AH3R5F0ÖHTSCH DAGBLAD
NIEUW PARIJS
1 OPRUIMING
s BALANS
RUSSISCHE DIEVEN VOOR HET GERECHT
Zaterdag 23 Januari 1932
-DE EEMIANDER"
30e Jaargang No. 176
TWEEDE BLAD
KET CARLTON-HOTEL IN
RUSSISCH GEWAAD
Dans, zang en balalaika
WILLEM GROENHUIZEN
„LEERDAM"
DRINKSERVIEZEN
WATERSTELLEN SERVIEZEN
Fa. B. KRAAL
f) Langestraat 23
Lijstenmakerij en Kunsthandel
EEN PLATINA BROCHE
GESTOLEN
EEN LEVEN OM EEN LEVEN
'Zoowel de liftboy als de obenkellner
in kleurrijke Russische blousen
Men schrijft ons uit Amsterdam:
Er zijn heel wat klokken in het Carlton-
hotel. maar het is al Russisch, wat zij slaan.
De oolijke boy, die u in een oogwenk met
de lift van de eerste naar de zesde étage
lagt suizen, draagt een flatteus wit kieltje,
en een leuk astrakan bontmutsje balanceert
op zijn linkeroor. Eigenlijk is het een beetje
een teleurstelling als het blijkt, dat hij lich
telijk Amsterdamsch praat, en niet de taal
der Bojaren of Kirgiezcn. Zooiets zou men
achter 't ventje niet gezocht hebben.
De kellners kent men ook al niet meer
terug. Hun smetteloos wit plastron en cor
recte smokingjasies hebben voor een week
vrijaf, en zijn vervangen door blauwe, rood©
of purperen blousen, welke hun dragers
een huiselijk en gezellig aanzien geven. En
merkwaardig, hoe de kleercn toch den man
maken; men durft nauwelijks „ober" to
zeggen tegen deze schilderachtige lieden,
die nog slechts rijlaarzen en sporen noodig
hebben, om als helman der Kozakken te
kunnen fungoeren.
De zalen van het hotel roepen herinne
ringen wakker aan de Moskou'sche cathe-
dralen, en aan het Kremlin; op waarlijk
artistieke wijze zijn ze naar Russischen
stijl gedecoreerd.
Een Russische vloedgolf is dus door het
Carlton geslagen, en oud en jong draagt er
de kenteekenen van. Alleen de koks zijn
oogenschijnlijk gepasseerd, want die heb
ben hun witte pakjes en hooge mutsen nog
behouden. Toch, wat er uit hun domein
Daar boven gaat, tal van exquise lekker
nijen, ze dragen een naam. welke wonder
wel in het kader past: caviar malossol,
bortsch a la Russe, parfait Moscovite, pou
larde souvaroff... loopt u nu het water
nog niet over de tanden? In elk geval blijkt
wel, dat van den keuken tot den daktuin
het al Russisch is, wat de klok slaut! En
waarom?
Onze lezers weten wellicht, dat de Wag-
nervcreeniging in den Stadsschouwburg de
opera van Moussorgsky „Boris Godounov"
doet opvoeren, met Sjaljapin in den titel
rol. Tal van leden der Russische Opera lo-
geeren in het Carlton hotel, en dit was aan
leiding voor de directie om een „Russische
week" te organiseeren, welke Vrijdagavond
js aangevangen, en duurt tot en met 2«
'Januari. Men heeft de zaak ter dege aan
gepakt, en wij konden er ons van overtui
gen, dat er geen half werk is gedaan. In do
lounge van het hotel is een Russisch buf
fet aangericht, waarin de samowar gezellig
staat te stoomen, Russische spijzen en dran
ken zijn verkrijgbaar, er klinkt weemoedige
balalaika-muziek door de zalen, en last not
least: Russische arlisten ticdon zoowel des
middags als des avonds op. Van hen wil-
ten wij onzen lezers nog iets meer ver
tellen.
Wanneer de laatste tonen van de nieuw
ste rumba zijn weggestorven, en de dans-
lustigen de parketvloer hebben verlaten,
rèn'nen er tien of twaalf „chasseurs A la
Russe" naar binnen, die vliegensvlug een
groot tapijt uitrollen, dat de dansvloer ge
heel bedekt. En gracieus als vlinders, licht-
balanceerend op de teenon, komen dan de
opera voor het voetlicht, deinend en wie
gend, en plotseling, fel rythmisch het tem
po der muziek overnemend, in wilde harts
tocht zich gevend aan den dienst van Terp
sichore. Ze zijn met z'n tienen, vijf dames
en vijf heeren, allen getraind m de leer
school van Wassilieff, den vroegeren ballet
meester der keizerlijke theaters in Rusland,
en wat zij presteeren, mag terecht gerekend
worden tot het beste op dit gebied. Wij
zagen onder rnecr van hen den „dans der
bojaren" van Rimsky Korsakoff, cn „het
jaar 1830" van Pogojeff, beiden een weelde
voor het oog door sierlijkheid van lijn en
vormen.
Vier zangers treden verder op. Heel een
voudig wandelen ze naar binnen, in hun
colbertje, zoodat men in den waan verkeert,
dat het gewono bezoekers zijn, die even
blijven staan om naar een goed plaatsje uit
te kijken. Maar dan zet er een heel zacht
een lied in, een heldere bariton neemt do
melodie over, gesteund door het donkere
geluid van den bas. Weemoedige liederen
zijn het, waarin zich peilen laat het blij
vend verlangen naar de verre Russische
steppen, de droeve herinnering aan hot
schoon© land, dat voor velen zijner kinderen
de grenzen sloot, voor altijd. En als zij uit
gezongen zijn, deze vier begaafde jonge
menschen, dan is het even heel stil in de
zaal, alsof er iets is achter gebleven dat
tof nadenken en overpeinzing stemt.
Het zijn hoofdzakelijk Russische volks
liederen, en de sleepende zangen der Wol-
gaschippers, die dit „Moussorgsky vocaal
quartet" ten gehoor© brengt.
Ten slotte is daar nog het balalaika or
kest, dat de Russische sfeer voltooit met
zijn zangerige en zeer welluidende muziek.
In het bovenstaande hebben wij onzen
lezers in zeer beknopten vorm een indruk
willen geven, van hetgeen het Carlton hotel
de komende dagen brengen zal. Zeker, de
tijden zijn slecht, en er behoort moed toe,
om iets dergelijks te ondernemen. Maar
aan den anderen kant, juist nu voelen velen
behoefte, om in enkele uren van verpoo-
zing de dagelijksche beslommeringen te ver
geten. Wij konden het Vrijdagmiddag cn
avond constateerener bleven slechts wei
nig tafeltjes onbezet in do feestelijk ver
sierde Carlton-zalen. En er was eon lang
durig en welverdiend applaus voor het werk
der Russische artistcn.
DE KORTING OP DE U1TKEERING
AAN DE PROVINCIËN.
In de vergadering van de Provinciale
Staten van Gelderland van gistermiddag is
besloten een adres te richten aan de Tweede
Kamer, waarin verzocht wordt liet wets
ontwerp tot tijdelijke korting op de uitkee
ringen aan gemeenten en provincies niet
aan te nemen.
In dit adres wordt ernstig bezwaar go
maakt tegen den thans door de Regeering
gevolgden weg. Overleg tusschen Regecring
en Provinciaal Bestuur zou zeer zeker tot
bvrodigendc resultaten hebben geleid.
Daar het wetsontwerp dwang op de Pro
vinciale Besturen bedoelt, zien do Provin
ciale Staten daarin een krenking van het
rechtsgevoel en een aantasting van do pro
vinciale autonomie.
Bovendien zijn zij van oordeel, dat er niet
de minste aanleiding tot een korting op de
nitkeering bestaat. Immers, behalve het ce-
wone accrès van de bevolking, hebben tal
van wetten een zwaardere taak aan de Pro
vinciale Staten opgedragen, welke leidde
tot stijging der uitgaven. Wanneer men ten
slotte bedenkt, dat de Rijksuitkeering voor
Gelderland is vastgesteld op 68,425, dan
zal het geen betoog behoeven, dat men eer
lor een verhooging van de uitkeering dan
:en verlaging had mogen verwachten.
LA.NGESTRAAT 43 JUWELIER
Gevestigd 1885
Groote voorraad gouden
TROUW- en VERLOVINGSRINGEN
de juiste modellen.
LANGESTR. 35 TEL. 308
-O-C I
Arnh. weg 32 Tel. 1069
)nze collectie lijsten munt uit
ioor mooie profielen voor elke
omlijsting.
Billijke prijzen.
INCIDENT VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ZAANDAM.
Op de rechtszitting van het kantongerecht
te Zaandam heeft zich een incident voorge
daan.
Een automobilist te Krommenie had zich,
naar het Ilbld. meldt, te verantwoorden
wegens liet aanrijden van een politieman
te Koog aan de Zaan. De automobilu-'t, die
blijkens do verklaringen van de getuigen
onder invloed van sterken drank verkeer
de, had tegenover de politie te Krommenie
toegegeven, een aanrijding te hebben ge
had, doch op het Rokin te Amsterdam,
waarvan de politiechef geen proce6-verbaal
had opgemaakt.
Bij de verklaringen der getuigen heeft
een agent van politie, die voorheen te
Krommenie was cn thans tc Winkel in
dienst is, den kantonrechter een brief over
handigd. waarin zijn gewezen chef hem op
dracht gaf te verklaren, dat de bedoelde
aulomobilicJt icmanders moest zijn geweest
dan oorpronkelijk was verklaard, wat in
strijd met de waarheid werd genoemd. Over
d;t feit. is die chef op dusdanige wijze door
:len kantonrechter onerhouden, dat hij
Hauw viel.
De. brief werd in beslag genomen, terwijl
tegen den politiechef rechtsingang werd
verleend.
DIVIDEND BURGERS RIJWIELEN-
FABRIEK.
D e v e n t e r, 22 Jan In de heden gehou
den jaarlijkschc algemeene vergadering van
aandeelhouders van de N V Eerste Neder
landsche Rijwiel- en Machinefabriek v.h. H.
Burgers te Deventer, werd het dividend over
hot afgeloopen boekjaar vastgesteld op 6%
en dit betaalbaar gesteld op 1 Februari a.s
De heer N. Iramink werd herkozen als
commissaris.
Anderhalf jaar gevangenisstraf
geeischt
Amsterdam, 22 Jan. Voor de vierde
kamer der Amstordamsche rechtbank had
den zich heden een Russische man en
vrouw te verantwoorden, verdacht van
diefstal van een broche van groote waar
de uit een juweliersw inkcl hier ter stede.
Op 1 October van het vorige jaar was
het tweetal een juwelierswinkel in de
Lcidscheslraat binnengestapt. Zij vroegen
naar een bloedkoralcncollier cn hoewel de
winkelier een groote sorteering had, kon
den de a.s. cliënten toch geen keuze maken.
Zij wilden een ketting van grooter for
maat. In den namiddag zouden zij terug-
koeren, in tusschen zou dc winkelier moei
te doen het gevraagde in voorraad te krij
gen. De Russen verschenen echter niet ten
tweede male. Zij begaven zich naar een
juwelierszaak in de Kalvcrstraat. intus-
schen waren hun wcnsclien echter gewij
zigd: ditmaal moest een broche worden
uitgezocht. Een collectie passeerde de re
vue, maar de veeleischende vreemdelingen
konden ook hier geen keus doen, zij zou
den 's middags wel terugkomen.
Toen zij echter niet opdaagden, kreeg
men argwaan, een vluchtige inspectie le
verde niets bizonders op. Toen 's avonds
echter de kostbaarste voorwerpen in de
safe werden gedeponeerd, werd een groote
platina broche met brillanton vermist ter
waarde van 3U00 inkoop.
Dc beide Russen ontkenden ter zitting
hardnekkig. Volgens den juwelier en zijn
bediende hadden de vreemdelingen een be
trouwbaren indruk gemaakt. Zij herken
den de verdachten pertinent als dc bezoe
kers van dien dag, terwijl zij hun de ver
miste broche hadden getoond. De man had
nog gezegd: „ik zou graag een broche van
ƒ3000 willen hebben. Na hun vertrek was
de bewuste vitrine niet meer voor andere
cliënten geopend.
Een bediende van den juwelier uit de
Lcidschcstraat verklaarde, dat hij den Rus
had gewantrouwd. Deze had, terwijl de da
me bezig was een bloedkoralen ketting uit
te zoeken, door den winkel geijsbeerd, ter
wijl hij zich zeer interesseerde voor een
openstaande vitrine. Getuige had deze vi
trine voor den neus van zijn „cliënt" dicht
geklapt. Het tweetal was kort daarna ver
trokken.
Requisitoir.
Na het uitvoerig getuigenverhoor, dat,
daar alle verklaringen door den tolk in nel
Bussisch moesten worden overgebracht,
veel tijd in beslag had genomen, was. het
woord aan den officier van justitie mr.
Van Dullemen. Deze achtte liet wettig en
overtuigend bewijs uit dc aanwijzingen
voldoende bewezen. Het tweetal was direct
na hun bezoek aan den winkel in de Ivul
verstraat uit Amsterdam vertrokken, zelfs
waren zij niet meer teruggekeerd in hun
pension hier ter stede, voor zij naar het
station gingen. Zoowel de man als de
vrouw staan bekend als internationale die
ven. De man heeft o.a. verschillende hotel
diefstallen gepleegd. Hun uitlevering wordt
gevraagd in verband met een juweelend ie f-
slal te Luzem. Beide verdachten waren in
het bezit van valschc passen. Op den dag
van de vermissing waren deze internatio
nale misdadigers bij den juwelier geweest,
terwijl hun de broche werd getoond. In
Parijs en Berlijn zijn zij reeds veroordeeld.
De officier van justitie achtte den dief
stal in vereeniging bewezen en eischte te
gen ieder der beide verdachten, hun slech
ten gezondheidstoestand in aanmerking
genomen, eon gevangenisstraf van ander
half jaar, door te brengen in de bizondero
strafgevangenis te Schovcningen.
Pleidooien.
De verdedigers mrs. Hcrzberger en Katz
kantten zich hevig tegen het requisitoir
van den officier, die h. i. op zeer zwakke
en weinig gefundeerde gronden veroordeo-
ling vroeg tot een zoo zware straf. Het
wordt den Russen bij het reizen zeer moei
lijk gemaakt, vandaar is het niet te ver
wonderen, dat zij op valsche passen reizen,
die bij verschillende bureaux in Europa te
krijgen zijn tegen weinig geld. De vrouw
is uit een welgesteld milieu afkomstig cn
door de revolutie uit haar land verdreven.
Dit is ook de reden, dat dc monschen, die
toch ergens van moeten leven, hun toe
vlucht tot daden nemen, waartoe zij anders
nooit zouden zijn gekomen. De officier
wees er in zijn requisitoir op, dat do ver
dachten dicnzelfden dag het land hebben
verlaten, doch hij deelt niet mede, dat zij
later uit oigen beweging in Nederland zijn
teruggekomen en zelfs hun intrek weer In
hetzelfde pension namen, zonder dat zij
zich er van vergewisten of de kust wel vei
lig was.
Mr. llerzberger vroog voor de vrouw vrij
spraak, uiterst subs, clementie. Mr. Katz
vroeg eveneens voor don man vrijspraak,
terwijl hij de onmiddellijke invrijheidstel
ling van zijn cliënt verzocht.
Na raadkamer werd dit verzoek door dc
rechtbank afgewezen. Uitspraak 5 Februari.
NEDERL. ROODE KRUIS.
Afscheid van luit.-generaal
J. L. ton Bosch.
's-Gravonhage, 22 Jan. Woensdag
heeft luit.-generaal J. L. ten Bosch, hoofd
commissaris van liet Nederlandsche Roodo
Kruis, die door liet bereiken van den 65-
jarigen leeftijd zijn functie heeft, moeten
neerleggen, afscheid genomen van hot dage-
lijkscli bestuur, van den secretaris generaal
van het Departement van Defensie, tevens
lid van het hoofdbestuur, van de militaire
commissarissen, hier ter stede woonachtig
cn van de ambtenaren en beambten van het
hoofdbestuur.
Do voorzitter van het hoofdbestuur, Z.K.H.
do Prins dor Nederlanden, heeft generaal
ten Bosch dank gebracht voor hetgeen hij
gedurende 5 jaar in het belang van het
Nederlandsche Roodo Kruis in zijn functie
"heeft verricht. Namens de Nederlandsche
Rcgccring overhandigde de Prins hom de
Regoerings Roodo Kruismedaille.
Nadat generaal ten Bosch zijn dank had
uitgesproken voor de hartelijke woorden,
door Z.K.IJ. tot hem gericht, heeft luitenant-
generaal b.d. H. Bakker, legercommissaris
van het Roode Kruis, generaal ten Bosch
dank gebracht namens de militaire com
missarissen voor de aangename samen
werking.
De Prins heeft als een persoonlijk bewijs
van belangstelling generaal ton Bosch zijn
portret met handteekening geschonken.
DE KERMIS TE ALMELO BLIJFT.
Almelo, 22 Jan. De raad van Almelo
verwierp met 13 tegen 10 stemmen eon
voorstel van B. en W. tot definitieve af
schaffing der kermis, zoodat dc kermis al
hier blijft bestaan
Ook dit jaar zal de kermis worden gehou
den, hoewel het aanvankelijk in de bedoe
ling lag haar wegens den toestand in
Twente althans in 1032 niet te laten door
gaan.
BRAND „DE REGENBOOG" TILBURG.
De stoomververij cti chemische wasscherij
„De Regenboog" te Tilburg heeft aan hare
filialen hier te lande doen weten dat,
dank de reserve machines de aflevering
thans wederom normaal is.
De wereld wacht op menschen, die aan
haar gelooven.
Naar het Engelscb van Morice Gerard
door Emma A. H.
:l
Verklaar u voor een vrij Parlement, drong
hij. Laat de leden terugkeeren, die gedu
rende die tien jaar verbannen zijn en laat
dan de natie door een verkiezing, blijk
geven van haar verlangen.
Met andere woorden, Lee. laat je
Vriend, Karei Stuart, terugkeeren.
Dit zij zoo, maar in ieder geval: laat
'de natie beslissen.
Ik ben de dienaar on krijg mijn op
dracht van den voorzitter van het lager
huis. zooals dit nu is samengesteld: wat zij
mij -eggen, mort ik doen.
Dit was steeds Monks beweren geweest;
'dit had hij gesproken tot iedere deputatie,
die zich bij hem aanmeldde: hij was dc
dienaar cn niet de heer. In hoeverre hij dit
geloofde in het diepst van zijn hart, blijft
nog de vraag; in ieder geval hield hij vast
aan dien vorm, tot het kleed zóó Versleten
was, dat hot hem onmogelijk langer bedek
ken kon. zoodat het afgeschaft moest wor-
d*u. Die tijd was nu nog niet daar.
Is uw parlement dan vrij, terwijl man
nen als Fleetwood. Lambert en Dosborough
bekrompen secteleiders als zij zijn, het le
ger in het hol van hun hand houden en aan
de raadstafel zitten, terwijl ze er toe in
staat zijn, het. lagerhuis te dwingen, zoodra
dit niet hun zin volgt?
Monk voelde zich getroffen; het was het
cenige zwakke plekje dat hij er op nahield;
de generaals waren levenslang zijn mede
dingers geweest; ze hadden hem genegeerd,
toen hij to ver af was, om in aanmerking
tc- komen; zoodra hij na den dood van
Cromwell, zijn recht had doen gelden, had
den ze getracht zijn gezag te ondermijnen
en hem weg te sturen van zijn post uit dat
gedeelte van de strijdmacht, waar hij opper
machtig heerschte. Nu sloegen ze zijn voort
gang gade met leed© oogen èn gefronst
voorhoofd. Als zij het ééns waren geweest
dan zou zeker een burgeroorlog gevolgd
zijn; maar, naijverig als de generaals van
het leger bij Londen waren op Monk, waren
zij tocb nog meer achterdochtig onder
elkaar; Fleetwood was jaloersch op Lam
hert; Lambert legde het heimelijk toe op
Fleetwoods ondergang, terwijl Desborougli
beiden vreesde en het land aan hen had.
Cromwell had hen bij elkaar gehouden,
maar zijn allcsbeheerschendc geest was
heen.
Sir Evelyn geleidde zijn gast en de ge
volmachtigden een cindweegs naar het
hoofdkwartier van het leger; secretaris Scot
hield tot op het laatst aan, met zijn onzin
nig uitvaren tegen de Monarchie, het Paus
dom, de bisschoppelijke regcering en al wat
die uitrichtten.
Lee reed terug met het hoofd wat v>or
over gebogen, zooals hij altijd deed, als hij
in gedachten verdiept was. Hij keerde te
rug naar de kleine kapel en knielde neoi
voor het gerestaureerde altaar, biddende*
voor zijn land, zooals zeker millioenen ge
trouwen dit deden, bet heele rijk dóór. Iets
anders konden zij niet doen. Dc veteranen
van het leger, die zich al in honderd ge
vechten onderscheiden hadden, zagen er
niets in, dat ongedisciplineerden de wape
nen zouden dragen. Tucht was alles; geest
drift alleen hielp niet.
Misschien sprak sir Evelyn maar weinig
woorden gedurende het half uur, dal hij
doorbracht in de oude kapel; zijn hart was
vervuld van een boodschap aan den Al
lerhoogste, die niet makkelijk in woorden
uit te spreken viel, maar hij verliet hel
gebouwtje rustiger en hoopvoller dau hij
het betreden had.
Twee dagen later kwam Robert Darcy
beneden; zijn wond was genezen, maar het
gevoel van zwakte deed zich nog gevoelen
Het was een nieuwe ervaring voor hem de
eertien dagen, die nu volgden op Grange
land Abbey. Hij had buitenlands gereisd
zooals alle mannen van hoogen rang en
stand in die dagen; hij was soldaat ge
woest in een leger, dat bekend stond voor
zijn discipline, zijn streng vasthouden aan
de regelen van den oorlog, zoowel in vre
destijd als ten overstaan van een vijand
Maar van huiselijk leven had hij niets
meer gezien of genoten sinds hij eer» aan
komende jonge man was; nog pas had l.ij
een ervaring doorgemaakt, die de meest
geharde oudgedienden op de proef had go
steld. Ongetwijfeld was het tengevolge van
de doorstane ontberirigen en vermoeiend--
rnarschen, dat hij nu gevoeliger was ce
weest voor dc wonde, die hem werd toegc
bracht.
De sneeuw was verdwenen; in plaats
daarvan was het nu zacht in de 'nchi
waardoor een vroeg voorjaar intrad. Darcy
liep in het park, rustende op den arm van
sir Evelyn, terwijl Lucille naast hen liep.
Als cle baronet bezig was, placht Darcy het
jonge meisje te vergezellen, wanneer zij de
provisiekamer of dc bijkeuken bezocht
waar zij nog steeds lekkernijen bleef berei
den om zijn eetlust te prikkelen. Hun ver
wantschap, ul was die ook wat ver, maakte
den omgang toch makkelijker dan dien met
een gewonen logé, zoodat zij veel familiaar
der onder elkaar waren.
Nu weet ik aan wie ik al die verleide
lijke schoteltjes heb te danken, die mij op
bed gebracht werden, zei Darcy, ridderlijk
Lucille's hand aan de lippen brengend, uit
erkentelijkheid cn waardeering.
Wij laten u toe lot al dc geheimen van
het huis, neef, antwoordde Lucille schert
send. Het is vreemd voor ons, oin iemand
hier te hebben op de wijze, zooals u hier is
Vader en ik zijn zooveel alleen geweest; u
weet niet hoe goed het voor ons is u op
de Abbey te hebbent Dit zei vader van
ochtend nog. Wij zitten hier zoo afgezon
derd, maanden en jaren achtereen. Wij lij
ken wel een paar slakken in een huisje. Nu
u hier is begrijpen wij pas hoe zelfzuchtig
wij zijn geweest.
Zelfzuchtig! protesteerde hij. Mij dunkt
dat er geen minder zelfzuchtige menschen
zijn dan u en uw vader.
O, u kent onze fouten nog niet. Ze
schudde het hoofdje, tot de krulletjes ieder
afzonderlijk meevvapperden.
U is verwonderlijk goed voor mij ge
weest; ik zal het nooit vergeten!
Het was ons een groot genoegen u
gastvrijheid te kunnen bieden.
Dit was volkomen waar.
Op een dag wandelden ze samen door het
paradijs, zooals de officieele tuin van het
Huis in die dagen genoemd werd; hier wa
ren de taxis-, liguster- en andere struiken,
die in fantastische vormen geknipt waren
cn zorgvuldig zoo gesnoeid bleven, voor
stellende pauwen, adelaars met uitgesprei
de vleugels cn andere dieren. Daaronder
waren de perken, waarin de bloemen bloei
den, waarvan Lucille het meest hield en
die zij dan ook zelve verzorgde. Voor hef
oogenblik haddon enkel nog sleutelbloemen
viooltjes en sneeuwklokjes hun oogen ge
opend voor dc wereld; de viooltjes en pri
mula's zich verstoppend op verborgen plek
jes en de sneeuwklokjes meer open en bloot
zooals dit betaamt voor winterbloemetjes.
Darcy bukte, toen ze op het eind van het
pad stonden en plukte een bosje sleutel
bloemen, die scholen onder een liguster
heg, die het pad daar verder afsneed. Hu
hield ze haar voor en zei:
Ik zou graag hebben dat u die droeg
cn dat u een enkelen keer, wanneer u in
den tuin komt, nadat ik al weg zal zijn. een
dergelijk bouquelje plukt, om mij genoegen
te doen, ze zullen een gedachtenis zijn aan
aan mij en aan al de vriendelijke dingen,
die ik van u ontvangen heb.
Ze strekte de hand uit om de bloemen
aan te nemen: hun oogen ontmoetten el
kaar. Ze hadden dikwijls naast elkaar ge-
loopen, maar tot nog toe hadden ze el
kaar niet aangekeken; het ochtendlicht
rustte op Lucille, niet zoo, dat de zonne
stralen verblindend werkten, maar juist
voldoende om de schoonheid van haar tuint
te laten uitkomen; de heldere klaarheid
van haar oogen, de teere lieftalligheid van
haar gelaat.
VWordt vervolgd),
