"kwarten
neus
y^Mieumvan
Radionieuws
F. H. LOMANS
GRAMOFOON KOFFERS- en PLATEN
- BLOEMEN IN HUIS.
Onze kamerplanten in den winter.
Onze kamerplanten genieten gewoonlijk
in den winter onze bijzondere belangstel
ling en het spreekt vanzelf, dat we z«»
tevens een goede verzorging geven. In het
algemeen hebben we nu te zorgen, dat onze
planten zooveel mogelijk van het, toch al
schaarsche daglicht profiteeren. We plaat
sen ze dus vóór, of zoo dicht mogelijk bij
de vensters. Wel zullen de planten daar,
bij strenge vorst het eerst gevaar loopen;
daarom zetten we ze dan gedurende den
nacht meer in het midden der kamer, of
wel we beschermen ze met courantenpa
pier. Ook houden we de planten zooveel
mogelijk vrij van stof, en dat niet alleen
omdat de planten er minder mooi door zijn.
rnaar ook vooral omdat het assimilatie
odernhalings- en verdampingsproces er bo
lang rijk door wordt gehinderd. Planten
rnet breede bladeren als: Palm, Clivia, As
pidistra, Azalia of Fatsia, Brommeliasoor
ten en dergelijke sponzen we eenmaal per
week af, waarbij de onderkant der bladeren
niet mogen worden vergeten. Planten met
fijne bladeren, als: Nephrolepis, Araucaria
of kamerden, Ptcrissoorten e.a. kan men
met een bloemenspuit of fijn gietertje af-
sproeien. In den zomer maken we wel eens
gebruik van een regenbui, maar nu zou
een zoodanige handeling gepaard gaan met
groot temperatuursverschil, en ook daar
hebben we bij de verzorging onzer planten
vooral tegen te waken. We zorgen juist
voor een zooveel mogelijko gelijkmatige
temperatuur. Een te hooge temperatuur is
voor de meeste planten ook verkeerd.
Daardoor krijgen we vaak een ontijdige
groei en nieuwe stengels en bladeren welke
in den winter ontstaan, zijn door gebrek
aan voldoende licht gewoonlijk slap en
futloos. Het is nu ook geen tijd voor het
verpotten van planten. We wachten daar
mede tot het vroege voorjaar, en bij
bloeiende planten tot na den bloei. Gieten
doen we naar behoefte, maar in dezen tijd
van het jaar geven we eer te veel dan te
weinig water. liet water dat we gebruiken
willen voor het gieten of schoonmaken der
planten moet kamertemperatuur hebben.
RADIO PARIS VOLDOET NIET.
De „Intransigeant", het meest gelezen
avondblad van Parijs, publiceert in zijn da
gelijks verschijnend radiobijblad soms inte
ressante berichten van de luisteraars onder
zijn lezers betreffende de uitzendingen van
den nieuwen grooten zender Radio-Paris, die
op 21 November j 1. plechtig in gebruik is
genomen. Deze berichten komen voorname
lijk uit Parijs en uit de omgeving van deze
6tad ca brengen duidelijk aan het licht, dat
de nieuwe zender Radio-Paris te Saint-Rómv
dezelfde onaangenamo eigenschappen heeft
als de grooto Duitsche zenders Mühlackcr
en Heilsberg, zoodat ontvangst door middel
van ccn detector op een daarvoor normalen
afstand onmogelijk is. De ontvangst in Pa
rijs cn omgeving is zelfs slechter dan bij den
ouden zender het geval was en alleen d«
luisteraars, die zich op eenigo honderdén
kilometers afstand van den nieuwen zen
der bevinden, melden een noemenswaardige
verbetering.
NIEUWE AFSTANDSRECORDS VAN
EUROPEESCHE ZENDERS.
De groote Zwitsersche zender Beromun-
ster te Zurich is in Nieuw Zeeland gehoord.
Ook dc- Fransch Zwitsersche zender van
Sottcns is op bijna even grooten afstand go-
hoord en wel te New riyraouth.
RADIOMUZIEKUITZENDING DOOR
BANDOENG.
Op Dinsdag 20 Januari a.s. te l i uur (Am-
sterdamsche tijd), zal door de Indische kor-
tegolfzcnders P L.E. op een golflengte van
15.93 M., P.L.V. op een golflengte van 31.S6
M. en P.M.Y. op een golflengte van 58 M.
ccn muziekprogramma worden uitgezon
den, te geven door dc muziekvereeniging
„De Eendracht", onder leiding van John
Iseger. Het programma bestaat uit kront-
jongmuzick en omvat de volgende num
mers: 1. Krontjong Batavia; 2 Joopie, Joo-
pie: 3 Stamboel Serenade. 4 Sirih Koening.
5. Gelang Pakoe Gelang. 6. Krontjong Sla-
met Tlnggal:
Zondag.
Hilversum.
We mogen geen verwijten richten tot den
onbekenden samensteller van het Concert-
gebouwprogramma, dat de Avro dezen dag
uitzendt. Want ook hij gehoorzaamt op zij
ne eigen wijze op den druk van het machti
ge publiek. De samensteller behoort krach
tens zijn ambt en zijn muzikalen aanleg of
hartstocht zorg te dragen voor de muzi
kale kunstwerlcen. Hij dient ook voor de
nieuwere muziek een plaatsje in te rui
men en hij kwijt zich op de navolgende wij
ze van dezen taak. Hij begint met Haydn,
daarna komt Landré (den zoon), vervol
gens Debussy, dan Bartók en ten slotte
Wagner. Ilaydn is natuurlijk in orde (zegt
het publiek), want we zijn bezig den góe
den man te „herdenken": succes te voren
verzekerd. Debussy da's ook in orde, die
is niet nieuw rncer en het behoort tot den
goeden toon om naar hem te luisteren met
een welwillende en glimlachende achting,
maar opgepast luchtig alstublieft, niet
met de hand onder je hoofd (dat doe je al
leen bij de Kreutzersonate van Beethoven),
het is altijd nog: „Fransche" muziek, char
mante muziek! Bartók daar weten we
niets van. Sommigen hebben wel eens ge
hoord, dat hij ergens in Boedapest moet
wonen en dat hij al grijs is. Natuurlijk
schreef die man „valsche" muziekEn
dan Wagner gelukkig. We kijken elkaar
blij aan: een goede bekende, een hèèrlijk-
goede bekende! Na de benauwende stroom
versnellingen van Landré en Bartók zijn
we gelukkig weer in kalme watoren en we
laten ons lieusch niet door den vreemden
titel: „de vliegende Hollander" afschrikken
Wagner is maar je-dat en wij aanbidden
hem vurig.
Ik heb me met dit programma even ge
amuseerd, vergeef me. We moeten echter
niet. alles zoo zwaarwichtig nemen. Achter
de wolken schijnt toch de zon. En zoo zal
op een zeker moment de tijdgeest zich wel
weer verdiepen. Een programma als van
daag lijkt op de uitstalkast van een galan
teriewinkel.
De weduwe Grijpgraag is de Nederland-
sche vertaling van den titel „Die Witwe
Grapin" van von Flotow. De componist
maakte zijn naam terecht onsterfelijk met
de degelijke en toch amusante „Spieloper",
Martha. De éénacter „witwe Grapin' is
echter onbekend. Eenigo jaren geleden
stond het werkje op een reizend ensemble
.die Musikalischc Kammerspiele"; daar
■hield het mee op. De verdienste der Avro
met deze uitzendingen is de volgende: zii
vestigt den aandacht op een kunstgenre",
dat het groote publiek eigenlijk in alle lan
den veracht heeft. De éénacter was bij lan
ge na niet zoo geliefd als dc groote opera
in 4 bedrijven; het gaat dus hier om een
herstel. Dat navolging verdient.
Huizen.
Het avondprogramma der K.R.O. is over
wegend Fransch georiënteerd. Je ziet zoo
iets méér in Noord-Brabant en Limburg.
Het Maastrichtsché orkest zal zijn besten
beentje wel moeten voorzitten, lijkt ons;
want het programma is verre van gemaK-
kelijk! Het donkergekleurde 2e pianocon
cert. van Liszt met de marschachtige rliyt-
men en de poëtische lyriek wordt door
Tiny Kayser gespeeld, die wel over een vol
groeide aanslagstechniek moet beschikken;
of zou het (jeugdige) overmoed zijn?
Hamburg en andere Zenders.
De Bach-cantatc „Ich hab' in Gottes Hcrz
ind Sinn" is een typische koraalcantate.
Dit kan rnen duidelijk hooren tijdens het
inleidingskoor: de koraalmelodie in D
groot is zeer opvallend. Dit koor is een
gefigureerd koraal, dat wil zeggen een
compositie, waar een pepaalde melodische
eenheid (het koraal) ingevlochten is.
Zeer merkwaardig is ook het vier
stemmige koor, dat op de bas-aria
volt ..Ti dat op een sehoone, dramatiscli-
sterke wijze onderbroken wordt door felle
recitatieven. Het slot is wèèr het koraal,
dat aan het geheele werk ten grondslag
ligt, doch thans in zijn cenvoudigsten vorm
vierstemmige harmonieën. Het orkest be
staat uit de gewone bezetting: loetsinstru
ment en strijkers versterkt met 2 oboida-
more. Het is wellicht gemakkelijk, dat ik
weer de volgorde der stukken opgeef: ge
figureerd koraal, bas-recitatief, tenoraria,
gefigureerd koraal voor alt; tenor-recita
tief, bas-aria, koor. sopraan-aria, stotkoraal
Oslo.
De opera van Mozart. „Belmoute und
Constanze odcr die Entführung out» dein
Serail ls een Duitsch zangspel geschreven
om de toenmaals sterk heerschcnde Turk-
eche mode (zooals we tegenwoordig aan dc
Ru.sê'<?che ziekte lijden) te bevredigen.
„Iéder volk", schreef Mozart aan zijn vader
in 1783, „ieder volk heeft zijn opera, waar
om moeten wij. Duitscliers, er geen heb
ben? Maar hierdoor zou misschien het zoo
Tnooi ontkiemende Nationale Theater tot
Moei komen en het zou een eeuwige schand
vlek voor Duitschloncl zijn als wij, Duit-
schers, eens ernstig begonnen. Duitsch te
denken. Duitsch te handelen Duitsch te
spreken en geheel Duitsch te zingen!"
Mozart kon zóó schrijven in cynischen
geest, omdat het Italianisme geheel be
schaafd Europa bcheerschte in die dagen.
Vooral in Wecnen gold compositorisch niet
voor „vol". al? je geen Italiaansche opera
wilde schrijven. Mozart verviel hiertoe ook
weer spoedig en schreef Le nozzc di Figa-
go....
Maandag.
M h 1 a c k e r.
Ja, Pijpcr's muziek werd in Duitschland
zoo goed ale niet uitgevoerd. Dit moest een
oorzaak hebben. Naar onze meening voelde
de Duitscher wel degelijk, dat Pijper'a muze
meer van Gallische dan van Germaansche
invloeden gediend was. Dit was uit den
aard der zaak, Duitschland weinig naar
den zin. Pijper schreef voor den gemiddel
den Duitscher niet „warm" genoeg, hij over
dreef de expressie niet voldoende, integen
deel: Pijper versoberde juist nog meer. Het
doet ons ccn groot genoegen, dat de (Nc-ler-
landsche?) pianist Herman Kruyt de derde
Sonatine van Pijper eens voor een Duitschen
zender speelt Het is een voortreffelijk
werk. Beknopt doch zeer goconcentreerd-ge-
niaal.
D a v e n t r y.
Op de uitvoering van nog een andere Ne-
derlnndsche compositie wil ik gaarne de
aandacht vestigen. Bernard van Dieren'6
derde Strijkkwartet wordt hier ten gehoore
gebracht. Van Dieren liet zich in 1901 In
London (waar hij woont) tot Engelschman
naturaliseeren. Hij werd in het moederland
geboren uit een gemengd huwelijk (Nedcr-
landsche vader en Fran?che moeder). Zijn
werk is ultra-modern, althans dat is al
tijd zoo geweest Misschien is hij in het der
de strijkkwartet iels meer in conventionee-
ler banen gekomen? Dat gebeurt meer! Zie
Strawinsky, Ilonegger, dc jongere Russen!
Dinsdag.
Huizen.
Joh-an Gerritsen van Roekei. de K.R.O.-
dirigent heeft een voorbeeldig en een even
eens mooi programma samengesteld. In
overweging nemende, dat de publieke
6maak nog wel zeer sterk overhelt naar de
vc-rpoozingsinuziek, zou het wellioht aan
beveling kunnen verdienen nu weer niet
tè hard van 6tapel te loopen. Drie uur acht
tien d'eeuwsche muziek... 't Is mogelijk
dat „kennel's zelfs een bedenkelijk gezicht
trekken bij het bcschouwen van een derge
lijke reeks exquise muzikale spijzen. Men
bereikt, geloof ik, meer met kortere con
certen misschien waren er nog andere
ooi-zaken of noodzaken, waardoor het pro
gramma zoo lang moest worden.
Inmiddels: dit programma, biedt zeer
\eel afwMscIitig en de samensteller heeft
getoond veel goeden smaak te bezitten. Een
\ondst is de orkestsinfonie van Ph. E.
Bach: interressant! Deze zoogenaamde
„Berlijnsehe of H«imburg<?che" Bach was
de tweede zoon van den Leipziger cantor.
Van zijn symphonieën werd een drietal uit
gegeven door Espagne bij Peters. De derde
etaat op 't K.R.O.-<programma, Het was nog
belangwekkender geweest, als mede een
symphonic van Joh-an Christian, den jong-
sten zoon. op het programma had gestaan.
Men zou het verband en toch de ontzaglijke
verschillen tusschen die twee broers zéér
evident hebben kunnen constateoren. Mis
schien verzorgt dc K.R.O. in dien geest
later eens een programma.
Wcene n. F ranz Schmidt is een hoogst
fatsoenlijk toonkunstenaar, maar hij werkt
in het verborgene. Dat wil zeggen, hij
heeft zich weliswaar niet opgesloten, maar
bepaald actief en geestdriftig is hij zeker
niet. Schmidt bekleedt de belangrijke be
trekking van directeur van het Wecnschc
conservatorium en wil blijkbaar een de
corum bewaren. Jos Marx, zijn voorganger,
was indertijd te „nieuw" in zijn gevoelens,
Schmidt is (mij tè) conservatief. Vandaar
•Jat de 2e symphonic van den bijna zestig
jarigen auteur en die van 1913 dateert
wordt uitgevoerd. Symbool van stilstand
i-n van attavisme.
Woensdag.
Hilversum. Gelukkig is dc muziek,
die de Vereeniging voor Hedendaagsehe
Muziek uitzendt door bemiddeling van do
V.A.R.A.-microfoon korter dan de centi
meters-lange aankondiging. De bedoeling
is een Spaansche avond te geven; dan
komt de Nederlandsche muziek later in
Spanje voor de microfoon. Onder de vele
medewerkenden komen namen voor, die
reputatie genieten; dat zij die reputatie
wenschen te verdedigen, al strijdende
voor het goede recht der jonge muziek
stemt sympathiek. Sympathieker dan de
tientallen, die hun „naam" willen verwer
ven door middel van bekende muziekjes.
Leipzig.
Het Mozartconcert, dat de fijngevoelige
Theo Blumer vandaag dirigeert bestaat uit
twee zeer mooie werken: Serenade en sym
phonie concertante. De Serenade voor acht
blassinstrumentcng in Bes komt nog al eens
in den aether, de Symphonie concertante
voor viool en alt minder. Dit concert is
feitelijk een voortzetting van het oude con-
certo-grosso beginsel. De ontwikkeling is
duidelijk: de beide conccrteerende instru
menton hebben een virtuozer partij. Torel-
li. noch Vivaldi, noch Bach hebben niet
voor niets voor Mozart geleefd! Het eerste
deol is tamelijk forsch van bouw, met ge
durfde harmoniek (voor dien tijd!); het
tweede deel is één der voortreffelijke an
dantes, welke Mozart ooit geschreven heeft;
de finale is van den bekenden snit, vroo-
lijk, kernachtig, zelfbewust en zeer onder
houdend. Maar voor de reproductie zijn
prima krachten noodigen die vindt
je met groote moeite.
Donderdag.
Hilversum.
Hoewel ik niet uitvoerig over het volgen
de onderwerp zal uitwijden, mag de ver-.
melding in dit overzicht niet achterwege
blijven. Dc A.V.R.O. verzorgt de uitzending
van het Oratorium Elias, dat „Kerkgezang"
den liofhebbers van muziek aanbiedt. De
boide groote oratoria van Mendelssohn;
Paulus en Elias zijn de belangrijkste wer
ken in dit genre, iVelke er na Haendel en
Haydn geschreven werden. Dit feit zal niet
uitgewischt kunnen worden; noch door phi
listers, noch door oververhitte „modernen".
Het Elias-oratorium werd in 1846, tien jaar
na de „Paulus", geschreven. Eén jaar voor
den vroegen dood van den auteur werd
het nog uitgevoerd te Birmingham. Men
delssohn dirigeerde liet werk tijdens een
muziekfeest dor stad. Op zichzelf be
sehouwd zal het misschien iemand verwon
dering geven, dat een Duitsch werk in
Engeland zijn premièro kreeg. Doch dit
hangt met vele dingen samen. In de eer9te
en voornaamste plaats toch is Engeland
tiet eenige land geweest, waar het orato
rium gehandhaafd is gebleven sedert de
werkzaamheid van Iiaendel in Londen
Duitschland en het geheele continent trou
wens vergat Bach en Haendel, schoon!
F.erst in 1829 bracht Mendelssohn de Mat
thaeuspassie in Berlijn en vanaf dien da
tum begon de Bach-renovatie. Maar F.nge-
land oefende natuurlijk in den geestdrift
dier herleving groote aantrekkingskracht
uit. Do Duitsche romantiek vermeide zich
gaarne in het verleden en zoo kwamen de
Haendel-oratoria weer op de repertoire's.
Elias van Mendelssohn is een romantisch
oratorium met sterk klassici9tischen in
slag.
Huizen. Ons U.S.O. profiteert zeer van
het solistisch optreden van elke zijner le
den. Wij zeggen: het individueele optreden,
waar dan ook, moet bevorderd worden.
Dan klimmen de prestaties van het orkest;
Zoo dit niet het eenig^te heil is om een ein
de te maken aan een noodtoestand, dan is
het toch een der meest voor de hand lig
gende middelen. Het orkestlid, dat stu
deert en zich bekwaan# voor een solistisch
optreden, blijft wakker en is muzikaal-ge-
intereescerd. Ik weet wel, dat de kwade
kans om eigenwijze en onhoudbare ijdeltui
ten te kweeken, die zich niet ondergeschikt
gevoelen aan de belangen van een geheel,
niet denkbeeldig is. Maar toch: do winst
'ian toon, aan uitdrukkingskracht, aan ac
tiviteit is "toch óók heel vyat w aard. Om die
reden lees. ik. altijd inet genoegen, dat do
le klarinettist van Ginkcl con persona gra
ta bij de N.C.R.V. is. Het komt hem toe en
<t zijn mindere goden, die t-en waardiger
ietel bekleeden bij de omroep-organisaties.
L >a n g e n b e r g.
Een der beste specialisten op het gebied
der opera, dr. Julius Kapp, spreekt de inlei
ding tot het Meyerbeer-concert uit. Het is
een goed idee, om eens wat meer van
Meyerbeer uit te voeren, dan zijn Kroninge-
rnarsch uit do „Profeet", dat jo iedero week
minstens honderd keer in de radio hoort.
Meijerbeer (17911864) had groote betccke-
nis voor de ontwikkeling van do opera. Hij
was Duitscher. doch arbeidde hoofdzakelijk
in Frankrijk. Ilij werd daar de dictator op
het gebied der groote opera. Tientallen ia-
ren bleven zijn opera's repertoire houden cn
zelfs nu nog gann „de Profeet" en ,.de Hu
genoten" meermalen over het tooneel. Hij
trachtte van zijn opera'?, zoowel muzikaal
als tooneelkunstig. pronkstukken te maken,
waar men oor noch oog vanaf kon houden.
Meijerbeer is daarin geslaagd als geen an
der. Hetgeen Richard Strauss later in den
•vmphonischen \orm bereikte. verwierf
Meijerbeer eerder, reeds in de opera. We
hooren te weinig van Meijerbeer. omdat we
hierdoor t-en schakel in den ontwikkelings
gang missen. Belangrijk voor dezen tijd is
zijn muziek niet meer.
Vrijdag.
FI i 1 v e r s u m.
De V.P.R.O.. die wekelijks in den aether
komt, verzorgt haar programma 6teeds met
groote toewijding. Dit keer is er ook weer
.lijn" te herkennon in een overigens een
voudig programma van piano en zang. Aar
dig is het om één der oudere kunstliederen
'die dus niet in de opera of in het orato
rium zijn ontstaan) te hooren: „Als Louise
dio Briefe ihre? ungetreuen Liebhabers ver-
brannte" van Mozart.
B e r 1 ij n.
De Russische opera „Boris Godounow"
kunt u vanavond hooren. De kranten heb
ben al zoovc-e! verteld van de a.s. opvoe
ringen te Amsterdam, dat ik mij ontslagen
acht van den plicht u iets nadere te vertel
len. Er is genoeg over de geniale Moes-
sorgsky mede tc deelen: doch van de aan
dacht voor de radio mag niet te veel gevor
derd worden: er is ook nog wel wat anders
in de wereld te doen dan zitten en luiste
ren! Vooral
Zaterag.
B e r 1 ij n.
Er it? wel wat goeds, natuurlijk! Eva Hei-
nitz neemt bijvoorbeeld een mooien aan
loop (Adagio en merjuet van Haydn) om de
tweede cello-sonate met piano van Beetho
ven te spelen. Hoe ze dit doet. al of niet
mc-t eoeoele en warmgetimbreerde toonvor-
mincr moeten we afwachten. Ook Heils
berg heeft belangwekkends met de piano
sonates van Haydn; de inleiding door den
lcundigen paedogoop Leo Schrader is „eo
wie so" 100 Verder Midland Regio
nal. waar c-en mooi jeugdconcert wordt
uitgezonden, o.a. de groote Suite* Carnaval
der Dieren van S-aint-Saëns.
P. T.
Amusementsmuziek.
Er is op 't oogenblik heel wat goede mu
ziek aan de markt, niet het minst uit de
voortreffelijke films van den laatsten tijd.
Zoo bijvoorbeeld de muziek uit „Het Con
gres danst", uit „Bommen op Montecarlo"
cn, niet te vergeten, uit de operette „Dio
Blume von Hawai" van den onuitputtelij-
ken Paul Abraham. Bijna alle songs uit die
films en operettes hebben het volkomen
terecht tot de onderscheiding „Schlager"
gebracht en iedereen, die van deze muziek
houdt, zal ze graag op de plaat willen heb
ben; dat kan een aardige verzameling wor
den voor later, als zo al lang weer ver
drongen zijn door nieuwe cn nieuwere. Dan
kan het ccn groot genoegen zijn om „dio
plaatjes van vroeger" nog eens te draaien.
Mag ik een keus voor U doen? Parlo-
phone stuurde ons weer een aardige
greep uit haar repertoire van moderne
amusementsmuziek. Allereerst dan do
nieuwste potpourri van Doslal „Ftir alle."
Inderdaad, iedereen vindt er wat van zijn
gading in: fox, tango, rumba, marschlicd,
enz. Fiësta zoowel als de liefde der matro
zen, de bruine Madonna en hot divanpopje
„genau wie Du". Het Parlophon-dansorkest
speelt deze potpourri, met soli en koor en
als wij ons niet vergissen, de Four Admi
rals. Het nummer is B 49044. De liefde der
matrozen, hot zoo populaire marschlied ls
ook afzonderlijk verkrijgbaar, op B 49025,
eveneens gespeeld door het dansorkest de
zer maatschappij met als refreinzangcr
John Hendrik. Een voortreffelijke weerga
ve, met een daverend brio gespeeld! Aan
den anderen kant staat nog een schlager
uit de film „Bommen op Monte Carlo", mei
schitterende accordeon-soli. Parlophone B
49028 brengt nog een potpourri, n-1. een uit
„Die Blume von Hawai", gespeeld door den
componist zelf, Paul Abraham, met zijn or-
chest. De Four Admirals zingen do refrei
nen. Deze tweezijdige plaat is 'n juweeltje:
Behalve de reeds genoemden zijn als ka
merplant ook zeer geschikt; Sparmannia
africana of kamerlinde, een plant niet licht
groene, handvormige bladeren, welko nu
bloeit niet witte bloempjes waartegen de
goudgele meeldraden mooi afsteken. Vero
nica Andersonii, een Meesterachtig plantjo
dat nu begint te bloeien met aarvormige
trossen blauwe bloempjes. Ook V. Speciosa
en V. Lindleyana zijn als kamerplant zeer
mooi.
A. G.
men moet eens goed luisteren hoe dit fraaie
orkest (wut eon ideale bezetting!) het „Di-
wanpüpchen" speelt en hoe liet de intro
ductie maakt, met veel kopergeschal!
Voor bewonderaars van Lilian Harvey
met haar suikerzoete stemmetje, en Willv
Fritsch heb ik nog een geestig plaatje Pn
petto, wat de titel al verraadt: „Die zwei
von der Tankstelle". Zij zingen een pot
pourri van liedjes uit hun verschillende
films, die tot '.".'n vrij logisch geheel zijn .-a-
mengebracht. Jammer, dat het bogin slechts
een zwakke imitatie is van liet zoo populair
geworden autosignaal uit „Drie drie von der
Tankstelle". En men denkc er wol aan: als
Fritsch aan het eind zegt: aus dan is het
nog niet uit. Want dan komt er nog een....
kus! Het nummer is B 48103.
Ik heb nog voor mij liggen twee plaatjes
van ander genre, n.l. van het Hawaiian-
orkest Gino Bordin, op Parlophone B 80914
en B 80881. Vier fijne beschaafde nummers
die ecu welkome aanvulling zullen blijken
te zijn van de discotheek van den Hawaiian
liefhebber.
Welkom zal eveneens zijn een plaat van
den beroemden jodelaar George van Dusen.
Hij geeft op R 1101 „The yodelling china-,
man" en „The yodelling Bullfinghter", be
geleid door het Novelty-orkest.
Ten slotte nog eenige nieuwe platen van
Touis Armstrong met eenige van zijn feno
menale trompet-soli: „Shine", een foxtrott
on „If I could be with you one hour to
night", eveneens een fox. Het is R 1100.
Een enkele aanteckcning nog. Enkele van
de besproken platen dragen het opschrift
in het Duitsch, dat zij zonder toestemming
niet voor de radio mogen worden gedraaid,
een uitvloeisel blijkbaar van den kort ge
leden in Duitschland ontbranden strijd tus
schen gramofoon en radio, waarover in ons
blad al het een cn ander is gezegd. Hef
schijnt werkelijk ernst te gaan worden!
Rr.
UTRECHTSCHE STRAAT 15 TELEFOON 483
GROOTE SORTEERING
O A ODEON, HIS PIASTERS VOICE. PARLGFOON HOMOCORD TRI-ERGON
