijk van plan was. „Waarom verloochent gij u voor mij, daar u toch zélf mijnheer De Ruyter bent?" Hij zag hoe de oude man schrok cn vervolgde: „en morgen terugkomen zou doelloos zijn, want u bent van pl*t nog vanavond Schneiditz te ver laten." „Hoe weet u dat?" De kleine oogen onder dc zware wenkbrauwen bliksemden toornig. In zijn antwoord waagde Walter zich nog een eindje verder. „Ik weet nog veel meer, mijnheer de Ruyter, maar aangezien ik geen lust gevoel mij met u door ccn half geopen de deur te onderhouden, verzoek ik u mij binnen te laten. Ik moet u over iets zeer belangrijks spreken." Een schaduw vloog over het oude come- diantengezicht, maar de deur werd geheel geopend en met een „mag ik u verzoeken?" liet hij den hem onbekenden heer den drem pel overschrijden. „U zult wel willen verontschuldigen, dat bet er hier wat onordelijk uitziet", zei de oude man, nadat men de voorkamer had betreden, „maar u zult het wel begrijpen daar u, zooals ik van u vernam, reeds be kend bent met ons vertrek De vensters zonder gordijnen, de schrijf tafel, waar niets meer op stond en een half geopende kast gaven het groote, lage ver trek iets verlatens, iets droevigs. „Met wien heb ik eigenlijk het genoegen te spreken?" vroeg de Ruyter nu en de jon ge man voelde, dat achter deze schijnbaar met beslistheid gesproken woorden een hei melijke angst school. „Ik heet Zernikow, maar mijn naam zal u niets zeggen", en voorzichtig tastend sprak hij verder: „misschien is het voor u van meer belang te vernemen, dat ik bin nenkort geëngageerd zal zijn met de dochter van den zoo plotseling overleden directeur van het schilderijmuseum. Drofessor Ber- ner." „Wat heb ik daarmee te maken?" vroeg de oude man. terwijl zijn gelaatstrekken on doorgrondelijk werden. „Met mtjn engagement hebt u niets te ma ken, maar des te meer met den ploïselingen dood van den professor." „Ik begrijp u niet, mijnheer", de tooneel speler, die zoovele groote en moeilijke rollen in de eerste theaters had gespeeld, werd hier plotseling een zielige stumper. Hij beefde en zijn oogen dwaalden overal heen, als om ergens iets te vinden waarop hij kon steunen, want hij voelde zich allerel lendigst te moede. Alles om hem heen scheen te draaien. Daar was 't nu, dat ontzettende, dat vrce- selijkc, waarvoor hij wilde vluchten cn hij begreep dat die groote jonge Duitscher, die daar voor hem stond en hem onophoudelijk aankeek, alles wist. Die wist wie de onza lige rol van ouden Thomas had gespeeld. Die man daar voor hem moest in den be- wustcn nacht den professor hebben verge zeld! Angstzweet brak hem uit, maar toch beheerschte hij zich zoo goed cn kwaad het ging en daar hij geen antwoord kreeg, her haalde hij: „Ik begrijp u niet, mijnheer." Langzaam haalde Walter den gouden knoop te voorschijn cn den ouden man dien dicht voor de oogen houdend, zei hij rustig, op elk woord nadruk leggend: „Dezen knoop verloor het spook van den ouden Thomas, welks aanblik den aan het hart lijdenden, zenuwzieken professor doodde, bij den in gang van het museum", en als door een zweepslag voortgedreven kwam er nog ach ter aan: „U hebt dezen knoop verloren, u waart het spook, u bent de moordenaar van den professor." „Om Godswil, houd u in als mijn doch ter u hoort zij is in de kamer hier naast", smeekend strekte de oude man zijn handen uit en in zijn gerimpeld gezicht kwam een trek van moeilijk te onderdrukken opwin- r.ing. „Al verstaat zij weinig van de taal die u spreekt, het vreeselijke woord, dat u in den mond naamt, zou zij misschien begrij pen. Het is een afschuwelijk woord." De kleine man maakte een beweging, alsof hij een griezelig insect van zich wilde afschud den. „Waarom deedt u dat, mijnheer de Ruy ter?" De oude man veegde voortdurend zijn ge zicht met een zakdoek af; hij had het zoo warm gekregen, alsof hij uren lang in den brandenden zonneschijn had geloopen. „Waarom ik dat deed?" herhaalde hij en zijn oogen hadden een verstrooide uitdruk king, „hoe moet ik dat verklaren, hoewel het toch zoo eenvoudig is, zoo doodeenvou dig." Hij trachtte niet meer te loochenen. Sinds hij den knoop in de handen van dezen on bekende, wiens naam hij weer vergeten was, had gezien, wist hij dal het doelloos zou zijn langer te ontkennen. Hij had gemeend het knoopje in de kamer te hebben verloren op de gedachte, dat hij het in dien nacht was kwijtgeraakt, was hij niet gekomen. In De Ruyter's hoofd renden de gedach ten rond, botsten tegen elkaar aan, vielen om, stonden weer overeind en hinderden el kaar. Zijn gezicht zag er op eens uit als van een vervallen, medelijden opwekkenden grijsaard. Als overweldigd door den gedach- tenehaos wankelde hij naar den leunstoel en naar een daarnaast staanden stoel wijzend, zei hij kort: „Neem plaats, mijnheer, dan zal ik u uit leggen. hoe eenvoudig de zaak er uitzag, die u aanleiding gaf mij het afschuwelijkste woord dat er bestaat naar het hoofd te slin geren." Tegen wil cn dank werd Walter met me delijden vervuld; er was iets in de houding en in de wijze van spreken van den ouden man, die hem ontroerde. Dat ergerde hem, toen hij zich weer duidelijk voor den geest haalde, dat die nietigo man, die in den bree- den, diepen stoel meer lag dan zat, toch de schuld was van den dood von Else's vader. Toen begon de oude man te vertellen, dat zijn geliefde dochter een ernstig lichaamsgebrek had, deelde de reden mee waarom hij naar Duitschland wa6 gegaan, dat hij zich voorloopig in Schneiditz ves tigde, omdat men daar rustig cn in vrede kon leven en het stadje zooveel interes sants bood, dat uitstekend bruikbaar was voor zijn tooneelstuk. Ilij 6prak over zijn kennismaking met den heer von Weiden, in wiens huis hij woonde en ten slotte ver* telde hij den scherp toeluisterenden ingd nieur, dat het von Weiden was geweest, die hem op een dag lachend had gevraagd zijn medewerking aan een kleine grap te verleencn, die uitsluitend ten doel had een goeden kennis een beetje te laten schrik ken. Zonder dit verzoek zou hij het nooit in zijn hoofd hebben gekregen zich in een theatercostuum te steken, dat in werkelijk heid anderhalve eeuw geleden was gedra gen." „En waarvan een knoopje losliet", viel Walter hem in de rede, „dat ik bij den in gang van het schilderijmuseum vond, toen ik daar in den vroegen ochtend trachtte iets van den ouden Thomas te ontdekken en dat daar in den afgeloopen nacht mis schien was achtergelaten." (Wordt vervolgd£

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1931 | | pagina 5