AMERSFOORTSCH DAGBLAD
DEPOSITO'S
Vrijdag 9 September 1932
31e Jaargang No. 61
TWEEDE BLAD
OVERVAL OP EEN OUDE
VROUW
TELEFOON 304 en 697 POSTREKENING 28860
NV j; c MIDDENSIANPS-BANKy00!
UIT OE STAATSCOURANT
DE VEERDIENST AMELAND-
SCHIERMONNIKOOG
BVIASSON DE JAGER
is thans de prijs voor Blue Band - Holland's
beste standaardmerk - versch gekarnd met
25% allerfijnste Roomboter onder Rijkscontrole
Fortinbras' Toovermacht
Verdachte heeft zich voor de
Amsterdamsche rechtbank
te verantwoorden
Acht jaar geëischt
Amsterdam, 8 Sept. Voor de Vijfde!
Kamer der Rechtbank werd heden behan
deld een aanslag op een oude vrouw in de
Westerstraat. Op den Sen Maart drong een
man de woning binnen van de weduwe K.
A. Peters in de Weslerstraat 182 De oude
vrouw werd met een hard voorwerp op het
hoofd geslagen. Zij verloor daardoor echter
haar bewustzijn niet en begon te gillen. De
valler sloeg daarna op de vlucht maar
erd spoedig daarop gearresteerd. Het
bleek te zijn een 33 jarige behanger.
]Hem wordt ten laste gelegd primair po
li,- tot diefstal met geweldpleging, subs,
ging of zware mishandeling nog meer
bsidiair eenvoudige mishandeling. Een
oot aantal getuigen wordt gehoord.
Allereerst verklaart een jongeman dat
UI "hem op dien bewustcn dag een man
ngs zijn kar, waarmee hij in de Wester
raat stond, lier en een moersleutel in den
wapen liet vallen.
De man, die dat dat deed, liep
ard. Hij liep hem even na maar kon zijn
Liar niet in den steek laten. Toen hij hoor
de van den aanval op do weduwe Peters
eeft hij den sleutel bij de politie gedepo-
eerd.
De geneesheer die de weduwe behandelde
rklaarde o.m. dat de wonden op het hoofd
'oeten zijn toegebracht met een stomp
oorwerp. Een agent van politie vertelde
dat hij gewaarschuwd door een zekeren G.,
dat een man, dien hij hard zag wegloo-
en, de daad zou hebben bedreven. Hij had
en voorwerp weegeworpen over de schut-
'ng van de school aan de Karthuizer-
traat. Nadat hij den aangewezen man had
earrestcerd en overgebracht, stelde hij een
nderzoek in achter de schutting. Hij vond
aar een hamer, waarvan de kop gewik-
eld was in een witten lap.
Een juffrouw, die in de Westerstraat
oont. heeft den verdachte uit de woning
an de weduwe Peters zien komen. Hij liep
Lin de richting van de Dieterstraat weg. Zij
kent hem ook van vroeger.
De verdachte: „Ik ben die persoon niet
feeweest, U kunt iemand op zoo'n afstand
Inict herkennen. De Westerstraat is wel 60
[Meier breed".
Hierna wordt de 81-jarige weduwe ge
boord. Zij gaat op een stoel voor don pre
sident zitten. Deze oude vrouw, die toch
nog wel den indruk maakt bij de hand te
zijn, vertelt dat er op den bewusten mid
dag aan haar woning werd gebeld. Toen zij
open deed stond de verdachte voor haar.
Zij herkent hem met beslistheid. Hij ver
telde haar dat het huis zou worden afge
broken. Op zijn verzoek liet zij hem de
woning zien. Tijdens dien rondgang vroeg
zij of hij een kopje thee wilde hebben. Toen
hij het had leeggedronken en bij den tafel
stond, kreeg zij plotseling een slag met een
ijzeren voorwerp op het hoofd. Zij begon
te gillen en toen hij haar nog een slag gaf
gooide zij hem met een pan melk. Aan de
post van de huisdeur zakte zij in elkaar.
Op de vraag van den president verklaar
de zij dat het voorwerp waarmee hij sloeg
van ijzer was, maar zij kan niet verklaren
of het een hamer was geweest. Op de
vraag of de getroffene geld in huis had,
antwoordde de weduwe bevestigend.
Na de pauze werd als getuige gehoord de
deskundige de heer Van Ledden Hulsebos.
Deze verklaarde o.m. dat hij aan de gevon
den hamer haren heeft gevonden die over
eenkomen met die van het slachtoffer: ook
zaten aan den hamer sporen van bloed.
Getuige heeft geen bloedsporen gevonden
op de klccren van verdachte, noch melk-
sporen
Vervolgens werden eenige getuigen A dé
charge gehoord. Een dezer getuigen ver
klaart dat hij met den verdachte in het
zelfde huis woont. Op dien bewusten
Woensdagmiddag kwam getuige om kwart
\oor tweeën thuis en toen was de verdachte
thuis. Getuige is om half drie weer wegge
gaan en toen .was verdachte nog thuis. Bij
ten nader verhoor begint deze mede-bewo
ner van den beklaagde te twijfelen of dat
samen thuis zijn wel op den bewustcn
Woensdagmiddag is geweest. Een andere
getuige A décharge die den verdachte kent,
komt verklaren dat hij hem nooit met een
ectetasch heeft gezien. Dit in verband met
de verklaringen van de getuigen A charge,
dat zij den verdachte hebben zien hard loo-
pen met een actetasch onder den arm.
Het O.M., waargenomen door Mr Bosch,
wijst er in zijn requisitoir op. dat deze ver
dachte trouwplannen had. maar niet al te
goed in zijn financiën zat. Een dag of veer
tien voor het misdrijf kwam hij iemand te
gen die zijn dubbelganger kon zijn. Dal
moet den verdachte wellicht op de gedacht*-
van zijn misdaad hebben gebracht. Hij is
toen gegaan naar de buurt waar hij goed
thuis was, heeft daar eens rondgekeken en
de weduwe Peters tot zijn slachtoffer ge
kozen.
Hij heeft aan de woning van de weduwe
gescheld en zich daar toegang verschaft
voorgevende van de gemeente te komen.
Eenmaal binnen heeft hij de oude vrouw
conige slagen op het hoofd toegebracht.
Het slachtoffer is gaan gillen en verdachte
is gevlucht. Verschillende getuigen heb
ben verdachte zeer posjtief herkend. Ook
politiehonden hebben deze verdachte als
den man aangewezen van de misdaad.
Naar de Officier meent heeft verdachte zich
schuldig gemaakt aan poging tot diefstal
rnet geweldpleging.
Het strafblad van dezen jongen, man is
wel voorzien. Men moet zich, zco vervolgt
«1e officier indenken, dat de man in de
kracht van zijn leven een 82 jarige vrouw-
tracht neer te slaan en haar daarna te be
rooven. Er bestaat dan ook geen enkel mo
tief voor clementie en de officier eischt
SSSnfl AMERSFOORT EN OMSTREKEN
AMERSFOORT DIRECTIE: A. H. MARTENS
tenslotte acht jaar gevangenisstraf, het ma
ximum dat de wet toestaat.
D<- verdediger Mr. R. Heeg acht niet be
wezen dat de man de daad heeft gedaan
en pleit vrijspraak.
DE CHEF HAD IETS VERGETEN....
Waarom een motortrein
oponthond had.
Toen de motortrein van Hoorn naar Alk
maar gisternamiddag een der stationnetjes
gepasseerd wa6, werd de trein, naar het
Hbld. meldt, plotseling tot stilstand ge
bracht. Verschrikte passagiers keken uit
de raampjes. Wat was er aan de hand?
De chef van het Iaat6t gepasseerde sta
tionnetje, die meereed, had zijn boekje met
vrijkaartjes vergeten.
Een werkman van de spoorwegen, die
zich juist in de buurt bevond, kreeg daar
om opdracht om het boekje van den chef
te halen. Erkend dient te worden, dat de
man zich buitengewoon gehaast heeft. Toen
hij hijgend van den snellen fietstocht te
rugkwam en de chef de kostbare documen
ten veilig in zijn portefeuille had geborgen,
kwam de trein weer in beweging en werd
de reis voortgezet.
AIdu6 geschiedde in den jaro 1932.
LIJKJE OPGEHAALD.
's-G ravenhage, 7 September. He
denochtend omsteeks 7 uur is in een der
vijvers van het park Zorgvliet opgehaald
het lijkje van een pasgeboren kind. van
het vrouwelijk geslacht, gewikkeld in een
zwarte directoire, een wollen tricot onder
jurk en een witte damesblouse met groene
blokken, waarop in rood voorkwam het
nummer 8117.
OOK PRINSES JULIANA TE AMSTERDAM
Amsterdam, 8 Sept. Geheel onver
wacht is hedenmiddag ook Prinses Juliana
in de hoofdstad gearriveerd. De auto, waar
in de Prinses gezeten was, reed voor den
achteringang van het Palcis, zoodat de
komst van de Hooge Bezoekster aan velen
is ontgaan.
Te half vier zijn H M. (\e Koningin en de
Prinses van het paleis op den Dam uitge
reden om een bezoek te brengen aan het
Koloniaal Instituut. Er was op den Dam
veel belangstelling en er klonk hartelijk
gejuich toen de Koningin en de Prinses
uit het paleis kwamen en in de auto stap
ten. De wacht voor het paleis bracht de
gebruikelijke eerbewijzen.
Met ingang van 1 September is bevor
derd tot officier van den marincstoom
vaartdienst le klasse, die der 2e klasse L.
C. Lagaaij;
met ingang van 1 October bevorderd tot
hoofdofficier van den marinestoornvaart-
dienst 4e klasse, die der 2e klasse D. W.
Claasscn; tot hoofdofficier van den marine
stoomvaartdienst 2e klasse de officier van
den rnarincstoomvaartdicnst le klasse D.
W. Kwak en tot officier van den marine-
stoomvaartdienst le klasse, die der 2e klas-
so J. A. Stecrnberg;
met ingang van 1 October op verzoek eer
vol ontslagen uit den zeedienst, wegens
longdurigen dienst de hoofdofficier van don
marinestoomvaartdienst le klasso D. W.
Claascn.
Onderscheiding.
Bij Kon. besluit is toegekend de aan de
Orde van Oranie Nassau verbonden eere-
mcdaille in. zilver aan A. Piest, vertegen
woordiger bij de firma H. G. Bccrta te
Steenwijk.
Universiteit van Amsterdam.
Bij Kon. besluit zijn de besluiten van den
Raad der gemeente Amsterdam van 21 Juli
1932, houdende benoeming van dr. J. Vcr-
sluys tot buitengewoon hoogleeraar in do
economische geologie en de economische
mineralogie, en van dr. D. Plooy tot bui
tengewoon hoogleeraar in de uitlegging
van het Nieuwe Testament en de oud-
'hristpliike lottorknnde aan de Gemeente
lijke Universiteit aldaar, bekrachtigd.
Middelbaar Onderwijs.
Bij Kon. besluit is aan G. H. Verduyn den
Boer eervol ontslag verleend als leeraar
aan de Rijks Hoogere Burger School te
Brielle;
is met ingang van 1 Januari 1933 aan C
D. A. Zimmerman op zijn verzoek eervo.
ontslag verleend als directeur van en leer
aar aan de Rijks Hoogere Burger School
te Middelburg;
is wederom tijdelijk benoemd tot leeraar
aan de Rijk6 Hoogere Burger School te
Oostburg ir. I. A. van Cruyningen;
is tijdelijk benoemd tot leeraar aan de
Rijks Hoogere Burger School te Zierikzce
E. F. P. J. van Bergen.
Een onderzoek omtrent de wijze
van exploitatie is nog gaande
Op vragen van den heer De Boer in ver
band met het afloopen van en den inhoud
van de door den Slant aangegane contrac-
itn in zake de veerdiensten op Ameland en
Schiermonnikoog heeft Minister Reymer
het volgende geantwoord.
De overeenkomst met de N.V. Maatschap
pij tot exploitatie van Noordzeebaden en
Wagenborg's passagiersdiensten te Delfzijl
in zake de veerdiensten op Ameland en
Schiermonnikoog is met ingang van 1 Jan.
1933 opgezegd.
De overeenkomst van 30 October 1928,
zocinede het nader conlract tot wijziging
dier overeenkomst van 10 Juni 1930 zijn
ter griffie van de Kamer nedorgelegd, tér
inzage van de leden.
Hot ligt voorshands niet in het voorne
men van de Regeering »m met ingang van
I Januari 1933 de exploitatie van deze bei
de veerdiensten in eigen beheer te nemen.
Een onderzoek omtrent de wijze van ex
ploitatie van het veer is nog gaande.
DES LIEDJESZANGERS ERFENIS.
Waar bleven de vijftien mille?
Amsterdam, 8 September. Een lied
jeszanger, die voornamelijk op den Zeedijk
en omgeving zijn kost ophaalde kwam plot
seling in het bezit van een erfenis van on
geveer 15000. Het zijn sterke becnen, die
de weelde kunnen dragen en met zijn
vrouw trok hij naar het Rembrandtplein en
omgeving. Zijn vrouw was hem spoedig
kwijt. Eerst een week later spoorde zij haar
man op in een café aan de Geldersche kade
Hij was de erfenis kwijt, behalve een paar
«luizend gulden, die hij had gedeponeerd btj
een vrouw, die hij had ontmoet in de vele
vermakelijkheden welke hij had bezocht.
Voor de Vijfdp Kamer der Rechtbank stond
deze aldaar niet onbekende darne heden te
recht wegens verduistering. Ook hier ont
kende zij geld in bewaring te hebben ge
nomen.
Het Openbaar Ministerie eisebte 2Va jaar
gevangenisstraf met de verzwarende om
standigheid, dat de verdachte reeds vele
malen was veroordeeld.
LUNCHROOM
H. v. d. PAVERT
LANGESTRAAT 55. TEL. 115
APPELVLA'S
SCHUIMGEBAK
MANDARIJN SCHUIMROTJES
naar het Engelsch van William Locke
door J. E. d. B. K.
70
Eindelijk na lange stilte kwam er slechte
tijding over Bigourdin, die zwaar, misschien
vvel doodelijk gewond lag in het hospitaal
in een kleine stad in het Noorden. Dagen
^an hevige ongerustheid volgden. Door een
vvisseling van telegrammen vernamen zij, dat I
hij door de long was geschoten. Félise deed
haar werk met een bleek, vertrokken ge
zichtje.
Toen kwam er een brief van Madame
Clothilde Robineau uit Chartre9.
Mijn lief nichtje,
Ofschoon je je ondankbaar tegenover mij
Bedragen hebt, schenk ik je vergiffenis
öu ik weet, dat je alloen bent en onbe
schermd. Ik heb vernomen, dat je oom
Gaspard hopeloos is. Je bent boos wegge-
loopen, omdat ik berispend over je vader
9prak. Maar als je ook gestaan had aan
het sterfbed van je moedpr in die vree-
sehjke zolderkamer in de Rue Maugra-
nr. zou me n'et 200 hard veroordee-
ces overtuigd, lieve kind. dat ik je
welzijn op het oog heb, zoowel wat het
materieele als wat het geestelijke aan
gaat Als je raad noodig hebt in het be
heer van het hotel, zal ik je graag met
mijn ondervinding bijstaan.
Je liefhebbende tante,
Clothilde Robineau.
Aan dit koele, maar goedgemeende aan
bod, sloeg Félise weinig aandacht. Vader
of geen vader, oom of geen oom, zij voelde
zich bekwaam om een hotel te besturen. De
raad van tante Clothilde was het laatste,
dat zij in de wereld noodig had. Maar één
zin in den brief maakte, dat zij niet dade
lijk een weigerend antwoord kon schrijven.
Die éónc zin hield haar gedachten voortdu
rend bezig. Haag moeder was in de Rue
Maugrabine gestorven. Ze hadden haar ge
zegd, dat zij in het ziekenhuis was overle
den. Dingen, die haar tot nu toe akelig
duister waren geweest, werden haar heilder
en zij veronderstelde iets, dat heel tragisch
was en heel treurig. Ze rilde op haar bee-
nen.
't Was de eenige brief, dien d« brieven
besteller dien middag bracht. Ze las hem
in de vestibule Fortinbras. die in het bu
reau rekeningen zat na te kijken, zag toe
vallig hoe zij met groote oogen, zwaar
ademend, op den brief staarde. Hij kwam
vlug naar haar toe en vroeg'
Er is toch geen slechte tijding?
Ze gaf hem den brief. Hij las en begreep
niet dadelijk, wal haar zoo getroffen had.
- Het bericht over je oom is overdreven
en wat nu het aanbod aangaat
De Rue Maugrabinezei Félise.
Nu begreep hij; zijn adem stokte en va
der en dochter staarden elkaar geruimen
tijd lang en diep in de oogen. Eindelijk zei
zij doodsbleek.
Die vrouw, die ik zagdie de deur
open maaktewas mijn moeder.
Zij had de waarheid doorgrond. Ilij kon
niets meer aanvoeren om die te verhelen.
Hij maakte een droevig gebaar van toe
stemming.
Waarom hebt u dat voor mij verbor
gen gehouden? vroeg ze.
Je had zoo'n mooi ideaal voor oogen,
mijn kind, en het zou een misdaad zijn ge
weest om dat ideaal te verstoren.
Ze stond fier rechtop er was iets van
staal in haar tenger figuurtje en dicht
op hem toetredend en met onbevreesden
blik zei zij:
U weet wat u mij deed veronuerstel-
len, toen ik haar zag?
Ja mijn kind, zei Fortinbras.
U waart óók een ideaal, vader!
Hij glimlachte.
Je had mij tecder lief. maar ik was
toch geen heilige in je oogen mijn lieve
ling.
Ze bedwong haar aandoening onderdruk
te een snik, maar de tranen rolden haar
over de wangen.
Dat bent u nu wel, zei zij.
Hij glimlachte droevig.
—Een arme oude zondebok van een hei
lige, zei hij, en drukte haar tegen zich aan.
Later, in de salon bij het vuur gezeten,
want de herfst was kil en vochtig, vertelde
hij haar de droevige geschiedenic van zijn
leven, hij verborg niets, maar deelde haar
de feiten mede. zoodat zij oordeelen kon.
Ze zat op het haardkleedjo met haar ar
men om zijn knieën. Ze was zoo moe, als
of er iets in haar was doodgebloed. Maar
in haar hart was iets nieuws en wonder
lijks geboren. Ze was half voorbereid ge
weest op deze ontdekking. In haar ge
sprekken met haar oom en met Martin was
ze telkens gestuit op iets, wat niet recht
door zee was. Ze had hem beschuldigd voor
haar iets te verbergen en in de nagedach
tenis van haar moeder was iets nevelach
tigs. Als ze op dien ongcluksavond had ge
hoord, dat die haveloozc vrouw haar moe
der was, zou ze dien schok niet te boven
zijn gekomen. Nu was die schok door die
maandenlange onzekerheid verzacht en de
Gpoffering van haar vader was een mach
tige vergoeding.
Toen hij uitgesproken had, weende zij
bittere tranen en ze knielde voor hem neer,
vroeg hem om vergiffenis en noemde hem
bij de liefste namen.
En tersvijl hij haar over het donkere
haar streek, zei hij:
Ik ben alleen maar een bankroete
Marchand de Bonheur.
U zult altijd Marchand de Bonheur
zijn zei zij, wat hebt u mij vanavond niet
een geluk gebracht.
In elk geval, lieve kind, hebben wij el
kaar eindelijk teruggevonden.
Ze ging naar bed en lag nog lang te den
ken over die nieuwe wereld van lijden en
van heldhaftig dragen, die zich voor haar
had geopenbaard.
Wat was zij, een onbeteekenend jong
meisje, om mannen zoo oppervlakkig te
beoordeelen! Ze had haar vader zoo hard
veroordeeld tot schade van haar liefde
voor hem. Over Martin had zo ook zoo'n
bitter oordeel geveld. Wat wist ze van den
storm in zijn ziel? Nu gaf hij zijn leven
voor een hoog ideaal. Dat maakte haar ne
derig. En haar oom Gaspard, zoo groot met
zijn tceder hart, lag daar ver weg met een
kogel door zijn longen. Ze bad vurig voor
die beide». En den volgenden morgen gincr
ze aan den arbeid met vernieuwden moeë
en vernieuwd vertrouwen.
Twee dagen daarna kreeg ze een slordig
geschreven brief van Corinna Hastings.
Corinna schreef uiterst zelden. Félise zat
er lang over te peinzen en gaf den brief
aan haar vader.
Ik begrijp er niets van. zei ze.
Fortinbras zette zijn bril op en toen hij
den brief ontcijferd had, zette hij zijn bril
weer af, en gaf zijn vriendelijken glim
lach als Marchand de Bonheur ten beste.
Laat dat maar aan mij over, lieve kind.
Ik zal Corinna antwoorden.
In het kleine stadje Wendlebury, in het
roezige huishouden van haar ouders ver
teerde Corinne van hartzeer en ergenis. In
het laatst van Juni was ze teruggekomen,
een berooide mislukkelinge. In theorie
voelde ze voor het Vrouwenkiesrecht, doch
de heftigheid van de suffragettes keurde
ze af en ze maakte zich los na heftigen
woordenstrijd. Zonder werk en met honger
lijden in het vooruitzicht kwam ze in
Wendlebury. Ze snakte naar arbeid, maar
wat kon een meisje zonder geld beginnen.
Ze breide sokken en bouffanten voor de sol
daten en collecteerde voor de Belgische
vluchtelingen.
Een paar maal kwam er een briefkaart
van Martin uit de Argonne. Ze haatte zich
zelf, haar lot en haar sekse. Als ze een man
was, zou ze een geweer kunnen nemen en
naar het front gaan. Maar ze was een
vrouw, het meest hulpelooze wezen op den
aardbodem. Ze begon zelfs haar moeder,
die ze om haar weinige wetenschappelijke
ontwikkeling miskend had, te benijden. De
ze luid tenminste haar plichten als vrouw
nauwgezet vervuld. Martin's laatste brief
kaart had haar gemeld, dat Bigourdin naar
het front was vertrokken. In haar ge
dwongen afzondering van de groote gebeur
tenissen in de buitenwereld, had zij do
pijnlijke zekerheid gekregen, dat er op de
hcelc wereld maar één mensch was, die
haar noodig had. En deze wetenschap kan
onze ziel of nieuw leven schenken of haar
verzengen Toen ontving ze in het begin
van November een verkeerd gespelden brief,
met moeite met potlood geschreven op
hard glanzend papier. De brief kwam uit
een hospitaal in Noord-Frankrijk.
(Wordt vervolgd}.
