390.-
M. A. RAMSELAAR
EEN MERKWAARDIG EXPORTARTIKEL
FIRMA
Mahonie
Slaapkamer
WOLLEN DEKENS
ACHTERBERG!!
MEUBILEERING
GIFGASSEN
WONDERE HERFSTTOOI
HAAGSCHE BRIEF
Llt-jumeaux
160 cJM. breed
spiegelkast
toilettafel
tafel en 2 stoelen
•ymmmm
NIEUWE ZENDING
VERLAAGDE PRIJZ-N
- WESTSINGEL -
srg! i"
lavorvl
door H. G. CAN NEG I ETER.
Schadelijke gedachten doortrekken de
menschheid als gifgassen. Ook zij werken
verlammend en op den langen duur doo-
delijk. Ook zij lasten alles en iedereen
aan: man, vrouw en kind. Als epidemieën
besmetten zij dc wereld; zoo'n geestelijke
griep is een vloedgolf, waaraan niemand
ontkomt. Dc één krijgt dc ziekte in erger
mate dan dc ander; men heeft lichte en
zware aanvallen, maar de heele aarde is
ziek.
Waar komen zij vandaan, deze schade
lijke dampen? Wie heeft ze uitgebroed,
deze ontmoedigende gedachten, deze ge
voelens van haat cn opstandigheid, deze
verbittering, deze verslagenheid, deze
angst?
De haard van dergelijke besmetting is
moeilijk te vinden. Op een goeden dag in
het voorjaar zijn alle jongens aan het tol
len en alle meisjes aan 't touwtje springen.
Wie is er mee begonnen, wie is de eer6te
geweest! Op een goeden dag loopen eens
klaps de vrouwen met kort haar en de
mannen in korte broek. Wie nam tot deze
mode het initiatief? Op een goeden dag
ziet men de roman van een zekere schrijf
ster voor alle boekwinkels en in alle spoor
wegcoupés. Een paar jaar later spreekt
eensklaps niemand een woord meer over
de schrijfster of haar roman. Wie is de
gangmaker voor het "succes en wie de
gangmaker voor de vergetelheid?
De schepper van menschelijke verdwa
zing ie evenmin tc vinden als de eerste in-
fluenza-bacil. Te vergeefs pijnigen wij ons
af om den verwekker van oorlogsroes,
rassenhaat, gcweld6fanati6me of paniek op
te sporen. Als een giftig gas drijft de waan
zin over de aarde; geèn grenzen houden
I dien kwaden damp tegen, waartegen men
I zich vergeefs achter huiskamer Wanden of
in kelders verschuilt.
Het i6, of het gif door de poriën van het
I lichaam tot den geest doordringt en zelfs
de helderste hersens besmet. Edelen cn
verstandigen worden het slachtoffer en la
ter begrijpen zij niet, hoe zij ten prooi zijn
gevallen aan een waan, waarover zij zich
na afloop schamen.
Niets is voor de menschheid noodlotti-
I ger dan massawaan. Deze ziekte komt in
I de vreemdsoortigste schakeeringen voor.
1 De geschiedenis maakt gewag van tijden,
I waarin ganscho gewesten door danswoede
I ontzind werden of waarin de bevolking
Ivan een heele streek plotseling naakt ging
I loopen. Er is een tijd geweest, waarin de
I menschheid door zwaarmoedigheid werd
(geplaagd en blecke jongelingen op kerk-
Ihoven grafliederen dichtten. Er zijn zelf-
I moord-epidemiecn bekend en uitbarstin-
Igen van de misdadige neiging tot moord
len roof en vernieling, Godsdienstwaanzin
I heeft dorpen en steden tot het tooneel van
|he afschuwelijkste verschrikkingen ge-
|&aakt
Wereldoorlog, wereldrevolutie, wereld-
Icrisis, waar vinden dergelijke katastro-
Ifalc verschijningen hun oorsprong? Waar
|s de haard van dergelijke gedrochtelijke
IziektcnWist men het maar, men kon
l*r zich tegen inenten of men kon de bacil
|uitroeien.
De techniek vindt tegen elk kwaad te-
hens het geneesmiddel uit. Tegen 't gifgas
Pet gasmasker. Maar kan men zich tegen
Jgeestelijke gifgassen met gasmaskers be
schermen?
Er zijn er, die het beproeven. Zij sluiten
[hun gce6t van de buitenlucht af. Zij trek-
pn zich de beschermende kap over het
Jhonfd en zuigen zich vol met de geprepa
reerde lucht, welke zij voor persoonlijk ge-
pruik met zich om dragen. Met angstige
fo?en turen zij door de bril van hun dui-
prhelm, of van hier of daar onraad
pakt. Zoo ziet men ze zitten, als Nvanstal-
l'Re wezens, als caricaturen van hun eigen,
knechtschap levenden tijd..
Helaas, slechts kort strekt hun luchtre-
prve. in hun beschermende duikerhelm
Rcht de verstikkingsdood dezen angst
lagen. Maar daarbuiten trekt de echa-
Plijke nevel reeds weder op en de slacht
offers herstellen zich van hun bedwelming,
pt heelal is zoo wijd en de dampkring
uitgestrekt, dat 't gif zich verdunt van
pinuut tot minuut. Het lost op in de
[uime cn de herboren menschheid wrijft
rch de oogen uit en vult. zich de longen
pt het aroom van de vrijheid.
I Dij epidemieën leggen dc zwak6ten het
loodje. Ook als de epidemie is van gees-
r'ijken aard. Het beste voorbehoedmiddel
|"jlt ook hier versterking van het wecr-
l'andsvermogen. En de geest groeit het
|^ond6t evenals het lichaam, bij vrije he
ffing in open lucht.
EEN „HANDEL IN VROUWEN EN
MEISJES"
door Dr. H. WESTERMAN.
Elk jaar verdient Duitscliland 3,6 milli-
oen Mark door aan het buitenland een
merkwaardig artikel te leveren, n.l. vrou
wen! Groote en kleine, slanke en dikke,
blonde en donkere vrouwen, voor elke
smaak cn elke stemming. Tweemaal per
jaar, in den herfst en in de lente komen
opkoopers uit alle landen der wereld naar
Herlijn, want daar bevindt zich het cen
trum van dezen handel. Ze laten de dames
voor zich brengen, doen hun keuze, din
gen af op den prijs cn reizen een paar da
gen later met een geheele harem weer naar
hun land terug;
Maar is dat dan niet verboden? Neen,
deze handel in meerendeels heel mooie
vrouwen wordt zelfs zooveel mogelijk door
de autoriteiten gesteund. Ten eerste, omdat
een zuivere winst van 3.6 milliocn Mark
in deviezen niet te versmaden is. En ten
andere omdat het hier slechts etalagepop
pen betreft, welke nergens anders zoo ar
tistiek afgewerkt, duurzaam en zoo talrijk
verkrijgbaar zijn als in Berlijn.
Het is een merkwaardig gezicht, als men
op die Berlijnscho „slavenmarkt" in de Jc-
rusalemmerstrasse komt. Ongekleed, rozig
beschilderd, staan dc poppen daar onder het
felle licht der schijnwerpers, bij honderden
en duizenden. Vele zijn niet anders dan ge
styleerde geraamten; hun ledematen be
staan uit fraai gebogen stangen cn haken.
Andere zijn ware beeldhouwwerken, gff
maakt naar het voorbeeld der Venus van
Milo, (of wat meer waarschijnlijk is, naar
dat van Ziegfield-girl). Sommige zien er
werkelijk uit als levende menschen. En
alle lachen, zonder één uitzondering, een
betooverend-verleidelijk en tegelijkertijd
dood-onwezenlijk poppenlachjc.
Hun geboorteplaats bevindt zich echter
niet hier in de Jerusalemstrasse, aan de
Hausvogteiplatz, in de prachtige met win
gerd begroeide ateliers der beeldhouwers,
die hiermee een eenigszins vreemdsoortig,
doch financieel voordeelig arbeidsveld heb
ben gevonden. Als het publiek, dat in de
etalages der modemagazijnen alleen kijkt
naar dc japonnen cn nooit naar de poppen,
die ze dragc-n, er slechts een vermoeden van
had, welke bekende kunstenaarshanden
dikwijls het eerste model daarvoor hebben
geboetseerd, dan zou het grootendcels zijn
belangstelling voor de tentoongestelde heer
lijkheden, van zijde, fluweel en chiffon ver
liezen.
Vrouwen op den loopenden
band.
De eerste stap is dus, dat een kunstenaar
van een koopman de Maecenas van de
zen tijd opdracht krijgt om een model te
maken. Daarna komt er een man van de
fabriek, die van het model een afgietsel
inaakt, met behulp waarvan het mogelijk
zal zijn om in den letterlijken zin van het
woord aan den loopenden band de poppen
te fabriceeren. Na hem heeft een chemicus
het woord, die het materiaal voor de pop
pen levert. Op dit materiaal komt het aan.
Het mag niet, zooals was, in de zon smel
ten. Papier maché is bros. Doch tegenwoor
dig kent men ecu soort gelatine, die aan
alle eischen voldoet. Daarvan zijn al deze
glimlachende etalagepoppen gemaakt. Do
gelatine wordt in de fabriek in enkele mi
nuten aangebracht om een fijn, licht ge
raamte van ijzerdraad of hout, waarvan het
model dikwijls genoeg in elkaar is geknut
seld door een anatoom, éen man van de of-
ficiccle wetenschap. Ook hij staat dus, even
als de chemicus cn de technicus die de
onzichtbare scharnieren voor de gewrich
ten construeert in dienst van de grillige
Madame ^Modc.
En het laatste woord heeft dc schilder,
die de matrose huidskleur echter niet aan
brengt met het penscel, doch met de verf
spuit, die beter een zeer gelijkmatige vcr-
(teeling der kleurstof toelaat. 'Slechts voor
de retouche, voor de fijne gebogen lijnen
Eigenlijk is alle najaarstooi, zooals alle
leven en sterven trouwens, één groot won
der, één grootsch mysterie van worden en
vergaan, verzinken en stralen, weer groei
en en bloeien in den wisselenden kringloop
van bet leven.
Ja, vol zijn deze Octoberdagen van
wondere herfsttooi; van kleurig blad
en rijpe vrucht, van herfstdraden en vo-
gelgestaltcn, van rijk gevarieerd leven en
bonte schoonheid. Maar ik wil, nu ik bo-
venstaanden titel neerschrijf, toch vooral
aan een zeer aparte en wel heel merkwaar
dige herfstwereld denken: aan die droom
gestalten van het woud, die minder dich
terlijk paddenstoelen heeten.
Wc zouden nog liever, ten minste weten
schappelijk juister, van zwammen moe
ten spreken, omdat deze opvallende na
tuurverschijning in het bosch, maar ook
langs velden en wegen, in tuinen, op hoo
rnen, ja waar niet al, omdat zij lang niet
alle den hoed cn den steel, den paraplu-
vorm dragen, die dc naam paddestoel juist
en karakteristiek draagt. Zwammen zijn
er in zeer verschillende soorten cn maar
een deel daarvan heeft den bekenden, op
vallenden paddestoel-vorm.
Paddestoelen zijn groote opruimers in de
natuur, die soms voordat de hoornen en
planten, van wier ontbindend leven zij
hun kracht ontvangen, gestorven zijn, al
beginnen met 't werk dat de wissclgang in
het natuurleven bespoedigt.
Wat wij op den boschgrond en elders als
bonte verschijning, geel bruin, paars en
wit, rood-gespikkcld soms zooals bij de
mooie, maar gevaarlijke Amanita muscaria,
de vliegenzwam, zien en bewonderen als
kleurige herfsttooi van het woud, dat zijn
eigenlijk niet dc zwammen, de planten
zelf, maar dat zouden wij misschien het
beste de vruchten kunnen noemen. Dat
bovengrond6che deel, die vrucht dus, als
ge wilt, bevat een zeer groot aantal zaad
jes, die in de mycologie, de wetenschap dei-
zwammen, sporen heeten en die dienen tot
verspreiding en uitbreiding van de soort.
Maar de eigelijke paddestoelenplant, de
zwamvlok of het mycelium, leeft stil ver
borgen onder den grond, in rottende bla
deren op den bodem, in de doode. of nog le
vende boomstam, soms ook in plant of dior.
Onder gewone groene planten zijn kin
deren van het licht. Zij zoeken het licht cn
de zon, zij kunnen daar niet buiten, zij be
vatten het bladgroen, het chlorophyl, dat
hun de groene kleur geeft en die groene
plantenccllen zijn een soort kleine scheikun
dige laboratoria, die het zonlicht of dc stra
lende zonne-energic omzetten, stoffen die
voor het bestaan van de plant noodig zijn.
De paddestoelen daarentegen zijn kinde
ren der duisternis. Zij missen die groene
cellen, zij kunnen met het licht, dat de
meeste andere planten noodig hebben
niets doen. Zij zoeken dc donkerheid in de
schemerige diepten der bosschen, in kelders
en gaten, meestal ten minste. Zij kunnen
hun voedingsstoffen zelf niet vormen en
moeten die vinden door te woekeren, te pa
rasiteeren op andere planten of dieren,
doode vooral, maar ook wel op levende.
De herfst nu is de tijd waarin heel wat
leven sterft, waarin uitgebreide proces
sen van verrotting en vergaan plaats vin
den, waarin met andere woorden leven in
dood organisch in onorganisch leven over
gaat. Zwavelwaterstof of zwavelzuur wordt
bij dat groote omzcttifigsproces in het na
tuurleven gevormd, waardoor dc bosschen
met hun stervende bladeren in de herfst
die typische herfstgeur krijgen, die zoozc
bij deze Octoberdagen behoort.
En juist in dezen najaarstijd, nu massa's
planten en bladeren vergaan, is voor dc
paddenstoelen de tijd gekomen die voor
hen volop voedsel cn levenskansen biedt.
Zij werken mee om den kringloop van het
leven te bespoedigen cn danken daar Irun
eigen, wat liun uiterlijke verschijning be
treft, kortstondige leven aan.
Een kort leven, maar een kort cn boeiend
leven, waard orn er een tocht voor naar
het herfstbosch te maken. Juist in deze da
gen, nu dc bloemen gaan welken, om straks
na een felle nacht\orst geheel te vergaan,
nu de bloemen welken en de bladeren val
len, maar nu de zon nog vol glorie en de
hemel nog vol stralend blauw de dagen
schoon kunnen maken, is het een vreugde
door de stille bosschen en langs stille we
gen tc gaan, waar ook de paddenstoelen
een manifestatie zijn, ja een zeer merk
waardige openbaring van het wondere, rijk
geschakeerde natuurleven* A. L. B.
der lippen en wenkbrauwen maakt deze
man, die in zijn vak evengoed een kunste
naar is als ieder ander, gebruik van een
fijn haren penseel.
En na hem komt er nog één. Die bindt elk
van de luxe poppen ccn touwtje om den
hals. Aan het touwtje hangt een kaartje.
En op het kaartje staat dc prijs.
Een belangrijke industrie.
In een rumoerige drukte, met drie tele
foons voor zich op een abnormaal grooto
schrijftafel, ccn dozijn verschillende ge
kleurde belknopjes onder het bereik van
zijn linkerhand, een abnormaal groote vul
penhouder als ecu scepter in zijn rechter
hand cn con eveneens abnormaal groote,
zwarte sigaar tussclicn dc lippen, zoo ont
ving dc chef van een Berlijnschc firma mij,
die letterlijk van dozen vrouwenhandel
leeft.
„Crisis? Ik weet van geen crisis! Sinds
wij onze gelatine hebben uilgevonden
onder ons gezegd, ik lieb die niet uitge
vonden, maar professor Waiter Feinhoff
inaar sinds wij dan onze gelatine hebben,
gaan dc zaken schitterend. Voordat U bin
nenkwam, had ik hier twee Chincczen van
ccn reusachtig concern van warenhuizen tc
Sjanghai. Ze hebben 1500 poppen besteld.
En betaald! Contant geld op tafel! Wij leve
ren naar Zuid-Amerika, naar Mexico, naar
Noord-Afrika, overal, waar bet maar warm
is. Smeltende poppen met slap neerhangen
de armen en kromgetrokken halzen staan
nu eenmaal niet mooi in een étalage! Maar
onze gelatine modelgclatine heet dat
smelt niet. lioe warm het ook is. En omdat
wij de eersten waren, die er gebruik vun
maakten, en de cenigcn, die garandeerden
dat geen liitte de poppen zal schaden,
daarom leveren wij zelfs naar New-Vork cn
daarom bestaat er voor ons geen crisis!"
Ik vroeg, hoe groot de omzet in étalage
poppen was en voor hoeveel er werd uitge
voerd. Luidruchtig vergenoegd gaf dc dik
kerd mij de cijfers: „Er worden er jaarlijks
150.000 a 200.000 gemaakt, waarvan er
120.000 a 130.000 voor den export bestemd
zijn. Goedkoop zijn ze niet, maar ze zijn
goed. Wij maken cr een zuivere winst op
van ongeveer 3.6 millioen Mark. En dat in
deviezen! Deviezen, mijnbeer! Wij zijn zoo
goed als goud! Wij zijn zoo goed als dol
larbiljetten! En wij licbben alles bij elkaar
3200 menschen in onzen dienst. Verdienen
we dan niet, dat wc bekend worden?"
China in den Haa.g. Hoe
pinda-mannetjes kwamen, over
wonnen en om de wet te eerbie
digen weer moesten verdwijnen.
Het zal misschien een week of zes gele
den zijn, dat cr plotseling in de binnenstad
enkele Chineezen verschenen, die tegen een
huis gedrukt stonden en die als een natuur
onderzoeker zijn botaniseertrommel een
broodtrommel, hadden omgehangen. Met de
bekende nieuwsgierigheid, een journalist
eigen, naderden wij den man en wierpen
'een blik in zijn trommel, die bleek gevuld
tc zijn met in vetvrije papiertjes verpakte
met suiker begoten tabletten pinda's. Al
spoedig bleek ons, dat dc Chinees van de
Nederlandsche taal weinig meer afwist, dan
pinda-pinda, lekker lekker, vijf cent. Het
vragend gestelde woordje „koopé?" was do
voltooiing van zijn Nederlandsche woorden
schat. Zwijgend stonden do Chineezen te
gen de huizen, nauwelijks door dc voorbij
gangers opgemerkt en hun wel zeer zachto
roep werd overstemd door liet straatrumoer.
Enkele, menschen wezen elkaar de vreemde
verschijning in het straatbeeld aan.
Het bleef zoo gedurende enkele weken,
dat er slechts hier en daar een Chineesje
tc bespeuren was cn de verkoop, die de
eerste dagen lang niet vlotte, scheen zich te
verbeteren. Men wist nu wat de Chineezen
ten verkoop hadden aan te bieden cn het
waren lang niet enkel kinderen, die zich
in het bezit stelden van de zoete lekkernij.
Neen ook oudere menschen, en niet alleen
van de vrouwelijke sekse, kochten deze
pindatabletten.
Dc handel in „pinda-pinda" begon té loo
pen. En op zekeren dag worden we verrast
door een complete inval van dit geclhuidig
volk in de residentie. Waar men ook keek,
overal stonden of liepen er Chineezen rond
met een broodtrommel, waarin de olierijke
vrucht uit het verre land tot snoeperij ver
werkt was. In één slag waren de Chinees
jes populair geworden en er waren slechts
heel weinig menschen, die zich aan hen er
gerden. Want het grootste deel van de be
volking wist, dat de verkoop van deze zoe
tigheden hun geen schatten aan winst op
leverde. Een Chiïnees is uiterst beschei
den en als hij een paar dubbeltjes per dag
verdient is hij al lang tevreden.
Vanwaar toch al die Chineezen plotseling
kwamen? Waren ze speciaal voor den ver
koop van deze artikelen naar Holland ge
togen? Natuurlijk niet. Deze Chineezen wa
ren afkomstig uit Katendrecht, de „China-
Town" van Rotterdam, waar op bet oogen-
blik om en nabij dc 1500 Chineezen gehuis
vest zijn. Als stoker, tremmer, waschbaas
of bediende kwamen zij met do schepen
mee naar Nederland. En daar de meest©
schepen geen emplooi hebben en er daar
bij sterk op het personeel bezuinigd wordt
konden de Chineezen geen werk vindon.
Evenmin waren zij in staat naar China te
rug tc keeren en is de Chineesche consul
evenmin in staat aan deze anderhalf dui
zend landgenootcn een gratis passagicrsbil-
jet naar hun geboorteland aan te bieden.
Een feit is dus dat de gemeente Rotterdam
met deze vreemdelingen zit opgescheept.
Van geldelijke ondersteuning komt natuur
lijk niets. In Rotterdam heeft men al moei
te genoeg om aan geld te komen voor do
werkloozc Nederlanders, die daar wonen.
De Chineezen zijn dus op zichzelf aangewen
zen. Het gemeenschapsgevoel bij deze lie
den schijnt sterker ontwikkeld te zijn dan
bij de Westerlingen, want men heeft het
met uiterst beperkte middelen toch in Ka
tendrecht weten klaar te spelen do honge
rige magen te vullen cn voor slaapplaatsen
te zorgen. Een klein gedeelte van de Chi*
noezen trok al het land door met goedkoop©
Oostersche snuisterijtjes, vaasjes, doeken,
kralen cn dergelijke cn wisten zich hier
mee een schamel bestaantje tc verschaffen.
Maar het grootste gedeelte van de Chinee
zen leidde een doelloos en werkeloos leven
tje. Tot men onlangs is begonnen met het
fabriceeren van de pinda-tabletten en dezo
in verschillende steden, waaronder de resi
dentie, uit te venten. De gemeente Rotter
dam verleende faciliteiten cn in het begin
scheen het, dat dc Haagsche politie een
wenk had gekregen om een oogje dicht te
knijpen. In den Haag moet elke venter een
vergunning met een geëmailleerd nummer
tje bezitten, welk laatste hij zichtbaar
moet dragen. Dc Chineezen nu bezaten geen
ventvergunning en men had zo dus al dade
lijk kunnen inrekenen. Ook stoorden dezo
pindaverkoopers zich niet aan de winkel
sluitingswet, die de straatverkoop 's avonds
na negen uur en des Zondags verbiedt. Nie
mand had er last van en het grootste ge
deelte van de ITaagsche bevolking mocht
hen wel, in sommige buurten kregen dc
Chineesjes van de bewoners zelfs te eten en
te drinken. De conversatie bestond weder
zijds hoofdzakelijk uit gebaren en glim
lachjes. Dc vriendelijke, Chineesche lach is
populair geworden. Ook is men thans te
ruggekomen van de verkeerdo veronder
stelling, dat alle Chineezen op elkaar lij
ken. Er is tusschen de verschillende indivi
duen een duidelijk merkbaar verschil. De
schoolkinderen hadden vriendschap met de
gele broeders uit het Oosten gesloten. Het
stadsbeeld, dat in den Haag, ondanks het
drukke verkeer, toch niet dat levendige
heeft van andore wereldsteden, iets stars
over zich heeft, had door de pinda-manne
tjes een fleurig aanzien gekregen. Het is
nu eenmaal een feit, dat straathandel door
Oostersche typen een romantisch tintje aan
het straatbeeld geeft.
Maar even plotseling als de Chineeschjes
zijn gekomen, zijn ze weer verdwenen. Hun
verdwijnen was echter niet vrijwillig. Op
een somberen, regenachtigen herfst-maan-
dag liceft de politie een razzia door de stad
gehouden en ze stuk voor stuk naar het po
litiebureau gebracht, waar het ten slotte op
een vergaderzaal begon tc gelijken. Een ge
heele ochtend heeft de politie hiervoor noo
dig gehad, want het aantal pinda-tabletten
ventende Chineezen liep tegen de honderd.
Nu zitten zij niet meer op brugleuningen,
wachtende op koopgrage kinderen, nu weer
klinkt niet- meer hun zachte stem door do
buitenwijken: „Pinda, pinda, lekker, lek
ker!" Zij zijn weer teruggezonden naar Ka
tendrecht. Er is nu eenmaal een politie
verordening, die zich niet bekommert of
een Chinees in Nederland recht op eten,
heeft, een heel klein beetje eten, dat met dc
enkele dubbeltjes, die ze per dag verdie-
den, kon betaald worden. Deze Chineezen
werkten voor heel wat minder dan de werk-
loosheidsuitkeeringen bedragen en zij be
roofden geen enkel mensch van zijn be
staantje, want de lekkernij, die zij verkoch
ten, was tot nu toe in Holland niet bekend.
Toch schijnen er winkeliers geklaagd te
hebben, waarschijnlijk enkel uit afgunst op
deze lieden, die genoegen namen met een
winst van een dubbeltje op elke gulden. De
fabricatiewinst werd in een pot gedaan en
verdeeld over de geheele Chineesche bevol
king.
De Haag heeft voorloopig zijn straten
voor dc pindaventers gesloten, hopen we
voorloopig, want nu de Chineesjes ^erdwov
nen zijn lijken de straten kil en dood. Er
zijn door middel van ingezonden stukken
en adressen heel wat protesten tegen de
beslissing van de politie gekomen. Ket
grootste gedeelte van onze bevolking zou
de Chineesjes weer graag terugzien om hen
hun schamele boterham te laten verdienen.
RADIONIEUWS.
Opening zonder van Milaan.
Op 28 October a.s. zal de nieuwe zender
van Milaan officieel in gebruik werden
genomen. De zender staat te Siciano op
12 Mijl afstand van Milaan en werkt met
een energie van 70 kW. op een golflengte
van 331,4 M.
