SCHRIJFMACKINEUNÏEN
S-Soest-SVSelange
WAAR ZEEÜWSCHE GULHEID HEERSCHT
Motor- en Regenkleeding
o\V>
BEVROREN NEGERS
INDISCHE FLITSEN
VICKI BAUM OVER
HAAR WERK
CARBON
Fa. H. ELZENAAR
H. M. WATELER—v. DIJK
J. VONK Wzn.
Concertgebouw
„DE VALK"
P. Groenhuizen-Schatorjé
BANKETBAKKER KOK
DE JAGER
HOEDEN
W
iöV>
U
Hier in Holland zuchten de winkeliers
dat de goederen bijna geen waarde hebben,
dat r.o hun boel voor „bijna niets" moeten
verkoopen en het publiek daarentegen is
zeer verheugd, dat in deze donkere dure
tijden tenminste de prijzen naar beneden
gaan; naar beneden moeten ook, omdat men
het anders eenvoudig niet meer zou kun
nen betalen, zich fatsoenlijk te kleeden en
te voeden. Van uitgaan spreken we niet,
want het is algemeen bekend, dat de bios
copen nog steeds vol zijn, een bewijs dus,
dat er nog steeds lieden zijn, die daarvoor
geld hebben. En die behoeven zich dus ook
niet druk te maken over hooge of lage
prijzen. Maar de rest speurt langs de eta
lages, ziet, waar men nog voordeeüger
terecht kan en er wordt minder dan vroeger
op kwaliteit gelet.
In ïndië is het al precies eender op het
oogenblik; er heerscht zware concurrentie
en velen vragen zich bedenkelijk af, wat
het einde van dit alles moet worden. Het
is goedkooper dan goedkoop en voor winst
blijft er een bitter schijntje over.
Vroeger was zoo'n Indische markt (passer
genaamd) het toonbeeld van een verkoop
plaats, waar men loven en bicden kon;
dingen moest, omdat er vreesclijk over
vraagd werd en men altijd al begon mei
de helft te bicden van wat een koopman of
koopvrouw vroeg. Nu zijn de prijzen abnor
maal laag .tenminste op Java, want het i.c
en blijft een verschijnsel, speciaal Indisch
natuurlijk, dat het op de Buitenbezittingen
veel duurder was, is en blijven z.al. Doch op
Java kan men goedkoop terecht, omdat do
nood van velen hoog gestegen is en ze dus
maar verkoopen om geld binnen te krijgen
zij het soms beneden den inkoop. En ook
op de Tndische passers zien we velen die
het niet meer .houden konden", die hun
stalletjes hebben moeten sluiten en het
aantal leege plekken Is groot helaas. Vroe
ger zag men op zoo'n passer een massa uit
stallingen van goed, „Lan'es", zooais men
het noemt en daarbij meteen een kleerma
ker, die den heelcn dag achter z'n naai
machine zat en in don kortst mogelijken
tijd allerlei klcodingctukken wist te leve
ren, waarvoor men dan het goed uitzocht
aan zijn „kraam". Maar nu zijn er een
massa verdwenen en ook van de uitstallin
gen zeep, gelantericën, mooie batik- en
andere doeken is het aantal veel geringer
geworden. Levensmiddelen gaan natuurlijk
door, maar ook daarin is de concurrentie
zeer groot en men kan voor minder geld
dan vroeger mooie groenten „uit de bergen"
koopen, aardappelen, vruchten en vleesch,
visch en kippen en de prijs der eieren is
op Java aanmerkelijk gedaald.
Ook het traktement der bedienden op Java
is belangrijk verlaagd en het aantal werk
loozen, ook onder hen, is groot; reden waar
om men hier in Holland zooveel bedienden
ziet, die er „blijven hangen,,' in de hoop,
dat het gauw beter zal worden en ze weer
terug kunnen naar hun land, met kans op
een goedbetaalde betrekking. Hier werken
velen bij Indische families, verdienen dan
tenminste kost en Inwoning, plus vijf-en-
twintig gulden per maand en in de 'groote
steden treffen ze altijd veel vrienden en be
kenden, zoodat ze het waarlijk nog gezellig
hebben en de eenige schaduwzijde vinden:
den winter, met kou, sneeuw en ijs.
In Den Haag, de stad voor Indische men-
schen en verlofgangers, treft men momen
teel zeer veel ïnlandsche bedienden aan, die
al geruimon tijd in Holland wonen en er
voorloopig ook wel zullen blijven. Veel be
dienden van de groote booten zijn achter
gebleven voor de Indische tentoonstelling
'e Scheveningcn, werkten er voor dc fooien
en hebben daar aardig wat mee verdiend,
zoodat het hun nog zoo kwaad niet lijkt in
het kleine koude land. Velen, ook vrouwen
natuurlijk, werken bij families, als kokkie
of baboe of huis:ongen en in hun vrijen tijd
uaan ze naar kennissen of familie en he
spreken alle dingen, die zoo anders zijn dan
in eigen land. De mannen loopen in keu
rige jassen, dragen moderne pakken, hoeden
en schoenen en voelen zich heele meneeren.
groeien er in, als men .meneer" tegen hen
zegt en de vrouwen kleeden zich Euro-
pcösch, geuren soms met een hontmantcl
en loopen moeilijk maar trotsch op hooge
bakken. Aan veel moeten ze wennen, maar
de meesten passen z>ch goed aan, als ze....
een goed tehuis hebben, wat natuurlijk een
eerste plicht is van de Tndische dames, die
een dergelijke hulp in luns nemen. Ze moe
ten zorgen voor warme klceren, een goed
lied en een verwarmd kamertje, want nog
minder dan iemand anders kan zoo iemand
tegen kou en het gaat natuurlijk niet aan
hun een vertrek te geven, dat in den wintc
onverwarmd is. Ileel veel hulp en gemak
DE KOMENDE FEESTDAGEN!!
Betuig Uw vriendschap met een fijne BOTERLETTER
en heerlijke BOT ERSP ECU LAAS!!!
Zij zullen roemen over de producten der
BAKKERIJ „DE STANDAARD
SOESTERW EG 71-73-7o. TEL. 99ó
Onze boterletters kosten dit jaar 1.10 per pond.
Fondant borstplaat (eigen fabrikaat) 12 ct. per ons
heeft men van do ïnlandsche bedienden, als
rncn hen goed behandelt en voor menige
Indische huisvrouw hier is dat een uit
komst. Eneen echt Indisch rijsttafeltjc
weten ze altijd nog maar voortreffelijk te
bereiden.
Mcnechen, die zij gekend hoeft, interes
santé typen, die zij op straat ziet, kranten
berichten, kortom het heelc leven, dat
langs haar passeert, inspireert de beken
de Duitsche schrijfster Vicki Baum.
„Hoe lang hebt U noodig gehad om
Mcnschcn In 't Hotel te schrijven?" vroeg
iemand haar onlangs.
„Dat vraagt iedereen," antwoordde zij.
„Over het schrijven heb ik niet lang ge
daan, ^slechts veertien dagen, maar de
typen en den draad van do handeling had
ik al meer dan zeven jaar in mijn gedach
ten. Dat is altijd mijn manier van werken,
ik laat het gegeven langen tijd in mijn ge
dachten bezinken, maar als ik eenmaal
begonnen ben met het uitwerken, word ik
ongeduldig het manuscript zoo spoedig
mogelijk gereed te zien. Zoodra ik ga schrij
ven sluit ik me op en werk dag en nacht
door tot het klaar is. Misschien is dit niet
de goede methode, maar het is dc eenige
manier waarop ik het kan doen. Ik moet
al mijn krachten inspannen om mijn werk
zoo goed mogelijk te maken. Na twee uur
's nachts, als mijn hart begint te kloppen
van vermoeidheid, schrijf ik de beste
hoofdstukken."
„Voor ik naar Amorika ging, had ik
nooit Engelsch gesproken," vertelde Vicki
Baum, „en ik was pas zeven maanden in
de Vereenigde Staten, toen ik met Edmund'
Goulding begon aan de filmbewerking van
Mcnschen in 't Hotel. Zoodoende is mijn
Engolsch eigenlijk een soort Hollywood-
Amerikaansch. Een Engelsche, die ik een
tijdje later ontmoette, kon haar lachen
niet bedwingen, omdat ik voortdurend al
lerlei, in haar ooren ongewone uitdruk
kingen gebruikte."
Toen men haar vroeg hoe zU haar typen
voor- haar succesroman Menschen in 't Ho
tel verzamelde, vertelde zij:
Ik vindt mijn materiaal overal. Kringe
lein is een type, dat ik tweemaal beschre
ven heb. Ik zag zoo'n kantoorbediende er
gens en schreef een kort schetsje over hem,
later heb ik het type meer uitgewerkt en
in het boek verwerkt. Flammchen, de steno
typiste, werkte eens voor mij, toen ik een
nacht in een hotel to Dresden doorbracht.
Later dacht ik na over haar leven en zoo
is zij in het boek gekomen. Wat betreft
Preysing en do samenloop van omstandig
heden, die leiden tot den moord op baron
Von Gaigcrn, dit idee kreeg ik door een
krantenbericht. Een man nam kamers in
een Berlijnsch hotel met een dame, die niet
zijn vrouw was. 's Nachts drong een lief
hun kamers binnen en de man wierp hem
het raam uit. Hij brak een been en werd
door de politie gearresteerd. De kranten
schreven lange artikelen over dit geval en
noemden den man, die den dief het raam
uitgooide, een held, maar zijn vrouw kwam
naar Berlijn en toen begonnen voor den
man de moeilijkheden eerst goed. Het idee
voor de danseres Grusinskaya kreeg ik toen
ik een van Pavlowa's laatste opvoeringen
zag. Het was zoo aandoenlijk!"
Vicki Baum gebruikt een oud model
schrijfmachine, die tamelijk langzaam
werkt, maar zij zegt, dat /ij hierdoor in cte
gelegenheid 19 onder het tikken door te
leuken en haar gegevens verder uit te
werken. Toch kan zij nog meer dan
twintig bladzijden in een nacht aimakon.
STEZDS HET BESTE
Lnnnestraat 84 Telefoon 52?
VYBERT FORMAMINT PAHFLAVIN
DROGISTERIJ
Apoth. Ass.
Hendr. v. Viandenstr. 30. Tel. 1313.
WALCHEREN .ZEELAND'S BLOEIENDE
TUIN.
door
J. R. Th. CAMPERT.
Als we de rechte, schaduwlooze dorps
straat uitloopen eri Jóngs de oude, hiér en
daar wit-gepleisterde kerk, di* honderdon
malen op het linnen werd vereeuwigd, en
waaraan zich .ook in de naaste toekomst
nog even zoovele schilders zullen vergrij
pen, zijn we aL spoedig uit het dorp ge
komen. Het hoéft ook niet groot te zijn;
er is maar één ding waar hel op aan komt:
een eigen karakter. En daóraan mankeert
het niet.
De weg, dien wij betreden, voert naar
Westkapelle en hij is zonnig en zonder
boomen. Aan den anderen kant van het
eiland, b.v. van Domburg naar Middelburg,
zult gij deze niet hoeven te missen. Het is
ook geen weg waar, gelijk elders, groote
villa's en statige landhuizen langs den kant
opduiken als kunsthandels in een groote
stad of paddestoelen uit den grond.
Niets van dat alles' Hier en daar een
boerderij, maar allereerst even voorbij
Zoutelande, daar hórtg tegen het duin: het
lichtwachtershuisje. Grauw tegen den grau
wen achtergrond en voor wie het niet
weet, bijna niet te onderscheiden. Maar
ik weet het te vinden en menigmaal, wan
neer het stadsleven mij dreigde te over
stelpen een roes, die van geen aflaten
meer wist riep ik in mijn herinnering
op dat kleine, grauwe huis, hóóg tegen het
duin. waar het leven diep en stil vermocht
te worden en waar een mensch met zich
zelf alleen zou kunnen zijn.
Want het is niet altijd waar, wat velen
beweren, dat voor "de innerlijke rust. voor
de mogelijkheid van het in zichzelf ver
zonken zijn, geen uiterlijke rust noodig
zou zijn. Omstandigheden oefenen hun in
vloed uit en het zou niet voor de eerste
maal zijn, dat zij inderdaad richtinggevend
werken op een karakter... En daarom
ook verlangde ik dikwijls naar die kleine
woning, die daar staat welhaast aan den
rand der wereld, uitziende over Walche-
ren's vlakke landen met een eindeloozen
hemel, koepelend erboven an met eeuwig
en altijd de donkere of lichte muziek der
zee. U zu't dit alles wellicht wat poëtisch
vinden, maar men krijgt dat soort roman
tische neigingen. Het is een soort natuur
lijke reactie op de stad. En ik geloof ook
wel. dat de werkelijke bewoners van het
huis er anders over zullen denken. Maar
wat gaat mij dat aan?
Laten wij overigens het huis voor wat het
is en wandelen wij verder den breeden
grintweg af, d\var9 door de akkers en wei
den. Want deze tocht is de moeite waard;
er staan hier langs den weg een paar van
die aude, rechtschapen Zee«vvsche boerde
rijen, waar de tradities, de ingeheide ge
woonten in cere worden gehouden.
Er zijn boeren o, óók op Walcheren
dje de moderne machine in hun bedrijf
Invoerden. En waarom niet? Zij profitee-
ren van wat deze tijd biedt en een Fordje
rijdt sneller naar de Middelburgsche markt
dan een sjees of ..veerenwacgen", maaima-
chines zijn doeltreffender dan een dozijn
maaiers, al doen zij in het landschap niet
zoo decoratief.
Maar hier wonen er nog van den ouden
etempel. die den Zondag beschouwen als
den dag des Heeren en die hem eeren en
vieren met een dubbelen kerkgang en. dc
voor het eten extra-lange voorlezing uit
den Bijbel.
Plechtig-aangedaan rijden zij In den
vroegen Zondagmorgen ter kerke en ik
geef U de verzekering, dat de predikant
drommels goed op zijn woorden moet let
ten, want zij zijn' belezen in de Schrift ge-
|ijk de prediker zelve en zij kennen de
commentaren, die reeds in de 17e eeuw
op de teksten werden gegeven, op hun
duim!
Van deze hofsteden Jiggen er ettelijke
halfweg Zoutelande-Westkapelle en ook
dieper het land in.
Verscholen achter schuin-oploopend gc-
bopmte, waardoor hier en daar de bonte
wereld der stijve duizendschoon en het
glinsterend koper der emmers te zien valt.
En als je veine hebt, staat er juist een
Btruische boerendochter de pannen en em
mers te schuren, de stevig-bruine armen
tot aan 'de ellebogen in het water.
We hébben veine: er stóót een boeren
dochter. De donkere oogen karbonkelen in
de rijpe gezondheid van het gelaat, dat
vriendelijk omvat ligt in den teederen
greep der smetteloos-witte muts. Eon toef
je donker haar krult uit deze boven het
voorhoofd in een stijve rol, waarvan ter
weerszijden de gouden krullen omhoog
krinkelden. Maar de snoer kralen heeft zij
afgelegd, die hinderde teveel onder hel
werk, alleen een witte streep over den ver
branden bals verraden hun welhaast voort
durende aanwezigheid. Ze zet de handen
in de zij, als zij het groen geschilderd hek
je hoort piepen en ziende, dat het vreem
delingen zijn, veegt zij even rnct de rech
terhand langs het voorhoofd, raakt vluch
tig ae muts aan of die wel recht zit en
droogt haar handen aan hot blauw-grijs
geruite werkschort.
Of we een glas water mogen drinken?
„Bè jae, wèrom nie?" klinkt het in het
zangerige dialect en haar vriendelijkheid
strekt zich nog verder uit: „Kom effe' in
dc bakkeete".
Zonder antwoord af te wachten, duwt
zij de groene onderdeur open, laat haai
wit geschuurde klompen buiten staan en
wat rest ons anders dan om aan zulk een
even hartelijke als onvorwachte uitnoodi-
ging gevolg te geven?
We zitten gedrieën om de met zeildoek
bespannen tafel. Door de dunne gordijn
tjes schijnt de zon op de fèl-roode gera
niums, die de vensterbank sieren en op
dc koperen tang en met koper beslagen
blaasbalg, die naast de schouw hangen.
Er tikt een wekker luidruchtig, hórd. Op
gejaagde vliegen gonzen door de keuken.
Op den stecnen vloer ligt met sierlijke
'oullen zand gestrooid. Blauw-cn-wltte te
veis pronken aan den muur. „Een komrac
tje koffie?"
Het is wel zéér verleidelijk. Maar de
Walchersche boeren en boerinnon staan
bekend om hun beminnelijkheid en deze
maakt geen uitzondering op een prijzens-
waardigen regel. De koffie echter is voor
onzen verwenden, steedschen smaak een
volkomen desillusie. Een soort warm, don-
ker-troebel vocht. Maar het onverwachte
gezelschap vergoedt veel, al wil het ge
sprek dan ook niet dadelijk vlotten.
We kunnen niet spreken over tooneel of
over film. over het laatste boek of de te
verwachten mode. Complimentjes over 'n
aardig toiletje zijn zinneloos, ook al Is het
toilet aardig. En van de dingen die haór in
teresseeren, hebben wij geen verstand. Dus
praten we weinig én'over onnoozele za
ken. En de slaapwekkende, zoomende
warmte bevordert het gesprek geenszins.
Het hindert ónze gastvrouw niet en -mis
schien is zij wel een beetje verheugd met
deze afleiding, die haar langen, vermoMen-
;len werkdag, onderbreekt.
Om het huis heerscht de stilte, zooals zij
alleen heovscht ergens diep iii het land.
En, nou ja, er zijn 'een paar oneerbiedige
kippen, die, zóndeWirig-kakelende geluiden
ten beste geven, ovér het erf zwerven eh
Ms ik heel, héél goed luister, hoor ik var
kens knorren, maar dóór blijft het dan
ook bij. Geen auto's, .geen trams, geon men-
-ichcn
Waar is de boer? En de boerin?
„Nae' de stad. 't Is toch Donderdag!"
Dat ik zóó dom kan zijn. Dondcrdac
markt in Middelburg. Vanmorgen in den
'i illen, jongen ochtend zijn zij al uitgereden
in hun beste gerij, met hun bcvste plunje
aan. De boer plechtig in het zwart met 't
zwartleergerande petje éven schuin op de
grijze krullen, de gouden oorringen en de
Zondagsche knoopen aan; de boerin in
haar mooiste gewaad met de fonkelnieuwe
beuk" en zwarte schort, de karabios op
haar breeden schoot en voor den wagen
le glanzend-geroskamde vo6.
En eer9t in den avond zullen zij terug-
keeren van de stad. De boer tevreden over
Je godano zaken, de boerin eveneens in de
beste stemming door de geslaagde inkoo-
pen.
Zwijgend zullen 2ij rijden langs de lan
lelijke wegen door don lichten, zomer-
schen avond. De vos trekt flink aan, nu
hij weet, dat thuis een ruif puike haver
wacht en hoe harder hoe liever, want 't
is morgen weer vroeg dag
„Dus dan bin jo vandaog alleenig thuus"
haal ik gebrekkig m'n Zccuwsch op.
Ze lacht een breeden glimlach, die een
sterk en wit gebit doet'zien. En d'r is een
ïchalksche blik in haar oogen, als zij ant-
.voordi: „Glód alleenig. Maer julder mocte'
'och zeker nog vacrder op?"
Ja-ja, dat noemen wij hier een gentle-
hint. Ik sta op, por m'n vriend aan, die
aan den slaapwekkenden Invloed van
warmte, vltcgen-gegons, kippen-gekakel en
varkens-geknor ternauwernood weerstand
wist ie bieden en maak besliste aan
stalten om te verdwijnen. Maar zóó
was het niot bedoeld: „Bluuf toch zltte'!
Daarom zee 'k 't nie
Een pak van mijn hart en ik blijf zitten'
En om elke eventueel onaangename ge-
'achte weg te nemen biedt zij ons een bo-
'erham aan. die er ingaat als een borrel
n een bidder. Maar dan ook is het tijd ge
worden. Bedankt, gastvrouwe! Een stevige
hand en als we 't knarsend hekjo achter
ins gesloten hebben nog een joviale arm-
waai op de kóóp too
Naar Boudewijnskerke
En wéér rijden we.
Rijden we in het schommelende tram
metje voorbij Westkapelle. over Aagteker-
ke naar Domburg. ïk heb daarmee een be
doeling. Ik wilde U aantoonen. dat niet
overal op het gezegende eiland Walcheren
de wegen kaal en schaduwloos zijn
Kom méé, ik zèl het U aantoonen. Don
weg naar Oostkappel op en zie hier is
toch wel even het volkomen-landelijke
verloren gegaan, niet 6tórend, niet zóó dat
men zich ergeren moot, zooals ik mij er-
rerde b.v. buiten Brussel, waar temidden
van een verrukkelijk landschap plotseling
■•en bouwwerk kon verrijzen, zóó wanstal-
ig en monstrueus van vorm en kleur, dat
men dengene, die déze misdaad gepleegd
had, het ergste toewenschte wat er te wen
schen valt maar ja, het zijn niet
meer, vlak onder Domburg, de lage. rus
tieke boerderijen achter heggen en statige
boomen verscholen met hun koper-glan-
'.ende emmers op het erf en wit-ge6chuur-
de klompen voor de deur. met de helder-
roocte geraniums achter de lage, witte vi
trages en de kippen, die als bezetenen
Taar voedsel zoeken
Links en reents van den weg staan
vriendelijk** landhuizen, zooveel mogelijk
aangepast bij de omgeving; men zal U wij
zen. waar Carmert' Sylva placht te vertoe
ven en waar Domburg's ontdekker en wel
doener Dr. Metzger woonde en déze
weg Is koel en vrij van zon: een verade
ming. Want hij voert rakelings langs de
bosschan, die bij Domburg hooren, de hoo
ge, 6tatige bosschen, waarin grauw en
massief het kasteel Wcsthovo verrijst, een
oud. Mid delecu wsch slot met gepatenteerd
echte grachten, viezig-bruin van modder,
en meters dikke muren, die een stootje
kunnen en hébben verdragen, niet alleen
in vroeger eeuwen, want tijdens de mobi-
'isatie lagen er soldn'en ingekwartierd en
die Rotterdamsche en Groot-Mokumscho
knapen .bezitten niet altijd dezelfde gene
genheid, welk een kunsthistoricus hun
toedraagt.
En deze weg blijft zóó vrijwel tot aan
Middelburg toe. maar laten wij even voor
bij Oostkappel links een pad inslaan. Naar
de Oranjezon, o, oprecht Zceuvvsche naam'
Een boerderij, waar je behalve het genot
van kogelfleschjes dat van voortreffelijke
oannekoeken niet behoeft te ontberen
Ze zijn beroemd, zo hooren bij zoo'n tocht
als de wandelstok, die Uw schreden
schraagt! De Oranjezon bezoeken f*n géén
oannekoeken eten! Geloof me, dat is dilot-
Janten-werlc. dat doet een kenner niet,
daar schaam jo je dood voor en
ik ga toch niot orn do pannekoeken, maar
eigenlijk ik beken het schaamtevol
om het duinlandschap, dat gij in weinig
streken van Holland zult vinden in zóó
ongerepien 6'aat. De duinen bij Valkcnis-
se, ik „zong" hun lof. hóóg staan zij aan
den rand van Walcheren, maar hier, bij
de Oranjezon, blijft het niet bij een onnoo
zei rijtje. Ge kunt er uren en uren dwalen
zonder een kip, laat staan een mensch, te
gen te komen. Eindeloos welhaast 6trek
ken de zandige, behelmdc heuvels zich
uit; dwaal verder, dwaal vérder, er zal
geen einde meer zijn en geen begin. Gij
zult die wonderlijke en zeldzame sensatie
mogen beleven van alleen te 6taan tus-
schen aarde en hemel Duin óp, duin
óf, het aspect verandert niet, hoelang
reeds is het zóó? Alle beperkende begrip
pen zullen in deze zon-doorstovcn ètilte
van U vallen als een waardeloos kleed, een
noodeloos masker rllcr zijt gij alleen
met U-zelf èn met legioenen konij
nen: het paradijs der 6troopers.
Vergeef mij deze nuchtere opmerking,
maar ik suggereerde mijzelf welhaast, dat
er inderdóód geen einde en geen begin
meer was. Beschouw het als 'n poëtische
vrijheid.
Er ls natuurlijk een einde ook dit
Ie betrekkelijk .en een begin was er
ook, dat wéét U!
Maar het einde komt toch onvorwacht,
ge waart er niet zoo dadelijk op voorbe
reid en zóó ruischend is de stilte, dat gij
haar muziek hebt verwisseld met die der
zee, welke gij ongemerkt naderbij zijt ge
komen. Een zandig pad tueschcn twee dui
nen en dón de zee
En zeg mi), is het geen wonder, altlfd
weer. geen verrukking en geen gebed, dit
olauwe, mateloze water, van einder to*
einder als een gladde, spiegelende vloer
onder het strakke dak der hooge hemelenV
ROOMIJS MET CHOCOLADE
LANfESTRAAT 87
TELEFOON 50
(eletoon 231
Groote en kleine zalen
disponibel
woo* feesten, partijen enz.
Speciale verkoop
ZIE ONZE ETALAGE
Kleedingmagaz'jn „DE ADELAAR"
LANGESTRAAT 10. TEL. 221
M3t deze borichton wij UEd. dat heden
weer steeds versch verkrijgbaar is;
Letterbanket, Gev. Speculaas, dikke Specu
laas (brokkm). Eotcrspeculaasjes, Marse-
pa!p, Bor3lplaa:j3s (vruchten, fondant en
room). Voor de speciale Whist- en kaart-
avond los Vraagt ons Irris, wij leveren
UEd. op bBstcIlino Croquotten, Pasteitjes en
Schotels; op ieder gowenscht aur. Vanaf
hedon Zaterdags verkrifobaar Croquehcn
van 610 uur n.m. afgehaald aan win
kel (en ook bezorgd aan huis).
Aanbevelend,
P GROENHUIZEN—SCHATORJÉ.
Utr. weg 53 Tel 330.
•r»
«NGESTRAAT 19
ONTVANGEN 0E
NIEUWE COLLECTIE
Bloemenmagazijn „MILLE FLEURS"
Dagelijks verscho bloemen.
Uroote keuze in diverse soorten potplanten.
Bloemwerk: Ms taanden, bouquetten,
kransen, taxelversiering enz. enz.
VoordeeH'jst adres hier ter stede
Zie étalages.
Aanleg van Tuinen. Billijk tarief onderhoud.
Aanbev: J. C. BLSIJERVELD.
Langestraat 80.
jimuMW nsruiBK.
OAtótSXAPSALON
\S
M4\W
Tel. «35
Utrechtschewcg 77
Vakkundigo en
aangename bediening
DKOGISiEPIJ „DE GAPER"
JULtAEXAPLEIN 4 TELEFOON 635
NAAST APOTHEEK HAAN
IVfOEDERS geeft Uwe kinderen
nu onze
Levertraan emulsie (Jeehaa)
per flesch inclus. 0.76.
HET 3UOOE8 18 GROOT
TELEFOON 910
LANGESTRAAT 56
