BRIEVEN VAN EEN_
BRABANTSCHEN BOER
JOH. DENEER
DË ËEMLANDEU
Maandag 29 Februari 1932 Uitgave: VALKHOFF Co. Bureau: Arnhemschepoortwal 2a
30e Jaargang No. 207
L.J. LUYCX ZOON
Piano's Orgels, Radio
PIANO'S VLEUGELS
HERSTEL VAN HET
KONINGSCHAP?
TREINAANSLAG
VERIJDELD?
r
Nieuws
Licht op
6 uur 5 min.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden voor Amersfoort 2.10. per maand 0.75, per
week (met gratit verzekering tegen ongelukken» f 0.17'/a.
Binnenland franco per post per 3 maanden f3.-. Afzonderlijke nummers f 0.05
POSTREKENING 47910 TELEFOON INTERG 513
PRIJS GER AOVERTENTIEN van 1—4 regels f 1.05 mei inbegrip van een Dewusiiummer
elke regel meer f0 25 Liefdadighelds-advertenticn voor de
helft van den prijs. Kleine Advertentiifn „KEITJES bi) vooruitbetaling 1—5 regels
50 cent. elke regel meer 10 cent, driemaal plaatsen f 1.— Bewijsnummer extra f 0.05
Herziening van het verdrag van
Versailles bepleit. Een nienw
pleidooi van graai Coudenhove-
Kalergi.
Duitschland laat geen gelegenheid voorbij
gaan om te betoogen, dat het een kwestie
van recht en billijkheid is, dat het temidden
van de andere staten der wereld niet lan
ger de positie inneemt van een minderwaar
digc. In plaats van een paria wil het weer
een gelijkberechtigd lid der volkerenge
ineenschap worden. Reeds het feit, dat
Duitschland deel uitmaakt van den Volken
bond, is onverecnigbaar met het streven van
sommige stalen om Duitschland er onder te
houden. Op de ontwapeningsconferentie heb
ben de Duitsclie vertegenwoordigers meer
dan eens iatcn uitkomen, dat de andere
staten eindelijk eens het Duitsche ontwape
ningsvoorbeeld moeten volgen, daar het
verdrag van Versailles hen daartoe feitelijk
verplicht. Daar Frankrijk cn verschillende
andere landen tot dusver nog geen neiging
aan den dag leggen hun zware bewapening
in te krimpen en gaarne den tegenwoordi
gen toestand willen bestendigen, die neer
komt op de eenzijdige weerloosheid van
Duitschland, gaan er in dit. land hoe langer
hoe moer stemmen op, welke bepleiten, dat
Duitschland zijn bewapening moet uitbrei
den, wanneer Frankrijk cn de andere on
willige staten hun toezeggingen niet gestand
doen.
Overigens zijn het niet alleen Duitschers,
die het een ongezonden toestand achten,
dat op het oogenblik, bijna achttien jaren na
het uitbreken van den wereldoorlog, eén
der grootste en belangrijkste Europeesche
landen nog steeds kunstmatig „eronder"
wordt gehouden. Ook vele Amerikanen be
schouwen het verdrag van Versailles als een
der voornaamste bronnen van het onheil,
waardoor de wereld nu al jaren lang wordt
geteisterd. Tot één der meest gezworen vijan
den van het te Versailles gesloten tracta.it
behoort de Amerikaanschc senator Borah,
die nog dezer dagen aan een vertegenwoor
diger van het Presbyterian Magazine heeft
verklaard, dat het verdrag van Versailles
moet worden omgewprkt. Dit kan geschie
den op vreedzame wijze, doch wanneer dit
niet lukt, dan moei het, volgens Borah, wor
den afgedwongen. De senator is tevens de
opvatting toegedaan, dat de cenige hoop.
dat Frankrijk zijn standpunt tegenover het
verdrag zal herzien, berust op den ccono-
mischen toestand.
Ondertusschen heeft graaf Coudenhove
Kalorgi, die te Wecncn buitenlandsche jour
nalisten heeft ontvangen, een nieuwen veld
tcht aangekondigd van de Pan-Europeesche
Unie en wel onder de leus: „Terug tot de
veertien punten van Wilson: herziening der
vredesverdragen". Volgens Cöudenhove-
Kalcrgi kan alleen, wanneer deze weg wordt
bewandeld, de verzoening tusschen Duitsch
land en Frankrijk worden bevorderd.
Hij wijst er op, dat Duitschland twee
vredesovereenkomsten met de geallieerden
heeft gesloten: de eerste door bemiddeling
van Wilson in 1918, de tweede onder voor
zilterschap van Clemenceau in 1920. De
Wilson vrede, die tot den wapenstilstand
leidde, was een vrede door overleg, die op
gelijkborecbtigdheid was gegrondvest en
door alle geallieerden, de Verecnigdc Staten
inbegrepen, was aanvaard; de tweede over
eenkomst was een vrede door geweld. Het
doel der besprekingen, welke de herziening
van hot verdrag van Versailles betreffen,
moet volgens graaf Coudenhove Kalergi
zijn, dat uit het tractaat al datgene wordt
verwijderd, hetwelk indruischt tegen het
beginsel van gelijke rechten voor Duitsch
land en daardoor geschikt is de openbare
meening van Duitschland ten opzichte van
zijn buurstaten te vergiftigen. De verzoe
ning van Duitschland door de herziening
van het verdrag van Versailles acht hij dan
ook een volstrekte voorwaarde voor elke
Europeesche samenwerking; een gunstige
gelegenheid voor deze debatten zal de con
ferentie van Lausanne bieden, welke zich
dezen zomer zal bezig houden met liet vraag
stuk der oorlogsschulden.
TOENEMENDE WERKLOOSHEID IN
FRANKRIJK.
Parijs, 27 Febr. (V.D.). Het aantal voor
uitkcering in aanmerking komende werk
loozen is in de afgeloopen week met onge
veer 15000 toegenomen.
DE HONDERD VISSCHERS GERED.
Re val, 28 Februari (V.D.) Naar uit Nar
wa gemeld wordt, is het de sovjet Russcln
sche reddingsexpeditie gelukt de honderd
visschers te redden, die reeds eenige dagen
op een afgedreven ijsschots rondzwierven
Russische vliegtuigen ontdekten Zaterdag
pp pl.m. 50 K.M. van het strand de ijsschots
on wierpen levensmiddelen naar beneden.
Bij dc redding bleken de ongclukkibcn half
dood gevroren te zijn.
ONTPLOFFING IN EEN KOLENMIJN.
New York, 27 Februari (V.D.) In Poca
hontas in Virginia is dc kolenmijn Boisse
vain door een ernstige explosie voor hel
grootste gedeelte verwoest; 30 mijnwerkers
«voren vermist. De oorzaak van de ontplof
fing kon nog niet worden vastgesteld. De
mijnbouwnijverheid te Washington heeft in
don loop van den dag reeds verscheidene
wagons met rcddingsmateriaal naar de
plaas des onheils verzonden.
New York, 29 Febr. (V.D.). Uit Boissc
vain in Virginia wordt gemeld, dat Zondag
li van dc bij dc mijnontploffing te BoGse
vain verongelukte mijnwerkers als lijken
zijn geborgen. De reddingsexpeditie kon 11115
niet doordringen tot do plaats der ontplof
fing, daar dc mijn geheel met gas gevuld
is. Eer bestaat geen hoop, dat er nog mijn
werkers gered worden.
.ANGESTRAAT 49 51 TELEFOON 19»
CORSETTEN
De nieuwe modellen zijn ontvangen
De collectie is zeer uitgebreid
l/arkensmarkt 5 Tel. 1309
Grootste voorraad. Laagste prijzen.
Fa. R. VAN OEN BURG
ARNH. STRAAT
Importeurs van:
"'e'-hstein, Blüthner, Grotrian Steinweg
Manifest van Alfonso
Reuter meldt uit Madrid aan de di^bla-
den, dat de ex koning van Spanje en prins
Karei van Bourbon Oostenrijk Este het met
elkaar eens blijken to zijn geworden voor
het organ iseeren eencr propaganda voor
een mogelijk herstel van den Spaanschen
troon Zij hebben een manifest uitgevaar
digd, waarin op'alle Spanjaarden een be
roep wordt gedaan, om zich te scharen
onder de vaan van den ex koning en waar
in gezegd wordt, dat do republiek moot
worden omvergeworpen.
Parijs, 27 Febr. (V.D.). Uit Marseille
wordt gemeld, (lat gisteravond dc machi
uist van den trein ToulonMarseille op
de rails plotseling een soort barricade zag
en door krachtig remmen den trein nog
juist tijdig tot stilstand kon brengen. Van
hout en metalen staven bleek een hinder
nis op dc rails te zijn gebouwd, die mei
eenige moeite kon worden afgebroken. Hel
incident veroorzaakte een vertraging van
anderhalf uur.
STADSNIEUWS.
Tentoonstelling van poltebakkers- en
weefwerk in dc Poth, voor den Kunstkring.
(Eerste Blad, pag. 3).
SPORT.
Quick speelt met 1 gelijk tegen Kam
pong. (Tweede Blad, pag. 2).
De Amcrsfoortschc Boys winnen mot 9—1
van 's-Graveland.
(Twoedo Blad, pag. 2).
Sopla verliest met 2—0 van B. V. C.
(Tweede Blad, pag. 2).
Medegedeeld door bet Kon. Ned. Mot. Inst,
te I)e Bilt.
Hoogste barometerstand 780.7 to Thors-
h a vrij
Laagste barometerstand 7539 te Biaritz.
Verwachting: Matige overdag krachtige
O. wind, helder tot licht bewolkt, droog
weer, lichte tot matige vorst des nachts,
overdag om het vriespunt.
Dc hoogo drukking handhaaft zich van
IJslund tot het Oostzeegebied, al daalt de
barometer daar een weinig on in verband
met het dieper worden van een depressie
om Spanje nemen dc Oostenwinden weer
toe. In Oo6t Duitschland en do Oostzccstaten
is dc vorst weer streng geworden cn in
Frankrijk breidde het vorstgebied zich tot
aan de golf van Biscaye uit. Alleen aan do
Riviera werd het warmer. Een zeer groot
deel van het vaste land heeft helder vries
weer met temperatuur om het vriespunt
overdag en in do eerste dagen is nog eenige
toeneming van de vorst te wachten. In do
golf van Biscaye waaien stormachtige Oos
tenwinden. Ook in dc omgeving der Noord
zee is do wind meestal krachtig.
DOOR A. A. L. GRAÜMANS
Uivenhout, 23 Februari 1932.
Menier,
Piëta loet er dus ok weer onder. En pp
ik gov nouw vertel, dat Trui deus w^ek al
duuzend keer hee gezeed dat d'n Jaan.zu
Piet "n „schrikelijk nette" uitvaart en be
grafenis liee gegeven, dan kunde gij i dus
wel van op aan, amico, da-d-et in de punt
jes was!
In do kerk tweede klas-eerste, ge mol
weten da-d-elke klas ok weer klassen li-e
en de begrafenis tweede.
En toen d'n Janus, na de begrafenis, nar
't lijkmaal zee: „en nouw krijg ze nog ner.
schooncn steen ok, toen viel T 'n traan van
Trui in d'r gloske bessenjenever.
„Ze peert 'm goed, flusterde dn Blaauwe
in m'n oor.
„Wa-d-hedde gij te zeggen, Blaauwe?"
vroeg Trui, die nooit iet6 ontgaat.
„Da ge zon last van oew zeemeien hèdt.
vandaag," mokte d'n Blaauwe-n-er ganuw
van en triestig knikte Trui mee d'r vuur-
rooie kopke, da vlamde van -'tandeming
„Keb z'ok zoow goed gekend, ee," pruilde
Trui, in d'r gloske ruurend. „Saantjes,
Trui," zee d'n Tiest toen en hij gooide z'i.
gloske-n-ok nog 's om en schuptc stiokum
teugen m'n beenen aan.
Ons pustorke dec zeivers d'uitvaartmis.
Heel d'n altaar was in dc rouw gezet
Zwart mee zuiver cn 'ncn tecren kaarafer-
lucht, Krist Stoffers schijnt alttij zwaar
mee kaamferballekes te werken kruide
n-uit al da zwart dc kerk in.
In den middelgaang sting Piëta,' ondei
'nen zwarten kattefalk en hoogc waskèèr-
sen om d'r henen, flakkerden d'r vlamme-
kes in gelen gloed dc (lustere kerk in.
Zochtjes en plechtig dreunde d'n urgel
waaruit machtig-mooie treurmuziek tril
lend van d'n hemel kwam dwèrelcn en T de
kerk mee vol mok te.
Krist Stoffers sting aan d'n ingaang toen
me-n-allemaal aankwainpen van 't sterf
huis vandaan; hij had 'n stukskc pampici
in z'n haanden, waar ie netjes, in overlee
mee d'n Jaan, ons namen, in volgorde ha«l
opgeschreven. En toen ie z'n leger aan had
laten irejen. leidde-n-ie ons naar veuren.
lai de baanken en zette iedereen netjes op
•Je aangewezen plak Net 'nen schoolmees-
ter wees ie mee 'n gestrekten vinger dp
plotscn aan, de vrouwen links de mannen
lechts en toen me zatten. klopte-u-ic zn
haanden 's af, keek 's naar z'n „wenk", borg
Q'n brief in z'nen steek cn lec 'ra toen acli-
Bekaanst alle „mikkers" waren opgeko
men en 't vrouwvolk, da nog gemakkelijker
van huis kan mee zukke gelegentliedcns
dan 't maansvolk. vulde de kerk vcur 'n
groot deel.
't Gong er allegaar prontjes naar toe.
Wa-d-hec dieën Janus 'n buitengewoon
grootc fermilie. Zeuven bruurs waren afge
komen, mee d'r zcuns cn dc vrouwen.
Laankzamerhaand was 't durp volgcdrup-
peld mee Janus z'n zwagers, bruurs, neven
en nichten. de mannen mee 'n hoeien-
doske aan d'haand. Ok van Piëta d'ren
kaant was er 'nen heelen stoet, allemaal
van dc kaanten van d'n Zeuvenbergschen
hoek vandaan waar d'n Jaan indertijd z'n
vrouw had opgedaan toen ie 'r werkte in de
suikercamnagne.
Dc uitvaart zeivers, duurde-n-vol uur. En
toen 'k ons grijze pustorke nog zoow bedrij
vig veur d'n altaar zag dribbelen, 'm mee
z'n ouw 6tcmmeke, da-d-in 't zwarte floors
verdofte, beurde zingen, 'm z'n eigen om
zag draaien en mee opgeheven haanden
biddend roepen, „oratc fratres", toen docht
ik zoow cffetjes: wa kan 'nen menscli wei
nig veuruit zeggen. Hij leeft al jaren as 'n
doovend kèèrsevlamimeke 't is of ge z'n
zieltje ziet flakkeren uit 't deurschijnende
kopke; as ge 'm daar ziet staan, amico, in
z'n glaanzend witte koorhemd en d'n kaan
ten kazuivel, dan is ie kcplcet van porse
lein, 't witte gezicht even zochtrood-aange-
kleurd, terwijl ie veur Piet, zon struische
kedee. die me d'n Commesaris noemden,
(waant d'ren veldwachter had niks in te
brengen bij heur!) nouw zeivers nog zoow
kwiek en zoow prontjes de uitvaart dee!
D n Jaan hiew z'n eigen goed.
Nouw cn dan snoot ie 's gewaldig z'n
neus. maar daar bleef 't dan ok bij.
Maar toen ons pustorke had gezongen:
„Rekwiejuskaat ion Paase" toen wier 't ef
fen spannend stil in 't kerksko.
Toen kwam d'n oogenblik dat de dragei's
Piet weg zouwen halen cn toen in die stil
te. van d'n vrouwenkaant icr-en-daar 'n
snikskè scheurde, toen ja toen wier 'l
veur 't eerst pas heel erg duidelijk da Piel
veur 't lest bij ons was; da ze wezenlijk
dood was!
Mo dorsten nie goed om te kijken toen
daar achter ons de dragers in de kerk
schuifelden en de kiest teugen de baai
stommelde, 'k Zag cl'n Jaan z'nen grooten
zwarten kop effen omlaag gaan, net of ie
'nen klap op z'n boofd verwoohtte
Toen kwam d'n Krist weer veur d'n dag.
tikte d'n Jaan op z'nen schouwer en be
duidde 'm, dat ie op moest staan. Zoow
schuifelde d'n stoet de kerk uit, laankzaam
achter Piette aan muir 't kerkportaal, waar
de baar al leeg sting, mee d'n zwarten doek
'r 'n bietje overheen gegooid, toen rne daai
aankwampen.
Op 't kerkhof was 't veul koud. 't Gong
er dus allemaal nog al rap naar toe. Ons
pustorke sprak er de leste gebejen, maar
z'n stemmeke waaido in kleine flarrekee
over d'n kuil 't kerkhof op. D'n Jaan wier
hoe laangcr hoe kleiner en wiemelde-n-op
't lest en 'k zag, hoe menier pustoor stie-
kum bczurgd over z'nen boek, d'n Jaan in
t oog hieuw.
Zwijgend gongen me naar 't sterfhuis
trug.
D'n tiest nam stiekura 'n prumpkc en
bromde teugen me: „maar cffe 'n prump
ke teugen aangooien, Dré; da zijn broerde
dingen" en as ic z'n hoofd wat te veul ach
terover gooide toen ic 't vollaaide mee ta
bak, viel z'nen lioogon hoed op d'n weg,
moe 'r. lawijd of 't 'nen houteren was.
„Da zijn toch wel gemakkelijke hoedjes,',
zce-t-ie, mee dat ie 'm oproptc: ,,'k denk da
'k 'm maar veur alle dag gaai dragen, zon
hoedje zit zoow lekker, ee." en mee
douwde-n-ie 'm over z'n blaauwe test, da
z'n ooren er van dubbelvouwden.
„Ziezoow," zee-t-ie: „da's goed vcur de
kou we voeten; nouw zit ie wèrm!"
En stuk veur stuk gongen de haanden
allegaar omhoog en ieder douwdc-n-'6 op
z'n wiemelenden zijc.
Toen me bij d'n Jaan thuiskwampen,
gong ie ons veur naar de mooio kamer,
waar Piet gelegen had, en zee: „leggen guil-
lie daar oew boeien maar neer, mannen
Dc vrouwen zatten al te schraansen. Ge
wit, bij ons ga-g-et vrouwvolk nie naar
't kerkhof. Da's veur dc spektakels denk
ik. Die gaan uit de kerk naar huis cn bc
zoeken ïater het kerkhof, 't Rook er besl
naar koffie en naar vette kcès en do platte-
buis sting lekker rood.
De wijven hadden 't kollesaal druk. Mee
vuurrooie kopkoo, van de wèrmtc cn do
zeemeien en hier en daar één mee rooio
ogskes of 'n lawijénde neus. zatten ze to
schraansen on 't kawauwelcn aan dc laan-
ge, witte tafel, die goed volsting.
Toen rokte d'n Jaan weer in z'nen doen
Moe 'n bietje trots wees ie ons de stoelen
aan en zee: „ga zitten, mannen, d'r is ge-
nogt!"
Kaat schonk d'n koffie, 'n naar gcdion
siige vrouwen hielpen 'n haandje mee, dc
brooikes, goed beleed, laggen veur 't pak
kon, terwijl er nog 'nen kurf van d'n Ficlp
*c woehten sline onder de plattebuis cn
<wcn wier 't stil van schraansen. 'k Zal
tengenover d'n Jaan en naast we zatten
d'n Tiest en d'n Fielp. „De mikkers bij
mekaar", had Janus verordeneerd. „Mc
zullen de roos bost vinden, Jaan", riep
d'n Tiest: „keb trek, jonk"
„Ge ga-d-oewen gaank maar", zee d'n
laan roiaal, die eigenlijk allij meer ge
wend is te krijgen dan te tracteeren omdat
z'n Piet 'm zocw kollesaal kort hiew!
D'n Fiolp kneep 's in de brooikes, zette
'n deskundig gezicht. moktc-n-er eentje
onen, douwde-n-er van binnen weer 's in
en lec 't trug.
..Ge mot 'ji gegeven pèrdje nie in z'nen
bek kijken, Fielp', zee d'n Blaauwe om to
Desten
,,'k Mag toch zekers m'n eigen brood wel
's nakijken', flapte d'n Fielp: „is 't naar
oewen zin, Janus?"
„Bestig", zee dn Jaan: „Piet hee ook
•»1 tij over oew brood geroepen, bakker'
F.mmon ze góed geofferd in dc kerk?"
„Puik", zee d'n Ficlp, die mee 't kerk-
zakskc gaat en de offerschaal had wegge
hrocht na 't ceren van de rillekwie, „bes
tig! Witte da d'n burgemeester ok de ril
Iftkwic g'ecrd hee, Janus? En 'nen rek*
daalder, man' Menier pustoor hee 'nen
goeie g'ad, vandaag".
„Is d'n buiigevroeg d'n Janus, vol
van deuze eer en mee tienen riepen ze:
„hij was er hoor, Janus, keb 'in zeivers
gezien!
„Da dada mot ik aan Pietda
niocs Piet 's weten", ozeet-ie toen. „Heur
de da Kaat", teugen z'n oudste dochter
„d'n burgemeester (aendcr zec-t-ie ad tij
„d'n ouwe", maar da klonk nie zouvv
schoon veur z'n fermilie nouw), „d'n bur
gemeester' is ok gewicst!"
D'n Jaan kwam hcelegaar op z'n gemak
Z'n fermilielejen zeeën nie veul. Vuul
den d'r eigen eigenlijk de vrimden in den
zon kring. Maar de Ulvenhouters gaven
plumpkes op de prachtige begrafenis dio
Janus z'n vrouw gegeven had en flatten
heel d'n kurf leeg.
De kommekes gongen deurmekaar, maar
d'n Tiest zee: ,.dat da niks gaf. waant dn
me icgeniijk toch éen grooTe fermilie waren
en fermilie schurft niks gevaarlijk was"
Aantje zotte van d'n overkaanl heel
groote oogen op naar d'n Tiest ze kreeg
'n kleurko. maar dc rest lacht en was
't mee d'n Blaauwe n-ééns. Kaat vond 't
uitstekend, zee ze: „nouw hoefde ze nio
hekstra om te wasschen".
Maar aan alles komt 'n end: ok aan 'nen
kurf brooikes en 'n paar emmers koffie
„Menschen". zee d'n Janus, onder d'n in
druk van al de plumpkes en de oer van
deuzen dag- „menschen, as ge soms zin
bedt in 'n borreltje,' dan za'k 's inschon
ken. en hier zijn de sigaren, horre!"
„Nouw", riep er 'ncn huichclèèr: „daar
is niks teugen, Jaan, waant 't was lillek
koud op 't kerkhof' en hij vrecf 's in z'n
handen, terwijl 't om af te leggen van do
hitte was in T vertrek.
„Hij is nouw d'n baas, Dré!" flusterde
d'n Tiest: „mc zullen 't goed emmen.
denk ik!"
„Dc flessclien, Kaat", riep Janus gezol
lig: „keb bossen op jenever vcur de vrul
'ies cn 'n citroentje veur „ons". (Da waren
dc mannen).
Aantje sting op. „Ik mot naar m'nen
kleine. Joan", zee ze: „en gij blijfde gij nio
te laank plakken, horre", teugen d'n Blaau
we. „Ik kooru da lijk", suste d'n Tiest: „zot
't beestenvoeier alvast maar op, Aantje'"
„Jaja", zuchttc-n-Aantje en daar zat wel
in, dat er op d'n Tiest nie meer gerekend
wier vandaag. Hij knipte daarom maar 's
'n ogske teugen me. „Goci wofke", zcè-t-ie
„kob 't mee Iienr getroffen. Dré?"
Trui vroeg dal ijk: „wa zeo-tio daar",
waant die moedert altij nog zo'n biotje-n-
over da span. „Da 'k zo'n best wijf cm",
riep d'n Tiest da d-Aantjc-n-'t heuren
kon
Trui schudde diepzinnig mee d'r hoofd,
keek naar Aantjes en die twee knipten toen
'n ogske naar mekaar.
In 'n oogcnbliksks zag 't blaauw van d'n
rook: ruukte n et zuut naar dc citroen-
mce-suiker cn de bessen en wier 't druk
ker en gezelliger.
D'n Jaan dee z'nen jas uit cn spuide
joviaal veur gastheer.
„De buren de kammeraads", zce-t-io toen:
„guilie wordt allegaar nog 's vriendelijk
hedaankt veur oewen mooien kraans".
Toen sprong er weer 'n traan In z'n oog,
hij po kt o z'n gloske, zee: „saantjes", cn
alle mokten me toen 's leeg.
'n Bietje bevend zette u ie 't glöske neer
cn gong deur: „witte wa me zoow spet?
Da Piëta d'r niks van wit eo!" Maar onwil
lekeurig docht ik: as Piet nouw binnen
kwam. clan waarde nog nie gelukkig, Ja
nus, cn d'n Fielp flusterde: „hij mag van
geluk spreken, da ze 't nie wit. Üró".
..Zekers, zekers", antwoordde ik haardop
toen Janus koek: „'t was 'n pront wijf!"
„Da was ze zee d'n Blaauwe en dco
tiog 's vol
De mannen besprakken onder 't borreltio
verders de werkzaamheden cn d'n kwaaien
tijd, de vrouwen hadden 't over vroegere
begrafenissen en d'n Jaan sprak verders
mee z'n fermilielejen.
Toen kwam Krist Stoffers binnen, 't Was
allemaal vrimd om 'm weer in z'n gewone
pakske te zien, zonder z'nen zwarten, ge-
kleedcn jas. Nóg was ie 'n bietje statig in
z'n optrejen. Perbeerdo veur do fermilie te
buigen, waarop d'n Fielp teugen rne zee:
„die komt al om de centen, let op!"
'n Oocenhlikskc later, na wa gcfluster,
schoven d'n Krist en d'n Jaan dan ok do
veurkamer in. 't Wier oven stil. Gère had
den ze allemaal gclusterd. maar zo durf
den nie goed veur mekaar. „Wa-d-is da?"
vroeg d'n Blaauwe, mee z'nen kop naar
de veurkamer wijzend. „Nouw wordt, io
'nen èrm uitgedraaid", zoo d'n Fielp en bij
wreef mee z'nen duim over z'n wijsvinger.
„Dan za'k maar 's drinken vcur d'n schrik",
zeo d'n Blaauwe droog, z'n borreltje ach
terover gooien, 't Wier wezenlijk ge«
zei lie.
Alleen de hooicn-uitzoekerij was later 'n
heel werk.
Ginmensch kende z'nen eigen hoed goed
en toen 't zooike daar zoow deur mekaar
lag, toen was er heelcgaar gin herkennen
meugelijk. Wemmen allemaal maar net
zoowlaank gepast tot me-d-Y eenen had
den die zoowa bleef staan op onzen kop cn
toen me-n-afscheid nammen van d'n Jaan,
toen wier ie weer wa stiller, nouw ie ollcen
gerokte...! Maar 't was, wezenlijk waar,
'n beste begrafenispartij; niks te murme-
reeren!
Veul groeten van Trui cn as altij gin
horkc minder van oewen
toe a voe
DRÉ,
