AMEPSF00M5CH DAGDIAE
HET NATIONAAL PADVINDERSKAMP
Zaterdag 30 Juli 1932
.DE EEMLANDER"
2700 JONGENS IN DE
TENTENSTAD
TWEEDE BLAD
DE INVOER VAN KOLEN
IN BELGIË
GENADESLAG VOOR DE
VISSCHERIJ IN IJMUIDEN
„TACTVOLLE OVERHEID"
BEVRACHTINGSKANTOOR
OPGEHEVEN
PROF. DR. G. VAN ITERSON
31e Jaargang No. 26
DE WERKL00ZENKASSEN
FANTASEERT BAARS?
Fertinbras' Toovermacht
Op het landgoed „Oosterbeek"
onder Wassenaar
Uitstekende organisatie
(Van een specialen verslaggever).
Op het uitgestrekte landgoed „Oosterbeek"
het eigendom van freule Van Briencn, dat
gelegen is onder de rook van Den Haag aan
den drukken verkeersweg, die over YV asse-
naar naar Leiden voert, leggen een kleine
honderd padvinders de laatste hand aan de
voorbereiding van het eerste nationale pad
vinderskamp, dat van 2 tot 12 Augustus ge
houden zal worden, en waaraan ongeveer
2T00 jongens uit alle provincies en uit vrij
wel alle steden van ons land zullen deel
nemen. Tusschen de oude liooge hoornen
van het landgoed verrijzen vier pas ge
bouwde boortorens, die drink- en waste
water 33 M. onder den grond aanvoeren,
tusschen het groen van de struiken ontwaart
men de draden van de primitieve, tijdelijke
installatie, met behulp waarvan het kamp
verlicht wordt, er zijn wascligelegcnhcden
en latrines gebouwd, werk-, kantoor- en
groote cantinetenten opgezet. Dit alles is tot
stand gebracht door de padvinders-voortrek
kers (men onderscheidt in de padvinderij
welpen, verkenners en voortrekkers) be
staande uit studenten, gymnasiasten, H. B.
S.-ers, leerlingen van ambachtsscholen en
jongens, die reeds een ambacht om den
broode uitoefenen, die van 10 Juli af het
voor kamp hebben gevormd teneinde voor
de later komende jongeren alles gereed te
i/naken.
Toen we gisteren in gezelschap van een
der kamp leiders de werkzaamheden der
enthousiaste voortrekkers gade sloegen ver
namen we een en ander over dit eerste
nationale padvinderskamp in ons land, dat
alleen al belangrijk is, omdat het voor liet
eerst honderden jongelui uit alle oorden te
zamen brengt, en omdat honderden jonge
Nederlanders, tegen 15 gulden voor reis- en
I verblijfkosten, gedurende 10 dagen volop
van het kampleven en wat dies meer zij zul-
|len genieten.
Het ligt niet in de bedoeling den kamp
tijd te benutten voor eigenlijke padvinder
oefeningen. De jongelui zullen verschillende
"xcursies maken, o.a. naar bczienswaardig-
eden in Den Haag en omgeving, naar de
Kaag, het Gooi en naar de Alkmaarsche
kaasmarkt, en verder zullen zo in 't kamp
door demonstraties den bezoekers een inzicht
geven in het leven en streven der padvin
ders. Voor de demonstraties en voor de
kampvuren is een groote weide bestemd,
waarop zelfs al een koninklijke tribune is
verrezen.
Het landgoed is door de voortrekkeis ver
deeld in verschillende wijken, waar de op
2 Augustus aankomenden hun zelf meege
brachte tenten en tentjes zullen opslaan.
Zoo zagen we o.a. een wijk bestemd voor de
padvinders uit bet district Groningen, een
voor hot district Arnhem, een voor Zeeland,
een voor Utrecht, een voor Limburg, enz
Principieel zorgt iedere deelnemer aan het
kamp voor het bereiden van het eigen mid
dagmaal. dat in natura verstrekt wordt: in
de practijk zal iedere groen van fi man een
pot koken. Geweldige hout-voorraden zijn
voor het koken in de nabijheid der tenten
opgestapeld. In totaal zullen ongeveer S00
tenten op „Oosterbeek'' verrijzen.
Aangezien vele kampeerders bij wijze van
spreken hun bezoekers mede brengcft, is op
de demonstratie-wei een groote cantine-tcnf
opgeslagen, waar de bezoekers zich kunnen
laven. Voor parkeer gelegenheid voor auto's
is gezorgd. Meisjes-padvinders zullen in de
cantine-tent de bezoekers bedienen.
Prins Hendrik zal 3 Augustus het kamp
openen, en verwacht wordt, dat ook de
koningin de padvinders met een bezoek zal
vereeren. Baden Powell, de Engclsche grond
legger der padvinderij heeft zijn komst reeds
aangekondigd.
Den Haag en omgeving zullen gedurende
een tiental dagen van Augustus ongetwij
feld in het teeken van den padvinder staan.
Als het weer mee werkt kan dit eerste natio
nale padvinderskamp, met welk's voorbe
reiding het Nederlandsch Hoofdkwartier
ruim een jaar bezig is gewéést, een uitste
kende propaganda voor de zaak worden, en
een stevigen grondslag vormen voor een
internationaal kamp in ons land.
„Voor de padvinders zelf,'' aldus de kamp
leider, die ons vergezelde, „komt het weer
cr niet zoo erg op aan. Van slecht weer
merkt de kampeerder het. minst. Als cr maar
goed voor zijn ligging gezorgd is
Daarvoor is inderdaad goed gezorgd. De
paar duizend ouders uit de ontelbare steden
en stadjes, die hun jongens 10 dagen naar
het ITaagschc kamp laten gaan, kunnen, wat
de gchecle organisatie betreft, gerust zijn.
Verdere contingenteering
ie wachten?
De correspondent van het Vaderland te
Brussel meldde gisteravond:
In verband met de maatregelen, die de
Belgische regccring overweegt, met het doel
aan de binnenlandsche stccnkolenproductic
een ruimer afzetgebied te verzekeren, heb
ik onlangs gewag gemaakt van een moge
lijke verscherping van de contingenteering
van den invoer van vreemde steenkolen.
Thans wordt in sommige handelskringen
verzekerd, dat het plan bestaat het percen
tage van den buitcnlandschen koleninvoer
van 55 op 30 pCt. te brengen. Niet alleen
dc Duitsche, maar ook de Nedcrlandsche
steenkolenhandel zal door dezen maatregel
zeer ernstig worden benadeeld. Verschillen
de Antwerpsche lichamen, die bij den
kolenhandel en de binnenscheepvaart be
lang hebben, telegrafeerden Donderdag aan
minister,-president Renkin en vestigden
zijn aandacht op het feit, dat een dergelijke
maatregel een ramp zou beteekenen voor
een aanzienlijk deel van den reeds zoo
zwaar beproefden Antwcrpschen handel en
voor de schipperij.
Ook vraagt men zich in de Scheldestad
af hoe dc Belgische regcering een maatre
gel als deze zal weten overeen te brengen
met den geest en de bepalingen van liet
Xederlundsch-Belgisclie accoord van Ouchy.
Ken antwoord van dc regeering bicken de
belanghebbenden Donderdagavond nog niet
te hebben ontvangen.
DE OUDE MAASBRUG
TE MAASTRICHT.
In de Dinsdagavond te Maastricht gehou
den gemeenteraadszitting heeft de heer
Borsten, architect, een interpellatie gehou
den over de oude Maasbrug.
Spreker beweerde, dat Nederlandsche ar
chitecten van naam de verbouwing, zooals
die thans geschiedt, beneden critiek noe
men. Ook in den boezem der schoonheids
commissie schijnt men zien tegen de plan
nen te hebben verklaard. In ieder geval
zouden, om het beeld van de stad te red
den, de ontworpen ophaalgebouwtjes aan
het begin van de brug moeten worden ver
langd en de daken verdwijnen.
De lieer Kersten sloot zich bij het betoog
van den vorigen spreker aan.
Weer 200 menschen op straat
De directie der Vereenigde Exploitatie-
Maatschappij te IJmuidcn heeft aan het
gehccle personeel tegen 1 September ont
slag aangezegd. Het geheele bedrijf van
deze maatschappij komt stil te liggen. Niet
alleen de nog in de vaart zijnde schepen
van deze reederij zullen worden opgelegd,
maar ook haar ijsfabriek, haar chemiscne
fabriek en de werkplaatsen zullen worden
stopgezet: ook het geheele kantoorperso
neel krijgt ontslag. Daardoor komen weer
200 mcnsch op straat.
Men kan gerust zeggen, dat dit de gena
deslag botcekcnt voor liet visscherijbcdrijf
te IJmuidcn. De Vereenigde Exploitatie-
Maatschappij toch is de grootste reederij
van IJmuidcn, liaar 70 schepen maken 40
procent uit \an het totaal der IJmuider
visschersvloot. Verleden jaar had «leze
maatschappij nog een personeel van 1000
menschen. Zij had van de 70 schepen er
nu nog 9 in dc vaart.
Er zijn nu nog een paar rcederijen, die
een enkel schip in de vaart hebben, maar
dat bctcekcnt voor IJmuidcn niets. En wan
neer het contingent grove visch voor Frank
rijk binnenkort bereikt is, zullen deze paar
schepen ook mei moeten opleggen.
Het aantal wcrkloozen in de gemeente
Vclscn wordt nu weer met 200 vermeerderd
Nu reeds zijn er 2300 op een bevolking van
43.000 zielen. Er zullen weinig gemeenten
in ons land zijn, die zoozeer de ongunst
van dezen tijd ondervinden als Velscn, dat
ook nog zit met 600 werklooze bouwvak
arbeiders, die de Rijkswaterstaat cr ge
bracht heeft met den bouw van de nieuwe
schutsluis en andere groote werken.
taalt. Zulke volksgenooten van lagere na
tuur z ij n er!
Hij ontvangt nu een aanmaningskaart van
den Rijksontvanger. Ik heb liet ding op mijn
verzoek gezien. Onderzoek alle dingen
nietwaar? Keurig, keurig! Eerst als je de
kleinste letters, die erop stonden, aandach
tig las, merkte je iets van de boete. Op het
bloote oog echter had je 't evengoed voor
een document van de Vermogensbelasting
kunnen houden.
Aan de voorzijde echter van deze kaart,
waarop een werklooze werd aangemaand
om dc boete te betalen, welke hij met een
laatste poging om aan brood te komen, had
opgeloopen, stond een keurig stempel, met
dezen tekst:
Een oproerige krabbel, die
overweging verdient
A. B. K. schrijft in „Het Volk":
De vader van een gezin verliest zijn werk.
Voor steun komt hij niet in jjjflln nier king.
Hier begint het hopelooze leven van een
ontwortelde.
Wat doet men in zoo'n geval? Uit erva
ring ken ik dezen toestand niet. Maar ik
aarzel niet uit te spreken, dat i k voor geen
misdrijf terugdeinzen zou, dienstig voor
mijn doel, als mijn kinderen niet te eten
hadden.
Deze vader echter deed géén misdaad.
Althans niels wat in gemoede zoo heeten
kan. Maar toch wel iets, dat niet schijnt te
mogen. ITij verstond de kunst van het
chauffeeren, verschafte zich een wagen, die
als taxi dienst kon doen, en ging daarmee
als „wit-band" de straat op.
Dit nu schijnt niet te slrooken met dc
rechtsorde en nog eenige andere goede za
ken. Ik blijf daar buiten. Dc man wordt
direct bekeurd en krijgt een boete van drie
gulden. Op zichzelf bewonder ik deze straf
ten aanzien van een brood-en-werk-loozen
huisvader. Immers, hij subsidieert aldus de
Staatskas, versterkt daardoor indirect de
positie \an den gulden, en bevordert mits
dien het herstel der werkgelegenheid.
De man echter, die vermoedelijk niet de
goede bladen leest zooals ik, welke geschikt
zijn voor zijn opvoeding in de solide-bur-
germans-staathuishoudkunde, betaalt de
boete niet. Natuurlijk bestaat er óók een
zwakke mogelijkheid, dat hij geen driegul
den rijk is, althans dat hij éérst bij den
bakker het brood voor zijn kinderen be-
Van de vijf samenwerkende
schipper svereenigingen
R o 11 e r d a m, 29 Juli. De 5 samenwer
kende schippersverenigingen in Neder
land, tc weten de algemeene Rijnschippcrs-
bond te Rotterdam, dc internationale
schippersvereniging te Rotterdam, de na
tionale schippersvereniging tc Groningen,
dc Nederlandsche Protestant-Christelijke
schippcrsbond te Amsterdam en de Neder
landsche R. K. Hansabond van recdcrs en
schippers „Sint Nicolnas" tc Rotterdam heb
ben in een gisteren gehouden gecombineer
de bestuursvergadering tot opheffing per
heden besloten van dc door deze bonden in
1931 in liet leven geroepen stichting centraal
bcvrachlingskantoor tc Rotterdam. De liqui
datie meer speciaal ten aanzien van de in
geschreven schippers zal geschieden door en
ten kantore van dc 5 voornoemde schippcrs-
bonden, te weten iedere vereniging ten aan
zien barer eigen leden, terwijl dc ongeor
ganiseerden te dien opzichte bij de inter
nationale schippersvereniging zijn onder
gebracht. Voorts besloten dc 5 voornoemde
schippersbondcn met behoud van ieders
zelfstandigheid en bewegingsvrijheid inzake
van algemeen belang te blijven samenwer
ken. In verhand hiermede werd tot voorzit
ter der samenwerkende organisaties geko
zen de voorzitter van den alg?mecnen Rijn-
schippersbond en tot secretaris de voorzit
ter van dc internationale schippersverceni
ging, Molcnsteeg 43, Rotterdam, alwaar het
secretariaat zal zijn gevestigd.
Een kwart eeuw hoogleeraar
Amsterdam. Het is heden, zoo meldt
De Telegraaf, 25 jaar geleden, dat prof. dr
G. van Iterson benoemd werd tot hoog
leeraar in dc microscopische anatomie tc
Delft.
Prof. van Iterson werd 19 Augustus 1878
tc Roermond geboren, hij bezocht do H.B.S.
tc 'sGravenhage en studeerde aan de Po
lytechnische School te Delft. In 1907 pro
moveerde hij tot doctor in de technische
wetenschappen op 'n proefschrift: „Mathe
matische und mikroscopisch-anatomische
Studiën über Blattstcllungen nebst Betrach-
tungen u£er den Schalenbau der Milioli-
nen".
Nog in hetzelfde jaar werd liij tot hoog
leeraar benoemd. Bij de oprichting van dc
Handclshoogeschool te Rotterdam werd hij
als buitengewoon hoogleeraar.in de Waren
kennis ook aan deze onderwijsinrichting
verbonden. Tal van wetenschappelijke on
derzoekingen, o.a. van rubber, vezels en
houtsoorten, werden door prof. Van Iter
son verricht. Ook voerde hij vele regeerings-
opdrachten uit. Wij herinneren er hier nog
aan dat prof. Van Iterson o.a. lid is van
de Kon. Akademie van Wetenschappen, en
van de Hollandsche Maatschappij voor We
tenschappen te Haarlem.
Een circulaire van de regeering
Dc minister van Binnenlandsche Zaken
heeft de volgende circulaire aan de bestu
ren van de gesubsidieerde werkloozenkas*
sen gezonden:
„Ik heb de eer u mede te deslen, dat ik
met het oog op de uitkeeringen, die uwe
kas in den aanvang van 1933 zal hebben te
verstrekken, heb besloten, dat bij het sub
sidiepercentage over 1932, zoo noodig zal
worden bepaald, dat uwe werkloozenkas op
31 December 1932 een bedrag in kas houdt,
als vermoedelijk noodig zal zijn voor het
doen van uitkcering aan werklooze leden in
liet tijdvak van 2 tot en met 14 Januari 1933.
Echter zal toch over 1932 het subsidie-per
centage in geen geval meer dan 300 pet.
kunnen zijn.
Met het oog hierop noodig ik u uit zoo"
spoedig mogelijk na te gaan of uwe werk
loozenkas in slaat zal zijn in 1932 de regle
mentaire uitkeeringen to verstrekken en
bovendien een bedrag, voldoende voor uit
keeringen over ten hoogste two3 weken, af
tc zenden voor 1933, alles binnen het raam
van 300 pet. subsidie."
Van den Rijksdienst voor do werkloos
heidsverzekering en de arbeidsbemideling is
de volgende circulaire aan de besturen van
dc werkloozenkassen uitgegaan:
„In het reglement voor dc werkloozenkas
van uwe vcrccniging is bepaald, dat nieuwe
leden onder zekere voorwaarden, na een lid
maatschap van 26 weken recht op uitkce
ring kunnen doen geldén. De vraag is, of
het geen overweging verdient, om, nu de
financieel® toestand der werkloozenkassen
dikwijls tot maatregelen noopt, dezen tor
mijn te verlengen tot 52 weken. Het huidige
risico is met een bijdragcbetallng van 26
weken m.i. absoluut onvoldoende gedekt,
liet zal mijns inziens zaak zijn van de be
sturen der werkloozenkassen om tegenover
het risico, dat deze personen op de kassen
leggen, meerdere inkomsten te stellen. Uit
breiding van den wachttijd van 26 op 52
weken acht ik daarom een alleszins gc-
w enschten maatregel.
Alfred heeft de duiten
Het Volk likt don geïnterviewden fascis
tenleider op de vingers. Do heer Baars, die
dr. Haighton aanwees als handlanger van
het „internationaal" anti-fascistisch comité
„Antifo", heeft volgens de roode redactie
blijkbaar geen juiste notie van het Antifo.
Dit is aldus het socialistisch hoofdor
gaan liet comité tegen oorlog en fascisme,
waarin, uitsluitend tot dit doel, samenwer
ken het N.A.S., dc O.S.P. en de R.S.P., ter
wijl ook met dc C.P.H. samenwerking is ge
zocht, maar nog niet verkregen. Dit Antifo
werkt echter uitsluitend nationaal, en be
oogt de bestrijding van het fascisme en
van den oorlog in eigen land.
Edo Fimmen wordt er met de haren (en
die heeft hij!) bijgesleept, maar heeft, naar
wij met stelligheid weten, met dr. Alfred
Haighton nimmer eenig contact gehad en
kent dezen oud-Lotisico-ondernemer niet
eens.
De jongeman Baars beweert verder met
veel bombarie, dat „de" fascisten-organisatie
achter hem staat en dat dr. Alfred zoo on
geveer niets meer achter zich heeft.
De waarheid is, dat beide fascisten „lei
ders" zoo ongeveer de beschikking hebben
over anderhalven man en een paardenkop,
maar dr. Alfred heeft op het Baarsje dan
toch nog altijd den voorsprong, dat hij do
duiten heeft, die Baars nog maar moet zien
te krijgen, wil zijn zaakje niet heelemaal op
de flesch gaan. Zelfs de kosten van zijn
roemruchte Italiaan6che reis zijn bij elkaar
geschooid.
Neemt altijd afscheid van elkaar, alsof ge
elkander nooit zoudt weerzien.
naar het Engelsch van William Locke
door J. E. d. B. K.
83
Félise beklaagde haar nichtjes, ofschoon
zij het volgens tante Clothilde best maak
ten en onnoemelijk veel babies hadden.
Aan het eind van haar eerste week in
Charires had zij een grooten hekel gekre
gen aan C'narties en aan alles wat er bij
behoorde. Zelfs de straten van Ghartres
stonden haar tegen door hun kille somber
heid. Zij miste het vroolijke, gezellige van
■Drantóme, en de hcele stad was vlakker
dan de Sahara. Ze verlangde terug naar
de rotsen en naar dc heuvelen van Pén-
gord.
1 n ook at ze het vreemde brood der Iuï-
fceid. Met toestemming van haar tante zou
zo zoo dolgraag met huishoudelijk werk
hebben geholpen. Maar Madame Robineau.
de weduwe van een graankoopman, die
haar bij zijn dood een flink fortuin had na
gelaten, leidde een zeer gemakkelijk le
ven, werd uitstekend verzorgd door een
keukenmeid en door een kamermeisje. In
de huishoudelijke machine was geen plaats
voor Félise. Haar tante bracht den tijd door
znct fijn borduurwerk voor do kerk. Kaars
recht zat ze op haar stoel met een stoof on
der haar voeten. Félise, niet bedreven met
de naald, zat uren te kleumen; zij had geen
chauferctte en speelde met de kat of las
voor uit La Croix, liet eenige blad, dat in
huis geduld werd. Af en toe legde Madame
Robineau haar handen in den 6choot en
monsterde haar nichtje met afkeurenden
blik.
Up een goeden dag zei zij, dc lectuur on
derbrekend:
Arm kind, wat is je opvoeding ver
waarloosd geworden. Je weet niet hoe je
een naald vast moet houden. Je kunt niet
voorlezen zonder fouten te maken.
Tante, antwoordde Felise, ik kan het
beheer voeren over een hotel.
Dat zaJ van weinig nut zijn voor je
man.
Félise huiverde bij dit ongelukkige woord.
Ik zal nooit trouwen, ma tante, zei
zij.
Je denkt toch niet dat je in een kloos
ter toegelaten zoudt worden?
Dc Hemel beware me daarvoor, riep
Félise.
Dc ITcmel zou het niet toelaten, omdat
je alle roeping mist, zei Madame Robineau
op strengen toon. Maar een welopgevoed
jong meisje in den mond van tante Ciothilde
kreeg dit allcdaagsclie zinnetje een hate
lijke beteekenis en riep voor 1 élise's gees
tesoog een bleek jong wezni op, bloedeloos,
niet in staat te lachen, omdat ze daar te
deugdzaam voor was een jeune fille bien
élevée heeft slechts Iwee wegen voor zich
open staan, het klooster of een huwelijk.
Voor jou, mijn lieve kind, is het 't hu
welijk.
Zoo, zei Félise, glimlachend de cou
rant v.cer opnemend, om het artikel, waar
over z? gestruikeld was, verder voor te le
zen, nu. dan zal de schoone prins wel een
dezer dagen verschijnen.
Waarop Madame Robineau haar berisp
te, omdat ze zich zulke ijdcle dingen in
het hoofd haalde.
Het is waar, wat ik zei, dat je opvoe
ding zoo verwaarloosd is. 't Is dc plicht
van een jong meisje om niet uit te zien
naar een prins, maar om den echtgenoot
aan tc nemen, die haar wijzere ouders voor
haar gekozen hebben.
Ma tante, zei Félise beschroomd onder
danig, na eenige oogenblikkcn, waarin haar
tante haar werk weer opgenomen liad, wilt
u mij loeren borduren, dan kan ik mij in
mijn toekomstig huis nuttig maken?
Uit deze en uit andere gesprekken kwam
Félise op de hoogte van de fijne listigheid
van Bigourdm. Onder het voorwendsel
haar een moederlijke vriendin te willen ge
ven, had hij haar aan den vijand overge
leverd. Dit bleek hoe langer hoe duide
lijker in de volgïnde dagen. Tante Clothil
de, hiertoe aangespoord, opende den slag
met een hevig gevecht ten voordcele van
Lucicn Viriot. Nu verdroeg zij tenslotte de
vervelende atmosfeer in huis, maar dat
vechten voor Lucien was niet uit te hou
den. Als ze w-rok kon koesteren tegen ie
mand, van wien ze zooveel hield als van
Bigourdin, zou ze wrok koesieren, omdat
hij haar had gezonden naar tante Clothilde.
Gechaperonneerd door Madame Clauvet,
was ze mooi in den val geloopcn. Van al
die beloofde sympathie had ze niets be
merkt. Tante Clothilde had haar vriende
lijk ontvangen, omdat zij het kind van een
zuster was, maar van het eerste oogenblik
af had zo haar jonge ziel doen bevriezen.
Zij noodde niet tot vertrouwelijkheid uit.
Oom Bigourdin had liet verkeerd ingezien.
Félise zou nog eerder haar hart hebben
uitgestort bij den Suisse.in-de Cathedraal.
Haar tante en zij hadden geen enkel
punt van overeenkomst. Alles beschouwden
zij anders. Madame Robineau sprak b.v.
kleineerend over dc EngeUchen.
- Maar ik ben ook een Engelsclie, riep
Félise.
- Jc bent geen Engelsclie, antwoordde
liaar tante, want je hebt een Fransclie moe
der en je bent in Frankrijk opgevoed.
Tevergeefs trachtte ze een punt van over
eenkomst tusschen haar tante en liaarzelve
te vinden. Maar zelfs Mimi, de magere, ou
de poes, kon geen schakel vodmen. Als een
zwervend jong poesje was het vroeger door
Robineau opgenomen, en zijn weduwe ver
droeg zijn tcgsnwoordigheid met Christe
lijke gelatenheid. Félise trok zich het ar
me dier, waarvan niemand hield, aan. Door
de scherpe uitlatingen van tante Clothilde
merkte ze dat haar vier nichtjes, die zoo
voorbeeldig de haar aangeboden eclitge-
nooten aanvaard hadden, even koud tegen
Mimi waren geweest als hunne moeder. Ze
begon cr de Voorzienigheid dank voor tc
zeggen dat ze niet op haar nichtjes geleek,
wat heel verkeerd was, en nu en dan stelde
ze hcclemacl geen belang in hun voorbeel
dige gedragingen, wat nog meer verkeerd
was en zoo joeg ze de moederlijke instinc
ten van Madame Robinean tegen zich in
het harnas.
De verhouding werd zeer gespannen.
Tante Clothilde sprak tegen haar op scher
pen, ongcduldigcn toon. Zij distillecrdo al
lerlei gebreken uit haar weerbarstigheid
om met Lucien te trouwen. Voor het eerst
van haar leven toefde Félise in een omge
ving waar geen liefde was. Ze snakte naar
huis. Ze snakte vooral naar haar vader en
zijn wijze teederlieid. En omdat ze zoo naar
hém -verlangde, kon ge hem niet schrij ven,
zooals men een vader schrijven moet en de
eindelooze brieven, die ze 's nachts schreef
en waarin ze haar heele bedroefde hartje
uitstortte, deden liaar 's morgens blozen en
durfde ze niet te verzenden. Zijn trou
weloosheid ten spijt kon ze oom Gaspard
niet ontrouw zijn. En ze kon haar engel
achtige, lijdende moeder, ook niet zoo onge
rust maken door haar onsamenhangend
verhaal. AJs ze haar maar eens zien kon!
Eindelijk op een sombere achtermiddag
ging Madame Robineau tot een krachtigen
aanval over.
Zet die kat neer, ik moet met je spre
ken.
Félise gehoorzaamde en tante Clothilde
begon te praten. Hoe meer ze sprak, hoe
stugger Félise werd. Madame Robineau
werd boos, haar dunne lippen beefden.
Ik gebied je, zei ze, om met Lucien
Viriot te trouwen.
't Spijt me om iets te zeggen, dat u
boos maakt, ma tante, zei Félise dapper,
maar daar hebt u de macht niet toe.
En ik geloof, dat je oom niet de macht
heeft om je te bevelen.
In zulke zingen, neen, ma tante, zei
Félise.
Tante Clothilde verhief zich uit haar stoel
met rechten rug en bewoog dreigend haar
langen wijsvinger. De nagel aan den top
was heel lang en niet heel schoon. Félise
had er dikwijls over gepeinsd of haar tan
te het bestaan van een nagelborsteltjc niet
kende.
Als ik nu denk aan al de weldaden,
die mijn broeder over je heeft uitgestort
zei tante Clothilde met harde stem, dan
ben je niet anders dan een ondankbaar
klein monster,
- fWordt-seryolld);, j
