HOE DE CHINEES ZAKEN DOET ERVARINGEN VAN EEN PASSAR-MAN MODERN BOUWEN AAN DEN BOEMEL DOOR DE WERELD DER GOLVEN VIT INDlë Den boer op met „passar; artikelen" Toen wc bij de fircmi Tang Key kwamen, bleek deze opgeheven te zijn, terwijl ze de week er voor nog vrij welig bloeide. Er was pas een groot uitverkoop geweest, vertelde ons een inlander. Mijn passarman keek me even veelbetee- kenend aan. Toen kreeg hij z'n vulpen uit z'n zak en kraste in z'n zakboekje „De vor dering groot 500 gld. op de firma Tan Key" met één haal door... H. S. C. Medan, April 1931 ..Malaise, malaise, iedereen klaagt steen en been", schreef mij laat-st een kennis uit Holland. „Bij ons is de koopkracht van het publiek ontzettend verminderd. De hande laars klagen vreeselijk en niet het minst de kleinhandelaars gebruiken in elke zin minstens het beruchte woord malaise. Bij jullie zal het wel niet veel minder zijn. En wat zuilen die Chineeschc handelaars het zwaar te verantwoorden hebben Tot zoover m'n Hollnndscho kennis. Na tuurlijk is het ook hier malaise wat do klok slaat maar... hot zijn niet de Chineesclie kleinhandelaars, die de zwaarste klappen krijgen, alhoewel deze toch bijna de geheele Indische detailhandel in handen hebben. Laat ik u vertellen waarom. Om het u duidelijk te maken hoe do Chineezen liior zaken doen, lijkt het me het beste u de kleine tocht die ik met een „passar-man" van een groot importfirma heb gemaakt !c beschrijven. Even vooraf: „Wat is een „passarman"? Elke imporffirma in lndic heeft zoogenaam de „passarartikelen". Daaronder worden verswan: de artikelen, die men op de pas- sar verkoopt. Passar wil hier zeggen: de Chineescho handelaars. Eens per week gaat een employe van de firma er met een auto op uit om do Chineeschc handelaars to be zoeken. En omdat ik wel eens wilde zien hoe die handel met de zonen van het Homelsche rijk in zijn werk gaat, heb ik een van die passar-menschen aangeklampt cn hem ge vraagd of ik hem op z'n kruistocht mocht vergezellen. Zoo gingen we er dan in de vroegte op uit (in Indiii i6 het vroeg dag) mot onze auto over de stoffige wegen met Bindjet als eerste doel. „Wat verkoop je al- zoo" vraag ik den passarman. „NouBiscuits, Philipslampen, zeem lappen, batterijen, kogellagers, creoline, wij nen, poetsmiddelen en nog een heelcboc] meer." Over do bonte verscheidenheid van de ar tikelen behoeft men zich niet te verwonde- ten. In Indie gaat het nu eenmaal niet zoo als in Holland, waar voor elk genre van artikelen een speciale reiziger is. De Euro- pcesche werkkrachten zijti hier kostbaar. In Bindjoi vindon we onzen eersten klant: een kleine scheefgezakte kedch (winkel) waar met prooto letters boven de deur te lezen staat „Firma Kareis en Co.". De pas sarman vertrouwt me toe dat die naam ge fingeerd is. In werkelijkheid hebben wc met den Chinees Hoh Tang te doen. Maar., de zoon van hot Hemelsche rijk vindt een Hol- landsche. naam voornaam, houdt bij voor keur van alles wat Hollandsch is. Dat be merken we dadelijk als we binnenkomen en hij ons toevoegt: „Saja leverancier, 6ekarang tidah ada tempoh", wat wil zeggen: „Ik ben leveran cier en ik heb nu geen tijd". Dat woord „le verancier" doet 't 'm, dat vindt hij deftig, want de Hollanders zeggen het... Mijn vriend echter laat zich niet ontmoe digen. Hij treedt op den Chinees toe en zegt plechtig: „Tabó Sobat" (goedendag vriend). Daarna reikt hij hem do hand, die door den Chinees gedrukt wordt. Ze gaan zitten, m'n kennis krijgt een sigaret en de verkoop begint Het zou ondoenlijk zijn u zelfs maar een deel van het gesprek tusschen den Chi nees cn den passarman weer tc geven. liet gaaf alles verbazend rad en ik krijg de stel lige inJruk dat de CJiinees mijn vriend en mijn vriend den Chinees probeert te „ne men" zooals de vakterm luidt Meneer Ka reis alias Iioh Tang is, dat bemerk ik wel, niet over beleefd. Na een lange discussie geeft hij een kleine order en vertrekken we weer. „Die was niet bar hoffelijk", zeg ik tegen m'n passarman als we in de auto terug zijn. „Ik wou dat ze allemaal zoo waren", is het raadselachtige antwoord en hij ver klaart: „Als een Chinees op tijd z'n rekeningen betaalt (en dat is een uitzondering) vindt hij dat hij tevens het recht heeft niet over beleefd te zijn. En wacht je voor beleefde Chineezen. Die zijn slecht van betalen. Als je een poosje op de passar werkt, heb jc die lui door. Ze zijn glijvrier'' ik en goven altijd gToote orders waar \st bij is. In het begin was ik daar erg verguld mee ->n noemde de lui „Sobat" zooals wc dat altijd bij goede klanten doen. De minder goede heeten: „Tauké" (handelaar). Maar als die Chinees al dat goed, wat hij in de meeste gevallen tóch niet. betalen kan, in huis heeft (het gaat hier alles crediet contante be talingen komen niet voor in den handel bij den Chinees) en hij merkt dat het misloopt, dan doet hij een van deze drie dingen: lo. hij verkoopt alles uit tegen bespottelijk lage prijzen cn gaat er met het geld vandoor: 2o. hij brengt z'n hccle voorraad bij een vriend, laat zich failliet verklaren en opent de maand daarop een nieuwe kedeh onder een anderen naam cn begint met de voor raad, die hij zoolang bij de vriend heeft op geslagen. 3o. Hij pleegt zelfmoord. En in al deze drie gevallen ia het de importeur, die de klappen krijgt. En het gebeurt dikwijls genoeg, vooral bij firma's die veel op de passar werken, dat ze er voor 25000 gld. of meer nog inzitten. Je zult nu misschien wel begrijpen waar om ik meer op heb met een kleine order van een onbeleefden Chinees dan met een groote haastbe6telling van een vriende lijke." De bezoeken, die wc de rest van den dag nog hebben afgelegd, waren er slechts oiu te bewijzen wat de passarman had gezegd Men maakt huizon, die bij den mensoh passen. Nauwe samen werking tusschen bouwmeester en binnenhuisarchitect. Te Berlijn is een internationale bouwten- toonstelling geopend, die een overzicht geeft van don huidigen stand der bouw techniek en alles wat daarmede in verhand staat. Onze Bcrlijnschc correspondent heeft met enkele bekende Duitsche architecten een onderhoud gehad. Hun meeningen cn in zichten over den huidigen stand der houw kunst zijn in onderstaand artikel verwerkt. Een huis wekt bij den leek den indruk van een eenvoudig werk, waaraan men achteloos voorbijgaat wanneer het niet oud en van historische waarde is. Vooral voor den mo-dernen architect is oen huis een on eindig gecompliceerd bouwwerk. Reeds hij het opmaken van het bouw plan dringen zich een ontelbaar aantal vra- gen op: met welk materiaal moet men bou wen en nog honderd vragen meer. De architect der oude generatie had hei, betrekkelijk gomakkclijk, want zijn mate riaal bestond voornamelijk uit baksteen en hout, materialen, die een bepaalde stijl van houwen ten gevolge hadden. Wanneer de moderne architect, die een groot aantal materialen tot zijn beschikking hoeft, welker productie door de moderne machines mogelijk wordt gemaakt, deze op do juiste manier verwerkt, d.w.z. wanneer hij niet krom maakt wat van nature recht i6, dan noemt do onbevangen toeschouwer zijn resultaat „bouwstijl". Ondergeschikt aan het materiaal. Modern bouwen beteekent echter niets, anders clan zich ondergeschikt maken aan zijn materialen, de architect krijgt weer! oen gevoel van bewondering voor de schoon heid van zijn bouwstof, een gevoel dat eeuwenlang heeft gesluimerd, nadat de kerkenhouwers der Gothiek openhartig- hun liefde voor het materiaal hadden verklaard. Later plakte men min of meer schoone ornamenten aan het bouwwerk, omdat men zich voor do constructie schaamde. Zoo ont stonden er bouwwerken, wier voornaamste igenschap het was om te pralen, terwijl het interieur donker, smakeloos on on organisch, voor de mcnschen meer een ge- angenis was dan een woonhuis. Do Bcr lijnschc huurkazernes met hun torentjes en tinnen als een ridderburcht, doch van bin nen verfoeilijk leelijk met kamers, waarin geen zonnestraaltje doordringt, zijn ware symbolen van den tijd der gevelarchitec tuur, die met haar valsche glans iets wildo öuggereeren dat niet aanwezig was. De moderne bouwstijl hangt ten nauwste samen met de behoeften van den nieuwen tijd. De economische crisis verlangt een zoo groot mogelijke rationalisecring cn vooral in Duitschland is de woningnood nog zeer hoog. Hier moet dus snel en af doend worden ingegrepen, echter niet met surrogaten van woningen die in factor geen woningen zijn. Dc meest dringende efsch is een ingrij- RADIO pendo beperking der grondspeculatiekan- sen, want hier schuilt de wortel van allo kwaad. .Van de grondspeculanten hebben wij het bezit der huurkazernes, de tubercu- loseliaarden der groote steden te danken. De belangrijkste eiach is hygiënisch tc hou wen. Goedkoop, goed en gezond moet het materiaal zijn, waarmee dc architect bouwt. Goedkoop bouwen beteekent het materiaal gebruiken dat in den grond voorradig is. Betonnen bouwwerken moet men slechts daar laten verrijzen waar het grint iii 'do groeven voorradig is, tegelhouvvwcrken in streken met klei-aarde en werken van zand steen cn graniet slechts daar. waar het voorradig is. Want steenen zijn zwaar en transport kost geld. Licht bouwen* Goedkoop bouwen beteekent licht bou wen. De wanden zijn thans niet meer de stuttende constructie-elementen, doch slechts ter isoleering van het licht en ge luid. De dragende functies worden thans veel beter en goedbooper waargenomen door het staal cn ijzerbeton. Dc wand dient Centrale verwarming, gemeenschappelijke keukens en droogkamers zijn voorts midde len om het bouwen goeclkooper te maken. De grootst mogelijk mechaniseering van het bouwbedrijf, do vergrooting van het for maat der houwsteencn en andere middelen leiden tot de grootst mogelijke rationalisec ring van het bouwbedrijf. Het bouwen is een wetenschap geworden, bijna te gecompliceerd dat één persoon haar kan beheerschen. De architect heeft naast do 'vele technische problemen nog met tal van hygiënische, psychologische cn econo mische problemen rekening te honden. Voor hem beteekent modern bouwen in vorm en materiaal aan de eischen van het moderne'leven tegemoet te komen. Binnenhuiskunst De moderne Duitsche architecten zijn ihans niet meer op nieuwe uitvindingen uit, doch zoeken thans een practisohe toepas sing van de studie der laatste jaren. Een van do nieuwe eischen der door hen gelanceerde vormen is wel: een nauwere Ook de moderne huurwoningen krijgen architectuur Noornaxüelijk ter afbakening van vakken,! lichte wanden lot een dikte van 12 c.M. met een. constructie van staal en beton, geïso leerd door een der ontelbare door de fabri kanten op de markt gebracht isolatiemate rialen, vervangen in hun functie de eon meter dikke tegclmuren. Ja het is zelfs mo gelijk om de wanden die slechts een zeer geringe belasting hebben, nog dunner te maken. Deze wanden hebben nog het voordeel, dat men hen naar verkiezing, kan laten ver plaatsen, de buitenwanden kunnen van glas worden .vervaardigd, (zooals het nieu we gebouw van,Van Nelle te Schiedam) zon der dat men dc veiligheid van het bouw werk in gevaar brengt. De glazen wandbekleedii g behoort niet, zooals men veelal verkeerd aanneemt tot een nieuwe stijl, zij vloei slechts voort uit de behoefte aan comfort bi. men jaren lang heeft moeten ontbeeren H. c kolenverbruik in den winter wordt tot op een minimum teruggebracht, wam. moderne architec tuur draait het r Ie zon en laat clen grooten hemclkacbnl de meeste arbeid verrichten. Met goedkoopst zou men bou wen, wanneer men geen fundamenten 1100- dig had, waarop het huis moet verrijzen. Fantastische plannen. Enkele architecten, wien het verkeerspro bleem na aan het hart ligt, hebben plannen geopperd om de huizen op stelten (groote pilaren) te zetten of ze aan groote masten in de lucht op te hangen. Eenvoudiger is het, wanneer men het verkeersprobleem buiten beschouwing laat, om een huis een plat dak tc geven en door een daktuin het verloren terrein weer terug tc winnen. door liun licht cn zou. logische, wel overdachte Samenwerking tusschen den buiten- en bin nenhuisarchitect. Do gunstigste benutting van ruimten, die de binnenhuisarchitect,bij voorbeeld voor den bouw van een drie ka merwoning heeft gevonden, zal natuurlijk eerst dan verwezenlijkt kunnen worden, wanneer zich de geheele nieuwbouw daarbij aanpast. Voor allc6 zal de conventioneele indeeling van de woonkamers raeer en meer verdwijnen. Waarom moet bijvoor beeld in de eetkamer de tafel meestal een ontoonbaar voorwerp midden in dc kamer staan? Waarom moet het karakter van de eetkamer bewaard blijven? Een han dig geconstrueerde tal'el. enkele meubels die niet al lo opdringerig huu doel als buffet verraden, zijn toch voldoende en de kamer kan desondanks een bewoonbaar cn niet aan een eenzijdig doel gebonden interieur krijgen. Daaientegen zal zich de mode van het divanbéd, waarop men overdag zijn gasten ontvangt cn dat men s avonds als bed gebruikt, niet kunnen handhaven. Dc dame vooral zal op den duur de ware slaap kamer met een gewoon bed zeker prcferec- ren. In de weinig smaakvollen stijl der slaapkamers van vroegere generaties behoe ven wij toch niet meer te vervallen. Maar vooral de stalen meubelen zullen niet ge schikt zijn om overal gebruikt te worden. Wanneer men een kamer gezellig aan wil kleeden dan zal men andere, meer intie mer aandoende meubelen moeten gebruiken, doch voor eetkamer, wachtkamer, en het kantoor zijn do stalen mouhels daarentegen zeer geschikt. Overigens verschaft thans reeds de meubelindustrie seriemeubels in zulk een goeden stijl en gedegen uitvoering, dat aan het meubel „op maat", ofschoon niet geheel overbodig, dan toch in ieder ge val in geringere mate als voorheen een be hoefte is. De economische omstandigheden bedin gen een standariseering ook voor de inte rieurkunst cn zoo zal men bij nieuwe wo ningen er voor moeten zorgdragen, wil men een sluitend geheel verkrijgen, dat zekere meubelen naar den stijl van het huiö ge bouwd moeten worden en bij eventueelo verhuizing door den nieuwen bewoner moe ien kunnen worden overgenomen. Vóór al les heeft dit op dc keuken betrekking, die werkelijk zoo kan worden ingericht, dat zij een uiterlijk kan krijgen dat een ieder te vreden stelt en dat een huisvrouw naar verkiczinsr naar verlangen kan wijzigen en wanneer zij het noodzakelijk vindt indivi dueel kan aanvullen. Ook ten aanzien van het vcrliohtings- vraagstuk hebben do architecten nog een groot aantal wenschcn. De indirecte, aan zoldering of wanden aangebrachte verlich ting heeft meer en meer ingang gevonden. De idcèele oplossing is echter nog niet ge vonden. De verlichtingstechniek beweegt zich nog te veel in oude banen. Er is be hoefte aan een soort schijnweroerslamp, die het licht breed langs de zoldering werpt en van daaruit, doch nog voldoende lichtsterk te terugkaatst. Op de bouwtentoonstelling ziju een aantal nieuwe belichtingstypen ten toongesteld. De indruk van de karnen De wanden dienen niet meer absoluut kaal en leeg te zijn. De stemming van de kamer kan evenals door de meubelen door een bepaalde kleur verkregen worden. Men zal niet.CYcnal6 vroeger de wanden naar willekeur met schilderijen kunnen bedek ken, doch volgens het advies van do archi tect eon zorgvuldige keus treffen om daar door het karakter der kamer te bewaren en haar bewoonbaarheid le vergrooten. Juist op 't punt der rnuurbekleeding is nog niet gó- nocg do nadruk gelegd. Dc vraag welkfo schilderijen en van welke grootte en kleur, men in een kamer moet hangen is van zeer groot belang. Bijna op een lijn hiermede slaat dc verdere. aankleeding van do kamer: portieres, overgordijnen enz. De indruk die ccn kamer verwekt hangt ten nauwste-sa men met de moeite, die men er zich voor getroost heeft en juist de moderne stof- en decoratie-industrie zal hier aan het woord komen inct haar dikwijls zoo te hewondo* iert prest at'es. Een ontwerp van Professor Cnopius, een modern regeeringsgebouw. Mag ik zoo vTlj zijn u hedenavond uit te noodigen tot een wandelingetje door alle Europeesche concertzalen? Wij zullen dan eens een kijkje gaan nemen in dc wereld der lange golven, want de meeste ontvan gers zijn zóó geconstrueerd, dat het eerste stel spoelen ongeveer van 2000 tot S00 Me ter reikt. Do eerste zender, waarop wij stooten, is het station Kowno in Lithaucn. Het is gun stig radioweer en dat is ook wel noodig ook, want wij hebben zeer gunstige weersom standigheden en een selectief toestel noodig om deze zender langcrcn tijd ongestoord te kunnen aanhooren. De ergste vijand van de radio-ontvangst op deze golflengte is echter de telegrafie; gelukkig zwijgt die thans een oogenblik. Deze gelegenheid willen wij waarnemen, om de aankondiging van Kow no te hooren. Eerst krijgen wij als pause- teeken het tikken van een wekker te hoo ren, waarop het slaan van een uur volgt. Dan meldt een mannenstem: „'Allo, 'allo, Radio Kaunas". Daarmede stellen wij vast, dat Kowno in de landstaal „Kaunas" heet Als wij tijd genoeg hadden, het geheele avondprogramma aan te hooren. zouden wij de steeds terugkoerende sluitingsmclding kunnen hooren: Radio Kaunas sako la bd- naki" (Radio Kowno zegt u goedennacht). Verder moet het ons nog van het hart dat het fcikkon van de wekker alleen hij het be gin van het totaal-programma, wordt uitge zonden, doch later niet meer. Al6 wij onze condensator slechts een paar verdeelstrepen verder draalen, komen wij op Hilversum. Hilversum en Huizen melden zich overeenkomstig dc omroepvereeniging, die de zender in gebruik heeft. Dc leidende omroepvereenigingen zijn de Avro, de Vara, de V.P.R.O. en de K.R.O., de arbeidereom roep, de algemeene ómrocj). Protestanteche en de katholieke omroep. De Avro en de Vara zijn het meest aan het woord, terwijl do Avro het leeuwenaandeel bezit. De Avro roept: Hier is Hilversum, de Algemeen e Vereeniging voor Radio Omroep". Ook zegt men wel: „Hier is Hilversum, dc Avro". De andere omroepvereenigingen melden zich als volgt: „Hier is de Vara. Hilversum", „Hier Hilversum de V.P.R.O.". „Hier Hui zen de K.R.O.". De nu volgende zender van Lahti staat in gemeenschap met het programma van Hel- singfors (Helsinski) en 6preekt meestal in twee talen, Finscb en Zweed6ch. Men hoort: „Giv akt, giv akt (Geef acht, geef acht) har Finlands Rundradio Lahti". De tweede aan kondiging luidt: „Huonio, huonio, tiialla Vleisradio Lahti. Nu i6 Parijs aan de beurt, doch niet de F.iffcltoren. Het is Radio Paris, die een be zit is van dc Compagnie frahcaise dc radio- phonio. Dc aankondiging luidt: ./Allo, 'allo, tci'los émi&sions Radio Paris". Het tamelijk vroego einde van de uitzendingen wordt kenbaar gemaakt door de Marseillaise. Daarop volgt de Daitschlandzendcr, waar aan wij gevoegelijk voorbij kunnen gaan, daar er wel haast niemand is, die op dc internationale lijnen dezen reuzenzender niet kent. Do volgende buurman is London- National, vroeger onder den naam Da- ventry bekend als het paradepaardje van een goede lange-afstandsontvangst, die ech ter tegenwoordig veel te lijden heeft van zijn sterke buren. De selectiviteit van een toestel moot tegenwoordig wel bijzonder groot zijn. om niet te spreken van de kracht van het apparaat, wil men dezen zender ongestoord hooren. Toéh kent iedereen de haast, beroemd geworden woorden: „London and Daventry calling". Nu zegt men: „Lon don national calling!" De mooie sluitings- spreuk echter: ..Good night everybody, good night", is onveranderd gebleven. Do sto ring, die de Duiischlandzender veroorzaakt beteekent voor London national echter geen proeirammaverlies, daar dit station met den Duitscblandzender in piogrammagemccn- schap werkt en de laatstgenoemde zonder zeer goed werkt. Dadelijk daarop hooren wij wederom een andere aankondiging: ..Radiostanzia imeni komenterna!" Daaru'.t maken wij op, dat wij met den Russischen zender Moscou-Komin- terna te doen hebben. (De afkorting betee kent: communistische Internationale). Hoe wel de ontvangst zeer sterk is, zullen wij later nog veel betere Russische zenders tc hooren krijgen. Toch zullen wij nog even op deze golflengte blijven, teneinde iets ka rakteristieks te hooren: de uitzending van de klok van het Kreml en dc Internatio nale, die daarop volgt. Dat. beteekent het einde van het programma. Nu komt de Eiffeltorenzendev aan de beurt, die als tusschenzender van Paris Ra- dio-Etat dienst doet. Wie door de telegrafie dus te sterk wordt gestoord, kan het pro gramma van dezen zender dus ook over dit 3tation hooren. Teneinde proeven- te kun nen nemen, verandert de antenne-energie nogal eens, lenjninst.e zoo nu en dan hoort men: „Nous avon6 travaillc avec... kilo watts". De aankondiging wordt ingeleid door een gramofoonplaat en luidt; „'Allo, ici la station radiophonique dc l'ëcole su perieure des postes et des télégraphes de Paris". Bij de tamelijk zelden eigen uitzen dingen hoort men: „'.Allo, 'allo, ici la sta tion radio-téléphonique de la tour-Eiffel" De Marseilleiee geeft het programma-einde aan. Nu komt Warsohau, dat steels goed te ontvangen is. Wij hooren de klank van een klok en kort daarop een vrouwenstem: „Hallo, hallo. Polskie Radio „Wanszawa" Wij hooren nog een andere tekst \olgen. De dame geeft een verklaring van het zoo- even gehoorde. Dan tikt een metronoom, de zelfde klank van een klok, en dezelfde spreekster meldt ons het uitspreken van de nieuwsberichten. Een paar verdeelstrepen verder meldt zich een geweldig sterk station, radio Mo tala, de Zweedsche zender. Motala kan steeds worden opgevangen. Wat vroeger Da ventry v.as in het langeafstandsvcrkeer is thans Motala, Dat is zeer voornaam; alle Zweedscho zenders geven hun rijksprogram ma Tin Motala door. Uit de aankondiging volgt, vanwaar het programma afkomstig i* „Göleborg-Motala", „Stockholm-Motala" of „Malmö-Motala". Zoo 6peelt Motala in Zwe den ongeveer dezelfde rol als in Duitsch" land Mühlacker. Reeds een klein eindje verdor doet de sterkste zender, die op het oogenblik in Europa" werkt, ons op schrikken. Het is de Moscousche Vakver- cenigingózender, die zich in het bijzonder van andere zenders onderscheidt door de buitengewoon levendige wijze waarop dc dagrlijkscho nieuwsberichten worden omge roepen. Do persnieuwtjes worden in dialoog vorm tusschen een dame cn een heer door gegeven. Het is dus niet alleen een gespro ken courant, doch een persoonlijk mededee- Len van de dagelijkscho gebeurtenissen. Ook bij ons moest men deze methode eens pro- bceren. Do aankondiging luidt ongeveer: „Sluschajte, goworit Moskwa" hetgeen be teekent „Hallo, Moscou spreekt". Ten slotte willen wij nog den zendei* der zenders de Deen Kalundborg opvangen. Daar is hij al. sterk cn helder. Uit de aan kondiging „Kalundborg-Kjóbenhavn" blijkt, dat hij het Kopenliaagsohe programma uit zendt, Wie goed luistert en een beetje plat- Duitsch verstaat, zal de woorden wel kun nen volgen. De avonduitzending begint steeds met het klokkenspel van de Kopen- haagsche stadhuistoren. Het einde van het programma wordt aangegeven door drie gongslagen, waarop de omroeper nog even verschijnt, om het programma voor den volgenden dag te hespreken. Ook een aar- digo gewoonte. En nu zullen wij onze an tenne aarden en later met onze boemeltocht door het golfgebied voort gaan. H. E.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1931 | | pagina 16