AMERSF0ÖRT5CH DAGBLAD
uit mooi
Amersfoort
Zaterdag 6 Juni 1931
-DE EEMIANDER"
29e Jaargang No. 285
TWEEDE BLAD
BUITENLANDSCHE MUSICI
M.V. COMPAGNIE LYONNAISE
DE MEUBILEERING VAN
DEN WEG
Thans meer dan 3200
langs onze wegen
GOEDGEVULDE KOUS
Zonderlinge alleen-wonende
landbouwer
BEWAART UW BONT IN MOTZAKKEN
BESLIST AFDOEND
A. v. d. WEG LANGESTRAAT 23 TEL. 217
vrmgstuk eens van een
andere zijde belicht
Men schrijft ons:
Naar aanleiding van het ingrijpen van
overheidswege inzake het weren van bui-
tenlandsche musici in ons vrije Nederland,
zal menigeen zich afvragen of hier nu wer
kelijk wel van iets belangrijks 6prake is.
Er worden zóóveel tellingen gehouden,
zou er ook niet een opgave kunnen ver
schijnen van het totaalaantal buitenlan
ders, dat hier, in welke branche ook, om
zijn „dagolijksch brood" vertoeft: liet aan
tal werknemers in- het „vak" muziek (in
hoeverre hierin van werken of vak in
de gewone beteekenis sprake is, wordt aan
den lezer overgelaten), zal hiervan wel hot
kleinste percentage zijn.
In het „Vaderland" verscheen een inge
zonden stuk waarin gesproken werd van:
„De koe b ij de horens p a k k e n", in
dien de minister echter bij het kleinste
percentage „werkende" buitenlanders be
gint. kan men toch aannemen, dat hier de
koe bij de staart genomen wordt, van ach
teren af is echter ook een methode. Dat
de werkloosheid in het algemeen zich ook
onder de musici doet gevoelen, is toch een
normaal verschijnsel en dat belanghebben
den pogingen aanwenden deze te bestrij
den is haast vanzelfsprekend; trouwens,
welk vakverbond van welke richting ook
heeft de werkloosheidsbestrijding niet be
sproken, zou er éón blad in Nederland ver
schijnen dat geen ellenlange kolommen
hieraan heeft gewijd?
Dat de actie in het amusemenlsmuzieklc-
vcn echter is ontaard in een strijd tegen
werkgevers en den heer Max van Gelder,
doet cenigszins vreemd aan en wekt ge
dachten, dat hier meer dan een actie tegen
werkloosheid in het spel is; en waarom
eigenlijk juist don heer Max van Gelder, er
zijn toch minstens zeven placcurs, waaron
der nota-bene, welke zich „uitsluitend" be
zig houden met het plaatsen van buiten-
landsclie orkesten. Laat men toch vooral in
het oog (houden dat het hier een strijd
geldt ten behoeve van „alle" door de ma
laise lijdenden (niet alleen musici) en dat
men de juiste paden blijft bewandelen, d.i.,
de actie voert op behoorlijke manieren, niet
eerst zelf stukken schrijft „heet van den
naald" om dan te pogen deze kwestie in
breeder verband te doen zien.
Van al het geschrevene is het slechts de
Arnh. Crt., welke» zich op een neufraal
standpunt stellend, oen artikel wijdde,
waarin er op gewezen werd, te waken voor
al te drastische toepassing van eventueel
te nernen maatregelen hierbij opmerkend,
dat men in liet buitenland vrij is represaille
maatregelen te treffen. Men vergete niet,
dat het totaal-aantal Nedcrlandsche musici,
dat in Jiet buitenland werkzaam is, nog
niet werd genoemd, li e t z ij n er echter
.vele!
Is het voorstel van „de Telegraaf" (23/5),
een extra belasting te heffen op die instel
lingen, welke buitenlandsche orkesten be-
noodigen, werkelijk onuitvoerbaar? De di
rectie zou deze belasting toch kunnen ver
halen op de bezoekers: in de meeste zaken
wordt tijdens het concert de prijzen ver
hoogd, welnu, daar waar hot publiek wer
kelijk buitenlandere wenscht, zal het niet
tegen een nog extra verhooging opzien!
Overigens heeft de lieer van Praag in het
orgaan van den Nederl. Toonkunstenaars-
bond van Mei j.l. een uitstekend idee ter
bereiking van werkverruiming; de N.T.B.
vergeto niet, dat er ook o n gcorganiseer-
den zijn, die een billijk verzoek of eiscli in
willigen, wanneer het algemeen belang
hiermede gediend wordt. Voorts mag men
toch aannemen, dat, mócht blijken dat het
nemen van een Nederlandsch orkest voor
een établissement verkeerde gevolgen heeft,
hierdoor weder een veel grootor aantal Ne
derlanders werkloos zouden worden dan
het aantal, waaruit het orkest bestaat, bo
vendien wordt hierdoor het arbeidsveld
weer kleiner.
Ook is het niet uitgesloten dat er nu
weer commissies komen ter onderzoek der
beweringen van den N.T.B. en zal het
moeite kosten, deze alle gestand te houden.
Het vraagstuk, of musici welke 2 dagen of
meer per week bezet hebben, die. welke met
opzet ambulant willen blijven en die, welke
een nevenberoep hebben, al of niet werkloos
zijn, komt dan weer aan de orde; terwijl
werkloos zijn door eigen schuld alsmede
door gebrek aan capaciteit toch ook niet
als „malaise-lijdend" gerekend kan worden.
IIoc groot zal het getal werkloozen dan
nog zijn?
Het vraagstuk, of er voldoende „goede"
musici zijn, mag niet als het belangrijkste
gelden, er wordt vandaag aan den dag meer
dan goede musici verlangd, bij een band bo-
hooren ook zangers, en waar de gebruike
lijke muziekstukken voor 99 Engelsch,
Duitsch of Franseh zijn, wordt er van die
musici-zangers ook al taalkennis verlangd.
Bij nadere beschouwing van hot „bui
ten la ndsch e-m u z i e k-v r a a.g s t u k"
komt er nog zóóveel aan de orde, dat 'n dege
lijke studie door „insiders", alvorens bij
de overheid op verkeerd werkende maatre
gelen aan te dringen, hoogst noodzakelijk is
terwijl bovendien rekening er mede gehou
den moet worden, dat de werkloosheids-re
geling niet alleen den musicus geldt.
Het succes, dat 1 de Nederl. Toonkunstc-
naarsbond bereikt heefl, door de overheid
te overtuigen, kan nóg grooter worden, in
dien het gevolg is, dat over de geheele
werkloosheids-linie goede maatregelen
getroffen worden.
DE NIEUWE BURGEMEESTER VAN
BLOEMENDAAL.
Volgens een bericht van het „Haarlem's
Dagblad" is de benoeming van den oud-
Minister van Marine, den heer E. P. Wcs-
terveld, tot Burgemeester van Bloemendaal,
waarschijnlijk.
BRAND TE ELST.
Eist, 5 Juni. Alhier is vanmorgen brand
uitgebroken in het café „de Ploeg" in het
centrum van het dorp. Het cafe werd ge
heel vernield. De inventaris ging mede ver
loren. De motor-brandweer, onder leiding
van den burgemeester, wist de belendende
perceelen te vrijwaren. Oorzaak onbekend.
Verzekering dekt gedeeltelijk de schade.
SNOEPENDE KOEIEN.
In een weiland te Dijerhok bij Deventer
was men bezig met het slaan van een pomp
Toen de werklieden even gingen schaften
en het materiaal achterlieten, namen de
koeien, die in de weide liepen, de gelegen
heid te baat om uit een potje met menie
te snoepen. Het bekwam den dieren echter
al zeer slecht. Een drietal beesten moest
worden afgemaakt. (Tel.).
UTRECHTSCHEWEG 10 TEL. 179 AMERSFOORT
Reis- en Regenmantels va n Taffeteen
GELE KLAVERS.'
„Gele Klaver" bestaat niet, tenminste
in geen watcnschappelijk juiste naam.
Wel zijn er gele klavers.
Er zijn heel wat soorten Klaver, ik
bedoel soorten van het geslacht Trifo»
lium, dat eigenlijk „drieblad" bctcekent
en in het Hollandsch vertaald moet
worden als Klaver. De flora geeft cr wel
een stuk of twaalf, een heel dozijn dus,
piaar weinige zijn geel en van die geel*
tjes verschijnen cr vrij algemeen twee,
terwijl een derde, dc Akkcrklavcr erg
zeldzaam is, eigenlijk niet eens in»
hcemsch: 't is een verdwaalde bcrgplant.
Dc geeltjes zijn erg klein, hebben
blocmtrosjcs zoowat van erwt» of pil»
grootte en worden onderscheiden als
Kleine Klaver en Liggende Klaver. Dc
eerste heeft de kleinste blocmtrosjcs,
uit maar een dozijn nietige bloempjes
bestaande, die nooit zich ontplooien.
Vlagje en vleugeltjes blijven dichtgc»
vouwen. Dc Liggende heeft meer bloem»
pjes, twintig minstens cn vouwt die
open, zoodat zc op erg kleine brem»
bloempjes lijken. Ge zult ze langs dc
wegen veel aantreffen.
Veel op haar gelijkend is een andere
soort, waarvan dc hoofdjes iets grooter
zijn en wat afgeplat. Er zijn wel een
dertigtal erg kleine bloempjes, die veel
op dc vorige soorten lijken, maar dc
vruchtjes vormen een goed kenmerk: d»e
zijn opgerold. Het is dan ook geen cchtc
klaversoort, dus geen Trifolium, maai
Mcdicago, in 't Hollandsch Rupsklavcr.
De soort heet Mcdicago Lupulina, Hops
klaver en groeit met dc twee andere in
dc laan om het Bcrghotcl.
Op ruige terreinen, aan spoorwegen cn
zoo, groeit dc Gele Honingklavcr, een
soms bijna meterhooge plant, die heer»
lijk geurt. Er is ook een witte soort van
dit geslacht Mclilotu;.
Ten slotte is er ook nog een Rolklas
ver, ook al geel, met bloemen zoo groot
als kofficboonen. Daarvan hebben wc 2
soorten. Maar daar praat ik later nog
wel eens over. U hebt al gele klavers
genoeg om op te letten.
A. JOMAN.
HET 700-JARIG BESTAAN VAN
Plannen voor een luisterrijke
viering.
De stad Eindnoven zal, zoo meldt liet
Hbld., het volgend jaar haar 700-jarig be
staan vieren.
Aan de voorbereiding van do herdenkings
feesten wordt reeds thans ge-\ erlct. Een der
hoogtepunten zal een grootsch opgezette na
tionale tentoonstelling zijn. Naast de Eind-
hovensche industrieën zullen op deze ten
toonstelling ook landbouw en veeteelt ver
tegenwoordigd zijn. Een belangrijk onder
deel zal verder zijn de z.g. „ideal home
exhibition" met alles, wat daarbij to pas
komt.
Het ligt in de bedoeling een groot gedeel
te van het tentoonstellingsterrein later als
permanente aanleg voor dc stad to behou
den.
BARON CONTRA BANKIER.
'Amsterdam, 5 Juni. Heden werden de
re- en duplieken gehouden in het civiele
geding tusschcn een Duitschen baron als
eischer cn een bankiersifrma hier ter stede
ols gedaagde voor do enkelvoudige civiele
kamer.
De uitspraak werd bepaald op 30 dezer.
De wegwijzers van den 'A.N.W.B.
Sinds de legendarische tijden toen Klein
Duimpje zijn kiezelsteentjes strooide langs
het donkere boschpad, om den weg naar
huis te kunnen terugvinden, en daarmede
de eerste primitieve wegwijzers bedacht, is
er heel wat werk verricht om hen die op
den weg verkcc-ren de goede richting te
wijzen.
In ons land is dat werk voor een groot
deel verricht door den A.N.W.B. die daar-
medo het verkeer een belangrijke dienst
heeft bewezen.
Vooral in onze dagen, nu het moderne ver
keer hoe langer hoe meer de aandacht eisclit
\an lederen weggebruiker, zijn deze vcr-
kcersteekens onmisbaar geworden en terecht
heeft do Toeristenbond aan dit onderdeel
van zijn arbeid een groote uitbreiding ge
geven. Voor die wegwijzers aan dc bekende
blauw-wit gestreepte palen, waarmedo hij
in den letterlijken zin van 't woord zoo ijve
rig aan den weg timmert, heeft hij in den
loop der jaren een bedrag van driekwart
millioen gulden in den grond gestoken en
met het onderhoud, dc inspectie cn de ad
ministratie van dezen Bondsdienst, welke
aan iedereen ten goede komt, is jaarlijks
een bedrag van een 25.000.— gemoeid.
Wc behoeven in ons land niet ver te rij
den of te gaan, óf we komen zoo'n wegwij
zer tegen; welke richting men ook uitgaat,
per auto, op de fiets, te voet of met de auto
bus, overal, door heel het land, tot in do
incest afgciegcn streken, vinden wc langs
de wegen die betrouwbare gidsen staan cn
hoe onmisbaar die zijn, heeft het publiek
ondervonden, toen in do mobilisaticjaren,
op last van den minister van oorlog, in het
Oosten en het Zuiden des lands de armen
der wegwijzers tijdelijk moesten worden
verwijderd.
In 1893 werd met het plaatsen van de
verkoersbakens begonnen, een jaar later
waren er een 12-tal wegwijzere geplaatst,
in 1901 kwam dc duizendste cn thans staan
cr meer dan 3200 langs onz^ wegen. De
eerste waren van hout, maar sinds 1896 zijn
ze van ijzer cn sedert dien zijn ze voort
durend verbeterd en aan de eischen van
het moderne verkeer aangepast. Op som
mige plaatseji is een elcctrische verlichting
van dc wegwijzers aangebracht, waardoor
de opschriften 's nachts duidelijker zicht
baar zijn, maar in de meeste gevallen is
het licht van de autolantaarns voldoende
om dc weghakens te kunnen raadplegen.
Toen in 1927 het steeds toenemend snel
verkeer het gcwensclit maakte, de oud mo
del wegwijzers met de smalle armen, in
zoo snel mogelijk tempo te vervangen door
die van hel nieuwste model, met br«ederc,
boven elkaar geplaatste armen en duidelij
ker leesbare opschriften, is daarvoor in éón
'aar tijde een bedrag van 75.000 uitgege
ven. Dit is een belangrijke verbetering ge
bleken; waardoor een regelmatig en vlot
verkeer wordt bevorderd.
Deze meubileering van den weg, die vrij
wel geheel in handen is van den Toeristen-
hond, geschiedt volgens een vast cn goed
doordacht systeem, waarbij die punten
worden gekozen, gelegen op verbindingswe
gen, welke voor hot toerisme of doorgaand
verkeer van belang zijn. Dc weggebruiker
weet, wanneer hij reeds in de verte weer
zoo'n hl au w-witten wegwijzer ziet, dat hij
op den hoofdweg voor doorgaand verkeer
is cn hij kan zich op die toekens oriëntee-
ren. Ook de routes door do steden en dor
pen zijn thans volledig bewegwijzerd en
daardoor zal een vreemdeling, die per auto
ons land bezoekt den weg kunnen vinden
en zal hij in vele gevallen niet eens een
kaart noodig hebben, iets wat hij te meer
zal waardccren, omdat in geen enkel ander
land een dergelijko systematische he wegwijk
zering beslaat.
Het mag tot voldoening stemmen, dat in
het buitenland ons land als voorbeeld wordt
genoemd voor deze meubileering van den
weg, waarvan slechts weinigen beseffen,
hoeveel arbeid, overleg, volharding zijn
noodig goweest om tot het bereikte resul
taat te komen.
Een inbrekersplan dat niet ten
uitvoer werd gebracht
Zaterdagmorgen bleef de deur van dc wo
ning van den landbouwer V. R. in de Bui-
tennieuwstraat tc Kampen gesloten. Toen
dc politie de deur open had gebroken, vond
zij den hoer midden in een plas bloed op
den vloer liggen. Van R., die al geruimen,
tijd alleen woonde, 6lond bekend als een
zonderling cn buitengewoon schriel man.
In tegenwoordigheid van familieleden ging,
zoo vertelt het llbld., de politie over tot
opening van een oud brandkastje, dat half
door den vloer gezakt in den hoek van het
vertrek stond. Achtereenvolgens kwamen te'
voorschijn bundeltjes bankpapier, zakjes
specie, pakjes effecten. Toen alles een beet-
jo geschift was, bleek er bijeen te zijn een
bedrag van bijha 25,000 aan contanten, ter-;
wijl de aanwezige effecten geschat werden
op een ƒ70,000.
Het feit, dat er bij-Van R. wel wat te ha-;
len was, bleek echter niet onbekend te zijn
hij verschillende leden van het inbrekers- j
gilde. Dc vorige week toch werden, naar
aanleiding van een onbeduidend inbraakje 1
te Kampen, aangehouden een Duitscher, een 1
Oostenrijker en een Kamper voddenkoop
man. De Duitscher bekende het inbraakje
cn toen hij toch eenmaal aan het bekennen
was. vertelde hij ook, dat het in het voor
nemen van het drietal gelegen had Van R.
„koud" tc maken om den spaarpot, dien
men daarwist te zitten. Op het laat6t waroil
zij ecliter voor het plan teruggeschrokken,
•liet naderhand ingestelde onderzoek wees
uit, dat Van R. een natuurlijken dood is ge
storven.
KALKEN OP STRAAT TE ARNHEM
VERBODEN.
Hooge geldboeten geëischt.
Voor, den kantonrechter te Arnhem ston
den twee jongelieden terecht, wegens het
maken van ongeoorloofde verkiezin&6recla-
mc op straat. Zij hadden hij de Statenver
kiezing den naam van den Gelderschen
lijstaanvoerder van do S.D.A.P. op de straat
geschilderd.
De ambtenaar van het O.M. eischte tegen
ieder een geldboete van honderd gulden cn
deelde volgens de „Tel." mede. dat bij een
volgende soortgelijke overtreding, princin
rale hechtenis zal worden geëischt.
Een helder hoofd, een rein gemoed, brengt
licht.
DE GENESTET.
Naar het Engelsch van BERTA PUCK
door Mr. G. KELLER.
35
HOOFDSTUK XIX. 7
De koningin van Sjeha.
Op datzelfde oogenblik drong zich in haar
gemoed iets naar voren, een nieuwe karak
tertrek. Mogelijk dat deze reeds bij haar
sluimerde, maar nu deed hij zich gelden.
Hij vermaande haar dringend, bazig, vroo-
lijk: „Hoor eens! Dat is toch te mal. Zou je
er maar in willen berusten, dat die norsche,
argwanende kerel precies kon doen wat hij
wilde? Zal hij jc eénig kostelijke vacantie
bederven? Dat moet je hem beletten! Je
bent hierheen gegaan om in zonneschijn en
sneeuw ten volle te genieten van elk oogen
blik van je uitstapje. Maar dan mag je geen
oogenblik verloren laten gaan! Denk aan de
sombere dagen van voorheen, aan dien be
roerden tijd, toon die kerel die afschuwe
lijke dingen tegen jc zeide. Schep er nu ple
zier in hem dat eens flink in tc peperen.
Zet nu je beste beentje eens voor, maak van
de gelegenheid gebruik en praat er eens lus
tig op los!"
Waarop de met ongokenden moed beziel
de Sheila een gesprek met hem begon.
Zij begon met een stem, die naar zij
hoopte, een beetje deed denken aan de ma
nier van een veelbereisd persoon: U
vroeg me of ik al lang hier was? O neen, ik
ben eerst gister gekomen. Logeert u hier al
lang?
Nu... om cn bij een maand.
Zoo, dan is u een der oudste ingezete
nen hier. Het is wel een aardige plaats, dat
Zauberberg vindt u ook niet? Er zijn men-
schen, die het hier een beetje parvcnuachtig
vinden, ging zij voort op een toon alsof zij
een dochter des huizes was, die een verle
gen jong student op zijn gemak moet stel
len, maar ik vind het een vroolijk, aardig
plaatsje, met een zeer cosmopolitische be
volking. Vindt u ook niet?
Alleramusantst, antwoordde Farquhar,
die nu op zijn beurt zijn beste beéntje wilde
voorzetten, nu het jonge meisje zoo plotse
ling was omgedraaid en aanvallenderwijs
was opgetreden. Wat houdt die zich goed,
dacht hij intusschen, daar zit toch durf in!
Ja zeker een amusant plaatsje, ging
Sheila voort, die een dergelijk gesprek over
koetjes en kalfjes met een volslagen vreem
deling erg gemakkelijk vond. Er is hier heel
wat tc doen... Zij wierp tusschen haar lan
ge, zijdeachtige wimpers een zijdelingschen
blik op dat onverstoorbare gelaat naast
haar en opnieuw deed haar wTaakgevoel
zich met frissche kracht gelden. Met ceni-
gen nadruk vervolgde zij:
Maar voor u is het misschien iets an
ders. U heeft hier uw bezigheden, niet
waar?
U treedt.hier op als kunstschaat-senrij-
aer, niet waar?
Neen, gewoonlijk niet, antwoordde Far
quhar was verbluft, nadat eenige krachtuit
drukkingen door zijn geest hadden ge
spookt.
Hè? Maar onze gastvrouw, mevrouw
Powers, heeft mij toch gezegd, dat u het is
geweest, dien ik van morgen een voorstel
ling heb zien geven, waarbij u de wonder
lijkste kunsten op schaatsen vertoonde.
Ja, vanmorgen heb ik wat kunstrijden
laten zien, om een ander, die op het pro
gramma stond maar verhinderd was, te
vervangen. De man had zijn knie gekneusd
en ik ben toen voor hem ingevallen. Ilij zou
op stelten schaatsen hebben gereden.
Dat was toch, wel ongelukkig en het
spijt me dat ik het niet heb gezien. Maar
we hebben allen uw prestatie ten zeerste
bewonderd, liet zij er vriendelijk op volgen.
U geeft hier les in het schaatsenrijden, niet
waar?
Ja.
En heeft u veel leerlingen.
Een heeleboel.
Dant ontmoet u zeker zeer veel inte
ressante menschen. Vermoedelijk geeft u
wel les aan allerlei gasten, heeren, dames
en kinderen. En blijft u den lieelcn winter
hier?
Ja.
Maar in den zomer, ging Sheila op de
allerinnemendste wijze voort, wat gaat u
dan doen, wanneer er geen gelegenheid
meer bestaat om schaatsen te rijden.
De voormalige koopman, wicn den vori
gen zomer nog zijn voormalige kantoorjuf
frouw bundels brieven ter onderteekening
had gebracht, die zijn bevelen had af te
wachten, en haar weekloon in een enveloppe
in ontvangst nam, antwoordde heel gedwee:
In den zomer doe ik aan tennis.
Als beroep, niet? U geeft dan toch les?
Ja.
Wat een pracht van een werkkring!
verklaarde Sheila, terwijl er een duivelsch
plezier uit haar blikken sprak. Wat moet
dat een gezonde levenswijze zijn.
Ja.
Een oogenblik stilte. Het brandde Sheila
op dc lippen hem te vragen:
Maar waaróm leidt u zoo'n gezond le
ven? Het kan me, goed beschouwd, vol
strekt niet schelen of u dood of levend is
Maar waarom leeft u op deze wijze? Hoe
staat het rnet uw oom en de zaak van de
firma Mackenzie en Moss?
Zij kreeg het gevoel alsof heel de stik-
hcete zaal was gevuld met geesten, de
geesten van Mackenzie en Moss, van den
Ouden Kei, van den boodschaplooper Har-
ris. de hecle Londensche politiemacht, Scot
land Yard incluis. In overdrachtelijkcn zin
krioelde het cr van parelsnoeren, weer
klonken alom alarmseinen, zwermde het
cr van ontvangstbewijzen en brandkasten.
Van alle kanten weerklonken er in haar
fantasie telefoonschellen, bevelen, onuitge
sproken vragen en wat niet al! Maar ter
wijl zij zich afvroeg, wat hij hier deed
moest hij er nieuwsgierig naar zijn, wat zij
hier deed. Laat hem nieuwsgierig zijn,
dacht Sheila met een uitdagend gevoel
Opgewekt ging zij voort:
Ik kan me zoo voorstellen, dat u altijd
buitenshuis in de zon toeft, voortdurend in
beweging en uw krachten oefenend. Dat is
toch heel wat beter dan zich binnenshuis
te verkniezen! En daarop liet Shcila een
paar woorden volgen, waarover ze berouw
gevoelde zoodra ze had gesproken. Maar ze
waren over haar lippen vóór zij het zelf
goed wist:
Wel zoo aangenaam b.v. dan in een
vunzig kantoor te Londen.
Veel aangenamer, beaamde Farquhar
vriendelijk, terwijl hij inwendig vloekte.
En is u dat reeds lang doende?
Sedert eind Augustus of begin Sep
tember.
Nu, dat is nog niet erg lang, vindt u
niet? merkte Sheila op, terwijl er voor haar
ecuwen lagen tusschen dien tijd en dit
oogenblik.
Inderdaad, men kan dit niet lang
hcetcn.
Weer een oogenblik stilte, dat dreigde
een einde te maken aan dit gesprek, waar
bij de vrouw als aanvallende partij optrad.
Sheila voorkwam dit door te zeggen:
Nu, ik zou niet gedacht hebben, dat
hier in den zomer zooveel gasten zouden
zijn om aan een tennisleeraar druk werk
te bezorgen!
Maar ik ben hier niet in den zomer
geweest. Ik was in den nazomer in Frank
rijk, verklaarde hij kortweg. (Heeft men
geen afdoende reden om anders te hande
len, waarom dan maar niet rondweg voor
de geheele waarheid uit te komen? Er zul
len wel niet heel veel menschen zijn, die
haar zullen gelooven wanneer zij haar
hooren. Waarschijnlijk omdat de waarheid
hun slechts zelden wordt gegeven). Ik ver
bleef toen in Bretagne, bij den graaf. Later,
ging hij voort, steeds alsof hij met een
vreemde sprak, die zich interesseerde voor
deze werkkring ten dienste van de weelde,
heb ik nog eenigen tijd aan de Riviera
doorgebracht.
2 {Wordt vervolgd^
