NIEUWSTE GRAM0F00NPLATEN o-a.
F. H. LOMANS - Utrechtschestraati 5 - Tel. 483
SFEER IN HUIS
VOORZICHTIG MET ZONNEBADEN!
ONDERGOED EN KUNST
FLITSEN UIT INDIË
H AAGSCHE BRIEF
ELECTRO- EN RADIO-TECHNISCH BUREAU
F. H. LOMANS - Utr.str, 15 Tei.4S3
Wij vertegenwoordigen de bekende
DUCPETEÏ en PHILIPS toestellen
Betaling in overleg niet den kooper
Een artikel dat niet to koop is!
door
J. DE BOER-VAN STRIEN.
Onze tijden zijn nuchter en vele dingen
worden door het geld beheerscht. Maar
het brengen van sfeer in huis is nog altijd
iets, dat door geen geld kan worden ge
kocht of verworven. Het is de unieke taak
van do huisvrouw, om die sfeer aan te
brengen. Maar op het „hoo"? is niet zoo
gemakkelijk antwoord te geven.
Ziet ge, wanneer een jong paar huwt en
het modern-ingerichte flatje betrekt, dan
ziet alles er nog echt „model-ktfiner-achtig"
uit Het is een keurig, soms artistiek-in-
gericht huisje, maar het móet nog een
thuis worden. En hiervoor helpen stalen nog
houten meubelen. Het mooiste inhcemsche
glaswerk en de fraaiste staaltjes van potte-
bakkerskunst kunnen er niets aan doen.
Zij kunnen de schoonheid in huis brengen,
maar aok schoonheid kan koud zijn. Noo-
dig«s intimiteit, het gevoel dat er in deze
vertrekken gelééfd wordt. Niemand beter
dan vader Tijd kan ons helpen om sfeer in
ons huis to brengen, maar ook hij is....
op dit punt niet alvermogend.
Want, nietwaar, er zijn van die huizen,
waar men slechts ongaarne komt omdat
men zich, ondanks allo pogingen van dc
goedwillende gastvrouw, er tóch niet be
haaglijk gevoelt. Alles is er puik in orde,
ge krijgt geurige thee en lekkere koekjes
er zijn sigaretten en aschbakjes, er is des
noods -een cocktail met zoute amandeltjes,
eventueel een radio of gramofoon, maar
er is géén sfeer. En helaas kunnen vrion-
dinnen, dio dit wel zien en voelen, het de
gastvrouw toch niet aan heb verstand bren
gen hoe ze die sfeer zou kunnen verwer
ven. Want deze is een zuiver uitvloeisel
van de persoonlijkheid der bewoners van
een huis. En als wij dit uitvloeisel mis
senach, dan gaat het ons als De Ge
nestct: „Weeet u zelf, zei ik tot iemand,
maar hij kón niet, hij was niemand
Misschien moge het een troost voor velen
zijn, vooral in deze dagen van algemeene
bezuiniging en bekrimping, dat het er
eigenlijk niet eens zoo erg op aan komt
hoè ons huis is gemeubeld, als het er maar
warm-gezellig is. Het mag dan verdrietig
zijn dat we het lang-beg^erdc vloerkleed
nog steeds niet koopen kunnen en dat de
rijdende theewagen ook nog altijd op het
lijstje der onvervulde wenschen staat,
maar ondanks dit alles gaat er van het
huis tóch iets uit. Anderen, die bij ons
komen, voelen er zich door aangeraakt en
ze worden losser en vertrouwelijker. Ze
komen er zelfs toe om dingen van zichzelf
te vertellen, die men anders zorgvuldig
verborgen houdt. Wie „op visite" is, voelt
zich zelden tot confidenties genoopt, zelfs
al heeft hij het gevoel, dat praten met an
deren over moeilijkheden hem zou kunnen
helpen. Maar er blijft meestal reserve, die
zich verbergt achter hoffelijkheid, die niets
zegt, en conversatie die meerendeels onbe
nullig is. Doch komt men in een huis met
sfeer, dan is opeens alles anders geworden.
Dan ziet men met éen oogopslag dat die
oude rieten fauteuil met het wat verscho
ten cretonne overtrek wérkelijk een rust
stoel is en dat er op d i t thccuur inder
daad gerust en een beetje droomerig ge-
philosopheerd kan worden. De theesclien-
kende gastvrouw eischt niet dat ge een ge
zellige gast" zijt. Zonder woorden noodigt
ze U slechts uit u op uw gemak te voelen!
Zeker is het waar, dat het geven van sfeer
aan een huis iets aangeborens moet zijn.
Maar toch kunnen we onszelf op den weg
daarheen voorthelpen door bepaalde din
gen te doen of te laten. We tellen in ons
lieve landje nog heel wat van die over-
zindelijke moeders, die in staat zijn ons met
een stoffer en blikje na te loopen waar we
maar gaan of staan en het behoeft stellig
géén betoog, dat dezulken iederen zweem
van sfeer volslagen op de vlucht jagen.
Netheid is zeker een deugd, maar overdre
ven netheid, die van het huis een afgod
maakt en van zichzelf dc onvermoeide sla
vin dier godheid, is een groote ondeugd.
Hiertegenover staat natuurlijk weer dat
ook in een huis, waar niets in orde is en
waar het leven nogal luchtig wordt opge
vat wat de dagelijkschc dingen betreft,
evenmin sfeer gevonden zal worden. In een
huishouding, waar men den écnen dag een
uur later eet dan den anderen en waar
voor niets vaste wetten bestaan, leeft men
een verward en chaotisch leven en de in
schikkelijkheid, die hier gevonden wordt,
is zeker niet van de ware soort.
Schemerlampen, neergehangen doeken-
met-kunstwaarde of muziekinstrumenten.
ze zullen alle niet dc sfeer in een huis
brengen, als niet van te voren de huis
vrouw een zekere sfeer in haar bestaan
heeft gebracht. Daarmee worden zelfs do
nuchtersto dingen van het allcdaagsche
huiselijke leven doordrenkt. Pas wanneer
men van het loopen cener huishouding
niets merkt, loopt deze huishouding patent
is wel eens gezegd. En zoo is het inderdaad:
al6 de raderen van de huishoudelijke
machine zoetjes en zonder ophef gaan, als
de huisvrouw de toon in huis even goed
heeft weten te bepalen als de menu's, dan
is er een bodem waarop sfeer gedijen kan.
En voor deze enkele maal kan men eerlijk
zeggen, dat geld ten aanzien van dit alles
nu eens geen rol speelt!
Enkelo goede raadgevingen
door Dr. L. v. W.
Met het mooie weer ziet men oud en
jong naar buiten trekken, naar zee en
bosch, naar weide en meer, om voor zoo
ver do omstandigheden dat toelaten, van
het warme jaargetijde te profiteered En
er zijn er niet weinig, die daarbij tevens
an de gelegenheid gebruik maken om zoo
bruin mogelijk te worden. Nu is er inder
daad tot op zekere hoogte niets gezonder
dan de verwarmendo en geneeskrachtige
zonnestralen, doch de betrokkenen hebben
een ander doel, n.l. bruin worden en om
dat te bereiken, zijn zij al spcedig geneigd
tot overdrijving. En dat er dan gevaren
dreigen, is iets, waarop niet dikwijls ge
noeg gewezen kan worden.
Dc buitenlucht op zichzelf zal bij mooi
weer niet schadelijk zijn voor het lichaam,
hoe weinig men ook aan hoeft. Langdurige
bestraling door de zon, terwijl men in een
daarvoor speciaal gekozen „luchtig" bad
pak onvoldoende gekleed is, kan de ern
stigste gevolgen voor de gezondheid heb
ben. Bij iemand van een donker type is
de huid beter in staat, door een sterke
vorming van pigment een filter te doen
ontstaan tegen den schadelijken invloed
der overmatige bestraling. Toch kunnen
zelfs donkere types nog zeer pijnlijko
brandwonden oploopcn.
Dc zonnestralen en dc verhitting oefenen
ook hun invloed uit op dc dieper liggende
bloedvaten en storen- den gcregelden;
bloedsomloop. Do bovenste lagen der huid
worden door de verbranding vernietigd on
er ontstaan niet alleen ongevaarlijke losse
velletjes, doch ook leelijke blaren. Wanneer
een te groote oppervlakte der huid ver
brand is, treedt 11a eenigc uren koorts op,
die met rillingen gepaard gaat. Een enkel
geval eindigt zelfs doodelijk.
Wanneer men zonnebaden wenscht te
nemen, kan men het beste de voorschrif
ten der Duilsche medici volgen, die op dit
gebied een groote ei#a ring hebben. Voor
den eersten dag schrijven zij \cor: 2 X 10
minuten gekleed (in sporthemd en korte
broek); voor den tweeden dog: 2 X 10 mi
nuten in badpak en 2X20 minuten gekleed;
voor den derden dag 2 X 20 minuten in
badpak en 2 X 20 minuten gekleed; voor
den vierden dag 2 X 30 minuten in badpak
en 2 X 30 minuten gekleed en eerst voor
de vijfde en volgende dagen 60 k 80 minu
ten enkel in badpak. Zoo alleen heeft men
zekerheid, dat er zich geen onaangename
gevolgen voordoen. Het is voorts altijd aan
te bevelen, voor het zonnebad de huid met
met een vette crème of met olie in te wrij
ven. Lichte gevallen van verbranding kun
nen ook daarmee behandeld worden; men
kan er dan nog talkpocder overheen stroo
ien. Ernstige brandwonden dienen echter
zonder uitstel door een medicus te worden
behandeld.
RICHARD TAUBER, RICHARD CROOKS, WILLY DERBY, KEES
PRUIS, DUO HOFMANN, BOB SC HOLTE, LILIAN HARVEY UND
WILLY FRITSCK, WILLY FORST, ENZ. ENZ.
GROOTE SORTEERING HARMONICA-, ORGEL-, MARSCH- EN
HAWAII-MUZIEK
VRAAGT DE NIEUWSTE SORTEERING
FILMNIEUWS
IIoc een fabrikant van ondergoed en een
grossier in verf Broadway veroverden door
het uitbrengen van Vicky BaunYs tooneel-
stuk „Menschcn in het Hotel", blijkt uit do
voorgeschiedenis van de verfilming door Me
tro Goldwyn Mayer van dit tooncelstuk.
Het is algemeen bekend, dat dc filmmaat
schappij de rechten voor verfilming verkreeg
door deel te nemen in de kosten van de op
voeringen van het tooncelstuk in New York.
Het stuk werd een geweldig succes en heeft
meer dan een jaar geloopen. Evenwel is on
langs iets meer over deze kwestie bekend ge
worden
In Chicago woonde een man, die een for
tuin verdiend had met de fabricage van on
dergoed. Zijn naam was, en is, Harry Mo
ses. Om zakelijke reden verhuisde hij naar
New York en hier voelde hij het zijn plicht
mee te werken aan do verbetering van de
dramatische kunst.
Zijn interesse voor het tooncel was opge
wekt door zijn vrouw, dio vroeger verbonden
was aan verschillende kleine gezelschappen.
De heer Moses ging dus op zoek naar een
goed tooneelstuk. Er was een zeer groot aan
tal nieuwe tooneelstukkcn te koop, waarvan
niemand in de Vcreenigdc Staten ooit ge
hoord had. Onder deze was „Menschen in het
Hotel" geschreven door een Duitsche. De
heer Moses vond dit wel naar zijn zin, kocht
het, liet het manuscript inpakken en nam
het mee naar huis. Hij liet hot onmiddellijk
vertalen en las het nog eens over. Ja, het
was heel goed, een beetje ongewoon, maar
zeer interessant. Hij gaf de vertaling aan zijn
zoon Jack en stuurde hem uit om iemand te
vindon,.die het op wilde voeren.
Jack vond een toonceldirecteur, die gaarne
bereid was het voor den heer Moses op te
voeren, maar toch eerst wilde weten, hoe
veel deze er voor over had.
Dat was weer een andere kwestie! Dc heer
Moses wilde de dramatische kunst bevorde
ren en hij had flink betaald voor dc rechten
van het tooneelstuk, maar hij voelde cr niets
voor om een hypotheek te nemen op zijn on
dergoed-fabriek om geld te stoken in dc op-'
voeringen. Als toonccldircctcurcn geen too-
ncelstukken wilden opvoeren, wat wilden
zij dan wel doen?
Zijn zoon Jack vond een introductiebrief,
dien luj gekregen had van een van zijn
vrienden in Chicago ou geadresseerd was
aan een zekeren Bob Vogel, een handelaar
in verfstoffen. Dezen ging hij om raad vra
gen. Vogel gaf hem den besten raad dien hij.
gezien zijn verf ervaringen geven kon. Hij
legde het stuk in een la van zijn lessenaar
en vergat het.
Op oen dag in de maand April van hef
jaar '30 regende het zóó hard en aanhoudend,
dat de verf/.aken zeer slap gingen. Vogel leg
de zijn voeten op zijn lessenaar en schom
melde uit de la het tooneelstuk van Moses
op. In vroeger jaren was Vogel ook tooncel-
recensént geweest, voor een dagblad en in
dit tooneelstuk zag hij mogelijkheden. In
plaats van te gaan praten met. een directeur,
die garantie zou willen hebben om het op te
voeren ging hij naar Metro Goldwyn Mayer
on liet het manuscript daar achter. Hier
werd het doorgezonden naar Irving Thalberg,
die. in het stuk twee mogelijkheden zag voor
het. tooneel en voor de film. Het resultaat is
bekend. Metro Goldwyn Mayer verzorgde
voor den heer Moses de opvoeringen van het
tooneelstuk in ruil voor de filmrechten.
„Indie" is een groot land, veel grooter
dan Holland en het is er Vreeselijk warm.
De menschcn loopen er in witte kiecrcn en
eten veel bananen en cocosnooton, die daar
zoomaar overal groeien. Ook groeit cr veel
kapok, zoodat ze hun eigen bedden kunnen
maken, maar sommigen slapen op een mat
je en, soms hebben zo een gordijn van gaas
om hun bed, omdat cr zooveel muggen zijn.
„Dit en meer dergelijke fraaiigheid staat
soms in schoolopstellen en velen weten niet
veel beter en niet veel méér van onze mooie
ovcrzeesche bezittingen af; ook al zijn ze
den tijd van schoolbanken en aardrijkskun
delessen lang ontgroeid. Zelfs al hebben ze
familie en kennissen in Indiö
Hoe komt dat? Wel, eenvoudig omdat de
racesten zich niet bijster interesseeren voor
het leven in een land, dat zóóver weg ligt
en zich niet de moeite geven, zich te verdie
pen in do bijzonderheden van dien gordel
van smaragd, die zich zoo fraai om den
evenaar slingert en waarvan dc grootste
helft dor Hollanders niot meer weet dan
van het land der Hottentotten.
Als men per groote mailhoot naar lndiö
vaart, is het gewoonte, dat dc kapitein, kort
voor aankomst in het warme land. een
diner geeft en dan een speech houdt, om de
passagiers welkom te heeten en geluk te
wenschen met behouden overtocht. Ziin cr
vreemdelingen bii, dan wordt een dergelijke
toespraak ook in het Engolsch. Duitsch of
Kransch gehouden en soms komt het voor,
dat de kapitein alle vier deze talon heeft af
tc werken en dus vier verschillende rede
voeringen moet houden, wat vanzelfspre
kend den een beter afgaat dan den ander.
Doch het is wclccns voorgekomen, dat or
ook Siarneezen aan boord waren en dc ka
pitein even mot de handen in liet haar zat;
toen in liet Engelsch zei, dat hij graag ook
hén apart zou toespreken, doch van Siam
niet veel meer wist dan de Siameesr.hc
tweelingen.
Zoo gaat het de moesten hier ook: van
Indiö weten zo niet veel meer, dan dat er
apen en wilde beesten zijn en de zotlc ver
halen en malle verzinsels over Indiö zijn
legio. Natuurlijk komt het hoofdzakelijk,
doordat zij, die naar Holland schrijven, in
hun brieven meer particuliere dingen be
handelen dan geografische on andere Vraag
stukken cn omdat weer anderen uit deu
gi*ap, malle dingen schrijven naar de fami
lie in Holland, dio dat gretig verder vertelt
en zoo de onjuiste verhalen verspreidt. Een
óolijk jongmcnsch schreef eens aan z'n
ouders „Terwijl ik hier in m'n hangmat
onder de ananasboomen lig, komt juist een
tijger aangewandeld, maar gelukkig is mijn
huisjongen niet van mconing, dat je dn die
ren met zachtheid moet behandelen en legt
hom met een paar kogels neer, zoodat jul
lie weldra van de huid een haardkleed kunt
laten maken."' En geen moment dachten zc,
dat het een grap was, vertelden aan ieder
een die het maar hooren wilde, dat Indiö
toch een eng en naar land was en hun zoon
een held.
De onvolprezen luchtpost bestond toen
nog niet, dus pas na maanden bemerkten
ze, dat het noodzakelijk was deze verhalen
te ontzenuwen en te vertellen dat het
slechts een aardigheid was geweest. Maar
het nieuwtje had gretig de ronde gedaan
on droeg or niet toe bij, dc kennis A an Indiö
te verrijken en een juister beeld te krijgen
van het land, waar zcovelcn familie en
vrienden hebben en dus stellig graag meer
over willen hooren.
Iedereen weet langzamerhand wel. dat
het een hemelsbreed verschil maakt, op
welke plaats men komt te wonen en dat
men, voor vertrek uit Holland, goed moet
informeoren of men naar een groote stad
gaat, naar dc binnenlanden of buitenbezit
tingen of naar een grootero of kleine plaats
(dorp zouden we eon plaats met zóó weinig
inwoners noemen) moet trekken. Niet altijd
kan men U dat van tevoren meededen, wat
jammer is, want een uitzet en allerlei huis
lioudclijUhcdcn voor ccn Indische stad, zijn
heel anders dan voor stiller oorden, wat
begrijpelijk is.
In dc groote steden wordt veel uitgegaan,
zelfs nu nog met do malaise, hoewel hot in
Socrabaja, de stad, die wel liet meest door
den crisis wordt getroffen, als uitgestorven
meet zijn en vele restaurants en dancings
gesloten. Doch in dc club op Simpang wordt
nog voel gedanst, gegeten, gedronken en
pret gemaakt, al was hot alleen maar om
af en toe dc zinnen wat. to verzetten en op
Batavia, Scmarang en Bandoeng merkt men
er minder van, zijn do palei/.on des ver-
maaks altijd nog vol, spcciual op do Za
terdagavond. Dc avond om uit to gaan.
Veel toilet wordt cr gemaakt, want dc vrou
wen in Indie hebben oen zee van tijd om
aan haar toilet cn uiterlijk te denken en
wedijveren in beeldige japonnen, gezellige
pakjes en hoeden en do nieuwste mndosnuf-
jcs. Dus wie naar ccn stad trekt, moet
daarop rekenen met de gardorobc cn óók
mot het feit, dat kunstzijde (goede kwaliteit
tenminste) cn kant het beste zijn voor In
diö, daar Europeescho zij dikwijls vergaat.
Kant is ideaal voor avondjurken, omdat het
luchtig is, mooi staat cn niet kreukelt, maar
wie Indische plannen heeft, moet zijn of
haar licht maar eerst eens opsteken hij
iemand, die cr goed bekend is cn raad weet
tc geven voor allo standplaatsen, zoodat
men niet mot een onnraetisch uitzet aan
komt. waar men later spijt van heeft. Het
zelfde geldt voor mannen: laat U goed in
lichten cn tracht te weten tc komen, waar
ge heen wordt gezonden en in wat voor
positie ge daar kojnt. Bedenk verder, dat
momentcel de venduties in Indiö bar laag
gaan, omdat do meesten geen geld hebben
om te koopen cn zij, die het nog wél bezit
ten, tc bang zijn om veel uit to geven en
venduschulden tc maken op drie maanden,
terwijl men cr niet absoluut zeker van is,
zelf niot ontslagen te worden. De nieuwe
lingen die er tóch nog zijn, kunnen zich dus
voor een luttel bedrog inrichten en moeten
dus niet te vcej meesjouwen uit. Holland,
omdat zo dan op liet oogenblik. door do
wonderlijke toestanden duurder uit zouden
zijn cn liet ook in Indiö een veroischtc is,
dat men over wat contanten beschikt in het
eerste, moeilijke begin, omdat je nu eenmaal
zonder geld nergens iets kunt doen en cr
altijd allerlei uitgaven zijn, waarop men
niet rekende
Vrocger zei men altijd, dat in Indiö alles
cn speciaal goldgezcur, wel terecht kwam,
maar op het oogenblik is ook dét alles wat
veranderd en zullen jonge menschen er
goed aan doen wat to sparen voor ze een
Indisch huishouden gaan opzetten, om niet
uitsluitend aangewezen tc zijn op dc voor
schotten die men meestal hij uitzending
krijgt, doch waardoor men dan ook
dadelijk „in dc korting" zit, wat, bij be
scheiden beginsalarissen en dc tegenwoor
dige enorm hooge belasting en nogccns cri-
sisbclasting een groot, bezwaar is.
ITet goudland is niet meer als vroe
ger, dat leest en hoort men overal en
wie het geluk heeft, in dezen moeilijken
tijd nog con betrekking daarginds te vinden
cn uitgezonden tc worden, moet vóór alles
bedenken, dat ook daar geld en goud ccn
artikel is waar men niet buiten kan cn dat
men in liet begin al zóóvcol nieuwe indruk
ken heeft tc verwerken, dat het heter is,
niet ook dadelijk nog met geldzorgen te
beginnen, omdat dat opzichzelf zoo depri-
meerend is on men dan niet. fit kan zijn
voor hot zoo heel andere leven daarginds.
Ga erheen met wat contanten, met een be
hoorlijk cn practisch uitzet, met wat gezel
ligheden en noodzakelijke dingen voor het
huis daar in dc verte en bovenal met een
massa opgewektheid cn enorgic, omdat, cr
hard gewerkt moet worden daarginds en
omdat het klimaat in het begin wat af zal
matten, zoodat men goed gewapend moet
beginnen, bereid om hard te werken en zich
volkomen aan te passen.
De marktverplaatsing. Een
Haagsch probleem. Mo6t de
markt voor het verkeer wijken?
Een uiteindelijke beslissing op
komst. De taxistaking en haar
gevolgen.
Elke stad heeft zoo van die eeuwigduren
de problemen, die aan bittertafels en socië
teiten een dankbaar onderwerp tot dispuut
uitmaken. Natuurlijk wil dc residentie hier
bij niet achterblijven en moet het ook zijn
geval hebben. Problemen worden tegenwoor
dig interessant g?maakt door ze in de ge
meenteraad te behandelen. Dan kan men
ervan overtuigd zijn dat het nog lang een
probleem, een onopgelost probleem zal blij
ven. Men behandelt die problemen als een
partijtje domino, of om in de moderne stijl
te blijven, als 'n partijtje bridge of 'n kruis
woordraadsel. Het Rokin-vraagstuk in Am
sterdam heeft wereldvermaardheid gekre
gen, in Den Haag dreigt dit het geval te
worden met het marktvraagstuk.
In Den Haag wordt 's Maandags, 's Vrij
dag?» en 's Zaterdags een markt gehouden op
de Prinsengracht, in het hartje van de 6tad
dus. Deze markt mag zich altijd in een zeer
drukke belangstelling verheugen van
Haagsche huisvrouwen en noch coöperaties,
noch groote warenhuizou hebben dit be
drijf ond?r een tentendak afbreuk kunnen
doen. Eigenlijk kan men zoo'n markt be
schouwen als een groot openlucht-waren
huis, want men kan er alles koopen, wat er
slechts te koop te. Men vindt er stalletjes
met oude boeken, doch evengoed kramen
met electriciteits- en radioartikelcn, de kou
senkoning paradeert er naast een vischhan-
delaar, die zijn bokking en gerookte paling
aanprijst, de man met de hoestpastilles
heeft een plaatsje naast den sigarenmaker,
dib het publiek zijn rookertjes aanbeveelt.
Motorfietsen en kinderwagens kan men
broederlijk naast elkaar aantreffen. In een
woord, dc markt met dezelfde, allures als
die in Amsterdam op het Waterlooplein of
in Rotterdam op den Goudschsingïl. Geen
enkele moderne opvatting over hygiëne of
„service" heeft de markt kunnen verdrin
gen, ze heeft tegen de verwachting van mo
derne economen ondanks alles stand weten
tc houden. Maar nu dreigt ze toch t> moe
ten wijken voor het alles verslindend mon
ster „Verkeer". Reeds jaren lang heeft men
verkondigd, dat het zoo niet langer kon
gaan, dat op marktdagen het verkeer op cn
langs de Prinsengracht in een chaos dreigt
tc ontaardon, dat er vandaag of morgen on
gelukken van moeten komen, want het ver
keer wordt steeds drukker en het marktb?-
zoek niet geringer. Juist den laatsten tijd,
nu de huismoeder weer elk dubbeltje moet
omkeeren, alvorens het uit tc geven en ze er
dus op uit is zooveel mogelijk „koopjes te
halen" neemt dc bedrijvigheid op de markt
eer toe dan af. Nu doet zich het probleem
voor: „Wat is voornamer: het verkeer of
do bestaansmogelijkheid van eenige hon
derdtallen marktkooplieden?" Straks zal cr
in do Gemeenteraad uitvoerig gedebatteerd
worden, want op de agenda voor de eerst
volgende zitting van onze vroedschap komt
als agendapunt voor de marktverplaatsing
naar de Herman Costerstraat, het reeds
lang daarvoor bestemde terrein in een der
buitenwijken.
De actie tegen de marktverplaatsing da
teert niet van den laatsten tijd, reeds jaren
ageeren dc twee marktkoopliedenvereeni-
gingen.
Alleen dc laatste dagen na 't bekend wor
den/ van de behandeling in de Gemeente
raad is deze verdubbeld. Alle kramen op de
markt prijken nu met aanplakbiljetten, dat
de markt in het centrum van de stad thuis
hoort, dat verplaatsing naar do Herman
C.osterstraat haar dood beteekent, dat dc
markt op dc Prinsengracht leven en ver
tier in de binnenstad teweegbrengt.. Door de
stad rijden eon tweetal vrachtwagens, waar
op twee marktkraampjes worden meege
voerd, waarvan bet ecne den huidigen, be-
trekkelijken welstand van den marktkoop
lieden toont, terwijl liet andere -een tentje
in doodsche, vervallen toestand laat zien,
zooals men zich voorstelt, dat vele er zul
len uitzien, indien de markt werkelijk ver
plaatst wordt.
In de stad wordt ook druk gewerkt met
lijsten om hanateckening te verkrijgen voor
het petitionnement aan den Raad, waarin
gevraagd wordt de verplaatsing niet door
te laten gaan.
Wij voor ons g^loovcn ook, dat een ver
plaatsing van de markt naar de Herman
Costerstraat de zekere ondergang van do
markt zou bcteekenen. Er is hier ook sprake
van sfeer, het nieuwe marktterrein is wijd
en open, mist de knusheid van de ouder-
wetsche omgeving van dc binnenstad, de
markt in de Herman Costerstraat zou een
tentenkamp schijnen in een woestijn, terwijl
zj op de Prinsengracht als het ware met de
omgeving vergroeid is. Er is een oud volks
gezegde, dat men een oude boem niet moet
verplanten en dit is zeker ook hier van toe
passing.
Of er dan met ecnigen goeden wil geen
ander* oplossing mogelijk is? Wtj behooren
niet tot de verkeerstechnici, doch geloovcn,
dat met een kleine wijziging in de stand
plaats van de kraamjes op dc Prinsengracht
een alleszins bevredigende oplossing zou
kunnen gevonden worden. Trouwens, van de
verkeerschaos hebben wij nog nimmer iets
gemerkt. Een druk verkeer brteckent nog
geenszins een wanordelijk verkeer cn zoo
ingewikkeld als het. bijvoorbeeld op de Place
de l'Opéra te Parijs is, is het nog lang niet.
en zal het waarschijnlijk ook nooit worden.
Gelukkig maar voor de Haagsche wegge
bruikers, want als het ooit zoover in de re
sidentie mocht komen, dan zouden er zoo-
\eel nieuwe verbodsbepalingen bijkomen,
dat men bïter deed zich niet op straat to
wagen.
Dc taxichauffeurs van het statiounecrend
taxibedrijf zijn nu al vele weken in staking.
Slechts een heel enkele wit-zwart geblokte
taxi staat aan het Hollandsche Spoorsta
tion, terwijl dc andere standplaatsen ge
heel verlaten zijn. Ondanks Rijksb:rnidde-
ling, ondanks dreigementen van de werk
gevers is men nog steeds niet tot overeen
stemming kunnen komen. Dc staking duurt
onverminderd voort. De ex-snordors, thans
verccnigd in liet Gele-Band taxibedrijf do'-n
goede zaken. De gemeente echter kan het
niet langer gedoogen, dat dc taxistandplaat
sen oningenomen blijven cn overweegt het
uitgeven van nicuwo concessies, waarvoor
meer dan genoeg aanvragen zijn. De Atam,
het bedrijf waarbij gestaakt wordt, heeft
kort geleden een oproep geplaatst voor
twee honderd nieuwe chauffeurs, doch het
schijnt, dat de oproep weinig succes heeft
gehad, want nog steeds zijn er geen vol
doende Atam-taxis langs don weg. Het ziet
cr dan ook naar uit, tenzij op het aller
laatste oogenblik nog overeenstemming
mocht komen lusschcn werkgevers en werk
nemers, dat dc Atam haar concessie zal
verliezen cn siraks ccn andere onderne
ming dc vaste standplaatsen zal innemen.
Nu, taxiondernemingen met even keurig3
wagens, als die van de Atam, zijn er ge
noeg. Spoedig zal \Aaarschijnlijk dc beslis
sing van de Gemeente vallen, want zoo kan
het werkelijk niet lang duren, vooral met
liet oog op het zomerseizoen.
