WINTEROPRUIMING
AMEPSFOODTSCL' DAGKIM)
PventRa
N.V.
COMPAGNIE LYON NAISE
EEN ZWARTE DAG VOOR DE K.LM.
Maandag 7 December 1831
.DE EEMIANDER"
30e Jaargang No. 138
NATIONAAL CRISIS COMITÉ
DE OOIEVAAR IN SIAM
VERONGELUKT
Nog twee gewonden
Polshorloges
WILLEM GROENHUIZEN
H«t Kostbare Meesterstukje
HET DRAMA TE ECHT
UTRECHTSCHEWEG 10
TEL. 179 AMERSFOORT
Piloten Wiersma en van Onlangs, de
werktuigkundige en twee pas
sagiers gedood
De directie van de K.L.M. deelt mede:
Heden(ZOndag)morgen is telegrafisch be
richt ontvangen, dat het postvliegtuig „De
Ooievaar" bij het vertrek van hel' vliegveld
D°n Muang (Bangkok) door tot nu toe on
bekende oorzaak is verongelukt.
De gezagvoerder Wiersma is kort na het
ongeval overleden. De tweede bestuurder
van Onlangs en de boordwerktuigkundige
Kolte zijn op slag gedood De radiotelegra
fist van Zadelhof! is licht gewond.
Van de drie passagiers is kolonel Brin
smead ernstig gewond, terwijl de heeren
Borg en Baudart zijn gedood.
Dr. W. L. Groencveld Meyer, directeur
van den luchtvaartdienst te Bandoeng en
de Behagc, chef van den technisckcn dienst
van de K.N.I.L.M. begeven zich naar Bang
kok tot het instellen van een onderzoek.
Van de passagiers Borg en Baudart is
bij de directie van de K.L.M. niets bekend.
De Ooivaar is Zaterdag 5 Dec. als retour
\licgtuig uit Medan vertrokken en na een
•usschenlanding te Aiostar in den middag
to Bangkok aangekomen.
Uit Batavia wordt nog gemeld, dat de
Valk, het postvliegtuig dat pas in Indiö is
aangekomen, waarvan gezagvoerder is de
neer Soer, na overleg met de posterijen
uit Batavia is vertrokken, ten einde de
mail van de verongelukte „Ooievaar" ver
der te vervoeren. Omtrent de vraag in hoe
verre deze mail nog intact is, is nog niets
bekend.
Van Zadelhoff is Amersfoortcr. Hij be
zocht hier de lagere school en de H.B.S.
en ontving zijn opleiding voor marconist
ló Amsterdam. Mij was nog kort in dienst
van de K.L.M. en maakte pas zijn tweede
reis; de eerste met de Ooievaar en dc twee
de met de Specht. Met hel laatste vliegtuig
in Indië aangekomen, kreeg hij echter ma
laria, zoodat hij met de Specht niet kon
terugkeeren. Vrijdag j.l. nu vertrok hij met
de Ooievaar uit Batavia. Zondagmorgen
half elf werd een met zijn ouders bekende
familie alhier door Schiphol opgebeld on
werd meegeJeeld, dat z. Z licht gewond
was. met verzoek dit. aan de ouders te be
richten Nadere bijzonderheden waren toen
nog niet bekend.
Nauwkeurig en
l(h elegant
Alleen verkrijgboor bi| den
ho'logomoker, be'kenboor oon
nevonifoond ZentRo-leeken
JUWELIER
LANGESTRAAT 43, TEL. 852.
dellijk hebben zij toen de politie van hun
ontdekking op dc hoogte gebracht.
Het lijk lag op den rug. met opgetrok
ken knieën, de jas was over het hoofd ge
trokken. Weldra bleek, dat men hier te
doen had met het lijk van den reeds eenige
maanden vermiste 2-4-jarigen Roebroeks
Lenigen tijd later werd het lijk door dc
ouders, een broer en do verloofde herkend.
ITet lichaam werd met een doek afgedekt
en zal ter plaatse onder politiebewaking
blijven, tot dr. Hulst, die onmiddellijk is
gewaarschuwd, de sectic zal hebben ver
richt.
Het gedeelte van het bosch, waar de
vondst gedaan werd, is door de politie af-
ezet.
Sectie op het lijk van Roebroeks.
De verongelukten.
Dc eerste bestuur
der Th. Wiersma
behaalde 1G Juli 1922
zijn brevet te Soes-
terberg en was se
dert 1 Mei 192S in
dienst van dc K.L.M.
Hij had reeds vijf
reizen naar Indiö ge
maakt.
De heer J. van
Onlangs, de tweede
WIERSMA. bestuurder, werd op
15 Augustus 1925 luitenant-vlieger op Soos-
ferborg en trad op 1 Mei 1929 bij de K.L.M.
in dienst. Ilij hacl vier reizen naar Indië
oJs tweede bestuurder ondernomen.
De heer J. E. W. Kot te, de boordwerk
tuigkundige, was sedert ongeveer zes jaar
bij den tcchnischen dienst van do K.L.M.
Int was zijn vijfde reis naar Indië.
Met deze mannen verliest dc K.L.M.
Brie toegewijde bekwame medewerkers.
De beer G. van Zadelhoff is een radiote
legrafist van de Nederlandschc Telegraaf
Maatschappij „Radio Holland".
Kolonel Brinsmcad is de directeur van
Ben Australischen Luchtvaartdienst en was
tc Aiostar aan boord gegaan, nadat het
[Australische postvliegtuig „Southern Sun"
ten ongeval had gehad.
Op onvast fundament kan niemand vaste
bouwen. CAMPIIUYSEN.
pit liet Engclsch door Mej. C. M G. de W.
50
Ofschoon Julie veel liever van dc diensten
«van dezen paladijn geen gebruik gemaakt
bad, maakte de strenge blik van moeder
iMaw een einde aan den tweestrijd.
En jij zult het pakje voor de juffrouw
dragen, zei Maw, terwijl Elbert nog boozer
keek dan ooit en de kraag van zijn overjas
opzette.
HOOFDSTUK XLVIII.
Dc Van Roon bevond zich op dat oogen-
blik in Maw's handen. En ofschoon Julie
brandde van verlangen het zelf tc kunnen
dragen, begreep zij, dat het verstandig was
toe te geven en haar begeerto niet te too-
ïicn. Zij moest haar kans rustig afwachten;
toch was het onmogelijk te voorspellen
wanneer die kans komen zou, want Maw
was zoo voorzichtig het pakje zelf aan El-
bert te overhandigen:
Voordat Julie er op uit ging, drong een
van de meisjes er op aan dat zij een kopje
thee zou drinken (van dal brouwsel van
de familie). liet was lauw en driemaal op
gewarmd, maar Julie kon het er door krij
gen en het deed haar goed. Zij verkeerde in
een hoogst gespannen toestand toen Elbcrt
fle straatdeur open deed, met haar schat
Ook het lijk van den vermisten
Roebroeks gevonden
IC c h t, 5 D e c. Hedenmiddag omstreeks 12
uur is door de marechaussee in de onmid
dellijke nabijheid van de kuil, waarin de
drie lijken van de stroopers zijn gevonden,
ook het lijk opgehaald van den sedert
Augustus verdwenen 23-jarigcn jongeman
Roebroek, uit een aangrenzend plaatsje.
In dit verband krijgt de mededeeling,
welke reeds is gepubliceerd, n.l. dat Roe-
broek voor zijn verdwijnen reeds verklaard
had door den jachtopziener v. d E. bedreigd
te zijn met den dood, zeer bijzondere betce-
kenis.
Omtrent het vinden van liet lijk van den
sedert Augustus j.l. vermisten Roebroeks,
wordt nog het volgende gemeld;
Toen de omwonenden van Echt in de cou
rant gelezen hadden, dat dc bosschen voor
het publiek waren vrijgegeven, gingen gis
termorgen omstreeks tien uur zekere Gcr-
rits en zekere Jansen, beiden uit het na
burige Diergaarde, in dc bosschen een on
derzoek instellen.
Toen zij ongeveer 500 Meter waren door
gedrongen en nog geen resultaat hadden
bereikt, besloten zij het verdere onderzoek
uit te stellen tot den middag. Juist op dit
oogenblik stak één van beiden zijn schop in
den grond en, stiet op klecren. Bij verder
graven vonden zij weldra' een lijk, dat onge
veer 20 c.M. onder den grond lag. Onmid-
ondcr den arm cn zij vlak achter hem volg
de in dc duisternis.
Keiler stond daar zeker in den mist om
haar op te wachten. Haar hart bonsde toen
ze naast Elbert voortliep op weg naar het
station van den ondergrondsclicn spoorw eg.
Zij wantrouwde haar geleider. Zou liij
eenig besef hebben van dc waarde van het
voorwerp, dat hij droeg? Zoo ja, dan was
het best mogelijk dat hij haar eon poets
zou hakken. Maar op het oogenblik ten
minste maakte hij zich meer beangst voor
hetgeen verborgen kon wezen achter de
fantastische schaduwbeelden in de donkere
steeg. Hot station was echter niet een hon
derd meter daar vandaan. En tot Julie's on
uitsprekelijke vreugde kwamen zij daar
zonder wederwaardigheden aan. En daar
was IipI licht cn geen geheimzinnigheid
rneer. En nog een voorrecht! Terwijl IClbert
in zijn zakken zocht naar vier stuivers om
twee kaartjes te nemen naar Mable Arch,
drong zij er op aan het pakje van hem over
te nemen. Toon zij het eenmaal terug had,
klpmdc zij het zoo stevig tegen zich aan,
(lat Elbcrt tot zijn spijt de hoop moest op
geven het terug te krijgen.
Toen ze afdaalden in de lift naar do trei
nen met den sioet medereizigers, die haar
'n zeker gevoel van veiligheid gaven, kwam
Julie tot de eonelusip, dat Elbert toch niet
zulk een vlegel was als ze eerst gedacht
had Al had hij nu geen goede manieren,
toch had hij een zekere zorg over haar. Of
schoon hij niet gewcnscht had eon onge
lukkig jong .meisje naar huis te brengen
cn hot hem vrijwel was opgedrongen, toch
scheen er wel eenig ridderlijk gevoel bij
bom aanwezig te zijn In ieder geval, hij
trok een boos gezicht tegen ieder, die tc
dicht hij haar kwam.
Echt, G Dec. Dr. Hulst uit Leiden heeft
Zondagmorgen op de plek, waar Zaterdag
het lijk van Roebroeks uit Diergaarde go-
vonden werd, de sectie verricht. Achter het
linkeroor van den verslagene werd een
schotwonde aangetroffen. De schedel was
geheel gespleten, zoodat het schot zeker op
korten afstand moet zijn gelost. In dc hals
werden hagelkorrels cn ook dc prop en de
schijf van een patroon gevonden.
ONVEILIG RESTEREN.
Buit van 230 bij een roof-
overvaL
Donderdagavond werd bij dc politie tc
'Restéren door zekeren -U; aangifte gedaan,
dat te zijnen huize een roofoverval was ge
pleegd door twee personen. Beiden zijn naar
schatting ongeveer 30 jaar en van middel
matige lengte. De een droeg een lange,
grijze jas, dc andere had een donkere jas
en droeg beenwindsels. Zij hadden liun pet
ten over dc oogen getrokken. Zij eischten
van do vrouw geld. Volgens de aangifte
hebben de beide indringers zich van onge
veer 230 meester gemaakt. De politie stelt
een nauwkeurig onderzoek in.
ITet schijnt, aldus de Stand dat Kesteren
op het oogenblik door eenige verdachte per
sonen onveilig wordt gemaakt. Dinsdag
avond j.l. omstreeks half zeven werd bij den
alleenwonden ruim 70-jarigen J. v. B. op do
vensters geklopt, toen hij de deur opende,
stond er een persoon die geld verlangde.
Van B. gaf te kennen gegn geld te hebben,
waarop de vreemde bezoeker trachtte hem
aan to vallen. Van B. zag nog kans de
deur dicht te gooien en op slot te doen,
waarop de man afzakte.
Bij Marble Arch aangekomen, bracht de
heldhaftige Elbcrt haar het station uit en
dc Parklaan in. Daar bleven zij een oogen
blik onder een lantaarn staan om het num
mer van het huis op het adreskaartje van
het pakje op te zoeken. Nummer 33 ITet
was lang niet het minst deftige huis in deze
rijke straat
Elbcrt ging mee tot aan de stoep. Voor
dat zij aanschelde, bedankte Julie haar ge
leider zoo vriendelijk mogelijk en verzocht
hem haar zijn adres op te geven, zoodat zij
hem tenminste dc onkosten van de reis
kon teruggeven. Maar het galante jonge
mcnsch zag daar de noodzakelijkheid niet
van in. Er kwam bij haar dankbetuigingen
een minder boozc trek op zijn gezicht, maar
zijn eenige antwoord was een duwtje op de
electrischc schel, cn zonder een woord tc
zeggen liep hij ijlings weg en verdween in
den mist.
HOOFDSTUK XLIV.
Julie was vrccsclijk opgewonden, terwijl
zij stond te wachten op iemand, die de
deur open zou doen. Alles wat zij dien dag
ondervond, had haar opgehouden, maar nu
Elbcrt niet langer naast haar liep cn zij
voor de deur van een vreemd huis stond,
kwamen de kwelgeesten weer op haar her
sens af. Het was of een nieuwe aanval van
angst haar deerl sidderen en weer was zij
bang haar bewustzijn te verliezen.
De deur werd spoedige open gedaan door
een deftigen mannclijken bediende en dit
werkte als een versterkend middel. Julie
vroeg of zij juffrouw BabraJiam even zou
kunnen sproken. Z>dk cm verzoek op een
zenuwachtige, opgewonden manier uitge
sproken, deed den knecht even aarzelen, zoo
dat hij zelfs niet scheen te kunnen besluiten
Duizenden groote en kleine giften.
De post als bemiddelende
instantie
Het nationale crisis-comité boeit de laat
ste dagen zoo vele duizenden groote cn
kleine giften ontvangen, dat het onmoge
lijk is, voortaan aan alle gevers pcieoon-
lijk ecu dankzegging te doen toekomen
Hierdoor bereikt het comité tevens een
aanzienlijke besparing op zijn bnreaukos
ten.
Evenwel zal het comité voortgaan met
het wekelijks publiceeren van een voi'.edig.*
vervolglijst der giften.
Teneinde het inzamelen van giften
voor het nationale crisiscomité ten plalte-
lande te bevorderen, zullen binnenkort bij
alle hulpkantoren, poststations on bestel
lers giften in ontvangst worden genomen
Deze regeling kon getroffen worden dank
zij de medewerking van het hoofdbestuur
der P.T.T.
In navolging van het bureaupersoneel
van het Nederlandsche Technicurn KB.N A
te Arnhem hebben ook thans 70 leeraren
aan deze inrichting verbonden, besloten
1 pet van het honorarium ter besch'.kkine
van het nationaal crisiscomilé to stellen
Het hoofdbestuur van de Alg Ver. van
Nederlandsche reserve-officieren heeft aan
het nationale crisiecomité, overtuigd dat
alle leden daarmee accoord gaan, aangebo
den om cventuecle informaties in te win
nen of te doen verstrekken dan wel, voor
zoover de bestuursleden cn leden eventueel
daarvoor vrijen tijd beschikbaar bebben,
werkzaamheden in het belang van het co
mité te verrichten.
MEVROUW DE VISSER 70 JAAR.
's-G r a v e n h a g e, 5 Dec. Mevrouw G. I.
de Visservan de Garde, de echtgenoote
van den minister van staat dr. J. Th. de
Visser, vierde heden haar 70sten verjaardag
In» Hotel Paulez heeft de jarige in tegen
woordigheid van haar echtgenoot, kinderen
en kleinkinderen een receptie gehouden,
welke bijzonder druk bezocht was. Aanwe
zig waren daarbij o.m. de minister van
staat mr. D. Fock, de oud-ministers Aal-
berse, Kraus, Van Dijk en Van der Vegte,
alsmede verschillende bekende persoonlijk
heden uit kerkelijke en onderwijskringen.
Mevr. de Visser werd toegesproken door
mr. IT. A. A. van Gybland Oosterhoff, ds.
Dc Heer uit Rotterdam, de heer IT. J. de
■Groot.-en--nog verschillende andere perso
nen, meerendeels vertegenwoordigers van
organisaties op sociaal, kerkelijk of phi-
1 an tropisch gebied.
DE ENGGANO HEEFT AVERIJ.
Het schip zal naar Lissabon
worden gesleept
De Stoomvaart Maatschappij Nederland
deelt mede:
Het vrachtschip Enggano der Stoom
vaartmaatschappij Nederland heeft op de
thuisreis van Indië Zaterdagavond op de
Spaansche ku6t ter hoogte van Oporto haar
schroefas gebroken.
De Duitsche zeesleepboot Max Berendt i6
ter assistentie van La Coruna vertrokken
en zou Zondagmiddag bij de Enggano ar-
riveeren, waarna het schip ter reparatie
waarschijnlijk naar Lissabon gesleept zal
worden. Het weer is zeer goed. Aan boord
is alles wel.
haar binnen te laten in de ruime, flauw
verlichte hall. Toch deed hij het eindelijk,
deed de deur dicht en vroeg haar naam op
zeer weinig vriendelijken toon, een toon,
die haar op ieder ander oogenblik zeer zou
hebben afgeschrikt.
Ik ben juffrouw Gedge, zei Julie. Uit
den antiquiteitenwinkel in de Nieuwe Cros-
slraat. Juffrouw Babraham zal zich mij wel
herinneren.
De knecht herhaalde langzaam de woor
den, die zachtjes, maar met aandrang wer
den uitgesproken. En terwijl hij naar Ju
lie's schoenen keek, zeide hij:
Ik ben banc dat juffrouw Babraham u
vanavond niet ontvangen kan. Maar ik zal
het vragen.
Eenigszins verwaand liep de man dc hall
door om de zaak tc bespreken met iemand,
die zc niet zien kon. De onderhandeling
duurde kort en was weinig bevredigend,
want een oogenblik later verscheen de tot
nu toe onzichtbare tusschcnpcrsoon in de
gedaante van den butler, die den bediende
van zooevcn nog in deftigheid overtrof
Misschien kunt u mij zeggen wat de
reden is van uw komst, zei de butler, die
duidelijk bewees, dat hij twijfelde of zij
wel een goede reden had, in ieder geval
niet om miss Babraham op zulk een uur
te spreken te vragen.
Julie kon helaas geen reden opgeven. Zij
kon haar komst niet verklaren Deze twee
mannen waren zoo indrukwekkend, zoo
onsympathiek, zoo hard, zoo verschrikba
renrl dat al had haar leven er van afgehan
gen, zij zeker geen voldoende verklaring
van haar komst onder woorden kon bren
gen.
Juffrouw Babraham kan u op het
noeenhlik niet ont.vnncren. zpi de butler heel
NATIONALE DROEFHEID.
Zc gingen als vroeger
Den weg door den lucht.
Ze maakten al eerder
'n Succes-volle vlucht!
Ze deden als vroeger
Hun mocizamen plicht
Daar kwam als een slag het
Zoo droeve bericht;
„Het vliegtuig gebleven!"
Op d' Ir.«die-reis!
Bemanning gedood! Ook
De lucht eischte prijs!
Ver van hunne woonstee
Daar stortten ze neer
Gevallen op 't veld van
Daadwerk'lijke eer!
Deez' Hollandsche vliegers
Door menige vlucht
Gehard cn deskundig
Als mannen der lucht
Ze \onden ver van hier
In wild-vreemden grond
Hun graf in deez' droeve
Onzaligen stond!
Ze gingen als vroeger
Den weg door den lucht
Maar thans werd 't een ramp
F.cn noodlottige vlucht!
Ze togen als eerder
Doch nu het bericht
Gebleven voor altijd
Als offer van plicht!
Massaal hier een hulde
Deez' helden gebracht*
Voor 't geen ze ons gaven
En eind'lijkrust zacht
GROEGROE.
(Alle rechten voorbehouden).
DE TERAARDEBESTELLING VAN
H. G. M. WEENINK.
Groote belangstelling.
Amsterdam, 5 December. Heden
middag had op de Oosterbegraafplaats, al
hier, de teraardebestelling plaats van het
sloffellijk overschot van wijlen IT. G. M.
Weenink. Een zeer groot aantal vrien
den bracht den zoo plotseling op zoo tragi
sche wijze overleden schaakmeester en pro-
bleemkcnner een laatsten groet, terwijl een
schat van bloemen de baar dekte. Aller
eerst werd het woord gevoerd door den
heer Trotsenburg namens den Wereld
schaakbond en namens het Vereenigd Am-
sterdamsch Schaakgenootschap, waarvan
de overledene volgens spr. „dc trouwste
vriend" was. De lieer Trotsenburg wees
evenals de andere sprekers niet alleen op
de groote verdiensten van den heer Wee
nink als schaker of probleemkenner, maar
bovenal op de beminnelijke karaktereigen
schappen van den overledene, waardoor hij
zich zoovele vrienden cn geen vijanden had'
verworven.
De heer Oskam, die namens den Ned.
Schaakbond sprak, zeide altijd in Weenink
als schaker den idealist en den zoeker naar
schoonheid gewaardeerd te hebben. Ten
slotte legde spr. nog uit naam van schaak
meester Phzcpiorka eenige bloemen op het
graf.
Het woord werd verder nog gevoerd door
de de heeren clr. Niemeycr namens den
Probleembond, dr. Max Euwe, als vricncl
van den overledene en De Haas namens
den Rottcrdamschen Schaakbond.
Een familielid van den overledene dank
te voor de betoonde belangstelling.
(Tel.)
langzaam, maar op een toon, die alle tegen
spraak onmogelijk maakte.
Maar ik moet haar spreken. Het kan
niet anders, het moet.
ITet is op dit oogenblik onmogelijk.
Op die woorden deinsde Julie achteruit
tegen den muur. En toen de butler die tra-
gischo oogen zag, zei hij ofschoon met
weerzin:
U moet morgen maar eens terug ko
men, dan zal ik Uw naam opgeven.
Ik, ik moet haar nu spreken, zei het
meisje wanhopig.
De butler was zoo hard als steen, U kunt
haar onmogelijk vanavond spreken.
Waarom niet'? vroeg ze.
Zij gaat naar een bal.
Die woorden hadden een uitwerking als
een slag in het gezicht. Ze zag zich zelve
ronddolende in den mist, den heelen nacht
lang, met haar schat onder den arm, zon
der dak, zonder geld, alleen, en dat alles
bracht haar tot wanhoop.
Maar ach! laat mij haar even spre
ken, Vanavond nog, zei ze rillend.
Tegenover dien onmeedoogenden man
voelde zij haar geringe, haar laatste hoop
wegzinken. Zij werd op straat gezet in den
nacht! En wat zou haar dan overkomen?
Zij kon den heelen nacht niet op straat blij
ven loopen met de Van Roon onder den
arm. Zij had reeds de uiterste grens van
haar kunnen bereikt. Het donkere waas
voor oogen was een bewijs, dat haar krach
ten weldra uitgeput waren. Het deed er niet
toe hoe de houding van den butler tegen
over haar was; zij kon er niet aan denken
dit veilig toevluchtsoord te verlaten, tenzij
hij haar de deur uitzette, want haar tegen
spoed hier in huis was niets vergeleken
bijjietgeen daar buiten waohtte<
