AHEDSFOOKTSCH DAGBIAB
KRIMP
AUTOBUS DOOR EEN TREIN GEGREPEN
Willem Groenhuizen
Ymuider vischhandel H. Glastra Co. N.V.
Feuilleton
Zijn Laatste Wensch
Maandag 16 februari 1931
.DE EEMLANDER."
29e Jaargang No, 194
VIER PERSONEN GEDOOD
E. FRANKENHUIS
'T ZAND 3
JUWELIER
ÉN.V. COMPAGNIE LYONNAISE JU
VOORJAARSHOEDEN - BLOUSES EN PULL-OVERS.
DE KWESTIE VAN HET
MUZIEKAUTEURSRECHT
Baanwachleters bij Blerik
vergeet de spoorboomen
te sluiten
8 zwaar gewonden
Venlo, 14 Febi, Hedenmiddag om*
streeks 2 uur heeft onder de gemeente Ble*
rik een ernstig ongeluk plaats gehad. Een
autobas van de firma Kuipers uit Venray,
die een geregelden busdienst onderhoudt
tusschen Venlo en Venray, werd door een
trein gegrepen en een 200*tal meters mee*
gesleurd. In de autobus zaten 25 marktbe
zoeken. De baanwachteres had vergeten de
afsluitboomen te laten zakken, waardoor de
trein uit Venlo de bus meesleurde. Er wer
den vier personen gedood, terwijl een acht
tal zwaar en velen licbt gewond werden.
Het treinverkeer had ongeveer een uur ver
traging.
Venlo, 14 Febr. Betreffende liet zeer
ernstige autobus-ongeluk, dat hedenmiddag
plaats had op den overweg onder de ge
meente Blerik, kunnen wij nog de volgende
bizonderheden mcdedeelen:
De autobus van de firma G. Kupers was
bijna geheel bezet door marktbezoekers, te
1 uur uit Venlo vertrokken in de richting
Venray. Bij den overweg onder Blerik loopt
de straatweg ongeveer evenwijdig met de
spoorbaan. De overwegwachteres mej. Eb
ben had verzuimd de boomen te sluiten
voor den trein, die om 13.03 uit Venlo ver
trekt. De chauffeur van de bus. Weferinck,
reed iets voor den trein uit en heeft daar
door waarschijnlijk het gevaar niet zien
aankomen, met het treurige gevolg, dat
de bus door den trein werd gegrepen, toen
de eerste midden op de rails was. De
machinist remde nog uit allo macrit, doch
de bus werd gegrepen, meegesleurd over een
afstand van ongeveer 150 M. en geheel ver
splinterd.
Drie personen werden onmiddellijk ge
dood, n.l. de l?-jarige Morees uit Ilorst, J.
Swenkels uit Venray vader van negen
kinderen en de bejaarde F. Winckens,
eveneens uit Venray. De heer G. Pceters uit
Horst werd stervend opgenomen.
Elf personen werden gewond, n.l. Pee
lers Jr. uit Horst, mej. Peelers, echlgenoote
van den zwaar gewonden Peeters, mej.
Swenkels, echtgcnoote van den overleden
Swepkels, Krausch uit Venray, mej.
Krauscii, van Dijk, G. van Leuken, allen uit
Venray, L. Kleven uit Horst, II. Vollenberg
en H. Joosten, wethouder van Grubben-
vorst. Ook de chauffeur Weferinck werd
geivond. G. Pee,ters en H. Joosten werden
zwaar gewond.
Per particuliere auto's werden de gewon
den naar het St. Joseph ziekenhuis te Venlo
gebracht. Het vervoer geschiedde onder lei
ding van een afdecling militairen. Door de
doctoren Paulessen, Hellemondts. Dubois en
Jansen uit Venlo werd de eerste hulp ver
leend. Ook verschillende geestelijken en
burgerlijke autoriteiten waren spoedig op
het terrein van de ramp aanwezig.
Over een afstand van ongeveer 100 M.
werden de brokstukken van de bus ver
spreid gevonden: de kap van de bus lag
aan de andere zijde van den spoorweg.
Vanzelfsprekend hadden zich op de droeve
tijding honderden naar de plaats van de
ramp gespoed. De verslagenheid in den om
trek is groot.
Door de maréchaussee wordt een uitvoe
rig onderzoek ingesteld.
Is de moeder uit zulk een groot
gezin wel op haar plaats als
baanwachteres? Een gesprek
met een spoor-autorlteit.
Zij, die kennis hebben genomen van de na
dere berichten over het ernstig gebeuren
bij Blerik zullen vermoedelijk met eenige
verbazing zich hebben afgevraagd, hoe het
mogelijk is, dat de moeder uit zulk een
groot gezin een der berichten spreekt van
een gezin met veertien kinderennaast de
zorgen voor dezen huiselijkcn kring boven
dien nog belast kan wezen met de verant
woordelijke functie van baan-wachteres.
Dat men zich daarover verbaast, is be
grijpelijk; maar men moet zich door dit cij
fer nu niet aanstonds volkomen laten be
ïnvloeden tot een sterk-afkeurond oordcel,
waartoe men uit den aard der zaak, al spoe
dig geneigd is. In dit huisgezin zullen wel
niet alle veertien kinderen nog thuis zijn
bij een aantal van veertien kinderen zijn de
oudsten toch al licht 16 en 15 jaar, die het
gezin eerder lot steun dan tot zorg zijn. De
kinderen van tien tot vijftien jaar gesteld
al dat deze allemaal nog thuis zijn be
hoeven geenszins voortdurende bemoeienis
of toezicht, zoodat, wanneer men dit over
weegt, het getal van veertien wel in eenigs-
zins ander licht komt te staan.
Uit hetgeen wij in een gesprek met een
spoorwegdeskundigc, te dezer zake gisteren
vernamen, bleek ons, dat de Spoor bij voor
keur geen baan-functies in handen geeft
van een vrouw, die een groot gezin bezit
Maar wanneer dat gezin zich uitbreidt,
wordt het, bijaldien de man en de vrouw
(gewoonlijk is do man baan-werker en da
vrouw vvachtercs) tot tevredenheid werk
zaam zijn, een onlzagelijk-lastige geschiede
nis om het gezin, op grond van de familie-
sterkte, ontslag te geven en weg te zenden
Waar zou men de grens der gezins-sterkte
moeten trekken?
Wanneer men dit zou verlangen, dan zou
den in menige provincie talloos vele gezin
nen uit hun werkkring moeten worden ver
wijderd. En nu ligt het feit er, dat verzui
men als hier in Blerik, door een vrou
welijk beambte begaan, tot de zeld
zaamheden behooren; in het geval van de
zen Zaterdagmiddag trof het een baan-wach-
leres, toevallig moeder van vele kinderen
maar het is nog slechts enkele weken ge
leden, dat voor den kantonrechter te .Utrecht
oen halte-chef van het 'station Maartensdijk
terecht stond, omdat hij bij de nadering van
een sneltrein in gebreke was gebleven de
overweg-boomen te sluiten. Deze beambte
had hcelcmaal geen bemoeienis niet kinde
ren thuis. En het toeval wil, dat bij de
laatst-voorgekomen gevallen van te late af
sluiting van een overweg ö.m. aan de
Ramstraat en aan den Ezeldijk te Utrecht
al deze gevallen vielen op rekening van
mannelijk personeel, dat niet door gezins
zorgen wei d in beslag genomen.
Men zou kunen zeggen: geen moeders van
gezinnen als baanwachtcressen, maar apart
mannelijk personeel, of kinderlooze vrou
wen. Maar dan staat men voor het geval,
dat deze beamten soms tijden lang werke
loos zouden moeten blijven, als geen treinen
hun post passeeren. De bew'-uste overweg te
Blerik wordt gepasseerd door acht perso-
Vakkundig adres voor Uw
reparaties In Goud- Zilver-
Diamant en Uurwerken.
Atelier aan huis
Gedipl. horlogemaker
Tel. 8S2. Langestraat 43.
Gevestigd 1885
UTRECHTSCHEWEG 10 TEL. 179 AMERSFOORT
ncn-treinen, lichting Nijmegen en door acht
personen-treinen, richten Venlo. Hoeveel
goederentreinen er voorbijgaan, weten wij
niet. Maar menige overweg is niet zóó druk,
dat er als baanwachter een volledige dag
taak valt te vervullen.
In een der berichten is vermeld dat de
baanwachteres te Blerik het kloksignaal
\an troin-nadering niet zou hebben gehoord
Het niethooren van dit signaal is \oor het
baanwachterspcrsoneel nooit een veront
schuldiging. Dit personeel rnag niet afgaan
op het kloksignaal, maar moet. de weg-slui
ting bedienen op grond van de tijden der
dienst-regeling. Het kloksignaal is alleen be
doeld als een herinnering van de trcin-nadc
ring, zonder meer; juist met het oog dj) de
mogelijkheid, dat dit signaal wel eens zou
kunnen haperen of verzuimd op liet naast-
bijzijnde station van vertrek, is in de in
structie vor dc overweg-wachters bepaald,
dat men niet mag steunen op dit klok-sig-
naal, waaraan derhalve geen andere bctce
kenis mag worden gegeven dan die eencr
herinnering.
CARNAVAL TE LAREN.
Laren, 15 Febr. Elk jaar heeft te Laren
N. II. een carnavalsviering plaats in een
bepaalc'A stijl. Ditmaal was alles in de sfeer
van „Sous les Toits dc Paris'" gehouden. De
Larensche kunstenaars hadden de zalen
van Iiamdorff het traditioneele Gooische
carnavalscenlrum omgebouwd tot de be
kende „Place de Montmartre'. Tal van
café s en cabarets waren natuurgetrouw uit
gebeeld. Een tooverachtig effect had men
verkregen ctoor op den achtergrond liet
nachtelijk panorama van Parijs vanaf de
„Sacré Cocur" weer te geven.
Dj intocht van de maire van het 23ste
arrondissement had tegen middernacht
plaats. De stoet werd geopend door den
Raad \on Elf, die,pp een reusachtig palet
een schildcrsmocVri droeg.
Een groot aantal bezoekers uit alle dee-
len des lands was in Laren samengekomen,
waar zij als apachen, toeristen, midinettes
en andere bohemicn-types aan het feest
deelnamen.
Het origineelste damescoslnum was dat
van Mile. Ivette, krantenverkoopster van
Place Clichy (Mej. J. Lissauer). Het origi
neelste heercncostuum was een karikatuur-
apache van den heer Staal. Een groep Zuid-
Fransche boeren (het gezelschap Rolar.4-
Holst) kreeg een prijs voor de mooiste
groep. Na middernacht werd in „Versail
les" onder leiding van de heeren Buurke,
die thans de directie van het Hotel Ham-
dorf vormen een carnayalsdisch aangericht
die tot den roegen ochtend duurde.
ERNSTIGE VECHTPARTIJ TE
SURHUISTERVEEN.
K o 11 u m, 15 Febr. Zaterdagavond ont
stond tc Surhuisterveen tijdens een werk-
loozendcmonstratie een vechtpartij, waarbij
een werklooze een zijner kameraden een
diepe snede in de buik toebracht. Het slacht
offer is na door een geneesheer te zijn ver
honden, naar liet ziekenhuis overgebracht.
Zijn toestand is niet levensgevaarlijk. De
dader heeft zichzelf hij de politie aangege
ven.
Een adres van de Sacem
de Tweede Kamer.
ITct hoofdbestuur van dc Sacem heef',
naar de X. R. Ct. meldt, een rekest gezonden
aan de Tweede Kamer van den Staten-Gcnc
raai, te uitvoerig om het in zijn geheel te
plaatsen, liet slot luidt aldus
Aan de Heeren Leden van dOv.2c Kamer,
„Indien de Sacem uit Nederland verjaagd
wofdt, zal zij weigeren zich dc verplichtinp
van „Buma" tc laten opdringen en om de
rechten van haar leden, waaronder 170 Ne
derlanders, te beschermen, zal zij recht
streeks uit Parijs met iedere belanghebben
de, die haar repertoire noodig heeft, in on
derhandeling treden De nieuwe wet belet
dit niet en titans reeds heeft de Sacem d«»
zekerheid verkregen dat dit denkbeeld doe;'
alle geïnteresseerden gunstig ontvangen U
Voor „Buma", die door dezen stand van
zaken, voortvloeiend uit de nieuwe wet, zich
overal zou kunnen geweigerd zien contrac
ten te sluiten, zou dit beteekenen een dood
vonnis binnen zeer korten tijd.
I)o Raad van dc Sacem, zich tot de heeren
van de 2e Kamer wendende, heeft er prijs
opgesteld in korte woorden, maar met be
sliste argumenten te weerleggen, wat in de
considerans van het ontwerp van wet en tri
dc Pers ton voordode van het wetsvoorstel
gezegd is. Aldus doende heeft do Saceiri
zich rekenschap gegeven van de onmogelijk
hcid waarin zij zich bevond het onderwerp
uit tc putten, maar zij heeft lot zich zelf ge
zegd. dat Gij in het bezit zijl, van liet buiten
gewoon juiste request dat het Nederland
sche Comité van de Sacem in Mei 1929 aan
zijn Excellentie, den minister van justitie
ezonden heeft dit welsprekende request
waarin de onderteekenaars zich op een uit
sluitend Nederlandsch standpunt plaatsen,
drukt hun ontroering, ongerustheid, be
zorgdheid en verontwaardiging uit, dat hei
indienen ion het wetsvoorstel hij hun had
doen ontstaan. Dit request, wat dc gedachte
en de gevoelens van 170 Nedcrlandschc
leden van dc Sacem weergeeft en wat u nog
niet vergeten zult zijn, is nooit weerlegd
geworden.
Het bestuur van dc Sacem. kan er van af
zien te spreken van dc inbreuk die het
voorstel van wet de Berner Conventie, her
zien te Berlijn, drcigT, omdat gij er niet
onwetend van zijt, heeren Kamerleden, dat
het Fi-anSchc en andere gouvernementen
door deze aangelegenheid in beroering ge
bracht zijn. En wat u zeer liceft moeten
treffen, is dat de minister van justitie in zijp
memorie van. antwoord dit onderwerp aan
geroerd hoeft, den grond op een beroep on
de Berner Conventie loochenende, en zich tc
vreden gesteld heeft oj> een toon te spraken,
die geen enkele tegenspraak duldt zonder
de minste pogingen te doen de argumenten
op te .heffen of te weerleggen waarop dit
beroep gebaseerd is, argumenten, -.ie te oor-
deelen naar het voorloopig verslag van de
afdcelingen uwer Kamer, u bekend zijn en
niet nagelaten hebben indruk tc maken.
v LEVENSVREUGDE
Ook mij heeft de griep gegrepen,
'k Voel me knuSjcs ongepast!
'k Leef uitsluitend in m'n bedje,
Bij ccn wijngroc en een „kwast".
Alles is haast even pijnlijk,
'k Heb één hoestbui eiken nacht.
Maar die duurt van 's avonds negen
Tot des morgens kwart voor acht
'k Woel en draai en mopper keurig
M,n humeur is lang al zoek.
'k Ben al veertig maal begonnen
Aan precies hetzelfde boek!
Sigaret, sigaar cn pijpje.
Zijn tezamen non-actief,
(\'oor tabaksbelasting blijkt dc
Griep wel zeer onproductief!!)
Hou ik hei mijn oogen open,
Doet zelfs 't licht me pijn, verdraaid,
Doe 'k zc dicht krijg ik 't bewijs voor
't Feit dat gansch de aarde draait!
'k Smul per dag ecii kilo dropjes,
k ITcb een smaakje in m'n mond,
Of ccn oliebollenbakker
Op m'n tong tc bakken stond
Verder eet ik me onpass'üik
Aan de heilzaam' asperien
'k Kon van narigheid me zolvcn
Ln geen huisgenoot meer zien..
Nou men mij zoo stickum pakte,
Zoo ineens en in 't geniep.
Wensch 'k van harte cn met nadruk
Die verwenschtc griep de griep!
Voor wie met mij ligt te zucht a
In onz' zwaar gegrepen stad.
Wie dc griep dus net zoo duid lijk
Net als mij te pakken had.
Zou ik even willen vragen:
„Denkt ge ondanks eigen pech
Aan den oproep van ons „DAGBLAD"
Voor d'brand aan d'Hoogeweg??"
GROE GROE.
(Alle rechten voorbehouden)
Wij eindigen heeren leden van dc 2de
Kamer uitdrukking tc geven aan ons ver
trouwen in uw verlicht oordeel en in uw
gevoel van recht."
HET VISCHLOSSERSCONFLICT
TE IJMUIDEN.
Conferentie met den rijksbemid
delaar.
Op liet Departement van Arbeid, Handel
cn Nijverheid heeft Zaterdagochtend do
rijksbcmiddelaar, mr. S. de Vries Czn„ ccn
conferentie gehouden met dc partijen, be
trokken bij de moeilijkheden in het viscli-
lossersbedrijf te IJmuiden. Deze besprekin
gen hadden informatorisch karakter. Wel
hebben de reeders te kennen gegeven, dat
zij geen enkel bemiddelingsvoorstel in over
weging wenschen te nemen.
Mi', dc Vries hoeft schriftelijk aan partijen
nadere inlichtingen verzocht.
SCHELVfSCH of KABELJAUW is toch je ware delicatesse.
Vanaf heden worden orders aangenomen ALLEEN:
AMERSFOORT - UTRECHTSCHESTRAAT 40 - TELEF. 92
Wij GARANDEEREN de echte krimpvisch met kuit en lever.
EET MEER VISCH
DAN BLIJT GE SLANK
GEZOND EN FRISCH!
Wie niets te doen heeft, kan niet gelukkig
zijn.
(„Ueber den Tod hinaus'')-
Roman van ANNY VON PANHUYS.
Uit het Duitsch door
W. H. C. BOULLAARD.
35
Maar veel, heel veel later herinnerde
Ada zich den flink gebouwden man; zij
dachf no£ aan lielb' *oen ZÜ a^ *anS *n ^aar
vaderland triomf na triomf in het stuk van
haar vader had gevierd, toen uitbundige
bijval haar deel werd, en wanneer zij zich
eenzaam gevoelde, dacht zij aan den man,
door wien haar hart een enkele minuut
liefde en verloochening had gekend tot
aan het einde harer dagen.
Maar al te graag had de bankdirecteur
Pohl aan mevrouw Berner's verzoek om te
komen gehoor gegeven. Die twee telegram
men van den advocaat hadden hem reeds
voorbereid, dat er met het geld iets niet in
orde scheen te zijn, de brief van de mooie
wechi we versterkte hem natuurlijk nog
meer in zijn vermoeden.
Zooals altijd besteedde hij de meest moge
lijke zorg aan zijn toilet, voordat hij de reis
naar Schneiditz ondernam.
In den coupé kwamen allerlei gedachten
in hem op, die hij aanvankelijk van zich
trachtte te zetten, maai; die rich toch
weer opnieuw aan hem opdrongen en hem
allerlei dingen toefluisterden. En hij schonk
aan die influisteringen meer en meer een
willig oor, want zij was toch zoo mooi, zoo
verleidelijk mooi.
Zoolang hij kon terugdenken was hij al
tijd een harde werker, een plichtmensch ge
weest. Nadat hij zijn eindexamen gymna
sium had gedaan, kreeg hij e^n plaatsing
bij een bank cn vanaf den eersten dag, dot
hij op de kantoorkruk zat, nam hij het door
hem gekozen beroep met den meesten ernst
cp. Eerzuchtig noemden hem zijn collega's
en ook later te Parijs, waar hij voor rijn
verdere vorming werkte, noemde men hem
eerzuchtig.
De jonge Fransehen, die ook gedurende
de bureau-uren van elke gelegenheid ge
bruik maakten over hun verschillende
avonturen te praten, maakten zich over den
correclen Duitscher vroolijk maar zij waag
den dat niet anders dan heimelijk, want
bij gemeenschappelijke avond- en nacht
feesten was die correcte Duitscher het
meest amusante fuifnummer, een man. die
bij de gracieuse Parijsche meisjes met haar
mooie figuren, hyper-moderno kleeding en
kleine voetjes in hooggehakte schoentjes
zeer in de gunst stond. Zijn lach was vroo
lijk. hij was heel sterk in het vertellen
van moppen en flirten kon hij als de beste.
Toen hij jaren geleden freule Stormbcrg
leerde kennen, juist toen zij Alex Berner's
bruid was, was in zijn hart, dat vóór dien
tijd slechts begrip had van scherts en flirt,
plotseling de liefde ontwaakt. De rustige en
voorname schoonheid van Magda Storm-
berg strookte geheel met het beeld, dat hij
zich gevormd had, telkens wanneer hij aan
trouwen dacht. Maar geen vrouwelijk we
zen had sindsdien zijn levenspad gekruist,
dat de vergelijking met haar kon door
staan.
En nu was die vrouw vrij, kon doen en
laten wat zij verkoos! Nog altijd was ze
mooi, zelfs misschien nu, in den nazomer
van naar leven, reeds bij den drempel van
den herfst staande, mooier dan vroeger als
heel jong meisje. Sinds Pohl op den begra
fenisdag van den vriend de weduwe had
weergezien, waren zijn gedachten steeds bij
haar geweest en steeds werd de afstand
kleiner, waarop zijn mannen wenschen haar
rijpe, blonde schoonheid omzweefden.
Terwijl de trein door het landschap rolde,
overdacht Pohl zijn kansen. Hij had zich
een algemeen geachten naam verworven en
was rijk genoeg om een passend kader tc
scheppen voor Magda's schoonheid.
Dat was al veel. Hij zag er zeer respecta
bel uit en was wat men noeint een forsch
gebouwde man. Zijn kansen waren dus zoo
slecht nog niet. Hij onderbrak zich zelf in
zijn droomerijen. Waar stuurde zijn fanta
sie toch op aan? Hij had nog ruim den tijd,
alvorens zich met dergelijke ideeën het
hoofd te breken. Zijn arme vriend lag nau
welijks onder de aarde cn de kransen op
zijn graf waren nauwelijks verwelkt. Maar
hij was blij mevrouw Berner te zullen weer
zien; hij was blij, dat zij zelf hem tot zich
riep. Met al zijn krachten zou hij haar ten
dienste staan! Hij vond het een genot, dat
zij hem, zijn raad, zijn bijstand noodig had
en hoe meer de trein zijn doel naderde, des
te meer ontwaakte in hem een zeker gevoel
van ongeduld. En toen kwam de herinne
ring, dat hij zich eenmaal in zijn leven net
eender te moede had gevoeld. O, dat was al
heel lang geleden.
Uit teere sluiers zweefde die herinnering
opwaarts.
De gymnasiastenpet tooide nog zijn hoofd,
toen hij op een lentedag tegen schemer
donker uit huis sloop, om in het achter
kamertje van een taartjeswinkel zijn eerste
rendez-vous te hebben. liet was een klein
winkeltje, waar een meisje met bruine
krullen op hem wachtte.
Hij was zeventien, zij vijfttien cn haar
witte tandjes liet zij bij het spreken zoo
aardig tusschen haar roode lippen zien. De
taartjes, die de verlepte, bleeke juffrouw
met het oude vrijstersgezicht bracht, waren
oudbakken en droog, maar de heimelijke,
eerste liefde van hen beiden was jong on
frisch en zalig. De groene, versleten sofa,
waarop het meisje zat, leek hem een vor-':
stentroon en hij bewees zijn koningin met
de bruine krullen de hulde, die haar toe
kwam.
Pohl, de zeer invloedrijke bankdirecteur,
keek in gepeins verzonken naar het voorbij
ijlende landschap. De boven elkaar gespan
nen telegraafdraden gleden snel voorbij,
alsof zij veerden en op en neer wipten. Net
als de wisselingen in het lot der menschen,
moest hij denken. Waar zou ze nu wel zijn,
dat mooie, levendige bakvischje van toen,
met haar paarltandjes? Was zeker al lang
een brave, degelijke echtgenoote en moeder,
of misschien een oude vrijster, evenals de
winkeljuffrouw in den kleinen, stoffigon
taartjeswinkel. Misschien echter was er
ergens op aarde een plekje onder den
grond, waar het meisje met de bruine krul
len haai- eeuwigen slaap sliep. Misschien
het eene, misschien het andere wat deed
het er ook toe in zijn herinnering bleef
het meisje altijd zooals het toen was,
lachend en met bruine krullen. Ja. zooals
toen, dien dag, waarop hij naar dat slanke,
kleine ding ging was het hem thans te
moede. Verwachting, vermengd met onzeker
heid vervulde als een lichte onbehaaglijk
heid zijn gemoed cn heel op den achter
grond bewoog zich iets hoopvols, zooals men
dat slechts tweemaal in zijn leven waar
neemt: bij dc eerste liefde ook wel kal
verliefde genaamd en bij dc eerste wer
kelijke liefde. En zelfbewust stond daar
de blonde mevrouw Berner plotseling voor
zijn geestesoog en verdrong het tengere
meisje met de bruine krullen, joeg het met
een gebiedenden blik ver Weg, terug naar
het verleden.
Het heden legde heerschzuchtig beslag op
hem.
Innerlijk, bijna koortsachtig, opgewonden
het gewichtige bezoek van den bankdirec
teur tegemoctziend, hield do mooie vrouw
uiterlijk zich volkomen in bedwang, toen
Maurer haar het kaartje van den verwach
ten bezoeker aanbood. Zoo snel had zij nau
welijks zijn bezoek verwacht, al zei haar ook
een heimelijke stem, dat Pohl niet lang zou
talmen aan haar wensch te voldoen.
„Ik maak u wel mijn excuus, mijnheer
Pohl", begon mevrouw Berner na de be
groeting, „dat ik u last veroorzaakte, maar
daar u onlangs zoo vriendelijk uw bijstand
te mijner beschikking hebt gesteld...."
Zij wilde nog meer zeggen, maar Pohl viel
haar in de rede: „Beveel over mij, me
vrouw."
Buitengewoon eerbiedig en tevens onstui
mig zei hij dit en om dc lippen der blonde
vrouw trilde even een glimlach al lang
wist ze, hoe deze man haar vereerde.
„Overigens begrijp ik wel ongeveer, me
vrouw, waarover u mij wenscht te spreken.*
(Wordt vervolgd)'
