Aniersfoorisch Dzighlad
,,L'HIRONDELLE"
Forma Natura
Schoenen en Sandalen
Ideale Wandelschoenen
N. Hogenbirk
ONTSPANNING
GEVAREN VAN DEN ZOMER
DE TAXI
ALS DE SPEELDUIVEL LOKT
MODELLEN BOEKJE GRATIS.
SCHOENHANDEL
v.h. fa. JAC. KROES
LANGESTRAAT 78 TEL. 351
DAMES-MODEMAGAZIJN
18 LANGESTRAAT
Rokjes - Pullooers
Wollen Manteltjes
Reis- en Regenmantels
j Rad-artikelen
I Strand-Pyama's
Wollen en Raffia Barets
door
H. G. Cannegieter.
Op school, in kantoor en werkplaats ziet
men reikhalzend uit naar vacantie. Menig
een is er dringend aan toe. De laatste lood
jes wegen het zwaarst.
Vacantie zal de ontspanning brengen,
welke als reactie op inspanning voor het
levensbehoud noodig is. De boog kan niet
altijd gespannen zijn. Maar zal ieder, die
straks vacantie neemt, den boog ook waar
lijk ontspannen? Of zal hij zijn inspanning
voortzetten, en haar alleen op andere doel
einden richten?
Het wezen van de ontspanning is nog niet
algemeen bekend. Velen verstaan onder dit
woord iets, wat meer op inspanning gelijkt.
Toch is de zin van het begrip uit de bena
ming duidelijk te lezen Het beeld van den
boog laat geen twijfel over.
Men spaart den boog niet-, door, wanneer
men gewend is op valken te schieten, voor
de afwisseling thans zijn pijl op een kraai
te richten. Men moet den boog opbergen,
zoodat de pees slap neerhangt. Dan is de
boog eerst in den toestand van rust.
Ontspanning lijkt zoo gemakkelijk. En
toch is zij moeilijker te leeren dan inspan
ning. Dit v/eten zij, die zich bezighouden
met lichaamscultuur.
De leek ziet de bewonderenswaardigste
prestaties van den gymnast in zware toe
ren, waarbij de spieren opzwellen van
krachtsbetoon. Maar dc gymnast zelf er
vaart dagelijks, dat er nog zwaarder toeren
bestaan en bewondert het meest den turner,
wien het gelukt, zijn spieren volmaakt te
ontspannen, zoodat alle veerkracht er uit
geweken schijnt en zij neerliggen als wollen
draadjes, die een kind wegblaast.
Leven is rhythme en de grootste kracht
ontwikkelt de mensch, die de wetten van
het rhythme beheerscht Die vloed kan
doen volgen door eb en duister dbor licht.
Hoe dieper de slaap, te helderder het wa
ken. Hoe grooter de dorst, te verkwikken
der de lafenis. Zal men de sterkste inspan
ning kunnen verdragen, dan moet de ont
spanning, wélke haar afwisselt, volledig
zijn.
Ontspannen is: de spanning wegnemen.
Het beeld van den boog is verouderd, om
dat niemand met zoo'n werktuig moer
schiet Maar ook de vioolspeler levert een
duidelijke illustratie. Voordat hij het con
cert begint, spant hij de snaren. Hoeveel
verschillende liederen hij speelt, hoe zijn
repertoire afwisselt, één ding blijft ten alle
tijde gelijk: de snaren moeten gespannen
zijn. Ontspant hij de snaren, er is geen mu
ziek meer mogelijk.
Het wegnemen van spanning is het weg
nemen van actie. Afwisseling van actie is
een aantrekkelijk en noodzakelijk iets en
wie zijn vacantie aan verandering van be
zigheden besteedt, doet reeds een heilzaam
werk voor het welzijn van lichaam en
geest. Maar deze verpoozing is geen ont
spanning.
Men kan geen zes weken aaneen aan ont
spanning besteden; voor de meeston is het
reeds onmogelijk, dit een week vol te hou
den. Ontspanning is als een rhythmi9ch«
functie iets regelmatig terugkeerends; zij
moet wekelijks, dagelijks zelfs haar plaats
krijgen in ons levenssysteem
Het leven van den modernen mensch is
vol spanning. Steeds trekken twee polen
ons wederzijds aan. Het vóór en het tegpn
doen beide een beroep op ons. Plicht en ge
not strijden om den voorrang. Tegenstrij
dige belangen nemen ons in beslag. Ons ge
voelsleven richt zich naar verschillende
kanten en wanneer het den één bevoor
recht, doet het den ander te kort. Var:
weerskanten trekt men ons aan den arm,
om onz* aandacht voor zijn bizondere zaak
op te cischen. Het verleden staat op tegen
het heden; het vleesch tegen den geest.
Verstand en gevoel strijden tegen elkaar
om de heerschappij over onze persoonlijk
heid en in dezen strijd rukken zij ons uit
een.
Wat moeten wij gelooven van dc zich op
dringende wereldbeschouwingen; welk in
zicht in den economischen toestand is het
ware; wie heeft gelijk in do kunst, in de
politiek?
Zoo staan al onze snaren gespannen en 't
is geen wonder, dat er onder al dit strakke
rukken en trekken eens een snaar breekt.
Dit te voorkomen, is het doel van ontspan
ning.
Ontspannen isde spanning wegnemen.
Welbewust, door een methodische daad.
Ontspanning is een kunst, waarin sommi
gen van nature begaafd ziin. maar die an
deren met moeite hebben te leeren.
Van Napoleon vertelt men, dat hij, als hij
bij het te bed gaan zijn kleeren over den
stoel hing, tegelijk daar mee ook al zijn
strategische puzzles en diplomatieke pro
blemen afgespte. Wie onzer doet hem dit
na?
Dit is de taak, welke do vacantie ons
stelt. Maar niet alleen de vacantie. Wie zich
niet aanwent, om gelijk Napoleon eiken
dag de snaren van lichaam en geest terug
te draaien, zoodat zij slap neerhangen en
zelfs de grootste musicus er geen geluid
meer uit krijgt, zal het in deh levensstrijd
aüeggcn.
MEDISCHE KRONIEK
door
Dr. L. BONNIN.
Juist gedurende de heete zomermaanden,
die in het algemeen als „gezond" gelden,
treedt vaak een ziekte op, die gevaarlijke
gevolgen met zich mee kan sleepen. Be
doeld worden hiermee de verschillende
soorten van Darmcatarrh, die vaak slechts
al6 „zomor-diarrhee" betiteld worden.
Wanneer men het ontstaan nagaat, komt
men vaak tot de conclusie dat het snel
drinken van een koele drank deze onaan
gename kwaal heeft veroorzaakt. Van be
lang is het voorts te weten of de drank uit
bestanddeelen bestaat, die den groei der
darmbacteriën helpen bevorderen, waarvan
bekend is dat zij in den zomer toch reeds
beter gedijen dan in het koude jaargetijde.
Uit de ontwikkeling van deze bacteriën
spruit het gevaar voort dat zich spoedig
ontstekingen voordoen.
Gewoonlijk maakt men onderscheid tus-
schcn acute en chronische darmcatarrh. De
laatste, die vaak jaren duurt, heeft natuur
lijk niets met den zomertijd te maken, onze
bespreking geldt dan ook alleen voor ge
vallen van acute darmcatarrh, die gewoon
lijk in den dikken darm zetelt.
Zij treedt vooral op na het gebruik van
onrijp ooft, jonge groenten, bedorven
voedingsmiddelen, slecht gereinigd water,
enz. In dc meeste gevallen gaat het slechts
om een overlading van don dikken darm,
waarin zoo'n overvloed van spijzen is toe
gevoegd dat de gewone spijsverteringssap
pen niet in staat zijn de aanwezige voe
dingsmiddelen regelmatig te verwerken
Doch onmiddellijk dient te worden opge
merkt, dat sommigo menschen niet tegen
spijzen kunnen, die bij anderen niet de
minste stoornis verwekken, zoodat men
zich moeilijk aan bepaalde voorschriften
kan houden. Als regel kan men echter aan
nemen, dat darmcatarrh 6lcchta het gevolg
is van hot gebruik van ongewone voedings
middelen, waardoor ook andere ziektever
schijnselen worden veroorzaakt. Ook plot
selinge afkoeling kan het ontstaan van
darmcatarrh ten gevolge hebben.
Bijzonder ontvankelijk voor darmcatarrh
zijn in de zomermaanden dc zuigelingen,
daar de melk bij hooge temperatuur zeer
snel bederft en de daarbij ontstane stoffen
op de reeds gevoelige darmslijmhuid der
zuigelingen geweldige verwoestingen aan
kunnen richten.
Voorts komt het vaak voor, dat een zo-
mercatarrh voortvloeit uit de nawerking
van een verbrande huid, alhoewel zij in dit
geval te wijten is aan een storing van den
bloedsomloop.
Ondanks de groote verscheidenheid der
oorzaken kan men ten slotte toch alles
weer terugbrengen tot do bacteriën, die de
ziekte doen ontstaan. Het behoort echter
tot de groote moeilijkheden na te gaan, wel
ke van deze bacteriën nu \Vcrkelijk schade
lijk zijn, daar ook de gezonde mensch in
zijn darmen vele van deze klpine levende
wezentjes herbergt. De dokter zal dan ook
in den zomer, wanneer darmcatarrh veel
vuldig optreedt, wel degelijk moeten onder
zoeken, of hot hier wellicht ook typhus- cf
wel gewone diarrheebacillen betreft. Geluk
kig behooren de gevaarlijke' infectieziekten
tot de uitzonderingen.
Wat moeten wij nu van de symptomen
van een acute darmcatarrh weten?
Velen ztjn van raeening dat diarrhee en
darmcatarrh hetzelfde is, doch dit is niet
waar; vaak heeft men te lijden van een
zware catarrh van den dunnen darm zon
der dat er diarrhee optreedt.
Indien darmcatarrh optreedt, moet men
er altijd nauwkeurig acht op slaan of zich
wellicht bloed- en etterdeelen afscheiden,
daar men in dat geval met datinverzwering
heeft te doen.
Gewoonlijk gaat diarrhee gepaard met
zware pijn in de buik, die zich over het ge-
heele lichaam kan uitbreiden. In zeldzame
en meestal zeer ernstige gevallen geeft de
patiënt over Een veel meer voorkomend
nevenverschijnsel is echter koorts; de tem
peratuur loop soms zeer hoog op, terwijl er
weieens rillingen bij optreden De eetlust
verdwijnt geheel en al; daarentegen heeft
de patiënt een hevige dorst, omdat de diar
rhee veel water aan het lichaam onttrekt.
Zoo'n acute darmcatarrh in den zomer
duurt gelukkig als regel niet langer dan
één of twee dagen, hoewel er gevallen be
kend zijn, waarin de ziekte één tot twe<3
weken aanhield.
Waar deze darmcatarrh zeer onaange
naam is en bovendien de lichaamskrachten
uitput, moeten wij uit den aard der zaak
alles doen om het ontstaan daarvan te
voorkomen. Daartoe moeten wij op warme
dagen geen ongekookt water, ongekookte
melk of ongewasschen fruit gebruiken. Het
is nog veel te weinig bekend, dat volgons
nauwkeurige bacteriologische proeven op
de oppervlakte van een kleine aalbes 5000
bacteriën zijn gevonden, op een kers 10000
en op een pruim zelfs 34000. Als de vruch
ten bij het vervoer een weinig vuil zijn ge
worden, moeten deze getallen vermenigvul
digd worden. Weliswaar zijn deze bacteriën
voor het grootste deel onschadelijk, doch
met dat al kan men zich toch wel de kleine
moeite getroosten om de vruchten vlak
voor het gebruik even met water af te was-
schen. omdat daardoor de bacteriën groo-
tendeels worden verwijderd. Wij willen er
ook nog op wijzen, dat men na het gebruik
van vruchten geen groote hoeveelheden wa
ter moet drinken, omdat dat onaange
name zwellingsvcrschijnselen kan veroor
zaken. Als men deze eenvoudige wenken
opvolgt, vermindert men daardoor zeer
sterk de kans op een ziekte, die misschien
ernstig wordt en in ieder geval het onge
stoord genieten van de mooie zomerdagen
onmogelijk maakt.
VERHAAL VAN DE WEEK
Alexis kende het vak. Hij reisde van
Parijs naar Berlijn en van Monte-Carlo naar
Deauville en bemerkte ook dat het oun
slechte tijd was.
De hertog van New-York en de graaf var»
Silberfeld vertoonden zich niet aan het
Lido en door hun wegblijven kregen ook
hun vrienden gelegenheid thuis te blijven.
Alexis kendo zijn vak; maar als er geen
groote avondfeesten werden gegeven en de
hotels leeg waren, was er ook voor hem
weinig te doen.
Maandenlang zwierf hij nu al doelloos
rond en z'n laatste francs waren door zijn
goed verzorgde handen gegleden.
Aandachtig narn hij de voorbijgangers op
en bestelde nog oen sherry, terwijl z'n spitse
vingers een sigaret rolden
Zelf je sigaretten maken was het beste.
Dan wist je altijd wat er in zat» Want, ook
in Alexis vak is veel concurrentiestrijd,
vooral in de groote steden.
Bedachtzaam nipte hij aan z'n glas. Een
elegante jongedame keek hem in het voor
bijgaan strak aan. Hij was knap: Alexis.
Donker, met zwart haar en mooie geheim
zinnige, diepliggende oogen. Zijn kleeding
zat onberispelijk en daarbij was hij lang,
slank en breedgeschouderd. Maar sedert een
week interesseerden vrouwen hem in 't ge
heel niet meer. Hij had zelf nauwelijks geld
om te eten en waar de zaken zoo stonden
Eenige tafeltjes van hem af had een gen< eg-
lijk dik heertje plaats genomen. Alexis
kende zijn vak en hij voelde daX hij van
avond ergens goed zou dineeren.
Noch de boulevard, noch de voorbijgan
gers keurde Alexis meer een blik waard.
Onopgemerkt sloeg hij iedere beweging van
den gcmocdelijken dikkerd gade. Effecten
man of juwelier, dacht Alexis en vroeg om
een spoorboekje.
Ook in de restauratiewagens kan men uit
stekend dineeren en veiligheid was in
Alexis' vak hoofdzaak. Evenals snel han
delen. Daarom rekendo hij in café'6 ook
direct met den ober af. Men was dan niet
gebonden aan min of meer vlugge bediening
bij het weggaan Do kleine zakenman riep
ongeduldig om den ober en maakte onder
wijl druk gebruik van z'n kleurige pochet.
Het was warm, voor corpulente heeren be
paald benauwend. Luchtig zette Alexis z'n
stroohoed op z'n gepomadeerde haren. On
getwijfeld stond een Stetson beter, maar als
hij zoo in de groote stad werkte, htid hij een
stroohoed noodig.
Langzaam genoeg om tegelijk met den
onbekende het café-terras te verlaten, stond
hij op.
Op het trottoir voor het café was het druk
en toen toevallig aan één der voorste tafel
tjes eenige heeren eveneens opstonden,
botste Alexis plots tegen den dikkerd, die
van rechts kwam, op.
Bitte verzeihung, zei de vreemdeling.
Beleefd lichtte Alexis z'n hoed, glimlachte
verontschuldigend en maakte nog een
vluchtig excuus, eveneens in het Duitsch.
Dat het een landgenoot kon zijn, was voor
den Duitscher al genoeg, hij was reeds ver
dwenen. Alexis floot een taxi.
Noorderstation riep hij den chauffeur
toe en plofte neer.
Alexis droeg niet voor niets een stroohoed.
Zijn vak dwong hem soms daartoe. Voor
zichtig, met voorovergebogen hoofd, nam hij
nu z'n hoed af en haalde er iets uit.
Op de palm van z'n hand lag een das
speld de pareldasspeld van den Duit-
eeher.
Het was een eenvoudig trucje. In Alexis
vak leerde men het reeds vroegtijdig. Hoed
afnamen, vlug weer op en onderwijl wipte
men met den rand de speld uit do das. In
ieder geval vijfduizend francs, dacht Alexis
en streek z'n haren glad. Eerst toen zag hij
naar buiten. Met een schok sprong hij over
eind, maar reeds stopte de taxi.
De chauflcv opende, fijntjes glimlachend,
het portier.
Eindelijk, zei ie alleen toen Alexis
voorzichtig uitstapte.
Ik had niet gedacht dat het zoo gemak
kelijk zou gaan, zei inspecteur Chatal van
de Sureté oprecht en w.t»"p de chauffeurspet
met de stofjas over een a'oel.
Toen ik je het spoorbod je zag inkijken,
begreep ik dat je weer werk had gevonden.
Maar goed, dat je nog geen hotel gereser
veerd had.
EEN CROUPIER AAN HET WOORD.
Waar levens en millioenen
worden verspeeld. Syste
men die niet falen....
„Ik heb veel menschen zien spelen", zegt
'de oude heer, die tegenover mij zit en een
sigaret draait. „Ik heb menschen zien spe
len, die daardoor ongelukkig zijn geworden,
ik heb er gezien, die gewonnen en later al
les weer verloren hebben. Ik heb zooveel
ellende voort zien komen uit het spel en
het spelen, dat beiden voor mij niet de
minste bekoring bezitten".
„U speelt dus in het geheel niet meer?"
vraag ik
„Zooals men het op wil vatten. Ik speel
billard. U kijkt verbaasd, maar ik zal u
dit nader verklaren. Ik ben 38 jaar croupier
geweest, in alle plaatsen van Europa waar
speelbanken waren. Croupier bij de bacca
rat-tafels. bij het „Ecarté" en natuurlijk bij
de roulette. Thans heb ik mij geheel te
ruggetrokken, maar ik kan van het rollen
de balletje niet loskomen. Daarom 6peel ik
thans billard, om nog de sensatie van een
rollenden bal te ondergaan."
„Hetgeen u vertelt is het bewijs ervoor,
dat er geen 6ysteem is waarmede men bij
het roulettespel kan winnen."
„Juist", zei de oöde heer, „wanneer iemand
in de gelegenheid is geweest om het on
feilbare 6ysteera te leeren. dan ben ik het
wel geweest. Maar er bestaat geen systeem,
alleen öysteemmaniakken. die daarmee uit
venten gaan. In Monte zit een oude Fran-
ecbe graaf, die ieder^n dag tienmaal zijn
systeem „Hoe win ik met 100 francs een
raillioen?" verkoopt en daarvan leeft. Hij
zolf heeft nog nooit een sou gewonnen,
doch eenmaal zijn groot vermogen ver
speeld."
„U sprak zoo juist van Rouge et noir en
van het „Ecarté...."
„Ja, ja. De meesto menscheif denken,
wanneer zij van een croupier hooren spre
ken, dadelijk aan de roulette, zij weten niet
dat wij bij het Ecarté of baccarat een veel
grooter en belangrijker rol te spelen hebben
dan bij de roulette. Ik voor mij ben zelfs
van meening, dat er procentsgewijzo veol
hoogere sommen en veel meer geld bij het
kaart-geluksspel wordt verloren, vooral bij
poker. Wie het kaartspel heeft uitgevon
den weet ik niet, doch wanneer de man
nog leefde zou hij door den eenen hemel
hoog worden geprezen en door den ander
worden gesteenigd. Maar weinig menschen
spelen geluksspelen uit zucht lot onder
houding. De meesten willen winnen en nee'
enkelen kunnen zich in dit wereldje lang
handhaven. Ik denk slechts aan Hari
Singh, Bernard of de Koningin van Enge
land, de gemalin van Eduard VI. Zij allen
hebben kapitalen verloren zonder een spier
van het gelaat te vertrekken."
„Natuurlijk hebt u ook vaak valsche
spelers ontmoet."
„Zoolang er geluksspelen bestaan zijn
er ook valsche 6pelere geweest, die met de
meest geslepen trucs werkten. Toen ik nog
jong was wisten zij uit kunstmatige vest
jeszakken kaarten te voorschijn te toove-
ren. Nog tal van andere trucjes waren
sterk in zwang. Ook deze zijn niet meer in
de mode en in een goed casino kan men
ook geen valsche kaarten meer krijgen.
Natuurlijk komt het nog wel voor dat kaar
ten van nagelkrasjes, die voor een leek
onvoelbaar zijn, worden voorzien."
„Ik heb eens een croupier hooren ver
tellen die bij het wisselen van geld val
sche kaarten aannam.
„Dit kan waarschijnlijk bij baccarat zijn
voorgekomen doch dat is ioutor bedrog un
daarover wil ik liever niet praten. Wie
echter geen lust heeft om te zwendelen en
toch het geluk wil dwmgen probeert het
met een systeem. Zelfs Agnes Socman, die
eigenlijk altijd verloor ging prat op de pre
tentie een systeem te beziten, maar ik ge
loof dat zij tot de „duikers" behoorde."
„Hoe dat?" wilde ik verbaasd weten.
„Duikers zijn menschen, die er maar
blindelings op los spelen en er daarom
vaak „onder duiken". Vorst Rostopschin,
die zoo bijgeloovig was, dat hij door zijn
rijknecht een 6ysteem liet uitwerken, wilde
van mij de verzekering hebben dat het on
feilbaar was. doch het had niets bijzonders
om het lijf. Hoeveel waarde de geluks
zoekers aan een systeem hechten bewijst
wel bet feit dat bij iedere spoelbank dage
lijks tientallen personen in de handen der
systeemzwendelaars vallen. Ik ken een ze
keren Fleury die als systeemzwendelaar
rijk is geworden, zonder ooit een sou op de
speeltafel te hebben gewonnen".
„Maar men hoort toch ook dikwijls van
groote winsten".
„Waarom niet? Het geluk kan toch niet
altijd aan de zijde van de bank zijn, het is
echter in den loop der tijden altijd bij «le
bank en w»e een concessie voor een speel
bank kan krijgen is binnen korten tijd een
rijk man".
„Hebt U wel een6 van Garcia gehoord?'
Dit was een Spanjaard, die in Monte Carlo
eens binnen zes dagen 4 millioen francs
heeft gewonnen, goud-francs wel te ver
staan. Tien jaar later leerde hij den Rus-
sischen vorst Alexej Kudzil kennen, die
hem verzocht voor hem te 6pelen. Zes mil
lioen roebel heeft Garcia destijds verspeeld
en tenslotte zijn eigen vermogen, dat hij
tien jaar lang veilig had weten te bescher
men. Zoo krijgt de bank alles weer terug".
„Altijd? Of zijn er ook uitzonderingen?"
„Er zijn natuurlijk uitzonderingen, die
den regel bevestigen. Ik was er zelf bij te
genwoordig toen de Schotsche ingenieur
Jaggers in San Sebastiaan 470.000 peseta's
won, daar hij had ontdekt dat een roulette
schijf „hing", dus slecht uitgebalanceeid
was, zoodat bepaalde nummers vaker moes
ten komen. Ook de winst van een Ameri
kaan Sidney Wells was op een dergelijke
technische fout van de schijf gebaseerd.
Beide heeren hebben hun geld in ontvangst
genomen, zijn afgereisd en nooit meer te
ruggekomen. doch zulke naturen zijn zeld
zaam".
„Men heeft mij eens gezegd, waneer men
met geringe winsten genoegen wilde ne
men.
„Aha," lachte dc oude, „thans weet ik
wat er zal komen. En toch is bet juist wat
men U verteld heeft De eenvoudigste me
thode is het doubleeren. En daarom is er
bij de meeste banken een maximum voor
de inzetten bepaald. Hierbij zou een bank
moeten verliezen, ook wanneer iemand met
5 francs begint, daarna 7 francs zet, dan 26,
dan 80. vervolgens 240. daarna 722, hierna
2180 en tenslotte 6550 francs; dan heeft hij
9810 francs geriskeerd, terwijl de bank dan
echter negen keer den 6trijd met den spe
ler moet aanbinden. Toch is het in Monte
een keer voorgekomen, dit is overigens een
wereldrecord, als men het zoo mag noepaen
dat 21 keer achter elkaar rouge. 19 keer
noir gespeeld werd. Doch dit zijn uitzon
deringen. Speelt men volgens bovenstaand
systeem dan krijgt men zelfs wanneer acht
keer achter elkaar dezelfde kleur ver
schijnt, bij den negenden keer 13100 francs
uitbetaald en heeft men dus nog altijd een
winst van 3290 francs. Om zeker te zijn
wacht men eerst af tot rougo of zwart vijf
of zes keer zijn voorgekomen en begint nu
te doubleeren".
„En wat zou Uw tip zijn, wanneer gij zoudt
spelen?"
„Ik speel nooit, maar wanneer gij het
eens wilt probeeren, dan is er volgens mijn
meening maar één werkelijk veilige tip
waarmee men In de meeste gevallen moet
winnen. Zet U vier cijfers, laten wij zeg
gen 4, 16. 18 en 26 vier keer achter elkaar.
Bij den tweeden keer verdubbelt U. den
derden keer verzesvoudigt U den Inzet In
dit geval moet de bank het tegelijkertijd
vier keer tegen een bijna veilige tip opne
men. doch deze methode kost geld. De fout
van de meeste spelers is dat zij niet bij één
methode blijven en wie eenmaal zijn kalm
te verloren heeft, verliest alles."
„Wie hebben het meeste succes bij de
banken, de mannen of de vrouwen?" „Wan
neer geen vrouwen meer ëneelden, zouden
de banken over den kop gaan. Zij zijn on
rustiger en öpeelscher, verslaafder aan het
spel en willen steeds meer winnen, doch
kunnen zeer moeilijk tegen hun verlies.
Sarah Bernard heeft een keer 39 keer ach
ter elkaar 17 „pleine" gezet en 39 keer ver
loren, daarentegen speelde de Cubaner de
Mesa zeven uur zonder één keev te ver
liezen en won een millioen en meer. Doch
de bank kan het verlies dubbel en dwars
dragen, want zij neemt het weer dubbel en
dwars van anderen terug!"
