Feuilleton
Zijn Laatste Wensch
Donderdag 26 Februari 1931 AMEBSFOORTSCH DAGD1AD 29e Jaargang No. 203
JDE EEMIANDER"
TWEEDE BLAD
WERKLOOZENDEMONSTRATIE DER
R.V.O. TE 's-GRAVENHAGE
Tocht door de stad
ERNSTIGE AANRIJDING IN
DE SPUISTRAAT
WIJ ALLEEN
IJmuider Vischhandel H. GLASTRA Co. N.V.
DRESSUUR VAN DIEREN
PROMOTIE BIJ DE RIJKS
POSTSPAARBANK
BURGERWACHT EN
POLITIEDIENSTEN
Vragen van den heer v. d. Sluis
Verschillende eischen gesteld in
een vergadering in het
Volksgebouw.
's-Gravenliagc, 25 Februari. De Roodc
Vakvereeniging Oppositie heeft heden to
's-Gravenhage een landelijke werkloozen-
'd cm o list rat ie gehouden, waaraan ettelijke
honderden, waaronder een belangrijk con
tingent uit Amsterdam en Rotterdam deel
namen. In een meeting in het Volksgebouw
aan de Prinsegracht, waar de bctoogers te
zamen kwamen, werd door ecnige voorman-
non liet woord gevoerd en een resolutie
aangenomen welke belichaamd werd in een
adres aan de Tweede Kamer, behelzende
voornamelijk de door den communistischen
afgevaardigde de Visser onlangs in de Ka
mer ter gelegenheid der werkloosheidsinter
pellatie gestelde eischen, aangevuld mei
nog andere eischen o.a. verwerping van alle
wetsvoorstellen ter verhooging van de in
directe belastingen als; op sigaretten en an-
'deie artikelen die door arbeiders worden
verbruikt en kwijtschelding van de belas
tingschuld der werkloozen.
Dit adres werd in den loop van don mid
dag door een deputatie uit de bctoogers
naar het Binnenhof gebracht.
Inmiddels werd na afloop der meeting op
de Prinsegracht, waar liet zwart was van
nieuwsgierigen, door de bctoogers een stoet
geformeerd welke, geëscorteerd door een
bereden politiemacht, de motorbrigade en
agenten te voet. door een groot deel dei
stad, voornamelijk arbeiderswijken, trok en
op het Oranjeplein werd ontbonden.
DE E.N.K.A. TE HILLEGERSBERG.
Wordt opgeheven.
Rotterdam, 2-1 Febr. Naar wij verne
men is aan het personeel van de Enka-
fabriek te Hillegcrsberg, dat in de laatste
jaren tot op een zeer klein gedeelte is in
gekrompen, en nu nog maar 300 meisjes be
draagt, ontslag aangezegd, daar de fabriek
zal worden opgeheven. De gebouwen zullen
vermoedelijk worden verkocht.
EEN KOSTBARE BEENBREUK.
De Eerste Hulpdienst doet
geen dienst.
liet gebeurde zoo vertelt de Tijd op
den Rijswijkschcn weg, den prachtigen weg
tusschen de Residentie en het nog steeds
niet geannexeerde Rijswijk. liet was 's mor
gens halt' tien; dan is do gedurige drukte
van den grooten trek naar de Lavelbrug
reeds voorbij. Want om negen uur sluit een
stipt portier de hekken der grootc gebou
wen, en dan moet je binnen zijn. Zoo werd
rie weg bevolkt door moeders met voor bet
mcerendeel schreeuwende spruiten, door
op een order loopendo reizigers, door flui
tende slagersjongens en knipoogend® bak
kers, door vensterarcinigende dienstboden on
'door de burgers, die in de gemelijkheid van
dezen naargeestigen morgén do sluit6tce-
nen waren. En dwars door deze mistroos
tigheid heen spetterde het dwaze geronk
van een snellen Harley en signa aide een
claxon. Maar de weg was glibberig en het
gevaar voor 6lippen groot. Zorgeloos echter
tufte de rijder sneller dan de tinkende
tram. Misschien reed hij do lente tegemoet.
Een ongeluk ligt in een klein hoekje en in
dit geval op een gladden steen. De man
slipte. Hij slipte met hevig gekraak, het
welk niet alleen van den Harley, maar ook
van *s heeren onderstuk afkomstig was. Een
argeloos voorbijganger schiet ontsteld toe.
Zijn verbijstering groeide hevig, toen hij
bemerkte, dat op meerdere plaatsen door
:1e brock van het slachtoffer de botten naar
builen staken. Do botten van een op vele
plaatsen gebroken been. En nog deed de
man moeite om overeind le komen, alsof
geen pen hem kwelde. Op dit moment sprak
hij echter het verklarend woord: „Verd
daar is mo mijn kunstbeen gebroken."
Indien de Eerste Hulpdienst door een
hulpvaardig mensch gewaarschuwd is ge
worden, behoefde deze geen dienst te doen.
Indien gij, voordat het verlossend woord
werd gesproken, modelijden hebt gevoeld
met het slippend slachtoffer, gij zijt thans
gerustgesteld. Gij behoeft slechts deernis
te hebben met een verbrijzeld kunstbeen,
dat ongetwijfeld door een nieuw zal wor
den vervangen.
Iemand krijgt een hersenschudding,
schedelbreuk en een gecom=
pliceerde beenbreuk
Amsterdam, 25 Fcbr. Op 20 Augustus
had in de Spuistraat ter hoogte van dc To
rensteeg een ongeluk plaats. Een man werd
door een taxi, die uit de richting van het
Centraal-station kwam, aangereden, waar
door hij zeer ernstig werd gewond. Met een
zware hersenschudding, een breuk in de
schcdelbasis en ccn gecompliceerde been
breuk werd hij naar liet ziekenhuis ver
voerd, waar hij na twee 'maal 24 uur weer
hij kennis was. Nog altijd bevindt bij zich
in het ziekenhuis en liet zal zeer de vraag
zijn of hij ooit weer za! kunnen loopen.
OplS Februari j.l. 6tond de 2-4-jarige chauf
four J. A. G. voor de Vierde Kamer der
Rechtbank terecht, verdacht van veroorza
ken van zwaar lichamelijk letsel door
schuld.
De zitting werd toen, nadat eenige getui
gen waren gehoord, geschorst tot heden om
alsnog inspecteur van politie B. A. Cohen
en een deskundige te hooren
Verd. zcidc, niet hard te hebben gereden,
hoogstens 30 K.M. De aangeredenc bad ger
iarzeld met o\ersteken, verd. wilde voor
den man passeeren. Dc voetganger was
midden op straat gekomen, terug gegaan
om daarna plotseling weer vooruit te loo
ien.
Deze verklaring werd door verschillen Je
getuigen bevestigd, doch over de snelheid
vvTis men het niet eens, een der getuigen
noemde de snelheid zelfs „reuze hard",
want, zoo verklaarde hij op dc vragen van
den president „dc auto maakte zooveel la
waai, dat de rnenschen in dc Spuistraat
wakker werden".
President: ,Hoc weet u dat?"
Get. „Dut heb ik gehoord".
Get. deskundige B. A. Cohen verklaarde.,
dat liet remspoor ongeveer 33 M. lang was
geweest, de snelheid schatte hij op 50 K.M
Bij een snelheid van 30 K.M. was het rem
in Amersfoort koopen persoonlijk alle vischsoorten in dc
Rijksvischhallen te IJmuiden. U is dus steeds verzekerd
van de billijkste prijzen en do noodzakelijke kwaliteits
controle! Thuisbezorgen zonder verhooging.
Alléén: Utr.straat 40 TcL 92 Amersfoort
Hoofdkantoor IJmuiden Opgericht 1 biel 1909
Steeds voorhanden: Tarbot, Tong, Kabeljauw, Schclvisch.
Schol, Bot enz. Viscliconserven. Warme Croquetten en
Vischkoekjes, Heerlijke gebakken Visch, gemarineerde
Haring, Rolmops.
msrcCRT
FANTASBEGEBAK
SLAGROOM GEBAKJES
ROOMTRUFFELS
spoor slechts ruim acht meter lang. liet
nnks passeeren, dus voor langs den voet
ganger achtte get. niet zeer verstandig.
Pres.: Maar de voetganger bleef een
oogenblik stilstaan.
Desk.: Hij had beter gedaan, achter langs
te passeeren.
Volgens den heer Cohen was het aan
verd.'s schuld te wijten, dat het ongeluk
gebeurd was. De snelheid was te groot en
het passeeren voor langs was z.i. ccn fout.
Dc Officier van Justitie mr. van Dulle-
men, requisitoir nemend, nam als bewezen
aan, dat verd.'s snelheid groot was geweest,
gezien het remspoor en de verklaringen van
verschillende getuigen. Ook de wagen was
door dc aanrijding tamelijk ernstig bescha
digd. Verd heeft roekeloos gereden, doch
ook de aangeredenc is, door zijn aarzelend
oversteken, niet geheel schuldvrij, doch vol
staan met het eischen Van een geldboete
van GO.— subs. 30 dagen hechtenis.
De verdediger, mr.' J. Kalff achtte het be-
vijs van verd.'s schuld niet geleverd, pl
drong aan op vrijspraak, subs, clementie.
Uitspraak G Maart.
B. en Wvan den Haag geven afwijs
zend praesadvies op een concepts
verordening tot voorstels
lingsverbod
,s-G ravenhagc, 24 Fcbr. B. en W. heb
ben den Raad een afwijzend prae-advies ge
zonden op de motie van dc hoeren Spiesz,
Nieuwenhuijscn en Michon, waarin B. en W.
werden uitgenoodigd een concept-verorde
ning te maken tot verbod van vertooningen
rnet gedresseerde dieren:'
B. en W. hebben een deskundige, die een
bekende dierenvriend is, geraadpleegd, die
heeft meegedeeld, dat de groote, bekende
circussen hun dieren buitengewoon goed
verzorgen en dat alleen bij enkele kermis
troepen uit de zuidelijke landen dc verzor
ging wel eens te wenschen overlaat. Goede
dresseurs maken zelden of nooit van een
stok, zweep of tang gebruik. liet. publiek
zou verbaasd staan indien liet kon zien met
welke toewijding de eigenaar zijn dieren des
morgens verzorgt en de dieren zijn hiervoor
zeer gevoelig. Men kan zich op het stand
punt stellen, dat het africhten van dieren
geen enkel nut afwerpt cn dat de samen
leving niet wordt gebaat door het feit, dat
bepaalde dieren op schommels staan, aan
een trapezium hangen of oj) een ton dansen.
Maar vast staat, 'dat deze resultaten in de
overgroot© meerderheid der ge\ allen niet
bereikt worden door wreedheid of angst-
aanjaging.
B. en W. voegen hieraan nog toe, dat ook
uit de rapporten van dc politie niet'blijkt,
dat mishandelingen van dieren in circussen
te dezer stede zijn voorgekomen. Naar hun
meening mag de gevolgtrekking worden ge
maakt, dat voor een categorische veroor
deeling van allo dressuur geen voldoende
aanleiding bestaat.
Minister Reymer beantwoordt
de vragen van Mevrouw
BakkerNort
's-Gravenhage, 25 Febr. Naar aanlei
ding van de vragen van mevr. Bakker—
Nort betreffende een aan eenige ambtenaren
b.j dc Rijkspostspaarbank indertijd in uit
zicht gesleidc promotie heeft minister Rey
mer het volgende geantwoord:
Bij de Rijkspostspaarbank zijn eenige
ambtenaren in den rang van adjunct-com-
rr.ics werkzaam, die in het bezit zijn van
oen aan hen door den directeur dier in
stelling indertijd uitgereikt schriftelijk be
wijs, dat zij met goed gevolg voldaan hal
den aan het examen, bedoeld in art. 3 vin
het Koninklijk Besluit van 30 Juni 1910
(Staatsblad no. 177), houdende regeling van
dc organisatie van het personeel der direc
tie van do Rijkspostspaarbank.
In dat artikel was bepaald, dat klerken
niet tot adjunct-commies konden worden
bevorderd dan na met gunstig gevolg een
examen te hebben afgelegd, waarvoor de
eischen door den directeur der Rijkspos',
spaarbank, onder goedkeuring van den mi
nister van Waterstaat, werden vastgesteld
Bij beschikking, ter uitvoering van h't
genoemde Koninklijk besluit, werd door
den tocnmaligcn minister bepaald, dat kler
ken, die voldaan hadden aan het bedoelde
examen, bij behoefte en naar dienstouder-
dom voor benoeming tot adjunci-coramies
in aanmerking zouden komen.
Aanspraken op bevordering tot commies
om tot bijzondere werkzaamheden te wor
den aangewezen, konden aan bedoeld diplo
ma nimmer worden ontleend.
Met ingang van 1 Januari 1917 werd bet
examen afgeschaft. In de organisatie, vast
gesteld bij Koninklijk Besluit van 16 Juni
1917 (Staatsblad no 469). werd voor de ge
diplomeerde adjunct-commiezen een gun-
siigcr salarisschaal opgenomen dan voor
de niet gediplomeerde Bij invoering van
het Bezoldigingsbesluit Burgerlijke Rijks-
imbtenarcn 1918 werd voor alle adjunct-
commiezen een uniforme salarisregeling in
gevoerd.
In verband met het geringe verloop ondei
de ambtenaren en de sedert 1920 plaats vin
dende geleidelijke reorganisatie op perso
neelsgebied werd de promotic tot commies
sedert 1923 stilgezet. Van bevordering van
dc adjunct-commiezen tot den rang van
commies kan ook thans nog geen sprake
zijn, aangezien geen werkzaamheden over
t-unkomstig dien rang aan hen zouden kun
hen worden opgedragen. Er bestaat boven
dien geen enkele aanleiding om verschil
fusschcn gediplomeerde en niet gediplomc^r
•Je adjunct-commiezen te maken.
Er zouden zelfs schoten op
-en autobestuurder
gelost zijn
De heer van der Sluis heeft den minister
van Binnenlandsche Zaken en Landbouw du
volgende vragen gesteld:
Is het den minister bekend, dat sinds
eenigen tijd in do gemeente Weerselo da
turgcrwacht wordt gebruikt voor do uit-
cefening van politiediensten; dat de bur
gerwacht in verband hiermee o.a. wielrij
ders en autobestuurders aanhoudt en dat
het op 16 Februari 1931 zelfs is voorgeko
men, dat op een autobestuurder enkele sclio
len zijn gelost?
Is het den minister bekend, of de burger
wacht nog in andere gemeenten voor po
litiediensten wordt gebruikt?
Is de minister niet van oordeel, dat, wan
neer de politie niet in staat is, voldoende
voor de openbare orde en veiligheid tc zor
gen, de oplossing moet worden gezocht in
de richting van versterking van de politie?
Is de minister voornemens, aan het ge
bruik van de burgerwacht voor de uitoefe
ning van politiediensten een einde te ma
ken?
MET ANTI-OORLOGSINSIGE NAAB
DE R. H. B. S.
Leerling naar huis gestuurd.
Borgen op Zoom, 25 Febr. Maandag
morgen verscheen een leerling uit de 5e
klasse der R.H.B.S. te dezer stede met een
anti-oorlogsinsigne op zijn jas op school.
De directeuj, de heer Breedveld, zag dit
toevallig en vroeg den jongen lachend, wie
hem gedecoreerd had, waarop deze ant
woordde dat dit het teeken was van het
anti-militairisme. De directeur, die op het
standpunt staat, dat op een school van een
rijk, dat or nog altijd een leger cn vloot
op na houdt, geen anti-militairistische pro
paganda mag worden toegelaten, vroeg
den jongen het insigne te verwijderen, docli
dit weigerde hij pertinent. De directeur
stuurde den leerling toen naai* liuis en
stelde diens vader schriftelijk van het ge
beurde in kennis. Den volgenden dag ver
scheen dc jongen weer tijdig en zonder in
signe op school, alduö de Telegraaf.
INBRAAK BIJ EEN GOUDSMID.
De verdachte voor de Rotter-
damsche rechtbank.
Rotterdam, 24 Fcbr. Hedenmorgen
heeft voor dc Rottcrdamsche rechtbank te
recht gestaan de 21-jarige schildersgezel A.
L. v. H. uit Zuidland. die in den nacht van
8 op 9 November heeft ingebroken in den
goudsmidswinkel van Tieman tc Nieuw-
Helvoet. Hij was door een W. C.-raampjo
naar binnen geklommen en had zich zoo
toegang tot den winkel verschaft. Bij de
poging tot verkoop van een ring in Rotter
dam werd hij gearresteerd.
Verdachte ontkende.
Als getuigen werden gehoord de winke
liers Tieman en de Waard, bij wien de ring
te koop was aangeboden en als deskundige
dr. van Weil.
Verdachte beweerde dien dag bij zijn
meisje in Rockanje te zijn geweest, doch
dit werd niet bevestigd door het meisje.
Eisch acht maanden gevangenisstraf met
aftrek van preventief.
De verdediger mr. Swart heeft vrijspraak'
gepleit wegens gebrek aan bewijs.
Uitspraak over veertien dagen.
Menschenzielcn liggen in haar diepste
'diepten afgezonderd en alleen.
G.Ueber den Tod hinaus").
Roman van ANNY VON PANHUYS.
Uit het Duitsch door
W. H. C. BOULLAARD.
44
Bijna woordelijk deelde Else het onder
houd met den advocaat mede.
Toen Else met haar verhaal klaar was,
ademde de moeder diep en sprak toen:
„Ongetwijfeld zullen wij door dit door je
vader nagelaten papier iets omtrent het
geld vernemen, maar", klonk "t plotseling
weer twijfelmoedig, „misschien bevat het
niets anders dan de een of andere bestem
ming van het portret, omdat je vader het
openmaken van de enveloppe afhankelijk
6telde van do eventueele terugvordering
van het portret."
Haar aanvankelijk opgewekter stemming
scheen weer voor een lichte neerslachtig
heid to wijken. Toen viel haar zijwaarts
dwalende blik in den spiegel en elastisch
ging ze overeind staan. „Nu we zullen wel
zien hoe het loopt", zei ze vluchtig, „ik
ga me verkleeden."
Zij stond dicht voor den spiegel en trok
en schoof zoo'n beetje aan heur haar.
Goed dat mijn kapsel door dat liggen op
{den divan niet erg in de war is geraakt",
met welgevallen bewonderde zij haar in
kunstige golven cn krullen opgemaakt
baar.
Else beet zich op de lippen. O, zulke op
pervlakkige opmerkingen harcr moeder
stieten haar zoo tegen de borst, als die
zich zoo onmiddellijk aansloten bij een
ernstig gesprek. t
„Ik ga mijn hoed cn mantel ophangen",
zei ze, zich naar de deur wendend, en
voegde er nog aan toe: „Walter is ook weer
hier, in de woonkamer", cn van een groo
ten, innigen wensch plotseling geheel ver
vuld, liep ze een paar schreden naar haar
moedér toe cn toen klonk zoo lief cn drin
gend over haar lippen:
„Och moeder, wees vriendelijk tegen Wal
ter, doe 't voor mij, doe 't voor vader, die
zoo veel van hem hield cn doe 't ook voor
Walter zelf: hij is zoo goed. hij is dc beste,
de liefsto van alle rnenschen Gansch haar
jonge, innige liefde klonk jubelend ais
heldere, juichende klokke'onen door haar
woorden heen.
Een oogenblik was mevrouw Berner van
streek als een machtige, aanrollende golf
kwam die innige bede barer dochter op
haar aan en toen dacht zij aan den tijd,
dat ze, lange, lange jaren geleden, eens
met ongeveer dezelfde woorden haar
ouders smeekte, zich hartelijk tegenover
Alex Berner te be tóppen, omdat zij den
talentvollen kunstenaar met zijn fijnen
geest liefhad, omdat hij met zijn slanke
gestalte, zijn zielvolle oogen, zoo hartver-
overend in haar jonge, leegc leven van
hofdame was gekomen, omdat zijn warm
gevoel als een zoele lentewind het starre
ijs van het hofleven deed smelten.
Ze schrok: nu was hij dood, dc man die
haar eens een gansche wereld van -liefde
zou geven en zij leefde, was kernge
zond een heimelijke blik vloog naar den
spiegel en ze was blij te leven, \erheug-
de zich over haar schoonheid, maakte toe
komstplannen cn dacht in stilte al aan
een anderen man, wiens vereering zij zich
openlijk liet welgevallen, overlegde al welk
een behagelijk leven en wat een luxe zijn
rijkdom haar kon verschaffen. En toch had
ze haar man eens zeer, zeer liefgehad,
maar langzaam was haar liefde gewoonte
geworden en gewoonte stompt af. Langza
merhand was voor den in de laatste jaren
erg sukkelenden echtgenoot niet meer over
gebleven dan ccn groot medelijden, dat
zich van tijd tot tijd uitte in overmatig
hulpvaardige vriendelijkheid. Zijn dood
had haar oprecht leed gedaan, maar niet
gebroken. Ja, dat v as er geworden van al
dien machtigen hartstocht van vroeger!
Haar kind zou het niet anders vergaan, ook
haar groote liefde zou langs de smalle,
uitgesleten treden van de dagelijksche sleur
afdalen tot gewoonte, tot dikwijls zoo ont
zettend afmattende gewoonte.
Zeker, er zullen wei andere huwelijken
zijn... Maar zc had nu geen tijd daarover
na te denken, want. Else's vragend naar
haar toegebogen kopjo herinnerde haar,
dat haar dochter eigenlijk een antwoord,
ja een belofte verwachtte. Angstig, als tas
tende ontmoette Else's blik de hare. Waar
om zweeg haar moeder zoo lang? Was haar
verzoek dan zoo vermetel geweest, was het
haar moeder zoo moeilijk er aan te vol
doen? Reeds wilde zij zich afwenden, toen
mevrouw Berner haar hand op Else's
schouder legde.
„Laten wo er nu niet over praten kind.
Ik wil graag mijn best doen om vriende
lijk jegens Walter te zijn, maar mijn wan
trouwen kan ik met den besten wil niet
\an rnij afzetten. Dat zal ik niet kunnen,
voordat hij mij heeft verteld, wat er dien
nacht tusschen hem en je vader is voor
gevallen, want dat er iets gebeurd is, staat
bij mij vast als een paal boven water."
Else zuchtte en er kwam een trek van
berusting om haar mond. Wat baatte al dat
gepraat? Te overtuigen was haar moeder
toch «iet en helaas kwelde haar zelf
menigmaal dezelfde gedachte, die haar
moeder maar niet losliet, een gedachte, die
Else toch niet mocht uitspreken, want ware
liefde moet blind van vertrouwen zijn.
Met ccn vermoeiden glimlach begaf ze
zich naar de deur.
Nauwelijks was mevrouw Berner klaar
met zich te kleeden, toen Maurer den ad
vocaat aandiende. Men nam in de woon
kamer om de ronde tafel plaats en er
heerschte een zwijgen vol verwachting, toen
de advocaat, uit een kleine, zwarte porte
feuille een verzegelde enveloppe haalde.
Ook Walter was er bij tegenwoordig.
De advocaat begon uit gewoonte zijn
brillcglazen schoon te maken en sneed toen
met zijn zakmes de enveloppe voorzichtig
open.
Een tweede enveloppe en eenige beschre
ven groote vellen papier kwamen te voor
schijn. De heer Stern begon hardop te
lezen:
„Nog eenmaal klinkt mijn stem, thans
reeds van ver over het graf, en roept haar,
die mij op aarde dierbaar waren, mijn
vrouw en dochter, mijn laatsten wensch
toe. De onmiddellijke aanleiding hiertoe
was een gesprek met den hertog op het eer
ste hofbal van dit jaar. Hij krenkte en
ergerde mij door te zeggen, nauwelijks te
kunnen gelooven, dat mijn gezin het portret
uit het schilderijmuseum zou terugvorde
ren; daarvoor was het gezin (hij bedoelde
ieder gezin) te ijdel en te veel overtuigd,
dat het portret van een familielid in het
museum voor de wereld veel beter effect
maakt dan thuis boven de sofa in het 6alon.
Ik voelde mij in mijn gezin, in jullie belee-
digd.
In den daarop volgenden nacht, toen ilc
iets beleefde dat een voorgevoel van den
dood in mij wekte, re°-ar waarover ik mij
verder niet wil uitlaten, kreeg „mijn laatste
wensch" een vasten vorm. Ik wenschte den
hertog het bewijs te leveren, dat althans bij
jullie dc liefde voor het gezin ver boven de
ijdelheid staat cn daar ik van jullie liefde
overtuigend ben en met bijna absolute ze
kerheid meen te mogen aannemen, dat jullie
mijn portret niet in het schilderijmuseum
zullen laten hangen, durfde ik, om den her
tog het bewijs te leveren, een experiment
waecn."
Hier hield de advocaat even op mei lezen,
een zucht van mevrouw Berner gaf bem
hiertoe aanleiding. Zij dacht er aan, nog
heden tot Else to hebben gezegd, dat het 't
beste zou zijn, het portret maar in het mu
seum te laten uit ergernis en boosheid
over het verdwenen geld had ze dit gezegd.
Innnerlijk schaamde zij zich voor den doo-
cle, maar haar gezicht bleef rustig en toen
de advocaat haar zoo onbeweeglijk zag zit
ten, vervolgde hij zijn voorlezing, daarbij
het slot van den laatsten zin herhalende
durfde ik, om den hertog het bewijs
te leveren, een experiment te wagen. Ik
nam van de Spreebank het grootste deel
van ons geld af", langzamer en nadrnkke*
lijker klonk zijn stem „en verborg het ach*
ter het portret."
{Wordt .vervolgd^ J
