BIJNA ALLE KRANTEN LIEGEN
EEN ZEER HEFTIGE
KIESCAMPAGNE
De jeugd misleid
HERVORMINGSPLANNEN
TEN VATICANE
GESPREK MET JORIS 1VENS
Weinig zuiver communistische
film
UIT BERLIJN
Het toelaten van partij'
legers in uniform
(Van onzen correspondent).
Berlijn, 1G Juli.
Duitschland bevindt zich bijna op het
hoogtepunt van een heftige verkiezings
campagne, welke zich ditmaal afspeelt in
vormen, die men in het beschaafde Europa
tot nu toe niet gewoon geweest is. Het
gaat niet aan, daarvan het Duilschc volk
in zijn geheel een verwijt to maken. Onze
Duitsche buren behooren in elk opzicht tot
de crème van de geciviliseerde volkeren
der aarde. Vrijwel op elk gebied presteeren
ze wonderen, of bevinden zich ten minste
in de eerste lijn met de besten dei- besten.
In Stockholm waren dit jaar de meeste No
belprijswinnaars Duitschers. In Duitsch
land en door Duitschers is de „Graf Zep
pelin" gebouwd, die door nieuwere lucht
schepen in andere landen nog steeds niet
geëvenaard, laat staan dan overtroffen is.
Een Albert Einstein met zijn wereldbeken
de .Relativiteitstheorie' i9 Duitsch staats
burger. Een Daniel Prenn, evenals Einstein
tot de Duitsche Joden behoorend, werkt
zich op het oogenblik. dat ik d>t schrijf,
mét zijn jongen makker von Cranim op tot
de allerhoogste sport in de internationale
tenniswereld: den Davic-Cup Brutzsch, de
sculler-per-cxcellence, wiens evenbeeld vele
jaren niet meer in de roeiwereld versche
nen is, won zooeven de Diamond Sculls in
Henley en is op weg naar Los Angelos, om
daar zeker Olympische lauweren te oog
sten. De Duitsche Jodin Helene Mayer is
nog altijd de beste schermster ter wereld,
de Duitsche bokser Max Schmoling nog
weinige, weken geleden wereldkampioen.
Kapitein Köhl houdt tot heden het record
van een vliegreis zonder stoppen van Ier
land naar Noord-Arnenka. Het grootste wa
tervliegtuig ter wereld is een Duitsch toe
stel; het vloog eveneens naar Zuid- cri
Noord-Amerika. en terug naar Europa.
Max Liebermann is ondanks zijn 85 jaar
tjes nog een der beste kunstschilders ter
wereld. In het rijk der muziek fungeert
Duitschland met allereerste zaligers, met
dirigenten van wereldreputatie als Furst-
wangler, Walter en Schillings,' Abend roth.
Kleiber, Klemperer, instrumentalisten in
massa en van allereerste qualiteit. compo
nisten als Richard Strauss, Schutlings, Hin-
denüth, Weill; architecten als Bruno aTutt,
Erich Mendelssohn en vele andere. En is
het nog noodig aan Duitsche technici, in
genieurs, artsen, chemici van naam, aan
de beteekenis van een I. G. Farbentrust,
een collectie D.-banken, de HamburgAme-
rikalen en den Nord-Deutschen Lloyd, aan
den prachtigen Duitschen fabrieksarbeider
en den ondanks alles onvermoeibaren boe
renstand te herinneren?
Men zou zoo zeggen: een dergelijk volk,
mits goed geleid, kan de hoogste hoogten
beklimpien! Dat het de gevolgen van
wereldoorlog, crisi6 e.a. nu eens niet op
den voorgrond gesteld op het oogenblik
den toeschouwer een zoo bedroevend
êchouwspel van oneenigheid, broedermoord
en onverdraagzaamheid in de allergrofste
en allergemeenste vormen biedt, bewijst,
dat het als gewoonlijk slecht geleid wordt
en dat de pmstandigheden zijn slechte in
stincten doen bovendrijven.
Het is gemakkelijk dit alles scherp tc
veroordcelen. En natuurlijk verdient het
die veroordeeling Maar men mag als bur
ger van een anderen staat, die niet die
zelfde eindelooze beproevingen doorge
maakt heeft als Duitschland, niet vergeten,
dat mogelijkheden tot vergelijking ontbre
ken. Dat men niet weet, hoe het eigen
volk zich onder soortgelijke omstandighe
den zou gedragen hebben. Met passende be
scheidenheid gewapend en gaarne de enor
me prestatie's op vrijwel alle gebieden van
het groote Duitsche volk erkennend, zij
ons intusschen geoorloofd, met objectieve
openhartigheid te constateeren, dat we diep
onder den indruk zijn van het immoreele
peil, waartoe de verkiezingscampagne en
in het algemeen de politieke strijd in
Duitschland in deze weken gedaald zijn.
De kranten brengen ons dagelijks de ver
schrikkelijke feiten. Dat wil zeggen: om
een werkelijk juist overzicht te krijgen moet
men, gelijk wij journalisten zulks als be
roepsplicht moeten doen, feitelijk eenige
tientallen bladen van alle politieke richtin
gen lezen. Op eenige zeer hoogstaande en
dapper-objectieve bladen als de „Frank
furter Zeitung" na, liegen ze namelijk
alle, en wel zoo plomp, dat men nauwe
lijks begrijpt, hoe de lezers dei verschil
lende groepen dit alles slikken kunnen
zonder bij de redacties een heftig protest
in te dienen. Bijna elke krant hier te
lande deelt alleen feiten mede, die voor
de eigen partij, de eigen groep iets gun
stigs te vertellen hebben, en verzwijgt, de
positieve prestaties van eiken politieken
tegenstander. Nimmer wordt hier onge
lijk erkend, nimmer toegegeven, dat men
zich vergist heeft. Dat heeft tot wettelijke
voorschriften geleid, die een tegenstander
onder bepaalde voorwaarden het recht ge
ven op het afdrukken van een korte rec
tificatie; en tot een noodverordening, die
den regeeringen de bevoegdheid verleent,
correcties harerzijds in onwillige en leu
genachtige bladen te laten opnemen op de
zelfde plaats en met dezelfde lettersoort,
waarmee een eventueele aanval of een
verminkt bericht werd afgedrukt. Het is
voor de Duitsche pers geen onderscheiding,
dat zulke wettelijke en dictatoriale maat
regelen op -den duur onvermijdelijk ble
ken!
Ook de neutrale lezer, de niet-Duitsche
waarnemer van de tegenwoordige situatie,
kan nauwelijks zijn geduld bewaren als hij
leest, hoe in de organen van verschillende
richtingen dagelijks voorkomende feiten ver
schillend voorgesteld worden Eiken dag
worden in het Duitsche rijk sinds eenige
weken zes tot acht, op Zondagen als bijzon
dei' politiek gedemonstreerd wordt, zelfs
eenige tientallen menschen vermoord door
partij-tegenstanders. Het toelaten van partij-
legers, die zich in dit land op straat in
„volle uniform" mogen vertoonen, is na
tuurlijk in hoofdzaak schuld aan dit vrcese-
lijk verschijnsel. De partijbladen, in hoofd
zaak die der sociaal-democraten, der com
munisten en der nationaal-socialisten, den
ken er niet aan, bij hun berichtgeving over
deze moorden op den openbaren weg, die
een soort latente burgeroorlog beteekenen,
de feiten 11a een nauwkeurig onderzoek af
tc wachten. Men neemt bij voorbaat aan,
dat elke dolkstoot, elk revolverschot van den
politieken tegenstander is uitgegaan en be
schrijft liet vooral maar vast van dit stand
punt uit en in de meest schrille kleuren,
waarbij de „vijand" aangevallen wordt in
bewoordingen, die stellig in geen enkel in
de Ncderlandsche taal gedrukt orgaan zou
den opgenomen worden Trouwens, de
woordenkeus in dezen verkiezingsstrijd, de
middelen, die men toepast en de bijzonder
heden van persoonlijken aard, die men er
vaak bij de haren bijsleept, zijn zoo onge
looflijk plat, gemeen en niet zelden mcnsch-
ontoerend liederlijk, dat men volkomen be
grijpen kan. dat zich dezer dagen reeds
twee groote partijen tot. den Rijkspresident
gewend hebben met het verzoek hier toch
eens in te grijpen.
Men moet inderdaad'aannemen, dat Zijne
Excellentie von Hindènburg over al deze
dingen meer dan slecht ingelicht wordt.
Want slechts daardoor is verklaarbaar, dat
de zoozeer vereerde leider van een groot
volk tot heden in deze verkiezingswéken
nng geen enkel woord van waardig protest
uitgesproken heeft. Een socialistisch minis
ter als de Pruisische chef van het departe
ment van binnenlandsche zaken Carl Seve
ring vond zulke woorden van aanmaning.
Hindenburg, naar wien lieden nog tiental
len millioenen Duitschers luisteren, heeft,
toen hij eenige weken geleden de partij-uni
formen weer toestond, gedreigd, dat hij op
dit besluit zou terugkomen indien He ver
kiezingsstrijd zich niet.in gepaste vormen
"mocht afspelen. Intusschen zifn zonderden-
monschen op bet politieke slagveld geval
len, vermoord - door tegenstanders, midden
op den openbaren weg afgemaakt of ver
minkt voor hqt leven. Deze toestand wordt
met den dag erger en wie weet, of niet
in de twee weken, die ons van den verkie
zingsstrijd scheiden, de latente in een hiel
en daar plaatselijk acute burgeroorlog zal
overgaan al moet de Nederlandscha
lezer zich de situatie niet verkeerd voor
stellen en vreezen, dat hij zijn vacantie nu
niet zonder levensgevaar in Duitsche bad
plaatsen kan gaan doorbrengen
Maar wat het meest ontzet bij al dit ge
beuren is de betrekkelijke onverschilligheid
van regeering, pers, partijen en massa's.
Men geeft elkaar de schuld, liegt er wat
pers en partijen betreft lustig op los,
maar... laat de zaak intusschen waaien!
De Duitscher is in vele kringen ruw en
onverschillig, een „onaangenaam mensch
in den Haarlemmer Hout" geworden. De
jeugd, misleid door woeste propagandisten,
geeft den toon aan. De studenten slaan el
kaar den schedel ip. Anti-clericalisme, an-
ti-marxisme, anti-semitisme van de daad
is blijkbaar belangrijker dan studeeren.
De Duitsche jongen van lieden is een
strijdbaar politicus geworden. Stellig met
nobele, geestdriftige en patriottische bedoe
lingen. Maar in vormen, waarvan do Ne
derlander zich afwendt.
Het ware schoon, indien het. Duitsche
volk op zulke gebieden niet de eerzucht
bezat, toonaangevend te zijn!
ROLAND.
EGYPTE'S PREMIER BEZOEKT ITALIË
Rome, 19 Juli (V.D.) Na de ratificatie
van het Italiaansch-Egyptische grcnsac-
coord in Cyrenaika, die voor een maand ge
leden is geschied, wordt nu op den 26en
Juli in Rome het bezoek van den Egypti-
schen minister-president verwacht. De Ita-
liaansche bladen wijden aan het bezoek van
Sidky Pasja warme welkomstwoorden. De
semi-officièele Giomale d'Italia schrijft o.a.,
dat het aanstaande bezoek van dezen voor
aanstaanden Egyptischen 6taatsman, het
welk door het Italiaansche volk met leven
dige sympathie wordt begroet, de uitsteken
de betrekkingen van iederen aard bevestigt,
die bestaan tusschen Italië en Egypte en die
zeker nog tot grootere ontwikkeling zullen
komen. Italië, dat de snelle vorderingen in
de Egyptische wclvaartspolitiek en de da
den van de regeering-Sidky Pasja met be
langstelling volgt, hecht bijzondere waarde
aan de samenwerking met het Egyptische
volk, die berust op openhartige betrekkin
gen en wederkeerig vertrouwen.
ACHARD NAAR HOLLYWOOD.
De Fran$che tooneelschrijver Marcel
Ach&rd, auteur 0. m. van Voulez-vous jouer
avec moi cn Malbrough s'en va't en guerre,
gaat ondanks zijn groote successen Parijs
verlaten en naar Hollywood vertrekken.
Naar men zegt, gaat hij zijn tooneelstuk
Domino voor de film bèwcrkeii en zelf in
scène zetten-
Verkiezing van een nieuwen
paus door de bisschoppen in
plaats van de kardinalen?
Munster, 19 Juli. (H. N.) De Münsteri-
scher Anzeigcr, die als een centrumsórgaan
kan worden beschouwd, publiceert een op
zienbarend bericht van zijn correspondent
te Rome, Bezzi, over hervormingsmaatre-
len, welke door paus Pius XI overwogen
worden. Naar verluidt, aldus schrijft deze
correspondent, bestaat het stoute en groot-
eche plan van don Heiligen Vader daarin,
het kardinaalscollege, dat tot nu toe in het
conclave den nieuwen paus koos, door een
ander verkiczingscollegc te vervangen, n.l.
door het wereld-episcopaat, dus door de ge
zamenlijke bisschoppen en niet meer door
de kardinalen. Voor menigeen zal dit be
richt op het eerste gezicht niet geloofwaar
dig klinken, want daardoor zou met een
traditie worden gebroken, die reeds bijna
duizend jaar bestaat, n.l. sedert het jaar
1050, toen paus Nicolaas II bepaalde, dat
voortaan slechts de kardinaalpricsters den
paus zouden mogen kiezen. Wat echter
door den eenen paus is ingevoerd, kan door
een anderen* weder opgeheven worden, voor
zoover het instituties betreft, die niet tot
de tijden van de apostelen teruggaan. Van
kanouick standpunt uit heeft de paus ten
volle het recht, een dergelijke hervorming
door te voeren, zelfs al zou daartegen in
het Vaticaan zelf oppositie bestaan. Welke
beweegredenen zouden den Heiligen Vader
tct een dergelijke hervorming kunnen doen
besluiten? Een gedeeltelijke verklaring ligt
reeds in hetgeen tevoren al is gezegd. liet
episcopaat is van goddelijken oorsprong,
want het gaat terug tot den Heiligen Pe
trus, die de sleutels van Christus zelf ont
ving. Indien dus de verkiezing van den
paus wordt opgedragen aan liet episcopaat,
zoo wordt de band tusschen het episcopaat
en het opperhoofd der kerk nauwer, ter
wijl de verkiezing zelf een meer univer
seel karakter krijgt. Ook dit laatste punt
is van veel belang, want door dit meer
universeele karakter zou een aansluiting
van andere christelijke kerken, vooral van
de Oostersche en van de Anglikaansche
kerk, die met Rome nog niet verecnigd zijn,
ongetwijfeld vergemakkelijkt worden. Zoo
als bekend, hebben er reeds in de jaren
voor den wereldoorlog niet officieele be
sprekingen tusschen de Roomsche kerk en
de Anglikanen plaats gehad en wel te
Mechelen, waar kardinaal Mercier bespre
kingen heeft gevoerd met die Anglikaan
sche waardigheidsBe'RIeedersdie een toe
nadering tot RoméMvenschten. Aan den an
deren kant is oo'k^-.bfkchd, hoezeer paus
Pius XI er naar gies^eefd heeft verbindin
gen tot stand te brengen met de Óosterscfie
kerk, waarvoor de oprichting van een Oos-
tersch seminarie ie -Rome een bewijs is. Dat
een dergelijk hervormingsplan bestaat. ,i&
een feit, waaraan'niet te twijfelen valt,
want reeds zijn verschillende kerkelijke
hoogwaardigheidsbekleders, rechtslceraien
en theologen geraadpleegd. In welken vorm
deze hervorming tot stand zal komen, is
op het oogenblik echter nog niet te voor
spellen. Misschien zou daartoe een oecu
menisch concilie worden bijeengeroepen.
Het episcopaat telt tegenwoordig ongeveer
1500 leden, van wie er ongeveer 200 Italia
nen zijn. Indien het recht van de verkie
zing van den paus aan de bisschoppen zou
worden opgedragen» dan zou daardoor het
Italiaansche overwicht, dat tot nu toe
steeds merkbaar is geweest, voor een groot
gedeelte verdwijnen. Intusschen blijft het
de vraag, of deze plannen ook spoedig wer
kelijkheid zullen worden, daar reeds om
practische redenen op verzet tegen derge
lijke plannen gerekend moet worden en ook
kan een dergelijk pl^n voor het college der
kardinalen niet zeer aangenaam zijn.
MOEILIJKHEDEN TUSSCHEN
BOLIVIA EN PARAGUAY
Een oorlogszuchtige stemming
N e w-Y 0 r k, 19 Juli. (H.N.) Volgens een
bericht uit Washington zijn de onderhan
delingen, die sedert acht maanden tusschen
Bolivia cn Paraguay gevoerd worden over
liet sluiten van een pact van non-agressie
en de regeling van het conflict over het
gebied van,den Gran Chaco, tengevolge van
het vertrek van den gedelegeerde van Pa
raguay afgebroken.
Buenos-Aircs, 20 Juli. (V.D.) Naar uit
La Paz wordt gemeld, hebben in de be
streden Gran Chaco militaire incidenten
plaats gehad. De Boliviaansche regeering
deelt mede, dat op 15 Juli militairen van
Paraguay een Boliviaansche troepenafdee-
ling van ongeveer 300 man op het fort
Mariscal in de provincie Santa Cruz met
veld-artillerie hebben aangevallen. Verder
is bij Ladina de vierde Boliviaansche divi
sie aangevallen, waarhij groote verliezen
werden geleden. Als gevolg van deze be
richten kwam het Dinsdag te La Paz tot
heftige tooneelen. Een groote menigte de
monstreerde op straat, zong liet volkslied
en eischte den oorlog tegen Paraguay. Alle
zaken werden gesloten. De president hield
vanaf het balkon van het regeeringsgebouw
een toespraak en betoogde, dat de regee
ring bereid is de belangen van het land
te verdedigen. Hij deed een beroep op de
bevolking, zoo noodig bereid te zijn het le
ven voor het vaderland op te offeren.
De rede van den president werd met
groot gejuich begroet
Do Duitsche industrie heelt een spiegeltelescope vervaardigd van 60
c.M. middellijn met een draaibaar en op- en neergaand kijkplatform;
het gevaarte is bestemd voor de nieuwe Sterrewacht bij Nanking.
In Rusland heeft hij een tendens
tieuze film gemaakt
Amsterdam. Wij lezen in het Han
delsblad:
Pocdowkin en Eisenstein hebben bij hun
bezoeken aan ons land het werk van Joris
Ivcns leeren kennen en in zijn documen
taire films elementen gevonden, die zij
bruikbaar achtten voor de richting waarin
men in Sovjet-Rusland de film, als mach
tigst propaganda-werktuig van dezen tijd,
wenscht te leiden. Door hun bemiddeling
kon de jonge filmkunstenaar eenige jaren
geleden in Rusland zei! zijn Nederlandsche
films vertoonen, met het gevolg dat de Rus
sische filmmaatschappij „Meschrabpom"
hem uitnoodigde in Rusland te komen vver-
ken.
Verleden jaar October vbrtrok jlvens naar
Moskou en thans legt hij de laatste hand
aan zijn film Komsomol", een der vier
films w.o ook Poedowkin's „Schip Vijf
jaren-plan" die de „Meschrabpom" ter
gelegenheid van het 15-jarig jubileum van
de revolutie aan de Sovjet-republiek ten
geschenke biedt.
Ivens is dezer dagen uit Berlijn, waar hij
ook een reeks opnamen voor zijn „Komso
mol" maakte, even naar Nederland overge
wipt en wij spraken hem op zijn filmate
lier ergens heel hoog aan het Singel, enkele
uren voor zijn vertrek. Hij vertelde dot de
„Meschrabpom" hem de keus had gelaten
voor een film op de basis der Marxistisch-
Leninistischo wereldbeschouwing, waarvan
hij zelf een overtuigd aanhanger is. In
verband met zijn aanieg en zijn artistieke
ontwikkeling, gaf hij de voorkeur aan een
half-documentaire, half' geënscèneerde film
en wat het onderwerp betreft: het aandeel
der „Komsomoliers" leden der commu
nistische jeugdorganisatie aan den ,.so-,
ciaïistischen opbouw" in Rusland.
De film wil tooncn, hoe deze communis
tische cellen onder de jeugdige arbeiders
jonge menschen van 15 tot 23 jaar hun
leeftijd-genooten ideologisch en technisch
opvoeden.
Vooraf heeft Ivcns eenige maanden te
Moskou cn te Leningrad zijn onderwerp be
studeerd, veel scholen en fabrieken bezocht
en zich meer vertrouw^ gemaakt met de
ideologie, die aan dit alles ten grondslag
ligt. Daarop volgde de technische voorberei
ding van de film-expeditie, het „Kollektif"-
Ivens, bestaande ^uit tien man, o.w. drie
voor de sonorisatie'van de fi'm. Half Maart
vertrok deze expeditie naar het industrie
centrum Magitogorsk in den Oeral, waar
een groot deel van de film is opgenomen
cn vandaar naar Ivussbass in Siberië.
De film laat voornamelijk zien hoe het
productie-proces wordt gestimuleerd door
de actie der komsomoliers, die zich o.a. tot
taak hebben gesteld, jeugdige ongeschoolde
arbeiders, afkomstig uit het boerenbedrijf,
vaak nog half nomaden, vertrouwd te ma
ken met de moderne industrieele techniek
en tevens met het communisme als wereld
beschouwing. Want Joris Ivens maakt
er geen geheim van de tendenz van zijn
film is, dat een snelle industricele ontwik
keling van Rusland onmogelijk is zonder
een onwrikbaar geloof in de waarheid der
Marxistisch-Leninistische wereldbeschou
wing. Hij voegde hier nog aan toe, dat hij
in Berlijn opnamen maakt, die voor de
contrastwerking moeten dienen, dat Hans
Eisler, die ook de muziek voor „Kuhle
Wampe" heeft gemaakt, het muzikale ge
deelte van „Komsomol" voor zijn rekening
heeft en Skloct het literaire deel van het
scenario.
Of zijn film in ons land in het openbaar
zal worden vertoond, kon Ivens nog niet
zeggen. In elk geval zal zij voor vereeni-
gingen te zien zijn. Dat de belangstelling
voor de Russische films in het buitenland
tegenwoordig 'sterk gedaald is, wilde hij
niet ontkennen. Er worden in Rusland op
het oogenblik geen revolutionaire films,
zooals „De Moeder" of „Potemkin" meer goij
maakt. Het parool luidt thans; propaganda
voor den socialistischén opbouw en voor het
Marxisme als wereldbeschouwing. Maar de
Russische filmkunstenaars, die midden in
dien opbouw zitten, missen den noodigen
afstand tot hun onderwerp. Daarin moet,
volgons Ivens de verklaring worden gezocht
voor den stilstand in artistiek opzicht. Films
als „De Weg naar het Leven" van Eek
daarentegen worden door het publick in
de steden zeer enthousiast ontvangen, maar
de volbloed communisten vinden dat werk
nog te „burgerlijk". Groote, zuiver commu
nistische films worden er op het oogenblik
weinig gemaakt. Eisenstein werkt nog aan
zijn film over Mexico. Maar men zegt dat
hij daarna met Gorki een groot revolutie-
spel zal maken, toonecl dus, waarin echter
ook film wordt gebruikt. Het Russische pu
blick krijgt thans niet zoo heel veel nieuws
te zien, maar er is altijd groote belangstel
ling voor reprises, ook van oude Duitsche
speelfilms bijvoorbeeld. Er er bestaat een
groote behoefte aan korte, humoristische
films, die men in de plaats van de Ame-
rikaansche kluchten wil stellen.
Als een merkwaardigheid vertelde Ivens
ten slotte nog, dat veel bioscopen in Mos
kou tegenwoordig een wachtkamer hebben,
waar voor het publiek, dat voor da tweede
voorstelling komt, een kleine tentoonstel
ling is ingericht, die niet alleen op de ver
toonde film zelf betrekking heeft, maar ook
op het land, of het milieu waarin de film
van-de-week speelt.
SCHATKAMERS DER ST, SERVAAS-
KERK TE MAASTRICHT.
De bisschop van Roermond, mgr. Lem-
meus. heeft de uitgebreide en gerestau
reerde schatkamers in de St, Servaaskerk
te Maastricht in gebruik gesteld. Bij dc in
zegening waren tal van autoriteiten aan
wezig, 0. a. de commissaris der Koningin,
de beide dekens van Maastricht, de voorzit
ter van Katholiek Maastricht, het college
van B. en W„ alsmede tal van geestelijken.
Het ligt in de bedoeling dc uitgebreide
schatkamer in te richten tot een Christelijk
Museum.
PAWLOWA'S HUIS VERKOCHT.
Het huis waar Anna Pawlowa woonde en
rustte tusschen haar reizen, „Ivy House",
le Londen, is dezer dagen verkocht voor
15.000 pond. Er was 19.000 pond gevraagd.
„Ivy House" heeft een zeer mooien tuin,
waarin de groote danseres uren lang door
bracht met haar zwanen en met de verzor
ging van haar planten.
AFSCHEID VAN HET CONCERT-
GEBOUW.
Op het laatste concert van het Concert
gebouw-Orkest te Amsterdam hebben ver
schillende oude bekenden uit het orkest
afscheid genomen. Dc heer J. S. dc Groen,
de bekende fagottist, is dc laatste dergenen,
die van de oprichting van het orkest in
1888, onafgebroken van bet ensemble deel
hebben uitgemaakt. Do tubaïst, Alex Her
mans, was sedert 1896 aan het orkest ver
bonden en is ook bibliothecaris geweest. De
derde der thans op pensioen gestelden is do
eerste harpiste, mevr. Paula Fröcher, wier
naam gedurende 28 jaren met eorc op dc
lijst der orkestleden heeft geprijkt.
Alle drie vertrekkonden zijn, ovenals hun
jongere collega, de hoboïst M. Louet, dio
het orkest gaat verlaten, in de pauze van
het concert van Zondagavond in de stem
kamer door den voorzitter van het C011-
certgcbouwbestuur, jl'ir. mr. dr. A. Röell
hartelijk toegesproken cn gehuldigd.
EEN PREMIÈRE VAN GORKI.
Op 24 September, den datum van bet 40-
jarig schrijversjubileum van Gorki, zal te
Moskou en te Leningrad de première gaan
van zijn „Jegor Boelitsjof", het eerste deel
van een trilogie. Het geeft het leven van een
rijke koopmansfamilie in de Russische
provincie op den drempel der Februari-
revolutie.
HET GEZELSCHAP BOUBER.
Spelers en repertoire.
Het ensemble Bouber is voor het komen
de seizoen als volgt samengesteld. Dames:
Aaf Bouber—Ten Hoope, Mien Erfmann—
Sasbach en Anny Verhuist. Heeren: Her
man Bouber, Anton Burgdorffer, Andró
van Dijk, Jan van Dommelen, John Tim-
rott cn Willy Tirarott.
Met artistieke en zakelijke leiding zijn
belast Herman Bouber en Anton Burgdorf
fer. Het gezelschap zal voorloopig voor drie
maanden wederom den Plantage Schouw
burg bespelen.
Als nieuwe stukken staan op het reper
toire een Engelsch blijspel, dat onder den
titel „Moeder gaat filmen" op 30 Juli voor
het eerst zal worden opgevoerd. Verder zal
een nieuw stuk van Johan Elsensohn .\vor«
den gespeeld, n.l. „De Keilnen»^
