LEEFTIJD. boter. Voer er een vuurvasten schotel mee uit, en zorg dat ook de opstaande randen bedekt zijn. Kook de appelen tot moes met de suiker, giet dit op het brood, strooi er de rozijnen op. Bedek dit met een deksel van broodsneetjes, strooi er suiker en kaneel over en snipper de amandelen erop. Leg hier en daar een klontje van de boter en laat er in den oven een bruin korstje op komen. Zondag: kerrysoep, gebraden haas, appelmoes, aardappelen, appel schotel. Maandag: Hazepeper, roode kool, aardappelen, gebraden appelen. Dinsdag: Rosbeef, andijvie, aard appelen, havermout, creme. Woensdag: spaghetti met toma ten, jachtschotel. Donderdag: gebakken lever met gebakken spek, princesse-boonen, aardappelen, griesmeelschotel. V r ij d a g eieren met tomaten en boonensla, gebakken aardappelen, rijs- tcbrei. Zaterdag: karbonade, groene kool, aardappelen, karnemelk met bloem VOOR HET THEE-UURTJE. Links op het plaatje zien wij een elegante namiddagjapon van Moly- neux, uitgevoerd in zwarte crêpe satin, waarvan de glanzende en de doffe zijde met elkaar zijn verwerkt. Rechts een model van Vionnet in zwarte wol met een bovenstuk van satijn in de nieuwe lichte kleur blauw. Deze japon is door de eenvoudige en toch chique details zeer geschikt voor visites enz. De Parijsche mode begint een steeds grootere verscheidenheid te vertoo- nen De oude verdeeling in straat toilet, namiddag- en avnodjaponnen begint onvoldoende te worden: elk dezer groepen omvat reeds op zich zelf zeer uiteenloopende modellen Thans komt daar bij, dat niet slechts de modellen, doch ook de stoffen wor den bepaald naar den leeftijd van de draagster. Nu dit eenmaal een feit ge worden is, verwondert men zich er over, dat de couturiers er niet eerder toe gekomen zijn, waar immer het fi guur zeer verschillend is. Het is ech ter een feit, dat bij de tegenwoordige mode meer dan ooit tevoren de mo dellen het figuur der draagster tot ba sis hebben en dat wij de modes van vroegere tijdperken onwillekuerig in gedachten verbinden aan bepaalde leeftijden, hoewel zij indertijd natuur lijk door vrouwen van eiken leeftijd zijn gedragen. Het is nu maar te ho pen, dat de dames zich aan de voor schriften van de mode zuilen houden en zich niet jeugdiger kleeden dan haar leeftijd meebrengt; anders zou den zij èn in model èn in stof èn in alle details en eccessoires uit de lijn vallen, waarmee zij in de eerste plaats haar eigen verschijning schaden. TWEE ZEER ELEGANTE MANTELS. Links eeu mantel van de zoo ge wilde Tscherkessa-wol met een groo- ten kraag en mouwversiering van prachtige zilvervos. Rechts een moderne, met bont ge voerde mantel van grijze los geweven wol met rood vossenbont versierd. DE VROUW IN KETENEN. Wees maar niet bang, van slaven markten is hier geen sprake. De vrouw in ketenen, dat is de goed aangekleede vrouw van tegenwoordig, waartoe juist de sierketting behoort, zooals het puntje op de i. Sedert het toe gestaan is onechte sieraden te dragen, heeft de vrouw liefde en teederheid ontdekt in het bonte geschitter om haar hals. Nog enkele jaren geleden zouden onechte sieren onmogelijk zijn geweest, toen konden mondaine vrou wen alleen waspaarlen dragen, waar van men aannam, dat de echten in de safe lagen. Of er nog velen zijn, die echte paarlen in de safe hebben? Ons vrou wen van tegenwoordig is het volmaakt onverschillig of de ketting uit gewoon bont glas is gemaakt als ze ons maar staat! Wij zeggen niet, dat het goud is. als het maar doublé is, waarom goud als doublé er ook goed uitziet? Wij verheugen ons meer over de groote keuze kettingen, die wij bezitten. Gelukkig kunnen wij het ons veroor loven bij elk kleed een passende ketting te dragen, zonder dat onze heer gemaal angstdroomen krijgt over te hooge rekeningen. Wat heeft eigen lijk onze heer gemaal met onze kettin gen te maken? De tijden, dat het een privilegie van den man was kpttingen cadeau te doen, zijn allang voorbij Tegenwoordig gaat de vrouw winkelen en koopt zoo terloops een ketting, omdat die haar cpviel, zooals zij een zakdoek koopt of de man een das. Groote, bonte glazen steenen, houten kogels, gehamerde zilveren plaatjes, alles wordt gedragen. En dikwijls is één ketting niet voldoende, moeten het er twee of drie zijn en aan de pols en onderarm nog een paar. Het komt er niet op aan. De bonte, glinsterende ketting is een klein uiterlijk teeken van sentimentaliteit, die wij vrouwen, ondanks alle beroepsarbeid en on danks de moderne zakelijkheid niet hebben verloren en nooit zullen ver liezen. Ook in de vrouw is een kind verborgen, dat spelen en zich mooi maken wil. En al die vele bonte steen tjes en plaatjes, die als een ketting om onze hals liggen, zijn inderdaad niet anders dan grillen, onschuldige grillen en men mag daarover niet boos zijn. ,,Een vrouw, die niet ijdel is, is een afschuwelijk wezen", zeide eens Casa nova en die kon het weten. stoelen enz., die met brocaat-zijde wa ren overtrokken. In het begin is de jonge echtgenoot dan ook wel wat te leurgesteld, als zijn vrouw hem zegt, dat zij er over denkt de meubels met een effen tint te laten overtrekken, omdat deze meubels te mooi zijn voor dagelijksch gebruik. Zij gevoelt heel goed, dat deze min of meer opzichtige meubels niet in het moderne leven pas sen, en kiest daarom een mooie effen tint blauwe ripsstof, en weet daarvan overtrekken voor de rustbank en stoe len te maken. Blauw wordt gekozen, omdat dit het meest in overeenstem ming is met het mooie vloerkleed, dat den grond bedekte. De rechte gordijnen .CACHET. -J, Ook met schijnbaar zeer eenvoudige middelen kan dat chique effect be reikt worden, waar elke elegante vrouw naar streeft. Ons plaatje be wijst het nog eens ten overvloede. Een eenvoudig zwartfluweelen hoedje met een vierkanten bol, gegarneerd met twee parelgrijze veertjes in bladvorm, een blouse van heel licht zilvergrijze crêpe satin met wijde mouwen, smock- werk en rimpels, een paar zwarte glacé-handschoenen, die niet eenvou diger kunnen zijn en toch is het ge heel uiterst elegant MODERNE HUWELIJKSMARKTEN. Paradijs voor vrijgezellen en vrijgezellinnen. In buitenlandsche steden, voor namelijk in Weenen en Berlijn, waar het vrouwen-overshet groot is, vindt men verschillende café's, die men met recht een openbare huwelijksmarkt zou kunnen noemen. Met veel recla me lokt men bezoekers en vooral be zoeksters. Op den hoek van een straat staat een man, die zeer vertrouwelijk de vrouwelijke voorbijgangers een briefje in de hand stopt, waarop ge drukt staat: „Zoekt u een echtgenoot? Kom naar ons! Voor passende aan- aan bronzen roeden zijn van vroolijk cretonne, waaraan blauwe en goud gele bloemen met groene blaadjes het motief vormen; als glas-gordijnen voor de kleine vierkante ruitjes der venster ramen, worden ter hoogte van het tweede ruitje dunnen bronzen roeden aangebracht, waaraan witte voile on dergordijntjes, die naar verkiezing open of dicht geschoven kunnert wor den en het licht door de bovenruiten dus vrijen toegang heeft. Kussens zijn er in zoo'n huis meest al niet te vinden, maar geen nood, ook hierop weet het jonge vrouwtje van tegenwoordig raad. Van een oud vee- renbed worden een aantal kussens van allerlei vorm gevuld, die overtrokken worden met blauwe en goudgele rips stof en met het cretonne der gordijnen en die in nonchalante wanorde op de rustbank komen te liggen; een groot cretonne kussen doet dienst voor de gemakkelijke stoel en deed vroolijk aan tegen de blauwe ripsstof van het overtrek. Verder worden de boeken van de jonge vrouw gebruikt om de lage muurkast mee te vullen. Uit de allerlei meer of minder mooie huwe lijksgeschenken kan 't meest geschikte uitgezocht worden om de kamer ver der „af" te maken. Het geheel wordt buitengewoon gezellig en warm van toon. Men ziet hieruit, dat de smaak en de vindingrijkheid der huisvrouw hier 'n mooie, doch koud gemeubileerde zitkamer met weinig meubelen, in een bijzonder mooi geheel weet om te werken. sluiting wordt gezorgd. Alleen in café X vindt u dien u zoekt! Eiken middag gezellig samenzijn der vereenzaam den. Uit nieuwsgierigheid gaat men eens naar binnen. Waarom ook niet, als de lieden zich zooveel moeite geven de vrijgezellen tot een gezellig leven op te voeden. Het kleine café ligt in een stille zijstraat. Niets duidt er op, dat hier het paradijs der huwelijkscandi- daten is. Of toch aan de vensters, waar bruine gordijnen de blikken van nieuwsgierigen buiten sluiten hangt een karton met gouden letters: gezel lige middag. Thé-complet. 1 Mark. Nu, voor een Mark kan men den sprong in het paradijs der huwelijks- candidaten wagen. Men weet toch niet welke kansen deze eene Mark biedt; misschien wel een eigen huis, mis schien wel een levenskameraad. Voorloopig ziet het er echter niet zoo uit. Wanneer men de donkere afsluitgordijnen gepasseerd is, dan ziet men allereerst een rij tafeltjes met marmeren bladen en nikkelen aschbakken. Langs den wand staan met fluweel overtrokken banken; ook de stoelen zijn smal en niet erg ge makkelijk. Men wordt door een vriendelijk grijnzenden heer begroet, die elke nieuweling met 'n handdruk in „onzen kring" welkom heet. De kring bestaat uit een rij van meer of beter minder jonge en mooie dames. Typistes, die na bureautijd hier hun geluk beproe ven, maar ook bejaarde vrouwen, die uit de grauwe eentonigheid van het dagelijksche leven willen wegvluch ten. Een magere, blonde jongeman zit hulpeloos en angstig op een stoel en is rood van verlegenheid, omdat hij zijn mooie blauwe pak met koekkrui mels heeft bemorst. Als van achter het donkere gordijn 'n nieuwe gast verschijnt, dan draaien alle hoofden zich als op een com mando om. Immers, het groote geluk zou toch kunnen binnenkomen. En als toevallig een heer in dezen kring van vereenzaamde meisjes verdwaalt, dan lachen ze allen dankbaar en verheugt. Een pianist zorgt voor „Stimmung". Hij speelt de oudste en nieuwste Schlagers. En langzaam verdwijnt de schuchterheid. De gesprekken worden algemeen, ofschoon dadelijk een aan dachtige stilte intreedt als een van de heeren den mond opendoet. Maar het mooiste zijn de gezel schapsspelen, die men heeft gearran geerd. Dan mag men briefjes aan el kaar schrijven, mag men schrijven wat de mond niet durft uit te spreken. En dikwijls wordt hier den weg voor een vriendschap gebaand in zeldzame, gelukkige gevallen tusschen man en vrouw of tusschen twee meisjes, die wederzijdsch blij zijn een mensch te hebben gevonden, waartegen men zich tenminste kan uitspreken. Deze café's der vereenzaamden zijn een treffend teeken van dezen tijd. Voor een mark, thee, koek en een kans den ware te vinden! Amor be wandelt wel wonderlijke wegen, ja, soms vindt hij een weg in een klein café'tje met ongemakkelijke stoelen en banken. KEUKENHOEKJE. De appel- en pereboomen beginnen langzamerhand kaal te worden. De vale, dorre bladeren dwaï reien in de herfstwind, maar de sappige, heerlijke vruchten liggen in winkel en kelder op ons te wachten. Laten we ervan profi teered en niet enkel een kleurig stil leven op onze fruitschaal schikken, maar er ook nu en dan eens een lekkere dessertschotel van maken. Hieronder een recept voor appel schotel. Appelschotel. 1 pond moesappels, 50 G. suiker, ca. een kwart oud brood, een handvol Sunmaid-rozijnen, 10 amandelen, wal kaneel en suiker gemengd, 100 G. boter, Vi L. melk. Snijd het brood in dunne sneetjes, week het in de melk, besmeer het met PRAKTISCHE TASCH VOOR ACCESSOIRES. split en al afgewerkt, aangezien men dit moeilijk kan doen, als de zak a' aan de kleerenhanger is bevestigd. Ons model is van gebloemde en effen stof gemaakt en heeft ook aan de andere zijde een split. EEN MODE VOOR ELKEN EEN OUD HUIS. En hoe het volgens moderne smaak in te richten? Hoe tijdroovend vinden vele vrou wen de tegenwoordige mode, die bijna voor élk toilet afzonderlijke accessoi res vereischt. Het wordt echter veel eenvoudiger, wanneer men aan de be trokken kleerenhanger een zak maakt, waarin alles geborgen wordt, wat bij de japon behoort. De twee helften van de zak wor.den, op een kleine opening na, aan de bovenzijde aaneengenaaid, nadat de kleerenhanger erin is ge bracht; tevoren is de geheele tasch met Het komt nog wel eens voor, dat een jong getrouwd paar een oud landhuis ter beschikking krijgt met de geërfde meubelen van de ouders van den man. Men wordt vaak getroffen door het mooie van die oude meubels, die, kon den zij spreken, heel wat lief en leed zouden kunnen vertellen van al de ge slachten terug, waar voor zij reeds dienst deden. Maar dikwijls zijn deze meubelen te mooi. De zitkamer was gemeubileerd met 'n rustbank, leun-

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1931 | | pagina 18