Antony van Leeuwenhoek
BEVROREN NEGERS
Motor- en Regenkleeding
wm
EEN FRANSCHMAN
OVER ROME
RADIOBRIEF UIT AMERIKA
Bij de herdenking van
zijn 3OOsten geboortedag
CYCLOSTYLE PAPIER
INKT en STENCILS
Fa. H. ELZENAAR
KRUSCHEN SALTS
H. M. WATELER—v. DIJK
I. VONK Wzn.
Concertgebouw
„DE VALK"
P. Groenhuizen-Schatorjé
BANKETBAKKER KOK
C. DE JAGER
HOEDEN
M'
oW°
,oV
ROMEINSCHE BRIEVEN
De zonnige zomer is voorbij en de weer
profeten voorspellen eon kouden winter,
er is altijd nog wel een mensch, die geld
heeft en die al heimelijk het plan maakt
om, als in November de grauwe nevels de
lage landen met een vochtige wade bedek
ken, de zon elders te gaan zoeken en hij
denkt aan Italiö en aan Rome, waarnaar
zijn verlangen al zoolang uitging. Maar hij
wil daar niet komen zonder deugdelijke
voorbereiding en er is zoo ontzaglijk veel
over de Eeuwige Stad geschreven; hoe kan
hij een keus doen uit het materiaal, dat hij
in een bibliotheek vindt?
Zooals ,,L' Ane de Buridan" tusschen twee
hooischelven staat en hongerig blijft omdat
hij maar niet besluiten kan van welken geu-
rigen voorraad hij het eerst zal eten, zoo
kan het ons vergaan, als we ons terdege
willen prepareeren voor een reis naar dat
beloofde land.
Als ge nu niet een al te degelijk mensch
zljt, die van Rome's stichting af beginnen
wilt, als ge niet een uitgesproken voorliefde
hebt voor een bepaald tijdperk, als het u er
niet om te doen is allo musea af te jagen,
als gij u niet to veel wilt vermoeien en zoo
veel mogelijk een grooten, algemeenen in
druk van het Rome wilt ontvangen, waar
gedurende vijf-en-twintig eeuwen verschil
lende kuituren elkaar opvolgden, wanneer
gij dus in plaats van een détail-studie te
maken, liever Rome voor u wilt laten op
leven zooals een kunstenaar het zag, een
mensch, die geëmotioneerd werd door de
oneindige charme der Eeuwige Stad, grijp
dan niet naar -'en Duitsch, maar naar een
Fransch boek, naar een waar ge geen aan
teekeningen uit maakt, waarmede gij j\v
Baedeker completeert, maar dat ge aan het
slot neerlegt met de verzuchting ..O, kon ik
toch maar dadelijk mijn koffer pakken en
naar Rome gaan
Die suggestie nu, geeft het boek van Ca-
mille Mauclair, die ik u aanraad te lezen;
het is pas verschenen en heet „La majesté
de Rome zijn visie geeft ons de illusie de
atmosfeer van Rome in te drinken.
Als Mauclair den eersten dag naar het
Forum gaat, zet hij er zich op een steen n^er
bij een waterbekken, waarin de hemel zich
weerkaatst, oen steengroeve strekt zich om
hem uit, die hein het tooneel van vernieling
en moord schijnt een zoete maar vlijm
scherpe melancolie stijgt op uit een wereld
die in het niet verzonken ismaai
het hoofd opheffend, ziet hij een schat van
pilaren om zich heen; zij doen hem drfhken
aan een leger van amazonen, die neersfr
smakt en doodelijk gekwetst werden; te ver
.geefs verwarmde de zon haar blanks torse,
enkelen, slechts gewond, staan nog half
overeind of richten zich in hun volle lengte
op. Een stormwind van haat voer over oen
heen en sloeg .Te hoofden af die, omkranst
door een Dorisch ornament of de Korin-
thische akanthus, aan hun voet liggen, zij
rekken zich uit in de azuren lucht en roe
pen den hemel aan tot getuige van hun
martelaarschap
Zóó droomt de dichter en hij vraagt zich
af wat hij eigenlijk op het Forum kwam
zoeken; het was verre van hem hier na te
speuren waar de tempel van de Vestaalsche
maagden stond of het lijk van Cesar ver
brand werd, maar de steenen gingen tot
hem spreken; de verminkte zuilen rezen
voor hem op als de schimmen der onterf
den, der oude bezitters van dezen bodem.
hooghartig riepen ze hem toe Nog zijn we
levend, nu en altijd. Vergeten kunt ge ons
niet t Ziet hij niet hoe door den boog van
Titus nu een drom van krijgers dringt
Hun helmen en lansen flitsen in hei zon
licht, hen volgen de senatoren in hun rijk
geplooide toga met purperen rand. Over de
„Via Sacra'' naderen ze met hun karren en
zegeteekene is er dan zooveel hier ver
anderd in die twee duizend jaren vraagt
Mauclair. Neen; in den grond heerscht hier
nog dezelfde geest als voor eeuwen, de duo-
eïen zijn weer verrezen; hun „nu en altijd
zijn we levend klonk als een strijdkreet,
die weerkaatst wordt door de moderne stad,
door hot Rome van Mussolini, en deze kreet
overstemde in zijn gemoed het gebeier der
klokken van de Christelijke kerken, die
neerzien op het Forum van „Francesca Ro-
mana" en S. Cosme en Damicn.
Buitengewoon fijn zijn de bladzijden, die
in dit boekje gewijd zijn aan een rondgang
in het museum van de Thermen, het meest
cmotionneerende van Rome.
Hier vinden wij de heerlijkste werken van
oude kunst verspreid in de omgebouwde
cellen van een middelceuwsch klooster; zij
omkransen een binnenhof voor welke MiYnel
Angelo de zuilengang teekende en in welker
midden hij een cypres plantte; het Rome «tet
onze groote liefde heeft, is hjer vereenigd.
Over enkele kunstwerken sprekende,
citeer ik met voorliefde de impressie die de
dichter ontving in het zaaltje waar zich rle
kop van de slapende Euménide en het al
taar van Venus bevinden. Op een laag voet
stuk rust hier het hoofd van de slapende
Euménide. Haar lange vochtige haren
schijnen te bewegen, zij kronkelen als slan
gen over haar wang. In haar koortsachti
gen slaap vervolgen haar tragische droo
men, dit verraadt ons de bevende half ge
opende mond; is het zware ooglid niet ge
loken over een oog dat wakend hallucina
ties zietNaast haar troont het ge
dicht van eeuwige jeugd Aphrodite die ui'
het water getogen wordt; na 2500 jaren nog
ongeschonden en stralend van schoonheid
stijgt de jonge godin uit den vloed, nauwe
lijks steunen haar onder de armen de twee
nymfen, wier doorschijnend gewaad even
denken doet aan het bewegelijke loover var
en treurwilg
Een anderen dag is de schrijver 's och
tends vol bewondering voor de geweldige
energie en het kunnen der oude Romeinen
die een badhuis lieten verrijzen grootscher
on weeldiger dan eenig paleis ter wereld
maar tegenover die geweldige thermen van
Caracalla is een kerkje waarin de asch rust
van twee martelaren. Nereus en AehiHiis,
dóór voelt hij al de innerlijke grootheid van
zulk een geheiligde plek. „Hoe gering sriiij
nen mij de afmetingen van zulk een hei
dcnsch monument, wanneer ik sta in deze
kléine ruimte", roept hij uit en in zijn na
schrift zegt hij: „Ik bracht hier onvorgote
lijke uren door. Ik weet nu, wat ik weten
wilde. Ik heb begrepen, ik heb gedroomd.
Toch is het groote raadsel nog onopgelost.
Mijn voorgangers hebben het niet begrepen
en noch ik, noch die na mij komen, kunnen
dit „énigme" verklaren; het is wonderbaar
lijk en gezegend; dit raadsel is de bekoring
van Rome en in haar ligt het onvergetelijke
gedicht besloten dat wij noemen wanneer
wij „Rome" zeggen." De ziel ontvangt hier
goddelijk voedsel, hoe noemen wij die spijze?
Ambrozijn van de ouden of christelijke flos
tie Met welk geloof zullen wij terugkee-
ren, welk een schat zullen wij van hier
medenemen Rome verzoent alles in do
schoonheid, die alle haat uitwischt en alle
uitbarsting van gevoel heiligt. Onder dit
uitspansel wordt het bloed der martelaren
licht. Het schip van de christelijke kerk
en dc heidensche zuilen bidden te samen en
de hemel die alleen eeuwig is verleent beide
vrede. De primitieve heiligdommen, de
schimmen van keizers en Pausen, Rafaël.
Michel-Angelo, heel Latium met zijn graven
en beeldenschat, overleefde de oude bescha-
vings-perioden; alles smelt samen tot één
groote harmonie. Ik was nooit grooter hei
den noch inniger Christen dan toen ik de
sublieme stad verliet, en mijn ziel stroomde
over van dankbaarheid, omdat ik nooit ge
looviger was in de ruimste beteekenis van
net woord dan in dat uur dat ik Rome mijn
vaarwel toeriep."
ETHA FLES
RADIO
Later dan in Europa, maar nu ook des
te heviger heeft men in Amerika de jacht
op kilowatts ingezet De oppervlakkige toe
schouwer zou rneenen, dat daaraan in de
Vereenigde Staten met zijn 600 in zender
netten vereonigde zenders weinig behoefte
bestaat maar dan moet men maar eens
achter de coulissen kijken bij de twee groo
te trusts NBC (National Broadcasting Com
pany) en CBS (Columbia Broadcasting Sys
tem), die elkaar op zijn felst bestrijden. En
de eigenaar van een onafhankelijken zen
der, die geen geld heeft om de energie daar
van op te voeren van 5 tot 50 K.W. b.v. kan
bij een van die beide trusts een ruim voor
schot krijgen, mitshij zich min of meer
volkomen hij hun programma's aansluit
Zoo controleeren de trusts langzamerhand
ren steeds grooter aantal zenders. En voor
de trusts zelf vormen de zenders van 50
K.Ween welkom reclame-object. „Uw
programma's worden in den aether gezon
den met een energie van 213 K.W." kondigt
de CBS aan in een prospectus. En dade
lijk antwoordt de NBC „Wij bieden u on
ze 297 K.W. aan". Dat is nog niet eens alles.
De groote trusts bestrijden ook onafhanke
lijke plaatselijke zenders cn zenders van
bet andere zendernet door krachtige zen
ders te bouwen met ongeveer dezelfde golf
lengte. Zoo heeft de NBC alleen om
de zender WLW te Cincinnati te
hinderen, aan een naburigen, onaf
hankelijken zender een gratis opvoeren van
de antenne-energie aangeboden. Men ziet
dus, dat de belangen van den omroep en
de verlangens van de luisteraars in Ameri
ka niet erg in tel zijn. Zaken zijn zaken'
Lily Pons, de bekende operazangeres, die
een van de meest populaire Amerikaansche
radio-artisten is, stond on6 een interview-
toe en sprak daarbij eveneens over misstan
den, die niet aan de trust geweten kunnen
worden, doch uitsluitend aan de kooplio-
rien, die voor hun product reclame maken
voor de radio en dan ook invloed willen
uitoefenen op de samenstelling der pro
gramma's. Zij vroegen Lilly Pons eens om
hei Ave Maria van Gounod te zingen, wat
absoluut niet haar genre is, en als dat dan
niet kon, de Méditation uit Thais, een viool
stuk. Het is voorgekomen, dat een bariton
een lied moest zingen, dot voor een so
praan geschreven is. En dat terwijl de ar-
tisten toch wel zelf een programma samen
stellen, evengoed als hei deskundige perso
neel, dat de trusts vooral pp muzikaal ge
bied tot hun beschikking hebben. Het ergste
is echter, wanneer zij overbekende nummers
tot in het oneindige laten herhalen. Het
succesnummer uit de nieuwste „Talkie"
wil elke zakenman op „zijn" programma
zien, met het gevolg, dat de luisteraars het
ongeveer elk uur opnieuw ten gehoore krij
gen. En van menig sentimenteel- gevoelig
wijsje uit de oude doos kan hetzelfde gezegd
worden. Er is zelfs in ernst voorgesteld om
de zenders een algemecne machtiging te
2even, eenzelfde melodie niet meer dan
tweemaal op één avond ten gehoore te bren
gen. De later optredende jazz bands enz.
/ouden dan echter hun halve programma
geschrapt vinden. En dat waar dc catalogi
der groote zendernetten een repertoire van
meer dan 50.000 muziekstukken vermelden!
De machthebbers van de CBS hebben
een tijd geleden officieel aangekondigd, dat
ze herhalingen van eenzelfde melodie uit
hun programma zouden weren. Het schijnt
echter onmogelijk te zijn, want tot nu toe
is er niets van gekomen. Een algemeene re
geling is blijkbaar het eenige, wat helpen
kan. Zooiets als de particuliere censuur
van de exploitanten der zenders, die wordt
uitgeoefend als de artisten zondigen tegen
den „goeden toon". Dat komt uiterst zelden
voor en de luisteraars merken er niets an
ders van dat een te ondeugend liedje plotse
ling uit den aether verdwijnt.
Met de bovenstaande opmerkingen wil
len wij volstrekt geen afbreuk doen aan de
kwaliteiten van den Amerikaanschen om
roep. Doze 6taat alles bij elkaar genomen
op een hoog peil, een natuurlijk gevolg van
de omstandigheid, dat er dank zij de radio
reclame, altijd geld in overvloed is. Men
mag dan dikwijls eenzelfde song hooren, de
wijze, waarop het ten beste wordt gege-
vpn, is eerste klas. Er is niets van belang,
of de omroep zet het de luisteraars voor, of
hpt nu een concert uit Philadelphia of
een boksmatch, een politieke redevoering
of een belangrijke festiviteit. Niets van het
interessante en veelzijdige moderne leven
ontsnapt er aan de gespannen aandacht
van de omroepmaatschappijcn. Ze zijn er
dadelijk bij om de hand te leggen op iets
nieuws of sensationeels. Nu is het waar dat
veel. wat wij als zoodanig beschouwen
voor de Amerikanen heel gewoon is, zooals
b.v. een debat van twee politieke tegenstan
ders voor den microfoon, wat vooral in ver
band met de presidentsverkiezingen aan de
erde van den dag is. Elk origineel ideo
wordt, al is het maar een enkele keer, in
toepassing gebracht cn het resultaat is een
aantrekkelijk en gevarieerd programma.
Wat den Europeaan overigens ook opvalt is
de groote eenheid, welke er heerscht in dit
uitgestrekte land, dat men eerder een we
relddeel kan noemen. Om van Now-York
naar San Francisco te komen, zit men vijf
dagen en nachten in den trein, doch de
smaak van de menschen, die zich o.a, in de
radioprogramma's uit, is aan beide kusten
dezelfde.
In de Vereenigde Staten heeft men een
wet, de z.g. Sherman-wet, welke zich richt
tegen alle trusts, die het vestigen van een
monopolie cn daarmee het controleeren
der prijzen ten doel hebben. Enkele jaren
geleden is de Radio Corporation of Ameri
ca vervolgd op grond van deze wet, doch
ondanks dat beheerscht deze organisatie
praktisch gesproken nog steeds de radio
markt. Thans is er een nieuwe aanval tegen
de RCA begonnen door den Paramount-zen
der te Hollywood (roepletters KNX), die
voor den microfoon een sensationeele ont
hulling deed. Toen n.l. besloten was tot het
houwen van een zender van 50 K.W., wer
den aan verschillende firma's offerten ge
vraagd. De prijs van de RCA bleek iOO.OOO
dollar hooger te zijn dan die van een con-
curreerende firma, waarom deze laatste do
bestelling kreeg, terwijl enkele lampen bij
de RCA werden besteld. De zender KNX be
schuldigde nu de RCA ervan, de levering
niet te hebben uitgevoerd, omdat zij niet de
bestelling voor den geheelen zender had
gekregen. Komt er opnieuw een proces te
gen de RCA? Misschien, doch dat maakt
weinig verschil, want geen rechter durft
zich tegen deze machtige organisatie te
keeren
TELEVISIE IN KLEUREN.
Een zekere Arthur Smith zou een- toestel
hebben uitgevonden, waardoor televisie in
kleuren mogelijk was. Nader vernemen wij,
dat een toestel wordt bedoeld, waarmee de
tonen van verschillende toonhoogten wor
den omgezet in kleuren van 88 verschillede
linten.
GENEESKUNDIGE BRIEVEN
Uitvinder der microscoop en onti
dekker van de wereld der
kleine organismen
Autodidact die beroemd werd
Op 24 October van dit jaar herdenkt de
geleerde wereld den 300sten geboortedag
van Anthony van Leeuwenhoek, van wien
menige lezer, die niet aan historische
studie op het gebied der natuurkunde heeft
gedaan, niet veel meer zal weten dan dat
het Anthony Leeuwenhoekhuis in Amster
dam naar hem genoemd is cn daardoor al
licht in de meening zal verkeeren, dat zijn
naam met het kankervraagsiuk is verbon
den. Niets is minder waar, a«thans niet «n
directen zin.
Toch is het wel de moeite waard, iets van
zijn leven en werken ie hooren. Ook hij,
voor wiens arbeidsterrein Van Leeuwen-
hoeK niet van berang is, zal moeten toege
ven, dat hij als groot Nederlander en we
tenschappelijk zoeker verdient, door ieder
herdacht en gehuldigd te worden. De termi
nologie van zijn maatschappelijke positie
doet in onze dagen vreemd aan. Zijn eigen
lijke betrekking was; kamerbewaarder der
Kamer van heeren Schepenen van Delft
Deze post, waartoe hij op 28-jarigen leeftijd
benoemd werd, bekleedde hij gedurende 39
jaron. Zooals men ziet, is dit niet juist een
wetenschappelijke functie. Maar ook daar
vóór vinden wij niet veel, dat op een we
tenschappelijke opleiding wijst Na op school
ln Warmond geweest te zijn, volgde hij zijn
oom ln Benthuizen op ah secretaris en pro
cureur, toen hij zestien jaar was. Na eeni-
gen tijd verhuisde hij naar Amsterdam en
werd daar spoedig boekhouder cn kassier
op het kantoor van een lakenhandelaar. In
rle groote stad bleef hij slechts enkele jaren
om toen terug te gaan naar zijn geboorte
plaats Delft.
Hij was afkomstig uit een deftige brou
wersfamilie en moet tamelijk vermogend
geweest zijn, want de eerste zes jaar na zijn
huwelijk in 1654 met Barbara de Mey leef
de hij uitsluitend voor zijn onderzoekingen
en hield er een paard en een buiten
tuin op na. De post van kamerbewaarder,
welke hij toen kreeg, schijnt toen een voor
namere geweest te zijn dan men thans zou
vermoeden.
In elk geval zien wij, dat van een zuiver
wetenschappelijke opleiding geen sprake
was. Hij kende geen Latijn, de wetenschap
pelijke taal van dien tijd, en ook geen
Fransch of Engelsch. Geheel op eigen ge
legenheid studeerde hij na zijn huwelijk
natuur-, wis-, sterren- en scheikunde, filo
sofie en navigatie. Het is niet onwaar
schijnlijk, dat hij met groote mannen van
dien tijd, zooals Swcmmerdam, Boerhave
heeft kennis gemaakt en dat op die wijze
de prikkel tot studie is vergroot Hij schonk
groote aandacht aan alles wat om hem
heen in de natuur voorviel en kon het niet
nalaten dan naar het naadje van de kous
to zoeken.
In een van zijn latere geschriften laat hij
zich zelf hierover op de volgende wijze uit:
„Mijn arbeyt, dien ik veel jaren agtereen
gedaan hebbe, is niet geweest om den lof
dien ik nu gëniet, daardoor te behalen,
maar eerst uyt een drift van weetgierigheyt,
lie in mij meer woont, gelijk ik merk, dan
:n veel andere menschen", en „Myn geringe
-rbevt komt alleen voort uyt een nevginge.
die ik hebhe om de beginselen van de ge
schapene saaken te onderzoeken, tot soo
verre als het my mogelijk was."
Hij werkte niet bepaald systematisch, al-
loa wat onder zijn aandacht kwam, interes
seerde hem en zoo volgen zijn onderzoekin
gen elkander in een bonte rij op. De rich
ting van zijn onderzoekingen werd echter in
hoofdzaak bepaald door zijn handigheid om
lenzen tc slijpen en deze te bevestigen zoo
dat allerlei dingen met vergrootingen kon
den worden gezien, welke te voren onbekend
waren. Zoodoende werd door hem een
nieuw werelddeel, de wereld van het kleine
geopend. Er gingen jaren voorbij, dat de
buitenwereld met zijn werk onbekend bleef.
In zijn eigen land (het komt meer voor)
werd hij weinig gekend cn misschien nog
minder geëerd. In 1673 zond zijn vriend, dr.
Reynier de Graaf, een bericht van zijn mi
croscopische waarnemingen naar de Royal
Society te Londen. Hier vond hij de waar
deering, welke hij verdiende, er ontstond
een regelmatige correspondentie, waarbij
helaas altijd vertaling noodig was, omdat
hij geen Engelsch verstond, afgevaardigden
van de Society kwamen hem bezoeken en
in 16SG, toen hij dus 48 jaar was, werd hij
benoemd tot lid (fellow) der Society, een
onderscheiding, welke hij als de hoogste
van zijn leven bleef beschouwen en een
hechten band tusschen hem en dat geleerde
genootschap bleef vormen. Immers,, tot op
85-jarigen leeftijd zond hij geregeld berich
ten over zijn onderzoekingen en na zijn
dood (hij heeft den leeftijd van bijna 91
jaar bereikt) kon de Graaf nog opmerkin
gen mededeelen, door den stervende ge
maakt over de vraagstukken, waarmee hij
zich bij voorkeur bezig hield.
De kunst om lenzen tb maken, hiuld Leeu
wenhoek langen tijd geheim. En toen hij ze
aan anderen liet zien, bleven er steeds en
kele exemplaren over, welke hij voor zich
hield. Van het tegenwoordige standpunt be
zien, is het microscoop van Leeuwenhoek al
zeer eenvoudig. Het bestond feitelijk uit
een enkele kleine lens, voor welke op een
stift het te onderzoeken voorwerp werd be
vestigd. Daar de stift een geheel met de
lens maakte, moest meestal voor elk nieuw
te onderzoeken voorwerp een nieuw micros
coop gemaakt worden. Dit verklaart de
groote hoeveelheid instrumenten welke
Leeuwenhoek heeft nagelaten.
Ook nu nog moeten wij ons er over ver
bazen, dat Leeuwenhoek met dit eenvoudig
apparaat in staat \yas tot zijn vele ontdek
kingen. Ter geiegenheid van de 300-jarige
herdenking verschijnt een boek over Leeu
wenhoek van de hand van een Engclsch-
man, Clifford Dobell. In zijn geestige intro
ductie schreef deze bioloog hoe hij geduren
de zijn opleiding bij de opvolgende onder
werpen van zijn studie telkens moest bemer
ken, dat het Leeuwenhoek was, die die voor
werpen (bloedcellen, infusoria, houtvezels,
protozoën enz.) voor het eerst had gezien en
beschreven. Inderdaad moet men verbaasd
staan over de veelzijdigheid van zijn onder
zoekingen. Maar het ging niet alleen om
dc nieuwe, voor het gezicht des menschen
ontdekte dingen, zijn juiste waurdeering,
de door hem gemaakte berekeningen, <le ge
volgtrekkingen uit de velerlei vondsten,
gaven de groot9te waarde aan zijn arbeid.
Gelukkig, dat hij zijn uitvindingen in
brieven aan de Royal Society cn aan an
dere buitenlandsche onderzoekers heeft ge
zonden. Op deze wijze werd veel voor de
toekomst bewaard, wat anders allicht ver
loren gegaan zou zijn.
In zijn lange leven heeft Leeuwenhoek
veel belangstelling en waardeering onder
vonden. Maar deze kwamen hoofdzakelijk
uit het buitenland. Zoo heeft hij zelfs een
bezoek gehad van Czaar Peter van Rus
land. Wel werd hij ook meei malen door
landgenooten geraadpleegd, maar van of-
ficieele erkenning is nooit iets gebleken. In
een brief aan Leibnitz schrijft hij eenigs-
zins puntig: „Die geene die in onzen lan
den, om haar kennisse en wetenschappen,
vergelding krijgen, dat syn Hee-en Profes
soren, Predicanten, en de Meesters in de
Latynze schooien, die soo veel Latijn kon-
nen, dat ze de jonge luyden in die taal kon-
non onderwysen."
Thans wordt zijn beteekenis overal be
kend als schepper van de wetenschap der
kleinere organismen en er valt niet aan to
twijfelen, of alom zal zijn nagedachtenis
geëerd worden. In de eerste plaats in we
tenschappelijke kringen. Maar het is wen-
schelijk, dat ook de groote massa Iets leert
begrijpen van de groote beteekenis van het
bezit van groote mannen als Leeuwenhoek,
Swammerdam, Boerhaave e.a., waarin Ne
derland zich in de 17e eeuw heeft mogen
vemeugen.
In de Oude Kerk te Delft bevindt zich
het gedenkteeken, na zijn dood daar ge
plaatst door zijn dochter Maria, de eenig
overgeblevene uit zijn beide huwelijken, die
hem, toen hij weduwnaar was, steeds zorg
vuldig heeft bijgestaan,
H. A. S.
VRAAGT PRIJSCPGAAF
Langestraat 84 Telefoon 528
Koopt
met gratis proefpakket bij:
DROGISTERIJ
Apoth. Ass.
Hendr. v. Viandenstr. 30.
Tel. 1313.
ROOMIJS MET CHOCOLADE
LANGESTRAAT 87
TELEFOON 50
Telefoon 281
Groote en kleine zalen
disponibel
voor feesten, partijen enz.
Speciale verkoop
ZIE ONZE ETALAGE
Kleedingmagazjjn „DE ADELAAR"
LANGESTRAAT 40. TEL. 224
Met deze berichten wij UEd. dat heden
weer steeds vers oh verkrijgbaar is:
Letterbanket, Gev. Speculaas, dikke Specu-
laas (brokken). Boterspeculaasjes, Marsc-
pain, Bortsplaatjes (vruchten, fondant en
room). Voor de specialo Whist- en kaart-
avondjes. Vraagt ons huis, wij leveren
UEd. op bestelling Croquetten, Pastoitjes en
Schotels; op ieder gewenscht uur. Vanaf
heden Zaterdags verkrijgbaar Croquetten
van 610 nar n.m. afgehaald aan win
kel (en ook bezorgd aan hnis).
Aanbevelend,
P. GROENHUIZEN-SCHATORJÉ,
Utr. weg 53 Tel. 336.
LANGESTRAAT 19
ONTVANGEN DE
NIEUWE COLLECTIE
Bloemenmagazijn „MILLE FLEURS"
Dagelijks versche bloemen.
Groote kouze in diverse soorten potplanten,
Bloemwerk: als manden, bouquetten,
kransen, tafelversiering enz. enz,
Voordeeligst adres hier ter stede.
Zie étalages. -
Aanleg van Tuinen. Billijk tariof onderhond, j
Aanbev: J. C. BLEIJERVELD.
Langestraat 80.
Tel. 435
Utrechtschewcg 77
Vakkundige en
aangename bediening
DROGISTERIJ „DE GAPER"
JULIANAPLEIN 4. TELEFOON 635
NAAST APOTHEEK HAAN
MOEDERS geeft Uwe kinderen
nu onze
Levertraan emulsie (Jeehaa)
p®r flesch Indus, t 0.75.
HET 8UCOE8 18 GROOT
TELEFOON 910
NO®*
LANGESTRAAT 56
