FRANS MOLLE'S
y
LENTE IN HET ZUIDEN
KLEEDING NAAR MAAT
NIEUWSTE STOFFEN
B. Ruitenberg Hzn.
Utrechtsche straat 26, Tel. 243
ENGELSCHE
HEERENCONFECTIE
MODE-ARTIKELEN
HERHALING
BEDDEN- en-:
TAPIJTHANDEL
LANGESTRAAT 5, TEL. 639
Het adres, waar
elke rang en
stand, tegen lage
prijzen, prima
goederen koopt.
Ter herdenking van het feit, dat het
deze maand 60 jaar geleden is, dat
de vader onzer hedendaagschc
telegrafie Samuel Morse
op 81-jarigen leeitijd stierf
door
Ir. W. Landsbe rg.
Het is nu eenmaal een speciaal noodlot
van alle groote uitvinders, dat zij de
Menschheid onvergankelijke producten
schenken, zonder dat zij dit zelf vermoe
den, of zonder öp deze wereld den dank van
hun medeschepselen te hebben ontvangen.
In dc geschiedenis der Techniek is het geen
zeldzaamheid, als mannen, wier geestelijke
erfenis nog eeuwen daarna een rijken oogst
opbracht, door do eigen generatie wer
den verloochend en bespot. Ja zelfs
hun leven in armoede eindigden! Zulke
voorbeelden bevestigen, dat het erkennen en
bewonderen van een uitvinding eigenlijk
eerst dan plaats heeft, wanneer de afstand
tusschen de uitvinding zelf en het in prac-
tijk brengen daarvan, is afgelegd. Deze weg
is echter lang en vol dorens; dikwijls is een
heel menschenleven nog te kort, om hem
af te leggen. Daarom zullen zij, die een hoo-
gen leeftijd bereiken, een grootere kans heb
ben, de vruchten van hun werk te oogsten,
dan zij die slechts kort leven.
Een van deze weinige gelukkigen was wel
Samuel Morse. Hij was de tachtig reeds
gepasseerd, toen de dood hem in April 1872
van de aardsche kluisters bevrijdde. Morse's
naam is voor ons onafscheidelijk verwe
ven met den electrischen schrijftelegraaf en
het bekende „Morseschrift", dat tegenwoor
dig als een internationale taal den berich
tendienst van alle landen ter wereld ver
overd heeft. Om het maar ronduit te zeg
gen: Morse heeft noch de telegraaf, nóch
het telegrafische schrift uitgevonden. Reeds
tegen het einde der 18e eeuw, toen Galvani
de wrijvingselcctriciteit ontdekte en Volta,
daarop bouwend, dc eerste electrische
stroombron, in den vorm van een element,
had geconstrueerd, kwam er in de hoof
den van verschillende personen de gedach
te op, dc electrische stroom te benutten
voor de gedachtenwisseling per draad. En
al heel spoedig slaagde men er in.
Zoowel de chemische ontleding van water
door den electrischen stroom als vooral dc
afleidende werking van den electrischen
stroom op een magneetnaald bruikbaar te
maken voor berichtgeving over grootcn af
stand. Een van de toenmalige telegrafen
was zelfs in staat de elcctrisch uitgezonden
cn weer opgevangen teekens op een pa
pierstrook door middel van een bijzonder
puntschrfft vast te leggen.
Morse heeft dus een hcele rij voorgangers
gehad. Ieder van hen kan aanspraak erop
maken een principicele oplossing van dc ge
stelde vraag te hebben gevonden, een toe
stel tc hebben ontwikkeld, dat inderdaad
aan de primitieve eischen van dien tijd vol
deed. Doch al deze schitterend gevonden
doch uiterst gecompliceerde toestellen, die
veel te veel plaats in beslag namen cn ont
zettend duur waren, voldeden niet aan de
practische eischen, die een sterk verbreide
berichtendienst stelde. Geen van deze tele
grafen baseerde zijn uitvinding steunde na
melijk op het grondelement voor do latere
ontwikkeling der telegrafie, namelijk: dc
eigenschap van den electrischen stroom
ijzer magnetisch te maken, als het door een
draadspoel is omgeven, waarop stroom
staat. Het was Morse's onaanvechtbare ver
dienste, dat hij deze eigenschap van den
electrischen stroom nader onderzocht, en
inzag van welke waarde dit voor dc tele
grafie kon zijn. Op meesterlijke wijze heeft
hij van dez eeigenscchap van den electrischen
stroom profijt weten tc trekken, waarbij nog
komt, dat hij van huis uit in het geheel
geen natuurkundige was, doch geschied
schrijver. En dat zou hij wel tot het einde
zijner levensdagen gebleven zijn. indien het
Lot hem niet op een van zijn studiereizen
had samengebracht met den Amerikaan-
schcn hooglccraar professor .Taclcson, die
gedurende deze reis zijn landman Morse
met eenigc resultaten zijner studie op het
gebied der telegrafie bekend maakte. Daar
mede werd de fantasie van den kunstenaar
zoodanig geprikkeld, dat deze zich onbewust
op dc problemen van het clectrisch bericli-
ten-overbrengen wierp. Een oude schilders
ezel (want Morse schilderde ook historische
tafcrcelcn) werd veranderd in een telegraaf
toestel en dit bevatte, ongeacht de vele
vormveranderingen van later reeds dc ele
menten, die ook tegenwoordig voor de Mor-
se-telegrafie kenmerkend zijn gebleven: een
electromagneet met een beweeglijk, voor
zijn polen opgehangen anker, dat met een
schrijfinstallatio was verbonden. Zij toeken
de in den ontvanger de door openen en slui
ten van den stroom aan de zenderzijde ver
oorzaakte ankerbewegingen op een strook'
pajiier, die door een uurwerk onder schrijf
stift voorbijgeschoven werd. In den zender
werd dc stroom door middel'van een zeer
eenvoudige schakelinrichting geopend en
gesloten; later vinden wij dc vorm van deze
schakelaar weer terug in den zoogenaam-
den „Morseslcutel.De tc zenden woorden
werden echter in een uit korte en lange
punten bestaand schrift omgezet, veroor
zaakt door korte en lange stroomstooten. In
den eersten tijd bestond het Morseschrift
uit een soort leesbare zigzaglijn, later uit
de bekende strepen—en—punten. Mén be
hoeft slechts dc zuiver uiterlijke vorm van
zijn verbluffend primitief eerste toestel tc
vergelijken met de kunstgewrochten van
zijn voorgangers om te begrijpen, met wel
ke reuzenschreden juist dit eenvoudige ap
paraat de telegrafie hiermede vooruitging.
Weliswaar was de uitvinding ook nog niet
pasklaar voor de praktijk. Maar met behulp
van professor Gale kon in 1887 dc eerste of-
ficieele demonstratie van zijn toestel plaats
vinden. Doch ook Morse heeft dc dVvaring
opgedaan, dat het dikwijls gemakkelijker is
een uitvinding tc doen, dan deze practise!)
bruikbaar te maken. Materieele moeilijkhe
den dwongen hem overigens zijn schilders-
- v a
Samuel Morse
beroep weer op tc nemen, totdat in het jaar
1813 de Amcrikaansche regeering een som
van 30.000 Dollar uittrok voor den eersten
telegraaflijn tusschen Washington en Balti
more. Een jaar later liep het eerste tele
gram langs deze lijn en nu begon ook Europa
zich voor het Morse-apparaat tc interessee
ren. Dc schepper van dit toestel mocht la
ter dc eigenaardige genoegdoening smaken
een som van 100.000 francs tc ontvangen,
die door 10 Europceschc staten waren sa
mengebracht, teneinde hem in staat te stel
len, zijn werkzaamheden voort tc zetten.
Toen op zijn SOstcn verjaardag dc voornaam
ste autoriteiten van New-York en dc verte
genwoordigers van alle bondsstaten aan een
groote fecstdisch vercenigd waren en ter be
kroning van dit feest een telegram gelijktij
dig naar alle Amerikaansche telegraafbu-
reaux werd geseind, was dit een triomf, die
in de geschiedenis van, {le groote uitvinders
tevergeefs gezocht pao et worden. Een jaar la
ter stierf Morse!
Het toestel dat zijnnaam droeg, is intus-
schen overgegaan in oen i serie nieuwe vor
men, waaruit men hei vroegere toestel nog
maar nauwelijks kan herkennen. Juist het
groote aantal mogelijkheden, dat dit eerste
apparaat in zich sloot, was de oorzaak van
liet. verscherpen van dc eischen, die men
naderhand aan deze toestellen begon te stel
lcn. Al heel spoedig was men met het een
voudige Morsetoestel niet meer tevreden er.
vooral het verlangen naar een vergrooting
van de telegrafcersnelhcid cn naar een zoo
groot mogelijke benutting van dc leidingen
deed talrijke nieuwe constructies ontstaan,
waaronder buitengewoon goede machinale
sneltelegrafen waren, allen echter geba
seerd op de door Morse verwerkte princi
pes. De meervoudige telegrafie maakte het
mogelijk gelijktijdig meerdere telegram
men over één lijn tc zenden cn dc vèr-
drukkers maken het zelfs mogelijk dc be
richten thans reeds in gewoon schrift op te
nemen. Doch het Morseschrift beheerscht
ook ondanks dit liet verkeer over onzen
aardbol; meer dan 65 jaren is het het meest
gebruikte cn bewonderde internationale ver
keersmiddel geweest en zoo zal het blijven.
Het feit dat men Morse thans aanvalt
over dc kwestie of dit schrift inderdaad
geheel alleen van hem afkomstig was
of niet, hetgeen men ook reeds van zijn
schrijftelegraaf heeft gezegd, kan nooit iets
afdoen aan zijn geweldige verdiensten. Met
buitengewone energie heeft hij een geniale
gedachte, geïnspireerd door zijn inzicht in
dc geweldige braakliggende mogelijkheden
van den clcctromagnetischcn telegraaf in
een voor de praktijk geschikte vorm weten
te gieten. Juist dit hardnekkige vasthouden
aan een idee, dit doelbewuste zoeken naar
geschikte wegen om die idee tc verwerke
lijken, is het kenmerk van den echten pio
nier in dienst van den Vooruitgang. Morse
heeft zulk een baanbrekende taak vervuld
en het nageslacht weet dit op prijs te stel
len en zal zijn naam en zijn geestelijke na
latenschap hoog welen tc houden.
door
H. G. CANNEGIETFR.
Een van de indrukwekkendste levens
ervaringen is liet besef, dat alle dingen zich
bij voortduring herhalen. Er gebeurt eigen
lijk niets nieuws. Zelfs de gebeurtenissen,
welke wij aan een bepaald tijdstip verbin
den en waarvan wij plegen te zegg?n, dat
zooiets nog nooit is voorgekomen, blijken bij
nadere beschouwing ook vroeger geschied.
Wij denken, dat het heelal uit zijn voe
gen is geraakt, omdat een abnormale hitte
of een buitengewoon strenge vorst ons
heeft overvallen. Ouden van dagen herin
neren zich niet, ooit zooiets te hebben be
leefd. en profeten voorspellen den onder
gang van de wereld. Maar dan komen de
meteorologen cn deelcn met de nuchter
heid van de wetenschappelijke bericht
geving mee, dat het hier geenszins een re
cord geldt, want dat in 1784 of in 1823 de
thermometer een nog veel ongewoner tem
peratuur heeft geregistreerd.
De maatschappij maakt een crisis door,
waaraan zij dreigt ten onder te gaan. Het
geld heeft zijn waarde verloren. Instellin
gen, welker soliditeit spreekwoordelijk was,
staken hun betalingen. Fortuinen gaan
tc niet cn millionnairs worden tot den be
delstaf gebracht. Misdaad wordt epide
misch, zedelijke maatstaven gelden niet
meer, ojDstandcn verteren de volkskracht,
omwentelingen brengen onzekerheid, oor
logen dreigenEn wederom krijgt dc
menschheid het be6cf, dat haar laatste ure
geslagen is.
Doch dc gescliiedvorschers* openen de
boeken van de historie cn bewijzen uit
oude brieven cn beschrijvingen, dat der
gelijke katastrofalc verschijnselen meerma
len zijn voorgekomen en dat dit gevoel van
het naderend einde zich eeuw in, eeuw uit
op dc gezette tijden pleegt te openbaren.
Zelfs dit besef, dat alles, wat wij als iets
nieuws begroeten, er reeds eerder geweest
is, is oud als het mcnschclorn. Heeft niet de
dichter van liet boek Prediker, die eeuwen
vóór onze jaartelling leefde, er reeds in
welsprekende woorden dc aandacht op gc-
vestigg, toen hij verzuchtte: Er is niets
nieuws onder dc zon?
Niet6 nieuws onder de zon. In de eeuwen
lang 3 geschiedenis van het menschelijk ge
slacht, in dc maatschappelijke gebeurtenis
sen van den tijd, maar evenzeer in ons
korte persoonlijke leven koeren dezelfde
verschijnselen cn gevoelens met wiskundi
ge regelmaat telkïns terug. Al het oude
wordt weer nieuw en het nieuwe wordt
oud en wij hebben ons bij deze herhaling
neer tc leggen als bij een natuurverschijn
sel. Zonsopgang, zonsondergang, dc schijn
gestalten der maan, dc vier jaargetijden,
onze dagelijksche arbeid cn dagelijkscho
slaap, onzs spijsvertering, het rhythmischc
kloppen van ons hart, in- cn uitademing,
eb cn vloed, even regelmatig als zij her
halen zich onze goede cn kwade gedachten,
onze perioden van wilskracht en slapte, op
gewektheid cn moedeloosheid, het hemel
hoog juichen en het ten doodc bedroefd
zijn; even stellig en onafwendbaar wisse
len onze liefde cn haat, onze verschillen
de opvattingen, onze illusies cn idealen.
Niets voor het eerst, maar ook niets voor
het laatst.
Is een dergelijke rondwenteling van het
levensrad geen troosteloos verschijnsel?
Dc Prediker heeft zich door dit eentonige
rhythme tot volslagen levensmoeheid laten
ontstemmen; in geheel de wereldliteratuur
is nauwelijks een voortbrengsel te vinden,
dat dc diepe melancholie van zijn gedicht
evenaart. „Dit alles is onuitsprekelijk ver
moeiend", klaagt hij. „Als dan toch alles
hetzelfde blijft en zich ecu wig herhaalt,
wat heeft dc mensch dan aan al dc moeite,
die hij zich geeft onder de zon? IJdel is
dan het bestaan, ijdelheid der ijdelhedcn
het leven!"
Toch kan de mensch evenzeer juist in
deza rhythmischc herhaling zijn geluk
vinden. Men denkc aan het genot, dat het
altijd wéér doen, en dan precies op dezelf
de wijs wéér doen, onze kinderen verschaft.
Het mooie van een spel, van een vertelsel,
van een feest is voor een kind juist in dc
herhaling gelegen.
En kennen volwassenen niet ook nog dit
kinderganot? Dc terugkeer van dag en
nacht, de beurtwisseling van de seizoenen,
het weerzien van vrienden en oude plekjes,
het dagelijks vvyer aanvangen van dezelfde
arbeidstaak cn de wckclijkschc onderbre
king daarvan op den rustdag, het brengt
bij gezonde mcnschcn een levensprikkcl
tc weeg cn is bron van bestendige kracht.
Was dc Prediker dan gacn gezond
mensch? Vermoedelijk heeft hij builen het
leven gestaan cn dc rondwenteling van het
rad slechts als een schouwspel gezien. Want
hierin heeft Goethe, dc groote mcnschenken-
ncr, gelijk als hij de herhaling de eigenlij
ke drijfveer van hel leven noemt, doch al
leen voor hen, die aan het leven deelne
men en zich met hart cn ziel ontvankelijk
stellen voor de indrukken van het bistaan.
„Maar wentelt dc verscheidenheid van de
levensverschijnselen zich voor onze oogen
rond zonder dat wij daaraan deelnemen,
dan onstaat liet grootste kwaad en uc
zwaarste ziekte", zegt hij, „men beschouwt
dan het leven als een weerzinwekkende
last".
VIT DE RIVIER A
Mijn zoete, vcolbczongcn liefelijke Méditer-
rannée vertoont de laatste dagen kuren.
Vanaf den horizon kom n lange vvitgekuif-
dc rollers over dc blauwe zee aangereden.
Het zijn dc steigerende zec-rosscn van Ncp-
tunus, die „La Granda Bleue,, een drama-
t'ek verleenen, welke op het eerste gezicht
weinig bij haar karakter schijnt te passen.
Neem u echter in acht wanneer hier het
tempeest, woedt; wanneer de wind uit het
Oosten de regen oproept cn meebrengt.
Smalend pleegt men hier tc zoggen, dat
alle goede dingen van Italic komen, en
v-ijst met liet hoofd dan in Oostelijke rich
ting: „déar, vlak bij waar die las
tige buurman woont met wicn men dc laat
ste jaren zooveel tc stellen heeft gehad, en
(»ie je per slot van rekening ook nog het
slechte weer stuurt
Dc witte stad ligt zonbeschenen om dc
Raie des Anges heen, dc krans van bergen
houdt op don achtergron^ dc wacht. Cap-
Ferrat figureert ver in zoo uitstekend op
het uiterste puntje de witte vuurtoren
als het andere uiteinde van dc halve maan,
welke de bocht omvangen houdt.
De meeuwen wieken onrustig op het wa
tervlak, daar waar zij dc netten der vis-
fcchers onder de oppervlakte verankerd
zien en de witte yissclicn klaar zichtbaar
door het doorschijnende water, maar onbe
reikbaar, tusschen de mazen heen cn weer
zwemmen. Een tantaluskwelling.
Tusschen het woelige water cn mijn huis
ligt dc groote weg, dc Route Nationale No.
7, van Marseille loopend tot Menton aan
de Italiaanschc grens cn beurtelings stad-
en landweg verbindt hij alle steden welke
tusschen de beide genoemde plaatsen aan
de Middellandsche Zee liggen. Geen enkel
vervoermiddel ontbreekt op dc lange, glim
mende asplialtbaan. De lange, zware wijn
karren, waarvan de traag stappende paar
den in gedragen cadans hun halsbellen
doen rinkelen, rijden er, on dc driftig grom
mende race-auto's, voorbijschietend als los
gelaten wilde dieren. Do lichte mclkkarre-
tjes waarop het donkere boerinnetje zelf
de teugels houdt; dc zware camion, die op
zijn oorverdoovendo passage alles Ie schud
den zet door dc imposante vracht van rots
blokken uit de steengroeven.
De autobussen, rood, geel, groen, blauw,
die den hcelen dag als spoelen heen en weer
schieten en rusteloos dc mcnschcn van don
eenen kant naar den anderen vervoeren.
Dc gezellige plebejer, dc „Cagnois". die om
dc paar minuten van dc Place Masséna
naar het bergdorpje Cagnes vertrekI, een
oord, dat speciale attractie voor schilders,
naaktloopers en bohémiens heeft en in
welks vervoermiddel men u gedienstig
komt waarschuwen„dat u waarschijn
lijk verkeerd zitals u zoo op liet oog
geen enkel klcedingstuk heeft vergeten aan
te trekken De mastodont onder dc
autobussen, dc bruine „Car Chocolat" zoeft
er met zijn -zestig reizigers onder mijn
vensters langs en de stadstram gliert er
jammerlijk door dc bocht; liet. erbarmelijk
vervoermiddel waarin men kort na liet uur
der maaltijden alleen gewapend met oen
gasmasker tegen de knoflooklucht kan
plaats nemen; een vervoermiddel, waarin
alles los zit, dc banken, dc carrosserie, de
bckleeding en tenslotte ook de organen in uw
corpus. Ik kijk er dc boodschappcn-fictscrs
na, wio.r inanden met riemen over de
schouders bevestigd, hoog boven hun hoofd
uitsteken. En plotseling krijg ik het „heim
wee naar den weg". Ik heb genoeg van alle
feesten Van dc Marathon-dansen waarbij
dc door uitvallers steeds opnieuw gegroe
peerde paren meer dan een maand dood
van den slaap rondgedraaid hebben. Ik kan
geen concours d'Elégancc zien waarin ge
lijk pauwen, vrouwen van alle leeftijden
met haar gratie, jeugd of luxe loopcn tc
pronken, liet „félc des Nations" bracht
over dc zeshonderd jongelui in dc nationale
klecdcrdracht van hun zes en-veertig ver
schillende landen. De Roodkapjes uil Kooi
wegen liepen naast Ilougaren met lange
witte, geplooide rokken op de Proriienadc
des Anglais. Dc Balkan zond al zijn fonke
lende borduursels, hel nabije Oosten zijn
gesluierde vrouwen, en wij, wij zonden
onze beste ambassadeurs nog altijd: tc wc-
ten een heel gezelschaji jongelui met wijde
Volcndammcr broeken cn meiskes met flul-
teerende vlcugolmutsjcs, dc hosscklossende-
klomjien aan de voeten, waarmee zij zich
overal een eclatant succes wisten te verze
keren. Maar na dit, overigens frissclic feest
is het welletjes en wordt het tijd om de
Route Nationale No. 7 op tc gaan en te
kijken wat voor vorderingen dc Lente ge
maakt heeft.
In dc vlugge auto stuiven wij Nice uit.
langs hel Oclroi van den Monl-Boron waar
wij ovcrluigend „Neen" schudden tegen
den ambtenaar van de stedelijke belasting
op zijn vraag of wij iets „doods-" bij ons
hebben. Wij zijn niet op dc jacht geweest
noch hebben wij aan de visclivangst ge
daan; wij passeeren daarom ongemoeid.
In de natuurlijke haven van het schil
derachtige Villefranche liggen twee reus
achtige Uceaansloomcrs, die vanaf den
hooggelegen weg kinderachtig als speel
goed aandoen. Op dc berghelling groeit cn
bloeit het, dat ons hart er warm bij wordt
Snel parkeeren wij den wagen aan don
rand van den weg en klauteren langzaam
liet rotspad op.
Tusschen dc als in torment verwrongen
olijf-boomen knielen wij plotseling neer bij
een groote loof wilde druif-hyacintjes. Gc-
lukt zal er niets worden, anders bezwijken
wij straks onder dc last. Ah! daar is mijn
oude vriend, dc rosmarijn. Eén klein takje
afgebroken van het harde heester-hout, het
kleine groene blaadje, dc bloem klein en
sierlijk als een dwerg-orchidee. Een geur
\an gember, specerijen cn tropcn-weclde.
Voor mij is de rosmarijn een sprookjes-
vcrhalcr: bij dc „inboorlingen" hier gaat
hij in cpn boeketje bij bet gestoofde vlcesch.
Een ezeltje, aan twee kanten zwaar be
laden, komt voorzichtig bet pad afgestopt.
Een dikke tak late mimosa's steekt hem uit
één van dc buideltjes, die ter weerszijden
afhangen. „Chaoue!" groet zijn baas ami
caal, mept het beestje voor de gezelligheid
met een dun tukje tusschen dc oortjes en
dan zichzelf stuk voor stuk tegen dc hoo-
gc kaplaarzen, llij beeft op een lange rose
anjer gekauwd, maar bedenkt zich cn
steekt den bloem bchaagzuchtig achter liet
linkeroor.
llier is een bosch van jonge puimen. Om
dezen tijd betcekenen die heel wat hoofd
brekens voor dc eigenaren, 's Nachts wordt
er geregeld wacht gehouden om diefstal
van de jongste loten, die in het hart van
den boom zitten, te voorkomen. Op den
Zondag der „rameaux" (Palmzondag) drijft
men een levendigen handel in Palmpaasch-
jes, die van het nog goudgele blad van den
palmboom gevlochten worden. Rukt men
dc nieuwe loten ruwweg af, dan is het
doodvonnis van den boom geteekend. Hier
is blijkbaar goed gewaakt en alles staat er
fleurig bij. Naast een open kapelletje, dat
dood-eenzaam aan den weg staat is een
zacht plekje, nét goed om c\cn op adem
tc komen Gezellig zetten wij dc voelen in
steun tegen een stevige wolfsmelkstruik
om niet in het ravijn af te glijden, en tral-
ieren een liedje tegen do sinaasappelen,
schuin boven ons in een tuin. Tersluiks
berekenen wij dc kans hoe er hot gemak
kelijkst hij te komen; er is geen levende
ziel te bekennen. Dc omstandigheden for-
ceeren ons echter een rein geweten te hou
den. SoitEen wilde vijgenboom aan
den anderen kant presenteert gul zijn
krcnt-kleinc vruchtjes. Ah! wacht eens!
over eenigc weken zullen wij daar nog eens
nader over spreken. Eén uur wandelen in
de bergen, cn huiskomen met een oogst
van ponden. Wat zijn dc blaadjes nu nog
klein en zacht. En eensklaps valt het ons
in, dat hun verschijnen ééns dc nieuwe
voorjaarsmode heeft belcekcnd Wij
hebben riu opeens allen zin om naar dc
kleine „buvettc" liier in dc huurt tc gaan,
dc „Coq Noir". Met geen blik keuren wij een
groot veld waardig, bespikkeld van witte
bloempjes. „Sneeuwklokjes?" vraagt dc
minst geroutineerde van ons.
„Pluk maar cn bijt van onderen op het
steeltje
„Ajasses!" zegt zij proestend cn spuwend,
als zij onzen perfiden raad opgevolgd heeft.
„Alleen maar wilde knoflook!"
In de „Coq Noir" boelen wij onze zonden
en tracteercn op liet heerlijkste boeren
brood, dat in een bergdorpje aan een wan
kel tafeltje voorgezet kan worden, dikke
plakken ham en een flescli koppige „Rosé",
gegroeid aan dc wijnstokken op de berg
helling daar vlak voor ons.
ANNA BENAVENTE.
