AMEPSFOORTSCH DAGBLAD
Dinsdag 28 April 1931
„DE EEMIANDER"
29e Jaargang No. 253
TWEEDE BLAD
FINANTIEELE CONTROLE
WONINGBOUW
ORANJE-NASSAU MUSEUM
Vele aanwinsten
EEN ERNSTIGE WAAR
SCHUWING
D0RUS HERMSEN
Parketvloeren was van BRU3JNZEEL, Zaandam
A. v. d. WEG LANGESTRAAT 23 tel. 217
Verslag van den directeur'generaal;
hoofd der af deeling Volks
gezondheid.
Aan het verslag van rlen direoieur-gene-
raal, hoofd van de afdeeling Volksgezond
heid, aan den minister van Arbeid, IT. en
N., over 1930 betreffende de financijele con-
tróle van woningbouw-corporaties, werken
de met steun uit 's Rijks kas enz., wordt
door het Hbld. het volgende ontleend:
De conlróle, in den loop van het verslag
jaar verricht, heeft geen feiten aan het
licht gebracht, die door hun'aantal, of door
hun bijzonder karakter, zouden motiveeren
dat tot de vroegere wijze van 6ignaleercn
werd teruggekeerd. Waarmede natuurlijk
niet gezegd wordt, dat onregelmatigheden
thans tot het verleden behooren Ook in dit
verslagjaar zijn ze geconstateerd. ITet be
trof hier echter slechts enkele kas-tekorten
van betrekkelijk geringe beteekenis.
Vrij veelvuldig is voorts gebleken, dat
minder juiste gegevens zijn ingediend ten
behoeve van de vaststelling der woningwet-
1 ijdragen. Zulks is in het meerendeel der
gevallen toe te schrijven aan het feit, dat
exploitatie-overzichten moeten worden in
gediend, die niet met het boekjaar samen
vallen en dat de administrateurs der be
trokken corporaties de kennis of de erva
ring missen, voor de samenstelling van die
overzichten vereischt.
Een punt van aanhoudende zorg blijft
voorts zooals ook in dit verslagjaar we
der gebleken is de reserveering voor on
derhoud en de opvoering van de juiste be
dragen, die voor onderhoud zijn besteed.
Ook hier speelt gemis aan administratieve
bekwaamheid, soms een neiging tot gemak
zucht, een belangrijke rol.
In het afgeloopen verslagjaar i6 ook
weer herhaaldelijk gebleken, dat woning
complexen voor te hooge bedragen waren
verzekerd tegen brandschade.
Gedurende het verslagjaar werd het on
derzoek naar de reproductiekosten van Wo
ningwetwoningen, naar de woningbehoefte
en naar da huren, welke voor woningen,
overeenkomende met de Woningwetwonin
gen worden bedongen, voortgezet. Bij het
uit dat onderzoek voortvloeiende streven
om beslaande te lage huren op een meer
economisch peil te brengen, bleek, dat in
verband met den economischen toestand
huurverhoogingen slechts zeer geleidelijk
konden worden verkregen.
Aan het einde van het verslagjaar wa
ren 280 voorschitten waarop was uitbetaal 1
ƒ43.919.119.73, afgelost. In de exploitatie
tekorten van de complexen, met deze voor
schotten gebouwd, waren oorspronkelijk
bijdragen toegezegd tot een maximum van
623.059.17. Deze bijdragen zijn in verband
met de conversies verlaagd tot ten hoogste
559.839.55.
Van batige saldi, welke de exploitatie van
met Rijkseteun gebouwde middenstandswo
ningen tot het einde van 1929 heeft opge
leverd, is in 's Rijks kas gestort ƒ81.382.01.
Als Rijksaandeel in de opbrengst van
noodwoningen, welke werden afgebroken of
waaraan een andere bestemming werd ge
geven, met inbegrip van de voor de wo
ning ontvangen uitkeeringen wegens brand
schade, werd in 's Rijks kas gestort tot ein
de 1929 ƒ100.852.60.
UIT DE STAATSCOURANT.
Is verleend de eeremedaille, verbonden
aan de orde van Oranje-Nassau, in zilver
aan: B. P. Kastelein te Slikkerveer, baas
op de werf de Maas aldaar;
bij Kon. besluit is toegekend de aan de
orde van Oranje Nassau verbonden eere
medaille in zilver aan: A. H. Op de Laak,
meesterknecht in de enveloppen-afdeeling
der firma wed. IT. Bontamps te Venlo; W.
Artier, wonende te Bussura. boekhouder
kassier der N.V. Vereenigde Amsterdam
sche Melkinrichtingen te Amsterdam;
is benoemd tot burgemeester der gemeen
te Wymbritseradeel H. M. Martens;
is aan J. L. Swjtzar op zijn verzoek, eer
vol ontslag verleend als burgemeester der
gemeente Dongen;
met ingang van 1 Mei 1931 benoemd tot
burgemeester der gemeenten Goudswaard
en Piershil H. TjaIma.
is te rekenen van 1 Januari 1931 bij het
Kon. Ned. Meteorologisch Instituut be
noernd tot assistent de eerste rekenaar J.
C. van Driest, en zijn te rekejien van dien
datum bij dat instituut bevorderd: tot as
sistent de eerste observator C. van Dors-
sen; tot radiotelegrafist-observatoren 2a kl.
P. de Jong, C. I. Bakker en IT. Fréson en
tot instrumentmaker le klasse de instru
mentmaker 2e klasse .1. van Keulen.
is aan H. C van Nispjn, inspecteur der
directe belastingen, invoerrechten en ac-
cijnsen te Vlaardingen op zijn verzoek, met
ingang van 1 Juni 1931 eervol ontslag ver
leend uit 's Rijks dienst;
aan A. Kammer, accountant djr directe
belastingen te Rotterdam, le bureau, op
zijn verzoek met ingang van 1 Mei 1931
eervol ontslag verleend uit 's Rijks dienst;
aan P. W. Menalda van Schouwenburg,
bewaarder van de hypotheken, het kadas
ter en de scheepsbevvijzen te Middelburg,
op zijn verzoek met ingang van 1 Mei 1931
eervol ontslag verleend uit 's Rijks dienst;
benoemd tot ontvanger der directe be
lastingen en accijnzen te Boxtel F. P. J II
Oudens, surnumerair der directe belastin
gen, invoerrechten en accijnzen ter direc
tie Rotterdam;
benoemd tot ontvanger der directe be
lastingen en accijnzen te Grootegast D. P
Lems, surnumerair der directe belastiri
gen, invoerrechten en accijnzen ter directie
Arnhem.
MASSA-ONTSLAG VOORKOMEN.
De gemeenteraad van Gorinchem keurde
goed, dat met de N.V. De Vries Robbé en
Co., voor den duur van vier maanden een
nieuwe overeenkomst werd aangegaan, in
houdende een stjunregeling voor de werk
lieden bij verkorting van den werktijd.
Hierdoor wordt massa-ontslag voorkomen.
UNIVERSITAIRE OPLEIDING VAN DEN
JOURNALIST.
De minister van onderwijs heeft gunstig
beschikt op het Verzoek van het Leidsche
IJniversiteitsfonrls om toe te staan geduren
de he studiejaar 1931/32 een reeks van we
tenschappelijke lezingen tc laten houden, be
trekking hebbende op het dagbladwezcn,
aan de Leidsche Universiteit, door den heer
D. J. Licvegoed te 's Gravenhage.
MOTORONGELUK BIJ HAARLEM.
Zondagavond omstreeks 7 uur rjden de
heeren V. en B. uit den Haag op een mo
torrijwiel op den Vogelenzangschen weg,
toen uit de Bekslaan een auto kwam, be
stuurd door M., uit Heemstedi. Een bot
sing volgde; de heeren V. en B. werden
over den weg geslingerd en bleven bewus
teloos liggen. Beide heeren waren ernstig
gewond en werden per ziekenauto naar
het Sint-Elisabethgasthuis te Haarlem ge
bracht, waar de heer V. 's nachts is over
leden.
Het motorrijwiel werd vernield en de
auto licht beschadigd.
Verslag over het jaar 1930.
Verschenen is het jaarverslag van dever-
eeniging „Oranje-Nassau Museum dat den
overleden voorzitter mr. A. J. E. A. Bik
herdenkt.
Het ledental ging eenigszins vooruit; er
zijn thans 88 stichters, 129 begunstigers en
1053 liden
De beeldhouwer B. M. A. Ingen Houez
schonk aan het museum de maquette voor
zijn in 1930 onthuld gedenkteeken voor Ju
liana van Stolberg.
Vooral in verband met de inrichting van
de groote nieuwe zaal was het geschenk
van een haardplaat met het wapen van -le
Prinsen van Oranje door de familie Wol-
terb_*ek Muller zeer welkom.
Het verslag brengt dank aan de Direct'e
van het Centraal Museum te Utrecht, die
de schenking van een geteekend wapen met
64 kwartieren van den Koning-Stadhouder
aanvaardde onder de voorwaarde, dat zij
het geschenk onmiddellijk zoude mogen
overdragen aan het Oranje-Nassau Mu
seum.
Op een Berlijnsche veiling werd een ge
schilderd portret van den Frieschen stad
houder Willem Frederik aangekocht. De
veiling der bibliotheek van wijlen prof. dr.
P. J. Blok leverde jen aantal boekwerken
op. Van de collectie-Stuart slaagde do ver-
eeniging erin ongeveer alles aan te koo-
pen, wat voor het museum bijzonder be
geerlijk was en bovendien een aantal voor
werpen, die, hoewel niet van dringend be
lang, toch zeer welkom waren ter aanvul
ling van verschillende groepen der verza
melingen.
Het belangrijkste feit van het afgeloopen
vereenigingsjaar was, naast de zeer bevre
digende reeks nieuwe aanwinsten, de uit
breiding van de museum-ruimte doordat dj
gemeente 's Gravenhage, wederom om niet,
naast bet perceel Prinsegracht No. 1, ook
het perceel Prinsegracht No. 3 ten gebruike
afstond.
Het museum werd in 1930 bezocht door
251 betalende en 579 niet-betalendj bezoe
kers.
Op het verslag volgen een aantal histori
sche bijdragen over de reizen van Prins
Hendrik als zeeofficier, over een penning
van Anna* van Lotharingen, prinsjs van
Oranje, over een beurs door Prins Willem
III geschonken aan Prof. H Bornius, enz.
HOFBERICHT.
's-Gravenhage, 27 April. Naar wij
vernemen heeft de Koninklijke familie het
voornemen 4 Mei as. naar Het Loo te ver
trekken.
NED. JOURNALISTENKRING.
Een nationale perspenning.
In de Zaterdag j.l. gehouden bestuursver
gadering van den Ned. Journalistenkring is
een commissie benoemd, die tot opdracht
kreeg rapport uit te brengen over de vraag,
hoe op de beste wijze voorzien kan worden
in het pensioen voor weduwen en weezen
van journalisten.
De commissie werd als volgt samenge
steld: de heeren Henri Dekking, Rotterdam,
voorzitter; mr. J. J. van Bolhuis, Den Haag;
J. TI. Rogge, Amsterdam; J. H. van Oosten.
Haarlem, en F. Th. Holsboer, Deventer.
Tot voorzitter van het bestuur der stich
ting Rusthuis voor Journalisten te Laren
in het Gooi, werd benoemd de heer L.
Schotting te Amsterdam en tot lid van dat
bestuur de heer Henri Polak te Laren.
Het bestuur besloot te blijven streven
naar de invoering van een in het geheele
land geldigen politiepenning (perspenning)
voor journalisten. Reeds is in de steden,
waarin een hoofdcommissaris van politie
zetelt, de perspenning onderling geldig ver
klaard.
Binnenkort zal ook Haarlem tot deze re
geling toetreden. Tusschen vcrschillonde
politie-autoriteiten in steden in het Oojbten
des lands is eveneens, door bemiddeling der
vereeniging De Oostelijke Pers, overeen
stemming omtrent de geldigheid bereikt.
Zoo hoopt het Kringbestuur allengs te ko
men tot do invoering van een nationalen
perspenning.
Een praeparaat dat niet aan het
doel beantwoord
Men deelt aan de N.R.Ct. van medische
zijde het volgende mee:
Sedert einde 193U worden in ons land bij
zwangere vrouwen of bij vrouwen, bij wie
de zwangerschap is afgebroken, verlammin
gen gezien van de voeten en van de handen.
Werd aanvankelijk aan een infectueuze
ziekte van het zenuwstelsel gedacht, onder
een wat vreemdsoortig verloopend ziekte
beeld, nadere onderzoekingen, zoowel hier
ter stede (dr. J. W. Loos) als te Amsterdam,
hebben geleerd, dat wij hier met een ern
sligo vergiftiging van het zenuwstelsel te
doen hebben. Het is n.l. gebleken, dat deze
vrouwen een preparaat hadden ingenomen
en dit tegen exorbitant hooge prijzen
soms tot 75 voor een geringe hoeveelheid
in sommige winkels wordt verkocht, van
welk preparaat werd meegedeeld, dat hel
in 6taat zou zijn de zwangerschap nf te bre
ken. Behalve dat dit preparaat in de mees
te gevallen niet beantwoordt aan het voor
gespiegelde 'doel, zoodat de zwangerschap
blijft bestaan, krijgt een groot deel dezer j
vrouwen de bovengenoemde verlammingen,
waarvoor reeds eenige ticntal'cn in de zie
kenhuizen moesten worden verpleegd.
Het preparaat wordt in den handel ge
bracht qnder den naam „apiol", (welk be
standdeel er inderdaad in aanwezig is), als
een groenachtige olie, die in fleschjes of in
capsules wordt verkocht.
BRANDSTICHTING IN EEN JACHT.
Beroep vernietigd door den
Hoogen Raad.
's-G ravenhage, 27 April. Overeenkom
slig de conclusie van den procureur gene
raai, vernietigde de Hooge Raad heden het
beroep van B. S. N. te Amsterdam, die ui
hooger beroep, door het gerechtshof te Am
sterdam is veroordeeld tot 1 jaar en 3
maanden gevangenisstraf, wegens brand
stichting in een plezierjacht, dat schilde
rijen naar Friesland vervoerde, welke
schilderijen hoog verzekerd waren.
MR. F. J. N. VAN DAM. f
In den ouderdom van 75 jaar is to Velp
overleden mr. F. J. N. van Dam, oud-kan
tonrechter. De overledene was ridder in de
orde van den Nederlandschen Leeuw.
DRIE SCHILDERS VAN EEN
STELLING GEVALLEN.
Maandagmorgen te elf uur is in de fos-
faatfabriek van de Mekog, de stikstoffa-
briek der hoogovens te IJmuiden, een ern
stig ongeval geschied. Schilders waren
bezig het ijzerwerk te schilderen, toen een
houten balk van de stelling brak, ten ge
volge waarvan de schilders B, K. en W.,
wonende te IJmuiden, omlaag vielen. B.
bekwam een schedelfractuur, K. ernstige
inwendige kneuzingen en P. slechts een
lichte verwonding. Nadat een geneeskun
dige met behulp van de verbandmeesters
eerste hulp hadden verleend, werden de
beide ernstig gewonden naar het Roode
Kruis-zickenhuis to Beverwijk vervoerd.
Bekend kunsthandelaar in de
residentie.
eG ravenhage, 27 April. In den
ouderdom van bijna 60 jaren is hedenmid
dag hier ter stede plotseling overleden do
bekende kunstschilder en kunsthandelaar
üorus Hermsen.
De thans ontslapene werd li Mei 1871 te
s-Hertogenbpsch geboren en bezocht al
daar de Koninklijke school van nuttige en
beeldende kunsten, van wclko instelling hij
ook oud-leeraar was.
Hij vestigde daar ter 6tede de bekende
kunstateliers en legde zich speciaal toe op
het polychromeeren van kerken. Bekend
zijn o.a. zijn fresco's in de Bossche kathe
draal van St. Jan. Talrijke R.-K. kerken
zijn door Hermsen gcpolychomeerd, o.a. de
St. Josephkerk te 's-Gravenhage en de St.
Antoniuskerk aan den Princcssegracht.
Dorus Hermsen trad indertijd ook op als
regisseur van het mystericsp^* „De seven-
ste bliscap", hetwelk tc 's-ilcrlogenbosch
werd opgevoerd.
In 1918 vestigde Dorus Hermsen zich in
de residentie, aan het Lange Voorhout, al
waar hij een kunsthandel opende.
Eenige jaren later kocht hij het bekende
huis van Johan de Witt aan den Kneuter
dijk hoek Hartogstraat. dat toen in dcsola-
ten toestand verkeerde en door zijn zorgen
geheel werd gerestaureerd en tot een der
meest bekende kunstsalons werd Ingericht.
In Den Haag trad hij vooral op den voor
grond als een warm vereerder van ons vor
stenhuis en een groot kenner van onze va-
derlandsche historie.
Zeer verdienstelijk maakto hij zich met
de organisatie van het bekende historische
waterfeest ter gelegenheid van den 18den
verjaardag van Prinses Juliana in 1927.
Voorts was hij bestuurslid van „Geloof
en Wetenschap".
Zijn laatste werk, den nieuwen Kruisweg
in de St. Liduinakerk aan de Schenkkade
te Den Haag heeft hij uog voltooid mogen
zien.
De overledene was ridder in de orde van
Oranje Nassau en van St. Sylvester van den
heiligen stoel.
IR. J. N. KOOY.f
In den ouderdom van 77 jaar is Den
Haag overleden de heer Ir. J. N. Kooy, oud
hoofdingenieur van het stoomwezen. De
heer Kooy was officier in de orde van
Oranje-Nassau.
Voor Amersfoort bij:
Naar het Engelsch van BERTA RUCK
door Mr G. Keiler.
Weggevaagd was de herinnering aan dat
schitterende tafereel op het door het zon
licht vergulde ijsvlak. Iloe pijnlijk was in
tegenstelling daaimee het beeld, dat in de
plaats daarvan was opgedoken. Maar Shei
la schudde het hoofd, zoodat de roode
kwasten op haar muts bengelden, alsof zij
die pijnlijke herinneringen van zich af wil
de schudden. Zij opende de oogen wijder
alsof zij nog meer van de levendigheid en
de vroolijkhcid van haar omgeving in zich
op wilde neben. Zij baalde diep adem, zoo
dat de koele lucht als eon teug champag
ne frappé naar binnen drong en zij opende
haar onren om le luisteren naar het gekeu
vel van de schare die haar omringde
Vol geestdrift was het jonge meisje naast
haar nog niet uitgepraat over dien kunst-
schaatsenrijder.
Men heeft hem reeds allerlei nationa
liteiten toegekend. Soms heet hij „de knap
pe Zweed" Nu, het is wel waar. wat ik
gisteravond hoorde opmerken, alleen een
man, die is opgegroeid in een land waar het
des winters flink vriest, kan zich zoo goed
thuis gevoelen op het ijs. Anderen houden
hem voor een Canadees. Weer anderen
noemen hem den „innemenden Oostenrij
ker"
Ik vermoed, dat men daarmee dichter
bij de waarheid is, merkte de oudere dame
op. Hij heeft die vriendelijke manieren en
daarbij dat weinig toeschietelijke... Neen,
hij kon best een Oostenrijker zijn.
Of zou hij misschien ook een Russisch
grootvorst wezen, moeder?
In ieder geval is het hem aan te zien,
dat het geen Engelsch man is, hield de
slanke Engelschman vol, die blijkbaar van
het beginsel uitging, dat enkel <jc Engel-
schen fatsoenlijke mcnschen zijn.
-- Je kunt het ook zien aan de manier
waarop hij zich kleedt. Ik denk daarbij niet
aan zijn kleedij bij zijn optreden, maar aan
zijn dagelijksche kleeding.
En hoe is die dan'?
Nu, vreemd.
Ik zou toch zoo graag meer over hem
le weten komen, ging het meisje voort. Te
Klosters noemde men hem gewoonlijk den
doofstomme, omdat, hij op zijn best zijn
mond open deed en als hij dat deed dan
kreeg men één lettergrepige woorden te
hooren, die hij misschien op een school
voor doofstommen door middel van liple-
zen had geleerd. Vindt u niet, dat hem dit
nog interessanter maakt? Heeft u ook niet
den indruk, dat hij door een bijzonder ge
heim wordt geplaagd? Iets dat hij zijn le
ven lang moet dragen? Zullen we ooit iets
omtrent hem te weten komen?
Plotseling wendde Sheila zich om, opende
de lippen om iets te zeggen, dat bij het aan-
hooren van dit gesprek haar geest steeds
meer had vervuld.
Die
Wat blieft u? vroeg het jonge meisje
vriendelijk.
Sheila herstelde zich en vroeg met een
onschuldig gezicht: Ivan u van hier de
klok zien Ik zou zoo graag weten hoe laat
het is.
Maar wat zij bijna had gezegd, was:
Die meneer, die schaatsenrijder, die u
allemaal zooveel belang inboezemt, is even
min doofstom als ik Hij is zoomin Oosten
rijker of Zweed als Chinees. ITet is een En
gelschman, zoo goed als u. En als niemand
van u hem kent, laat ik dan zeggen, dat ik
hem wel ken. Ik weet wie hij is, waar hij
vandaan komt, wat hij doet en nog veel
meer. Hij heet Farquhar, kapitein Darol
Farquar. Ik weet alles van hem af!
HOOFDSTUK II.
Vleugels onder glas.
En hoe kwam het, dat Sheila Curtis alles
van hem af wist? Om dit uiteen te zetten
moeten we zes maanden teruggaan. Toen
was Sheila Curtis kantoorbediende bij de
firma Mackenzie en Moss, diamanthande
laars, juweliers en kooplieden in edelge
steenten. Voor de oningewijden, waartoe
ook Sheila behoorde vóór zij bij de firma
in betrekking kwam, roept allicht die om
schrijving de gedachte op aan de schatten
van Aladdin, aan sprookjesachtige schoon
heden en rijkdommen. „Kooplieden in
edelgesteenten", wat klonk dat veelbelo
vend! Edelgesteenten van het zuiverste wa
ter, diamanten schitterend als ijskegels in
het zonlicht, parels zoo groot als liagel-
steenen! Welk een heerlijk vooruitzicht
voor een vrouw, om werkzaam te zijn op
het kantoor van een koopman' in dergelijke
kostbaarheden! Mocht zij niet verwachten
soms achter haar lessenaar te zitten, ter
wijl zij de edelgesteenten tusschen haar
vingers mocht laten glijden, gelijk een kind
met de vingers woelt tusschen kleurige
schelpen? En zou zij op den duur niet zoc
vertrouwd er mede geraken, dat zij ook
zonder er naar te kijken kon zeggen, of
haar vingers een ijzig killen diamant om
sloten en niet een koelen smaragd, of een
opaal, een saffier, dan wel een amethyst?
Maar ook al mocht zij deze heerlijkheden
niet met haar handen aanraken, dan zou
zij ze toch altijd in haar nabijheid hebben,
zou hun schittering haar werk opvroolij-
ken! Geen sprake van! Hoe diep zoudt ge
u teleurgesteld gevoelen, gelijk trouwens
ook met Sheila het geval was, zoo ge ver
plicht waart uw brood te verdienen in de
omgeving waar de kostbaarste sieraden
van de vrouw worden gekocht en verkocht
en van eigenaar verwisselen, worden ge
taxeerd, opnieuw gezet en dikwijls genoeg
gestolen. Geen enkelen dag, dien zij op
het kantoor van den diamanthandelaar
doorbracht, was het aan Sheila vergund
een blik te werpen op de kleinoodiën, welke
zij had te boeken.
In de sombere kluizen van Hatton Gar
den wordt nimmer een flonkering of flik
kering waargjnomen! Het zijn niets an
ders dan donkere stoffige, muffige hokjes
met een brandkast in een der hoeken,
somber, leelijk, terugstootend! In den an
deren hoek vindt men een lessenaar,
waarachter een man, en .ook deze is som
ber, leelijk en onaantrekkelijk Schatten
zijn er samengebracht, maar er is geen
6poor van te bekennen. Groezeligheid is
alom te bespeuren. Niet in weelderige res
taurants enbars worden de zaken gedaan
van die kooplui van kostbare steenen,
maar in ordinaire café's, aan marmeren
met melk bemorste tafeltjes waaraan bur-
gerluidjes zitten en elkander versleten
leeren portefeuilles of zelfs wel gekreu
kelde enveloppen overgeven, waarin ge, als
het u vergund ware er een blik in te
slaan, voor een waarde van twintig dui
zend Pond aan juweelen, den prijs van een
vrouwenglimlach, zoudt hebben kunnen
aantreffen.
Hoewel de firma „Mackenzie en Moss" in
vuile witte letters op een vies bruin uithang
bord stond te lezen, was het reeds lang
geleden, dat een Mackenzie of een Moss
iets had te maken met den duffen kerker,
waarin Sheila haar brood verdiende. De
firma, de gansche firma, werd onkel en
alleen gevormd door don heer Gpmge
Farquhar Het was een beiaard man, hard
en koud als de diamanten waarin hij
handelde.
(Wordt vervolgd).
