SINT NI COL A AS-NU MA-ER
VAN HET
AMERSFÖORTSCH DAGBLAD
-DE EEMIANDER"
rs
HOE SINTERKLAAS TOCH NOG EEN VERRASSING WERD
ÜPa!
ife
'v?
te;
„Moeder".
Jopie vnn Dalen sloeg haar muziekboek
dicht cn ging op een kussen aan de voeten
van haar moeder zitten.
„Wat is er lieveling?'
„Over een paar dagen is Jiet Sinterklaas
„Wat wil je daarmee zeggen, Jopie?"
..Ik dacht er zoo juist aan lioe.prettig liet
dun altijd vroeger was; toon Bob nog bij
mij was om alle cadeaux te bewonde
ren
Moedor antwoordde niet, ze liet haar
haakwerkje, waaraan zij bezig was, rusten
en keek naar buiten, in de schemergrauwe
straat, waarboven donkere wolken, die. een
flink pak sneeuw voorspelden, voortdreven.
Er kwam een droevig trekje om haar mond
011 plotseling scheen de gezelligesfeer, die
zoo juist nog in de half donkere kamer
hccrschtc, verdwenen te zijn. Een oogenblik
was liet stil, moeder zon op een geschikt
antwoord voor haar kleine meid, die daar
zoo triestig voor zich uit zat te kijken.
•Topic had al bcel jong geweten dat dc
goodc Sint op een wit paard over de daken
reed, en:zij liad liet altijd leuk-gevonden om
met den kleinen Bob mee to doen, orti sa
men met hem Sinterklaasversjes te zingcri
on hem verhaaltjes over den goeden ouden
man ie vertellen Doch toen Bob twee jaar
geleden na een korte ziekte gestorven was,
was liet alsof dc kleine Jopie plotseling een
paar jaar ouder was geworden. Met. Sinter
klaas had vader nog wel getracht onr de
oude stemming in liet huisgezin tc brengen,
doch dit was maar gedeeltelijk gelukt. Jojiic
toonde zich nog wel heel dankbaar voor de
rnocie cadeaux die zij "s morgens voor haar
nachtkastje vond, doch toen moeder en
vader uit de kamer waren luid zij heel stil
••bij dc mooie geschenken zitten hullen....
Toen was zij plotseling tot het -besef.* ge
komen dat alleen de aanwezighpid yaji
L&ai:- 4kleine broci tjè «vhaur de vroucdo
schonk om van de 'gcst'hcnkon te geniet-'ff
en het vorig jaar was het al precies zoo gc-,
gaan Töcn liad zij liet ui' het/geheitfi aan
haar mojcicr .\crtchf, die er in den beginne
een beetje verdrietig om was geweest e.n
daarom was liet voor Tiaar'"thanp zo&moéi-
Ijjk om een geschikt antwoord voor de'
kleine te zoeken.
„Sinterklaas komt tóch' dit jaai niet. moe
der?"
Moeder Tcgdc haai'1 hand op het hoofd van
Jopie cn vroeg:
..Is er nu niets wat je licel graag zou wil
len hebben?"
Jopie dacht een oogenblik na, toen schud-
do zij aarzelend van neen. Zij bezat alles
wai haar hartje maar kon begieren.
„Komaan", zei moeder op vrool ijkend,
„denk cr nog maar eens over na, wie weet
sciiict je nog wel iets tc binnen. Weet je
wat je nu eens moest gaan doen Loop eens
wen naar den kruidenier cn haal een half
pond gricsmeel. Dit heeft hij vanmorgen
vergeten tc bezorgen".
Jopie ging haar mantel .aantrekken cn
slapte dc straat op Het was guur, koud
en had een kleur als eeii boei, toen zij den
Kruidenierswinkel binnenstapte.
Kr stond op dat oogenblik niemand in den
winkel dan dc eigenaar, baas Van den Heu
vel, die juist.even zat te knikkebollen tocu
Jopie binnentrad. Ilij schrok wakker cn
glimlachte verlegen.
„Nee ju aar', zei liij als b&slraffcnd tot
zich zelf, „is dat wat! Ik ben me daar zoo
maai* in slaap gevallen. Wat zeg je d'r wel
van, Jopie?"
Jopie zei niets cn keek den kruidenier
nieuwsgierig aan. ITij zag cr niet heel hest
uit. Hij had er. nimmer bepaald welvarend
uitgezien, doch thans zag hij al heel erg
bleek.
Terwijl hij liet griesmccl afwoog, begon
hij zacht als tegen een groot mcnscli tc ver
tellen: „Ja, sinds die ziekte van mijn vrouw
heb ik maar heel weinig rust gehad. Over
dag werken, '6 nachts oppassen, nu is zij
vanmorgen vroeg naar het ziekenhuis ge
gaan cn binnen een paar dagen is liet
Sinterklaas. Van een feest a oor dc kleine
peuters zal dit jaar al heel weinig komen cn
zij hopen er nog wel zoo op. Enfin
Plotseling zweeg hij cn kreeg een kleur
toen hij dc grootc, verstandige kijkers van
Jopie op zich gericht zag.
„Komt Sinterklaas dit jaar niet bij" Rudi
cn Prils?"
Dc kruidenier schudde htfj? hoofd.
Neen, dit jaar zal ^interklaas ons wel voor
bijgaan, maar vorr jou zal hij -wel wat moois
brengen, hoor Jopié.'
Jopie knikte, betaalde cn ging 'met haar
boodschap den winkêl uiUOnderweg mocêt
zij er steeds aan denken, dat Iludi en Frits,
dc twee kleine kruU^bollen, dit jaar tever
geefs op dc komst vaji den gpeden Sint zou
den wachten. Tegelijkertijd dacht zij weer
aan haar gestorven broertje en plotseling
schoot liaar iets... tc .binnen. Ja, zoodra zij
thuiskwam, zou .zir dit .m<*t--ma'ma bespre
ken.
Nauwelijks was zij weer de kamer binnen
getreden of zij begon, aai Mi aar moeder tc
vertellen, wat de km [denier in zichzelf had
gesproken. Moeder troiiste even bei vior
hoofd doch toen Jopfc crab it toevoegde, dat
bij er in het geheel geen-Wg-meer in had
gcliad, dat zij jiogMir cfgn vvjhkel stond,
klaarde haar gezicht'op ifiu zij -beloofde er
met.vader over tc spreken.*>ni vóór Rudi en
Frits wal extra's, te latep1 bezorgen. Doch
dit was niet het plari ~Van Topié. Met glinste
rende oogen boog zij...zicl|-jot haar moeder,
over cn fluisterde haar icW in het oor.
„Maar, lieve kind, antwoordde' moeder, daj
gaat toch niet. Dai zal.papa zeker niet goed
vinden.
Jopie trok een pruillipje; en toen moeder
zag. dat dc waterlanders dreigden tc komen,
beloofde zij, er met vader over te zullen
spreken.
Toen Jopie dien* avond al naar bed was,
sprak moeder nog licel, lang met vader en
dezj luisterde met een glimlach op zijn ge
zicht
De dag van Sinterklaas was gekomen.
De weci'voorspcUers hadden gelijk gehad:
cr was een dik pak sneeuw gevallen cn de
vlokken (laaiden, nog -altijd- op - de aarde
neer., ZccivJ.cn ...ong^ric^<r.-van Aa bezorgers,
die Ik-: «li'-ii io - ''"•ir-w^oilffdi'nk hadden,
"loaar foï gro'ote" vreugde van dc jeugd, die
zich mct snceuwbaHtfii yjrniahJ^e.
Rudi en Frjts' (l£ lwe£Jcindertjés van den
kruidenier, "waren Tnctlioogrbodc wangen
thuisgekomen cn opgewonden verteldciï ze,
dal ze ^interklaas in tic' stad hadden ge
zien. Hij- had ben gegroet en handen vol
pepernoten tusschcn heil uitgestrooid. Met
glinsterende oogen vertelden zij dit verhaal
cn des Tc meer zij. vertelden, des tc treuriger
de kruidenier werd. I)c zaken waren jiict
slecht.'gegaan, doch dc zicktc van zijn vrouw
had liecl veel geld verslonden cn hij ijkó'il
niet-veel voor zijn -kinderen uitgeven
„Eli zullc.n wc wedden, vader' riep rlc
kieihe Frits met vuur", dat Sinterklaas van
avond bij ons komt*?'
Vader glimlachte.en .zei: „Je kunt nooit
wzten, mijn jongem fna^'r de goede Sint
slaat wel eens een jaartje over."
Daar wilden onze twa» peuters geen van
beiden aan en om den ^öfcdcn Sint bij voor
baat mild te .stemmen, gingen zij dien mid
dag zoet bij elkaar zitten, terwijl zij afwis
selend wat uit oude-Sinterklaasboeken lazen
cn Sinterklaasliedjes zongen.
zijn winkel gesloten. Er kwamen geen klan
ten, meer, een ieder zat, gezellig thuis en
vierde liet feest der dujzond cn een verras
singen.
De huishoudster, die zoo lang de plaats
van moeder innam, was naar haar familie
gegaan cn daar de kruidenier geen enkel
familielid in liet stadwónen moest hij
dien avond zelf voor wat lekkers zorgen.
ITij had een kctel -mvt chocolademelk klaar
gemaakt en vertelde den kinderen oude
Sinterklaasverhalen, die hu weer van zijn
vader had geleerd..
Plotseling werd er tegoji half negen luid
aan de heil getrokken:-
„Hé", zei dc kruidenier verbaasd, „wie
kan dat nou zijn?"
„Sinterklaas, Sinterklaas!" juichte ons
tweetal, doch het volgende oogenblik waren
zij zoo stil als muisjes, daar zij voelden dat
cr een gewichtig oogenblik naderbij kwam.
Vader trok de deur opén» en ja hoor, wie
trad daar den gang biuimn? .Niemand min
der dan Sinterklaas. Op fdpn voet g:\olgd
dcor Zwarte Piet, die een grootc zak op den
rug droeg.
„Goeden uvond'zfi Sinterklaas, „ben ik
hier terecht bij RudFcn Frits?"
Het eerste oogenblik wist dc kruidenier
niet, wat hij moèsf"antwoorden, dóch ten
slotte zei hij: i
•.Ja zekerSinterklaas, die wonen hier
„Dan gaan wij maar eens naar boven,
Piet", zei Sinterklaas en begon de trap op
tc klimmen. Sinterklaas hijgde toen llij ho
ven was cn zei tegen Piet: „Jongen, wan
neer wij nog veel van die trappen te klim
men krijgen, zullen mijn oude beenen bet
nog geducht te verantwoorden krijgen."
Zwarte Piet grijnslachte, doch gaf geen
antwoord.
..Dag mijnbeer v. d. Heuvel", zei Sinter
klaas, toen liij boven was gekomen, „hoe
maken onze twee belhamels Rudi. en Frits
het?'
..Heel goed. Sinterklaas", zei de kruide
nier, die nog altijd zijn ooren niet kon ge-
loovcn en minstens even verbaasd toe stond
te kijken als Rudi en Frits, die hand m
hand heel. stilletjes naast elkaar stonden.
„Nee maar", zei Sinterklaas, „jullie staat
er bij alsof je geen tien kan tellen. Komaan,
treedt eens wat naderbij".
..Dag Sinterklaas", klonk het bedeesd uit
de monden van onze tweo kleine vriendjes
Zijn jullie heel zoet geweest dit jaar?"
„Ja Sinterklaas".
..Is dat zoo, mijnheer v. d. Heuvel?"
„Geen klagen, Sinterklaas'.
„Prachtig. Nou Pieterman, laat jij dan
maar eens zien wat er allemaal in die zak
zit".
Zwarte Piet dook met zijn hand in een ge
heimzinnig uilziendo zak, cn een seconde
later regende het pepernoten, okkernoten en
wat al niet meer op den grond. - -
„Grabbelen, jongelui", riep Sinterklaas.
Nu, dat behoefde je tegen Rudi cn Frits
geen twee kcar te zeggen. Bihuen tweè tel
len lagenizij-reeds o^ den grond en graaiden"
lusselyn de- mas§a Jekkers* die. door Piet*
met milde hand werd rondgestrooid.
Terwijl on6 tweetal hierin - Verdiept was.
trokken Sinterklaas cn Zwarte -Piet zich
snel terug cn vader v. d. Heuvel had op Jen.
gang nauwelijks gelegenheidom hen. de
hand te drukken en hen voor Üiïn komst ie
bedanken - i
Toen de deur in het'slot viel, bleefTij
nog ton zeerste verbaasd aan de trap
staan en kwam eerst weer tot bezinning
door dc verrukte kreten van Rudi cn Frits,
die-hem hun heerlijke schatten kwamen
tcqnen.
Vader v. d. Heuvel schudde het hoofd cn
zijn armen om de schouders vati. zijn twee
lievelingen heengeslagen, ging hij met hen
in de huiskamer en begon hen onmiddellijk
een lang verhaal tc vertellen over de goed
heid van den ouden Sint
Inmiddels was een taxi met-Sinterklaas
en Zwarte Piet weggereden, doch zij sche
nen weer spoedig ergens te moe
ten zijn. En waar stopten zij'
Voor de woning van Joopie van Da
len. Doch wat deed Sinterklaas
dwaas toon hij uitstapte. Hij b'e
taalde den chauffeur en
gaf hem een flinke fooi
Was hij dan \an plan
om bij Jopie tc blijven?
Zwarte Piet had inmid
dels aangescheld en
toen mevrouw dc deur
had geopend, had hij
haar bijna omhelsd,
cloch deze had zich nog
net bijtijds uit de zwar
te handen van Zwarte
Piet weten te bevrijden
en vluchtte naar de
huiskamer. Zwarte Piet
volgde heel onbeschei
den, zoncler eerst op
Sinterklaas te wachten,
zooals het een eerbiedig
knecht betaamt. Ilij
trad kalm dc buiska
mer binnen cn ging op
een stoel zitten. Waar
was Jopie nou?. Be
grijpen jullie het nog
niet Zwartic Pici zet
te zijn muts af en do
zwarte krullen die aan
weerszijden van het
roode frakjo zwierden
