<#V°V
„DE WITTE"
THEE COMPLET
Gebruikt nu
Uw GESOIGNEERDE
a 60 CENT
VAN 21/2 - 51/2
COMPLETE
MEUBILEERINGEN I
Fa. van Achterbergh
DE MOTOR
OP HET HEERLIJKE TERRAS VAN
WESTSINGEL 10-13
Nu dc vacanties wederom een aanvang
nemen, is het goed eens iets te schrijven
over het vliegveld „Schiphol.''
O ja, we weten het allemaal, „Schiphol"
ligt bij Amsterdam. Maar hoevelen komen
conige dagen in Amsterdam doorbrengen
zonder er aan te ienken eens een kijkje op
dit vliegterrein te nemen Er zijn zelfs nog
genoeg Amsterdammers, die nooit op
„Schiphol" zijn geweest
't Is waar, 't is bedroevend waar.
Je kunt het je niet goed voorstellen, als
je er zelf eenigc malen geweest bent.
Daar heb je om te beginnen eerst al dat
aardige café aan de pingvaart. Dat is op
zich zelf reeds iets heerlijks. We vinden
hier groote terrassen, die ons een prachtig
gezichtgeven over het vliegveld en dc
grootsche oneindige uitgestrektheid van het
wijde polderland.
Dc exploitatie van een luchthaven kunnen
wij mei die van een zeehaven vergelijken.
Evenals in een zeehaven van overheidswege
havens, kaden, loodsen, enz. worden ge
bouwd en dan ook havengelden worden ge
heven, loodshuren worden geind, de ver
lichting en bebakening wordt verzorgd, zoo
wel als de regeling der goede orde en de
algemeene veiligheid, zoo wordt te „Schip
hol" van gemeentewege het landingsterrein
onderhouden, betonnen platformen aange
legd, vliegtuigloodsen met kantoren en ma
gazijnen, evenals stationsgebouwen voor
reizigers en goederen gebouwd, landings- en
stallingsgelden van de luchtverkeermaat-
schappijen geheven, huren van kantoren en
magazijnen geind; de nachtlandingsinstalla-
tie aangelegd en bediend, het verkeer met
vliegtuigen geregeld en gezorgd voor de
goede orde en de veiligheid in het algemeen.
Evenals in een zeehaven reederijen zijn
gevestigd, zijn te „Schiphol" verscheidene
Fokker F IX in de vlucht.
(Foto K.L.M.)
Hier is het terrein waar regelmatig wordt
proef gevlogen met machines eener hoogst
productieve nationale en wereldvermaarde
vliegtuig-industrie!
„Schiphol" het terrein, waar den geheelen
dag vliegtuigen komen er gaan van en naar
alle landen in Europa.
„Schiphol" het terrein, waar dagelijks re
gelmatig vliegtuigen opstijgen voor kleine
rondvluchten over de stad en het land.
Waar we regelmatig militaire vliegers af
en aan zien komen; waar zich thans een
steeds meer ontwikkelende uiting naar vo
ren komt bij dc mcnschen, die het vliegen
geheel als sport beschouwen en zoodanig be
oefenen (de Nationale Luchtvaarschool waar
gebruik gemaakt wordt van die aardige
kléine sportvliegtuigcn).
En dan tenslotte is „Schiphol'' liet kop-
station van de langste regelmatige lucht
lijn der wereld, de lijn Amsterdam—Batavia,
die zich in de toekomst zeer zeker nog
steeds meer zal ontwikkelen tot een verbin
ding van het allergrootste, belang voor Ne
derland
Dat is nu „Schiphol" het eone vlieg
tuig gaat weg of een ander komt al weer
binnen, een en al bedrijvigheid.
Ik zat op het terras en dronk koffie..
U heeft natuurlijk al eens gevlogen1*
was de vraag, die een der hecren van dc
K.L.M. al gauw tot mij richtte.
Ik had nog niets gezegd, toen er reeds
een lachje op hun gezicht verscheen Of het
nu de angst was die uit mijn oogen straal
de, of dat de kleur in mijn gezicht een wei
nig verbleekte?
Is U bang?
Drie kleine woordjes die goedig sareas-
een .gezellige drukte, gelach en gepraat,
Fransch, Duitsch, Engclsch, ja... ook Hol
lundsch! Daar zat ik in het centrale punt
van een machtig internationaal verkeer!
Ach meneer, gevaar bestaat er niet.
Ik schrok op, daar begon ie al wcerl
't Is mogelijk.
M'n rechter knie trilde met zenuwachtige
schokjes, ik weet niet waarom.
Hier gebeuren met de rondvluchten
nimmer ongelukken. Onze piloten zijn zoo
geroutineerd, onze machines worden steeds
grondig nagezien.
Hebt u wel es gehoord, dat hier de laatste
jaren niet rondvluchten ongelukken zijn
gebeurd?
Wat is dat voor een knaap, die grijze
daar?, begon ik weer met een slinkscho
streek het gesprek te wenden.
Dat is een Scandinavisch vliegtuig
Als het straks wat rustiger is op het veld,
kunnen we het wel eens op ons gemak be
kijken. Maar wat ik zeggen wil, wanneer er
straks rondvluchten worden gehouden, dan
gaat u toch zeker ook met ons mee?
Is 't noodzakelijk?
Maar meneer, u komt hier om te kij
ken, om wat over het vlicgwczcn te ver
nemen om hiervan iets meer te weten, is het
dan toch zou ik zoo zeggen de eerste
eisch dat u weet wat vliegen is.
Eh... ja.
Ik moest er aan geloovcn, wilde ik niet
als een kleine schooljongen ter zijde wor
den gesteld.
De motor ronkte harder en harder... Lang
zaam gleed het vliegtuig over het terrein,
eenmaal op het grasland gekomen, zette
het zijn kop in de wind en daur snorde het
't veld over. Ineens zag ik de grond onder
mij vandaan .glijden. Ik had eerst willen
zeggen „voelen", maar dat is onjuist; dai
hebben ze mij altijd wijsgemaakt 's is zoo'n
naar gevoel, als je dc Jucht ingaat, doch
dit is niet waar. Het is alleen een vreemd
gezicht, als je zoo dien grond ziet wegzak
ken; maar liet is ook een geweldig grootsch
gezicht, mysterieus, en bijzonder fraai wan
neer ineens die enorme uitgestrektheid
zich voor je openbaart. Geen belemmerin
gen staan je meer in domweg, geen huizen,
loodsen, boomen: je kijkt er over heen
In het begin kon ik mijn oogen.nog niet
vrij over het panorama laten 'glijden, maar
moest met steeds nog een beetje benauwd
heid staren naar het portier. Dat ding zit
als een deur van een brandkast afgesloten,
maar ik had toch maar steeds het gevoel,
dat het deurtje plotseling zou openflappen,
het vliegtuig dan iets zou hellen, en daar
door
II. G. CANNEGIETER.
Een mijner vrienden klaagde mij zijn
nood,, omdat het zoo moeilijk is, ook maar
iets van het leven te begrijpen. Verwarrend
zijn de verwikkelingen tusschcn de staten
en volksgroepen, verwarrender nog de ver
wikkelingen tusschen personen in hun we-
derzijdschc betrekkingen, maar wat tenslot
te het meest verwart, is bet ondoorgronde
lijke proces van do verwikkelingen binnen
ons eigen hart.
Zou er samenhang zijn tusschen liet een
en het ander? Zou er een algemeen richt
snoer bestaan, waarnaar men den gang van
zaken kan afmeten? Zou er een doel zijn
voor al dit getob en geworstel en zou er
een zin ten grondslag liggen aah dezen be
stendigen strijd?
Er zijn menschcn, aldus klaagde mijn
vriend, die dit alles zoo zeker weten. Zij
kennen niet de verwarring, waarin het
mcnschenbcstaan menigeen brengt. Het is
hun alles even duidelijk en klaar. Zij heb
ben het alles in leerstukken en formules
vervat. En ze schudden m*eewarig het hoofd
over al dat peinzen en tobben betreffende
zaken, die toch volgens hen zoo helder zijn
als de dag.
Moet, vroeg ik mijn vriend, men derge
lijke menschen benijden? En ik herinnerde
hem aan het woord van dien ouden 'Fran-
schcn wijsgeer, die heeft gezegd, dat het dc
pest voor den mcnsch is, te mcenen dat hij
iets weet. Is het niet beter, zijn lijfspreuk
tot de onze te maken en berustend ons af
te vragen: Mat weet ik?!
Maar, bracht mijn vriend in, het is toch
ontzaglijk belangwekkend den grondslag
der dingen te onderzoeken en we mogen
niet terugschrikken voor dc taak, ons als
mensch opgelegd, om dc wortelen van goed
en kwaad, de structuur van dc maatschap
pij, dc drijfvccren voor onze handelingen
en dc beweegredenen voor onze gevoelens
cn denkbeojden op te sporen.
Zeker, ik gaf dit toe. Zelfs noemde ik het
den eersten plicht. De wetenschap onzer
dagen heeft de mcnschhcid van nieuwe ap
paraten voorzicn.cn hetgeen vroeger duister
cn ondoorgrondelijk moest blijven, wordt
nil met behulp daarvan aan 't licht ge
bracht. In zuiverheid van waarneming cn
scherpte van ontleding zijn wij het vorigo
geslacht mijlen vooruit. En het tijdstip zal
aanbreken, waarop men de zieleroerselen
der menschheid en het mechaniek van de
maatschappij even concreet zal kennen en
omschrijven als thans de machinckame?
van een oceaanstoomer.
Ja, maar juist daarom beklaagde mijn
vriend zich zoozeer. Die wetenschap is er
en zij vindt haar beoefenaars. En is het dan
niet ellendig daarbuiten te staan; de nieuwe
apparaten niet te kunnen gebruiken cn zon
der begrip mee te moeten leven in dit plan
loos cn doelloos lijkende werken en stre
ven? Hoe onzeker wordt men, zoo men niets
van al dat woelen en woeden begrijpt; zoo
men zich de slaaf voelt van blinde harts
tochten cn grillige wetten!
Het gesprek had plaats, terwijl wij op een
mooien voorzomerdag op het dek van een
passagiersboot zaten te keuvelen. Wij ver-
meidden ons in den aanblik van dc bloeien
de oevers, die langs ons heen streken en wij
tuurden de pleizicrbooten na, die, met vlag
gen gepavoiseerd, ons voorbijgleden. Mijn
vriend vooral genoot onbezorgd van alles,
wat deze vroolijko vaart ons aanbood.
Een tijdlang spraken wc niet; het rhyth-
misch gedreun van den motor was het eeni
gc geluid, dat we hoorden.
Heb je wel eens een machinekamer ge
zien? vroeg ik mijn vriend.
Inderdaad!, antwoordde hij, maar ik heb
er weinig aan gehad, want wat begrijpt een
leek als ik van al die stangen, schroeven en
raderen!
Daar heb ik je nu! zei ik. Je erkent, niets
van dc machinerie te begrijpen cn je ver
langt er niet eens naar, dit te doen. En toch
laat jc je rustig voortdrijven, en je zit hier
onbezorgd op het promenadedek, in de stel
lige verzekerdheid, dat de boot je stipt op
lijd naar je doel zal brengen.
Neem deze houding ook aan jegens het le
ven. Ook daarin dreunt rhythmisch een mo
tor. Soms is 't ons vergund, een blik to
slaan in de machinekamer van dc maat
schappij cn van het mcnschenleven. Maar
begrijpen doen wij van dit eigenaardig
schouwspel geen zier.
Moeten we daar droevig om wezen? Wc
kunnen toch allen gceu vaklieden zijn'
Maar wat wc wél kunnen, is, ons in onze
onkunde met hetzelfde vertrouwen over te
geven aan den inwendigen motor, die ons
ipvcnsschip verder voert, als wij thans doen
ten opzichte van den motor daar diep be
neden in dat geheimzinnig hol: de machine
kamer.
Vliegveld „Schiphol" bij Amsterdam.
(Foto K.L.M.)
luchtverkeersmaatschappijen met vaste
lijndiensten gevestigd. Van deze maatschap
pijen neemt de K.L.M. hier op - „Schiphol"
vanzelfsprekend een vooraanstaande plaats
nu in.
Zoo men ziet is dus „Schiphol" een cen
trum voor diverse vliegdiensten van belang
rijke en groote betcekenis.
Ik sprak eenige dagen geleden iemand en
ons gesprek kwam toevallig op „Schiphol."
Ach, hoor ik 'm nog met z'n hooge,
schreeuwerige stem zeggen: ach ja, 't is
wel aardig daar op „Schiphol", maar Jc moet
't nu net zoo kunnen uitkienen, dat 'r een
vliegtuig binnen komt of opstijgt".
Die ongeloofelijke stommerik, die trouwens
altijd in z'n spreken vijf jaar achteraan
komt, stelt zich „Schiphol" voor als een
Stadion, waar zoo'n enkele maal, bijvoor
beeld met Koninginnedag, een luchtballon
wordt opgelaten!
Dat zegt zoo'n man op dit oogenblik van
een luchthaven, waar zich een luchtvaart
activiteit ontplooit, zooals er weinigen in
Europa zijn aan te wijzen. Een enorm lucht
verkeer naar alle richtingen wordt hier
door verschillende luchtvaartmaatschappijen
en in 't bijzonder door onze K.L.M. uitge
oefend.
tisch werden uitgesproken, maar mij het
gevoel gaven, of ik beschuldigd van een
zware misdaad voor den officier van
justitie stond.
Laat ik eerlijk zijn, bekende ik ik
blijf liever met mijn beenen op den be
zanen grond.
Maar meneer...
Het duizelde me... Weer kwam een vlieg
tuig bin... 1, passagiers stapten lachend uit,
een eindje verder vertrok er weer één...
Die gaat naar Parijs.
Handdruk, gewuif, vroolijke gezichten.
Ziet u niet, hoe aardig dat alles is?
Het is hier net als aan een station, dc
reizigers gaan en komen.
Maar... eh kan ik u van dienst zijn?
Ik hield de hccren mijn sigarettenkoker
voor, probeerde handig op mijn manier het
gesprek over een andere boeg te gooien.
Blauwe rook warrelde naar het onafzien
bare blauw...
We staarden over het veld, de vele vlieg
tuigen, blinkend en schitterend in de bran
dende zon. militaire vliegers met hun klei
ne open machines kwamen af en aan; het
geronk der motoren was niet van dc lucht...
De kellners liepen bedrijvig heen en weer;
op 'het terras voor het „statioQ" heerschte
zou ik heen glijden, naar buiten... Maar het
deurtje bleef hermetisch gesloten en al
lengs begon ik me thuis te voelen, over
weldigde mij die enorme schoonheid...
's Jonge wat is ons landjè mooi, als je in
hoogere sferen zit. Dat polderland, dat el
lendige taaie langdradigo onafzienbare gras
land met z'n slootjes en koeien, waar je je
steeds weer aan ergert als je er met dc-
fiets d- ir moet cn er geen eind komt aan
die naargeestige vervelende oneindigheid,
zonder eenige afwisseling; maar hoe mooi
is datzelfde land, wanneer je in dc lucht
zit cn er van uit de hoogte op neer mag
zien. Al die rechthoekige groene lapjes, die
kleine greppeltjes, wat slootcn cn kanalen
zijn, als je beneden bent; die kleine scheep
jes, zooals jc die zelf vroeger als jongen
maakte. En dan de stad!...
Het is precies of je een klein miniatuui
wereldje voor oogen krijgt, het is als een
sprookjeswereld. Ik kan het niet nader om
schrijven; het is storn, het is een journalist
onwaardig, maar m'n pen laat me in dc
steek; ik kan niet anders dan me als een
kleine jongen terugtrekken; maar het beeld
dat zich uit een vliegtuig van uit dat on
metelijke luchtruim voor je opent wanneer
je in dc diepte staart, is zoo overweldigend,
Fokker F. XII. Instappen, dames en heeren!
zoo schoon, zoo oneindig veel mooier dan ik
in sfant ben hier neer te schrijven, laat
staan duidelijk te maken...
Lezer, ik begrijp niet, dat er nu nog van
die leeperds zijn, die niet van vliegen hou
den! Een rondvluchtje smaakt naar
meer!
1 I 0'o K.L.M.
Radionieuws.
EEN NIEUW SYSTEEM OM DEN TIJD
AAN TE GEVEN.
Vergeleken met de oude zandloopcrs wa
ren ook de eenvoudigste klokken, die liepen
door een slinger, gewichten of een veer, een
groote verbetering. Zij waren echter niet
meer voldoende nauwkeurig in den moder
nen tijd. Het beste bewijs daarvoor is dc
dienst, die al spoedig door alle telefooncen
trales aan de abonné's werd ]}#w ezen het
desgewenscht opgeven van den juislen tijd.
Doch dat is nog maar een tijd, die op een
minuut nauwkeurig is, altijd wanneer de
telefoonjuffrouw zich niet vergist. In New-
York waren dergelijke vergissingen aan de
orde van den dag, want er moesten dage
lijks gemiddeld 50.000 van die vragen be
antwoord worden. Het was absoluut onmo
gelijk, nog langer aan het oude systeem
vast te houden. Dc zaak werd nu zoo gere
geld, dat dc telefoniste elke kwartminuut
den tijd noemt, terwijl op de seconde nauw
keurig daarbij een belsignaal wordt gegeven.
De abonné, die het betrokken nummer op
belt, hoort het mechanische uitgesproken
zjnnetje cn het signaal; velen hadden de
verandering van systeem niet eens bemerkt.
Slechts wanneer zij met de telefoniste
trachtten te spreken, bleek dat zij niet per
soonlijk antwoord hadden gekregen, maar
dat geregeld om de 15 seconden dc tijd werd
opgegeven.
CLANDESTIENE LUISTERAARS.
Of de radiobelasting hoog is of laag, over
al blijven er clandcstienc-luisteraars bestaan.
In Denemarken wordt hun aantal op 10 a 12
duizend geschat. In Italië moet het nog er
ger zijn, zoodat nieuwe strafbepalingen
moesten worden ingevoerd, waarbij de maxi
mum boete op 1000 Lire is gesteld. Ook wan
betalers en personen, die een onvoltooid,
doch met weinig moeite bruikbaar te maken
koestel in huis hebben, zijn thans strafbaar.
