Gevolgen van een Operatie
londerdag 20 October 1932
31e Jaargang No. 96
TWEEDE BLAD
VOORUITZICHTEN VAN
DEN VOLKENBOND
DEMONSTRATIE HANDELS-
EN KANTOORBEDIENDEN
MET EEN HAKMES
AANGEVALLEN
DUITSGHLAfóDS B0ÏER-
IN10ER
Totale import 55.000 ton
INTERNATIONAAL
POOLJAAR
A. VAN DE WEG - LANGESTRAAT 23 - TEL. 217
ild
su
s-G r a v e n h ag e, 19 October. Over
enstaand onderwerp heeft vanavond in
aula van het gymnasium aan de Laan
n Mecrdervoort Staatsraad Mr. J. Lim
rg een voordracht gehouden voor leden
n de Volksuniversiteit en van de Ver
^Biiging voor Volkenbond en Vrede en an
e belangstellenden.
llijkens een openingswoord van den di
teur der Volksuniversiteit, den heer
n der Mand ere, was dit de eerste
een serie van zes voordrachten, door
iraanstaande personen te houden over
ueele onderwerpen.
Jr. Limburg wees allereerst op de
«Rijkheden, die de Volkenbond thans
üj|^)rmaakt. Zooveel te meer reden is er,
ns te getuigen van de liefde voor den
lkenbond, die toch het eenige is, dat de
nschheid heeft. Men vraagt: wat doet
Volkenbond in deze crisis? Spreker
st cr op, dat de Vredesverdragen van
9, het Dawes- en het Youngplan, de re-
liDg der herstelschulden, dit alles buiten
Volkenbond zijn omgegaan en toch
i |fdoorzaken van de crisis zijn. In dit op-
la ht mag men den Bond geen verwijten
Zjj ken, ook in verband met de omstandig-
d, dat geen land gebonden is aan te
léve aangenomen resoluties. Ware dit
het geval, dan waren we reeds een
ve eeuw verder. De sfeer van Genève
luchtigt te snel als de afgevaardigden
hun landen zijn teruggekeerd. Men kan
wijls in die sfeer niet blijven ook door
iseling van regeeringen. Dn Volkenbond
geen super-staat, maar een samenwer-
ig van Staten. Bovendien staan Amerika
Rusland buiten den Bond.
.merika nadert echter hoe langer hoe
er den Volkenbond. Dit verband is do
te twee jaren nauwer geworden,
n verband met een cn ander zal men
rijpen, dat de Volkenbond ook geen ont-
pcningsplan kan opleggen aan de tSta-
1 di
éol
ln verband met de laatste
Assemblée
Lezing van mr. Limburg
Iel e verstandig geweest, de laatste
erablée zoo kort mogelijk te doen duren
lat twee brandende vragen niet behan-
d konden worden, n.l. het conflict Japan
liina en de moeilijkheden tusschcn
itschland en Frankrijk. Het rapport Lyt-
wordt immers in de buitengewone
iemblée van November a.s. behandeld,
wat het conflict DuitschlandFrankrijk
reft, dit kan niet behandeld worden in
r. t band met voorbereidende werkzaamhe-
i van bureaux en commissies.
'e Assemblée heeft echter toch nog drie
•en geduurd.
en mag niet vergeten, dat de Volken-
'I jaar in jaar uit massa's werk verzet
ten de groote politieke vraagstukken
Het publiek heeft daarvoor nu niet het
iste oog, hetgeen natuurlijk hegrijpe-
is.
preker vestigde do aandacht op het
rmo belang van de Assemblée. de jaar-
sche beurs waarop de Staatslieden van
pa elkaar ontmoeten. Een groot con-
is daardoor niet te voorkomen, maar
jnc conflicten worden wél voorkomen,
r Limburg ging vervolgens na de werk
|rnheden, die dit jaar in de verschillende
missies zijn verricht. Ongemerkt gaat
enorme arbeid door. Vandaar, dat bijna
ministeries van buitenlandsche zaken
aparte afdeeling voor Volkcnbondsza-
hebben. Vele landen hebben zelfs een
1112
1 0
xv.<
lébl pi
permanento vertegenwoordiging bij den
Bond.
Spreker hoopte eenig idéé te hebben ge
geven van al het werk, dat de Volkenbond
doet buiten zijn eigenlijk groote doel om.
Wanneer men in 1914 een Volkenbond
had gehad, was een oorlog van zulk een
omvang en op die wijze, niet ontstaan. Het
hoofddoel van de Volkenbond is: verzeke
ring van den duurzamen vrede. Deze kan
niet bestaan zonder ontwapening. Van 1920
af is de Volkenbond met de ontwapening
bezig. Men mag niet zeggen, dat de ontwa
peningsconferentie mislukt is. Men heeft
haar verdaagd om eenige kloven te over
bruggen. Thans moet allereerst het conflict
tusschen Duitschland en Frankrijk opge
lost worden. Een herbewapening in Duitsch
land zou een groote ramp zijn aangezien
weder een wedloop in bewapening zou ont
staan. In deze moeilijkheid staat momen
teel de ontwapeningsconferentie. Men moge
hopen, dat de eerstvolgende dagen een toe
nadering zal plaats hebben.
Spreker besprak nog eenige punten uit
het rapport-Lytton. Dat de Volkenbond niet
dood is blijkt daaruit, dat èn Japan cn
China hecht aan het oordeel van den Vol
kenbond.
Wanneer men nu spr. vraagt: Wat is de
indruk van de laatste assemblée?
Spreker antwoord: Men voelt algemeen,
dat de ontwapeningsconferentie niet mag
mislukken. In de tweede plaats leeft er de
gedachte, dat het conflict Japan—China al
lereerst dient opgelost te worden door die
landen, rnaar dat daarnaast de Volkenbond
pal moet staan voor het recht wil hij zijn
prestige handhaven. Laten wij blij zijn, zei-
de spr., dat de Volkenbond er is. Ware dit
niet, dan zou zij uitgevonden moeten wor
den.
INTERNATIONAAL CONGRES DER
R.K. WERKGEVERS
Crisisbesprekingen op een
conferentie te den
Haag
Te 'sGravcnhage kwamen onder presi
dium van den heer P. J. Sphoorenberg de
vertegenwoordigers bijeen van de bij de
Conférence Internationale des Associations
Patronalee Catholique aangesloten organise
ties, tor bespreking van de ingediende rap
porten over de economische crisis, alsmede
over de verhouding tusschen werkgevers
en werknemers in de betrokken landen.
Vertegenwoordigd waren Frankrijk, Bel
gië, Duitschland, Oostenrijk, Tsjecho-Slo-
wakije en Nederland.
Aangenomen werd een resolutie waarin
dc wenschclijkhcid wordt uitgesproken, dat
in elk bedrijf, zoo vaak de omstandigheden
zulks eischen, landelijke of westelijke bij
eenkomsten plaats vinden, waarin gemeen
schappelijk de middelen kunnen worden
besproken, om dc gevolgen van de econo
mische crisis te verzachten cn de vooruit
zichten van het bedrijf te verbeteren door
gezamenlijk van gedachten te wisselen over
alle vraagstukken die \oor een goede or
ganisatie van dc arbeiders van belang zijn.
In een rede door minister Verschuur tij
dens een diner ter gelegenheid van het in
ternationale congres van R.-K. Werkgevers
gehouden, wees de minister op de groeien
de onderlinge afhankelijkheid der volken.
In het bijzonder tot dc Duitsche vertegen
woordigers zeide de minister, dat men bij
ons groote bewondering heeft Voor het uit
houdingsvermogen en dc intelligentie waar
mee de beste zonen van het Duitsche volk
trachten de moeilijkheden van hun land te
overwinnen. Elke verbetering in den econo
misch bedreigden toestand zal hier, aldus
de minister, met vreugde worden begroet.
Dc maatregelen, waarvan men op vcrbcte-
ing hoopt, kunnen nooit succes hebben,
wanneer men daarbij de grondgedachte van
de internationale solidariteit uit het oog
verliest.
Amsterdam, 19 Oct. Eenige duizenden
handels- en kantoorbedienden hebben he
denavond, onder leiding van de „Algcmee-
ne", een optocht gehouden, waarin zij, naar
het woord van een hunner voormannen,
hun wil naar meer levensvreugde en min
der zorgen des bestaans, hebben gedemon
streerd.
Do indrukwekkende stoet, waarvan ook
zeer vele vrouwelijke kantoorbedienden
deel uitmaakten, terwijl verschillende be
stuurders aan het hoofd liepen, trok met
fakkels cn muziek van het Museumplein
naar dc Westermarkt. Op de vele doeken
en banieren, die werden meegedragen,
stonden de verschillende leuzen vermeld.
Zij gaven o.m. te lezen, dat de demonstran
ten de 40-urige werkweek voor zich op-
eischten, alsook een-vrijen middag voor de
winkelbedienden, vacantie en pensioen,
niet als gunst, maar als recht, een wette
lijke vaststelling van den arbeidstijd, ter
wijl mede getuigd werd van hun strijd te
gen het alleen provisie-stelsel.
De optocht, die door een behoorlijke poli
tiemacht werd begeleid, trok langs de ge-
heele route, die gevolgd werd, zeer veel
belangstelling. Na een korte toespraak van
enkele bestuurders, werd op de Wester
markt ontbonden.
Dongen, 19 Oct. Tc Dongen is door
rijks- cn gemeentepolitie gearresteerd een
zekere W. P. J. de W., die den heer van
Schijndcl, eigenaar van den Motordicnst
Van Schijndcl, met een hakmes had aan
gevallen cn diens schedel wilde verbrijze
len. Door een gelukkige omstandigheid kon
de slag worden afgeweerd. Het ging hier
om een ontslagkwestic. De gearresteerde is
voorgeleid voor den officier van justitie
te Breda.
LADING VERLOREN TENGEVOLGE VAN
DEN STORM.
Amsterdam, 19 Oct. Het Dccnsche
stoomschip „Scjro". dat met een lading ge
zaagd hout van Leningrad te IJmuiden is
gearriveerd, heeft tengevolge van den
storm op de Noordzee een gedeelte van de
op het dek gestuwde lading verloren.
BOERDERIJ IN BRAND GERAAKT.
Tienduizend kilogram hooi
verloren gegaan.
Hornaar, 19 Oct. Hedenmiddag brak
brand uit in de kapitale boerderij van mevr.
de wed. A. Slop, bewoond door den land
bouwer A. Blokland. De twintig koeien,
welke zich in den stal bevonden, werden
door omwonenden gered. Een gedeelte van
den inboedel kon nog bijtijds in veiligheid
worden gebracht. Tienduizend K.G. hooi
werd mede een prooi der vlammen. De
schade, die door verzekering wordt gedekt,
wordt geraamd op 15.000.
De brand is vermoedelijk veroorzaakt
doordat kinderen niet lucifers gespeeld heb
ben. Tijdens den brand had een explosie
plaats. Vermoedelijk is een waterreservoir,
welk zich in het pand bevond, gespron-
en.
Persoonlijke ongevallen hadden niet
plaats.
COLPORTEURS VEROORDEELD.
Voor de Amsterdamschc rechtbank hebben
terecht gestaan een Colportrice en haar as
sistent. die anti-Katholieke brochures te kcop
aanboden. Door den kantonrechter waren zij
wegens ordeverstoring ieder tot 10 boete
veroordeeld.
Het O. M. had bevestiging van het vonnis
van den kantonrechter gerequircerd.
In oen tweede zaak tegen dc colportrice
alleen, die zich ook in dit geval to Verant
woorden had wegens ordeverstoring, cischte
de officier een boete van 25
Dc rechtbank veroordeelde dc beide ver
dachten tot con geldboete van 10 cn de
colportrice bovendien tot 25 boete. De von
nissen van den kantonrechter werden hier
mede bevestigd.
Besprekingen voorloopig ten einde
Uit Berlijn wordt d.d. IS October aan de
Telegraaf gemeld'
De langdurige onderhandelingen, die den
laatsten tijd over den bolerimport naar
Duitschland zijn gevoerd tusschen de Duit
sche regecring eenerzijds cn Denemarken
cn Finland anderzijds, zijn heden tot een
voorloopig einde gebracht. Het resultaat der
besprekingen is ook voor ons land van groot
belang, daar het ongetwijfeld de basis zal
vormen voor de regeling van den Neder-
landschcn botcruitvoer naar Duitschland.
Hoewel omtrent dc voorloopige overeen
komst nog geen bijzonderheden officieel be
kend worden gemaakt, vernemen wij toch
uit goede bron, dat voor den bolerimport in
Duitschland een totaal contingent is vast
gesteld ten bedrage van 55,000 ton. Dit con
tingent zal over de boter-exporteerende lan
den worden verdeeld op grond van hun uit
voer in dc jaren 1929, 1930 en 1931
Voor landen met een gcdeprcciccrde va
luta vervalt de valutatoeslag. Hpden is het
resultaat der besprekingen aan de Dccnsche
en Finschc regceringcn telegrafisch meege
deeld. Indien de betrokken regceringcn
naar wordt verwacht cr haar goedkeu
ring aan hechten, zal de overeenkomst mor
gen worden onderteekend.
Wat dc houding der Nedcrlandsche regec
ring ten opzichte van de overeenkomst be
treft, was het niet mogelijk, hedenavond te
Berlijn dienaangaande inlichtingen te ver
krijgen. De onderhandelingen zijn uitslui
tend met Denemarken cn Finland gevoerd.
Niettemin is de vastlegging van het contin
gent een maatregel, die ook voor Neder
land zal gelden.
Over de beteekenis der getroffen overeen
komst voor Nederland is het op dit oogen-
blik nog moeilijk, zich een definitieve mee
ning te vormen. Voor Denemarken en Fin
land is zij ongetwijfeld gunstig, daar deze
landen worden bevrijd van den drukkenden
valutatocslag. Voor ons land is gunstig, dat
de bevoorrechting vervalt, welke onder het
oude systeem ten deel viel aan landen met
een gcringen boterexport. Voorzoover het
thans reeds mogelijk is. dit te beoordeelen,
zal het globale invoerrecht, dat wij bij de
nieuwe regeling zullen betalen, niet wor
den verhoogd in vergelijking met het glo
bale bedrag, dat tot dusverre aan invoer
recht moest worden opgebracht. Ook is het
niet onbevredigend, dat als basis voor dc
verdceling van het contingent drie export-
jaren worden genomen cn niet liet jaar
1931 alleen, toen tie export reeds onder ab
normale omstandigheden liad te lijden.
Daarentegen kan het vervallen van den
valutatocslag voor Denemarken cn Finland
ongunstig voor onzen export worden, indien
dc hoeveelheid van 55.000 ton bij den invoer
van boter in Duitschland mocht worden
overschreden. In dat geval zou Denemarken
ten volle profiteeren van het voordeel van
een gedeprccicerd betaalmiddel, wat het on
der dc oude regeling niet had kunnen doen.
De resultaten der waarnemingen
Dr. H. J. Cannegieter meldt ons:
In het laatst der vorige week werden
de resultaten ontvangen van do waarne
mingen van de vliegers der Luchtvaartaf-
deeling te Reykjavik gedurende de maand
September.
De uitkomsten mogen hoogst bevredigend
genoemd worden. Op 25 van do 30 dagen
der maand werden in totaal 31 hoogtevluch-
tcn gemaakt tot een gemiddelde hoogte van
5523 M. Twee opstijgingen ble/cn benedon
5000 M., drie gingen tot boven 0000 M. Hoe
wel het in de bedoeling lag tot 15 October
regelmatig tweemaal daags waarnemings-
vluchten te doen, werd dit slechts op zes
dagen gedaan Op dc overige dagen wer
den als het weer het toeliet orienteerings-
vluchtcn over do omgeving gemaakt, om
het omliggend terrein nader te verkennen,
met het oog op eventueclc noodlandingen.
Wat betreft de temperatuurmetingen
werden op 1000 M. hoogte steeds tempera
turen gevonden om het vriespunt. Dc hoog
ste temperatuur in dit niveau was 5°.6, do
laagste 4°.5. Op acht dagen was de at
mosfeer-temperatuur boven, op zeventien
dagen onder 0°. Dc gemiddelde tempera
tuur op 3000 M. was gemiddeld 9°.5, die
op 3000 M. —20°. In dit niveau wisselde de
temperatuur tusschen 12°.9 en 27°.5. Op
den dertienden lag voor het eerst sneeuw
op de bergen in de omgeving.
Uit de metingen blijkt, dat de gemiddel
de atmosfeertemperatuur van September te
Reykjavik gelijk was aan die welke van
December tot Maart in ons klimaat heerscht.
Op vijf dagen werden geen waarnemingen
gedaan, op vier daarvan wegens slecht
weer. Op 30 Augustus werd do eerste loods-
ballonwaarneming gedaan. Deze werd ge
volgd door een mooie serie windmetingen
in dc periode van mooi weer in de dagen
tusschen 2 en 8 September. Helaas vertoon-
do zich op dezen dag den laatste waar
op ondergeteckcnde te Reykjavik vertoefde
een defect aan het instrument,, waar-»
mede de ballons gevolgd worden. Op 16,
17, 18 en 19 hadden weer mooie windwaar-
nemingen plaats, daarna moest het instru
ment in reparatie gegeven worden en aan
de zorgen van den instrumentmaker van
het Meteorologisch Instituut te Reykjavik
worden toevertrouwd.
Het waarnemingsjournaal maakt verder
melding van de driemaaldaagscïie waarne
mingen van den wolkentrek.
Over de wijze om de IJslandsche waar-»
nemingen dagelijks in de Europeesche weer
berichten te doen opnemen, wordt nog on
derhandeld. Daar hot zendstation van
Reykjavik te zwak is om op grooten af
stand gehoord te kunnen worden en do
kosten van dagelijksche verzending per
kabel naar Londen, ter opname in de En-
gelsche berichten, voorshands te hoog zijn,
is het voorstel gedaan de aerologischc waar
nemingen in den middag via Janmayen
naar Trom6o in Noorwegen over tc seinen.
Van Tromsö kunnen ze per draad naar
Oslo worden doorgeseind. De Noorsche me
teorologische dienst heeft zich welwillend
bereid verklaard ze alsdan in zijn weerbe
richt van 16.55 op te nemen zoodat de waar
nemingen van het middaguur te Reykjavik
laat in den middag overal kunnen worden
opgenomen. Wanneer dc dagen weer gaan
lengen en dc morgenopstijging op IJsland
weer omstreeks 6 uur plaatselijke tijd kan
plaats vinden (7.20 u. Amst. tijd) zullen do
waarnemingen in een weerbericht van 10.50
uur (Amsterd. tijd) van Reykjavik worden
opgenomen en vroeg in den middag via
Noorwegen aan de Europeesche diensten
worden bekend gemaakt.
SIROOP FAMEL - SIROOP RAMI - PASTILLES WYBERT - PASTIL-
LES GERANDEL- PASTILLES VAL DA - LaKEROL PASTILLES -
POTTERS CATARRH PASTILLES.
ii met getuigen de wereld te overtuigen,
gij uw ernst tc tooncn in dc daad.
rspronkclijke roman door Jan Walch.
9
'°olijk gingen ze ac 6traat op, en Clara,
verheugd, stevig gearmd loopend
1 Oen Haag zouden zo 't wel laten, zoo
doen! dacht: Over al die verve-
'e mcnschen en hun invitaties spreken
straks nog wel; nu eerst maar eens
'dolon, samen zalig wandelen in die
'Bide, verre stad! Het was een huwe
reis en Henri cn zij waren allebei
|l'g jaar jonger, of eigenlijk, in haar
nog veel meer, want was de maat-
PPij nu niet iets geworden, even ver,
dc groote mcnschen jo waren in je
lertijclals je 's Zondagsavonds achter
e suite zalig zat te lezen, en vóór zaten
groote mensehen, waar je gelukkig
mee te maken had, die jc alleen
r eens even een handje moe6t gaan
'n: en wier heele samenzijn je zoo
g fiaai en vervelend scheen En zooals
die kinderjaren uitging, en het al in
[en zoo exotisch vond: de andere stra-
andere politeagenten, zoo wandelden
nu door het vreemde land; en dat
kt je ten volle genieten, wan de kinde
16],
ren waren goed bezorgd cn Henri was
weer gezond, ja, eigenlijk gezonder dan hij
ooit geweest was, en ze had zin in ondeu
gende streken, als een kwaje-meid.
Zoo wandelden ze langs de snelle rivier,
langs de oude huisjes, met wondere door-
blikken bij de bochten, waar zich sneller
het water roept. En toen zij door wat
heel nauwe, door het drukke verkeer
nog meer beëngdc straatjes waren ge-
loopcn, stonden ze ineenen voor liet ont
zaglijk groot majestatisch hoog en wijd
uitgebouwd complex van dc geweldige
kathedraal. Zc gingekn er binnen on
stonden een oogenblik overweldigd. Ja.
dat was wel een wonder! Nooit'hadden ze
zóó gevoeld de kleinheid van mcns'chen-
kinderen onder de hoog gerezen overwel
ving van oneindigheid Waf het door
dat ze weer zuivere kinderen waren ge
worden, dat ze zóó het waarachtig-groot-
schc konden ervaren? Het was alles een
streven omhoog, on oen teloorgaande, dei
nende welving daarboven; dc raambogen
als gedwee-buigende geesten en als bid
dend gespitste handen; één wondere har
monische zang van zuilen cn bogen, een
zang vol gestegen-aanbiddend besef van
de wondere hoogheid Gods.
Ze gingen zitten op een paar stoeltjes
achter in het schip, cn zagen zichzelf en
elkander hoe klein ze waren. En ze dach
ten cr niet aan dat ook dit nog menschcn-
werk was, dit zóó ontzaglijke. Totdat ge
schuifel van vele voeten, cn de droog
uitleggende, interessante détails aangeven
de 6tem van een gids, hen wekte uit den
heerlijken droom.
Henri sprak het eerst. Zacht, als be
schaamd, zei hij:
Er moeten hier nog allerlei hééle cu-^
rieuze bizonderheden zijn. Oude vrijmetsc-
laarsmcrken. Beeldjes, waaraan allerlei le
genden verbonden zijn. En een klok, ja
een klok met poppetjes..."
Wat kan 't ons eigenlijk schelen?" zei
Clara. Nu ja, jc moet het gezien hebben
Terwijl ze het zei, kroop ook haar stem,
als beschaamd, weg.
Nu ja, maar wc hóéven niets", zei
hij ineens jongensachtig. „Als wc hier
weer eens terug komen, kunnen we dat
altijd nog gaan zien... Morgen, of zoo..."
Dus jc wou hier nog wel een dagje
langer blijven?"
Och, ja," zei hij onbezorgd, „wc heb
ben toch den tijd aan ons".
De toover van de kathedraal was echter
gebroken; de stem van den gids cn zijn
schuifclvoetcnde kudde hadden dat al ge
daan. en zc liepen langzaam, in een na
voelen van den groolschcn indruk, die nu
weg-ebde, naar dt deur.
Buiten, op het plein, voor de fagade,
waarlangs duiven klapwiekten, zagen ze
op den hoek van een zijstraat een mooi,
gaaf middeleeuwsch huis. Het bleek een
restaurant. „Dóór gaan we aanstonds dé-
jeuneeren", riep Henri enthousiast. „Maar
eerst loopen we nog een eindje om, hè?"
Dat deden ze, maar het viel niet mee.
Hetzij ze dc oude stad niet konden vinden,
hetzij er geen oude stad meer was, ze wan
delden langs moderne straten en pleinen;
rumoerig van trams en auto's en vrij ba
naal.
Kom, zei Henri. „Hier is niets aan.
We zullen een gidsje koopen daar in dien
boekwinkel en dan gaan we in dat Mid-
deleeuwsche huis déjeuneeren. Het zal daar
in elk geval aardig zijn."
Maar toen ze aan dat déjeuner zaten, en
vooral toen zc zaten aan het dessert van
dat déjeuner, kon Clara niet langer zwij
gen van die, min of meer vervelende, aan
gelegenheid, waarover zij getelefoneerd
had. Want zoo dadelijk zou zij cr over moe
ten opbellen. Dus sprak zij over het uitstel
van den tocht naar den Sankt Odilienberg
en over de „bijeenkomst", waar zij van
avond ..welkom" zouden zijn.
Ik begrijp er niets van, dat die men-
schen dien autotocht om ons zelfs zouden
willen uitstellen", zei liij. „Maar ja, het is
érg hartelijk cn ik voel alleen maar schaam
te, dat ik die hartelijkheid niet kan beant
woorden. Maar ik heb cr geen lust in cn
waarom zou ik iels doen, waar ik geen
lust in heb? Ze doen het toch om mij een
genoegen te verschaffen!"
Dit was zeer logisch, en men kon er niets
tegen zeggen zonder tc komen in beschou
wingen, die een crisis moesten tc voorschijn
roepen. Ciara ontweck die voorloopig, maar
als ex-vrouw-van-de-wereld was haar het
voorstel van een bot weigerend antwoord
ook nog tc kras. Ze zei:
„We konden daar natuurlijk nog eens»
over praten, als je wel zin zoudt hebben
om naar die vergadering, of die bijeen
komst. te gaan van vanavond." Het werd
geopperd als een middel om nog éven de
beslissing uit te stellen, want zij verwacht
te, dat Henri géén zin in die bijeenkomst
zou hebben. Maar daarin vergiste zij zich.
Want hij zei:
Dóór heb ik nu wèl zin in. Ik begrijp,
die echte Elzassers, dat zijn natuurlijk na
tionalisten, misschien autonomisten. Ik heb
in den "trein al zin gehad om dat aan dien
meneer te vragen, maar het leek wat on
bescheiden; ik dacht: als hij het zeggen
wil, dan zal hij dat wel doen..." Hij zweeg.
Clara keek hem aan en zag een oogenblik
een kleine bevreemding op zijn gezicht. Ilij
knipte met de oogen, trok toen de wenk
brauwen hooog, staarde voor zich als in
een poging tot begrijpen. Maar hij vond
het niet; schudde het hoofd. En ineenen
begreep Clara wèl... Begreep, uit het ver
schijnsel, dat precies het begin was van do
crisis, zooals ze die op dien gedenkwaar-
digen morgen in het ziekenhuis hadden ge
zien, dat Henri hier was op het grensge
bied van de leugen: het verzwijgen met
een oneerlijke bedoeling. Was de dokter
maar hier; in elk geval zou ze hem dit
schrijven; het zou hem erg intcressceren.
Ja, ja, do dokters vonden het een interes
sant geval, maar zij zat in éngstAls zijn
gedachten in die richting doorgingen, dan
zou hij 't weer zoo angstig-benauwd krij
gen
Maar Henri, die een ooogenblik mes en
vork had neergelegd, nam zc weer op, en
scheen zich cr over heen te zetten, dat hij
ergens niet bij kon. Hij keek haar aan,
glimlachte, en glimlachte haar angst weg.
Enfin", zei hij, en dat „fin" was
liet einde van allo donker gedenk, „ik
wil die mensehen wel eens hooren ,|h'aten
over hun land, cn hoe ze zich het beste
bestuur denken". En Clara knikte naden
kend.
/(Wordt vervolgd)*]
