crioterrrcri isy
UTF:STR:17 Tehl'iS
ST. EMILION p. f I. f 1.40 p. anker f 56.-
DE P.E.N. IN ONS LAND BIJEEN
A. H. VAN NIEUWKERK N.V.
WELKOMSTREDE Dr. P. C.
BOUTENS
Galsworthy spreekt uitermate
lovend over Nederland
OPZETTELIJK ONJUIST
INLICHTEN
Havik 41 - Tel. 292
HET GEVAARLIJKE KAMERSCHIETEN
Beekensteinschelaan Beekstraat Tel. 543
Complete Meubileering
HUMORHOEKJE
„Wij hebben genoeg van leugen,
vervalsching en namaak"
's G r a v e n b a g e, 22 Juni. Na een bc-
groctingsavond in Pulchri Studio, waar de
deelnemers aan het internationale P. E. X
congres gisteren zijn ontvangen door bet
congres-comité, i6 het P. E. N. congres he
denochtend in de met vlaggen van alle
deelnemende naties versierde ridderzaal
geopend met het zingen van het "Wilhelmus
door het Volkszangkoor onder leiding van
Arnold Spoel.
Daarna hield de minister-president, mi
nister van Binnenlandsche Zaken en Land
bouw jhr. mr. Ruyc de Beeren-
brouck een rede. waarin hij eerst in het
Nederlandsch, daarna in het Fransch de
gasten namens de regeering welkom heette,
daarbij in het bijzonder den nadruk leggen
de op de taak die de P. E. N. clubs zich
hebben gesteld, n.l de bevordering der in
ternationale goede verstandhouding en den
vrede, waartoe het werk van schrijvers en
dichters een machtig middel kan zijn.
Rede dr. P. C. Boatens.
Dr. P. C. Boutens noemde het een hijzon
der genoegen cn een bijna met verlangen
verbeide plicht het 9e congres van onze
P. E. N. club eindelijk eens in Nederland
hartelijk welkom te mogen heften. Wat ons
in de bijeenkomsten van onze verceniging
steeds weer het meest verrukte en in geest
drift bracht, was niet zoozeer de pracht der
feestelijke ontvangst maar veel meer de
eenvoudige, eensgezinde, vroolijke harte
lijkheid waarmee men nooit moede werd
nieuwe kennismaking aan te knoopen en
oude te vernieuwen. Dat gij ook thans weer
in zoo groot aantal aan onze uitnoodiging
gehoor hebt willen geven, is voor mij het
duidelijke bewijs hoezeer terecht ik eenige
weken geleden in Parij6 onvoorwaardelijk
de veronderstelling bestreed van een daar
bij het congres vooraanstaanden Fransch-
man, die zich in een gesprek met mij Jiet
ontvallen, dat de P. E N. club zijn tijd ge-
bad heeft, zijn plicht heeft gedaan en nu
gaan kan. Thans is de tijd gekomen, ver
zekerde men mij, voor de zuivere vakver-
eenigingen, die in ieder land duizenden cn
duizenden leden moeten tellen opdat men
ten slotte, als al die verecnigingen zich in
ternationaal aaneensluiten, den uitgevers
van tijdschriften en couranten zijn eischen
kan afdwingen onder eventueele bedreiging
met de algemeene staking!
Ik heb geantwoord, dat wij rustig de
resultaten van dit streven zullen afwach
ten. M. i. is men thans met zulke pogingen
op den verkeerden weg. Juist omdat de
letterkundige arbeid in het bijzonder een
geestelijke is, laat hij zich niet zoo gemak
kelijk aan banden leggen. Het is onze over
tuiging. dat wij in ie eerste plaats dienaren
van den geest zijn en dat de geest juist dat
ongrijpbare is, dat zich niet laat inechani-
seeren. rationaliseeren, nivellecron.
De maatschappelijke positie van den kun
stenaar in het algemeen cn niet het minst
in de literatuur, 16 in den laatsten tijd tot
een steeds meer vereenzaamde geworden.
Honderdduizenden medearbeiders op het
gebied der schoonheid zijn ons door een
brutale, onbezonnen toegepaste techniek op
onvervangbare wijze ontvallen Dat heeft
den band met de maatschappij voor ons
veel losser gemaakt. Het goddelijke werk
tuig. dat wij allen van de natuur hebben
meegekregen, de edele, kunstzinnige men-
schenhand heeft men mcedoogenloos «stel
selmatige gemechaniseerd en eindelijk voor
mensebwaardige bezigheid verlamd en
door de machine vervangen. Het behoorde
eigenlijk een bron van vreugde te zijn, dat de
machine ons van veel onwaardigen arbeid
ontlast, opdat wij tijd zouden winnen om op
een hooger plan edelen arbeid te verrich
ten. Ik vlei mij nog altijd met de hoop, dat
zulk een oplossing in de toekomst onvoor-
waard lijk moet gevonden worden, want de
mensc1 beid kan zich nooit met het min
dere tevreden 6tellen. Doch de tegenwoor
dige toestand, waarin men zich met een
haast, dje zijn doel mist, gestort heeft,
tracht men met even overijlde maatregelen
te verbeteren. Het 16 zonneklaar, dat al die
beperkte locale of nationale pogingen het
overal heerschende kwaad slechts kunnen
verergeren.
Slechts die internationale maatregelen
zouden tot resultaten kunnen leiden, die
eerlijk door alle volken getroffen werdeD
met het doel wereld cn cultuur in stand te
houden. Want zoover is het gekomen, dat
is het juist, wat noodig is.
De taak schijnt voorshands ver boven de
krachten van den altijd bezigen politicus
uit te gaan. Intueschen zelfs de politici be
ginnen, geloof ik, er zich rekenschap van
te geven, dat de geheele menschhcid streeft
naar iets ongekends, iets fonkelnieuws. Wij
willen niet meer aan een bepaalden oorlog
een eind maken; wij willen niet meer een
zoogenaamden vrede voor eenige jaren po
litiek gewaarborgd zien, wij willen iets dat
op aarde nog nooit bestaan heeft dan mis
schien in het Kerstlied der engelen. Wij
willen bewust cn zeker vrede op aarde
eer wij daartoe door een intersideralen oor
log gedwongen worden. Hier begint voor
ons, schrijvers, dichters, scheppers van
schoonheid een bijna oneindige taak. Wij die
de religie der schoonheid belijden, die we
ten dat alles wegzinkt cn vergaat en dat
slechts de schoonheid eeuwig onstoorbaar
zich handhaaft, wij zijn met de mensch
hcid overeengekomen, dat wij den vrede
willen. Wij weten, dal alle duurzame bezit
der menschhcid slechts de vrucht is van
onuitputtelijk geduld, eindeloozc moeite,
onvoorwaardelijke overgave. Juist ais die
naren der eeuwige schoonheid ziin wij mis
schien de eenigen. die het onontbeerlijke
uithoudingsvermogen bezitten. Waar de
een valt zal de aDder der. arbeid overne
men. Wij hebben genoeg van leugen, ver
valsching en namaak. Als de vrede een zui
ver kunstwerk moet worden onze kunst
moge groot of klein zijn. kunst en leugen
gaan niet samen.
Toen na den wereldoorlog de onvergete
lijke oproep uit Engeland tot ons kwam dat
bet nu de tijd was voor alle schrijvers en
dichters der wereld om zich tot cên bond
te vereenigen, hebben wij onmiddellijk ge
voeld, dat men zich tot ons al6 nationalis
ten zoowel als tot ons als internationalisten
wendde Geen beroep ter wereld is tegelijk
zoo nationaal en zoo internationaal georien-
terd als het onze.
Wij kunnen bet weten, dat bet goede, ceT-
h'ike internationalisme slechts tusschen ge
lijkwaardige nationaliteiten bestaat en du
ren kan. En onze vaste geestelijke 6aaon
gebondenheid geeft devvereld een voorbeeld
als geen ander. Daarop wilde ik hier in de
eerste plaats den nadruk leggen.
Wij zijn voortdurend bezig het interna
tionale njk des geestcs en der schoonheid
te stichten cn te vormen juist als de oude
Hollanders dit. ons land uit het slib der
zee hebben opgebouwd en gevormd. Wij zijn
nog aan bet begin en wie het tot grootheid
en heerlijkheid zal voeren kunnen wij niet
profeteeren. De regcerineen en de rege
ringsvormen in de wereldliteratuur wis
selen voortdurend. Nu eens 16 er een oligar
chische republiek, dan weer verschijnt een
prins, een koning, ja zelfs een keizer. Of
er zich thans in ons midden een ophoudt
kunnen wij ook niet uitmaken, want onze
vorsten reizen altijd incognito.
Rede Galsworthy.
De heer Galsworthy sprak daarna als
volgt*.
Ik weet, dat ik namens ons allen spreek
als ik zeg, dat het ons verheugt in dit
zeer groote, kleine land hijeen te zijn. Er is
misschien in de geheele wereld geen land,
dat, door zijn geschiedenis en het kankter
van zijn volk, per vierkanten centimeter
zooveel eerbied afdwingt als Nederland.
Als God de wereld schiep, beeft de mensch
Nederland gemaakt en wie zal zeggen, ge
zien do moeilijkheden en de resultaten,
welk van de twee het best geslaagd is?
In elk geval zijn wij, vm de P.E.N„ hier
vergaderd, omdat de wereld tegenwoordig
veel te wenschen- overlaat en Nederland,
zoover wij kunnen waarnemen, practisch
niets, behalve de vermoeiende massa's ver
heerlijkt stof, die den naam dragen van
hergen,
In een tijd waarin het streven -algemeen
is gericht op standaardisatie en nivellee
ring van vormen is het verfnsschend in
een land te zijn, dat zijn sfeer en waardig
heid heeft behouden, zooals een man zijn
ziel behoorde te bewaren wat hij even
wel niet dikwijls doet. De stoere individua
liteit van Holland is als een eiland in de
wassende zee van co6mopolitisme.
Gij zoudt misschien denken, dat dit
zware woorden zijn voor een lid van deze
vereeniging. Maar het is zeer nadrukkelijk
door nationalisme en liefde voor het va
derland, dat wij, leden van de P.E.N. het
ideaal van internationale saamhoorigbeid
zoeken te venvezenlijken. Door de liefde,
die wij alleen gevoelen voor ons eigen land
begrijpen wij, trachten wij althans te be
grijpen de liefde, die anderen voor het
hunne moeten koesteren. Dat is de scha
kel tusschen ons allen.
Dit negende congres ziet onze verceniging
hechter aaneengesloten dan ooit. Ik wil
hier niet uitweiden over ons doel, over het
werk, dat wij zullen doen of over de deug
den, die wij ongetwijfeld hebben. Huldiging
blijve liever bewaard voor den feestmaal
tijd, waar wij stellig wel in verscheidene
talen zullen worden geprezen door een do
zijn of twee sprekers, allen welsprekender
dan ik.
Laat mij liever een voorbeeld van kort
heid geven, dat tenminste moge dienen als
apéritif voor een feest van woorden. Laat
mij dan slechts zeggen, dat wij in deze we
reldberoemde staat de ideale vergader
plaats vinden voor schrijvers, die de inter
nationale uitwisseling van literatuur willen
bevorderen, het saamhoorigheidsgcvocl tus
schen de volken willen aankweeken en wie
de vrede en bet geluk der wereld ter harte
gaan. Of wjj schrijvers rnaar droomen als
wij denken over de vergrooting van de lite-
riïro kennis en over het opruimen van de
scheidsmuren van misverstand tusschen de
volken, weet ik niet. Maar droomen is de
poëzie van het leven en men moet het ons
vergeven al6 wij er een weinig aan toege
ven. De grootste dichter van alle tijden
heeft gezegd:
„We are such stuff as drcanos are
made of
And our little life is rounded with
•a sleep."
Zeker is het goed. dat wij werken, ieder
op zijn wijze, opdat de mcnschclijke droom
gelukkig zij cn niet bestookt door nacht
merries. Hoe dan ook, \oor ons van de
P.E.N. is het zaak de oogen vast gericht te
houden op de zon van internationale goede
verstandhouding en niet tc dulden, dat de
laaghangende wolken ons te zeer neerdruk
ken.
En nu dank ik u, uit naam van al de
P.E.N.-clubs, die hier vertegenwoordigd zijn,
en in u deze stad cn dit land, voor de
warme cn hartelijke ontvangst, die gij ons
bereidt.
De groei van de federatie.
Het P.E.N.-congres heeft in zijn middag
bijeenkomst allereerst den groei van dc
Federatie vastgesteld. Medegedeeld werd,
dat er op het oogcnblik 45 groepen bestaan,
met 3 nieuwe groepen, te weten: in
Duitschland, Australië en Zwitserland.
Dr. Eduard Korradi, Zwit6erscb gedele
geerde, vergeleek in een toespraak de pen-
clubs met zoovele traits d'union tusschen
de verechillende landen, waardoor de cu'-
tuur internationaal goed wordt, omdat door
middel van de P.E.N.-clubs de litteratuur
der verschillende landen internationale be
kendheid gaat gemeten.
Onder leiding van den lieer Créraieux, of
ficieel gedelegeerde van Frankrijk, werden
daarna de voorgestelde statuten in discus
«ie gebracht. Vooral art, 3 was het middel
punt der belangstelling en daar de oor
spronkelijk voorgestelde tekst veel moeilijk
heden in de redactie opleverde, ontspon
zich een debat, waaraan Tsjechen, Fran-
«chen. maar vooral de Belgen August Ver-
weller. Emanuel de Bom cn Louis Piérard
deelnamen.
Het bleek, dat Vooral bezwaar werd ge
maakt tegen bet feit, dat in dit ontworpen
artikel niet duidelijk genoeg uitkwam of in
derdaad verschillende Penclube, elk een be
paalde cultuurrichting vertegenwoordigen
de, naast elkander kunnen voortbestaan in
ons land.
Echter werd door een onderlinge 6amen
spreking tusschen de partijen in debat over
cen6temming verkregen. Do rest van de
voorgestelde 6tatuten zou DiDsdag verder
besproken worden.
Galavoorstelling in Seinpost.
Het congres is des namiddags in den
Dierentuin ontvangen door het gemeentebe
stuur. De burgemeester, jhr. mr. dr. L. II
N. Bosch ridder van Rosenthal heeft daar
bij een begroetingsrede uitgesproken.
Namens dc congressisten dankte de heer
Life. Durtain. De receptie wefd bijgewoonl
namens bet gemeentebestuur, door den bur
gemeester, de wethouders v. d. Meulen, de
Wilde en Drees cn den gemeente-secreta
ris mr. dr. ter Pelkwijk.
In Seinpost werd een galavoorstelling ge
geven, waar Raden Mas Jodjana Javaan-
sche dansen uitvoerde. Het Schouwtooneel
gaf een uitvoering van „Op Hoop van Ze
gen", met Esther de Boer van Rijk als
Kniertje. Voorte werd ten tooneele gebracht
„dc Bruiloft van Kloris en Roosje", gedicht
door Melis Stoker met Herman Roelvink
als Thoma6vaer en Top van RijnNaef als
PicterneL
Na afloop ontving de regccring de con
gressisten in het Seinpost-paviljoen. Aan
vvezig waren daar de ministers Ruys, De
Geer en Deckers. De minister van onder
wijs, kunsten en wetenschappen was verte
genwoordigd door den beer P. Visser, chei
bij zijn departement. Voort6 waren aan
wezig dc commissaris van de Koningin jhr
mr. van Karnebeek en de burgemeestej mr
Bosch Ridder van RosenthaL
VOOR EEN POOSJE OPGEBORGEN.
Een opeenstapeling van mis
drijven.
Voor het gerechtshof te Leeuwarden is be
handeld de zaak: tegen W. H. H., 26 jaar, ar
beider tc Bargcr Compascuum, die door de
jechtbank te Assen wegens het voortgezet
misdrijf van vernieling, poging tot doodslag
en huisvredebreuk en voorts wegens ver
krachting werd veroordeeld tot tien jaar ge
vangenisstraf onder aftrek van de voorloo-
pige hechtenis tot 6 Maart 1931. Hij verniel
de in den nacht van op 8 December 1930
in de woning van Ebbo Bos aldaar een glas
ruit, schoot vervolgens door een raam van
een vertrek, waarin Bos en echtgenoote G.
J. J-Ierri en een meisje zich bevonden een
schot hagel en vervolgens uit een revolver
eenige scherpe patronen, drong daarna de
worung binnen en maakte zich schuldig
aar. verkrachting.
Het O. M. eischte vijftien jaar gevange
nisstraf.
OPHEFFING TRAMLIJN.
N nnspeetOldebroek—Zwolle.
Naar wij vernemen ligt bet in de bedoe
ling van de directie der Nederlandsche
Spoorwegen orn met ingang van 1 Septem
ber a.s. den dienst op de tramlijn Xunspeet
OldebroekZwolle met zijtak van Wezep
via dc Zande naar Kampen, slop 1e zetten,
om na bekomen goedkeuring van den mi
nister van waterstaat de geheele lijn te
doen vervallen. Reeds smds 1918 was de
dienst op deze weinig rendabele lijnen op
Zondag stop gezet
Het betrokken personeel, ongeveer veer
lig man, zal dan naar andere lijnen moe
ten worden overgeplaatst
Het plan bestaat, om in de behoefte van
het vervoer voor de aan deze lijn liggende
plaatsen Doornspijk, Elburg, Oldebroek en
Wezep, voor zoover dit niet over dc hoofd
lijnen kan plaats vinden, tc doen voorzien
door autobussen en vrachtauto's van de Al
gemeene Transport-onderneming, het doch
terbedrijf van de Nederlandsche Spoorwe
gen.
Van een controleur van den arbeid
'sCravenliage, 22 Juni. II. H. M.,
bakker, wonende ie Velsen, kreeg op een
Zondagochtend bezoek van een controleur
van den Arbeid, die hem vroeg, of zijn
knecht M. daar dien ochtend gewerkt had.
Hierop antwoordde de bakkersp itroon ont
kennend. Het bleek evenwel, dat de con
troleur opzettelijk onjuist was ingelicht. De
rechtbank te Haarlem veroordeelde M. lot
7 dagen hechtenis ter zake van „als hoofd
van een onderneming niet aan de bevoegde
ambtenaren de verlmgde inlichtingen ge
ven omtrent zaken en feiten, de naleving
van de arbeidswet 1919 betreffende, ge
pleegd bij tweede herhaling binnen 2 jaar,
nadat de laatste veroordecling onherroepe
lijk is geworden."
In deze zaak heeft heden dc Ilooge Raad
arrest gewezen cn overwogen:
dat volgens de bewezenverklaring de in
lichtingen. hier van requirint verlangd, zijn
in den vorm van één h<va gestelde vraag,
t.w. of zijn knecht M, van hem, requirant
opdracht had gekregen om dien bewusten
Zondagochtend in de bakkerij van zijn on
derneming arbeid te verrichten; dat zulk
een vraag met ji of neen kon worden be
antwoord en de rechtbank kennelijk van
oordeel is, dat requirant alleen dAarom zicb
overtreding van art. 79 der arbeidswet 1919
heeft schuldig gemaakt, omdat hij de hem
gestelde vriag ontkennend in plaats van
bevestigend heeft geantwoord;
dat deze opvatting echter, volgens welke
het van een nader onderzoek naar de juist
heid van het gegeven antwoord zou afhan
gen of de ondervraagde al of niet weiger
achtig zou zijn geweest de verlingdc in
lichtingen te geven, niet juist kan zijn;
dat zich ongetwijfeld gevallen kunnen
voordoen, waarin op het verzoek om inljch-
tingen met niet ter zake doende mededee-
lingen of met kennelijke uitvluchten wordt
geantwoord, in welke gevallen toepasselijk
heid vn art 79 zeker niet is uitgesloten,
doch zulk6 niet het geval is, wanneer een
pertinent gestelde vraag onomwonden in
den één of mderen zin wordt beantwoord,
terwijl dan later zou blijken, dat het ant
woord niet naar waarheid is gegeven;
dat een andere opvatting zou medebren
gen, dat ook het niet opzettelijk verstrek
ken van onjuiste inlichtingen onder het
artikel zou vallen en in elk geval het door
de rcchtbink toegepaste crctorium in de
wet niet tot uitdrukking is gekomen;
dat hiertegen niet kan worden aange
voerd, dat, nu het minder strafwaardige
wél en het meer strafbare het opzette
lijk geven van onjuiste inlichtingen niet
strafbaar zou zijn, dat immers deze laatste
vorm, in overeenstemming met hetgeen bij
verschillende andere wetten is bepiald, als
misdrijf zou worden aangemerkt, doch de
wetgever dan zeer zeker zou hebben na
te gaan of hoofden of bestuurders wel op
straffe van zich aan misdrijf schuldig te
maken, zou moeten worden verplicht zich
zelf te bezwaren;
dat, nu de wetgever dit laatste niet heeft
gedaan, zulks een reden te meer is, om
den opzettelijken vorra van bedoeld delict
niet onder het bereik vin meergenoemd
art. 79 te brengen.
Op dezen grond heeft de Hooge Raad het
vonni6 vernietigd en requirant van alle
rechtsvervolging ontslagen.
PRIMA ADVOCAAT,
BOERENMEISJES,
BOERENJONGENS
VOORBURGH,
MASSA's SCHILLETJE
alsmede de bekende „OUDE KLARE"
merk nOawc Du ijs" I 3.25 per Liter.
Verkrijgbaar L d. Slijterij in Gedistilleerd
vpgevoerd tot 72 en 79 K.M.
Onvoorzichtigheid weer de
oorzaak
In Zuid-Lirnburg bestaat nog immer het
eigenaardige gebruik van kamerschieten.
Deze kamers zijn stevige ijzeren potten, van
allerlei grootte (al naar den daver die
wordt gewenscht), welke met buskruit wor
den gevuld en met leem afgesloten. Op een
gegeven moment worden ze, door ontste
king van een lont, tot ontploffing gebracht.
Folkloristen zien in dit gebruik, dat nu als
een uiting van vreugde en eerbetoon geldt,
een overblijfsel van een of ander oud hei-
densch gebruik, van dacmonen-verdrljving,
van het zuiveren der luchten, getroubleerd
door booze geesten. De folklorist D. J. van
der Ven vertelt uitvoerig erover in zijn
werk „Van vrijen en trouwen in boeren
land" en wlj6t op hot typische hevige kame-»
ren in Noortrek, wanneer de oudo schuts-
boom neergelaten is cn de nieuwe nog niet
geplant.
In ieder geval wordt er in Zuid-Limburg
nog flink „gekamerd". o. a. bij feesten der
„Joonkheid", bij processies en andere vie
ringen. Dezer dagen geschiedde, zooals wij
reeds meldden, weer een doodelijk ongeluk
ermee bij het trekken der processie te
Margraten. Een vijftigjarig man. die steeds
de kamers bad „afgelaten", werd door een
stuk ijzer in de borst getroffen en overleed
spoedig. Zelfs een dertig meter verder ge-
legpn gebouw had iets te lijden.
Dit tragische ongeluk vestigt weer eens
de aandacht zoo lezen we in het Hbld.
op het gevaarlijke kamerschieten. Het ver
melde boek noemt ernstige ongelukken op
uit den laatsten tijd. In het gehucht Hagel-
stein verloor iemand door een ontploffing
zijn eenig kind. Op Heijcnrand moet een
huis in de lucht zijn gevlogen erdoor. In
1926 kwam te Gulpen een jonge man om
het leyen.
Natuurlijk zijn onvoorzichtigheid en on
kunde veelal oorzaak van ongevallen en on
gelukken. Zoo zou het doodelijk ongeluk te
Gulpen veroorzaakt zijn, doordat jongelui
bij deze vaatjes buskruit sigaretten zaten
te rooken. Men laat do gevaarlijke potten
ook wel eens onbeheerd langs de wegen
staan. Toch weet de boerenbevolking wel,
dat aan het aflaten van kamers risico ver
honden blijft. Men heeft dan ook specialis
ten voor dit eigenaardige werkje, menschen
die van verre gehaald worden, om het pri
mitieve geschut te bedienen. Niettemin blij
ven ongelukken niet uit. Het omgaan met
kamers kan men dan ook een der allerge
vaarlijkste beroepen noemen. Wanneer
iemand eens de moeite wilde doen om een
statistiek op te maken van bet aantal be
trokkenen en diensten, zou men een risico-
percentage eruit kunnen concludeeren, het
geen dat van mijnwerkers cn zeevlsschers
verre overtreft.
TEGEN DE GEVANGENHOUDING VAN
DIENSTWEIGERAARS.
Zondag heeft te 's-Gravenhage een lan
delijke protestdemonstratie plaats gehad
tegen de gevangenhouding van dienstwei
geraars Na een vergadering werd een op
tocht gehouden. De stoet van een paar hon
derd demonstranten voerden opschriften
mede waarvan er eenige wegens den in
houd door de politie in beslag werden ge
nomen.
MOTORRIJDER RIJDT VIER KINDEREN
IN EEN SLOOT.
Valkens waard, 21 Juni. Vanmiddag
om 5 uur reed op den hoek van do Haven
straat een motorrijder uit Eindhoven vier
kinderen van den heer H. van Lieshout
aan, die allen in een moddersloot langs den
weg terecht kwamen. Een van do kindoren
werd tamelijk ernstig door prikkeldraad
verwond. De kinderen werden in een nabij
gelegen woning binnen gebracht.
(Mndgni.)
Clubmeubelen worden in alle gewenschte bekleeding geleverd.
Manlief, na een wanhopige zoekpartij: „Meisje, heb jij
ook ergens opze pas gezien?"
Vrouw: „O, dat is in orde beste, die is veilig. Ik heb hem
onder in de groote kofier gepakt-"
f Passing Showj.
